"Rijke ouders maken misbruik van Jeugdzorg"

sugarmiss schreef: ↑

15-01-2021 15:20

Om hulp te krijgen moet je mondig zijn en weten waar je terecht kan.

Op zich staat dat los van of je veel of weinig te besteden hebt.

In rijkere gezinnen is men over het algemeen wel beter opgeleid en weet dus beter waar men terecht kan en is men mondiger.

‘Berekenend’, heet dat volgens die Verschuren. Wat een ergerlijk, stemmingmakend krantenartikel. Inderdaad gewoon ‘rijken’ bezeiken in plaats van het échte probleem te benoemen (de jeugdzorg is niet toegankelijk voor alle mensen die dat nodig hebben).

Mevrouw75 schreef: ↑

17-01-2021 11:51

Juist bij ‘rijk’ zijn problemen hartstikke verborgen.

Soms wel. Maar ook toevallig onlangs meegemaakt: rijk gezin maakt iets naars mee. En 3 weken later zijn ze gestart met therapie. Allemaal.
Zelf iemand gezocht en uit eigen zak betaald, deels via de zorgverzekering.

Was dat een gezin geweest dat beneden modaal verdiende dan was de route geweest: eerst paar weken afwachten, dan naar huisarts die nog een paar weken laat afwachten, dan voor de kinderen naar cjg, 6 weken wachten op intake, dan op wachtlijst. Ouders ook op wachtlijst bij de ggz. En misschien een indicatie voor een ambulant begeleider het overbrugging dus weer 2 maanden wachtlijst. Voor oudste kind zo’n 1,5 jaar wachtlijst bij de ggz en jongste zou in een praatgroep via school alvast iets kunnen doen en na 6 maanden bij een orthopedagoog kunnen starten.

In geval van rijke gezin heeft iedereen binnen 2 maanden passende hulp. Die rijden er desnoods een uur voor, schakelen extra hulp in voor in huis, laten eten komen en het is kut maar ze redden het wel.

In het geval van het niet eens arme, maar beneden modale gezin ben je 1,5 jaar en véél gesprekken verder voor er passende hulp is. Zijn er ondertussen zorgen over hoe de bijdrage te betalen en schiet de therapie van moeder er bij-in omdat dat niet te bekostigen is.

Thordïs schreef: ↑

17-01-2021 12:01

Soms wel. Maar ook toevallig onlangs meegemaakt: rijk gezin maakt iets naars mee. En 3 weken later zijn ze gestart met therapie. Allemaal.
Zelf iemand gezocht en uit eigen zak betaald, deels via de zorgverzekering.

Was dat een gezin geweest dat beneden modaal verdiende dan was de route geweest: eerst paar weken afwachten, dan naar huisarts die nog een paar weken laat afwachten, dan voor de kinderen naar cjg, 6 weken wachten op intake, dan op wachtlijst. Ouders ook op wachtlijst bij de ggz. En misschien een indicatie voor een ambulant begeleider het overbrugging dus weer 2 maanden wachtlijst. Voor oudste kind zo’n 1,5 jaar wachtlijst bij de ggz en jongste zou in een praatgroep via school alvast iets kunnen doen en na 6 maanden bij een orthopedagoog kunnen starten.

In geval van rijke gezin heeft iedereen binnen 2 maanden passende hulp. Die rijden er desnoods een uur voor, schakelen extra hulp in voor in huis, laten eten komen en het is kut maar ze redden het wel.

In het geval van het niet eens arme, maar beneden modale gezin ben je 1,5 jaar en véél gesprekken verder voor er passende hulp is. Zijn er ondertussen zorgen over hoe de bijdrage te betalen en schiet de therapie van moeder er bij-in omdat dat niet te bekostigen is.

Klopt.
Toch zijn er echt heel veel gevallen die jeugdzorg buiten de boot weten te houden. Verwaarlozing, mishandeling, geweld binnen het gezin. Dat soort gevallen.

