Kinderen
alle pijlers
Ten einde raad: zoon slaapt zeer slecht
zondag 27 juni 2021 om 09:38
Hoi allen,
Ik hoop dat er iemand is die mij de gouden tip kan geven.
Hier een alleenstaande moeder(vader is bewust uit beeld, wilt niks te maken hebben met zoon omdat ik de relatie heb verbroken) met een zoon van bijna (September) twee.
Zoon sliep vanaf zes maanden in z’n eigen bed en kamer. Zoon had soms goede (doorslaap) nachten , maar werd vaker meerdere malen per nacht wakker. Dan was z’n speentje zoek, of wilde hij nog wat melk. Zoon sliep direct daarna altijd weer door tot de volgende ochtend. Ik dacht dat dàt de hel was, een aantal keren wakker moeten worden, ik doe er nu een moord voor dat weer terug te krijgen.
Sinds 2,5 maand wilt zoon niet meer alleen “in” slapen, moet ik bij hem blijven staan tot hij slaapt. Ik sluip dan weg, zoon wordt wakker in de avond (verschilt ene keer half negen andere keer om tien enz.) en zet het op een gillen omdat hij mij niet meer ziet. Wilt dan persè naast mij in bed slapen.
Dit is wat ik al heb geprobeerd:
-wanneer hij gaat slapen rommelen in huis, kamer naast hem
-niet uit bed halen maar terug leggen, niet tegen hem praten, 1 minuut, twee minuut enz. Regel hanteren
-zijn bed naast mijn bed schuiven
-lampje aan
Zoon kan het 1 dag zelfs volhouden door te blijven huilen, al is hij helemaal op! Je zou denken die geeft het een keer op, maar nee. Hij huilt dan eventjes valt 5 min in slaap en net wanneer ik wil slapen zet hij het zò hard op een gillen, dat mijn hart in me keel zit en ik naar hem toe ga. Ook ben ik bang dat de buren hem zullen horen en hier over zullen klagen. 1 en al bemoeienis in dit complex en ze houden alles en iedereen in de gaten, [...].
Zoon gaat drie dagen naar opvang en sliep daar eerst ook beter als nu. Laatste tijd slaapt hij daar maar 1 keer en dan 20 minuten.
Ik probeer telkens vol te houden, maar soms ben ik dan bezig van 21.00 tm 01.00 uur snachts!!!! Dat ik alsnog hem in mijn bed neem. Hij slaapt dan even heel diep maar over t algemeen onrustig waardoor ik elke ochtend total loss ben en wel drie dagen in de week gewoon moet werken.
Opa en oma geprobeerd het eens over te nemen alleen sliep hij daar dan de hele nacht niet en was intens verdrietig en riep de hele tijd “mama”.
Momenteel slaapt ie nu, omdat hij vannacht aan t spoken was van 2 tot half vijf, en ik weer opgaf en hem in mijn bed heb genomen.
Ik heb geen familie in nl behalve ouders, geen broers zussen niks. Alles is op mezelf aangewezen. Ben elke dag of werken of met me kleine. Ik wil zoveel met hem ondernemen maar ben zò gesloopt, dat ik al blij ben dat ik smorgens na 4 uur slaap een broodje voor hem kan maken. Ik ga alsnog elke dag even met hem naar buiten maar niet van harte maar omdat het voor hem belangrijk is.
Ik zou alles aankunnen, ben een sterke vrouw, maar dan moet hij wel goed gaan slapen.
Ik zelf heb het vermoeden dat hij extreme verlatingsangst heeft.
Excuus voor het lange verhaal, maar ik ben echt helemaal op!!
Liefs,
Ik hoop dat er iemand is die mij de gouden tip kan geven.
Hier een alleenstaande moeder(vader is bewust uit beeld, wilt niks te maken hebben met zoon omdat ik de relatie heb verbroken) met een zoon van bijna (September) twee.
Zoon sliep vanaf zes maanden in z’n eigen bed en kamer. Zoon had soms goede (doorslaap) nachten , maar werd vaker meerdere malen per nacht wakker. Dan was z’n speentje zoek, of wilde hij nog wat melk. Zoon sliep direct daarna altijd weer door tot de volgende ochtend. Ik dacht dat dàt de hel was, een aantal keren wakker moeten worden, ik doe er nu een moord voor dat weer terug te krijgen.
