Samengestelde gezinnen/relaties met kinderen

Jahallo222 zaterdag 20 januari 2024 om 13:58

Ik weet niet of dit de juiste pijler is, anders hoor ik het graag.

Naar aanleiding van een topic over een samengesteld gezin, ben ik benieuwd hoe daarover gedacht wordt. In dat topic, maar ook andere eerdere topics waarin er ook sprake was van samengestelde gezinnen (al dan niet beide een kind, of één van de twee) wordt in mijn beleving negatief gereageerd op met name het samenwonen in zo'n situatie.

Maar ik ben wel benieuwd naar waarom hier vaak negatief naar gekeken wordt? Uiteraard kun je je afvragen of het voor de kinderen goed is. Of mensen dit niet doen omdat ze een soort ideaal situatie willen. Hun kerngezin missen.

Ik heb ook gelezen dat een groot deel van deze relaties, met name als men gaat samenwonen, vrij snel weer strandt. Maar ik ken ook wel situaties waarin het goed uitgepakt lijkt te hebben (weet je natuurlijk nooit zeker). Waar er soms zelf nog een kind bij komt.

Nou ja, ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover en waarom er hier regelmatig wel fel op gereageerd lijkt te worden.

Even voor de duidelijkheid: ik ben hier zelf absoluut niet mee bezig. Ik heb nog genoeg te doen voordat ik aan een daadwerkelijke relatie moet denken, als ik dat überhaupt ooit nog aandurf.

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:09

Harderwijk2021 schreef: ↑
21-01-2024 15:58
Sorry hoor, vind ik echt kolder.
Dat er veel niet goed aflopen, betekent niet dat ze allemaal slecht aflopen.
De samengestelde gezinnen die ik ken, waaronder die van mezelf, gaan echt allemaal prima, ook de kinderen.

Is dat echt zo? Of geloof jij dat graag??
Uit de cijfers blijkt dat 70% de 5 jaar samen niet haalt. En binnen die 30% die het volhoudt gaat ook nog veel mis

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:11

Harderwijk2021 schreef: ↑
21-01-2024 15:43
Er zijn toch ook ontzettend veel stellen die aan kinderen beginnen en uiteindelijk belanden in een vechtscheiding?
Of die uiteindelijk niet zulke goede opvoeders blijken te zijn als ze van te voren dachten?

Uiteindelijk is alles een risico. En dan dus ook voor de kinderen. Een huis kopen, een zaak starten, emigreren, überhaupt aan kinderen beginnen.

30% van de eerste huwelijken met kinderen strandt. 70% van de 2e huwelijken.

Ik vind dat een enorm risico om te nemen met je kinderen. Als je gewoon ook even wachten kan. Kan latten.

Mangogo zondag 21 januari 2024 om 16:13

Samarinde schreef: ↑
21-01-2024 10:37

Overigens heb ik zelf vrij veel vrienden die altijd hebben geroepen dat ze nóóit zouden gaan scheiden omdat ze zelf kinderen van gescheiden ouders zijn en zijn opgegroeid in samengestelde gezinnen, en tot dusver hebben ze allemaal woord gehouden. Terwijl je vaak hoort dat juist kinderen van gescheiden ouders zelf ook gaan scheiden. Mijn idee is dat het schrikbeeld zo groot is dat ze er alles aan doen om dat te voorkomen.

Ow dat roep ik ook, maar ik vind het hard werken op momenten.

Klapstoel zondag 21 januari 2024 om 16:13

Ik ken vrij veel samengestelde gezinnen waar het goed gaat, en ook vrij veel samengestelde gezinnen waar het helemaal niet goed ging.

Ik kan alleen maar zeggen dat ík blij was met de meeste stiefouders die ik had, en met de stiefouder die één van mijn kinderen had/heeft.

Imagine

JoyAnna zondag 21 januari 2024 om 16:15

Oude_Man_2 schreef: ↑
20-01-2024 14:24
Voor kinderen is het kennelijk (wetenschap, het is zoiets moois) het beste als de beide ouders in een relatie verbonden zijn. Als ze elkaar niet al te zichtbaar het leven zuur maken, maakt het daarbij voor het kinder-geluk opmerkelijk weinig uit of de ouders gelukkig zijn.

