Kinderen
alle pijlers
Samengestelde gezinnen/relaties met kinderen
zaterdag 20 januari 2024 om 13:58
Ik weet niet of dit de juiste pijler is, anders hoor ik het graag.
Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.
Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.
Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.
Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.
Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.
Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.
Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.
Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.
Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.
Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.
zondag 21 januari 2024 om 17:14
Ja grapjas. Droom lekker verder. De waarheid is eerder (als je toch van cijfers houdt) dat mensen uit elkaar gaan binnen het eerste jaar van de komst van hun eerste kindje. Goede relaties kunnen ineens heel naar worden als er nieuw leven in het spel komt. Denk aan gebroken nachten en een nieuwe rolverdeling en je partner als ouder zien ipv als partner en daar gigantisch in teleurgesteld zijn. Alle fora staan er vol mee.Lila-Linda schreef: ↑21-01-2024 16:55Ik hoop van harte dat mensen uitelkaar gaan voor er kinderen komen
Scheiden doet lijden maar samenblijven voor de kinderen (wat mijn ouders deden) net zo goed. We hadden het allemaal door. Er was jaren een koude oorlog dan wel staakt het vuren en we zijn het er unaniem over eens dat als ze 30 jaar eerder die keuze hadden gemaakt we allemaal stukken gelukkiger waren geweest (en zij wellicht nog wel eens gelukkig hadden kunnen worden met een nieuwe partner wat er nu echt niet meer inzit en ze zelf ook echt niet meer zien zitten)
Ten koste van alles samenblijven voor de kids vind ik zoiets raars. Je bent er zelf ook nog hoor. Maar goed hier wordt dat blijkbaar als egoistisch gezien. Net als zeiken over Sylvie Meis mag je hier ook geen tweede leg beginnen of een samengesteld gezin worden. Gewoon niet bespreekbaar. Punt.
zondag 21 januari 2024 om 17:14
Nee dat is me ook al opgevallen. Alles wordt onderuit gehaald, je ziet het vast verkeerd en wat nu nog niet is gaat in de toekomst gegarandeerd alsnog mis.
zondag 21 januari 2024 om 17:23
OMG wat een aannames en invullerij. Redelijk gelukkig lijkt me de hel. Ik snap dat het leven geen sunshine en rainbows is maar redelijk gelukkig? Settelen omdat het niet anders is? Waarom in godsnaam? Ik ga toch echt voor wat meer levenskwaliteit. Ik had een redelijk gelukkig huwelijk. Mijn ex is echt geen kwaaie maar het was zo saai als de neten. We ondernamen niks meer. Hadden al jaren geen seks. En dat was dat. Nou schiet mij dan maar af als dat het is tot mijn dood. We waren maatjes en dat was prima maar ik wil toch echt meer uit een relatie. Gelukkig dacht ex er net zo over. Wij waren gewoon geen match made in heaven. Als ouders doen we het dan weer prima en als vrienden ook. Maar als partners was het vreselijk. Ja daar kwamen we achter toen de kinderen er waren. Het ging heel erg snel down toen. Nu we beiden een andere relatie hebben gaan wij samen ook weer stukken beter. Ik vind het een goeie vent maar zie ook dat zijn nieuwe vriendin veel meer het beste in hem naar boven haalt en mijn nieuwe vriend bij mij idemdito. Bij elkaar blijven voor de kinderen vind ik echt een rare gedachtengang. Ik weet wel dat wij ons als kinderen van ouders met een slecht huwelijk daar ons extreem schuldig en slecht onder voelde. We hadden ook nog het gevoel dankbaar te moeten zijn achteraf terwijl wij eigenlijk alleen maar wensten als jong kind dat ze juist bij elkaar weg zouden gaan. Hoe jong we ook waren we hadden echt wel door hoe koud en ziek de sfeer in huis was. Wil je dat je kind dan aandoen? Volgens mij doe je het al snel slecht hier. Wat je ook doet. Dus in dat geval volg ik het liefste mijn eigen gevoel (en die van de kinderen en mijn vriend)Samarinde schreef: ↑21-01-2024 17:11Nee. Tenzij, natuurlijk (geweld, verslaving enzovoort).
