Kinderen
alle pijlers
Twijfels over hoogbegaafdheid bespreekbaar maken
donderdag 10 februari 2022 om 16:45
Goedemiddag,
Van de week heeft ons kind (groep 2) het rapport meegekregen, binnenkort zijn de 10 minuten gesprekken. N.a.v. de afgelopen gesprekken op school zit ik met een dilemma of ik het volgende wel of niet opnieuw moet bespreken:
Kind heeft groep 1 op een andere school gedaan. We zijn destijds door school benadert vanwege vermoedens van hoofdbegaafdheid. We hebben enkele vragenlijsten ingevuld, school heeft dat ook gedaan. Conclusie was dat, hoewel er officieel op deze leeftijd nog niet gesproken zou mogen worden van hoogbegaafdheid (en school ook geen testen kan doen), zij er vrij zeker van waren dat kind deze voorsprong zou behouden.
In de ontwikkeling is kind altijd heel vlot geweest, motorisch en wbt spraak. Interesseert zich voor veel onderwerpen (geschiedenis, heelal, vulkanen, Freek Vonk), heeft een super goed geheugen en veel fantasie, is verbaal heel sterk. Kan goed oorzaak-gevolg verbanden zien. Is niet perse heel vlot met schrijven en inzicht in getallen.
Vanwege een verhuizing is het groep 2 op een andere school gestart. Daar hebben we de bevindingen van de vorige school doorgegeven. School 1 had aangegeven dat school 2 contact mocht opnemen om kind te bespreken, dat is naar ons weten niet gedaan. Op school 2 komt het kind goed mee, wat betreft getallen loopt het wat achter, taalkundig voor en verder gewoon een 'goed gemiddeld kind'. Zien dat het verbaal heel kundig is en dat het brede kennis heeft, en thats it.
En dat verschil zit me dwars. Zeker omdat school 1 zo overtuigd was van hoogbegaafdheid. Destijds kon kind zich optrekken aan en meedoen met groep 2. Nu zit het in groep 2 en kan dat niet meer. Waar het vorig jaar het liefst werkjes maakte, speelt het nu liever op het plein.
Het belangrijkste is dat kind fijn naar school gaat, vriendjes heeft en mee kan komen. En zo is de situatie. Aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat hoogbegaafde kinderen zich heel snel kunnen aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving en ben ik bang dat het later vast gaat lopen.
Ik zit dus in tweestrijd of ik het opnieuw bespreekbaar moet maken.
Ik wil niet 'zo'n moeder' zijn die denkt dat kind bijzonder is, maar wil wel dat mijn kind het potentieel kan ontwikkelen.
Daarnaast kwam kind van de week uit school met het verhaal dat kinderen uit de klas hadden gevraagd hoe het kwam dat kind toch zoveel dingen wist. Dat maakt dat ik wat alerter ben, want gedraagt kind zich niet volgens standaard kleuter normen? Of het was gewoon een opmerking?
Wat zouden jullie doen? Opnieuw bespreken met leerkrachten? Of aankijken hoe zich ontwikkelt, zolang kind met plezier gaat?
Van de week heeft ons kind (groep 2) het rapport meegekregen, binnenkort zijn de 10 minuten gesprekken. N.a.v. de afgelopen gesprekken op school zit ik met een dilemma of ik het volgende wel of niet opnieuw moet bespreken:
Kind heeft groep 1 op een andere school gedaan. We zijn destijds door school benadert vanwege vermoedens van hoofdbegaafdheid. We hebben enkele vragenlijsten ingevuld, school heeft dat ook gedaan. Conclusie was dat, hoewel er officieel op deze leeftijd nog niet gesproken zou mogen worden van hoogbegaafdheid (en school ook geen testen kan doen), zij er vrij zeker van waren dat kind deze voorsprong zou behouden.
In de ontwikkeling is kind altijd heel vlot geweest, motorisch en wbt spraak. Interesseert zich voor veel onderwerpen (geschiedenis, heelal, vulkanen, Freek Vonk), heeft een super goed geheugen en veel fantasie, is verbaal heel sterk. Kan goed oorzaak-gevolg verbanden zien. Is niet perse heel vlot met schrijven en inzicht in getallen.
