Kinderen
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden in kraamtijd
maandag 28 december 2020 om 15:30
Pergamon schreef: ↑28-12-2020 15:24Niet de beste, maar in een poging het 'topic te keren'
Toen onze zoon werd geboren, met een Nederlandse jongensnaam, ontving ik van een tante een knalroze kaart met 'HOERA EEN DOCHTER!' op de voorkant. Binnenin uitgebreide wensen, waarbij het woord 'dochter' steeds was doorgekrast en vervangen door 'zoon'.
Hard om gelachen.
Die heb je toch zeker wel in het babyalbum geplakt?
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 28 december 2020 om 15:35
maandag 28 december 2020 om 15:43
Ik ben echt al sinds de start van dit topic aan het nadenken of ik iets raars heb gehoord tijdens mijn 2 kraamweken, maar ik verkeer volgens mij in hele gezapige, saaie omgevingen als ik het zo lees. En sommige ervaringen zijn gewoon schrijnend en in-en in triest. Wat kunnen mensen toch rare, vreemde dingen zeggen en doen.. De discussie van de laatste pagina's gelezen, maar daar zijn voldoende woorden aan vuil gemaakt volgens mij..
Ik heb 2 nogal volle, grote baby's gekregen en zelfs daar geen rare opmerkingen over. De beide oma's wilden nog wel eens vaak benoemen hoe mooi ze wel niet waren, mooiste meisjes van de klas. Man en ik vonden en vinden beiden echt wel mooi, maar we weten ook dat er vast mooiere kinderen zullen zijn
Oh wee als we dat benoemen. En dat is denk ik het enige, waar wij zelf dan wat lacherig over doen.
Enige wat wel telkens een terugkomend iets is, is dat men mij ook ECHT NIET als jongensmoeder had gezien, dus dat ik maar geluk had met 2 meisjes. Want ja, dat paste nu eenmaal bij mij?!
Ik snap het nog altijd niet, ben dolgelukkig met mijn 2 gezonde blije meisjes, maar waarom een jongetje niet bij me had gepast, no idea. Niet vreselijk erg ofzo, maar het zorgt wel altijd voor lichte irritatie. Hoezo, past dat niet bij mij?
En terugkomend op dochters/moeders/schoonmoeders, ik herken daar niets van eerlijk gezegd. Mijn schoonmoeder is wat dat betreft echt zo gelijkwaardig aan mijn eigen moeder. Ze zijn gelijk voor mijn beide meiden, maken evenveel mee, ik hou er juist rekening mee dat ik NIET zo naar mijn moeder trek, omdat ik weet dat het heel vervelend kan zijn voor een schoonmoeder. Zij heeft enkel 2 zoons, ze vond het fantastisch dat er eindelijk meisjes waren en ik zie haar genieten.
En tuurlijk, met mijn eigen sores zoek ik eerder mijn moeder op, net zoals man zijn ouders opzoekt. Maar op het gebied van kleinkinderen sta ik nergens tussen in.
Ik heb 2 nogal volle, grote baby's gekregen en zelfs daar geen rare opmerkingen over. De beide oma's wilden nog wel eens vaak benoemen hoe mooi ze wel niet waren, mooiste meisjes van de klas. Man en ik vonden en vinden beiden echt wel mooi, maar we weten ook dat er vast mooiere kinderen zullen zijn
Oh wee als we dat benoemen. En dat is denk ik het enige, waar wij zelf dan wat lacherig over doen. Enige wat wel telkens een terugkomend iets is, is dat men mij ook ECHT NIET als jongensmoeder had gezien, dus dat ik maar geluk had met 2 meisjes. Want ja, dat paste nu eenmaal bij mij?!
Ik snap het nog altijd niet, ben dolgelukkig met mijn 2 gezonde blije meisjes, maar waarom een jongetje niet bij me had gepast, no idea. Niet vreselijk erg ofzo, maar het zorgt wel altijd voor lichte irritatie. Hoezo, past dat niet bij mij?
