Kinderen
alle pijlers
Onterecht jaloers
maandag 17 maart 2008 om 11:39
Mijn allerallerliefste vriendin is vrijdag moeder geworden. Helemaal leuk en ik gun het haar uit het diepst van m'n tenen, maar.........ik ben zo vreselijk jaloers.... Haar zwangerschap was er een uit het boekje en de bevalling idem: geen hechting, geen schrammetje in een paar uurtjes gepiept. Ze gaat zo voor nummer 2, riep ze zaterdag alweer!
Totaal tegengesteld aan mijn verhaal (Mijn zwangerschap eindigde in een pre-eclampsie en na 20 uur een vacuumverlossing). Ik kan er niks aan doen, maar ik zie er gewoon tegenop om op bezoek te gaan.
Herkent iemand dit? Ik schaam me helemaal suf ervoor....
Totaal tegengesteld aan mijn verhaal (Mijn zwangerschap eindigde in een pre-eclampsie en na 20 uur een vacuumverlossing). Ik kan er niks aan doen, maar ik zie er gewoon tegenop om op bezoek te gaan.
Herkent iemand dit? Ik schaam me helemaal suf ervoor....
woensdag 19 maart 2008 om 00:17
Rosanna, dat is niet zo apart, dat is volgens mij nogal standaard. Negatieve emoties moeten neergesabeld worden, vooral jaloezie. Daar rust een taboe op. Het is ook een afschuwelijke emotie om te voelen. Het degradeert je. Bijna niemand komt er rond voor uit ergens jaloers op of om te zijn.
Zeker niet als het om iets of iemand dichtbij gaat. Iets dat ver weg is, daarvan kun je nog wel met een knipoog zeggen dat je er jaloers op bent. Een miljoenen kostend zeiljacht bijvoorbeeld of een penthouse in New York. Maar gevoelens van jaloezie naar een familielid of vriend, dat wordt moeilijk.
Ik denk dat het belangrijk is om voorbij die gevoelens te kijken. Ze niet snel weg te stoppen maar te laten komen zodat je dieper kunt komen en dichter bij de kern, bij waar het eigenlijk om gaat.
Fleurtje, sarcastisch vind ik wel een aparte omschrijving van mijn eerdere posting. Komt het echt zo over? Want dat is niet mijn bedoeling, ik bedoel het heel serieus.
xx lisa.
Zeker niet als het om iets of iemand dichtbij gaat. Iets dat ver weg is, daarvan kun je nog wel met een knipoog zeggen dat je er jaloers op bent. Een miljoenen kostend zeiljacht bijvoorbeeld of een penthouse in New York. Maar gevoelens van jaloezie naar een familielid of vriend, dat wordt moeilijk.
Ik denk dat het belangrijk is om voorbij die gevoelens te kijken. Ze niet snel weg te stoppen maar te laten komen zodat je dieper kunt komen en dichter bij de kern, bij waar het eigenlijk om gaat.
Fleurtje, sarcastisch vind ik wel een aparte omschrijving van mijn eerdere posting. Komt het echt zo over? Want dat is niet mijn bedoeling, ik bedoel het heel serieus.
xx lisa.
woensdag 19 maart 2008 om 00:31
Hoe vaak moet nog herhaald worden dat jaloers niet echt het goede woord was, maar dat TO op ziet tegen de confrontatie met haar eigen emoties over haar bevalling, die ze duidelijk nog niet heeft verwerkt. Dat anderen daar beter overheen stappen is heel fijn voor die anderen, echt. Maar TO heeft daar wat meer moeite mee, dat kan, en dat is heel vervelend voor TO.
Ze misgunt haar vriendin niks, ze wil en gaat op kraamvisite en ze is hartstikke blij voor haar vriendin.
TO, ik denk dat je nog wel meeleest, ook al praat je niet meer mee. Neem de reacties mee waar je je in herkent en waar je wat aan hebt. De reacties waar je jezelf niet in herkent, gaan dus ook niet over jou.
Ik hoop dat je heel veel plezier beleeft aan het kraambezoek aan je vriendin, ondanks je eigen gevoelens. Dat gaat vast lukken!
Ze misgunt haar vriendin niks, ze wil en gaat op kraamvisite en ze is hartstikke blij voor haar vriendin.
TO, ik denk dat je nog wel meeleest, ook al praat je niet meer mee. Neem de reacties mee waar je je in herkent en waar je wat aan hebt. De reacties waar je jezelf niet in herkent, gaan dus ook niet over jou.
