Samengestelde gezinnen/relaties met kinderen

Jahallo222 zaterdag 20 januari 2024 om 13:58

Ik weet niet of dit de juiste pijler is, anders hoor ik het graag.

Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.

Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.

Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.

Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.

Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.

Lila-Linda maandag 22 januari 2024 om 09:17

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:01
Niet alle kinderen ervaren het anders. Denk dat dat precies is wat me irriteert. Het generaliseren. De cijfers zeggen dit , dús jij kan wel zéggen dat je samengestelde gezin gelukt is, maar laten we dát eens even aan de kinderen gaan vragen.
Zélfs als ik schrijf dat onze, inmiddels volwassen, kinderen óók positief zijn erover , krijg ik nog dit soort reacties.
Hoezo patronen ontkennen? Ik praat vanuit mn eigen ervaring èn die van mn kinderen .
Heel naar dat het vaak mislukt, maar niet in alle gevallen is dat zo.
Daar gaat het mij om.
Dat wijzende vingertje naar ouders die opnieuw beginnen. Dat ze willens en wetens hun kinderen gaan beschadigen.

volgens mij wordt hier vooral gezegd, dat je een risico neemt
een flink risico
niet dat je willens en wetens je kinderen beschadigt

72Jelle maandag 22 januari 2024 om 09:17

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:01
Niet alle kinderen ervaren het anders. Denk dat dat precies is wat me irriteert. Het generaliseren. De cijfers zeggen dit , dús jij kan wel zéggen dat je samengestelde gezin gelukt is, maar laten we dát eens even aan de kinderen gaan vragen.
Zélfs als ik schrijf dat onze, inmiddels volwassen, kinderen óók positief zijn erover , krijg ik nog dit soort reacties.
Hoezo patronen ontkennen? Ik praat vanuit mn eigen ervaring èn die van mn kinderen .
Heel naar dat het vaak mislukt, maar niet in alle gevallen is dat zo.
Daar gaat het mij om.
Dat wijzende vingertje naar ouders die opnieuw beginnen. Dat ze willens en wetens hun kinderen gaan beschadigen.

Ze nemen willens en wetens een groot risico om hun kinderen te beschadigen.
Meer dan dat wordt er niet gezegd en dat is gewoon ondersteund door cijfers.

Harderwijk2021 maandag 22 januari 2024 om 09:19

72Jelle schreef: ↑
22-01-2024 08:40
Natuurlijk zijn er meer factoren die meespelen.
En als een natuurlijke ouder niet goed functioneert, of alleen met een stiefouder financieel rondkomt, of anders op straat staat, dan maakt een een stiefouder de situatie soms zelfs minder slecht.

Maar de cijfers blijven de cijfers. En moet je dat risico willen voor je kinderen? Ook andere problemen bijvoorbeeld misbruik door stiefvaders komt veel voor.
Een LAT relatie heeft zeker ook nadelen, maar die zijn vooral voor mij, niet voor mijn kinderen. En als ik dood neerval, dan erven zij gewoon en hoeven ze geen strijd aan te gaan met nieuwe partner en zijn kinderen.

Er is misbruik door leraren, zwemleraar, voetbaltrainers, mensen uit de kerk, ooms, buurmannen, neefjes .
Dus moeten we kinderen niet meer naar school doen? Of zwemles, voetbal, niet meer naar de kerk, uit de buurt houden bij buurmannen of mannelijke familieleden? Please.
Ja het zal best af en toe heel erg fout gaan. En samengestelde gezinnen zijn gewoon heel veel werk en lopen vaak niet goed af. Maar een huwelijk is ook veel werk. En loopt tegenwoordig in heel erg veel gevallen óók niet goed af.
Moeten we daar dan ook maar helemaal mee stoppen?

En je erfenis kwestie is heel makkelijk af te vangen door een testament te maken en daarin alles te regelen.

NoPepsiPlease maandag 22 januari 2024 om 09:19

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:01

Heel naar dat het vaak mislukt, maar niet in alle gevallen is dat zo.
Daar gaat het mij om.
Dat wijzende vingertje naar ouders die opnieuw beginnen. Dat ze willens en wetens hun kinderen gaan beschadigen.