En terugkomend op dochters/moeders/schoonmoeders, ik herken daar niets van eerlijk gezegd. Mijn schoonmoeder is wat dat betreft echt zo gelijkwaardig aan mijn eigen moeder. Ze zijn gelijk voor mijn beide meiden, maken evenveel mee, ik hou er juist rekening mee dat ik NIET zo naar mijn moeder trek, omdat ik weet dat het heel vervelend kan zijn voor een schoonmoeder. Zij heeft enkel 2 zoons, ze vond het fantastisch dat er eindelijk meisjes waren en ik zie haar genieten.
En tuurlijk, met mijn eigen sores zoek ik eerder mijn moeder op, net zoals man zijn ouders opzoekt. Maar op het gebied van kleinkinderen sta ik nergens tussen in.
maandag 28 december 2020 om 15:44
Pergamon schreef: ↑28-12-2020 15:24Niet de beste, maar in een poging het 'topic te keren'
Toen onze zoon werd geboren, met een Nederlandse jongensnaam, ontving ik van een tante een knalroze kaart met 'HOERA EEN DOCHTER!' op de voorkant. Binnenin uitgebreide wensen, waarbij het woord 'dochter' steeds was doorgekrast en vervangen door 'zoon'.
Hard om gelachen.
Bij de geboorte van onze dochter kregen we van een tante ook een verkeerd kaartje. Ze belde ons helemaal in paniek op toen ze besefte dat we een dochter hadden gekregen en geen zoon. We vonden het ook wel grappig, het arme mens voelde zich zo schuldig. 
maandag 28 december 2020 om 15:46
Daarom vind ik het een raar verhaal. Het gaat om de broer van de kersverse vader, die het nieuws brengt dat hij ook vader wordt. Hij zal zelf wel kunnen inschatten of zijn broer het leuk vindt om dit nieuws te horen (vast wel, ik zou dolblij zijn voor mijn zus). En dan is er een zus van de kersverse moeder die het allemaal gaat afkeuren en boos is, omdat zij het niet belangrijk vindt voor HAAR familie, terwijl het niet alleen maar gaat om haar familie, maar net zo goed om de familie van de vader.lemoos2 schreef: ↑28-12-2020 15:29Omdat het niet alleen om jou als kraamvrouw draait bij gezinsuitbreiding? Je hebt vaak ook nog een partner met familie en aanhang. Die kun je moeilijk de toegang ontzeggen omdat je vindt dat je schoonbroer een draak van een vriendin heeft en dan doodleuk wel je eigen broers en zussen met aanhang laten komen. Dat komt op mij weer erg arrogant en egocentrisch over.
maandag 28 december 2020 om 15:51
Ik vrees dat ik zelf degene ben geweest die een gênante opmerking heeft gemaakt.
Mijn zus was net bevallen, dus ik ging op bezoek. Mijn zus is wit, vader van het kindje is zwart.
Ik kom binnen, zus wijst naar de wieg waar de baby in ligt en het eerste wat ik dus heb gezegd is: "hee hij is gewoon wit!"
Later kwamen andere familieleden binnen en die zeiden allemaal precies hetzelfde... Gelukkig vonden mijn zus en haar partner het geen probleem.
Mijn zus was net bevallen, dus ik ging op bezoek. Mijn zus is wit, vader van het kindje is zwart.
Ik kom binnen, zus wijst naar de wieg waar de baby in ligt en het eerste wat ik dus heb gezegd is: "hee hij is gewoon wit!"
Later kwamen andere familieleden binnen en die zeiden allemaal precies hetzelfde... Gelukkig vonden mijn zus en haar partner het geen probleem.
maandag 28 december 2020 om 16:00
Bij mijn oudste zat ik enorm op een roze wolk en met mijn hoofd in de wolken. De dag na haar geboorte was ik naar de babykamer (in het ziekenhuis) gestrompeld. Daar stonden nog twee moeders hun pasgeborene in bad te doen. Ik heb me echt moeten inhouden om hen niet te vragen of ze de mijne ook niet veel leuker en mooier vonden dan hun eigen kale kereltjes. Mijn kind was echt de mooiste die die nacht geboren was, met een echt kapsel en het enige meisje tussen 9 jongetjes.