Mijn man en ik kwamen op straat een oud-buurtgenoot tegen. Hoe gaat het, vroegen wij, ben je nog met X getrouwd? Nee, zei hij, ik ben gescheiden en daarna met een 14 jaar jongere vrouw getrouwd. Ook van gescheiden en nu met een 17 jaar jongere vrouw. In totaal heb ik zeven dochters, maar jongens, leuk jullie gesproken te hebben, ik moet nu mijn jongste dochter van de basisschool ophalen.
De man is 65.
Mijn man en ik keken elkaar aan en zeiden: “Dit is toch domheid? Zo moeilijk is het toch niet om redelijk gelukkig te worden?”
Redelijk, ja. Dat is genoeg, want totaal geluk en euforie gaat niemand vinden in een relatie. Het gaat om het totaalpakket, werk en gezin en gezondheid, niet om die ene ideale en perfecte droompartner die alles goed gaat maken en die dat honderd jaar blijft doen. Toch gek dat best veel mensen die illusie najagen.
palmboom wijzigde dit bericht op 21-01-2024 17:30
0.58% gewijzigd
zondag 21 januari 2024 om 17:29
Deels mee eens, maar er zijn voldoende relaties die niet elke dag huilen zijn, maar waarbij de hier heersende opinie is dat he echt voor jezelf moet kiezen. Terwijl de meeste vrouwen er financieel flink op achteruit gaan na een scheiding. Ook niet bepaald zonder risico. Wanneer is het dan oké voor jezelf te kiezen en als iemand enorm ongelukkig wordt van niet samenwonen geldt er iets anders.NoPepsiPlease schreef: ↑21-01-2024 16:45Als je gaat scheiden doe je dat (lijkt mij) omdat je echt miserabel wordt van samenleven. Zo stel ik me dat voor. Niemand gaat uit elkaar omdat het "even niet zo leuk is", toch? Of er is een derde persoon in het spel.
Dus: Echt ongelukkige ouder.
Niemand zegt dat je daarna geen relatie mag aangaan met iemand. En je alleen moet blijven.
Maar een leuke relatie en daarbij je kinderen op 1 blijven zetten door bijv te latten levert niet een diep ongelukkige ouder op.
De wens om dan samen te gaan wonen met nieuwe partner en bijbehorende kinderen levert wrs een gelukkiger ouder op (op de korte termijn, op de langere termijn gaat het dus vaker mis) maar doorgaans ongelukkiger en worstelende kinderen.
Daarom vind ik echt wel een verschil zitten tussen scheiden en een nieuw samengesteld gezin vormen.
Maar goed, ik snap dat ik nu een theoretische principiële discussie probeer te voeren parallel aan Palmbooms meer emotionele betoog dus dit is vast de plaats niets.
Ik vind het gewoon echt interessant.
zondag 21 januari 2024 om 17:34
Ik vind het dan weer opvallend dat jij alleen maar beren op de weg en ellende ziet terwijl toch nog een groot deel het gewoon wel redt. Dat mag dan toch ook gewoon gezien, gehoord en gezegd worden. Op jouw manier geredeneerd mag er niet eens aan begonnen worden. Nou lekker dan.Lila-Linda schreef: ↑21-01-2024 16:54Ik vind het opvallend dat jij alleen maar gelukte gezinnen ziet, terwijl de cijfers anders uitwijzen
Ik geloof 100% dat jouw gezin oke is, maar niet dat het voor alle andere samengestelde gezinnen in jouw omgeving ook zo is
Ik gok dat mensen niet eerlijk durven te zijn
Terwijl een groot deel ook gewoon wel een succes kan zijn/worden/blijven.
