Kinderen
alle pijlers
Mijn kind is trans
zondag 25 september 2022 om 13:10
Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 13:58
Dan nog, het kind is heus niet zo dom dat het niet in de gaten heeft dat er over gepraat zal gaan worden en Pa het ook te weten komt.
Hoe dan ook respecteer de grens van het kind, maar ja ik zeg dat misschien wel makkelijk zo vanachter een toetsenbord.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
zondag 25 september 2022 om 13:58
Lastig.
Ik snap dat je je kind wil steunen en in principe is je kind ook degene die bepaalt.
Ik probeer me nu in je man te verplaatsen. Hoe zou hij zich voelen als hij weet dat zowat iedereen op school op de hoogte is, en hij als vader niet?
Je kind vindt het veiliger om op school (met tig leerlingen van wie je niet weet hoe ze zullen reageren) uit de kast te komen dan bij de eigen vader.
Heeft je kind gegronde redenen om aan te nemen dat vader het niet zal accepteren of dat het onveilig is om het aan vader te vertellen?
Ik snap dat je je kind wil steunen en in principe is je kind ook degene die bepaalt.
Ik probeer me nu in je man te verplaatsen. Hoe zou hij zich voelen als hij weet dat zowat iedereen op school op de hoogte is, en hij als vader niet?
Je kind vindt het veiliger om op school (met tig leerlingen van wie je niet weet hoe ze zullen reageren) uit de kast te komen dan bij de eigen vader.
Heeft je kind gegronde redenen om aan te nemen dat vader het niet zal accepteren of dat het onveilig is om het aan vader te vertellen?
zondag 25 september 2022 om 14:00
Maakt het niet minder waar helaas.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 13:54En dit soort 'meningen' is waarom zulke kinderen dus niets willen zeggen. Kots.
zondag 25 september 2022 om 14:00
turquasi schreef: ↑25-09-2022 13:53Ik zou sowieso aansturen op een hoop tijd samen doorbrengen voor kind en vader... misschien bij vader vast de hint droppen dat hij wat vaker een gesprek mag aanknopen over gevoelens nu kind puberleeftijd heeft. Zet tv-programma 's op over het onderwerp waar beide bij zijn etc etc
Mijn moeder heeft in mijn puberteit gedacht dat ik op vrouwen viel. Die ging dit doen. Dat was niet aleen irritant maar voelde ontzettend onveilig. Ga gewoon een gesprek met me aan.
Ik ben overigens, en dat wist ik toen ook al, zo mainstream als maar kan. Daar heb ik toen alleen niks over gezegd, omdat het allemaal zo vreselijk omslachtig was en ik geen enkele zin had daar in mee te gaan.
zondag 25 september 2022 om 14:01
Allereerst wil ik je veel sterkte wensen met deze situatie want het lijkt me zenuwslopend. Ik begrijp dat jullie nog gewoon samen met vader een huishouding vormen? In dat geval kan natuurlijk nooit wat jouw kind wil en 13 is een leeftijd dat je niet alles hoeft te tolereren. Op school het ene geslacht en thuis het andere is natuurlijk niet mogelijk.
Heb je al overwogen om dit met de huisarts te bespreken? Niet alleen voor jouw kind maar ook voor jezelf.
zondag 25 september 2022 om 14:01
Dit dus.sprankelend schreef: ↑25-09-2022 13:43Ik vrees dat je hier dan toch wat steviger de ouderrol zal moeten pakken. Want deze smaak bestaat niet. De keuze is òf aanvaarden dat het op school nog niet administratief wordt doorgevoerd en thuis in de kast kunnen blijven òf het op school wel administratief door laten voeren en bij de eerste blik op magister of het krijgen van een rapport in een extreem onaangename situatie terecht komen. Waarbij dat laatste scenario vanaf dag één een hele bak onnodige spanning met zich meebrengt.