Als ik het wel echt had gedaan, hadden ze me hier kunnen noemen.
Als ik het wel echt had gedaan, hadden ze me hier kunnen noemen.
maandag 28 december 2020 om 16:07
Voormalige buurvrouw kreeg haar eerste kindje. Vader heeft vuurrood haar en een gezicht vol sproeten. Familie van de vader woonde in de buurt dus die kwamen als eerste ter plaatse. Heel veel roodharigen.
Schijnbaar kwamen de ouders van de kraamvrouw een half uur later aan gescheurd met bloedspoed. Het eerste wat deze oma zei: “Oh God, gelukkig, geen rood haar”
Schijnbaar kwamen de ouders van de kraamvrouw een half uur later aan gescheurd met bloedspoed. Het eerste wat deze oma zei: “Oh God, gelukkig, geen rood haar”
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 28 december 2020 om 16:11
Net bevallen van tweeling, had ook al een kindje van 16 maanden, dus druk jong gezin. Was heftig en man en ik waren ook bekaf van slaapgebrek.
Uiteraard kwam er wel kraambezoek.. Kennissenstel die andere kennis meenam, want lag op de route. Waren er om half 3, kopje thee, beschuit met muisjes en beetje kletsen. De vermoeidheid sloeg na een uurtje al best toe, maar ze bleven lekker zitten. Om 5 uur vroeg kennis wat we die avond gingen eten
Om kwart over 5 zwaaiden wij het bezoek uit
Uiteraard kwam er wel kraambezoek.. Kennissenstel die andere kennis meenam, want lag op de route. Waren er om half 3, kopje thee, beschuit met muisjes en beetje kletsen. De vermoeidheid sloeg na een uurtje al best toe, maar ze bleven lekker zitten. Om 5 uur vroeg kennis wat we die avond gingen eten
Om kwart over 5 zwaaiden wij het bezoek uit
maandag 28 december 2020 om 16:12
Ik vind het juist jammer dat ik geen enkel kind met rood haar heb gekregen. Mijn oudste heeft wel de bleke huid met sproeten, maar gewoon donkerblond haar. Het grappige is dat mijn huidige partner, met wie ik geen kinderen heb, juist alleen maar kinderen met rood haar heeft.lemoos2 schreef: ↑28-12-2020 16:07Voormalige buurvrouw kreeg haar eerste kindje. Vader heeft vuurrood haar en een gezicht vol sproeten. Familie van de vader woonde in de buurt dus die kwamen als eerste ter plaatse. Heel veel roodharigen.
Schijnbaar kwamen de ouders van de kraamvrouw een half uur later aan gescheurd met bloedspoed. Het eerste wat deze oma zei: “Oh God, gelukkig, geen rood haar”
maandag 28 december 2020 om 16:14
De baby was stiekem toch roodharig. De drie zwarte haartjes vielen uit en maakten een half jaar later plaats voor een vuurrode krullenbolKamilleT schreef: ↑28-12-2020 16:12Ik vind het juist jammer dat ik geen enkel kind met rood haar heb gekregen. Mijn oudste heeft wel de bleke huid met sproeten, maar gewoon donkerblond haar. Het grappige is dat mijn huidige partner, met wie ik geen kinderen heb, juist alleen maar kinderen met rood haar heeft.
. Geen idee wat de oma daarvan vond, toen waren we al verhuisd.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 28 december 2020 om 16:15
Ik ging gerust met baby erbij naar boven. Waarom stelden jullie geen grens?Rondo2019 schreef: ↑28-12-2020 16:11Net bevallen van tweeling, had ook al een kindje van 16 maanden, dus druk jong gezin. Was heftig en man en ik waren ook bekaf van slaapgebrek.