Sinds 2,5 maand wilt zoon niet meer alleen “in” slapen, moet ik bij hem blijven staan tot hij slaapt. Ik sluip dan weg, zoon wordt wakker in de avond (verschilt ene keer half negen andere keer om tien enz.) en zet het op een gillen omdat hij mij niet meer ziet. Wilt dan persè naast mij in bed slapen.
Dit is wat ik al heb geprobeerd:
-wanneer hij gaat slapen rommelen in huis, kamer naast hem
-niet uit bed halen maar terug leggen, niet tegen hem praten, 1 minuut, twee minuut enz. Regel hanteren
-zijn bed naast mijn bed schuiven
-lampje aan
Zoon kan het 1 dag zelfs volhouden door te blijven huilen, al is hij helemaal op! Je zou denken die geeft het een keer op, maar nee. Hij huilt dan eventjes valt 5 min in slaap en net wanneer ik wil slapen zet hij het zò hard op een gillen, dat mijn hart in me keel zit en ik naar hem toe ga. Ook ben ik bang dat de buren hem zullen horen en hier over zullen klagen. 1 en al bemoeienis in dit complex en ze houden alles en iedereen in de gaten, [...].
Zoon gaat drie dagen naar opvang en sliep daar eerst ook beter als nu. Laatste tijd slaapt hij daar maar 1 keer en dan 20 minuten.
Ik probeer telkens vol te houden, maar soms ben ik dan bezig van 21.00 tm 01.00 uur snachts!!!! Dat ik alsnog hem in mijn bed neem. Hij slaapt dan even heel diep maar over t algemeen onrustig waardoor ik elke ochtend total loss ben en wel drie dagen in de week gewoon moet werken.
Opa en oma geprobeerd het eens over te nemen alleen sliep hij daar dan de hele nacht niet en was intens verdrietig en riep de hele tijd “mama”.
Momenteel slaapt ie nu, omdat hij vannacht aan t spoken was van 2 tot half vijf, en ik weer opgaf en hem in mijn bed heb genomen.
Ik heb geen familie in nl behalve ouders, geen broers zussen niks. Alles is op mezelf aangewezen. Ben elke dag of werken of met me kleine. Ik wil zoveel met hem ondernemen maar ben zò gesloopt, dat ik al blij ben dat ik smorgens na 4 uur slaap een broodje voor hem kan maken. Ik ga alsnog elke dag even met hem naar buiten maar niet van harte maar omdat het voor hem belangrijk is.
Ik zou alles aankunnen, ben een sterke vrouw, maar dan moet hij wel goed gaan slapen.
Ik zelf heb het vermoeden dat hij extreme verlatingsangst heeft.
Excuus voor het lange verhaal, maar ik ben echt helemaal op!!
Liefs,
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-06-2021 20:52
Reden: Ongepast
Reden: Ongepast
0.34% gewijzigd
zondag 27 juni 2021 om 09:47
Hoe lang is vader al weg? Recent zodat hij die ineens mist of kan hij hem zich niet herinneren?
En waarom neem je hem niet bij je in bed? Dan kun je even energie opdoen en dit gevecht later weer aangaan als je je weer sterker voelt.
Er is geen 18-jarige die nog steeds iedere nacht bij moeder in bed slaapt hoor! Maak je geen zorgen. Als hij je straks wat beter begrijpt en deze paniekfase voorbij is komt dat wel weer goed.
Sterkte, niks zo erg als niet slapen!
En waarom neem je hem niet bij je in bed? Dan kun je even energie opdoen en dit gevecht later weer aangaan als je je weer sterker voelt.
Er is geen 18-jarige die nog steeds iedere nacht bij moeder in bed slaapt hoor! Maak je geen zorgen. Als hij je straks wat beter begrijpt en deze paniekfase voorbij is komt dat wel weer goed.
Sterkte, niks zo erg als niet slapen!
zondag 27 juni 2021 om 09:52
zondag 27 juni 2021 om 09:53
Sinds mijn tweede kind, ook een slechte slaper, ben ik van het kamp ‘maakt niet uit waar, als we maar slapen’.
Dus als hij bij jou in bed beter slaapt, dan daar. Slaapt hij beter in zijn eigen bed met jou op een matrasje ernaast, dan maar zo.
Lijkt kind honger te hebben? Dan een papfles in de nacht geven.
