Kinderen
alle pijlers
Twijfels over hoogbegaafdheid bespreekbaar maken
donderdag 10 februari 2022 om 16:45
Goedemiddag,
Van de week heeft ons kind (groep 2) het rapport meegekregen, binnenkort zijn de 10 minuten gesprekken. N.a.v. de afgelopen gesprekken op school zit ik met een dilemma of ik het volgende wel of niet opnieuw moet bespreken:
Kind heeft groep 1 op een andere school gedaan. We zijn destijds door school benadert vanwege vermoedens van hoofdbegaafdheid. We hebben enkele vragenlijsten ingevuld, school heeft dat ook gedaan. Conclusie was dat, hoewel er officieel op deze leeftijd nog niet gesproken zou mogen worden van hoogbegaafdheid (en school ook geen testen kan doen), zij er vrij zeker van waren dat kind deze voorsprong zou behouden.
In de ontwikkeling is kind altijd heel vlot geweest, motorisch en wbt spraak. Interesseert zich voor veel onderwerpen (geschiedenis, heelal, vulkanen, Freek Vonk), heeft een super goed geheugen en veel fantasie, is verbaal heel sterk. Kan goed oorzaak-gevolg verbanden zien. Is niet perse heel vlot met schrijven en inzicht in getallen.
Vanwege een verhuizing is het groep 2 op een andere school gestart. Daar hebben we de bevindingen van de vorige school doorgegeven. School 1 had aangegeven dat school 2 contact mocht opnemen om kind te bespreken, dat is naar ons weten niet gedaan. Op school 2 komt het kind goed mee, wat betreft getallen loopt het wat achter, taalkundig voor en verder gewoon een 'goed gemiddeld kind'. Zien dat het verbaal heel kundig is en dat het brede kennis heeft, en thats it.
En dat verschil zit me dwars. Zeker omdat school 1 zo overtuigd was van hoogbegaafdheid. Destijds kon kind zich optrekken aan en meedoen met groep 2. Nu zit het in groep 2 en kan dat niet meer. Waar het vorig jaar het liefst werkjes maakte, speelt het nu liever op het plein.
Het belangrijkste is dat kind fijn naar school gaat, vriendjes heeft en mee kan komen. En zo is de situatie. Aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat hoogbegaafde kinderen zich heel snel kunnen aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving en ben ik bang dat het later vast gaat lopen.
Ik zit dus in tweestrijd of ik het opnieuw bespreekbaar moet maken.
Ik wil niet 'zo'n moeder' zijn die denkt dat kind bijzonder is, maar wil wel dat mijn kind het potentieel kan ontwikkelen.
Daarnaast kwam kind van de week uit school met het verhaal dat kinderen uit de klas hadden gevraagd hoe het kwam dat kind toch zoveel dingen wist. Dat maakt dat ik wat alerter ben, want gedraagt kind zich niet volgens standaard kleuter normen? Of het was gewoon een opmerking?
Wat zouden jullie doen? Opnieuw bespreken met leerkrachten? Of aankijken hoe zich ontwikkelt, zolang kind met plezier gaat?
Van de week heeft ons kind (groep 2) het rapport meegekregen, binnenkort zijn de 10 minuten gesprekken. N.a.v. de afgelopen gesprekken op school zit ik met een dilemma of ik het volgende wel of niet opnieuw moet bespreken:
Kind heeft groep 1 op een andere school gedaan. We zijn destijds door school benadert vanwege vermoedens van hoofdbegaafdheid. We hebben enkele vragenlijsten ingevuld, school heeft dat ook gedaan. Conclusie was dat, hoewel er officieel op deze leeftijd nog niet gesproken zou mogen worden van hoogbegaafdheid (en school ook geen testen kan doen), zij er vrij zeker van waren dat kind deze voorsprong zou behouden.
