Kinderen
alle pijlers
Samengestelde gezinnen/relaties met kinderen
zaterdag 20 januari 2024 om 13:58
Ik weet niet of dit de juiste pijler is, anders hoor ik het graag.
Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.
Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.
Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.
Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.
Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.
Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.
Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.
Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.
Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.
Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.
zondag 21 januari 2024 om 19:44
Los van de cijfers, is het natuurlijk wel nogal aanmatigend om te suggereren dat mensen die zeggen dat het bij hen goed gaat, niet de waarheid spreken of niet doorhebben hoe het werkelijk bij hen thuis zit. Ik vind het ook best raar, dat het kennelijk volstrekt normaal is om dat soort dingen te zeggen over samengestelde gezinnen en zie dat niet in die mate over kerngezinnen worden gezegd. Het lijkt wel alsof kerngezinnen per definitie het voordeel van de twijfel krijgen, terwijl samengestelde gezinnen dat per definitie niet krijgen.
zondag 21 januari 2024 om 19:48
zondag 21 januari 2024 om 20:46
Ja, of dat kinderen zo flexibel zijn. Dat geldt dan vaak kennelijk alleen in situaties waar de ouder zelf geen nadeel van ondervindt. Moet er na een scheiding een ander huis dan is het ineens heel heftig voor de kinderen, al die veranderingen. Ik zeg niet dat verhuizen niet heftig kan zijn, maar dat ik het niet minder heftig vind dan een samengesteld gezin. En in een samengesteld gezin is 'thuis' ook niet meer hetzelfde.NoPepsiPlease schreef: ↑20-01-2024 17:25Wat fijn dat hier zo openlijk gesproken wordt over de nadelen voor de kinderen. Ik lees en hoor heel vaak "een gelukkige ouder is een gelukkig kind". In de praktijk zie ik kinderen waarvan ouders nieuwe relaties aangaan en er een tweede leg komt, of als er gezinnen worden samengevoegd, worstelen met de situatie. En dat durven ze niet aan papa of mama te vertellen. Want die is weer blij. Maar het komt er toch uit.
Hoe dan wel? Latten. Jezelf op nummer 1 zetten om je kinderen gelukkig te kunnen maken is echt een fabel dat veel wordt nagekletst omdat dat vaak wel lekker goed uit komt.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 21 januari 2024 om 21:22
canis-felis schreef: ↑21-01-2024 20:46Ja, of dat kinderen zo flexibel zijn. Dat geldt dan vaak kennelijk alleen in situaties waar de ouder zelf geen nadeel van ondervindt. Moet er na een scheiding een ander huis dan is het ineens heel heftig voor de kinderen, al die veranderingen. Ik zeg niet dat verhuizen niet heftig kan zijn, maar dat ik het niet minder heftig vind dan een samengesteld gezin. En in een samengesteld gezin is 'thuis' ook niet meer hetzelfde.
Plus, zo'n kind wordt ineens opgescheept met een wildvreemde.
Ik ben zelf van gescheiden ouders, had echt niets liever gewild dan mijn kinderen een scheiding besparen maar toen dat onvermijdelijk bleek was het minste wat ik kon doen een stabiele situatie creëren.
Dat betekent dus inderdaad dat ik 13 jaar single gebleven ben. En niet uit opoffering, voor mijzelf voelde het ook als de rustigste optie. Totaal geen behoefte aan mezelf te moeten splitsen tussen nieuwe partner en kinderen.
zondag 21 januari 2024 om 21:24
Tja iedereen is anders en bloed kruipt waar het niet gaan ' mag' .Merys schreef: ↑21-01-2024 21:22Plus, zo'n kind wordt ineens opgescheept met een wildvreemde.
Ik ben zelf van gescheiden ouders, had echt niets liever gewild dan mijn kinderen een scheiding besparen maar toen dat onvermijdelijk bleek was het minste wat ik kon doen een stabiele situatie creëren.
Dat betekent dus inderdaad dat ik 13 jaar single gebleven ben. En niet uit opoffering, voor mijzelf voelde het ook als de rustigste optie. Totaal geen behoefte aan mezelf te moeten splitsen tussen nieuwe partner en kinderen.