zondag 21 januari 2024 om 17:35
Er is toch echt een verschil tussen in een ongelukkig huwelijk doormodderen en met kinderen en al intrekken bij je nieuwe vriend met kinderen? Daar zitten nog allemaal ook gelukkigmakende situaties tussen.palmboom schreef: ↑21-01-2024 17:23OMG wat een aannames en invullerij. Redelijk gelukkig lijkt me de hel. Ik snap dat het leven geen sunshine en rainbows is maar redelijk gelukkig? Settelen omdat het niet anders is? Waarom in godsnaam? Ik ga toch echt voor wat meer levenskwaliteit. Ik had een redelijk gelukkig huwelijk. Mijn ex is echt geen kwaaie maar het was zo saai als de neten. We ondernamen niks meer. Hadden al jaren geen seks. En dat was dat. Nou schiet mij dan maar af als dat het is tot mijn dood. We waren maatjes en dat was prima maar ik wil toch echt meer uit een relatie. Gelukkig dacht ex er net zo over. Wij waren gewoon geen match made in heaven. Als ouders doen we het dan weer prima en als vrienden ook. Maar als partners was het vreselijk. Ja daar kwamen we achter toen de kinderen er waren. Het ging heel erg snel down toen. Nu we beiden een andere relatie hebben gaan wij samen ook weer stukken beter. Ik vind het een goeie vent maar zie ook dat zijn nieuwe vriendin veel meer het beste in hem naar boven haalt en mijn nieuwe vriend bij mij idemdito. Bij elkaar blijven voor de kinderen vind ik echt een rare gedachtengang. Ik weet wel dat wij ons als kinderen van een ouders met een slecht huwelijk daar ons extreem schuldig en slecht onder voelde. We hadden ook nog het gevoel dankbaar te moeten zijn achteraf terwijl wij eigenlijk alleen maar wensten als jong kind dat ze juist bij elkaar weg zouden gaan. Hoe jong wel ook waren we hadden echt wel door hoe koud en ziek de sfeer in huis was. Wil je dat je kind dan aandoen? Volgens mij doe je het al snel slecht hier. Wat je ook doet. Dus in dat geval volg ik het liefste mijn eigen gevoel (en die van kind zover ik kan inschatten en mijn vriend)
De reden dat hier voornamelijk kommer en kwel gedeeld wordt is omdat daar heel veel voorbeelden van te vinden zijn. Mensen die ooit zelf zulke kinderen waren. Mensen die met kinderen werken. De positieve ervaringen komen van ouders die het toch ook door hun eigen roze bril zien.
Jouw keuze is duidelijk. Jouw geluk. Jouw gok. Prima, maar met alle kennis over samengestelde gezinnen is het niet vreemd dat veel mensen daar anders over denken toch?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 21 januari 2024 om 17:56
Oh je kent sommige van mn vrienden en familie èn mn buren én je weet al dat ze niet eerlijk tegen me zijn. Gunst,het toeval!Lila-Linda schreef: ↑21-01-2024 16:54Ik vind het opvallend dat jij alleen maar gelukte gezinnen ziet, terwijl de cijfers anders uitwijzen
Ik geloof 100% dat jouw gezin oke is, maar niet dat het voor alle andere samengestelde gezinnen in jouw omgeving ook zo is
Ik gok dat mensen niet eerlijk durven te zijn
Nogmaals ,dat er veel mislukken, houdt niet in dat er wèl een percentage lukt.
Ken inderdaad een aantal samengestelde gezinnen en die zijn allemaal goed gelukt.
Uiteraard is er overal wel eens wat. Maar das in basis gezinnen ook zo. Hier klapperden de ramen ook wel eens. Maar nu, terugkijkend , is het gelukt.
