Twijfels over hoogbegaafdheid bespreekbaar maken

10-02-2022 16:45 184 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag,

Van de week heeft ons kind (groep 2) het rapport meegekregen, binnenkort zijn de 10 minuten gesprekken. N.a.v. de afgelopen gesprekken op school zit ik met een dilemma of ik het volgende wel of niet opnieuw moet bespreken:
Kind heeft groep 1 op een andere school gedaan. We zijn destijds door school benadert vanwege vermoedens van hoofdbegaafdheid. We hebben enkele vragenlijsten ingevuld, school heeft dat ook gedaan. Conclusie was dat, hoewel er officieel op deze leeftijd nog niet gesproken zou mogen worden van hoogbegaafdheid (en school ook geen testen kan doen), zij er vrij zeker van waren dat kind deze voorsprong zou behouden.
In de ontwikkeling is kind altijd heel vlot geweest, motorisch en wbt spraak. Interesseert zich voor veel onderwerpen (geschiedenis, heelal, vulkanen, Freek Vonk), heeft een super goed geheugen en veel fantasie, is verbaal heel sterk. Kan goed oorzaak-gevolg verbanden zien. Is niet perse heel vlot met schrijven en inzicht in getallen.

Vanwege een verhuizing is het groep 2 op een andere school gestart. Daar hebben we de bevindingen van de vorige school doorgegeven. School 1 had aangegeven dat school 2 contact mocht opnemen om kind te bespreken, dat is naar ons weten niet gedaan. Op school 2 komt het kind goed mee, wat betreft getallen loopt het wat achter, taalkundig voor en verder gewoon een 'goed gemiddeld kind'. Zien dat het verbaal heel kundig is en dat het brede kennis heeft, en thats it.

En dat verschil zit me dwars. Zeker omdat school 1 zo overtuigd was van hoogbegaafdheid. Destijds kon kind zich optrekken aan en meedoen met groep 2. Nu zit het in groep 2 en kan dat niet meer. Waar het vorig jaar het liefst werkjes maakte, speelt het nu liever op het plein.
Het belangrijkste is dat kind fijn naar school gaat, vriendjes heeft en mee kan komen. En zo is de situatie. Aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat hoogbegaafde kinderen zich heel snel kunnen aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving en ben ik bang dat het later vast gaat lopen.

Ik zit dus in tweestrijd of ik het opnieuw bespreekbaar moet maken.
Ik wil niet 'zo'n moeder' zijn die denkt dat kind bijzonder is, maar wil wel dat mijn kind het potentieel kan ontwikkelen.
Daarnaast kwam kind van de week uit school met het verhaal dat kinderen uit de klas hadden gevraagd hoe het kwam dat kind toch zoveel dingen wist. Dat maakt dat ik wat alerter ben, want gedraagt kind zich niet volgens standaard kleuter normen? Of het was gewoon een opmerking?

Wat zouden jullie doen? Opnieuw bespreken met leerkrachten? Of aankijken hoe zich ontwikkelt, zolang kind met plezier gaat?
kindvraag wijzigde dit bericht op 10-02-2022 17:28
0.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
12-02-2022 13:10
Nou, ik merk dat wat ik probeer over te brengen, namelijk de beleving van mijn kinderen en het zoeken naar verklaringen niet landt hier.

Speelgoed hier gaat gewoon niet kapot. En we hebben hier geen hufterproof speelgoed, maar delicaat, want daar zijn mijn kinderen vertrouwd mee.
Als er een kind hier komt, gooit het alle bakken open, kijkt overal in, maakt alles open. En trekt dus met brute kracht als het niet meteen lukt. Stuk.

Dat zijn wij in ons gezin niet gewend en dus stel ik die regels ook niet in. Tot je een kind te spelen krijgt die dus wel zo lomp is. En telkens weer, ook na de 3e keer.

Daar komen dan vervolgens vragen over hier thuis. Dat bedoel ik met zijns kenmerken. Hoe kan het dat er niet zuinig met speelgoed kan worden omgegaan? Ook niet als je het al eens hebt gezegd?