Niet willens en wetens hun kinderen beschadigen. Maar wel risico's nemen. Waar jij beschrijft wat je hebt gedaan om dit risico te verkleinen. Maar anderen schrijven "ach, we zijn gewoon heel positief". En ik kan een boek schrijven over de achterlijke situaties die ik langs heb zien komen. Maar oh, wat waren die kinderen gelukkig en wat was het gezellig allemaal.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

72Jelle maandag 22 januari 2024 om 09:21

evelien2010 schreef: ↑
22-01-2024 09:08
Ik denk dat mensen heus wel kennis hebben van de cijfers. Maar uiteindelijk zijn relaties gedreven door emoties en gevoelens. En jezelf opofferen voor je kinderen (zowel door in een slecht huwelijk te blijven als door geen relaties meer aan te gaan) vraagt heel veel. En zal uiteindelijk voor velen zorgen voor negatieve gevoelens. Daar zullen kinderen ook niet beter van worden.

Je kunt in iedere situatie rekening houden met je kinderen en de situatie daarop aanpassen. Niemand wil zijn kind pijn doen. Maar ze zullen nog meer dan genoeg ellende en tegenslagen ervaren in hun leven. Dat hoort er helaas bij.

Je kunt gewoon relaties aan gaan zonder dat het veel invloed heeft op je kinderen.
En dat laatste klopt, daar hoef je alleen niet ook nog eens extra op aan te sturen/ aan mee te werken.

Positive_vibes maandag 22 januari 2024 om 09:32

NoPepsiPlease schreef: ↑
22-01-2024 09:19
Niet willens en wetens hun kinderen beschadigen. Maar wel risico's nemen. Waar jij beschrijft wat je hebt gedaan om dit risico te verkleinen. Maar anderen schrijven "ach, we zijn gewoon heel positief". En ik kan een boek schrijven over de achterlijke situaties die ik langs heb zien komen. Maar oh, wat waren die kinderen gelukkig en wat was het gezellig allemaal.

Precies!

En Harderwijk, jij praat inderdaad over puur je eigen situatie. De meeste anderen praten over de grote gemene deler. Ook dat zijn twee verschillende dingen.

Positive_vibes maandag 22 januari 2024 om 09:36

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:01
Niet alle kinderen ervaren het anders. Denk dat dat precies is wat me irriteert. Het generaliseren. De cijfers zeggen dit , dús jij kan wel zéggen dat je samengestelde gezin gelukt is, maar laten we dát eens even aan de kinderen gaan vragen.
Zélfs als ik schrijf dat onze, inmiddels volwassen, kinderen óók positief zijn erover , krijg ik nog dit soort reacties.
Hoezo patronen ontkennen? Ik praat vanuit mn eigen ervaring èn die van mn kinderen .
Heel naar dat het vaak mislukt, maar niet in alle gevallen is dat zo.
Daar gaat het mij om.
Dat wijzende vingertje naar ouders die opnieuw beginnen. Dat ze willens en wetens hun kinderen gaan beschadigen.

Misschien niet alle maar wel de zeer overgrote meerderheid.

En daarmee zeg ik dus zeker niet dat wat jouw kinderen zeggen niet klopt. Ik vind het oprecht heel fijn voor jullie dat jullie een positieve ervaring hebben.

Dat verandert er echter niks aan dat het in zijn algemeen een situatie is waarbij het risico behoorlijk groot is dat de kinderen er op zijn zachts gezegd niet gelukkiger van worden. Dat is dan toch iets om over na te denken? (Wederom, niet voor jou als individu maar voor ons allen als maatschappij).

Harderwijk2021 maandag 22 januari 2024 om 09:49

Lila-Linda schreef: ↑
22-01-2024 09:17
volgens mij wordt hier vooral gezegd, dat je een risico neemt
een flink risico
niet dat je willens en wetens je kinderen beschadigt

Euh. Dat laatste werd wèl gezegd ergens. Niet tegen mij maar toch

72Jelle maandag 22 januari 2024 om 09:58

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:49
Euh. Dat laatste werd wèl gezegd ergens. Niet tegen mij maar toch

Misschien tegen Palmboom? Die nog maar twee jaar met haar vriend is, 5 kinderen samen heeft en nog een huis moet zoeken, maar op haar 50e nog een liefdesbeeb wil.
Haar ex is ook 65 plus ( kind is 4) en heeft kennelijk ook meteen een nieuwe liefde.
Tja, dan maak je er bewust een zooitje van.
Of je hebt gewoon hele andere normen en waarden. Dat kan ook.