In de ontwikkeling is kind altijd heel vlot geweest, motorisch en wbt spraak. Interesseert zich voor veel onderwerpen (geschiedenis, heelal, vulkanen, Freek Vonk), heeft een super goed geheugen en veel fantasie, is verbaal heel sterk. Kan goed oorzaak-gevolg verbanden zien. Is niet perse heel vlot met schrijven en inzicht in getallen.
Vanwege een verhuizing is het groep 2 op een andere school gestart. Daar hebben we de bevindingen van de vorige school doorgegeven. School 1 had aangegeven dat school 2 contact mocht opnemen om kind te bespreken, dat is naar ons weten niet gedaan. Op school 2 komt het kind goed mee, wat betreft getallen loopt het wat achter, taalkundig voor en verder gewoon een 'goed gemiddeld kind'. Zien dat het verbaal heel kundig is en dat het brede kennis heeft, en thats it.
En dat verschil zit me dwars. Zeker omdat school 1 zo overtuigd was van hoogbegaafdheid. Destijds kon kind zich optrekken aan en meedoen met groep 2. Nu zit het in groep 2 en kan dat niet meer. Waar het vorig jaar het liefst werkjes maakte, speelt het nu liever op het plein.
Het belangrijkste is dat kind fijn naar school gaat, vriendjes heeft en mee kan komen. En zo is de situatie. Aan de andere kant blijkt uit onderzoek dat hoogbegaafde kinderen zich heel snel kunnen aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving en ben ik bang dat het later vast gaat lopen.
Ik zit dus in tweestrijd of ik het opnieuw bespreekbaar moet maken.
Ik wil niet 'zo'n moeder' zijn die denkt dat kind bijzonder is, maar wil wel dat mijn kind het potentieel kan ontwikkelen.
Daarnaast kwam kind van de week uit school met het verhaal dat kinderen uit de klas hadden gevraagd hoe het kwam dat kind toch zoveel dingen wist. Dat maakt dat ik wat alerter ben, want gedraagt kind zich niet volgens standaard kleuter normen? Of het was gewoon een opmerking?
Wat zouden jullie doen? Opnieuw bespreken met leerkrachten? Of aankijken hoe zich ontwikkelt, zolang kind met plezier gaat?
kindvraag wijzigde dit bericht op 10-02-2022 17:28
0.61% gewijzigd
donderdag 10 februari 2022 om 20:30
Dat lijkt mijn dochter!feow schreef: ↑10-02-2022 19:06Ik heb een keer een leerling in groep drie gehad die braaf mee ging hakken en plakken I-k, m-aa-n enz. En ook braaf zo voorlezen. Pas na een week of drie zag ik dat ze ergens in een hoekje een boekje zat te lezen. Want dat kon ze al lang. Maar dat had ze niemand (ook thuis niet) laten weten, en ze deed op school gewoon heel erg haar best om te doen wat ik vroeg. Hakken en plakken dus.
En toen ze, gesteund door mij (want thuis las ze wel ‘gewoon’), aan de juf vroeg of ze ook 3 sterren mocht doen, riep de juf verontwaardigd uit: ja maar, kindje, dan moet je wel eind3 kunnen lezen, en jij hakt en plakt nog! Kind piepte nog een beetje dat ze dat ze dat eind 4 boekjes las, maar ze was te bescheiden om tegen de juf in te gaan. Toen heb ik voorzichtig geïntervenieerd, dat ze helemaal niet hakt en plakt en 3- en 4-lettergreepwoorden leest.
Maar ja, in de les h-a-k-j-e-e-n-p-l-a-k-j-e. Zo had ze dat geleerd, dus deed dat braaf. (En kreeg ook steeds huiswerk mee, want ze las niet goed).
donderdag 10 februari 2022 om 20:39
Neem je kind serieus. Echt waar.
Je kind heeft recht op passend onderwijs.
Zij gaat straks zomaar lezen, in een flits. Maar word gedwongen te wachten op de rest.
Ik heb hier een hb vastloper in groep 5. Hij deed niets meer. Nu blijkt dat het tempo zo moordend laag ligt dat hij daar stress van krijgt. Hij wordt nu doorgetoetst en er is nu aandacht voor.