Vanwege een verhuizing is het groep 2 op een andere school gestart. Daar hebben we de bevindingen van de vorige school doorgegeven. School 1 had aangegeven dat school 2 contact mocht opnemen om kind te bespreken, dat is naar ons weten niet gedaan. Op school 2 komt het kind goed mee, wat betreft getallen loopt het wat achter, taalkundig voor en verder gewoon een 'goed gemiddeld kind'. Zien dat het verbaal heel kundig is en dat het brede kennis heeft, en thats it.
En dat verschil zit me dwars. Zeker omdat school 1 zo overtuigd was van hoogbegaafdheid. Destijds kon kind zich optrekken aan en meedoen met groep 2. Nu zit het in groep 2 en kan dat niet meer. Waar het vorig jaar het liefst werkjes maakte, speelt het nu liever op het plein.
Het belangrijkste is dat kind fijn naar school gaat, vriendjes heeft en mee kan komen. En zo is de situatie. Aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat hoogbegaafde kinderen zich heel snel kunnen aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving en ben ik bang dat het later vast gaat lopen.
Ik zit dus in tweestrijd of ik het opnieuw bespreekbaar moet maken.
Ik wil niet 'zo'n moeder' zijn die denkt dat kind bijzonder is, maar wil wel dat mijn kind het potentieel kan ontwikkelen.
Daarnaast kwam kind van de week uit school met het verhaal dat kinderen uit de klas hadden gevraagd hoe het kwam dat kind toch zoveel dingen wist. Dat maakt dat ik wat alerter ben, want gedraagt kind zich niet volgens standaard kleuter normen? Of het was gewoon een opmerking?
Wat zouden jullie doen? Opnieuw bespreken met leerkrachten? Of aankijken hoe zich ontwikkelt, zolang kind met plezier gaat?
kindvraag wijzigde dit bericht op 10-02-2022 17:28
0.61% gewijzigd
donderdag 10 februari 2022 om 18:25
Mooie vraag! Denk dat elke ouder met vermoedens van hiermee worstelt. Ik heb het niet paraat, maar er is onderzocht hoeveel ouders onterecht denk dat het kind hb is. Dat is echt een heel klein deel. De meeste ouders hebben het juist. Zit je op Facebook? Er zijn fijne groepen daar (kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong bijvoorbeeld en de groepen van pharos). Ik zou het zeker bespreekbaar maken! Heel belangrijk dat er aandacht voor is.
Herken het wel, wij durven het amper bespreekbaar te maken vaak ook. Komt ook doordat veel mensen een heel scheef beeld hebben van wat Hb inhoudt. Alsof het alleen maar intelligent zijn is. Er zijn juist ook veel nadelen in al die gevoeligheden en veel hb kinderen hebben echt een andere benadering nodig op school.
Herken het wel, wij durven het amper bespreekbaar te maken vaak ook. Komt ook doordat veel mensen een heel scheef beeld hebben van wat Hb inhoudt. Alsof het alleen maar intelligent zijn is. Er zijn juist ook veel nadelen in al die gevoeligheden en veel hb kinderen hebben echt een andere benadering nodig op school.
donderdag 10 februari 2022 om 18:31
Stop met je bijna te schamen.
Je wil niet ‘ zo’n moeder’ zijn, maar ga dat maar wél eens worden!
Er is namelijk niks mis met het beste willen voor je bijzondere kind. Natuurlijk is jouw kind bijzonder, dat zijn ze namelijk allemaal. En jouw kind is misschien bijzonder op een manier waarbij het een iets andere aanpak nodig heeft. Misschien, maar omdat de vorige school daarmee kwam is dat iets om alert op te blijven.
Ik zie je niet stampvoeten een eigen leerlijn met veel individuele ondersteuning eisen, maar gewoon relevante vragen stellen. Dat mag, dat is niet gek, dat is niet slecht, dat is jouw rol als ouder.
En misschien zegt de school dat ze een prima kind zien dat zich op zijn/haar eigen manier ontwikkelt in spel. En misschien zeggen ze dat ze maar eens wat meer moeten aanbieden. Maar reageren op wat jouw dwars zit kunnen ze pas nadat jij dat zelf hebt aangegeven.
Ik neem trouwens bijna nooit contact op met de vorige school. Enkel als dat heel uitdrukkelijk gevraagd wordt. Dat je contact mag opnemen is standaard, maar wordt hier in mijn regio zelden gedaan.
Je wil niet ‘ zo’n moeder’ zijn, maar ga dat maar wél eens worden!