-Rosings- maandag 22 januari 2024 om 10:20

72Jelle schreef: ↑
22-01-2024 09:58
Misschien tegen Palmboom? Die nog maar twee jaar met haar vriend is, 5 kinderen samen heeft en nog een huis moet zoeken, maar op haar 50e nog een liefdesbeeb wil.
Haar ex is ook 65 plus ( kind is 4) en heeft kennelijk ook meteen een nieuwe liefde.
Tja, dan maak je er bewust een zooitje van.
Of je hebt gewoon hele andere normen en waarden. Dat kan ook.

Ik heb niet het idee dat Palmboom er bewust een zooitje van maakt, wel dat ze een te roze bril op heeft.
Ze geeft bv aan het allemaal heel rustig aan te hebben gedaan, en dan denk je als lezer 'goed zo, verstandig' maar de tijdslijn zegt anders. Minder snel dan je zou willen is niet hetzelfde als langzaam.

meisje85 maandag 22 januari 2024 om 10:36

Lila-Linda schreef: ↑
22-01-2024 08:33
ik denk dat je een relatie op een goede manier kan vormgeven en een slechte, en een scheiding ook. En een samengesteld gezin heeft ook factoren die het beter maken
Maar ik denk (en heus daar bedoel ik jou niet mee) dat er veel mensen veel te gemakkelijk in een 2e relatie stappen. Dat het in 70% van de keren binnen 5 jaar al mislukt, komt echt niet uit de lucht vallen.
Ik denk dat we mensen veel meer moeten begeleiden in hoe het is om kinderen te hebben, dat scheelt een boel gedonder in de eerste huwelijken en krikt vast ook het slagingspercentage van de 2e huwelijken op

Ik ben dit overigens met je eens hoor. Maar dat laat misschien direct al zien dat het plaatje wat groter is dan alleen 'samengesteld gezin'. Je hoeft maar op de relatie-pijler te kijken om te zien dat menigeen uberhaupt nogal moeite heeft met het aangaan van een gezonde relatie. Als dat aan de hand is, dan is dat natuurlijk niet ineens anders bij een 2e huwelijk. Dat de kans dat het misgaat bij een samengesteld gezin nog veel groter is, lijkt me alleen maar logisch. Ik zeg vaak dat ik heel blij ben dat ik voordat ik in deze situatie kwam, al goed bekend was (door coaching e.d.) met mijn triggers, patronen, valkuilen etc. Dat heeft me echt gigantisch geholpen bij het (tot nu toe

) in goede banen leiden van de nieuwe situatie van een samengesteld gezin, contact met partner, kinderen en zijn ex. Ik durf wel te zeggen dat het daarvóór totaal anders zou zijn gelopen.

Pinaco maandag 22 januari 2024 om 10:42

Harderwijk2021 schreef: ↑
22-01-2024 09:19
Er is misbruik door leraren, zwemleraar, voetbaltrainers, mensen uit de kerk, ooms, buurmannen, neefjes .
Dus moeten we kinderen niet meer naar school doen? Of zwemles, voetbal, niet meer naar de kerk, uit de buurt houden bij buurmannen of mannelijke familieleden? Please.

ALs 70% van de kinderen misbruikt zou worden door een man, dan zou ik daar de activiteiten wel op aanpassen ja

Mangogo maandag 22 januari 2024 om 10:48

Lila-Linda schreef: ↑
22-01-2024 08:10
ik vind ook van alles van mensen die er in het 'kerngezin' een zooitje van maken
Maar helemaal als je er al een zootje van hebt gemaakt, (of hebt laten maken), helemaal als er gedoe is met de ex, dan vind ik stappen in een nieuwe relatie en je kinderen nog meer gedoe aandoen, echt rot.