Uiteraard kwam er wel kraambezoek.. Kennissenstel die andere kennis meenam, want lag op de route. Waren er om half 3, kopje thee, beschuit met muisjes en beetje kletsen. De vermoeidheid sloeg na een uurtje al best toe, maar ze bleven lekker zitten. Om 5 uur vroeg kennis wat we die avond gingen eten
Om kwart over 5 zwaaiden wij het bezoek uit
maandag 28 december 2020 om 16:24
Mijn dochter is ook nog even rossig geweest. Ze begon met zwart haar, en ging via rossig naar lichtblond. Inmiddels dus donkerblond met wel een wat gouden gloed erdoor, dus geen melkboerenhondenhaar
maandag 28 december 2020 om 16:28
Bij mijn eerste vroeg iemand of ik soms ook last had van depressieve gevoelens nu ik in mijn kraamtijd zat. Het was een collega van mijn man, die ik slechts een keer had gezien. Ik vond het zo ongepast!
Tijdens de eerste zwangerschap had ik veel flinke striemen op mijn buik en heupen gekregen (ik ben heel klein en kreeg een dikke acht ponder). Mijn kraamhulp stelde me ongevraagd gerust door te vertellen dat ik daar aan geopereerd kon worden. Ook zat ze gigantisch te klungelen tijdens de borstvoeding en legde de schuld bij mij neer 'omdat ik dan ook zo'n kleine en korte buik had en zo klein ben'. Alsof ik van een ander soort ben die ze nooit eerder had gehad.
Bij de tweede besloot ik me niet druk te maken om mijn buik. Het was hartje zomer en ik had een luchtig tshirt aangetrokken. Vlak na de bevalling kwamen mijn zwager en schoonzus bij de baby kijken en toen mijn zwager me zag riep hij meteen uit of er misschien nog een baby achter was gebleven. Ik bleek een behoorlijke rectus diastase te hebben, buikwandbreuken en navelbreuk, dus het klopte dat mijn buik aardig bol was zo vlak na de bevalling, maar om dat zo hardop te roepen naar iemand die nog maar net is bevallen...
Tijdens de eerste zwangerschap had ik veel flinke striemen op mijn buik en heupen gekregen (ik ben heel klein en kreeg een dikke acht ponder). Mijn kraamhulp stelde me ongevraagd gerust door te vertellen dat ik daar aan geopereerd kon worden. Ook zat ze gigantisch te klungelen tijdens de borstvoeding en legde de schuld bij mij neer 'omdat ik dan ook zo'n kleine en korte buik had en zo klein ben'. Alsof ik van een ander soort ben die ze nooit eerder had gehad.
Bij de tweede besloot ik me niet druk te maken om mijn buik. Het was hartje zomer en ik had een luchtig tshirt aangetrokken. Vlak na de bevalling kwamen mijn zwager en schoonzus bij de baby kijken en toen mijn zwager me zag riep hij meteen uit of er misschien nog een baby achter was gebleven. Ik bleek een behoorlijke rectus diastase te hebben, buikwandbreuken en navelbreuk, dus het klopte dat mijn buik aardig bol was zo vlak na de bevalling, maar om dat zo hardop te roepen naar iemand die nog maar net is bevallen...
maandag 28 december 2020 om 16:29
De mevrouw van het CB vond het nodig om tijdens het huisbezoek tegen mij te zeggen:
"ze heeft het niet hoor, maar die dubbele beenplooi en de doorlopende handlijn zijn wel trekjes voor het syndroom van down, maar dat heeft ze niet hoor".
Zal toch heel wat uren boven het wiegje hebben gehangen om dr snoetje goed te bekijken of ze het toch misschien wel had ik ik het in mijn hormonenbubbel niet wilde zien....
Ze had het overigens inderdaad niet, maar goed hoe krijg je een pasbevallen vrouw op de kast
"ze heeft het niet hoor, maar die dubbele beenplooi en de doorlopende handlijn zijn wel trekjes voor het syndroom van down, maar dat heeft ze niet hoor".
Zal toch heel wat uren boven het wiegje hebben gehangen om dr snoetje goed te bekijken of ze het toch misschien wel had ik ik het in mijn hormonenbubbel niet wilde zien....