Er is namelijk niks mis met het beste willen voor je bijzondere kind. Natuurlijk is jouw kind bijzonder, dat zijn ze namelijk allemaal. En jouw kind is misschien bijzonder op een manier waarbij het een iets andere aanpak nodig heeft. Misschien, maar omdat de vorige school daarmee kwam is dat iets om alert op te blijven.
Ik zie je niet stampvoeten een eigen leerlijn met veel individuele ondersteuning eisen, maar gewoon relevante vragen stellen. Dat mag, dat is niet gek, dat is niet slecht, dat is jouw rol als ouder.
En misschien zegt de school dat ze een prima kind zien dat zich op zijn/haar eigen manier ontwikkelt in spel. En misschien zeggen ze dat ze maar eens wat meer moeten aanbieden. Maar reageren op wat jouw dwars zit kunnen ze pas nadat jij dat zelf hebt aangegeven.
Ik neem trouwens bijna nooit contact op met de vorige school. Enkel als dat heel uitdrukkelijk gevraagd wordt. Dat je contact mag opnemen is standaard, maar wordt hier in mijn regio zelden gedaan.
feow wijzigde dit bericht op 10-02-2022 18:35
0.37% gewijzigd
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 10 februari 2022 om 18:34
Ik snap je gevoel helemaal. Ik zou het, zolang je kind met plezier naar school gaat en er geen aanleiding is om stappen te zetten - en dat voel je zelf waarschijnlijk prima aan - niet actief aankaarten. Ik zou inderdaad ook bang zijn gezien te worden als 'ja ja, weer zo'n ouder die haar kind hoogbegaafd vindt'.
Als je kind aan gaat geven dat het zich bijvoorbeeld verveelt op school of sociaal uit de boot dreigt te vallen, is actie uiteraard wel nodig. Dus goed zelf de vinger aan de pols houden, want het komt nogal eens voor dat leerkrachten het niet zien.
Mijn jongste heeft van groep 3 t/m 8 op een nieuwe school met een nieuw systeem gezeten, ik ken twee kinderen die daar ook zaten en er veel problemen hadden; pas nadat ze weer naar een andere school waren gegaan, bleek dat er hoogbegaafdheid in het spel was. De leerkrachten van die nieuwe school waren echt ook goede leraren met visie en hart voor het onderwijs, en de klassen waren zeker de eerste jaren heel klein, maar toch hadden ze dat totaal niet opgemerkt.
Kortom: blijf heel goed zelf naar je kind kijken en trek aan de bel zodra nodig. Mocht je wat de vorige school constateerde terloops en zonder veel lading kunnen noemen tijdens een oudergesprek, als het toevallig zo te pas komt, dan is daar natuurlijk ook niets tegen. Maar ik snap dus heel goed dat je twijfelt om het zelf aan te geven. Voor nu: juist blij zijn joh, dat je kind het vooralsnog zo naar de zin heeft en graag op het plein speelt, niet focussen op werkjes. Met kind zelf ook helder bespreken dat hij/zij het kan aangeven als hij/zij zich verveelt etc.
Als je kind aan gaat geven dat het zich bijvoorbeeld verveelt op school of sociaal uit de boot dreigt te vallen, is actie uiteraard wel nodig. Dus goed zelf de vinger aan de pols houden, want het komt nogal eens voor dat leerkrachten het niet zien.
Mijn jongste heeft van groep 3 t/m 8 op een nieuwe school met een nieuw systeem gezeten, ik ken twee kinderen die daar ook zaten en er veel problemen hadden; pas nadat ze weer naar een andere school waren gegaan, bleek dat er hoogbegaafdheid in het spel was. De leerkrachten van die nieuwe school waren echt ook goede leraren met visie en hart voor het onderwijs, en de klassen waren zeker de eerste jaren heel klein, maar toch hadden ze dat totaal niet opgemerkt.
Kortom: blijf heel goed zelf naar je kind kijken en trek aan de bel zodra nodig. Mocht je wat de vorige school constateerde terloops en zonder veel lading kunnen noemen tijdens een oudergesprek, als het toevallig zo te pas komt, dan is daar natuurlijk ook niets tegen. Maar ik snap dus heel goed dat je twijfelt om het zelf aan te geven. Voor nu: juist blij zijn joh, dat je kind het vooralsnog zo naar de zin heeft en graag op het plein speelt, niet focussen op werkjes. Met kind zelf ook helder bespreken dat hij/zij het kan aangeven als hij/zij zich verveelt etc.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 10 februari 2022 om 18:37
Bespreek met de juf wat jullie thuis zien. Ziet zij dat ook in de klas? Ik zou niet specifiek hb benoemen, maar zou het bij voorsprong houden. Waar heeft kind behoefte aan / waar kan hij verder in ontwikkelen? Wat kan school daarin betekenen?