Je hebt niet de luxe je op te stellen als een vriendinnetje dat een geheimpje bewaart. Als ouder heb je de dure plicht je kind te gidsen. In dit geval betekent dat zéker niet je kind outen, maar wel de toekomst, die voor een kind nog niet valt te overzien, inzichtelijk te maken en zo te helpen de valkuilen en ravijnen te ontwijken.
Kind is 13 jaar en kan onvoldoende overzien wat zijn/haar handelen te weeg zal brengen. Je zal daar als opvoeder meer regie in moeten nemen.
Vader wordt op deze wijze ook de kans ontnomen om goed te reageren en zijn kind te steunen. Maar ook als vader het moeilijk vindt en niet ideaal reageert: het zal alleen maar moeilijker zijn als hij er viavia achter moet komen. Niet vertellen in dit stadium zal leiden tot gekwetstheid en verdriet, aan beide kanten. Daar dien je je kind ook tegen te beschermen.
zondag 25 september 2022 om 14:04
Ik denk dat het in de praktijk inderdaad anders uitpakt. Want hoe eens ik het ook ben met 'kind bepaald', TO zit ook in een relatie en in een gezin. Daar zit nu een soort dubbelspel in. Deze tactiek gaat potentieel ook de band met vader verslechteren of een bom leggen in het gezin. Niet vanwege Trans (of mogelijk ook wel, weet ik niet) maar om het dubbelleven aspect. Het zou mij er alles aan gelegen zijn die situatie te vermijden.
zondag 25 september 2022 om 14:04
Niet alleen er achter komen dat iedereen op school op de hoogte is, maar ook dat zijn partner er dus op school al gesprekken over gehad heeft.Turtlerain schreef: ↑25-09-2022 13:58Lastig.
Ik snap dat je je kind wil steunen en in principe is je kind ook degene die bepaalt.
Ik probeer me nu in je man te verplaatsen. Hoe zou hij zich voelen als hij weet dat zowat iedereen op school op de hoogte is, en hij als vader niet?
Je kind vindt het veiliger om op school (met tig leerlingen van wie je niet weet hoe ze zullen reageren) uit de kast te komen dan bij de eigen vader.
Heeft je kind gegronde redenen om aan te nemen dat vader het niet zal accepteren of dat het onveilig is om het aan vader te vertellen?
Ik ben ook wel benieuwd of kind gegronde redenen heeft om te denken dat vader het niet goed op zal nemen.
zondag 25 september 2022 om 14:05
Dit inderdaad. Ik vind het eigenlijk van school en die docent een niet zo’n slimme zet. Geef kinderen de kans om zich in de klas te laten noemen zoals zij willen en blijf in gesprek met kind. Pas als kind aangeeft dit ‘officieel’ te willen, dan pas zou dit vraagstuk een ding kunnen worden.
Maar goed, moeder weet het nu al en ik kan me ook wel voorstellen dat het een lastige spagaat is. Je wil dat je kind je vertrouwt, maar dit achterhouden voor je levenspartner en mede-ouder van je kind voelt ook gek.
Misschien toch maar even afwachten en in gesprek blijven met kind? En duidelijk blijven aangeven dat wanneer school dit officieel in gang zet, dat het dan een kwestie van tijd is dat pa dit ziet of hoort bij bv een ouderavond?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zondag 25 september 2022 om 14:07
Ik zou persoonlijk ook geen geheimen voor mijn man houden. Misschien een paar dagen zodat kind het zelf kan vertellen maar daar houdt het echt mee op. Nu staat de voorkeur van je kind tussen jou en je man in. Kind is nog geen 25, prefrontale cortex is nog niet volgroeid en kan dus ook niet alle consequenties overzien (dat zie je ook aan de niet-logische manier van redeneren: wel de school maar niet thuis). Daar zijn jullie als ouders voor, om daar mee te helpen.
zondag 25 september 2022 om 14:07
Ik ga niet mee in je redeneringen, maar stel nu dat mijn kind 'in de war' is, dan heb ik liever dat die later terugkijkt op die verwarring als in het uiterste geval een gênante fase, maar wel weet dat die daarbij altijd door de ouders gesteund is. Als het meer is dan een fase, is het schadelijker om je kind niet te steunen.Tropischvisje schreef: ↑25-09-2022 13:50Met alle risico’s om afgebrand te worden.