Mijn kleuter leest en schrijft. Rekent uit zijn hoofd. Ook hij krijgt straks een cito.
Als ze al zoveel dingen verbind met elkaar , dan is de leerstof die wordt aangeboden uiteindelijk super simpel. Maar dan kan ze vastlopen omdat ze niet kan bevatten dat het antwoord zo simpel is. Dat kan toch niet, zo simpel?
Kijk de YouTube van tessa kieboom en tijl koenderink, gewoon om je een beeld te vormen van jullie voorland.
Je kind heeft recht op passend onderwijs.
Zij gaat straks zomaar lezen, in een flits. Maar word gedwongen te wachten op de rest.
Ik heb hier een hb vastloper in groep 5. Hij deed niets meer. Nu blijkt dat het tempo zo moordend laag ligt dat hij daar stress van krijgt. Hij wordt nu doorgetoetst en er is nu aandacht voor.
Mijn kleuter leest en schrijft. Rekent uit zijn hoofd. Ook hij krijgt straks een cito.
Als ze al zoveel dingen verbind met elkaar , dan is de leerstof die wordt aangeboden uiteindelijk super simpel. Maar dan kan ze vastlopen omdat ze niet kan bevatten dat het antwoord zo simpel is. Dat kan toch niet, zo simpel?
Kijk de YouTube van tessa kieboom en tijl koenderink, gewoon om je een beeld te vormen van jullie voorland.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 10 februari 2022 om 20:55
Het labeltje doet er (nu) niet toe, maar wel wat je wil bereiken. Wil je dat school iets anders gaat doen dan ze nu doen? Is er een groot verschil in wat ze thuis laat zien en wat ze op school doet? Hoeveel verschil zie je in het rapport in wat ze vorig jaar op de oude school kon en nu op de nieuwe school laat zien? Hoe ligt ze in de klas, is ze druk bezig om er bij te gaan horen of gaat het van nature? Geven ze al extra werkjes en wordt ze daar op beoordeeld, waardoor dat vertekend op het rapport? Mijn dochter kreeg in groep 6 een voldoende voor spelling, maar wel met de opmerking dat ze net begonnen was met spelling groep 7. Zonder die opmerking zou het vreemd zijn geweest maar met die opmerking was het een knappe prestatie. Dus wat bieden ze haar aan?
Ik zou vooral dat soort vragen stellen en mocht het antwoord onbevredigend zijn dan kun je altijd nog een vervolggesprek met de ib'r er bij inplannen of een vervolgstap nemen als je denkt dat dat nodig is. Blijf er alert op en trek aan de bel als dat nodig is. Je bent niet zo'n moeder, je bent haar moeder.
Ik zou vooral dat soort vragen stellen en mocht het antwoord onbevredigend zijn dan kun je altijd nog een vervolggesprek met de ib'r er bij inplannen of een vervolgstap nemen als je denkt dat dat nodig is. Blijf er alert op en trek aan de bel als dat nodig is. Je bent niet zo'n moeder, je bent haar moeder.
donderdag 10 februari 2022 om 20:56
donderdag 10 februari 2022 om 21:48
Bedankt voor de reacties. Het gevoel niet zo'n moeder te willen zijn ga ik proberen los te laten. Mijn eigen achtergrond van 'doe maar normaal dan doe je al gek genoeg', en fijn opgaan in de meute, staan me soms in de weg. Daar moet ik me overheen zetten. Ik wil denken in het belang van kind, ongeacht wat een ander daarvan zou kunnen vinden.
Kind heeft het tijdens de verhuizing even erg lastig gehad, nu stabiliseert zich dat.
Zelf laten testen is zeker iets wat we overwegen. Niet op een heel korte termijn, wel als de resultaten van school niet overeen komen met wat we thuis zien, of kind op enig ander gebied vast lijkt te lopen.