Kleuterjuffen hadden een zelfde beeld als wij van dochter. Slimme meid met voorsprong, maar perfectionistisch en daardoor onzeker/ geen fouten willen maken en dus niks willen proberen. Daar heeft school extra aandacht aan besteed in plusklas. Oefenen, als iets niet lukt andere manier proberen, samenwerken, fouten maken mag etc. Dat heeft dochter echt geholpen, dit had ze meer nodig dan extra rekenen of letters.
Kleuterjuffen hadden een zelfde beeld als wij van dochter. Slimme meid met voorsprong, maar perfectionistisch en daardoor onzeker/ geen fouten willen maken en dus niks willen proberen. Daar heeft school extra aandacht aan besteed in plusklas. Oefenen, als iets niet lukt andere manier proberen, samenwerken, fouten maken mag etc. Dat heeft dochter echt geholpen, dit had ze meer nodig dan extra rekenen of letters.
donderdag 10 februari 2022 om 18:39
Als ik het niet had aangegeven op school vrees ik dat ze nooit door hadden gehad dat kind meer en ander werk nodig had. Ondanks echt goede en betrokken leerkrachten. Ik zou het dus zeker aangeven.
Hier is uiteindelijke de specialist hoogbegaafdheid van het samenwerkingsverband betrokken. Die had hele goede tips en de school pakte dat gelukkig op.
Er kan echt vanalles, maar het gaat zelde vanzelf. Dus ik zou het zeker aangeven.
Hier is uiteindelijke de specialist hoogbegaafdheid van het samenwerkingsverband betrokken. Die had hele goede tips en de school pakte dat gelukkig op.
Er kan echt vanalles, maar het gaat zelde vanzelf. Dus ik zou het zeker aangeven.
Het is zoals het is
donderdag 10 februari 2022 om 18:39
Onze zoon is zeer tot hoog begaafd
We zijn ruim een jaar geleden verhuisd
En sindsdien is zijn lijntje niet veel omhoog gegaan.
Nu na een jaar schiet het lijntje weer omhoog
Paar week geleden een gesprek gehad met de intern begeleidster en zij vertelde dat het na een verhuizing heel normaal is dat een kind "redelijk" stil staat in de groei.
Dit duurt ongeveer een jaar (wat bij onze zoon dus ook klopte)
Ze moeten zich aanpassen aan alles en wennen aan al het nieuwe
Ik zou het zeker bespreken op school (eventueel vragen of de intern begeleidster erbij kan zijn)
Maar ook zeker je kind lekker kind laten zijn en na dat jaar kijken of er inderdaad weer die stijgende lijn in de ontwikkeling is.
We zijn ruim een jaar geleden verhuisd
En sindsdien is zijn lijntje niet veel omhoog gegaan.
Nu na een jaar schiet het lijntje weer omhoog
Paar week geleden een gesprek gehad met de intern begeleidster en zij vertelde dat het na een verhuizing heel normaal is dat een kind "redelijk" stil staat in de groei.
Dit duurt ongeveer een jaar (wat bij onze zoon dus ook klopte)
Ze moeten zich aanpassen aan alles en wennen aan al het nieuwe
Ik zou het zeker bespreken op school (eventueel vragen of de intern begeleidster erbij kan zijn)
Maar ook zeker je kind lekker kind laten zijn en na dat jaar kijken of er inderdaad weer die stijgende lijn in de ontwikkeling is.
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
donderdag 10 februari 2022 om 18:53
Ik ben zelf zo'n leerling geweest waarbij hoogbegaafdheid werd geconstateerd, maar nu ik er op terug kijk vond ik het meer pushen. Ik was net als jouw kind heel erg geinteresseerd in de wereld en natuur. Ik kon ook al boeken lezen als kleuter. De basisschool vond dit blijkbaar erg interessant en mijn ouders hadden eigenlijk geen idee hoe het in elkaar stak. Ze vertrouwden op de school. School heeft mij een klas over laten slaan en dat was echt de slechtste keuze ooit. Emotioneel had ik totaal geen aansluiting met mijn klasgenoten. Ik was ook een vroege leerling, dus ik scheelde erg veel qua leeftijd. Er kwamen jaren van pesten en ik was ongelukkig. Achteraf denk ik dat het met een beetje extra uitdaging in mijn eigen klas goed was gekomen en dat ik een veel leukere schooltijd had gehad.