Die diepere laag, die mist hier bij vriendjes. Dat begint nu pas bij te trekken, nu oudste en zijn vriendjes ouder worden.

Maar goed, het was een voorbeeld. Zonder het label hb had ik dat verschil nooit kunnen verklaren tussen mijn kinderen en de leeftijdsgenoten.
Ik denk dat het gewoon een bar slecht voorbeeld is, want 'diepere lagen' (waarom doet een ander anders dan ik gewend ben en belangrijk vind) komen bij nogal veel kinderen voor, maar bij ieder op een andere vlak en eigen gevoeligheden.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
12-02-2022 13:13
Ik denk dat het gewoon een bar slecht voorbeeld is, want 'diepere lagen' (waarom doet een ander anders dan ik gewend ben en belangrijk vind) komen bij nogal veel kinderen voor, maar bij ieder op een andere vlak en eigen gevoeligheden.
Ik zit zelf nog in een steile leercurve dan. Geef me dan gewoon het voordeel van de twijfel in deze.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Doreia, ik kan je volgen tot je laatste alinea.
Daar ga je volgens mij ernstig mis.
Hoef je van mij niet aan te nemen hoor.
Ik adviseer je wel om deze houding kritisch te (laten) bekijken, want het kan nogal schadelijk zijn om zo’n fixed wereldbeeld mee te krijgen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Ik ga nu een beetje off topic, maar ik wat ik soms op fora zie gebeuren is dat ouders een stereotiep beeld van de buitenwereld ontwikkelen. Anderen begrijpen mijn kind niet. Er bestaat geen goed onderwijs voor mijn kind. Of zelfs: scholen zijn schadelijk voor deze kinderen.

En hier krijgen kinderen iets van mee. Ik denk dat je hier heel voorzichtig mee moet zijn, want in potentie kan dit, hoewel goed bedoeld, schadelijk zijn voor een kind.

Maar dit staat los van dit topic. In geval van TO kan ze gewoon in gesprek gaan met school en aangeven dat ze het gevoel heeft dat er meer in haar kind zit, dan er op school uitkomt.
Bij ons ging en gaat er echt wel wat kapot, want onhandig, puber dus nog steeds onhandig en niet boeien etc. Wat dat met hoogbegaafdheid te maken heeft snap ik niet.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
12-02-2022 13:15
Ik ga nu een beetje off topic, maar ik wat ik soms op fora zie gebeuren is dat ouders een stereotiep beeld van de buitenwereld ontwikkelen. Anderen begrijpen mijn kind niet. Er bestaat geen goed onderwijs voor mijn kind. Of zelfs: scholen zijn schadelijk voor deze kinderen.

En hier krijgen kinderen iets van mee. Ik denk dat je hier heel voorzichtig mee moet zijn, want in potentie kan dit, hoewel goed bedoeld, schadelijk zijn voor een kind.
Dit is waarom ik heel zelden maar lees op het hb-kindforum.
Alecta schreef:
12-02-2022 13:15
Ik ga nu een beetje off topic, maar ik wat ik soms op fora zie gebeuren is dat ouders een stereotiep beeld van de buitenwereld ontwikkelen. Anderen begrijpen mijn kind niet. Er bestaat geen goed onderwijs voor mijn kind. Of zelfs: scholen zijn schadelijk voor deze kinderen.

En hier krijgen kinderen iets van mee. Ik denk dat je hier heel voorzichtig mee moet zijn, want in potentie kan dit, hoewel goed bedoeld, schadelijk zijn voor een kind.