De YouTube filmpjes die getipt werden, ken ik idd. O.a. door 1 van die filmpjes van Tessa Kieboom blijft het knagen als huidige school zegt dat het een gemiddelde groep 2'er is.
De algemene indruk van kind is tot op heden dat het goed in het vel zit. Kan goed aangeven als het boosheid of verdriet voelt opkomen, kan daar goed woorden aan geven, kan heerlijk opgaan in eigen fantasiespel. Verzint knutselwerkjes, bekijkt Donald Duckjes, speelt/plaagt graag jongere sibling en kan uren luisteren naar luisterboeken.
Hoewel we vaker terug hebben gehoord dat oudste 'anders' was dan leeftijdsgenoten, zien we nu door jongere sibling met terugwerkende kracht wat daarmee bedoeld werd. Wij wisten niet beter dan dat hoe oudste zich ontwikkelde.
Nogmaals bedankt voor het meedenken!
Kind heeft het tijdens de verhuizing even erg lastig gehad, nu stabiliseert zich dat.
Zelf laten testen is zeker iets wat we overwegen. Niet op een heel korte termijn, wel als de resultaten van school niet overeen komen met wat we thuis zien, of kind op enig ander gebied vast lijkt te lopen.
De YouTube filmpjes die getipt werden, ken ik idd. O.a. door 1 van die filmpjes van Tessa Kieboom blijft het knagen als huidige school zegt dat het een gemiddelde groep 2'er is.
De algemene indruk van kind is tot op heden dat het goed in het vel zit. Kan goed aangeven als het boosheid of verdriet voelt opkomen, kan daar goed woorden aan geven, kan heerlijk opgaan in eigen fantasiespel. Verzint knutselwerkjes, bekijkt Donald Duckjes, speelt/plaagt graag jongere sibling en kan uren luisteren naar luisterboeken.
Hoewel we vaker terug hebben gehoord dat oudste 'anders' was dan leeftijdsgenoten, zien we nu door jongere sibling met terugwerkende kracht wat daarmee bedoeld werd. Wij wisten niet beter dan dat hoe oudste zich ontwikkelde.
Nogmaals bedankt voor het meedenken!
donderdag 10 februari 2022 om 21:57
En echt waar, school is vaker niet dan wel toegerust op dit type kind.
Mijn kleuter ziet school als dagbesteding tot hij thuis is en we weer echt iets nuttigs gaan doen. Op school bouwt hij braaf de toren en telt maar weer eens met een telraam.
Thuis gaan we rekenen met een dobbelsteen of spelen rummikub volgens de regels. Of praten over dingen die hem bezig houden, zoals nu hoe paarden afkoelen als ze het warm hebben. Let goed op dat ze niet gelaten naar school gaat of pas begint te leren als ze thuis komt.
Mijn kleuter ziet school als dagbesteding tot hij thuis is en we weer echt iets nuttigs gaan doen. Op school bouwt hij braaf de toren en telt maar weer eens met een telraam.
Thuis gaan we rekenen met een dobbelsteen of spelen rummikub volgens de regels. Of praten over dingen die hem bezig houden, zoals nu hoe paarden afkoelen als ze het warm hebben. Let goed op dat ze niet gelaten naar school gaat of pas begint te leren als ze thuis komt.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 10 februari 2022 om 22:02
Dit soort teksten vind ik enorm schadelijk.Doreia* schreef: ↑10-02-2022 20:39Neem je kind serieus. Echt waar.
Je kind heeft recht op passend onderwijs.
Zij gaat straks zomaar lezen, in een flits. Maar word gedwongen te wachten op de rest.
Ik heb hier een hb vastloper in groep 5. Hij deed niets meer. Nu blijkt dat het tempo zo moordend laag ligt dat hij daar stress van krijgt. Hij wordt nu doorgetoetst en er is nu aandacht voor.
Mijn kleuter leest en schrijft. Rekent uit zijn hoofd. Ook hij krijgt straks een cito.