Ik vind het mooi om te zien hoe je alles afweegt en ik hoop dat je doet wat goed voelt voor jou en je kind.
Ik vind het mooi om te zien hoe je alles afweegt en ik hoop dat je doet wat goed voelt voor jou en je kind.
donderdag 10 februari 2022 om 18:56
Ik lees hier veel mensen die zelf een kind hadden wat vastliep. Maar TO beschrijft volgens mij dat kind helemaal niet vastloopt, maar nu gewoon prima op haar plek zit. Beetje voor, beetje achter en verder goed gemiddeld. En dan met een brede interesse.
Ik zou eerlijk gezegd blij zijn dat ze ook heel graag speelt (wat me doet vermoeden dat het sociaal ook goed gaat) en het verder prima doet. Ik zou nu eigenlijk helemaal geen dingen willen aanpakken of veranderen alleen maar omdat eerste school dat een tijd geleden aangegeven heeft. Natuurlijk, je hoeft het niet te vergeten, en als je wél het idee krijgt dat het niet goed loopt, trek je aan de bel. Maar niet ieder hoger begaafd kind heeft meteen allerlei ondersteuning nodig. Sommigen doen het ook gewoon wél prima en uiten hun extra interesses buiten school op een andere manier. Dat kan ook nog per school verschillen. Op sommige scholen is het aanbod altijd al meer per kind aangepast en zijn de ‘standaard’ mogelijkheden ruimer dan op een andere. Dan heb je minder snel extra aanpassingen nodig (let wel, ik zeg niet nooit, maar minder snel).
Ik zou eerlijk gezegd blij zijn dat ze ook heel graag speelt (wat me doet vermoeden dat het sociaal ook goed gaat) en het verder prima doet. Ik zou nu eigenlijk helemaal geen dingen willen aanpakken of veranderen alleen maar omdat eerste school dat een tijd geleden aangegeven heeft. Natuurlijk, je hoeft het niet te vergeten, en als je wél het idee krijgt dat het niet goed loopt, trek je aan de bel. Maar niet ieder hoger begaafd kind heeft meteen allerlei ondersteuning nodig. Sommigen doen het ook gewoon wél prima en uiten hun extra interesses buiten school op een andere manier. Dat kan ook nog per school verschillen. Op sommige scholen is het aanbod altijd al meer per kind aangepast en zijn de ‘standaard’ mogelijkheden ruimer dan op een andere. Dan heb je minder snel extra aanpassingen nodig (let wel, ik zeg niet nooit, maar minder snel).
donderdag 10 februari 2022 om 18:56
Mijn advies is: zolang er geen probleem is, niets pushen. Als het kind happy is en voortgang maakt en zich niet stierlijk verveelt, dan is er in groep 2 en 3 nog voldoende uitdaging lijkt me.
Meisjes worden vaker onderschat dan jongens.
Spelen is ook leerzaam, ik zou dat niet recht tegenover 'werkjes maken' zetten.
Meisjes worden vaker onderschat dan jongens.
Spelen is ook leerzaam, ik zou dat niet recht tegenover 'werkjes maken' zetten.
donderdag 10 februari 2022 om 18:56
Hoogbegaafden kunnen zich inderdaad heel snel aanpassen. Ik heb jaren lopen leuren met mijn kind. Elk schooljaar opnieuw weer hetzelfde verhaal. Elk jaar het gevoel dat ik niet gehoord werd. Dat mijn kind meer kon dan wat hij op school liet zien.
Uiteindelijk is hij in groep 6 zo vastgelopen dat ik een iq test heb laten doen. De avond daarvoor heb ik mezelf knettergek verklaard. School zag niks. Waarom doe ik mijn kind dit aan? Ben ik dan echt zo’n moeder die wil dat haar kind slim is? En weet je wat? Ik had gewoon gelijk. Mijn kind is hoogbegaafd. Hij heeft gewoon wat anders nodig dan een gemiddeld kind.
Maar tegen de tijd dat ik met het rapport naar school ging was er al zoveel kapot gemaakt dat het niet meer goed is gekomen. Kind ging niet meer naar school, met alle ellende van dien.
Achteraf gezien zou ik willen dat ik eerder actie had ondernomen. Dan had hij waarschijnlijk veel beter in zijn vel gezeten, was hij hopelijk eerder echt gezien. Wat heb ik moeten huilen toen ik in het verslag las dat mijn kind zichzelf raar vindt, en zijn leven niet leuk vindt.