Ik hoop dat je heel veel plezier beleeft aan het kraambezoek aan je vriendin, ondanks je eigen gevoelens. Dat gaat vast lukken!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 19 maart 2008 om 00:47
Overigens vond ik, meestal de nuchterheid zelve, bevallen ook een enorme impact hebben. Ondanks dat het jaloersmakend goed verliep.
Mijn bevalling was zo eentje om vol goede moed direct aan het volgende kind te beginnen. 4 uur lafjes weeen, 1,5 uur wat heftiger weeen, een half uur nare weeen en een half uurtje persweeen. Plop, daar lag het kind. In mijn eigen bed en op een christelijk uur; 11 uur saafs. 3 kleine hechtinkjes in de binnenflapjes en de rest was nog heel.
Toch heb ik maandenlang niet aan de 6,5 uur terug kunnen denken zonder dat me de tranen in de ogen schoten en ik er heel emotioneel over kon worden. Er zijn een paar momenten geweest, waarin ik angstiger ben geweest dan ik ooit in mijn leven ben geweest. In combi met alle hormonen, was dat geen fijn terugdenken. Mijn dochter is vanaf dag 1 een stralend gezonde en makkelijke baby geweest. Ze is nu geen baby meer en ook niet altijd meer echt makkelijk (ze is net 5), maar nog steeds stralend en gezond.
Ik ben geen watje, maar dat gebeurt je, die emoties. Kan je niet veel aan doen. Als iemand me toen gezegd had dat ik me niet aan moest stellen, had ie een rotschop gehad. Als iemand me nu zegt dat ik niet mag zeuren, doe ik dat nog steeds. Want kinderen krijgen en kinderen hebben, is een emotionele business. En niemand kan voor de ander bepalen hoe zij zich voelt, of moet voelen.
Mijn bevalling was zo eentje om vol goede moed direct aan het volgende kind te beginnen. 4 uur lafjes weeen, 1,5 uur wat heftiger weeen, een half uur nare weeen en een half uurtje persweeen. Plop, daar lag het kind. In mijn eigen bed en op een christelijk uur; 11 uur saafs. 3 kleine hechtinkjes in de binnenflapjes en de rest was nog heel.
Toch heb ik maandenlang niet aan de 6,5 uur terug kunnen denken zonder dat me de tranen in de ogen schoten en ik er heel emotioneel over kon worden. Er zijn een paar momenten geweest, waarin ik angstiger ben geweest dan ik ooit in mijn leven ben geweest. In combi met alle hormonen, was dat geen fijn terugdenken. Mijn dochter is vanaf dag 1 een stralend gezonde en makkelijke baby geweest. Ze is nu geen baby meer en ook niet altijd meer echt makkelijk (ze is net 5), maar nog steeds stralend en gezond.
Ik ben geen watje, maar dat gebeurt je, die emoties. Kan je niet veel aan doen. Als iemand me toen gezegd had dat ik me niet aan moest stellen, had ie een rotschop gehad. Als iemand me nu zegt dat ik niet mag zeuren, doe ik dat nog steeds. Want kinderen krijgen en kinderen hebben, is een emotionele business. En niemand kan voor de ander bepalen hoe zij zich voelt, of moet voelen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 25 maart 2008 om 08:54
dinsdag 25 maart 2008 om 09:02
dinsdag 25 maart 2008 om 09:09
viel reuze mee. Ben vooral heel druk geweest om te voorkomen dat mijn zoontje in z'n enthousiasme iets te hard zou knuffelen...
We hebben het wel licht aangestipt toen ter sprake kwam dat het toch wel erg moeilijk moet zijn als je je kindje niet meteen mee naar huis kunt nemen, maar verder niet te diep op ingegaan. De mannen waren er ook bij en dan gaat het toch al sneller of koetjes en kalfjes. Komt wel een keer als we als mama's onder elkaar zijn, denk ik. Ik heb trouwens niet het idee dat zij gemerkt heeft dat ik het er moeilijk mee had, dus als het tussen ons zou blijven hangen, ligt dat echt aan mij en dat was ik niet van plan!
We hebben het wel licht aangestipt toen ter sprake kwam dat het toch wel erg moeilijk moet zijn als je je kindje niet meteen mee naar huis kunt nemen, maar verder niet te diep op ingegaan. De mannen waren er ook bij en dan gaat het toch al sneller of koetjes en kalfjes. Komt wel een keer als we als mama's onder elkaar zijn, denk ik. Ik heb trouwens niet het idee dat zij gemerkt heeft dat ik het er moeilijk mee had, dus als het tussen ons zou blijven hangen, ligt dat echt aan mij en dat was ik niet van plan!