Maar dit staat los van dit topic. In geval van TO kan ze gewoon in gesprek gaan met school en aangeven dat ze het gevoel heeft dat er meer in haar kind zit, dan er op school uitkomt.
Dat er geen goed onderwijs beschikbaar is en het huidige schadelijk voor mijn kind kan ik helaas pas achteraf concluderen. En toen was het al te laat. Als ik dit alles voorafhad geweten was homeschooling een serieus optie geweest.
Alle reacties Link kopieren
feow schreef:
12-02-2022 13:14
Doreia, ik kan je volgen tot je laatste alinea.
Daar ga je volgens mij ernstig mis.
Hoef je van mij niet aan te nemen hoor.
Ik adviseer je wel om deze houding kritisch te (laten) bekijken, want het kan nogal schadelijk zijn om zo’n fixed wereldbeeld mee te krijgen.
Ik ben aan het leren. Ik heb een coach. Ik heb een kind wat totaal vast loopt op school en niets meer wil. Ik heb een kleuter wat leest, schrijft en rekent op groep 3 maar juf niet aan wil omdat hij het op school niet laat zien. Ik kan blijkbaar nog niet adviseren omdat ik zelf de schaapjes nog niet op het droge hrb.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
12-02-2022 13:19
Ik ben aan het leren. Ik heb een coach. Ik heb een kind wat totaal vast loopt op school en niets meer wil. Ik heb een kleuter wat leest, schrijft en rekent op groep 3 maar juf niet aan wil omdat hij het op school niet laat zien. Ik kan blijkbaar nog niet adviseren omdat ik zelf de schaapjes nog niet op het droge hrb.
:hug:
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
IQ-testen vind ik ergens ook arbitrair. Een kind met een TIQ van 129 heeft dan geen problemen? En een kind met 131 wordt gezien als zorgleerling? En is de IQ-test goed afgenomen, hoe zat het kind in zijn vel bij de afname? Zijn er indicatoren die de test beïnvloeden? En meet je wat je moet meten? Het is niet voor niets dat IQ-testen maar 2 jaar geldig zijn. Het is deels een momentopname.

Zoals gezegd mijn kind was zwaar dysharmonisch. Ze deed de wisc-3 en scoorde verbaal 128 en performaal 91. Dat verschil was veel te groot maar "hoogbegaafd" was uitgesloten. Ze had bijvoorbeeld het doolhof-onderdeel heel slecht gemaakt. Ze was langzaam, ging buiten de lijntjes, maakte uitstulpingen bij splitsingen etc. voor ze bij de goede oplossing kwam. Zwaar onvoldoende voor die test. Ik herkende dat niet en zijzelf ook niet want ze had alle doolhofjes goed opgelost, ook die hele moeilijke met de dunne straatjes. Maar hetzelfde, tikje perfectionistische, kind had veel moeite met de pengreep en schrijven/tekenen. Wat heb je als tester gemeten? De oplossing die ze vindt of de moeite die ze moet doen om haar potlood door dat doolhof te sturen. De tester kon daar geen antwoord op geven. En zo waren er nog wel meer tests waarbij ik mij afvroeg of haar motorische vaardigheden een objectieve testuitslag qua intelligentie of concentratie in de weg stonden. Zo moest ze een serie rondjes tekenen als test voor concentratie, maar ze waren niet mooi rond en gesloten. Oftewel ze was slordig en ongeconcentreerd... of vraag je iets wat ze niet kan. Maar zo kan een test dus mislukken of een verkeerd beeld geven. De testers waren zeker van hun conclusie en ik ben toen ook mijn gevoel gaan volgen door naar een kinderfysiotherapeut te gaan om haar motorische ontwikkeling in kaart te brengen. En of ze hoogbegaafd zou kunnen zijn als je een test afneemt waarbij haar motoriek geen rol speelt... Geen idee. De school ziet haar wel als meer/hoogbegaafd en handelt daar naar. Meer hoeft niet.
Alle reacties Link kopieren
Moiren schreef:
12-02-2022 13:16
Bij ons ging en gaat er echt wel wat kapot, want onhandig, puber dus nog steeds onhandig en niet boeien etc. Wat dat met hoogbegaafdheid te maken heeft snap ik niet.