En dat zal bij de gezinnen die ik ken niet anders zijn. Maar als er echt grote problemen waren, had ik dat wel gehoord, want we praten er vaak genoeg over.
zondag 21 januari 2024 om 17:57
Ja er wordt me hier zelfs gezegd dat de mensen die ik ken , die samengestelde gezinnen hebben, waarschijnlijk niet eerlijk tegen me zijn , mochten er problemen zijn.
zondag 21 januari 2024 om 18:01
Maar tussen je kinderen niet kunnen beschermen tegen alle ellende die het leven -helaas- toch al royaal te bieden heeft of daar misschien willens en wetens een veroorzaker van zijn zit ook nog een heel verschil. Maar inderdaad, kinderen zijn zo 'flexibel'. Omdat ze wel moeten ja.palmboom schreef: ↑21-01-2024 17:05Sorry maar ik ben er ook nog en dan maar egoistisch. Maar ik ben zielsgelukkig met mijn vriend en het enige dat ik wilde dat er anders aan was is dat ik had gewild dat ik hem tien jaar eerder was tegengekomen. Maar helaas pindakaas. En ondanks dat we de statistieken tegen hebben gaan we het toch proberen. Wat iedereen hier er ook van vindt.
We doen ons stinkende best en meer dan dat kunnen we niet doen. Misschien zeg ik over weer tien jaar wel dat het de slechtste beslissing was van mijn leven. Maar dan heb ik hem in ieder geval genomen. En kinderen? Die krijgen hun portie trauma' s in hun leven sowieso wel. Ik maak me geen illusies en kan niet alles voorkomen. Ik geloof zeker dat kinderen flexibel zijn en als je als kernouder er onvoorwaardelijk voor ze bent dat er een heleboel te fiksen is. Ook als het eens tegenzat.
zondag 21 januari 2024 om 18:05
Je zou er versteld van staan hoeveel dingen er niet gedeeld wordenover wat er zich allemaal precies afspeelt achter de voordeur. Meer dan waar wel over gepraat wordt. Ook van mennsen die je heel goed kent/die je echt dierbaar zijn.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 17:56En dat zal bij de gezinnen die ik ken niet anders zijn. Maar als er echt grote problemen waren, had ik dat wel gehoord, want we praten er vaak genoeg over.
zondag 21 januari 2024 om 18:12
Oh dat zal allemaal best. Maar wat wil je nou? Wil je horen dat alle samengestelde gezinnen die ik ken, een drama zijn? Dat de kinderen er stuk voor stuk gebroken uit zijn gekomen,omdat dat nou eenmaal in de statistieken staat?
Sorry, de 6 samenstelde gezinnen die ik ken, waaronder die van mezelf, zijn allemaal al heel lang samengesteld en meeste van de kinderen zijn de deur uit en open over hun relatie tot hun ouders. De mijne inclusief....
Het spijt me voor je dat het in jouw omgeving of misschien eigen gezin niet gelukt is. Maar ik blijf het zeggen, dat het veel fout gaat, betekent niet dat het altijd fout gaat.
zondag 21 januari 2024 om 18:16
Nee helemaal niet. Ik reageer alleen op je opmerking dat als er echt grote problemen waren, je daarvan op de hoogte zou zijn geweest omdat er veel over gepraat wordt.Harderwijk2021 schreef: ↑21-01-2024 18:12Oh dat zal allemaal best. Maar wat wil je nou? Wil je horen dat alle samengestelde gezinnen die ik ken, een drama zijn? Dat de kinderen er stuk voor stuk gebroken uit zijn gekomen,omdat dat nou eenmaal in de statistieken staat?