En soms kan 1 van de 2 echt niks doen aan dat gedoe, moet die dan vrijgezel blijven tot kind 18 is? Ik ben voorstander van niet samenwonen met thuiswonende kinderen maar geen relatie aan mogen gaan vind ik iets anders.

romany maandag 22 januari 2024 om 10:57

Zeemeermin84 schreef: ↑
21-01-2024 12:53
Vrijwel uitsluitend negatieve berichten.

De (vrijwel?) enige positieve berichten komen van ouders die een samengesteld gezin hebben of hadden en niet van de kinderen uit zo'n gezin.
Daar trek ik wel conclusies uit.

Ik ben een kind uit een samengesteld gezin, 2 dus eigenlijk, 14 jaar, pa kreeg een nieuwe vriendin, MET dochter en ook al puberteit, alle eerlijkheid gebied me te zeggen , oprecht , dat ik er geen last van heb gehad, natuurlijk even wennen, en we zullen ongetwijfeld wel eens een akkefietje hebben gehad maar niets dusdanige heftigste wat is blijven hangen, en ja ik woonde dus bij m'n vader en niet bij m'n moeder voordat er geroepen word ' ja maar die zag je waarschijnlijk niet zo veel '

Mijn moeder een nieuwe partner, zonder kinderen dan weliswaar maar ook niks geen problemen. Maar goed, die zag ik dus stuk minder.
Begrijp me niet verkeerd, dit is geen promotie of zo, maar om even een tegen geluid van een kind uit samengesteld gezin te laten zien.

Lila-Linda maandag 22 januari 2024 om 11:03

Mangogo schreef: ↑
22-01-2024 10:48
En soms kan 1 van de 2 echt niks doen aan dat gedoe, moet die dan vrijgezel blijven tot kind 18 is? Ik ben voorstander van niet samenwonen met thuiswonende kinderen maar geen relatie aan mogen gaan vind ik iets anders.

als je blijft LATten is er geen samengesteld gezin
we zitten er dus hetzelfde in

Lila-Linda maandag 22 januari 2024 om 11:05

meisje85 schreef: ↑
22-01-2024 10:36
Ik ben dit overigens met je eens hoor. Maar dat laat misschien direct al zien dat het plaatje wat groter is dan alleen 'samengesteld gezin'. Je hoeft maar op de relatie-pijler te kijken om te zien dat menigeen uberhaupt nogal moeite heeft met het aangaan van een gezonde relatie. Als dat aan de hand is, dan is dat natuurlijk niet ineens anders bij een 2e huwelijk. Dat de kans dat het misgaat bij een samengesteld gezin nog veel groter is, lijkt me alleen maar logisch. Ik zeg vaak dat ik heel blij ben dat ik voordat ik in deze situatie kwam, al goed bekend was (door coaching e.d.) met mijn triggers, patronen, valkuilen etc. Dat heeft me echt gigantisch geholpen bij het (tot nu toe ) in goede banen leiden van de nieuwe situatie van een samengesteld gezin, contact met partner, kinderen en zijn ex. Ik durf wel te zeggen dat het daarvóór totaal anders zou zijn gelopen.

een samengesteld gezin is een kerngezin met nog veel meer lastige factoren, het is echt niet raar, dat het vaak misgaat
En ik herken wat je zegt, en raad iedereen aan, eerst flink met zichzelf aan de slag te gaan, voor je zwanger raakt.

bridge maandag 22 januari 2024 om 13:13

Lila-Linda schreef: ↑
22-01-2024 11:05
een samengesteld gezin is een kerngezin met nog veel meer lastige factoren, het is echt niet raar, dat het vaak misgaat
En ik herken wat je zegt, en raad iedereen aan, eerst flink met zichzelf aan de slag te gaan, voor je zwanger raakt.

Het is juist geen kerngezin toch?
Vaak zijn de verwachtingen bij ouders wel die van een kerngezin.
Kun je wel spreken van een samengesteld gezin? Het zijn samenwonende deelgezinnen. Maar worden imo nooit een nieuw kerngezin.

coderood maandag 22 januari 2024 om 14:39

72Jelle schreef: ↑
22-01-2024 08:40
Natuurlijk zijn er meer factoren die meespelen.
En als een natuurlijke ouder niet goed functioneert, of alleen met een stiefouder financieel rondkomt, of anders op straat staat, dan maakt een een stiefouder de situatie soms zelfs minder slecht.