Mevrouw75 schreef: ↑

17-01-2021 12:04

Klopt.
Toch zijn er echt heel veel gevallen die jeugdzorg buiten de boot weten te houden. Verwaarlozing, mishandeling. Dat soort gevallen.

Zeker waar. In de volksbuurten ligt alles veel meer op straat en bijvoorbeeld de ellende met vechtscheidingen die ik tegenkom bij welgestelde ouders en die niet inzien dat dat mishandeling is is bepaald niet zeldzaam. Geen gesprek mogelijk over het welzijn van de kinderen, alleen over de eeuwig narcistische ex en advocaten

Thordïs schreef: ↑

17-01-2021 11:55

Alle gemeentes die dik in de tekorten zitten wegens de decentralisaties proberen te voorkomen dat mensen gebruik maken van hulp. In mijn gemeente en de meeste omliggende gemeentes is dat op deze manier. En door eerst vooral goedkope of gratis hulp te promoten (de hele site hier staat vol met gratis apps en dergelijke die veel voorkomende problemen moeten tackelen) en je krijgt eerst een vrijwilliger enzo.

Die decentralisaties hebben veel kwaad gedaan. Het idiote is dat toen die werden bedacht, alle nadelen al voorzien werden en dat men toch heeft doorgezet.

Maar dat vind ik toch geen excuus voor de gemeenten die proberen te VOORKOMEN dat mensen hulp krijgen door het zo ingewikkeld te maken dat minder hoogopgeleiden/rijken/whatever er niet meer doorheen komen. Die gemeenten mogen wat mij betreft aan de schandpaal genageld worden. Zeer slecht bestuur.

lilalinda schreef: ↑

14-01-2021 10:34

Het probleem is niet dat Rijke ouders de jeugdzorg wel weten te vinden. Maar dat Jeugdzorg arme ouders niet weet te bereiken.
Of, erger nog: dat arme ouders denken geen hulp nodig te hebben, en dat het normaal is, wat er thuis gebeurt

Dit denk ik ook.

Ik vind dat het signaal verkeerd wordt opgevat, in hoe dit wordt gebracht. Goed dat het beschikbaar is en goed van kwaliteit zodat rijkere mensen die de keuze hebben ervoor kiezen.
Nu nog het bereik breder EN DOEN WAAR JE OOK VOOR BETAALD WORDT.
Namelijk het toegankelijk maken voor iedereen.
En nadenken over waarom zoveel kinderen spaaklopen in het huidige systeem, dus ook de oorzaken bestrijden.
Kleinere klassen, investeren in beter onderwijs, etc.

Surebaby schreef: ↑

17-01-2021 12:19

Kleinere klassen, investeren in beter onderwijs, etc.

Welzijnswerk uit de mottenballen trekken, meer handhaving op straat om problemen te signaleren, dat zijn dingen die gemeenten zelf in de hand hebben maar gewoon vertikken.

In mijn stad besteedt het gemeentebestuur het geld liever aan prestigeprojecten.

Dat forum is inderdaad een verschrikking. Overal elektrische meuk, licht, geluid, drukte. De bibliotheek is een onoverzichtelijke speeltuin en het biedt nul mogelijkheden om elkaar te vinden, om een gemeenschap te zijn. Gemiste kans. En heel erg dat het gebouwd is óndanks dat er massaal tegen is gestemd.

Rilena schreef: ↑

17-01-2021 11:05

Klopt maar de gemeentes gaan hier voor liggen en proberen huisartsen zover te krijgen dat ze het weer naar hen door verwijzen.

Wij hadden een doorverwijzing vd huisarts, maar de gemeente moest en zou er ter beoordeling écht nog een eigen piesje overheen doen, want zij beoordelen met welke club je verder mag gezien de contracten die ze hebben. Gevolg: na doorverwijzing weer een vertraging van een half jaar opgelopen voordat de aanmelding zover was. En dan kun je vervolgens weer wachten op een intake gesprek, een adviesgesprek en een eerste behandelgesprek. Je bent zo een jaar verder.