Als ze al zoveel dingen verbind met elkaar , dan is de leerstof die wordt aangeboden uiteindelijk super simpel. Maar dan kan ze vastlopen omdat ze niet kan bevatten dat het antwoord zo simpel is. Dat kan toch niet, zo simpel?
Kijk de YouTube van tessa kieboom en tijl koenderink, gewoon om je een beeld te vormen van jullie voorland.
Nee hoor, niet alle meer- en hoogbegaafde kinderen zijn hetzelfde.
Jouw ervaring met jouw kinderen zijn echt niet op deze manier te plakken op andere kinderen.
Door dit soort uitspraken komen er heel verkeerde beelden en totaal misplaatste verwachtingen de wereld in.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 10 februari 2022 om 22:07
Als reactie omdat ze nog niet leest. En to zelf het idee heeft dat dit zou moeten. Ze heeft zelf dat vooroordeel dat kinderen dat al doen in de kleuters.feow schreef: ↑10-02-2022 22:02Dit soort teksten vind ik enorm schadelijk.
Nee hoor, niet alle meer- en hoogbegaafde kinderen zijn hetzelfde.
Jouw ervaring met jouw kinderen zijn echt niet op deze manier te plakken op andere kinderen.
Door dit soort uitspraken komen er heel verkeerde beelden en totaal misplaatste verwachtingen de wereld in.
Mijn oudste wilde dus niet lezen bij de kleuters. Want dat deed je in groep 3. Wat hij dus ook zomaar ging doen zodra hij in groep 3 zat.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 10 februari 2022 om 22:13
Ik snap jullie beiden wat betreft het lezen. Doordat kind dat niet doet, voelt het gek om te denken dat kind hoogbegaafd zou kunnen zijn, want dat beeld had ik zelf bij hoogbegaafde kinderen, op zn minst kunnen lezen en rekenen in groep 2.
Met meer achtergrond informatie besef ik me dat mijn beeld van hoogbegaafdheid niet perse voor alle kinderen op hoeft te gaan.
Met meer achtergrond informatie besef ik me dat mijn beeld van hoogbegaafdheid niet perse voor alle kinderen op hoeft te gaan.
donderdag 10 februari 2022 om 22:16
Dit.Doreia* schreef: ↑10-02-2022 20:39Neem je kind serieus. Echt waar.
Je kind heeft recht op passend onderwijs.
Zij gaat straks zomaar lezen, in een flits. Maar word gedwongen te wachten op de rest.
Ik heb hier een hb vastloper in groep 5. Hij deed niets meer. Nu blijkt dat het tempo zo moordend laag ligt dat hij daar stress van krijgt. Hij wordt nu doorgetoetst en er is nu aandacht voor.
Mijn kleuter leest en schrijft. Rekent uit zijn hoofd. Ook hij krijgt straks een cito.
Als ze al zoveel dingen verbind met elkaar , dan is de leerstof die wordt aangeboden uiteindelijk super simpel. Maar dan kan ze vastlopen omdat ze niet kan bevatten dat het antwoord zo simpel is. Dat kan toch niet, zo simpel?
Kijk de YouTube van tessa kieboom en tijl koenderink, gewoon om je een beeld te vormen van jullie voorland.
Herkenbaar.
Mijn groep 8-er had pas in groep 6 genoeg moed verzameld (en de woorden gevonden) om mij te vertellen dat hij zich elke dag door de dag heen moest slepen, zich verveelde omdat alles 10+ keer wordt uitgelegd en het tempo zo laag lag in de klas maar dat hij ondanks dat hij het zonder uitleg ook al wel uitgedokterd had niet mocht beginnen met werken tot de uitleg was gegeven. Keer op keer. Dat uitte bij hem in vervelend gedrag. Zeker om aandacht te krijgen van de leerkracht.
Ik heb mij echt heel schuldig gevoeld dat ik het niet door had. Leerkracht zei dat t goed ging. Zagen mooie cijfers.