Ze had het overigens inderdaad niet, maar goed hoe krijg je een pasbevallen vrouw op de kast
maandag 28 december 2020 om 16:55
Ik kreeg met 34 weken een spoedkeizersnede ivm ernstige PE/Hellp en heb daarna nog een halve dag op de IC gelegen. Heb mijn dochter dus ook heel lang niet gezien.
4,5 week ziekenhuis, dag en nacht om de 2 uur kolven (want prematuur en sondevoeding) en zelf ernstig verzwakt door de ziekte & medicatie. Verlof had ik nog niet eens gehad.
Hoe vaak ik de opmerking "oh je hebt wel lekker kunnen uitrusten in het ziekenhuis" heb gehad is echt bizar.
Of 'wel fijn dat ze zo vroeg geboren is, is ze lekker lang baby!'
Of de bekende 'wel lekker makkelijk hè, een keizersnede. ' Ja heerlijk om op de IC te eindigen. Overigens werd ik eerst ingeleid maar omdat het te lang duurde waren ze bang dat ik de ochtend niet zou halen.
Ik had rug weeën, maar ivm infusen in beide armen, een katheter en alle plakkertjes op mijn borst kon ik geen kant op. Wat dat betreft was ik blij met de ks ja. Heb er alleen niet veel van meegekregen.
4,5 week ziekenhuis, dag en nacht om de 2 uur kolven (want prematuur en sondevoeding) en zelf ernstig verzwakt door de ziekte & medicatie. Verlof had ik nog niet eens gehad.
Hoe vaak ik de opmerking "oh je hebt wel lekker kunnen uitrusten in het ziekenhuis" heb gehad is echt bizar.
Of 'wel fijn dat ze zo vroeg geboren is, is ze lekker lang baby!'
Of de bekende 'wel lekker makkelijk hè, een keizersnede. ' Ja heerlijk om op de IC te eindigen. Overigens werd ik eerst ingeleid maar omdat het te lang duurde waren ze bang dat ik de ochtend niet zou halen.
Ik had rug weeën, maar ivm infusen in beide armen, een katheter en alle plakkertjes op mijn borst kon ik geen kant op. Wat dat betreft was ik blij met de ks ja. Heb er alleen niet veel van meegekregen.
maandag 28 december 2020 om 17:04
Hier een zelfde combi als je zus en het is denk ik ook dat mensen niet weten wat te verwachten.Borrelhap schreef: ↑28-12-2020 15:51Ik vrees dat ik zelf degene ben geweest die een gênante opmerking heeft gemaakt.
Mijn zus was net bevallen, dus ik ging op bezoek. Mijn zus is wit, vader van het kindje is zwart.
Ik kom binnen, zus wijst naar de wieg waar de baby in ligt en het eerste wat ik dus heb gezegd is: "hee hij is gewoon wit!"
Later kwamen andere familieleden binnen en die zeiden allemaal precies hetzelfde... Gelukkig vonden mijn zus en haar partner het geen probleem.
Niet 'gewoon wit' als uiting van 'de norm' maar hier leken sommigen bij jongste een soort mini Jackson uit de jaren 80 inclusief afro te hebben verwacht dus toen kwamen er ook bijna teleurgestelde geluiden.
maandag 28 december 2020 om 17:09
Ik ken ook een stel waarbij er 1 blond haar+blauwe ogen en sproeten heeft en de ander donker is met kroeshaar.Surebaby schreef: ↑28-12-2020 17:04Hier een zelfde combi als je zus en het is denk ik ook dat mensen niet weten wat te verwachten.
Niet 'gewoon wit' als uiting van 'de norm' maar hier leken sommigen bij jongste een soort mini Jackson uit de jaren 80 inclusief afro te hebben verwacht dus toen kwamen er ook bijna teleurgestelde geluiden.
Zij hebben 3 kids en 2 zijn een mix maar de derde is lichtblond met helderblauwe ogen en een sneeuwwitte huid. Mensen denken dus altijd dat dat kind niet van hun is en de grappen over verwisseld in het ziekenhuis enzo zijn niet van de lucht.