Maar juist 'kleinere' problemen zijn veiliger om over te praten en ik probeer alleen aan te geven dat vaak over dingen praten niet altijd een graadmeter is voor het weten van grote en serieuze problemen.
zondag 21 januari 2024 om 18:24
Nou geloof me, ik ben gezegend met een vrienden en familiekring van open mensen . Die óók als er echte problemen zijn, erover praten. Want ookal zeg ik nu dat het ons gelukt is, het is uiteraard in de afgelopen 20 jaar niet van een leien dakje gegaan altijd. En omdat wij daar altijd open en eerlijk over zijn geweest, voelen mensen zich blijkbaar op hun gemak om ook over hun samengestelde gezin problematiek te praten. Die is op sommige vlakken logischerwijs anders dan van basis gezinnen.JoyAnna schreef: ↑21-01-2024 18:16Nee helemaal niet. Ik reageer alleen op je opmerking dat als er echt grote problemen waren, je daarvan op de hoogte zou zijn geweest omdat er veel over gepraat wordt.
Maar juist 'kleinere' problemen zijn veiliger om over te praten en ik probeer alleen aan te geven dat vaak over dingen praten niet altijd een graadmeter is voor het weten van grote en serieuze problemen.
En daarnaast zijn ze allemaal nog , zeer liefdevol, bij en met elkaar. Óók nu de kinderen uit huis zijn en zelf gezinnen hebben.
zondag 21 januari 2024 om 18:30
palmboom schreef: ↑21-01-2024 17:34Ik vind het dan weer opvallend dat jij alleen maar beren op de weg en ellende ziet terwijl toch nog een groot deel het gewoon wel redt. Dat mag dan toch ook gewoon gezien, gehoord en gezegd worden. Op jouw manier geredeneerd mag er niet eens aan begonnen worden. Nou lekker dan.
Terwijl een groot deel ook gewoon wel een succes kan zijn/worden/blijven.
Ik ken geen enkel samengesteld gezin dat een gelukkige uitkomst had. Geen enkel. Als ze al bij elkaar bleven hadden de kinderen een duidelijke tik opgelopen.
zondag 21 januari 2024 om 18:39
Lila-Linda schreef: ↑21-01-2024 16:55Ik hoop van harte dat mensen uitelkaar gaan voor er kinderen komen
Huh? Nu ga je wel heel ver. Hoe kan je nu al voor er kinderen gaan komen 100% zeker weten dat je relatie de rest van je leven goed blijft? Als je dit nog verder doortrekt moet niemand meer aan kinderen beginnen want stel dat je gaat scheiden..
Wat is jouw verhaal eigenlijk? Waarom ben je hier zo extreem fel op?
zondag 21 januari 2024 om 19:01
palmboom schreef: ↑21-01-2024 17:14Ja grapjas. Droom lekker verder. De waarheid is eerder (als je toch van cijfers houdt) dat mensen uit elkaar gaan binnen het eerste jaar van de komst van hun eerste kindje. Goede relaties kunnen ineens heel naar worden als er nieuw leven in het spel komt. Denk aan gebroken nachten en een nieuwe rolverdeling en je partner als ouder zien ipv als partner en daar gigantisch in teleurgesteld zijn. Alle fora staan er vol mee.
Scheiden doet lijden maar samenblijven voor de kinderen (wat mijn ouders deden) net zo goed. We hadden het allemaal door. Er was jaren een koude oorlog dan wel staakt het vuren en we zijn het er unaniem over eens dat als ze 30 jaar eerder die keuze hadden gemaakt we allemaal stukken gelukkiger waren geweest (en zij wellicht nog wel eens gelukkig hadden kunnen worden met een nieuwe partner wat er nu echt niet meer inzit en ze zelf ook echt niet meer zien zitten)
Ten koste van alles samenblijven voor de kids vind ik zoiets raars. Je bent er zelf ook nog hoor. Maar goed hier wordt dat blijkbaar als egoistisch gezien. Net als zeiken over Sylvie Meis mag je hier ook geen tweede leg beginnen of een samengesteld gezin worden. Gewoon niet bespreekbaar. Punt.
Waarom wil je dan zo graag nog een baby met je nieuwe partner?