Echt, zonder slaap is het leven zoveel zwaarder. Maak het jezelf zo rustig mogelijk en kies voor de manier waarop jullie beiden het beste slapen.
Dus als hij bij jou in bed beter slaapt, dan daar. Slaapt hij beter in zijn eigen bed met jou op een matrasje ernaast, dan maar zo.
Lijkt kind honger te hebben? Dan een papfles in de nacht geven.
Echt, zonder slaap is het leven zoveel zwaarder. Maak het jezelf zo rustig mogelijk en kies voor de manier waarop jullie beiden het beste slapen.
zondag 27 juni 2021 om 09:55
En als je hem in je bed laat slapen, de hele nacht, dus daar inslapen en er later naast gaan liggen? Investeer desnoods in een groter bed, zodat jullie allebei genoeg ruimte hebben? Onze zoon is 7 en sinds een aantal maanden slaapt hij alleen in en sinds een jaar komt hij niet meer vrijwel elke nacht bij ons liggen. Dus het wordt beter, maar wij zijn altijd voor zoveel mogelijk slaap voor iedereen gegaan, dus hij mocht bij ons slapen en zo.
zondag 27 juni 2021 om 09:57
Mijn beide kinderen sliepen veel beter toen ik ze met twee jaar in een groot bed met dekbed heb gelegd (daar is jouw kindje dan nog net te jong voor).
Je kan dan ook veel makkelijker even bij ze liggen.
En voor nu: ik zou doen wat wél werkt om allemaal zo veel mogelijk slaap te krijgen, want dat heb je nu echt even nodig. Dan heb je daarna ook veel meer energie om alles aan te kunnen en door te zetten als nodig.
Vanaf half jaar tot twee jaar begonnen ze de nacht in eigen bed, maar als ze wakker werden terwijl ik al naar bed was, dan legde ik ze bij mij (wel even opletten dat het veilig is). Zo hadden we allemaal de meeste slaap en ze hebben het echt makkelijk weer afgeleerd (ze zijn nu 6 en 3,5).
Je kan dan ook veel makkelijker even bij ze liggen.
En voor nu: ik zou doen wat wél werkt om allemaal zo veel mogelijk slaap te krijgen, want dat heb je nu echt even nodig. Dan heb je daarna ook veel meer energie om alles aan te kunnen en door te zetten als nodig.
Vanaf half jaar tot twee jaar begonnen ze de nacht in eigen bed, maar als ze wakker werden terwijl ik al naar bed was, dan legde ik ze bij mij (wel even opletten dat het veilig is). Zo hadden we allemaal de meeste slaap en ze hebben het echt makkelijk weer afgeleerd (ze zijn nu 6 en 3,5).
zondag 27 juni 2021 om 10:01
Hier ook een slecht slapend kind in huis. Omdat ik zelf niet kan slapen met kinderen in mijn bed, heb ik ze nooit bij mij gelegd. Mijn bed is mijn plek om zelf op te laden.
Wat ik jaren heb gedaan is erbij blijven tot ze sliep. Zachtjes kriebelen op haar hoofd oid. Nu jaren later doe ik het nog steeds, maar hoeft het niet meer tot ze slaapt.
Ongeacht wat iedereen tegen me zei, was dit voor mij de enige en snelste manier om ook zelf nog wat rust te krijgen in de avond. Want ik bleef maar heen en weer lopen naar een roepend en huilend kind.
Wat ik jaren heb gedaan is erbij blijven tot ze sliep. Zachtjes kriebelen op haar hoofd oid. Nu jaren later doe ik het nog steeds, maar hoeft het niet meer tot ze slaapt.
Ongeacht wat iedereen tegen me zei, was dit voor mij de enige en snelste manier om ook zelf nog wat rust te krijgen in de avond. Want ik bleef maar heen en weer lopen naar een roepend en huilend kind.
zondag 27 juni 2021 om 10:17
Dank jullie wel allen!!
Ik voel mij zò schuldig en stom.
Mijn gevoel zei ook: hij zal het gewoon nu in ene nodig hebben, aangezien hij van af zeer jong al heel duidelijk goed aan kon geven wanneer hij vol zat; trek, slaap etc.