Wat ik met mijn verhaal wil zeggen: houdt het goed in de gaten! Er kan zoveel kapot gemaakt worden in korte tijd wat je dan niet zomaar weer rechtgetrokken krijgt. Dan maar liever ‘zo’n moeder’ toch?
Uiteindelijk is hij in groep 6 zo vastgelopen dat ik een iq test heb laten doen. De avond daarvoor heb ik mezelf knettergek verklaard. School zag niks. Waarom doe ik mijn kind dit aan? Ben ik dan echt zo’n moeder die wil dat haar kind slim is? En weet je wat? Ik had gewoon gelijk. Mijn kind is hoogbegaafd. Hij heeft gewoon wat anders nodig dan een gemiddeld kind.
Maar tegen de tijd dat ik met het rapport naar school ging was er al zoveel kapot gemaakt dat het niet meer goed is gekomen. Kind ging niet meer naar school, met alle ellende van dien.
Achteraf gezien zou ik willen dat ik eerder actie had ondernomen. Dan had hij waarschijnlijk veel beter in zijn vel gezeten, was hij hopelijk eerder echt gezien. Wat heb ik moeten huilen toen ik in het verslag las dat mijn kind zichzelf raar vindt, en zijn leven niet leuk vindt.
Wat ik met mijn verhaal wil zeggen: houdt het goed in de gaten! Er kan zoveel kapot gemaakt worden in korte tijd wat je dan niet zomaar weer rechtgetrokken krijgt. Dan maar liever ‘zo’n moeder’ toch?
donderdag 10 februari 2022 om 18:59
Deze haal ik even uit. Dit gedrag is voor mij herkenbaar en m.i. een groot risico voor hb kinderen, in ieder geval die van mij. TO, jij kent je dochter het beste en jij ziet waarschijnlijk wel of ze bijvoorbeeld moeilijkheden uit de weg gaat. Aan bovenstaande vaardigheden kan een school aandacht besteden.Mugske schreef: ↑10-02-2022 18:37Bespreek met de juf wat jullie thuis zien. Ziet zij dat ook in de klas? Ik zou niet specifiek hb benoemen, maar zou het bij voorsprong houden. Waar heeft kind behoefte aan / waar kan hij verder in ontwikkelen? Wat kan school daarin betekenen?
Kleuterjuffen hadden een zelfde beeld als wij van dochter. Slimme meid met voorsprong, maar perfectionistisch en daardoor onzeker/ geen fouten willen maken en dus niks willen proberen. Daar heeft school extra aandacht aan besteed in plusklas. Oefenen, als iets niet lukt andere manier proberen, samenwerken, fouten maken mag etc. Dat heeft dochter echt geholpen, dit had ze meer nodig dan extra rekenen of letters.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 10 februari 2022 om 18:59
Deze haal ik even uit. Dit gedrag is voor mij herkenbaar en m.i. een groot risico voor hb kinderen, in ieder geval die van mij. TO, jij kent je dochter het beste en jij ziet waarschijnlijk wel of ze bijvoorbeeld moeilijkheden uit de weg gaat. Aan bovenstaande vaardigheden kan een school aandacht besteden.Mugske schreef: ↑10-02-2022 18:37Bespreek met de juf wat jullie thuis zien. Ziet zij dat ook in de klas? Ik zou niet specifiek hb benoemen, maar zou het bij voorsprong houden. Waar heeft kind behoefte aan / waar kan hij verder in ontwikkelen? Wat kan school daarin betekenen?