Treiterijen onderling kunnen inderdaad uitermate grof zijn en wellicht gepaard gaan met extreme psychische mishandeling. En volledig uit het zicht van de kinderen en buitenstaanders.

Ik vraag me bij deze alleen af; stel dat in zo'n situatie het eerste wat je doet zodra de kinderen meerderjarig/uit huis zijn is eindelijk uit elkaar gaan/scheiden, (de opluchting is groot, je hangt nog net de vlag niet uit) en de kinderen vragen waarom -(als ze al geen signalen hebben opgepikt van een volledig liefdeloos huwelijk/verdrietige ouders, hoe goed ze het ook probeerden te verbergen al die jaren)- hoe ze dan reageren op een eerlijk antwoord...

Kinderen zijn toch loyaal naar hun ouders, of de kans dan niet juist heel groot is dat ze het zichzelf gaan verwijten en zichzelf de schuld gaan geven (dankzij ons bleven jullie al die tijd gedwongen bij elkaar) en vervolgens het idee hebben dat hun hele gelukkige jeugd dus een volledige leugen was.

Nou ja, dit dus.

evelien2010 schreef: ↑
21-01-2024 14:08
Ik denk dat je onderscheid moet maken tussen scheiden en een samengesteld gezin. Dat zijn natuurlijk verschillende zaken. Moet je jezelf opofferen om in een liefdeloos huwelijk te blijven alleen voor de kinderen? En dan mag je met 18 wel uit elkaar? Dat lijkt mij voor volwassen kinderen niet bevorderlijk (ze zijn jarenlang voor de gek gehouden). En ook daarvoor merken kinderen heus wel dat er sprake is van ruzie, afwezigheid of langs elkaar heenleven. Dat is toch ook geen voorbeeld? Dat je kiest voor kinderen wil natuurlijk niet zeggen dat je dus ook voor hun vader of moeder moet blijven kiezen voor altijd.

JoyAnna zondag 21 januari 2024 om 16:19

Harderwijk2021 schreef: ↑
21-01-2024 15:58
Sorry hoor, vind ik echt kolder.
Dat er veel niet goed aflopen, betekent niet dat ze allemaal slecht aflopen.
De samengestelde gezinnen die ik ken, waaronder die van mezelf, gaan echt allemaal prima, ook de kinderen.

Het is toch zo? Het gaat nog niet eens zozeer om een goede of een slechte afloop. Het gaat erom dat je die gok neemt maar je kinderen -die dus geen keuze hebben en geen kant op kunnen- erin meesleept.

En ik vind het inderdaad allemaal nogal laconiek overkomen ja:

palmboom schreef: ↑
20-01-2024 18:23
Waarom zou je ervan uit gaan dat dat zal gebeuren? Moet ik er dan nu dingen om laten?
Wie weet is dat helemaal niet zo en hebben ze het heel gezellig.
Wat als, wat als.
Als de bom valt zien we dan wel.

Terwijl het eigenlijk allemaal draait om 'ik ben er ook nog'...

Mangogo zondag 21 januari 2024 om 16:21

De oudste van mijn man heeft dus geen herinneringen aan voor de scheiding. Ik zag een keer een documentaire over dat een tweede 'scheiding' als nog zwaarder wordt ervaring wanneer de kinderen op een leeftijd zijn dat ze het bewuster meemaken. Dat maakte mij er ook bewuster van om misschien nog wel harder mijn best te doen voor onze relatie.

Als man en ik ooit uit elkaar gaan, komen er bij beiden geen kinderen meer. Man heeft nu al uit 2 relaties in totaal 3 kinderen. Genoeg patchwork hier. (En nee ik denk echt niet dat hij zijn sterilisatie terug zal draaien).
Ik zou ook niet samen gaan wonen dan zolang kinderen thuis wonen.