Een aantal maanden terug is hij opgenomen geweest in t zkh vanwege een hevige virus, en in t zkh wilde hij op mij/naast mij slapen. Daarna is hij 1 keer voor het eerst (en meteen voor het laatst) bij zn vader wezen slapen, en die sliep toen met hem in 1 bed.
Ik denk dat door deze recentelijke gebeurtenissen hij nu behoefte heeft aan veiligheid.
Oordopjes dacht ik al vaker aan, maar ga ik meteen aanschaffen morgen! Ik ben geen diepe slaper zelfs niet met oordoppen in, maar het scheelt wel !
Zoveel mensen om mijn heen (collega’s, en mensen met kinderen) die zeggen: gewoon laten huilen, wordt vanzelf wel moe ha ha.. of; niet doen! Als je dat doet, gaat ie nooit meer terug naar zn eigen bes, je moet doorzetten en desnoods doe je het in je vakantie en denk wel dat het weken kan duren…
Allemaal tegen mijn gevoel in.
Ben het met jullie allen eens: Hòe ik momenteel slaap is niet relevant, àls we maar slapen!
Vanavond meteen weer mee beginnen, ik leg hem in mijn bed (ik zie hem al glunderen) en dan slaapt ie ook vrij snel en kom naast hem wanneer ik ga slapen.
Bed is op zich groot genoeg alleen is hij er wel twee keer uitgevallen, iemand tips daarvoor?
Ik voel mij zò schuldig en stom.
Mijn gevoel zei ook: hij zal het gewoon nu in ene nodig hebben, aangezien hij van af zeer jong al heel duidelijk goed aan kon geven wanneer hij vol zat; trek, slaap etc.
Een aantal maanden terug is hij opgenomen geweest in t zkh vanwege een hevige virus, en in t zkh wilde hij op mij/naast mij slapen. Daarna is hij 1 keer voor het eerst (en meteen voor het laatst) bij zn vader wezen slapen, en die sliep toen met hem in 1 bed.
Ik denk dat door deze recentelijke gebeurtenissen hij nu behoefte heeft aan veiligheid.
Oordopjes dacht ik al vaker aan, maar ga ik meteen aanschaffen morgen! Ik ben geen diepe slaper zelfs niet met oordoppen in, maar het scheelt wel !
Zoveel mensen om mijn heen (collega’s, en mensen met kinderen) die zeggen: gewoon laten huilen, wordt vanzelf wel moe ha ha.. of; niet doen! Als je dat doet, gaat ie nooit meer terug naar zn eigen bes, je moet doorzetten en desnoods doe je het in je vakantie en denk wel dat het weken kan duren…
Allemaal tegen mijn gevoel in.
Ben het met jullie allen eens: Hòe ik momenteel slaap is niet relevant, àls we maar slapen!
Vanavond meteen weer mee beginnen, ik leg hem in mijn bed (ik zie hem al glunderen) en dan slaapt ie ook vrij snel en kom naast hem wanneer ik ga slapen.
Bed is op zich groot genoeg alleen is hij er wel twee keer uitgevallen, iemand tips daarvoor?
zondag 27 juni 2021 om 10:20
Dit doe ik dus. Maar zodra hij dan wakker schrikt(elke avond) zet hij het op een krijsen; en ben ik 15 keer heen en weer aan het lopen snachts dus dat is geen optie meer voor mij.Fring schreef: ↑27-06-2021 10:01Hier ook een slecht slapend kind in huis. Omdat ik zelf niet kan slapen met kinderen in mijn bed, heb ik ze nooit bij mij gelegd. Mijn bed is mijn plek om zelf op te laden.
Wat ik jaren heb gedaan is erbij blijven tot ze sliep. Zachtjes kriebelen op haar hoofd oid. Nu jaren later doe ik het nog steeds, maar hoeft het niet meer tot ze slaapt.
Ongeacht wat iedereen tegen me zei, was dit voor mij de enige en snelste manier om ook zelf nog wat rust te krijgen in de avond. Want ik bleef maar heen en weer lopen naar een roepend en huilend kind.
zondag 27 juni 2021 om 10:22
Stefke schreef: ↑27-06-2021 09:47Hoe lang is vader al weg? Recent zodat hij die ineens mist of kan hij hem zich niet herinneren?
En waarom neem je hem niet bij je in bed? Dan kun je even energie opdoen en dit gevecht later weer aangaan als je je weer sterker voelt.