Maar de cijfers blijven de cijfers. En moet je dat risico willen voor je kinderen? Ook andere problemen bijvoorbeeld misbruik door stiefvaders komt veel voor.
Een LAT relatie heeft zeker ook nadelen, maar die zijn vooral voor mij, niet voor mijn kinderen. En als ik dood neerval, dan erven zij gewoon en hoeven ze geen strijd aan te gaan met nieuwe partner en zijn kinderen.

Ik ben toch geen statistiek? Ik ga toch niet iets doen of laten omdat de statistieken zeggen dat iets een risico is?
Ik vind het geen risico eerlijk gezegd. Mijn partner is op een heel rustige en ongedwongen manier geïntroduceerd. Mijn kinderen zijn dol op hem. Hij is de stabiele factor in ons gezin waar ze altijd bij terecht kunnen als hun fiets stuk is of als ze in vertrouwen hun verhaal kwijt konden.
Na 4 jaar zijn we gaan samenwonen en ook dat ging gewoon goed. Als ik eens iets alleen met mijn kids wil doen dan vinden ze dat jammer "want hij hoort er toch bij". Wij gaan binnenkort trouwen en mijn kids (jonge pubers) hebben allebei uit hunzelf een speech geschreven voor hem wat er op neer komt dat alles in hun leven beter is geworden sinds hij er is en dat ze vroeger bij "stiefouder" iets slechts dachten maar dat ze nu weten hoe geweldig het is. Ik weet zeker dat ik straks met ren huilende man zit

Maar goed. Jij bent natuurlijk vrij om vrijgezel te blijven als dat in jouw geval aan de orde is. Maar als ik maar mijn tegen situatie kijk en naar hie gelukkig wij allemaal zijn dan denk ik dat een soort misplaatste zelfopoffering js die ook nog eens niet nodig is.

En oja... zijn dochter was 14 of 15 toen wij voor het eerst op date gingen en t was op haar initiatief. Wij waren al lang (sinds onze jeugd) vrienden en zij vind dat wij maar eens op date moesten en hebben het enorm aangemoedigd. En het zijn ook fantastische meiden zijn dochters. Mijn kinderen zijn ook stapelgek op ze.

Macarinata maandag 22 januari 2024 om 14:41

Ik vind het nogal oneerlijk om de absolute toppositie van het oude gezin met papa en mama maar telkens te betrekken als argument dat je nóóit aan een samengesteld gezin moet beginnen. Dat gezin komt nooit meer terug, dat is voorbij en geen argument meer.

Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.

Positive_vibes maandag 22 januari 2024 om 16:00

bridge schreef: ↑
22-01-2024 13:13
Het is juist geen kerngezin toch?
Vaak zijn de verwachtingen bij ouders wel die van een kerngezin.
Kun je wel spreken van een samengesteld gezin? Het zijn samenwonende deelgezinnen. Maar worden imo nooit een nieuw kerngezin.

Volgens mij sla je hier de spijker op zijn kop. En gaat dit vaak manco.

Voor de kinderen wordt het inderdaad nooit een nieuw kerngezin. En als je dat als ouders wel heel graag wil ga je al snel op verschillende sporen.

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat de kans op slagen veel groter is als dat dus níet zo krampachtig hoeft en iedereen accepteert dat je iets nieuws bouwt. En dus makkelijk om gaat met de behoeftes om niet altijd alles samen te doen maar ook alleen met je eigen ouder/sibling te zijn.

Hoe vaak ik wel niet heb gehoord en gelezen over onzin dat nieuwe partners (of de ouders zelf) beledigd waren over dat kind op de diploma uitreiking een foto met ‘alleen mama’ wou ofzo. Het klinkt suf, maar dat soort kleine zaken zijn exemplarisch.