Ik snap wel waarom de doelgroep van lager opgeleide ouders niet bereikt wordt en die van hoger opgeleide ouders wél. Je hebt onderhand een studie stampen en met de vuist op tafel slaan nodig om de hulp te krijgen die nodig is. Vind je het gek dat veel ouders dat niet voor elkaar krijgen? En welke kinderen en gezinnen daarvan de dupe zijn. De mondige ouders die lukt het -uiteindelijk- wel ja....

Wat een raar artikel naar aanleiding van dat rapport. Het hele rapport spreekt niet over perfectioneren van rijke kinderen, er wordt alleen gesteld dat mensen met een hoger inkomen de weg naar jeugdzorg makkelijker weten te vinden.

Mensen die beter zijn opgeleid, vaak met een hoger inkomen, weten overal de weg makkelijker te vinden. Dus ook daar.

Wat een onzinnig artikel zeg...

Mensen zijn rijk en succesvol om een bepaalde reden. Over het algemeen zijn het slimme mensen doe sociaal vaardig zijn en veel doorzettingsvermogen hebben. Anders wordt je niet snel succesvol. Het is logisch dat ze die vaardigheden inzetten op alle gebieden in hun leven. Dus in het geval van problemen herkennen ze die tijdig en zoeken net zolang naar hulp tot ze die gevonden hebben. Ze kunnen op hetzelfde niveau praten met hulpverleners. En krijgen daardoor zaken eerder voor elkaar. Ze vragen door als ze iets niet begrijpen en trekken aan de bel bij wachtlijsten of onduidelijkheid.

Iemand die minder geld heeft zal zich wellicht eerder bij zaken neerleggen. Weet niet hoe en waar hij hulp kan vragen. Begrijpt minder wat op al die ingewikkelde websites van instanties staat. En gaat eerder af op verhalen uit de omgeving dan op het zelfstandig doen van onderzoek naar mogelijkheden.

Je ziet nu met corona al de verschillen. De kansrijke ouders kunnen beter omgaan met stress. Begrijpen de lading aan digitale berichten van school en hoe een huiswerkschema in elkaar zit. Of ze laten hulp komen voor de begeleiding thuis. In geval van problemen of vragen bellen of appen ze met juf etc.

De kansarme leerlingen lopen een nog grotere achterstand op. Omdat ze niet genoeg hulpmiddelen hebben. Ouders niet kunnen helpen, onvoldoende Nederlands spreken of niet digi vaardig zijn.

Thordïs schreef: ↑

17-01-2021 11:41

Ik weet het. Ik doe het nu iets anders. Ik werk er zelf veel mee samen dus in het kader van de privacy ga ik de boel alsnog omzeilen. Maar dat is alleen omdat ik weet hoe het werkt

Het is een drama dit soort dingen. En als ‘arme laagopgeleide’ ouder kom je daar dus inderdaad doorheen als je kind al compleet ontspoord is. Als ‘rijke hoogopgeleide’ ouder grijp je al ik voordat dat gebeurt en is het dus ‘misbruik maken van’ . Want de zorg is voor al die ontspoorde kinderen uit arme gezinnen. Die niet zo zouden ontsporen als de zorg beter geregeld en veger toegankelijk zou zijn.

Het is mijn dagelijkse werk die sociale toestanden en zelfs ik zocht me een ongeluk naar hóe ik me nu eigenlijk moest aanmelden.... alleen die procedure al. Zo ingericht op dat instanties een kind aanmelden omdát het al niet goed gaat....

Dit ìs de wet. De Jeugdwet stelt dat er afspraken gemaakt moeten worden tussen o.a. huisartsen en gemeenten bijv. m.b.t. processen, verwijzingen etc. Wanneer is afgesproken dat huisartsen doorverwijzen naar de gemeente dan is dat prima mogelijk.
Natuurlijk zouden de huisartsen en gemeente dan een proces kunnen organiseren waarbij de inwoner niet nodeloos belast wordt met aanmeldprocedures etc.

Uithuis schreef: ↑

14-01-2021 15:42

Nee.