Ik ook niet. Eigenlijk had ik het idee dat mijn hbtje juist dingen stuk maakt omdat hij wil weten hoe dingen werken. Maar hij bezit weinig verfijndheid dus dan gaat het vaak stuk.

Toen we rond zijn 3de een nieuwe cv-installatie kregen kon hij zijn geluk niet op door de oude uit te kunnen pluizen :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
12-02-2022 13:19
Ik ben aan het leren. Ik heb een coach. Ik heb een kind wat totaal vast loopt op school en niets meer wil. Ik heb een kleuter wat leest, schrijft en rekent op groep 3 maar juf niet aan wil omdat hij het op school niet laat zien. Ik kan blijkbaar nog niet adviseren omdat ik zelf de schaapjes nog niet op het droge hrb.


Schuif jezelf nou niet helemaal af. Zie het als een kans om samen te leren. En je loopt al voor dus kan je al wel de juiste vragen stellen.
Alle reacties Link kopieren
MrsDuck schreef:
12-02-2022 13:26
IQ-testen vind ik ergens ook arbitrair. Een kind met een TIQ van 129 heeft dan geen problemen? En een kind met 131 wordt gezien als zorgleerling? En is de IQ-test goed afgenomen, hoe zat het kind in zijn vel bij de afname? Zijn er indicatoren die de test beïnvloeden? En meet je wat je moet meten? Het is niet voor niets dat IQ-testen maar 2 jaar geldig zijn. Het is deels een momentopname.

Zoals gezegd mijn kind was zwaar dysharmonisch. Ze deed de wisc-3 en scoorde verbaal 128 en performaal 91. Dat verschil was veel te groot maar "hoogbegaafd" was uitgesloten. Ze had bijvoorbeeld het doolhof-onderdeel heel slecht gemaakt. Ze was langzaam, ging buiten de lijntjes, maakte uitstulpingen bij splitsingen etc. voor ze bij de goede oplossing kwam. Zwaar onvoldoende voor die test. Ik herkende dat niet en zijzelf ook niet want ze had alle doolhofjes goed opgelost, ook die hele moeilijke met de dunne straatjes. Maar hetzelfde, tikje perfectionistische, kind had veel moeite met de pengreep en schrijven/tekenen. Wat heb je als tester gemeten? De oplossing die ze vindt of de moeite die ze moet doen om haar potlood door dat doolhof te sturen. De tester kon daar geen antwoord op geven. En zo waren er nog wel meer tests waarbij ik mij afvroeg of haar motorische vaardigheden een objectieve testuitslag qua intelligentie of concentratie in de weg stonden. Zo moest ze een serie rondjes tekenen als test voor concentratie, maar ze waren niet mooi rond en gesloten. Oftewel ze was slordig en ongeconcentreerd... of vraag je iets wat ze niet kan. Maar zo kan een test dus mislukken of een verkeerd beeld geven. De testers waren zeker van hun conclusie en ik ben toen ook mijn gevoel gaan volgen door naar een kinderfysiotherapeut te gaan om haar motorische ontwikkeling in kaart te brengen. En of ze hoogbegaafd zou kunnen zijn als je een test afneemt waarbij haar motoriek geen rol speelt... Geen idee. De school ziet haar wel als meer/hoogbegaafd en handelt daar naar. Meer hoeft niet.


Sorry maar dan had je kind een flapdrol van een tester als dit klopt en een tester dit niet heeft meegenomen. En heeft ze al een ergotherapeut?
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
12-02-2022 11:44
Ik ben het hier heel erg mee eens. Bij mijn zoon in de brugklas heb ik weleens mijn zorgen geuit dat hij zo'n hekel aan school had. Toen vroeg de mentor heel droog: hoeveel procent van de pubers denk je dat schoolwerk en huiswerk leuk vinden? En dat is natuurlijk ook zo.

Ik denk dat je er ouder voor moet waken om je kind het idee te geven dat hij of zij nooit zal kunnen aarden in een onderwijssituatie. Dat kan echt heel schadelijk zijn.