Ik kom niet uit een kut relatie het was alleen op. Dat zette deuren open naar het volgende hoofdstuk. Het leven is niet maakbaar en niet samen te vatten in statistiek.
zondag 21 januari 2024 om 21:26
Ik kan me er (nu tenminste) ook echt niks bij voorstellen dat ik, mochten mijn man en ik gaan scheiden, behoefte zal hebben aan een nieuwe relatie. Laat staan samenwonen. Laat staan nog een liefdesbeeb. Gewoon lekker al m’n tijd en aandacht voor mezelf en m’n kinderen.Merys schreef: ↑21-01-2024 21:22Plus, zo'n kind wordt ineens opgescheept met een wildvreemde.
Ik ben zelf van gescheiden ouders, had echt niets liever gewild dan mijn kinderen een scheiding besparen maar toen dat onvermijdelijk bleek was het minste wat ik kon doen een stabiele situatie creëren.
Dat betekent dus inderdaad dat ik 13 jaar single gebleven ben. En niet uit opoffering, voor mijzelf voelde het ook als de rustigste optie. Totaal geen behoefte aan mezelf te moeten splitsen tussen nieuwe partner en kinderen.
zondag 21 januari 2024 om 21:28
Prima hoor.
Doe dan alleen niet alsof je ieders belang op het oog hebt.
zondag 21 januari 2024 om 21:54
Maar dat doet ze toch niet? TO kiest voor zichzelf en hoopt dat het met de nevenschade wel mee zal vallen. Ik lees nergens dat ze zelf vindt dat ze in het belang van haar kinderen handelt.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 21 januari 2024 om 22:06
NoPepsiPlease schreef: ↑21-01-2024 21:54Maar dat doet ze toch niet? TO kiest voor zichzelf en hoopt dat het met de nevenschade wel mee zal vallen. Ik lees nergens dat ze zelf vindt dat ze in het belang van haar kinderen handelt.
Ik lees het anders.
zondag 21 januari 2024 om 22:45
Tegenwoordig is er natuurlijk vaak co ouderschap. Dan heb je dagen of zelfs een week alle tijd voor jezelf of een nieuwe partner. Hoeven kinderen weinig last van te hebben. Vroeger was de verdeling na een scheiding toch vaak anders (weekendregeling voor vaders). Dan is dat toch anders.Merys schreef: ↑21-01-2024 21:22Plus, zo'n kind wordt ineens opgescheept met een wildvreemde.
Ik ben zelf van gescheiden ouders, had echt niets liever gewild dan mijn kinderen een scheiding besparen maar toen dat onvermijdelijk bleek was het minste wat ik kon doen een stabiele situatie creëren.
Dat betekent dus inderdaad dat ik 13 jaar single gebleven ben. En niet uit opoffering, voor mijzelf voelde het ook als de rustigste optie. Totaal geen behoefte aan mezelf te moeten splitsen tussen nieuwe partner en kinderen.
En nieuwe partners hoeven natuurlijk niet bij jou in te trekken. Laat staan dat je aan een 2e leg begint. Ik ken genoeg situaties waarbij men wacht tot de kinderen uit huis zijn.
zondag 21 januari 2024 om 22:48
Wat een ongenuanceerde , veroordelende opmerking.
Alsof je een week na de scheiding samen gaat wonen met een andere man en tegen je kinderen zegt "dit is jullie nieuwe papa" ...doe toch s normaal.
Bij ons is het voorstellen , na een hele tijd relatie opbouwen zonder de kinderen, heel natuurlijk en rustig aan gegaan. Tussendoor allebei nog heel veel tijd besteedt aan onze eigen kinderen, zonder elkaar met eigen kinderen op vakantie etc. Toen nog een hele tijd heen en weer gereden en uiteindelijk gaan samenwonen.
Het was aanpassen voor alle partijen. Maar uiteindelijk heeft het heel goed uitgepakt en zijn mijn kinderen mijn vriend dankbaar voor wat hij allemaal voor ze doet/gedaan heeft.
Uiteraard ben ik me bewust van het percentage wat fout gaat maar ik heb heel bewuste keuzes gemaakt, ook voor m'n kinderen. En absoluut niet alleen aan mezelf gedacht, maar mezelf óók niet helemaal weggecijferd. Persoonlijk heb ik wèl wat moeite met ouders die hun bv puberende kinderen laten beslissen dat een relatie niet kan of "mag". Natuurlijk "offer" je veel op voor je kinderen, maar je eigen leven volledig op on hold zetten voor je kinderen, ik weet t niet.
zondag 21 januari 2024 om 22:58
Bij mijn ex was het zo. Man van zijn nieuwe partner eruit, hij er in. Kinderen zijn uiteindelijk allemaal weggelopen.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 22:48Wat een ongenuanceerde , veroordelende opmerking.