Advocaatje zondag 21 januari 2024 om 16:22

JoyAnna schreef: ↑
21-01-2024 16:19
Het is toch zo? Het gaat nog niet eens zozeer om een goede of een slechte afloop. Het gaat erom dat je die gok neemt maar je kinderen -die dus geen keuze hebben en geen kant op kunnen- erin meesleept.

En ik vind het inderdaad allemaal nogal laconiek overkomen ja:

Terwijl het eigenlijk allemaal draait om 'ik ben er ook nog'...

Maar dat is bij scheiden toch niet anders? Dat doe je toch ook net de gok op een leuker leven? Waarom is dat wel oké? Terwijl het na een scheiding ook niet meteen feest is en zeker voor kinderen niet.

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:25

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:22
Maar dat is bij scheiden toch niet anders? Dat doe je toch ook net de gok op een leuker leven? Waarom is dat wel oké? Terwijl het na een scheiding ook niet meteen feest is en zeker voor kinderen niet.

Ikvind inderdaad scheiden ook niet altijd de beste oplossing

Harderwijk2021 zondag 21 januari 2024 om 16:27

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:22
Maar dat is bij scheiden toch niet anders? Dat doe je toch ook net de gok op een leuker leven? Waarom is dat wel oké? Terwijl het na een scheiding ook niet meteen feest is en zeker voor kinderen niet.

Precies dit bedoel ik dus ook.

Harderwijk2021 zondag 21 januari 2024 om 16:29

Lila-Linda schreef: ↑
21-01-2024 16:09
Is dat echt zo? Of geloof jij dat graag??
Uit de cijfers blijkt dat 70% de 5 jaar samen niet haalt. En binnen die 30% die het volhoudt gaat ook nog veel mis

Wat zeg jij nou? Dat ik graag geloof dat ons samengestelde gezin gelukt is maar dat dat in werkelijkheid niet zo is omdat er procentueel veel mis gaat??
Ik zeg je toch dat het hier goed gelukt is. En dat al onze volwassen kinderen blij zijn met de keus die we 20 jaar geleden gemaakt hebben.

Advocaatje zondag 21 januari 2024 om 16:34

Lila-Linda schreef: ↑
21-01-2024 16:25
Ikvind inderdaad scheiden ook niet altijd de beste oplossing

Maar waarom is dan hier op het forum bij problemen al snel de reactie: Kies voor jezelf! Terwijl bij samenwonen net een nieuwe partner nog net geen melding wordt gedaan bij Veilig Thuis?

JoyAnna zondag 21 januari 2024 om 16:40

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:22
Maar dat is bij scheiden toch niet anders? Dat doe je toch ook net de gok op een leuker leven? Waarom is dat wel oké? Terwijl het na een scheiding ook niet meteen feest is en zeker voor kinderen niet.

In de situatie van scheiden in het geval van (voor de buitenwereld onzichtbare) treiterijen/geestelijk geweld (waar ik dus op doelde) lijkt het me niet eens de gok op een leuker leven, maar op een draaglijker/acceptabel leven.

JoyAnna zondag 21 januari 2024 om 16:41

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:34
Maar waarom is dan hier op het forum bij problemen al snel de reactie: Kies voor jezelf! Terwijl bij samenwonen net een nieuwe partner nog net geen melding wordt gedaan bij Veilig Thuis?

Omdat er dan wellicht geen kinderen in het spel zijn?

Advocaatje zondag 21 januari 2024 om 16:43

JoyAnna schreef: ↑
21-01-2024 16:41
Omdat er dan wellicht geen kinderen in het spel zijn?

Niet per se.

NoPepsiPlease zondag 21 januari 2024 om 16:45

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:34
Maar waarom is dan hier op het forum bij problemen al snel de reactie: Kies voor jezelf! Terwijl bij samenwonen net een nieuwe partner nog net geen melding wordt gedaan bij Veilig Thuis?

Als je gaat scheiden doe je dat (lijkt mij) omdat je echt miserabel wordt van samenleven. Zo stel ik me dat voor. Niemand gaat uit elkaar omdat het "even niet zo leuk is", toch? Of er is een derde persoon in het spel.
Dus: Echt ongelukkige ouder.