Mijn kind is uit huis omdat ik mijn kind niet naar opa van vaders kant kan laten gaan omdat ik een trauma heb opgelopen door die man.

Jeugdzorg wil perse dat mijn kind opa leert kennen. Aangezien ik dat niet kan handelen is mijn kind uit huis geplaatst.

Jeetje wat heftig voor jou en kind. Ik oordeel niet over of dit juist is of niet, dat is niet aan mij. Ik ben zelf echter altijd van mening dat een kind onbelast contact kan en moet mogen hebben met belangrijke personen als familie in zijn/haar leven, wanneer dit veilig en op gezonde wijze kan worden vormgegeven. Sterkte!

Hexopbezemsteel schreef: ↑

27-01-2021 08:42

Wat een raar artikel naar aanleiding van dat rapport. Het hele rapport spreekt niet over perfectioneren van rijke kinderen, er wordt alleen gesteld dat mensen met een hoger inkomen de weg naar jeugdzorg makkelijker weten te vinden.

Mensen die beter zijn opgeleid, vaak met een hoger inkomen, weten overal de weg makkelijker te vinden. Dus ook daar.

Niet alleen de weg weten te vinden, ook weten hoe te sturen in de ‘probleemstelling’ zodat je wat meer kans maakt op de prioriteitenbak/omweg.

Ik wist ook wel dat mijn kind niet dyslectisch was. Maar ik wist ook dat het aangewezen diagnostisch centrum zelf ook binnen een halve testdag zou zien wat ik al twee jaar thuis zag. Maar dan ben je wel al ‘binnen’.

Er is een verschil tussen jeugdzorg en jeugdhulp. Jeugdzorg is de instantie die over mishandeling gaat etc.

Jeugdhulp is voor alle diagnostische en psychische dingen etc. die in de basiszorg gedekt worden, maar waarvan de geldstroom nu via gemeenten loopt.

Ik zit er zelf nu middenin: CJG was al een aantal jaar aangehaakt; zoon heeft via een GGZ instelling diagnose ASS en ADD gekregen en er was af en toe afstemming over hulpverlening en school, met hulp van het CJG. Bij de GGZ vonden ze "behandeling" eigenlijk te groot voor wat er aan begeleiding nodig is (medicatie voor ADD is ingesteld dus jeugdpsychiater had niet veel meer te doen, en psycho educatie zat ook wel op de rails), en dus zou er een plan komen met alle hulpverleners en onze CJG contactpersoon om tafel, om af te spreken hoe de begeleiding wordt overgeheveld naar een kindertherapeut die wij goed kennen, die ook betrokken was voor zoon zijn diagnoses kreeg.

Maar toen ging mijn CJG medewerker met pensioen!!! Eerst al gewacht op de opvolger, terwijl er afstemming gewenst was met school (nieuwe IB'er en nieuwe medewerker). Toen kreeg ik een opvolger die het me zo moeilijk maakte...

Ze luisterde geen moment naar wat steeds heel duidelijk de hulpvraag was geweest, negeerde mijn vragen daarover (daar had ze nooit tijd voor in haar agenda), en in plaats daarvan ging ze dingen doen die zij blijkbaar interessanter of eervolle vond ofzo. Ik ben ca 3 maanden bezig geweest om proberen haar in te werken en bij te praten, en toen was ik het ZO zat. Het was al die tijd nog niet 1 gesprek gegaan over de dingen die gewoon snel geregeld moesten worden voor mijn zoon. Ze sleepte er steeds van alles bij; over de afstemming tussen mij en mijn man ("ik ben ook relatietherapeut!")en bla bla bla. Ondertussen lag bijna alle begeleiding van mijn zoon op zijn gat, hoewel hij wel eetproblemen begint te krijgen door de ADD medicatie, en hij angstaanvallen ontwikkelde.

Nou: in de lock-down week lukte het me eindelijk om via anderen van het CJG duidelijk te maken dat wij heel hard een ander CJG'er nodig hadden. Heb dus nu weer een aantal weken besteed aan een intermediair bijpraten over de (heel realistische) hulpvraag en de urgentie. Hehe; het was duidelijk, en de eerste vrijgekomen medewerker die passend was, zou voor ons zijn. Nu zijn we 1 maand verder, en er is nog steeds niemand.