Alsof je een week na de scheiding samen gaat wonen met een andere man en tegen je kinderen zegt "dit is jullie nieuwe papa" ...doe toch s normaal.
Bij ons is het voorstellen , na een hele tijd relatie opbouwen zonder de kinderen, heel natuurlijk en rustig aan gegaan. Tussendoor allebei nog heel veel tijd besteedt aan onze eigen kinderen, zonder elkaar met eigen kinderen op vakantie etc. Toen nog een hele tijd heen en weer gereden en uiteindelijk gaan samenwonen.
Het was aanpassen voor alle partijen. Maar uiteindelijk heeft het heel goed uitgepakt en zijn mijn kinderen mijn vriend dankbaar voor wat hij allemaal voor ze doet/gedaan heeft.
Uiteraard ben ik me bewust van het percentage wat fout gaat maar ik heb heel bewuste keuzes gemaakt, ook voor m'n kinderen. En absoluut niet alleen aan mezelf gedacht, maar mezelf óók niet helemaal weggecijferd. Persoonlijk heb ik wèl wat moeite met ouders die hun bv puberende kinderen laten beslissen dat een relatie niet kan of "mag". Natuurlijk "offer" je veel op voor je kinderen, maar je eigen leven volledig op on hold zetten voor je kinderen, ik weet t niet.
Palmboom loopt ook zo hard van stapel, dus dat komt echt ook voor.
Je laatste zin vind ik wel egoïstisch. De kinderen hebben geen keuze, dus je haalt niet iemand in huis waar zij geen klik mee hebben. Zeker bij pubers. Lijkt me logisch.
Prima voor een LAT relatie, tot ze de deur uit zijn.
zondag 21 januari 2024 om 23:04
Ik heb denk ik mazzel met mijn samengestelde gezin. De kinderen van mijn partner zijn het huis al uit maar ik heb wel co ouderschap over mijn 2 pubers. We hebben wel heel rustig aan gedaan. We zijn 5 jaar samen en wonen een jaar samen. Sinds het samenwonen is alles honderd keer beter gegaan. Mijn dochter en ik hebben adhd maar mijn partner is heem rustig en stabiel. Hij heeft een super positieve invloed op zowel mijn dochter en mij. Mijn kinderen zijn gek op hem en hij ook op hen. Mijn stiefdochters die niet meer thuis wonen zijn ook heel gek op mijn kinderen en andersom. Ze hebben onderling veel contact.
Overigens gaan mijn kinderen ook heel goed met mijn ex en zijn nieuwe vriendin. Hier is geen drama. We hebben wel aan elkaar moeten wennen en daarom hebben we het wel heel rustig aan gedaan.
Overigens gaan mijn kinderen ook heel goed met mijn ex en zijn nieuwe vriendin. Hier is geen drama. We hebben wel aan elkaar moeten wennen en daarom hebben we het wel heel rustig aan gedaan.
zondag 21 januari 2024 om 23:08
Pubers hebben nergens zin in. Die zijn hele periodes boos op de hele wereld.72Jelle schreef: ↑21-01-2024 22:58Bij mijn ex was het zo. Man van zijn nieuwe partner eruit, hij er in. Kinderen zijn uiteindelijk allemaal weggelopen.
Palmboom loopt ook zo hard van stapel, dus dat komt echt ook voor.
Je laatste zin vind ik wel egoïstisch. De kinderen hebben geen keuze, dus je haalt niet iemand in huis waar zij geen klik mee hebben. Zeker bij pubers. Lijkt me logisch.
Prima voor een LAT relatie, tot ze de deur uit zijn.
Bij mij waren de kinderen nog geen pubers dus dat was niet aan de hand.
Prima, noem me egoïstisch, I dont care. Je kent me niet, ik jou niet. Zal je een ding zeggen, ik heb alles voor m'n kinderen over. Ook nu nog , ookal zijn ze volwassen. Maar ik hou ook heel veel van mezelf .
Heb mn hele leven al moeite gehad met ouders, vooral moeders, die doen alsof hun prive leven voorbij is als ze eenmaal kinderen hebben. Nooit meer zonder kinderen weg "ooh neeeee daar moet ik niet aan denken..." Nou ik heb het altijd gedaan, ook toen ik nog getrouwd was. Af en toe een weekend weg zonder kinderen. Of een keer een weekje op vakantie samen. Allemaal veroordelende moeders aan het hek bij het schoolplein "dat je dat kunt!!" Alsof je geen tijd meer in je relatie of jezelf mag steken als je kinderen hebt. Ik sta daar dus anders in.