Er is geen 18-jarige die nog steeds iedere nacht bij moeder in bed slaapt hoor! Maak je geen zorgen. Als hij je straks wat beter begrijpt en deze paniekfase voorbij is komt dat wel weer goed.
Vader is nu bijna drie maanden niet meer in beeld. Hij heeft drie weken lang nog papa (hartverscheurend) gezegd, elke dag. Toen niet meer. Tot ik afgelopen week terug kreeg van 1 vd leidsters van de opvang dat hij drie keer in ene “papa” zei.
Sterkte, niks zo erg als niet slapen!
zondag 27 juni 2021 om 10:28
Heb ik recentelijk twee keer laten doen bij de huisarts! Hij heeft geen neus, oor en/ of keelontsteking!
Is echt verlatingsangst bij hem
zondag 27 juni 2021 om 10:29
Haha, zou wat zijnFeeLucifer01 schreef: ↑27-06-2021 10:21En 7 en 10 jaar hebben de mijne nooit gehaald qua samen slapen hoor.
Bedankt!!
zondag 27 juni 2021 om 10:30
pop1980 schreef: ↑27-06-2021 09:53Sinds mijn tweede kind, ook een slechte slaper, ben ik van het kamp ‘maakt niet uit waar, als we maar slapen’.
Dus als hij bij jou in bed beter slaapt, dan daar. Slaapt hij beter in zijn eigen bed met jou op een matrasje ernaast, dan maar zo.
Lijkt kind honger te hebben? Dan een papfles in de nacht geven.
Echt, zonder slaap is het leven zoveel zwaarder. Maak het jezelf zo rustig mogelijk en kies voor de manier waarop jullie beiden het beste slapen.
Helemaal waar!! Kijk teveel naar mama’s waarvan hun kind wèl goed slaapt; in eigen bed en al. Maar dat moet ik natuurlijk niet doen, al lijkt het mij ideaal!
Kan ook echt moeders schieten, die zeuren na 1, 1!!!!! Slechte nacht
zondag 27 juni 2021 om 10:30
Die van mij heeft nog nooit in zijn leven een oorontsteking gehad. Bleek echter wel vocht achter zijn trommelvlies te hebben. Dikke tranen iedere nacht. Krijsen, uren achter elkaar
Nadat hij buisjes kreeg sliep hij iedere nacht door
zondag 27 juni 2021 om 10:36
Realiseer je ook dat kindjes al meer begrijpen dan ze zelf kunnen duidelijk maken. Dus praat ook tegen hem. 'Nu ga je lekker bij mama ik bed slapen, ik ben er voor je. Als je wakker wordt, kom ik naar je toe' etcetc.
Ik heb drie kinderen en mijn ervaring is dat de behoefte aan (lichamelijk) contact en nabijheid met golven steeds terugkomt, bij het ene kind meer dan bij het andere natuurlijk, maar dat juist de bevestiging en het vertrouwen dat je ze geeft, ervoor zorgt dat ze later zelfstandig worden, omdat ze dan vertrouwen hebben in zichzelf en in andere mensen. Dat klinkt misschien zweveriger dan het is. Je geeft het zelf al aan: jouw kindje kan goed duidelijk maken waar hij behoefte aan heeft.
Ik heb drie kinderen en mijn ervaring is dat de behoefte aan (lichamelijk) contact en nabijheid met golven steeds terugkomt, bij het ene kind meer dan bij het andere natuurlijk, maar dat juist de bevestiging en het vertrouwen dat je ze geeft, ervoor zorgt dat ze later zelfstandig worden, omdat ze dan vertrouwen hebben in zichzelf en in andere mensen. Dat klinkt misschien zweveriger dan het is. Je geeft het zelf al aan: jouw kindje kan goed duidelijk maken waar hij behoefte aan heeft.
zondag 27 juni 2021 om 10:39
Pffff wat sneu!! En wat vreselijk voor jou/jullie!
Mijne heeft nooit (thank God!) uren lopen krijsen, want dat is ook echt hel.
Fijn dat het uiteindelijk is opgelost!
zondag 27 juni 2021 om 10:39
Die moeders 'liegen' meestal. Echt hoor. En dan slapen ze door, zijn ze elke ochtend om 6 uur wakker. Of eten ze geen groente. Of durven ze niet met andere kindjes te spelen. Overal is wel wat en daar is lang niet iedereen open over.