Niemand zegt dat je daarna geen relatie mag aangaan met iemand. En je alleen moet blijven.

Maar een leuke relatie en daarbij je kinderen op 1 blijven zetten door bijv te latten levert niet een diep ongelukkige ouder op.

De wens om dan samen te gaan wonen met nieuwe partner en bijbehorende kinderen levert wrs een gelukkiger ouder op (op de korte termijn, op de langere termijn gaat het dus vaker mis) maar doorgaans ongelukkiger en worstelende kinderen.

Daarom vind ik echt wel een verschil zitten tussen scheiden en een nieuw samengesteld gezin vormen.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

Majojootje zondag 21 januari 2024 om 16:49

Harderwijk2021 schreef: ↑
21-01-2024 16:29
Wat zeg jij nou? Dat ik graag geloof dat ons samengestelde gezin gelukt is maar dat dat in werkelijkheid niet zo is omdat er procentueel veel mis gaat??
Ik zeg je toch dat het hier goed gelukt is. En dat al onze volwassen kinderen blij zijn met de keus die we 20 jaar geleden gemaakt hebben.

Ik denk niet dat men hier zit te wachten op succesverhalen...

Majojootje zondag 21 januari 2024 om 16:49

Dubbel

majojootje wijzigde dit bericht op 21-01-2024 16:50
Reden: Dubbel

97.77% gewijzigd

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:54

Harderwijk2021 schreef: ↑
21-01-2024 16:29
Wat zeg jij nou? Dat ik graag geloof dat ons samengestelde gezin gelukt is maar dat dat in werkelijkheid niet zo is omdat er procentueel veel mis gaat??
Ik zeg je toch dat het hier goed gelukt is. En dat al onze volwassen kinderen blij zijn met de keus die we 20 jaar geleden gemaakt hebben.

Ik vind het opvallend dat jij alleen maar gelukte gezinnen ziet, terwijl de cijfers anders uitwijzen
Ik geloof 100% dat jouw gezin oke is, maar niet dat het voor alle andere samengestelde gezinnen in jouw omgeving ook zo is
Ik gok dat mensen niet eerlijk durven te zijn

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:55

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:34
Maar waarom is dan hier op het forum bij problemen al snel de reactie: Kies voor jezelf! Terwijl bij samenwonen net een nieuwe partner nog net geen melding wordt gedaan bij Veilig Thuis?

Ik hoop van harte dat mensen uitelkaar gaan voor er kinderen komen

Lila-Linda zondag 21 januari 2024 om 16:55

Advocaatje schreef: ↑
21-01-2024 16:34
Maar waarom is dan hier op het forum bij problemen al snel de reactie: Kies voor jezelf! Terwijl bij samenwonen net een nieuwe partner nog net geen melding wordt gedaan bij Veilig Thuis?

Ik hoop van harte dat mensen uitelkaar gaan voor er kinderen komen

72Jelle zondag 21 januari 2024 om 17:02

Voor bij elkaar blijven, heb je twee mensen nodig. Soms kiest de andere partij en is het overmacht. Dan kun je alleen nog verdere schade beperken, door heel voorzichtig te zijn met wie je hun levens binnensleurt.

palmboom zondag 21 januari 2024 om 17:05

Mijn ouders gingen scheiden toen ik 44 was. Weet je wat voor gezeik dat met zich meebracht? Ouders niet gezamenlijk op kinderverjaardagen, afzwemmen etc. Alles krampachtig gescheiden houden want ze willen elkaar ECHT niet zien. Ik heb ze jaren gesmeekt (als kind zelfs al) om uit elkaar te gaan maar nee nee, ze probeerden het toch nog maar een keer voor de kinderen. Ik zal je besparen wat voor martelgang dat was. Die 2 deden het zogenaamd voor ons. Nou die hadden jaren en jaren eerder bij elkaar weg moeten gaan en ons maar ook zichzelf nog een tweede ronde mogen gunnen. Nu is iedereen verbitterd en er slechter uit gekomen.