En mn keus om uiteindelijk te gaan samenwonen was natuurlijk óók voor mezelf maar óók voor m'n kinderen. En dat mag je snappen. Of niet. Dat maakt mij niks uit.
Ben misschien een uitzondering op alle statistieken. En merk dat het merendeel van de reageerders hier me niet geloofd of zo, maar bij ons is het echt goed gelukt en bij de samengestelde gezinnen die ik ken ook. Sorry.
harderwijk2021 wijzigde dit bericht op 21-01-2024 23:20
0.28% gewijzigd
zondag 21 januari 2024 om 23:09
Maar het verschil is dat het broertje of zusje dezelfde ouders heeft, dezelfde familiebanden, potentieel dezelfde liefde en er dus in wezen een grote gemeenschappelijke deler is. Een kind heeft dat niet met een vreemde volwasseneJahallo222 schreef: ↑21-01-2024 19:30Maar even terug naar het onderwerp, Palmboom heeft hier al een topic over toch?
Eigenlijk lees ik vooral van de kinderen uit de samengestelde gezinnen dat het geen goed idee is, maar van de ouder of partner dat het wel goed gaat.
Wat Advocaatje zegt vind ik ook wel interessant. Tot in hoeverre geldt die "opoffering" eigenlijk? Ik denk ook dat er soms best snel overgegaan wordt tot het verbreken van de relatie. Overigens had ik ook het voorbeeld van ouders die nog steeds bij elkaar zijn. Onder andere daardoor heb ik meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Terwijl ik denk ik wel beter eerder had kunnen scheiden.
Als ik er verder over nadenk, als het gaat om wat goed is voor kinderen: een tweede kind (broertje/zusje) kiest een kind ook niet per se voor. In een kerngezin. Ook dat is maar de vraag hoe dat uiteindelijk uitpakt. Maar dat doen de meeste mensen toch ook nog steeds?
Ik vind dat niet met elkaar te vergelijken
zondag 21 januari 2024 om 23:09
Oew alweer een positief verhaal. Pas erop hoor, gaan ze niet snel geloven hier.coderood schreef: ↑21-01-2024 23:04Ik heb denk ik mazzel met mijn samengestelde gezin. De kinderen van mijn partner zijn het huis al uit maar ik heb wel co ouderschap over mijn 2 pubers. We hebben wel heel rustig aan gedaan. We zijn 5 jaar samen en wonen een jaar samen. Sinds het samenwonen is alles honderd keer beter gegaan. Mijn dochter en ik hebben adhd maar mijn partner is heem rustig en stabiel. Hij heeft een super positieve invloed op zowel mijn dochter en mij. Mijn kinderen zijn gek op hem en hij ook op hen. Mijn stiefdochters die niet meer thuis wonen zijn ook heel gek op mijn kinderen en andersom. Ze hebben onderling veel contact.
Overigens gaan mijn kinderen ook heel goed met mijn ex en zijn nieuwe vriendin. Hier is geen drama. We hebben wel aan elkaar moeten wennen en daarom hebben we het wel heel rustig aan gedaan.
zondag 21 januari 2024 om 23:14
72Jelle schreef: ↑21-01-2024 22:58Bij mijn ex was het zo. Man van zijn nieuwe partner eruit, hij er in. Kinderen zijn uiteindelijk allemaal weggelopen.
Palmboom loopt ook zo hard van stapel, dus dat komt echt ook voor.
Je laatste zin vind ik wel egoïstisch. De kinderen hebben geen keuze, dus je haalt niet iemand in huis waar zij geen klik mee hebben. Zeker bij pubers. Lijkt me logisch.
Prima voor een LAT relatie, tot ze de deur uit zijn.
Dit.
zondag 21 januari 2024 om 23:17
Ja ach. Ik ben nog geen 80 dus misschien gaan we ooit nog uit elkaar of zullen mijn kinderen er een mega tik van hebben gekregen.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 23:09Oew alweer een positief verhaal. Pas erop hoor, gaan ze niet snel geloven hier.