Als je al niks tegen je kind in durft te brengen? Waar haalt kind zijn/haar gezag vandaan? Invloed? Zit kind lekker in vel?
Pubers zijn vatbaar voor alles wat ‘in’ is, voor zaken die ze bijzonder maken, die je begrepen laten voelen.
Het kan zeker zijn dat een kind trans is. Het kan ook nog zijn dat dit een fase is. Dat bepalen hoort in een gezin. Met alle mogelijkheden dat het géén fase is, maar ook de bescherming als dat wel zo is.
Een politiek correcte wereld duwt teveel 1 kant op, simpelweg omdat het not done is dat niet te doen dus kan overal in mee gaan, terwijl dat wellicht prematuur is.
Let wel, daarmee niet zeggende dat je terug in de kast moet duwen, maar juist de veilige omgeving bieden waar alles kan. En dan vanuit gezin spreken met mensen die daarvoor geleerd hebben. Niet alles vanuit school.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 14:07
Het zou best kunnen dat kind bang is om vader teleur te stellen. Het kan ook best zijn dat vader in het begin teleurgesteld is. En daar moet ook ruimte voor zijn. Het is een proces voor iedereen. Ook vaders willen doorgaans wat het beste is voor hun kind - net als meeste ouders. Je hoeft / kan je kind dan ook niet te beschermen voor dat soort emoties. Als er maar respect is, en je als ouder je kind steunt no matter what.patchouli_ schreef: ↑25-09-2022 14:04Niet alleen er achter komen dat iedereen op school op de hoogte is, maar ook dat zijn partner er dus op school al gesprekken over gehad heeft.
Ik ben ook wel benieuwd of kind gegronde redenen heeft om te denken dat vader het niet goed op zal nemen.
zondag 25 september 2022 om 14:08
Susan schreef: ↑25-09-2022 13:40Het is misschien ook lullig als pa er via een omweg achterkomt, maar ik vind wel: het is het verhaal van kind. Niet van TO. Kind had ook kunnen besluiten het helemaal niet thuis te vertellen - en heeft dat nu, zoals ik het lees, ook voornamelijk gedaan uit angst geout te worden door die leraar, wat dus kennelijk helemaal niet was gebeurd.
Hoe lastig het ook is, ik vind niet dat je voor kind kunt bepalen dat het toch verteld moet worden.
Maar mag kind eigenlijk wel verwachten dat TO dit geheim houdt voor haar man/de vader/ wettelijke vertegenwoordiger, terwijl de buitenwereld wel op de hoogte is?
zondag 25 september 2022 om 14:09
Kots maar lekker, daar is ook niemand bij gebaat.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 13:54En dit soort 'meningen' is waarom zulke kinderen dus niets willen zeggen. Kots.
Ze snijdt wel een belangrijk punt aan in de laatste alinea. Je laat toch niet een dertienjarige op eigen houtje op papier en in de dagelijkse omgang van geslacht veranderen zonder enige vorm van ouderlijke en/of professionele begeleiding? Als het serieus is tenminste. Als kind het gewoon geestig vindt om een tijdje als ander persoon door het leven te gaan op school, prima, maar daar lijkt het hier niet op. In geval van genderdysforie is goede begeleiding essentieel. Kind kan straks ook niet naar de genderpoli met de mededeling dat het graag een hormoonbehandeling wil, maar het verder nergens over wil hebben. En dan zal vader wél toestemming moeten geven. Wel zo handig als hij dan op de hoogte is.
zondag 25 september 2022 om 14:11
Ik ben blijkbaar de enige maar ik snap de spagaat dus niet. Kind wil dus van een jongen een meisje worden of omgekeerd.
Dat kan niet half. Je kunt niet voir de ene persoon een meisje zijn en voor de andere persoon een jongen.
Dus Kind moet kiezen wil hij / zij blijven zoals geboren of wil hij /?zij veranderen.
En als Kind wil veranderen dan zitten daar consequenties aan vast en 1 daarvan js dat het ook aan vader verteld moet worden.
Er lijkt mij best een kans bestaan dat Kind het niet qan vader wil vertellen omdat Kind niet echt transgendef is maar het alleen wel interessant vindt om zich een poosje zo te presenteren.
Dat k8nd denkt met moeder kom ik daar wel mee weg en dat het te serieus wordt als sibling en vader wr ook van weten omdat Kind niet echt wil.
Dat kan niet half. Je kunt niet voir de ene persoon een meisje zijn en voor de andere persoon een jongen.
Dus Kind moet kiezen wil hij / zij blijven zoals geboren of wil hij /?zij veranderen.
En als Kind wil veranderen dan zitten daar consequenties aan vast en 1 daarvan js dat het ook aan vader verteld moet worden.
Er lijkt mij best een kans bestaan dat Kind het niet qan vader wil vertellen omdat Kind niet echt transgendef is maar het alleen wel interessant vindt om zich een poosje zo te presenteren.
Dat k8nd denkt met moeder kom ik daar wel mee weg en dat het te serieus wordt als sibling en vader wr ook van weten omdat Kind niet echt wil.
zondag 25 september 2022 om 14:11
100% eens. Vandaar dat het goed is vanuit gezin steun te hebben en de juiste begeleidingDG2015 schreef: ↑25-09-2022 14:07Ik ga niet mee in je redeneringen, maar stel nu dat mijn kind 'in de war' is, dan heb ik liever dat die later terugkijkt op die verwarring als in het uiterste geval een gênante fase, maar wel weet dat die daarbij altijd door de ouders gesteund is. Als het meer is dan een fase, is het schadelijker om je kind niet te steunen.
Het is fijn dat de docent prettig reageert. Maar vanaf daar heeft school iets teveel regie genomen lijkt wel. School kan wel steunen en als ouders afhaken een hele positieve rol innemen, maar vaak gaat het gewoon goed.
zondag 25 september 2022 om 14:12
Ik verwacht zeker geen afwijzende reactie van vader; die heeft ons laatst meegenomen nar een theatervoorstelling waarin Jeanne d'Arc verbeeld werd als nonbinair, met een cast die (voor zover te zien) volledig queer is en de ophef die erover ontstond volkomen onzinnig vond.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 13:47Maar TO, je hebt over zus/broer die positief zal reageren op nieuws, want kamer hangt vol met steunsingalen.
Maar je hebt niet over de vader gehad in dat op zicht, terwijl veel er naar vragen... dus die gaat niet positief reageren denk jij?
Ik kan me wel enigszins indenken dat hij wat meer tijd nodig heeft om eraan te wennen en weet niet heel goed wat zijn initiële reactie zou zijn.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 14:14
Dat is administratief zo geregeld hier (in Engeland) of op hun specifieke school.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 14:15
Dit ging ook door mijn hoofd. Het hele gender gebeuren speelt heel erg op scholen, ik zie het ook bij mijn nichtjes.Velvetlady schreef: ↑25-09-2022 14:11
Er lijkt mij best een kans bestaan dat Kind het niet qan vader wil vertellen omdat Kind niet echt transgendef is maar het alleen wel interessant vindt om zich een poosje zo te presenteren.
Dat k8nd denkt met moeder kom ik daar wel mee weg en dat het te serieus wordt als sibling en vader wr ook van weten omdat Kind niet echt wil.