...
zondag 21 januari 2024 om 19:09
Daar kan dan weer van buitenaf niet over geoordeeld worden.Lila-Linda schreef: ↑21-01-2024 03:59Het zegt vooral veel over hoe er gekeken wordt naar scheiden
Weinig over de kwaliteit vd relatie
Als je van huis uit een drempel hebt meegekregen om te scheiden denk ik wel degelijk dat die relaties meer kans hebben om stand te houden en dat hoeven dan niet perse slechte relaties te zijn. Problemen kunnen ook opgelost worden.
zondag 21 januari 2024 om 19:11
Wat een tenenkrommende generalisatie. Dat weet je helemaal niet. Geluk kan ook terugkerenLila-Linda schreef: ↑21-01-2024 07:02Waar ik op doelde, wellicht begreep ik je verkeerd, is dat inderdaad vaak mensen vanuit religieuze overtuigingen trouwen. Zij scheiden minder. Maar die huwelijken zijn niet gelukkiger. Vooral vrouwen in die relaties zijn ongelukkig. Maar scheiden is geen/amper een optie
zondag 21 januari 2024 om 19:16
Dit ja. Als de drempel om te scheiden erg hoog is zal er gewoon minder gescheiden worden. Dat hoeft niet perse door religie te zijn maar kan ook om dit soort redenen zijn.Samarinde schreef: ↑21-01-2024 10:37
Overigens heb ik zelf vrij veel vrienden die altijd hebben geroepen dat ze nóóit zouden gaan scheiden omdat ze zelf kinderen van gescheiden ouders zijn en zijn opgegroeid in samengestelde gezinnen, en tot dusver hebben ze allemaal woord gehouden. Terwijl je vaak hoort dat juist kinderen van gescheiden ouders zelf ook gaan scheiden. Mijn idee is dat het schrikbeeld zo groot is dat ze er alles aan doen om dat te voorkomen.
En dat is niet perse een slechtere keus dan wel scheiden.
Wie is er ongelukkiger? Degene die niet scheidt of degene die daarna met een problematisch samengesteld gezin zit? Ik weet t niet, maar in beide gevallen ben je in de aap gelogeerd
zondag 21 januari 2024 om 19:30
Maar even terug naar het onderwerp, Palmboom heeft hier al een topic over toch?
Eigenlijk lees ik vooral van de kinderen uit de samengestelde gezinnen dat het geen goed idee is, maar van de ouder of partner dat het wel goed gaat.
Wat Advocaatje zegt vind ik ook wel interessant. Tot in hoeverre geldt die "opoffering" eigenlijk? Ik denk ook dat er soms best snel overgegaan wordt tot het verbreken van de relatie. Overigens had ik ook het voorbeeld van ouders die nog steeds bij elkaar zijn. Onder andere daardoor heb ik meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Terwijl ik denk ik wel beter eerder had kunnen scheiden.
Als ik er verder over nadenk, als het gaat om wat goed is voor kinderen: een tweede kind (broertje/zusje) kiest een kind ook niet per se voor. In een kerngezin. Ook dat is maar de vraag hoe dat uiteindelijk uitpakt. Maar dat doen de meeste mensen toch ook nog steeds?
Eigenlijk lees ik vooral van de kinderen uit de samengestelde gezinnen dat het geen goed idee is, maar van de ouder of partner dat het wel goed gaat.
Wat Advocaatje zegt vind ik ook wel interessant. Tot in hoeverre geldt die "opoffering" eigenlijk? Ik denk ook dat er soms best snel overgegaan wordt tot het verbreken van de relatie. Overigens had ik ook het voorbeeld van ouders die nog steeds bij elkaar zijn. Onder andere daardoor heb ik meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Terwijl ik denk ik wel beter eerder had kunnen scheiden.
Als ik er verder over nadenk, als het gaat om wat goed is voor kinderen: een tweede kind (broertje/zusje) kiest een kind ook niet per se voor. In een kerngezin. Ook dat is maar de vraag hoe dat uiteindelijk uitpakt. Maar dat doen de meeste mensen toch ook nog steeds?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