Wat betreft onderwijs: dat is soms schipperen en soms lopen er dingen goed fout. Maar vaak kunnen zaken ook vrij eenvoudig worden aangepakt zonder al te veel moeite. Mijn jongste dochter was diep ongelukkig op de basisschool. Een andere school deed wonderen voor haar welzijn. Was het ideaal? Zeker niet. Maar dat is school voor geen enkel kind, puur omdat we geen privéonderwijs kennen in NL.
Ja, precies, dit bedoel ik ook een beetje. Uiteindelijk is het natuurlijk een zegen dat je hoog- en niet laagbegaafd bent, moet je je voorstellen hoe erg school dan is. Met een bovengemiddelde intelligentie kun je in ieder geval jezelf nog vermaken en jezelf nog van alles aanleren. Is dat altijd ideaal? Nee, vast niet, maar ik blijf er bij dat als je dan toch een 'handicap' moet hebben, hoogbegaafdheid wel echt een van de leukste is.
Am Yisrael Chai!
MrsDuck schreef:
12-02-2022 13:26
IQ-testen vind ik ergens ook arbitrair. Een kind met een TIQ van 129 heeft dan geen problemen? En een kind met 131 wordt gezien als zorgleerling? En is de IQ-test goed afgenomen, hoe zat het kind in zijn vel bij de afname? Zijn er indicatoren die de test beïnvloeden? En meet je wat je moet meten? Het is niet voor niets dat IQ-testen maar 2 jaar geldig zijn. Het is deels een momentopname.

Zoals gezegd mijn kind was zwaar dysharmonisch. Ze deed de wisc-3 en scoorde verbaal 128 en performaal 91. Dat verschil was veel te groot maar "hoogbegaafd" was uitgesloten. Ze had bijvoorbeeld het doolhof-onderdeel heel slecht gemaakt. Ze was langzaam, ging buiten de lijntjes, maakte uitstulpingen bij splitsingen etc. voor ze bij de goede oplossing kwam. Zwaar onvoldoende voor die test. Ik herkende dat niet en zijzelf ook niet want ze had alle doolhofjes goed opgelost, ook die hele moeilijke met de dunne straatjes. Maar hetzelfde, tikje perfectionistische, kind had veel moeite met de pengreep en schrijven/tekenen. Wat heb je als tester gemeten? De oplossing die ze vindt of de moeite die ze moet doen om haar potlood door dat doolhof te sturen. De tester kon daar geen antwoord op geven. En zo waren er nog wel meer tests waarbij ik mij afvroeg of haar motorische vaardigheden een objectieve testuitslag qua intelligentie of concentratie in de weg stonden. Zo moest ze een serie rondjes tekenen als test voor concentratie, maar ze waren niet mooi rond en gesloten. Oftewel ze was slordig en ongeconcentreerd... of vraag je iets wat ze niet kan. Maar zo kan een test dus mislukken of een verkeerd beeld geven. De testers waren zeker van hun conclusie en ik ben toen ook mijn gevoel gaan volgen door naar een kinderfysiotherapeut te gaan om haar motorische ontwikkeling in kaart te brengen. En of ze hoogbegaafd zou kunnen zijn als je een test afneemt waarbij haar motoriek geen rol speelt... Geen idee. De school ziet haar wel als meer/hoogbegaafd en handelt daar naar. Meer hoeft niet.
Voor zover ik weet (maar ik ben geen kenner) telde de subtest doolhoven niet mee voor de gemeten IQ range.

En testen zijn een hulpmiddel. Nooit de absolute waarheid. En ze geven een potentie aan, geen resultaat. M.a.w. iemand kan een grote potentie hebben, maar als er niets mee gedaan wordt, of als diegene zelf er niets mee doet, dan zullen de resultaten minder zijn, dan de potentie aangeeft.