Kind is inmiddels een jaar of 8 en vindt het zelf niet zo hilarisch.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 28 december 2020 om 17:11
Ik kreeg altijd te horen dat jongens het huis verlaten later en schoondochters niet zo hecht zijn met schoonmoeders. Terwijl meiden hun partner vaak juist hun ouderlijk huis binnenhalen.Pyjamaheldin schreef: ↑28-12-2020 09:49Mijn schoonmoeder na de geboorte van mijn oudste: ja, jouw moeder h heeft natuurlijk de eerste rechten.
Euh, hoezo?
Maar mijn moeder beaamde dat het een stuk bijzonderder (is dat een woord?) is als je dochter een kind krijgt dan wanneer je zoon een kind krijgt.
En het doet mij nog steeds pijn. Ik heb alleen zoons (de leukste ter wereld!), ben ik dan later een tweederangs oma of zo??
Bakerpraatje misschien, maar door moeders schijnt het vaak zo ervaren te worden.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 28-12-2020 18:19
0.14% gewijzigd
maandag 28 december 2020 om 17:15
Mijn moeder heeft een (vroeger) hoogblonde vriendin die is getrouwd met een heel donkere man. Hun kinderen variëren qua kleur van net zo bleek als ik tot donkerbruin.lux- schreef: ↑28-12-2020 17:09Ik ken ook een stel waarbij er 1 blond haar+blauwe ogen en sproeten heeft en de ander donker is met kroeshaar.
Zij hebben 3 kids en 2 zijn een mix maar de derde is lichtblond met helderblauwe ogen en een sneeuwwitte huid. Mensen denken dus altijd dat dat kind niet van hun is en de grappen over verwisseld in het ziekenhuis enzo zijn niet van de lucht.
Kind is inmiddels een jaar of 8 en vindt het zelf niet zo hilarisch.
maandag 28 december 2020 om 17:26
In de tijd dat mijn moeder beviel, was het normaal dat de kraamvrouw ook bij een normale bevalling, 10 dagen in het ziekenhuis verbleef.
Met 6 dames op zaal, kwam daarmee de ene na de andere baby binnen en 4 hadden destijds de modenaam Jacqueline gekregen, naar Jacqueline Kennedy. Mijn moeder vernoemde mij naar haar moeder en die naam was voor die tijd best apart. 1 van de dames kreeg spijt van de naam en stuurde haar man terug naar de burgerlijke stand om de naam aan te laten passen naar die van mij. Is natuurlijk niet gelukt.
Ook was het voor die tijd heel gewoon dat de baby even met de vader meeging om gedoopt te worden, want stel je voor dat je dood zou gaan zonder het heilige doopsel te hebben ontvangen. Moeders bleef achter in het ziekenhuis, tenslotte waren daar de peter en meter voor. Zij kon later alleen terugkijken op wat summiere zwart/wit fotootjes.
Met 6 dames op zaal, kwam daarmee de ene na de andere baby binnen en 4 hadden destijds de modenaam Jacqueline gekregen, naar Jacqueline Kennedy. Mijn moeder vernoemde mij naar haar moeder en die naam was voor die tijd best apart. 1 van de dames kreeg spijt van de naam en stuurde haar man terug naar de burgerlijke stand om de naam aan te laten passen naar die van mij. Is natuurlijk niet gelukt.
Ook was het voor die tijd heel gewoon dat de baby even met de vader meeging om gedoopt te worden, want stel je voor dat je dood zou gaan zonder het heilige doopsel te hebben ontvangen. Moeders bleef achter in het ziekenhuis, tenslotte waren daar de peter en meter voor. Zij kon later alleen terugkijken op wat summiere zwart/wit fotootjes.
maandag 28 december 2020 om 17:27
Nee dat is het ook echt niet.lux- schreef: ↑28-12-2020 17:09Ik ken ook een stel waarbij er 1 blond haar+blauwe ogen en sproeten heeft en de ander donker is met kroeshaar.