Ondertussen is mijn zoons angst zo aan het groeien, dat we (in afstemming met school) de kindertherapeut hebben gevraagd of ze vast kan beginnen. Ze heeft het laatste gaatje in haar agenda voor ons gereserveerd, school heeft toestemming gegeven om onder schooltijd naar deze behandeling te gaan... Maar er is geen CJG'er beschikbaar die dit goed kan keuren!

Ik heb de afgelopen dagen echt allerlei mensen benaderd. Zorgverzekering (riante aanvullende verzekering) zegt dat alles voor kinderen onder de 18 voor de gemeente is, dus die kunnen niets.

Allerlei andere instanties benaderd: iedereen wijst naar het CJG. CJG heeft me gister verteld dat ze op 18 februari pas iemand hebben, en dat die persoon ingewerkt moet raken en dus minstens 3 weken nodig heeft om de aanvraag na te pluizen.

Ik heb gister zo veel mogelijk stappen gezet om te kijken of ik in ieder geval een dossier kan aanleveren dat de beslissing makkelijker maakt. Daarvoor zou ik verklaringen van school, GGZ etc moeten verzamelen. Ik begreep dat er ook een verwijzing moest zijn: daarvoor vast een belafspraak met de HA gemaakt. Nu is mijn HA een superwijf. Ze heeft voorgesteld dat zij het maandag uitzoekt, en het CJG gaat benaderen om te vragen of zij mag verwijzen als het CJG geen capaciteit heeft . Uiteraard is het CJG niet met dit voorstel gekomen, terwijl het gewoon de boel zou oplossen.

Mochten er toch nog problemen zijn, dan heb ik ook stichting leergeld benaderd of zij ons (met laag inkomen) kunnen helpen als we het een tijd zelf moeten betalen: zij kennen diverse sociale potjes. We kunnen namelijk wel beginnen, maar je krijgt niets met terugwerkende kracht uitbetaald. De medewerker van die stichting was verontwaardigd, wilde zelf het CJG bellen, en anders overleggen met de wethouder Armoede (ik wist niet dat die bestond).

Dus het CJG moet maandag 2 partijen te woord staan... Ik snap dat je als laagopgeleide ouder allang was afgehaakt, maar ik weet nog niet of het ons gaat helpen.

Zoon begint maandagmiddsg nl. al: hij heeft het echt nodig, en er kan anders geen plekje worden open gehouden.
Dat wordt dus sowieso een rekening voor ons (minstens 80 euro).
Ik hoor later pas hoe lang het zal gaan duren voor er een beslissing komt, en of we tegemoetkoming krijgen zolang we het als particuliere opdracht moeten laten lopen.

Thordïs schreef: ↑

17-01-2021 12:01

...

In het geval van het niet eens arme, maar beneden modale gezin ben je 1,5 jaar en véél gesprekken verder voor er passende hulp is. Zijn er ondertussen zorgen over hoe de bijdrage te betalen en schiet de therapie van moeder er bij-in omdat dat niet te bekostigen is.

Bovenmodale gezinnen met 2 werkende ouders en een inkomen van 150.000,- moeten óók gewoon dat traject doorlopen hoor.

Heb je wel een idee van wat dat kost als je dat privé moet bekostigen? Of heb je het over 1 gesprek per gezinslid? Als het echt hebt over therapie dan is dat voor weinigen weg gelegd.
Hoe rijk is rijk bij jou? Dan praat je over dik miljonair? Dan zou het kunnen ja, maar die kunnen natuurlijk wel meer dingen doen die normale mensen niet kunnen.

Maar zo'n zwart-wit onderscheid tussen 'rijk' en 'beneden-modaal' is echt onzinnige polarisatie en niet op de werkelijkheid gebaseert.

lemoos2 schreef: ↑

30-01-2021 00:11

Niet alleen de weg weten te vinden, ook weten hoe te sturen in de ‘probleemstelling’ zodat je wat meer kans maakt op de prioriteitenbak/omweg.