We hebben hem breed laten testen. Uiteindelijk ook HB. Toen werd school wakker, extra werk was mogelijk, maar ik zie voornamelijk dan toename in hoeveelheid pluswerk of een extra vak. Zoon is daar niet gemotiveerd voor. Want waarom 40 vragen oplossen die op hetzelfde neerkomen als ie ook al gelijk de moeilijkste van de 40 op kan lossen. Dan is de rest onzin. Daarnaast perfectionistisch en een sterke bewijsdrang in het goed maken van toetsen. Leerkracht in groep 7 heeft hem veel goed gedaan. Leerkracbt in groep 8 is waardeloos. Helaas. Gelukkig veel thuisonderwijs dit jaar weer en ook de mogelijkheid om buiten school om zich te ontwikkelen in zijn interessegebieden.
Ik hoop dat de middelbare meer gaat bieden.
silent-witness wijzigde dit bericht op 10-02-2022 22:22
2.92% gewijzigd
Not my circus, not my monkeys
donderdag 10 februari 2022 om 22:18
Schakel een hb coach in.
Sinds ik er een heb, ben ik niet meer zo zwemmend en heb ik meer houvast en vertrouwen in het pad wat we lopen. We zijn voor oudste net te laat geweest en moeten nu hard werken. Kleuter is er op tijd bij.
Sinds ik er een heb, ben ik niet meer zo zwemmend en heb ik meer houvast en vertrouwen in het pad wat we lopen. We zijn voor oudste net te laat geweest en moeten nu hard werken. Kleuter is er op tijd bij.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 10 februari 2022 om 22:27
Kindvraag schreef: ↑10-02-2022 21:48Bedankt voor de reacties. Het gevoel niet zo'n moeder te willen zijn ga ik proberen los te laten. Mijn eigen achtergrond van 'doe maar normaal dan doe je al gek genoeg', en fijn opgaan in de meute, staan me soms in de weg. Daar moet ik me overheen zetten. Ik wil denken in het belang van kind, ongeacht wat een ander daarvan zou kunnen vinden.
Kind heeft het tijdens de verhuizing even erg lastig gehad, nu stabiliseert zich dat.
Zelf laten testen is zeker iets wat we overwegen. Niet op een heel korte termijn, wel als de resultaten van school niet overeen komen met wat we thuis zien, of kind op enig ander gebied vast lijkt te lopen.
De YouTube filmpjes die getipt werden, ken ik idd. O.a. door 1 van die filmpjes van Tessa Kieboom blijft het knagen als huidige school zegt dat het een gemiddelde groep 2'er is.
De algemene indruk van kind is tot op heden dat het goed in het vel zit. Kan goed aangeven als het boosheid of verdriet voelt opkomen, kan daar goed woorden aan geven, kan heerlijk opgaan in eigen fantasiespel. Verzint knutselwerkjes, bekijkt Donald Duckjes, speelt/plaagt graag jongere sibling en kan uren luisteren naar luisterboeken.
Hoewel we vaker terug hebben gehoord dat oudste 'anders' was dan leeftijdsgenoten, zien we nu door jongere sibling met terugwerkende kracht wat daarmee bedoeld werd. Wij wisten niet beter dan dat hoe oudste zich ontwikkelde.
Nogmaals bedankt voor het meedenken!
Ik pik dit eruit. Met de vragen die je kind nu al stelt zal 'opgaan in de meute' heel lastig worden. Het kan wél, maar gaat ten koste van de eigenheid van het kind, van de intensiteit, de diepgang & complexiteit. Op alle fronten, niet alleen cognitief. En daar gaat het vaak 'mis', omdat hoogbegaafdheid alleen wordt gezien als intellectuele begaafdheid alsof het een honger is die te stillen is met (meer / moeilijkere) werkjes.