Overigens vind ik wel dat je echt rustig aan moet doen bij dit soort dingen. Dus niet binnen 2 jaar samenwonen en dan perse op je 49e nog een kind van Je samen eruit moet gooien. Ik ben zelf niet zo van de nog een baby van de nieuwe partner als je allebei al kinderen hebt. Ik denk dat dat de kans dat het mis gaat alleen maar groter maakt en dat risico wil ik liever niet groter maken. 1 keer was al pijnlijk genoeg. Met een baby van de 2e man is alles nog veel ingewikkelder.
zondag 21 januari 2024 om 23:18
Ik geloof je wel hoor.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 23:08Pubers hebben nergens zin in. Die zijn hele periodes boos op de hele wereld.
Bij mij waren de kinderen nog geen pubers dus dat was niet aan de hand.
Prima, noem me egoïstisch, I dont care. Je kent me niet, ik jou niet. Zal je een ding zeggen, ik heb alles voor m'n kinderen over. Ook nu nog , ookal zijn ze volwassen. Maar ik hou ook heel veel van mezelf .
Heb mn hele leven al moeite gehad met ouders, vooral moeders, die doen alsof hun prive leven voorbij is als ze eenmaal kinderen hebben. Nooit meer zonder kinderen weg "ooh neeeee daar moet ik niet aan denken..." Nou ik heb het altijd gedaan, ook toen ik nog getrouwd was. Af en toe een weekend weg zonder kinderen. Of een keer een weekje op vakantie samen. Allemaal veroordelende moeders aan het hek bij het schoolplein "dat je dat kunt!!" Alsof je geen tijd meer in je relatie of jezelf mag steken als je kinderen hebt. Ik sta daar dus anders in.
En mn keus om uiteindelijk te gaan samenwonen was natuurlijk óók voor mezelf maar óók voor m'n kinderen. En dat mag je snappen. Of niet. Dat maakt mij niks uit.
Ben misschien een uitzondering op alle statistieken. En merk dat het merendeel van de reageerders hier me niet geloofd of whatever, maar bij ons is het echt goed gelukt en bij de samengestelde gezinnen die ik ken ook. Sorry.
En je hoeft je van mij niet te verantwoorden.
Ik ga zelf ook weleens 1 of meerdere nachten weg. En ik werk best veel.
Een samengesteld gezin lijkt me alleen een suboptimale situatie. Maar goed, ik praat dan ook vanuit de positie gelukkig getrouwd met de vader van mijn kinderen. Wij zien t allebei niet voor ons dat het goed voor de kinderen zou zijn als ons gezin niet meer bestaat.
Ik snap ook wel dat t anders kan zijn of worden en dat er meer wegen naar Rome leiden.
Alles valt en staat ook bij het karakter en de houding van alle betrokkenen.
zondag 21 januari 2024 om 23:35
Ouders zijn verliefd, kinderen niet. Kinderen pikken snel behoeftes van ouders op, het is de bedoeling dat ik stiefpartner/stiefbroers en zussen leuk vindt. En kinderen zijn oneindig loyaal naar hun ouders.
Je huis en de band met je ouders: dat vormt toch je nest , je veilige haven. Ik denk dat het vrij ingewikkeld is om daar een ander in toe te laten.
Tegelijk is het normaal dat het leven doorgaat. En dat mensen weer relaties krijgen. Alleen welke prio geef je daaraan. En in welk tempo opereer je. Ik zou sws een jaar of 5 rekenen voor het beslag van de scheiding, wennen aan.....wisselmomenten gewennen, vakanties ervaren, ouderschap vormgeven als ex partners, band met andere familieleden, evt verhuizing en de nieuwe situatie stevig verankeren. Dat zou mijn eerste prio zijn.Een partner pas een tweede of derde plek. Gelukkig heb ik er een gevonden die dat prima vindt.
Je huis en de band met je ouders: dat vormt toch je nest , je veilige haven. Ik denk dat het vrij ingewikkeld is om daar een ander in toe te laten.
Tegelijk is het normaal dat het leven doorgaat. En dat mensen weer relaties krijgen. Alleen welke prio geef je daaraan. En in welk tempo opereer je. Ik zou sws een jaar of 5 rekenen voor het beslag van de scheiding, wennen aan.....wisselmomenten gewennen, vakanties ervaren, ouderschap vormgeven als ex partners, band met andere familieleden, evt verhuizing en de nieuwe situatie stevig verankeren. Dat zou mijn eerste prio zijn.Een partner pas een tweede of derde plek. Gelukkig heb ik er een gevonden die dat prima vindt.
maandag 22 januari 2024 om 00:43
Ik heb (nog) niet alles gelezen. Maar ik lees vooral negatieve verhalen en als iemand met een positief verhaal komt wordt diegene meteen onderuit gehaald. Zo is het wel een eenzijdig beeld.