Ik wist ook wel dat mijn kind niet dyslectisch was. Maar ik wist ook dat het aangewezen diagnostisch centrum zelf ook binnen een halve testdag zou zien wat ik al twee jaar thuis zag. Maar dan ben je wel al ‘binnen’.

Vooral dit. Ik denk dat hogeropgeleide ouders vaak ook taalvaardiger zijn en het probleem en de gewenste hulp beter uit kunnen leggen.

Tel daarbij op dat ze vaak artsen, psychologen, orthopedagogen en dergelijke in hun sociale netwerk hebben en dus vaak al weten welke mogelijkheden er zijn en hoe de hazen lopen. Misschien wordt er ook meer over gepraat?

En dan vermoed ik dat er onder hulpverleners vast ook een bias heerst. Dat ze een beetje onder de indruk zijn, bang zijn voor de gevolgen als ze mevrouw de arts of meneer de advocaat 6 maanden laten wachten. En zo'n zaak is waarschijnlijk snel af te handelen, wat voor hun ook makkelijk is om de stapel kleiner te krijgen.

Snoesje666 schreef: ↑

30-01-2021 18:30

Heel veel sterkte, Blijmetmij.

Jouw verhaal maakt duidelijk waar de feitelijke problemen liggen.

Ja. En ik zie al meerdere punten in haar verhaal waar ik als hoger opgeleide ouder met kennis van de sociale kaart en kennis van mijn rechten, op had ingegrepen waardoor het hele verhaal waarschijnlijk al vroeg een andere wending had gekregen.

Het is heel erg dat je zo mondig moet zijn voordat je de juiste hulp krijgt. Ik mis een heleboel kwaliteitschecks in het verhaal die de organisaties hadden moeten uitvoeren en die een mondig, ervaren persoon wel kan overnemen (met veel stress) maar wat niet zou moeten hoeven.

Dit is niet alleen zo in de jeugdhulp maar ook in de gewone gezondheidszorg, de GGZ enzovoorts.

Snoesje666 schreef: ↑

30-01-2021 18:30

Heel veel sterkte, Blijmetmij.

Jouw verhaal maakt duidelijk waar de feitelijke problemen liggen.

Dankje! Het was wel fijn om deze frustratie even met anderen te delen...

Om eerlijk te zijn: ik had vanaf de zomer het gevoel dat ik ZO veel tijd en energie kwijt was met het managen van de hulpverlening, dat ik het op een gegeven moment niet meer zag zitten. Ik heb zelf ook ASS en ADD, en kan wel slim en analytisch zijn, maar ik vind het ook lastig om in de afstemming met al die partijen (terwijl wij de enigen zijn met het totaaloverzicht en regie) steeds te filteren welke verandering welke relevante info voor wie vraagt. Van mij krijgen ze snel te lange mails, terwijl ik wel een heleboel verbanden zie die zij soms missen... Maar dat is lastig schakelen.

Mijn fijne eerste CJG medewerker was gewoon goed om mee te sparren en zo gesprekken voor te bereiden. Maar dat deed de opvolger dus allemaal juist niet. Die meldde doodleuk na 1,5 maand dat zij mijn mails juist niet helmaal las, want dat was niet zo haar ding... Ze probeerde van alles buiten mij om te doen. Met school praten terwijl ze van allerlei dingen niet op de hoogte was enzo.