IQ-testen zijn een prachtige uitvinding, maar er zitten ook de nodige haken en ogen aan.
Alle reacties Link kopieren
Luchtig schreef:
12-02-2022 13:34
Sorry maar dan had je kind een flapdrol van een tester als dit klopt en een tester dit niet heeft meegenomen. En heeft ze al een ergotherapeut?
Na de bevindingen van de fysiotherapeut, die mocht de Movement ABC afnemen, heeft een revalidatiearts het stempel DCD heeft gegeven. DCD valt, net als bijvoorbeeld ADHD, onder de DSM-V.

Ze heeft fysiotherapie gehad en nu heeft ze ergotherapie. Haar schrijven is nog steeds van dien aard dat ze nu een indicatie krijgt om zo veel mogelijk met een laptop/chromebook te werken. En de testers van de IQ/ADHD waren van een officiële jeugdpsychotherapie praktijk. Maar van motoriek hadden ze geen verstand en dcd gingen ze niet over... Ik heb er geen stap meer binnen gezet. 😁
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
12-02-2022 13:49
Voor zover ik weet (maar ik ben geen kenner) telde de subtest doolhoven niet mee voor de gemeten IQ range.

En testen zijn een hulpmiddel. Nooit de absolute waarheid. En ze geven een potentie aan, geen resultaat. M.a.w. iemand kan een grote potentie hebben, maar als er niets mee gedaan wordt, of als diegene zelf er niets mee doet, dan zullen de resultaten minder zijn, dan de potentie aangeeft.

IQ-testen zijn een prachtige uitvinding, maar er zitten ook de nodige haken en ogen aan.
Op de subtesten krijg je scores en dat neem je mee in het performale of verbale deel en vanuit die twee krijg je de totale IQ tenminste zo heb ik het destijds begrepen vanuit de wisc-3. Ik weet het niet meer precies wat ze nog meer gedaan heeft, deze was mij bijgebleven omdat het zo opvallend was Die rondjes test was voor ADHD. Je kunt verkeerde conclusies trekken. En testen zijn inderdaad niet heilig, blijf vooral zelf naar je kind kijken en op je gevoel vertrouwen. Dat is vooral wat ik To wil meegeven.
MrsDuck schreef:
12-02-2022 14:02
Op de subtesten krijg je scores en dat neem je mee in het performale of verbale deel en vanuit die twee krijg je de totale IQ tenminste zo heb ik het destijds begrepen vanuit de wisc-3. Ik weet het niet meer precies wat ze nog meer gedaan heeft, deze was mij bijgebleven omdat het zo opvallend was Die rondjes test was voor ADHD. Je kunt verkeerde conclusies trekken. En testen zijn inderdaad niet heilig, blijf vooral zelf naar je kind kijken en op je gevoel vertrouwen. Dat is vooral wat ik To wil meegeven.
Dat klopt, maar niet alle subtesten tellen mee. Van doolhoven weet ik mij redelijk zeker te herinneren dat deze niet meetelt voor het IQ cijfer.

Maakt verder ook niet uit. Ik ben er een groot voorstander om je niet al te blind te staren op de resultaten van een IQ test. Het zegt wel iets, maar zeker niet alles.
Ik denk dat je tot op zekere hoogte wel moet groeien in de acceptatie van je hoogbegaafdheid, want het kan voor jonge kinderen en pubers heel erg eenzaam zijn. Dan helpt het heel erg als je goed begeleid wordt, zodat je leert wat je wel heel goed kunt en wat je nog kunt leren. Daarvoor hoeft je begeleider niet zelf hb te zijn, maar zij/hij moet wel kunnen accepteren dat je heel snel denkt. Dat kan niet iedereen en alhoewel een hb-kind erg slim is, is het nog altijd een kind. Niets zo fnuikend voor een kind als een juf die lelijk tegen je doet en jij weet niet wat je fout gedaan hebt.