Ik ken meerdere samengestelde gezinnen waarbij het goed gaat. Misschien toeval maar ik ken er eigenlijk geneen waarbij het mis is gegaan.
Zelf een lat relatie en ik sluit niet uit dat het ooit een samengesteld gezin wordt maar ik weet het ook echt nog niet zeker. Wat ik wel zie is dat pubers vaak meer hun eigen gang gaan en die eigen tijd met ouders minder nodig hebben. En waarom zou je geen 1 op 1 tijd kunnen hebben met je ouder in een samengesteld gezin? In een kergezin moet je ook je ouders delen met een andere ouder of broertje/zusje. Nu heb ik ook niet altijd tijd voor ze juist omdat ik zoveel in mijn eentje moet doen.
Ik ben het er zeker mee eens dat je niet te snel moet gaan dat je beter 5 jaar kan wachten dan na een jaar al samenwonen.
Ik ken meerdere samengestelde gezinnen waarbij het goed gaat. Misschien toeval maar ik ken er eigenlijk geneen waarbij het mis is gegaan.
Zelf een lat relatie en ik sluit niet uit dat het ooit een samengesteld gezin wordt maar ik weet het ook echt nog niet zeker. Wat ik wel zie is dat pubers vaak meer hun eigen gang gaan en die eigen tijd met ouders minder nodig hebben. En waarom zou je geen 1 op 1 tijd kunnen hebben met je ouder in een samengesteld gezin? In een kergezin moet je ook je ouders delen met een andere ouder of broertje/zusje. Nu heb ik ook niet altijd tijd voor ze juist omdat ik zoveel in mijn eentje moet doen.
Ik ben het er zeker mee eens dat je niet te snel moet gaan dat je beter 5 jaar kan wachten dan na een jaar al samenwonen.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
maandag 22 januari 2024 om 00:48
Het is toch raar dat jij jezelf moet verdedigen omdat je een leuk fijn samengesteld gezin hebt? Blijkbaar mag dat niet hier en moet het toch op z'n minst voor iemand schadelijk zijn.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 22:48Wat een ongenuanceerde , veroordelende opmerking.
Alsof je een week na de scheiding samen gaat wonen met een andere man en tegen je kinderen zegt "dit is jullie nieuwe papa" ...doe toch s normaal.
Bij ons is het voorstellen , na een hele tijd relatie opbouwen zonder de kinderen, heel natuurlijk en rustig aan gegaan. Tussendoor allebei nog heel veel tijd besteedt aan onze eigen kinderen, zonder elkaar met eigen kinderen op vakantie etc. Toen nog een hele tijd heen en weer gereden en uiteindelijk gaan samenwonen.
Het was aanpassen voor alle partijen. Maar uiteindelijk heeft het heel goed uitgepakt en zijn mijn kinderen mijn vriend dankbaar voor wat hij allemaal voor ze doet/gedaan heeft.
Uiteraard ben ik me bewust van het percentage wat fout gaat maar ik heb heel bewuste keuzes gemaakt, ook voor m'n kinderen. En absoluut niet alleen aan mezelf gedacht, maar mezelf óók niet helemaal weggecijferd. Persoonlijk heb ik wèl wat moeite met ouders die hun bv puberende kinderen laten beslissen dat een relatie niet kan of "mag". Natuurlijk "offer" je veel op voor je kinderen, maar je eigen leven volledig op on hold zetten voor je kinderen, ik weet t niet.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
maandag 22 januari 2024 om 06:33
Maar dat iemand het zo idioot aanpakt, maakt toch niet dat dat in z'n algemeenheid iets zegt over samengestelde gezinnen? Natuurlijk werkt dit niet, dat lijkt me duidelijk. En als mensen het zo aanpakken, zal het mislukken ja. Net zoals de kans groot is dat het mislukt als je na een maand relatie zwanger wordt of na je eerste date gaat samenwonen. Domme beslissingen hebben gevolgen, dat is voor mensen met samengestelde gezinnen natuurlijk niet anders.
Dit geldt overigens net zo goed voor je zin over het in huis halen van iemand waar de pubers geen klik mee hebben. Ook dan denk ik: ja, als dat de maatstaf is, dan snap ik wel dat iedereen hier zo negatief denkt over samengestelde gezinnen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