Ik denk dat tweede leggen en samengestelde gezinnen het nieuwe normaal gaan worden. Misschien een beetje meer investeren om deze nieuwe gezinsvormen te laten bestaan. Ik geloof er niks van dat je dus maar bij elkaar moet blijven in een liefdeloos huwelijk of erger. En ook niet dat de cijfers zeggen dat samengestelde gezinnen gedoemd zijn te mislukken. Wat moet je dan wel? Je lijkt wel gedoemd te mislukken eigenlijk vanaf de start want grote delen van de eerste huwelijken stranden en de meesten tweede huwelijken sowieso. En de kinderen worden wees, moeten in therapie, het is egoistisch etc etc.

Sorry maar ik ben er ook nog en dan maar egoistisch. Maar ik ben zielsgelukkig met mijn vriend en het enige dat ik wilde dat er anders aan was is dat ik had gewild dat ik hem tien jaar eerder was tegengekomen. Maar helaas pindakaas. En ondanks dat we de statistieken tegen hebben gaan we het toch proberen. Wat iedereen hier er ook van vindt.
We doen ons stinkende best en meer dan dat kunnen we niet doen. Misschien zeg ik over weer tien jaar wel dat het de slechtste beslissing was van mijn leven. Maar dan heb ik hem in ieder geval genomen. En kinderen? Die krijgen hun portie trauma' s in hun leven sowieso wel. Ik maak me geen illusies en kan niet alles voorkomen. Ik geloof zeker dat kinderen flexibel zijn en als je als kernouder er onvoorwaardelijk voor ze bent dat er een heleboel te fiksen is. Ook als het eens tegenzat.

palmboom zondag 21 januari 2024 om 17:09

Lila-Linda schreef: ↑
21-01-2024 16:54
Ik vind het opvallend dat jij alleen maar gelukte gezinnen ziet, terwijl de cijfers anders uitwijzen
Ik geloof 100% dat jouw gezin oke is, maar niet dat het voor alle andere samengestelde gezinnen in jouw omgeving ook zo is
Ik gok dat mensen niet eerlijk durven te zijn

Maar je praat het anderen wel uit hun hoofd en slingerd met cijfers en zegt dat ze in therapie moeten, het mishandeling is und so weiter. Dat het soms allemaal mee kan zitten en wel goed lijkt te gaan is ook maar een farce want wacht maar tot de kinderen ouder zijn. Ik hou niet van doemdenken. Ik neem liever een goed ingecalculeerd risico dan dat ik alleen blijf en een helemaal leuke dingen die ik nu al heb mogen ervaren mezelf (en mijn gezin) ontneem.

Anoniem_65e99d3b2a0d8 zondag 21 januari 2024 om 17:11

Lila-Linda schreef: ↑
21-01-2024 16:25
Ikvind inderdaad scheiden ook niet altijd de beste oplossing

Nee. Tenzij, natuurlijk (geweld, verslaving enzovoort).

Mijn man en ik kwamen op straat een oud-buurtgenoot tegen. Hoe gaat het, vroegen wij, ben je nog met X getrouwd? Nee, zei hij, ik ben gescheiden en daarna met een 14 jaar jongere vrouw getrouwd. Ook van gescheiden en nu met een 17 jaar jongere vrouw. In totaal heb ik zeven dochters, maar jongens, leuk jullie gesproken te hebben, ik moet nu mijn jongste dochter van de basisschool ophalen.

De man is 65.

Mijn man en ik keken elkaar aan en zeiden: “Dit is toch domheid? Zo moeilijk is het toch niet om redelijk gelukkig te worden?”

Redelijk, ja. Dat is genoeg, want totaal geluk en euforie gaat niemand vinden in een relatie. Het gaat om het totaalpakket, werk en gezin en gezondheid, niet om die ene ideale en perfecte droompartner die alles goed gaat maken en die dat honderd jaar blijft doen. Toch gek dat best veel mensen die illusie najagen.

Actieve topics