Als je dan ooit lekker in je vel zit, is het natuurlijk heel prettig dat je snel denkt en structuren snel doorziet.
Alle reacties Link kopieren
Ronja schreef:
11-02-2022 20:44
Klinkt als een hele leuke school Silent-witness! In welke windstreek van Nl is dat?
Brabant :)
Not my circus, not my monkeys
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
12-02-2022 13:46
Ja, precies, dit bedoel ik ook een beetje. Uiteindelijk is het natuurlijk een zegen dat je hoog- en niet laagbegaafd bent, moet je je voorstellen hoe erg school dan is. Met een bovengemiddelde intelligentie kun je in ieder geval jezelf nog vermaken en jezelf nog van alles aanleren. Is dat altijd ideaal? Nee, vast niet, maar ik blijf er bij dat als je dan toch een 'handicap' moet hebben, hoogbegaafdheid wel echt een van de leukste is.
Ik hoop toch echt dat mijn kind dit ooit gaat zien. Ik vrees alleen van niet. Ik denk overigens ook dat je gelukkiger kan worden als je laagbegaafd bent dan als je hoogbegaafd bent.

Nadeel van hoogbegaafd tov laagbegaafd is dat je heel goed kunt nadenken en je dus heel goed beseft dat je niet doorsnee bent en op veel vlakken niet past bij wat er geboden wordt. Als je laagbegaafd bent, is dat besef er minder en is er bovendien veel meer aandacht voor je op school en is veel meer mogelijk.
Alle reacties Link kopieren
Maar goed, mijn reactie is wel erg ver weg van de de vraag waar TO mee kwam.

Ik haar geval zou ik met school open in gesprek gaan. Ze kan dan haar zorgen uiten en school kan laten weten wat zij zien. Hopelijk kunnen daarna passende afspraken gemaakt worden over hoe ze met kind zullen om gaan.
Alle reacties Link kopieren
Forte schreef:
12-02-2022 20:01
Ik hoop toch echt dat mijn kind dit ooit gaat zien. Ik vrees alleen van niet. Ik denk overigens ook dat je gelukkiger kan worden als je laagbegaafd bent dan als je hoogbegaafd bent.

Nadeel van hoogbegaafd tov laagbegaafd is dat je heel goed kunt nadenken en je dus heel goed beseft dat je niet doorsnee bent en op veel vlakken niet past bij wat er geboden wordt. Als je laagbegaafd bent, is dat besef er minder en is er bovendien veel meer aandacht voor je op school en is veel meer mogelijk.
Je kunt geen leed vergelijken, maar dit is echt onzin. Ik ken een aantal mensen die laag begaafd zijn, en die hebben echt ontzettend veel verdriet dat er zoveel voor hen is weggelegd. Zelfs rijbewijs halen is voor een aantal lastig, maar ook relaties etc. En als je dan broers en zussen hebt die die dingen wel hebben, dan doet dat veel pijn. Mensen die laag begaafd zijn weten vaak heel goed wat ze missen. Volgens mij heb je het over mensen met een zwaardere verstandelijke beperking.

Ik heb twee hoogbegaafde broers, en die zijn altijd door het leven heen gesjeesd. Beiden gepromoveerd, functies in het buitenland, veel buitenschoolse en studieactiviteiten. En één van hen ook altijd reet populair geweest.

Ik kon ook best oké leren, maar heb m’n gymnasium gewoon met zesjes en zevens gehaald. Maar goed, deze voorbeelden zijn ook maar willekeurig, maar het is echt niet voor iedereen kommer en kwel.
lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 12-02-2022 20:12
16.77% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Nu ik het topic zo verder lees kan ik alleen maar zeggen dat het enige wat ik voor mijn kind wil is dat hij gelukkig en blij is. Dat hij het naar zijn zin heeft en zn plekje op de wereld vindt.
Ik vind mijn kind fantastisch, maar niet omdat hij HB is of omdat hij alleen 9,5 en 10en haalt op school, omdat toetsen bij hem wel lukt. En ook niet omdat ik alleen dit schooljaar al 20x naar school moest omdat de leerkracht in groep 8 het hem en zichzelf erg moeilijk maakt. Doordat de leerkracht er voor kiest niet 'zijn taal' te spreken en hem af te rekenen op alles wat hij weigert (bv maken van 40 sommen terwijl hij easy peasy de moeilijkste kan maken zonder uitleg of omdat hij geen schets wil maken op papier voordat hij hem op een stoffen tas gaat tekenen). Ik weet dat het lastig is als een kind zaken weigert wanneer hij geen nut en noodzaak ziet. Maar hem daarom de klas uitsturen en terug in groep 2 laten plaatsen voor de hele dag 'want hij leert daar misschien wel luisteren' en 'hij moet het doen omdat ik het zeg' en zoals de laatste ouderavond: 'ik heb hem niks meer te leren' doen echt pijn aan mn moederhart en vind ik ook heel schadelijk.