Kleuterjuffen hadden een zelfde beeld als wij van dochter. Slimme meid met voorsprong, maar perfectionistisch en daardoor onzeker/ geen fouten willen maken en dus niks willen proberen. Daar heeft school extra aandacht aan besteed in plusklas. Oefenen, als iets niet lukt andere manier proberen, samenwerken, fouten maken mag etc. Dat heeft dochter echt geholpen, dit had ze meer nodig dan extra rekenen of letters.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 10 februari 2022 om 19:01
donderdag 10 februari 2022 om 19:06
Ik heb een keer een leerling in groep drie gehad die braaf mee ging hakken en plakken I-k, m-aa-n enz. En ook braaf zo voorlezen. Pas na een week of drie zag ik dat ze ergens in een hoekje een boekje zat te lezen. Want dat kon ze al lang. Maar dat had ze niemand (ook thuis niet) laten weten, en ze deed op school gewoon heel erg haar best om te doen wat ik vroeg. Hakken en plakken dus.Belle73 schreef: ↑10-02-2022 18:59Deze haal ik even uit. Dit gedrag is voor mij herkenbaar en m.i. een groot risico voor hb kinderen, in ieder geval die van mij. TO, jij kent je dochter het beste en jij ziet waarschijnlijk wel of ze bijvoorbeeld moeilijkheden uit de weg gaat. Aan bovenstaande vaardigheden kan een school aandacht besteden.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 10 februari 2022 om 19:06
Staar je niet blind op leeftijd. Mijn kind is jonger en heeft ook al een voorlopige diagnose van hoogbegaafdheid. Ja ze zijn jong, maar je kan er beter te vroeg bij zijn dan te laat.
Bovendien merk ik dat het meteen allemaal deuren opent. Eerst ben je inderdaad ‘die moeder’ maar omdat er nu een papier van een professional ligt wordt er heel anders naar mijn kind gekeken. Bovendien was het voor mijzelf ook heel geruststellend dat die specialist precíes hetzelfde zag als ik, zonder dat ik het überhaupt had genoemd. Het is heel fijn om die ‘ben ik nou gek’ gevoelens los te kunnen laten.
Bovendien merk ik dat het meteen allemaal deuren opent. Eerst ben je inderdaad ‘die moeder’ maar omdat er nu een papier van een professional ligt wordt er heel anders naar mijn kind gekeken. Bovendien was het voor mijzelf ook heel geruststellend dat die specialist precíes hetzelfde zag als ik, zonder dat ik het überhaupt had genoemd. Het is heel fijn om die ‘ben ik nou gek’ gevoelens los te kunnen laten.
donderdag 10 februari 2022 om 19:11
Heel herkenbaar. Dit heb ik letterlijk precies zo gedaan op school vroeger. Braaf met een vinger de A tekenen terwijl ik thuis hele boeken las.feow schreef: ↑10-02-2022 19:06Ik heb een keer een leerling in groep drie gehad die braaf mee ging hakken en plakken I-k, m-aa-n enz. En ook braaf zo voorlezen. Pas na een week of drie zag ik dat ze ergens in een hoekje een boekje zat te lezen. Want dat kon ze al lang. Maar dat had ze niemand (ook thuis niet) laten weten, en ze deed op school gewoon heel erg haar best om te doen wat ik vroeg. Hakken en plakken dus.
Juist daarom is het goed om hier echt scherp op te zijn.
donderdag 10 februari 2022 om 19:31
Ik zou het zeker bespreken. Gewoon aangeven wat jullie thuis zien.
Daarnaast is mijn ervaring dat er een wereld van verschil tussen scholen zit en ook tussen kinderen zelf. Mijn jongste werd na 1 week school al opgemerkt door de leerkracht. Bij mijn dochter hadden zowel school als wij zelf het niet in de gaten.
Daarnaast is mijn ervaring dat er een wereld van verschil tussen scholen zit en ook tussen kinderen zelf. Mijn jongste werd na 1 week school al opgemerkt door de leerkracht. Bij mijn dochter hadden zowel school als wij zelf het niet in de gaten.
donderdag 10 februari 2022 om 19:55
Bedankt voor jullie reacties. Het geeft m'n eigen overwegingen weer.
We zijn heel blij dat kind het fijn lijkt te hebben op school en lekker meedraait in de groep. Daar lag toch wel een beetje mijn angst toen de basisschool begon, omdat het in groepen met kinderen van eigen leeftijd nooit echt aansluiting leek te vinden. Het is een heel sociaal kind, maar trekt eerder naar oudere kinderen/volwassenen toe (met als hoogtepunt een tiener, eens zo oud als kleuter, die met mobieltje bij ons op de bank zat te chillen, dat hebben we afgekapt), maar gelukkig ook klasgenoten in de buurt waar kind meerdere keren per week mee speelt.
Ik lees van sommige dat kinderen voorlopen met bijvoorbeeld lezen, dat heeft ons kind niet. Kind heeft een soort diepgang die soms filosofisch voelt. Toen kind drie was en achter op de fiets zat, zei het dat kind het zo'n raar gevoel vond dat wij zo klein zijn en er nog zo'n groot heelal bestaat. Is heel opmerkzaam: in een geschiedenisboek met voorleesverhalen staat dat Anthonie van Leeuwenhoek tandplaksel van tanden schraapt en onder de microscoop ziet dat er beestjes in zitten die de tanden opeten. Eerste wat kind vraagt is, hoe je kan zien dat de beestjes de tanden opeten, als je alleen plaksel onder de microscoop hebt liggen en geen tand. Dat soort opmerkingen of conclusies heeft kind regelmatig.