Lila-Linda maandag 22 januari 2024 om 16:01

Macarinata schreef: ↑
22-01-2024 14:41
Ik vind het nogal oneerlijk om de absolute toppositie van het oude gezin met papa en mama maar telkens te betrekken als argument dat je nóóit aan een samengesteld gezin moet beginnen. Dat gezin komt nooit meer terug, dat is voorbij en geen argument meer.

ik denk juist dat het kerngezin er altijd blijft
Het kind heeft maar 1 vader en 1 moeder, tja, die wonen niet meer samen, maar dat is wel het kerngezin. Dat zijn de mensen die het belangrijkst voor het kind

Juist door te roepen, dat dat nooit meer terug komt en voor bij is, ga je heel erg voorbij aan het gevoel van het kind
Voor het kind blijft dat voor altijd de kern, de anderen zijn bijzaak

Tafelkleed maandag 22 januari 2024 om 16:29

Lila-Linda schreef: ↑
22-01-2024 16:01
ik denk juist dat het kerngezin er altijd blijft
Het kind heeft maar 1 vader en 1 moeder, tja, die wonen niet meer samen, maar dat is wel het kerngezin. Dat zijn de mensen die het belangrijkst voor het kind

Juist door te roepen, dat dat nooit meer terug komt en voor bij is, ga je heel erg voorbij aan het gevoel van het kind
Voor het kind blijft dat voor altijd de kern, de anderen zijn bijzaak

Dat is natuurlijk niet altijd het geval dat die mensen het belangrijkste zijn.
Er zijn ook genoeg vreselijke vaders en moeders. Zoals in mijn geval, mijn vader. Als er een man was geweest die mijn moeder gelukkig had kunnen maken na de scheiding was ik daar heel blij mee geweest.

Majojootje maandag 22 januari 2024 om 16:54

Met een samengesteld gezin bouw je, hoe wrang ook, altijd op de de brokstukken van gebroken geluk. Respect voor die brokstukken en respect voor de wens dat elk kind het liefst een vader en een moeder heeft die van elkaar houden en bij elkaar zijn, maakt al zo'n groot verschil. Dat betekent niet dat het niet kan slagen. Ik denk juist dat de ruimte voor verdriet en rouw bij kinderen om verloren geluk, ruimte geeft voor dat nieuwe relaties kunnen groeien. Juist door dat naast elkaar te laten bestaan, geeft ruimte. En dat vraagt best heel veel van (stief)ouders. Maar is niet onmogelijk.

majojootje wijzigde dit bericht op 22-01-2024 17:00
Reden: Spelfout

0.42% gewijzigd

Lila-Linda maandag 22 januari 2024 om 17:00

Tafelkleed schreef: ↑
22-01-2024 16:29
Dat is natuurlijk niet altijd het geval dat die mensen het belangrijkste zijn.
Er zijn ook genoeg vreselijke vaders en moeders. Zoals in mijn geval, mijn vader. Als er een man was geweest die mijn moeder gelukkig had kunnen maken na de scheiding was ik daar heel blij mee geweest.

oh vast en dat wordt ook een heel belangrijk mens
Alleen je vader wordt het niet. KIjk maar eens naar een familieopstelling, hoe KUT een ouder ook kan zijn, het blijft je ouder
En je kunt hem haten, maar het blijft je vader. Juist een kutvader houdt een grote impact

(overal waar ik vader schrijf, mag je ook moeder lezen)

coderood maandag 22 januari 2024 om 17:34

Majojootje schreef: ↑
22-01-2024 16:54
Met een samengesteld gezin bouw je, hoe wrang ook, altijd op de de brokstukken van gebroken geluk. Respect voor die brokstukken en respect voor de wens dat elk kind het liefst een vader en een moeder heeft die van elkaar houden en bij elkaar zijn, maakt al zo'n groot verschil. Dat betekent niet dat het niet kan slagen. Ik denk juist dat de ruimte voor verdriet en rouw bij kinderen om verloren geluk, ruimte geeft voor dat nieuwe relaties kunnen groeien. Juist door dat naast elkaar te laten bestaan, geeft ruimte. En dat vraagt best heel veel van (stief)ouders. Maar is niet onmogelijk.

Je kan het ook veel zwaarder maken dan het is natuurlijk.

Actieve topics