Mijn kind is fantastisch omdat hij heerlijke humor heeft, een scherpe blik en een rappe tong. Hij met eindeloos geduld de meest moeilijk technische termen (en het handboek beter kent dan de FIA) in de f1 uit kan leggen aan mij. Hij zijn broertje altijd zal helpen en beschermen (ook al gaat dat ten koste van zichzelf). Hij een groot hart heeft voor dieren en zich zorgen maakt om zijn oma omdat ze alleen thuis woont en gehoord had dat zoveel ouderen in truukjes aan de deur trappen.

Maar school is in deze maatschappij hoe je het went of keert wel belangrijk. En hij 'moet' nog zo lang. Ik wil ook graag dat hij daar een leuke tijd heeft. Ook al past hij niet helemaal in de mal die zo kenmerkend is voor ons onderwijssysteem.
Of dat daar nu wel of geen labeltje aan hangt zal mij -heel eerlijk- worst zijn. Zoals ik al zei, we hebben hem breed laten testen, zowel intelligentietest en verder. Niet omdat ik het zo graag wilde of wilde weten, maar omdat ik de deksel op school zo hard op mn neus kreeg, omdat mijn zoon externaliserend gedrag vertoonde terwijl we dit thuis he-le-maal niet herkenden en hij diep ongelukkig was.
Het bracht destijds uiteindelijk wel het balletje aan het rollen naar betere tijden in groep 7 en toen heb ik wel kunnen zien wat een leerkracht kan betekenen. In groep 6 liep mijn zoon helemaal vast, in groep 7 door een leerkracht die investeerde plus toegang tot verrijking. Was een top jaar.
Nu een leerkracht die hem weer in die mal probeert te proppen (wat ik begrijp want 23 kinderen in de klas: druk) en het is echt weer bal.
En dan is het echt mijn plicht om de zeurmoeder uit te hangen op school voor het best passend onderwijs voor mijn kind wat mogelijk is.
silent-witness wijzigde dit bericht op 12-02-2022 20:14
0.10% gewijzigd
Not my circus, not my monkeys
Alle reacties Link kopieren
Lorem_Ipsum schreef:
12-02-2022 20:07
Je kunt geen leed vergelijken, maar dit is echt onzin. Ik ken een aantal mensen die laag begaafd zijn, en die hebben echt ontzettend veel verdriet dat er zoveel voor hen is weggelegd. Zelfs rijbewijs halen is voor een aantal lastig, maar ook relaties etc. En als je dan broers en zussen hebt die die dingen wel hebben, dan doet dat veel pijn. Mensen die laag begaafd zijn weten vaak heel goed wat ze missen. Volgens mij heb je het over mensen met een zwaardere verstandelijke beperking.
Dit is misschien inderdaad ook wel onzin. Zoveel weet ik niet over laagbegaafdheid, dus misschien had ik de vergelijking beter niet kunnen maken. Excuses.

Maar ik ben zwaar allergisch voor mensen die beweren dat het geen probleem is om hoogbegaafd te zijn, dat het luxe is en dat het fijn is om hoogbegaafd te zijn. Mijn kind is doodongelukkig en dat komt (bijna alleen maar) door haar hoogbegaafdheid.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven