Kinderen
alle pijlers
Ode aan de papa..
maandag 21 mei 2007 om 22:45
Ik ben zo trots op mijn lieve vriend. Totaal geen ervaring met kinderen had hij toen ik hem leerde kennen, hij had er zelfs nog niet echt over nagedacht hoe het zou zijn mocht hij ooit vader worden.
En daar zaten we dan, kerstavond 2005 met een positieve test voor ons op tafel.
Ik geloof dat ik nog net iets harder (en langer) moest slikken dan hij.
Hij leefde met me mee, de eerste paar misselijke weken maar de hele zwangerschap ging voor hem pas leven toen we de eerste echo hadden en hij het hartje zag kloppen. Mijn stoere vent met de tranen in zijn ogen..
heel hard moesten we (lees hij, ik was de prinses op de erwt) werken om ons huis op tijd klaar te krijgen voor de komst van ons kindje.. wat was hij soms moe en humeurig.. maar nooit te beroerd om iets lekkers voor mij te halen als ik daar zin in had of om me ergens naartoe te rijden..
soms zuchtte hij, als de hormonen me parten speelden, maar altijd deed hij dan zijn best om het me naar de zin te maken.. liet me razen, huilen, klagen om daarna een lekker kopje thee te zetten..
De hele zwangerschap hebben we samen gedaan.. alle afspraken was hij bij..
Geen vraag was hem vreemd hij was bereid alles te doen.... tot aan het scheren van mijn bikini lijn toe.. (kon het 1 niet meer zien en 2 was ik topzwaar.. als ik voorover hing viel ik om.. :P)
De enige keer dat hij binnen 5 minuten aangekleed naast zijn bed stond was toen ik hem wakker maakte met de mededeling dat we nu toch echt naar het ziekenhuis moesten omdat de weeen om de 5 minuten kwamen.. Dat was ook de eerste keer dat hij zonder koffie de deur uit ging.. normaal komt er pas na 3 bakken een zinnig woord uit..
de bevalling... Mijn bikkel, kan niet goed tegen bloed.. en toch bij de keizersnee aanwezig..
Wat was hij trots op zijn zoon..
En wat is hij een goede papa!! De eerste week was hij nog onzeker, rende van hot naar her.. Onze hulp heeft hem ook hard aan het werk gezet..Hij kan dan nu ook luiers omdoen als de beste.. Staat op vrije dagen als eerste op zodat ik kan blijven liggen.. en doet zijn aandeel in het huishouden..
Op dagen dat ik werk is hij thuis en past op.. En ik weet dat ze dan de grootste lol hebben samen.. Ik geniet van de verhalen die hij verteld over dat ze samen zijn
gaan wandelen en avonturen beleven.. 9oevr lieveheersbeestjes en vrouwen die hun aandacht vragen, over poezen die kunstjes doen en koeien die zijn uitgelachen, over de vermeende kusjes die hij van ons zoontje heeft gekregen en hoeveel herrie e hebben gemaakt etc..) of op de grond hebben liggen
keten, zoals mijn lief dat noemt..
ook al heeft hij het dan heel soms moeilijk en zijn er dagen dat hij uren met zoonlief op de arm moet lopen.. hij doet het, met heel veel plezier..
Ik ben blij dat hij ook vind dat je een baby niet hoeft te laten huilen, fijn dat we op 1 lijn zitten.. Blij dat hij mij steunt in het geven van bv.. en nu na 8 maanden nog steeds vind dat het de normaalste zaak van de wereld is (hoewel mijn schoonmoeder laatst toch bij hem polste hoe lang ik nog van plan was om ermee door te gaan.. En lief, provocatief als hij is zei dat dat nog wel 2 jaar kon zijn.. Waarop zij even stil was en daarna zei dat ze een documentaire had gezien waarin een vrouw haar 9 jaar oude kind nog bv en dat ze blij was dat ik voor die tijd wel zou stoppen... hihi)
Grappig hoe verontwaardigd hij is als iemand zonder duidelijke reden (en dat kan van alles zijn) bv niet eens een kans geeft terwijl hij een jaar geleden nog niet eens wist wat toeschietreflex was.. Of dat mijn borsten zo groot zouden worden..;)
Ons zoontje is gek op zijn papa, begint te stralen als hij hem ziet.. En daar ben ik zo blij om..
Ik heb het zo getroffen, hield zo veel van mijn vriend.. en ben alleen nog maar meer van hem gaan houden nu ons zoontje er is, en ik zie wat een topvader hij is Ondanks dat hij hem soms ondersteboven houdt, ollies doet met de kinderwagen, wortel op zijn neus smeert en hem met de massageolie de meeste foute kapsels geeft en dat zijn slecht enkele voorbeelden...;). heeft zoonlief echt echt echt een SUPERPAPA!!.
beetje een lang intro.. maar hoe doen de papa's aan jullie kant het (het vaderen bedoel ik..:P)
valt het mee?
tegen?
meer odes?
liefs Shyte
En daar zaten we dan, kerstavond 2005 met een positieve test voor ons op tafel.
Ik geloof dat ik nog net iets harder (en langer) moest slikken dan hij.
Hij leefde met me mee, de eerste paar misselijke weken maar de hele zwangerschap ging voor hem pas leven toen we de eerste echo hadden en hij het hartje zag kloppen. Mijn stoere vent met de tranen in zijn ogen..
heel hard moesten we (lees hij, ik was de prinses op de erwt) werken om ons huis op tijd klaar te krijgen voor de komst van ons kindje.. wat was hij soms moe en humeurig.. maar nooit te beroerd om iets lekkers voor mij te halen als ik daar zin in had of om me ergens naartoe te rijden..
soms zuchtte hij, als de hormonen me parten speelden, maar altijd deed hij dan zijn best om het me naar de zin te maken.. liet me razen, huilen, klagen om daarna een lekker kopje thee te zetten..
De hele zwangerschap hebben we samen gedaan.. alle afspraken was hij bij..
Geen vraag was hem vreemd hij was bereid alles te doen.... tot aan het scheren van mijn bikini lijn toe.. (kon het 1 niet meer zien en 2 was ik topzwaar.. als ik voorover hing viel ik om.. :P)
De enige keer dat hij binnen 5 minuten aangekleed naast zijn bed stond was toen ik hem wakker maakte met de mededeling dat we nu toch echt naar het ziekenhuis moesten omdat de weeen om de 5 minuten kwamen.. Dat was ook de eerste keer dat hij zonder koffie de deur uit ging.. normaal komt er pas na 3 bakken een zinnig woord uit..
de bevalling... Mijn bikkel, kan niet goed tegen bloed.. en toch bij de keizersnee aanwezig..
Wat was hij trots op zijn zoon..
En wat is hij een goede papa!! De eerste week was hij nog onzeker, rende van hot naar her.. Onze hulp heeft hem ook hard aan het werk gezet..Hij kan dan nu ook luiers omdoen als de beste.. Staat op vrije dagen als eerste op zodat ik kan blijven liggen.. en doet zijn aandeel in het huishouden..
Op dagen dat ik werk is hij thuis en past op.. En ik weet dat ze dan de grootste lol hebben samen.. Ik geniet van de verhalen die hij verteld over dat ze samen zijn
gaan wandelen en avonturen beleven.. 9oevr lieveheersbeestjes en vrouwen die hun aandacht vragen, over poezen die kunstjes doen en koeien die zijn uitgelachen, over de vermeende kusjes die hij van ons zoontje heeft gekregen en hoeveel herrie e hebben gemaakt etc..) of op de grond hebben liggen
keten, zoals mijn lief dat noemt..
ook al heeft hij het dan heel soms moeilijk en zijn er dagen dat hij uren met zoonlief op de arm moet lopen.. hij doet het, met heel veel plezier..
Ik ben blij dat hij ook vind dat je een baby niet hoeft te laten huilen, fijn dat we op 1 lijn zitten.. Blij dat hij mij steunt in het geven van bv.. en nu na 8 maanden nog steeds vind dat het de normaalste zaak van de wereld is (hoewel mijn schoonmoeder laatst toch bij hem polste hoe lang ik nog van plan was om ermee door te gaan.. En lief, provocatief als hij is zei dat dat nog wel 2 jaar kon zijn.. Waarop zij even stil was en daarna zei dat ze een documentaire had gezien waarin een vrouw haar 9 jaar oude kind nog bv en dat ze blij was dat ik voor die tijd wel zou stoppen... hihi)
Grappig hoe verontwaardigd hij is als iemand zonder duidelijke reden (en dat kan van alles zijn) bv niet eens een kans geeft terwijl hij een jaar geleden nog niet eens wist wat toeschietreflex was.. Of dat mijn borsten zo groot zouden worden..;)
Ons zoontje is gek op zijn papa, begint te stralen als hij hem ziet.. En daar ben ik zo blij om..
Ik heb het zo getroffen, hield zo veel van mijn vriend.. en ben alleen nog maar meer van hem gaan houden nu ons zoontje er is, en ik zie wat een topvader hij is Ondanks dat hij hem soms ondersteboven houdt, ollies doet met de kinderwagen, wortel op zijn neus smeert en hem met de massageolie de meeste foute kapsels geeft en dat zijn slecht enkele voorbeelden...;). heeft zoonlief echt echt echt een SUPERPAPA!!.
beetje een lang intro.. maar hoe doen de papa's aan jullie kant het (het vaderen bedoel ik..:P)
valt het mee?
tegen?
meer odes?
liefs Shyte
donderdag 24 mei 2007 om 03:23
Net zo goed dat dit verhaal van Kjong totaal irrelevant is voor de huidige rolverdeling tussen man en vrouw, is de reactie van Shyte irrelevant. Ik heb het idee dat ze dat hele Darwin-verhaal juist plaatste om dat ook aan te geven.
In de huidige maatschappij is het, ondanks zoveel jaren feminisme en Opzij, nog steeds niet normaal dat de man en de vrouw precies hetzelfde bijdragen aan de verzorging van het gezin.
En in dat licht bezien, vind ik het wel logisch dat TO even de loftrompet over haar man opsteekt. Ook al zou je idd kunnen zeggen dat het normaal zou moeten zijn dat hij in alles 50% meedraait.
En nu ik hier toch bezig ben; pluim voor mijn eigen vent, ik moet ´m veel te vaak een kinderkontje onder z´n neus duwen, maar hij is gewoon top en we doen het leuk samen.
donderdag 24 mei 2007 om 11:28
Noujazeg
zit ik steeds te vertellen dat ik blij ben dat shyte zo blij is, dat ZIJ dus een goede keuze gemaakt heeft en daarvoor een schouderklopje verdiend.
Word ik vervolgens uitgemaakt voor zielige zuurpruim, óndanks het feit dat ik óók verteld heb ik dat ik óók al zo'n troste bezitster ben van goede smaak en dus een man heb die z'n taak in huis en opvoeding doet. ;(
Hád ik vanmorgen eens een goed humeur...
Citronella, ik zie je hier eigenlijk echt voor het eerst. (toch?) Waar zou je cross willen meeten?
zit ik steeds te vertellen dat ik blij ben dat shyte zo blij is, dat ZIJ dus een goede keuze gemaakt heeft en daarvoor een schouderklopje verdiend.
Word ik vervolgens uitgemaakt voor zielige zuurpruim, óndanks het feit dat ik óók verteld heb ik dat ik óók al zo'n troste bezitster ben van goede smaak en dus een man heb die z'n taak in huis en opvoeding doet. ;(
Hád ik vanmorgen eens een goed humeur...
Citronella, ik zie je hier eigenlijk echt voor het eerst. (toch?) Waar zou je cross willen meeten?
Later is nu
donderdag 24 mei 2007 om 11:50
Is dit een stille uitnodiging voor het mutsentopic? Of wordt Citronella hier uitgescholden? ;)
Ik ben bang dat ik meer dan 3 'vaste' topics niet kan bijhouden. Hoewel.. het lukt me aardig hier langs te blijven komen, toch?
Rémma ben ik als het goed is al eens tegengekomen, we weten alleen allebei niet wanneer :P
Ik ben bang dat ik meer dan 3 'vaste' topics niet kan bijhouden. Hoewel.. het lukt me aardig hier langs te blijven komen, toch?
Rémma ben ik als het goed is al eens tegengekomen, we weten alleen allebei niet wanneer :P
Later is nu
donderdag 24 mei 2007 om 13:27
donderdag 24 mei 2007 om 14:29
Hartstikke leuk, ik zou het uitprinten en aan hem geven met vaderdag :)
Hier ook zo'n geweldige vriend en vader voor ons zoontje. Het is hier wat taakverdeling enzo (of tenminste, de intentie) betreft een beetje omgedraaid van wat meestal het geval is, maar ja mijn vader deed ook van alles en mijn moeder bouwt net als hij aan een carriere dus ik vind het erg normaal dat dat allemaal samen gedaan wordt. En heb inderdaad wel gekeken of mijn vriend wat dat betreft bij me past. Maar goed hij wilde al eerder kinderen, hij heeft er veel meer ervaring mee, ziet meer wat er gedaan moet worden. Heeft altijd wel een leuk idee om te doen. En ik was meer degene die meer energie in het werk stak enzo.
Ik zit nu dan wel al een tijd thuis (niet vrijwillig maar door langdurige ziekte) maar hij doet alsnog erg veel. Hij moet dus ook van alles voor mij doen en regelen, werkt ook nog 4 dagen, nou ja ze kunnen hem altijd lastig vallen dat hoort bij de functie, dus soms gaat de telefoon op onmogelijke tijden.
En al vind ik het normaal dat een man gewoon alles ook kan en doet (en niet 'meehelpt', dat vind ik zo'n rare term, het is toch ook zijn huis en zijn kinderen) het is niet vanzelfsprekend dat iemand dit al zo lang volhoudt en nog zo goed ook. Want het is best zwaar voor hem af en toe. Ook al werk ik aan veel dingen, het gaat maar langzaam vooruit en dat is voor beide best frustrerend soms. En het
leuke aan dit soort topics is, dat ik het me nog eens extra besef
allemaal (zal ie blij mee zijn haha).
Ik snap eigenlijk ook niet dat mensen het wel verwachten dat vrouwen dit allemaal kunnen, en werken en kinderen verzorgen en het huis en hun sociale leven/familie en hun partner en oh ja ook nog wat voor zichzelf. Die kunnen het vaak ook niet allemaal op alle vlakken goed of zoals ze het zouden willen dus ik vind het altijd knap ongeacht het geslacht (niet alleen hier maar hoor/lees het zo vaak van die vrouwen die al die ballen in de lucht proberen te houden). Ik denk dat wat dat betreft er niet alleen anders naar mannen gekeken moet worden. En het belangrijkste is dat je samenwerkt, het samen doet. Wat de taakverdeling dan is maakt dan niet zoveel uit, als iedereen het er maar mee eens is en tevreden is en het goed werkt.
Heb ik nu je topic echt om zeep geholpen? :P Kind ligt te slapen dus kon ff haha.
Hier ook zo'n geweldige vriend en vader voor ons zoontje. Het is hier wat taakverdeling enzo (of tenminste, de intentie) betreft een beetje omgedraaid van wat meestal het geval is, maar ja mijn vader deed ook van alles en mijn moeder bouwt net als hij aan een carriere dus ik vind het erg normaal dat dat allemaal samen gedaan wordt. En heb inderdaad wel gekeken of mijn vriend wat dat betreft bij me past. Maar goed hij wilde al eerder kinderen, hij heeft er veel meer ervaring mee, ziet meer wat er gedaan moet worden. Heeft altijd wel een leuk idee om te doen. En ik was meer degene die meer energie in het werk stak enzo.
Ik zit nu dan wel al een tijd thuis (niet vrijwillig maar door langdurige ziekte) maar hij doet alsnog erg veel. Hij moet dus ook van alles voor mij doen en regelen, werkt ook nog 4 dagen, nou ja ze kunnen hem altijd lastig vallen dat hoort bij de functie, dus soms gaat de telefoon op onmogelijke tijden.
En al vind ik het normaal dat een man gewoon alles ook kan en doet (en niet 'meehelpt', dat vind ik zo'n rare term, het is toch ook zijn huis en zijn kinderen) het is niet vanzelfsprekend dat iemand dit al zo lang volhoudt en nog zo goed ook. Want het is best zwaar voor hem af en toe. Ook al werk ik aan veel dingen, het gaat maar langzaam vooruit en dat is voor beide best frustrerend soms. En het
leuke aan dit soort topics is, dat ik het me nog eens extra besef
allemaal (zal ie blij mee zijn haha).
Ik snap eigenlijk ook niet dat mensen het wel verwachten dat vrouwen dit allemaal kunnen, en werken en kinderen verzorgen en het huis en hun sociale leven/familie en hun partner en oh ja ook nog wat voor zichzelf. Die kunnen het vaak ook niet allemaal op alle vlakken goed of zoals ze het zouden willen dus ik vind het altijd knap ongeacht het geslacht (niet alleen hier maar hoor/lees het zo vaak van die vrouwen die al die ballen in de lucht proberen te houden). Ik denk dat wat dat betreft er niet alleen anders naar mannen gekeken moet worden. En het belangrijkste is dat je samenwerkt, het samen doet. Wat de taakverdeling dan is maakt dan niet zoveel uit, als iedereen het er maar mee eens is en tevreden is en het goed werkt.
Heb ik nu je topic echt om zeep geholpen? :P Kind ligt te slapen dus kon ff haha.
donderdag 24 mei 2007 om 21:05