Zij hebben 3 kids en 2 zijn een mix maar de derde is lichtblond met helderblauwe ogen en een sneeuwwitte huid. Mensen denken dus altijd dat dat kind niet van hun is en de grappen over verwisseld in het ziekenhuis enzo zijn niet van de lucht.
Kind is inmiddels een jaar of 8 en vindt het zelf niet zo hilarisch.
Ik heb een broertje die er anders uitziet als de rest (andere vorm gezicht, andere tint, ander haar) en die heeft er echt last van gehad.
De tijd zat ook niet mee: anno nu zou hij een model zijn met die features, denk goede geprononceerde neus, scherpe jukbeenderen, lichte kleur kroeshaar.
En nu geldt hij als een knappe man, toen was het 'lelijk'.
Er is echt heel vaak tegen hem gezegd dat hij lelijk was, zelfs mijn moeder kreeg commentaar (echt mensen die terugdeinsten als ze in de wagen keken).
En al-tijd dat grapje van de melkboer.
Er is een keer gezegd dat mijn witte moeder zeker die twee kindjes had geadopteerd en de derde er bij moest nemen.
Ha. Ha.
Als je nu foto's ziet zie je gewoon drie kinderen die duidelijk broer en zus zijn, jammer te horen dat dit nu nog gebeurt.
Je hoopt dat het een keer ophoudt en mensen gewend raken.
maandag 28 december 2020 om 17:28
Volgens mij wíllen moeders dat vooral graag gelovenTtroeteltje schreef: ↑28-12-2020 17:11Ik kreeg altijd te horen dat jongens het huis verlaten later en schoondochters niet zo hecht zijn met schoonmoeders. Terwijl meiden hun partner vaak juist hun ouderlijk huis binnenhalen.
Bakerpraatje misschien, maar voor moeders schijnt het vaak zo ervaren te worden.
ik zie dat iig niet heel vaak in mijn omgeving, maar hoor het idd wel. En ik vrees voor mijn moeder dat áls er al iemand is opgenomen in de andere familie het eerder andersom is bij ons (volgens mij zijn wij gewoon samen een nieuw gezin geworden). En haar tweede dochter wil ook nog eens geen kinderen.
Ik heb 2 zoons en ik zie wel hoe het loopt. Misschien krijg ik niet eens schoondochters. Of kleinkinderen. Ze bestaan niet om mij gelukkig te maken, of bij hun volwassen leven te betrekken. Ik hoop natuurlijk wel dat de goede band en het contact blijven bestaan, ook nadat ze zijn uitgevlogen. Maar niet vanwege al dan niet in de verre toekomst bestaande kleinkinderen. Maar gewoon, omdat ik zo verschrikkelijk veel van ze hou en ze niet wil missen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 28 december 2020 om 17:31
Surebaby schreef: ↑28-12-2020 17:27Nee dat is het ook echt niet.
Ik heb een broertje die er anders uitziet als de rest (andere vorm gezicht, andere tint, ander haar) en die heeft er echt last van gehad.
De tijd zat ook niet mee: anno nu zou hij een model zijn met die features, denk goede geprononceerde neus, scherpe jukbeenderen, lichte kleur kroeshaar.
En nu geldt hij als een knappe man, toen was het 'lelijk'.
Er is echt heel vaak tegen hem gezegd dat hij lelijk was, zelfs mijn moeder kreeg commentaar (echt mensen die terugdeinsten als ze in de wagen keken).
En al-tijd dat grapje van de melkboer.
Er is een keer gezegd dat mijn witte moeder zeker die twee kindjes had geadopteerd en de derde er bij moest nemen.
Ha. Ha.
Als je nu foto's ziet zie je gewoon drie kinderen die duidelijk broer en zus zijn, jammer te horen dat dit nu nog gebeurt.
Je hoopt dat het een keer ophoudt en mensen gewend raken.
hoe verzinnen mensen het hè. Wat vreselijk voor je broer.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