En nee, het hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Maar er is wel een reden dat vader het niet mag weten, en daar ben ik ook wel benieuwd naar. Vooral gezien sibling nogal van de pride is.
zondag 25 september 2022 om 14:15
Dat is fijn! Denk vraag toch even. Dan hoef je ( op misschien gekwetste reactie dat hij niet veilig genoeg zou zijn als vader) niet bang te zijn dat tussen jullie nog veel ruzie zou kunnen opleveren omdat jij wel weet en hij niet?DG2015 schreef: ↑25-09-2022 14:12Ik verwacht zeker geen afwijzende reactie van vader; die heeft ons laatst meegenomen nar een theatervoorstelling waarin Jeanne d'Arc verbeeld werd als nonbinair, met een cast die (voor zover te zien) volledig queer is en de ophef die erover ontstond volkomen onzinnig vond.
Ik kan me wel enigszins indenken dat hij wat meer tijd nodig heeft om eraan te wennen en weet niet heel goed wat zijn initiële reactie zou zijn.
zondag 25 september 2022 om 14:15
Als kind dat dus niet zo wil als ouder goeddunkt is het nog steeds de beslissing van kind. Hoe simpel kan het zijn?Jufjoke schreef: ↑25-09-2022 13:34Ik vind eerlijk gezegd dat je hier niet in mee kunt blijven gaan. School weet ervan, klasgenoten, vrienden, er is een nieuwe naam bedacht, een ander voornaamwoord wordt van kracht. Mensen praten. Binnen no time is de hele goegemeente op de hoogte en komt het pa via-via ter ore. Dat kan toch niet? Kind heeft van alles in gang gezet, wat het goed recht van het kind is, maar daar hoort in mijn ogen ouders informeren wel bij. Je kunt niet zomaar zonder reden blijven volhouden wil-ik-niet.
zondag 25 september 2022 om 14:16
Hier ben ik wel het mee eens. Je kind is 13 en verdient alle steun, maar je moet haar ook behoeden voor onhandige keuzes. Dit is er één.sprankelend schreef: ↑25-09-2022 13:43Ik vrees dat je hier dan toch wat steviger de ouderrol zal moeten pakken. Want deze smaak bestaat niet. De keuze is òf aanvaarden dat het op school nog niet administratief wordt doorgevoerd en thuis in de kast kunnen blijven òf het op school wel administratief door laten voeren en bij de eerste blik op magister of het krijgen van een rapport in een extreem onaangename situatie terecht komen. Waarbij dat laatste scenario vanaf dag één een hele bak onnodige spanning met zich meebrengt.
Je hebt niet de luxe je op te stellen als een vriendinnetje dat een geheimpje bewaart. Als ouder heb je de dure plicht je kind te gidsen. In dit geval betekent dat zéker niet je kind outen, maar wel de toekomst, die voor een kind nog niet valt te overzien, inzichtelijk te maken en zo te helpen de valkuilen en ravijnen te ontwijken.
zondag 25 september 2022 om 14:21
In principe ben ik het daar mee eens, maar tegelijkertijd vind ik niet dat je een ander mag outen. Vandaar mijn spagaat.Turtlerain schreef: ↑25-09-2022 14:16Hier ben ik wel het mee eens. Je kind is 13 en verdient alle steun, maar je moet haar ook behoeden voor onhandige keuzes. Dit is er één.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 14:21
Pubers mogen best wat pushback krijgen. En soms bepalen de ouders gewoon. Als het gaat om pa inlichten, mag ma daar best streng over zijn.REDHOTHEAD schreef: ↑25-09-2022 14:15Als kind dat dus niet zo wil als ouder goeddunkt is het nog steeds de beslissing van kind. Hoe simpel kan het zijn?
zondag 25 september 2022 om 14:22
Ik denk dat als deze situatie erg lang duurt, dat wel een dingetje tussen ons zou kunnen worden. En zeker als daar nog een hele school plus buurt bij komt die wel op de hoogte zijn en het voor hem verzwegen is.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 14:15Dat is fijn! Denk vraag toch even. Dan hoef je ( op misschien gekwetste reactie dat hij niet veilig genoeg zou zijn als vader) niet bang te zijn dat tussen jullie nog veel ruzie zou kunnen opleveren omdat jij wel weet en hij niet?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