Ze heeft me, toen ik aangaf het niet meer te trekken, doorgeschoven naar de WMO voor begeleiding voor mijzelf. Ik vond dat eigenlijk afschuwelijk; het maakt je zo "gehandicapt" terwijl zij en de complexiteit van de situatie het zo ingewikkeld maakte: ik ben niet dom ofzo.
Maar ja; geluk bij een ongeluk dat de begeleidster die ik daar voor kreeg, wel super betrouwbaar is, en tijd maakte om goed ingewerkt en bijgepraat te raken. Dus nadat ik gek werd van CJG mevrouw, hielp de WMO mevrouw mij om de knoop door te hakken en de samenwerking te beëindigen, hoewel de CJG mevrouw ongeveer 3 weken niet is ingegaan op mijn mails waarin ik letterlijk schreef dat ze niet pasten bij de zorgvraag en daarmee de plek bezet hield van iemand die ons wel verder kon helpen. Ik heb vlak voor de kerstvakantie ook een "help me toch!"-mail geschreven naar zowel de gepensioneerde medewerker als de teamleider (die ziek thuis bleek te zitten en nooit gereageerd heeft). Maar je voelt je een soort gekke Henkie die waarschijnlijk door mijn opdringerige medewerker intern kan worden afgeschilderd als iemand die het niet op een rijtje heeft ofzo. En bij mij zat ze op mijn schuldgevoel te werken dat het aan mij zou liggen...

Met school is het door gebrek aan een sparringpartner ook wel weer een tijdje moeizaam geweest. Je wordt heel snel in een hoekje gedrukt: de IB'er is er bij voorbaat al van overtuigd dat alleen "de professionals" maar zinnige dingen kunnen zeggen. Daarom gebruikte ik de vorige CJG'er soms om dingen door te geven die ze van mij niet aannamen...
Ze wilden ook niet erkennen dat de aanpak rondom de angst echt verkeerd was ingeschat door de medewerkers. Ik heb pas een week geleden dingen goed kunnen uitpraten, en toen zeiden ze wel uit zichzelf dat het jammer was dat die goeie CJG medewerker met pensioen was. Blijkbaar waren ze door de vervanger een tijdje op het verkeerde been gezet, maar was het kwartje gevallen...

Het goede nieuws is dat ik nu eindelijk aardig op 1 lijn zit met school. Het treurige is dat ik hier graag op was uitgekomen in de derde week van dit schooljaar ofzo. We hebben echt weer een half jaar verloren aan gedoe...
Zoon zit in groep 7, en we hebben nog maar 1,5 jaar om hem klaar te stomen voor het VO. Dat gaat niet vanzelf gebeuren .

Parella schreef: ↑

30-01-2021 19:26

Bovenmodale gezinnen met 2 werkende ouders en een inkomen van 150.000,- moeten óók gewoon dat traject doorlopen hoor.

Heb je wel een idee van wat dat kost als je dat privé moet bekostigen? Of heb je het over 1 gesprek per gezinslid? Als het echt hebt over therapie dan is dat voor weinigen weg gelegd.
Hoe rijk is rijk bij jou? Dan praat je over dik miljonair? Dan zou het kunnen ja, maar die kunnen natuurlijk wel meer dingen doen die normale mensen niet kunnen.

Maar zo'n zwart-wit onderscheid tussen 'rijk' en 'beneden-modaal' is echt onzinnige polarisatie en niet op de werkelijkheid gebaseert.

Dat is het zeker wel. Ik maak dat dagelijks mee. Mensen met geld die gewoon 50,- of 80,- per sessie kunnen afrekenen bij een therapeut komen een stuk verder dan mensen die dat niet kunnen. Ik zie in de praktijk dat bij mensen met een hoog inkomen sneller hulp geregeld is en er ook veel sneller passende hulp geregeld is. Emdr bij de ggz instelling? Enorme wachttijd. 40,- - 80,- per sessie kunnen betalen voor een vrijgevestigde psycholoog, 6 weken wachttijd.

Wil je tijdens de wachttijd als die onverhoopt langer is een haptonoom of een paardentherapeut? Dan regel je dat. Geen puf voor het huishouden? Schoonmaakster en wat vaker thuisbezorgd.nl. Met een minimum of iets daarboven inkomen lukt dat allemaal niet.

Bij sommige dingen helpt geld niet (tenzij idd miljonair ofzo, dan is het allemaal te koop) maar dan nog is de wachtlijst enorm veel beter te behappen met zelf ingekochte hulp.

Jeetje wat een verhaal blijmetmij. Ik heb je een pb gestuurd