Op beide scholen krijgen we terug dat kind het lastig vind om fouten te maken. Doet liever iets niet dat niet goed. Moet gestimuleerd worden om werkjes te beginnen. Dat is thuis herkenbaar.
Daar besteden we thuis aandacht aan, door te laten zien dat papa en mama ook wel een fouten maken, dat je gewoon opnieuw kan proberen.
Ik denk dat we met het geplande oudergesprek zullen benoemen wat we thuis zien en nagaan of school zaken herkent. Mocht het nodig zijn om verder te vespreken, kunnen we eventueel een aanvullend gesprek aanvragen.
Het met plezier naar school gaan vinden we belangrijk en dat gaat kind nu zeker.
We zijn heel blij dat kind het fijn lijkt te hebben op school en lekker meedraait in de groep. Daar lag toch wel een beetje mijn angst toen de basisschool begon, omdat het in groepen met kinderen van eigen leeftijd nooit echt aansluiting leek te vinden. Het is een heel sociaal kind, maar trekt eerder naar oudere kinderen/volwassenen toe (met als hoogtepunt een tiener, eens zo oud als kleuter, die met mobieltje bij ons op de bank zat te chillen, dat hebben we afgekapt), maar gelukkig ook klasgenoten in de buurt waar kind meerdere keren per week mee speelt.
Ik lees van sommige dat kinderen voorlopen met bijvoorbeeld lezen, dat heeft ons kind niet. Kind heeft een soort diepgang die soms filosofisch voelt. Toen kind drie was en achter op de fiets zat, zei het dat kind het zo'n raar gevoel vond dat wij zo klein zijn en er nog zo'n groot heelal bestaat. Is heel opmerkzaam: in een geschiedenisboek met voorleesverhalen staat dat Anthonie van Leeuwenhoek tandplaksel van tanden schraapt en onder de microscoop ziet dat er beestjes in zitten die de tanden opeten. Eerste wat kind vraagt is, hoe je kan zien dat de beestjes de tanden opeten, als je alleen plaksel onder de microscoop hebt liggen en geen tand. Dat soort opmerkingen of conclusies heeft kind regelmatig.
Op beide scholen krijgen we terug dat kind het lastig vind om fouten te maken. Doet liever iets niet dat niet goed. Moet gestimuleerd worden om werkjes te beginnen. Dat is thuis herkenbaar.
Daar besteden we thuis aandacht aan, door te laten zien dat papa en mama ook wel een fouten maken, dat je gewoon opnieuw kan proberen.
Ik denk dat we met het geplande oudergesprek zullen benoemen wat we thuis zien en nagaan of school zaken herkent. Mocht het nodig zijn om verder te vespreken, kunnen we eventueel een aanvullend gesprek aanvragen.
Het met plezier naar school gaan vinden we belangrijk en dat gaat kind nu zeker.
donderdag 10 februari 2022 om 20:00
Ik zou niets pushen, zeker niet omdat er niets getest is, maar het zeker in de gaten houden. Nog 6 jaar langdoorsukkelen is echt veel te lang, maar als kind het prima naar de zin heeft is er niets aan de hand.
Mijn kind is hoog begaafd (getest) en zijn basisschool snapte daar helemaal niets van. Ze hadden meer aandacht voor rugzakkindjes (sorry, rot term) en mijn kind werd 9 van de 10 keer op de gang gezet met extra werk. Dit heeft hem weinig goeds gebracht. Met allerlei issues als resultaat. Het gaat nu goed met hem, hij is 17, maar het heeft veel vermoeiende en verdrietige jaren gekost dit te bereiken.
Mijn kind is hoog begaafd (getest) en zijn basisschool snapte daar helemaal niets van. Ze hadden meer aandacht voor rugzakkindjes (sorry, rot term) en mijn kind werd 9 van de 10 keer op de gang gezet met extra werk. Dit heeft hem weinig goeds gebracht. Met allerlei issues als resultaat. Het gaat nu goed met hem, hij is 17, maar het heeft veel vermoeiende en verdrietige jaren gekost dit te bereiken.