Hoe is het voor jou om een kind te hebben dat niet in de meute zal (kunnen) opgaan? Dat afgeremd en getemd wordt door 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg'?
donderdag 10 februari 2022 om 22:38
Dit is een clichébeeld, wat ook gewoon niet klopt. Er zijn onderling grote verschillen en ook zat kinderen die helemaal niet uitblinken in schoolse zaken, maar bijvoorbeeld wel op jonge leeftijd opvallende verbanden leggen en diep kunnen doordenken over bepaalde zaken (zoals je zelf ook al een soort van beschrijft). Of kinderen die gewoon pas in groep 3 leren lezen.Kindvraag schreef: ↑10-02-2022 22:13Ik snap jullie beiden wat betreft het lezen. Doordat kind dat niet doet, voelt het gek om te denken dat kind hoogbegaafd zou kunnen zijn, want dat beeld had ik zelf bij hoogbegaafde kinderen, op zn minst kunnen lezen en rekenen in groep 2.
Met meer achtergrond informatie besef ik me dat mijn beeld van hoogbegaafdheid niet perse voor alle kinderen op hoeft te gaan.
In groep 2 is er best veel ruimte voor verrijking. Mijn kind kreeg bijvoorbeeld ingewikkelde bouwopdrachten of moest samen met een groep 8 kind een knikkerbaan van papier bouwen.
Ik zou dus zeker in gesprek gaan met school, zeker als de vorige school ook al vermoedens heeft uitgesproken.
donderdag 10 februari 2022 om 22:50
Het 'doe maar gewoon dan doen je gek genoeg' is iets wat ik meekreeg in mijn jeugd. Dat was de cultuur in de omgeving waar ik opgroeide. En daar voelde ik me prima bij. Bij het ouder worden realiseerde ik me dat er meer bestaat, en dat wat anders is niet verkeerd hoeft te zijn.
Wat ik mijn kind gun, is dat het zichzelf gelukkig voelt in het leven. Ik moet daarbij opletten dat ik mij eigen gevoelens niet projecteer. Dat ik mezelf prettig voel bij opgaan in de massa, hoef voor kind niet zo te zijn. Ik denk wel dat bij gelukkig voelen, vaak (dus niet altijd en voor iedereen) hoort dat je je ergens thuis voelt, dan je gelijkgestemden om je heen hebt. Ik probeer kind te stimuleren en ben trots op de inzichten die het heeft. Tegelijkertijd doet het ook ergens zeer als de gastouder zegt dat kind 'afwijkt' of wanneer vrienden/familie zeggen dat wat kind zegt niet passend is voor leeftijd.
Dus hoe het voor mij is/gaat worden.. Ik wil het belang van kind voorop te stellen en kind ondersteunen zodat het opgroeid tot een stabiele en gelukkige volwassene. Hoogbegaafd of niet. En een stap die daarbij hoort is los laten dat iemand me 'zo'n moeder' gaat vinden (om die term nog maar even te gebruiken).
Wat ik mijn kind gun, is dat het zichzelf gelukkig voelt in het leven. Ik moet daarbij opletten dat ik mij eigen gevoelens niet projecteer. Dat ik mezelf prettig voel bij opgaan in de massa, hoef voor kind niet zo te zijn. Ik denk wel dat bij gelukkig voelen, vaak (dus niet altijd en voor iedereen) hoort dat je je ergens thuis voelt, dan je gelijkgestemden om je heen hebt. Ik probeer kind te stimuleren en ben trots op de inzichten die het heeft. Tegelijkertijd doet het ook ergens zeer als de gastouder zegt dat kind 'afwijkt' of wanneer vrienden/familie zeggen dat wat kind zegt niet passend is voor leeftijd.
Dus hoe het voor mij is/gaat worden.. Ik wil het belang van kind voorop te stellen en kind ondersteunen zodat het opgroeid tot een stabiele en gelukkige volwassene. Hoogbegaafd of niet. En een stap die daarbij hoort is los laten dat iemand me 'zo'n moeder' gaat vinden (om die term nog maar even te gebruiken).
donderdag 10 februari 2022 om 22:58
Mee eens.nausicaa schreef: ↑10-02-2022 18:56Ik lees hier veel mensen die zelf een kind hadden wat vastliep. Maar TO beschrijft volgens mij dat kind helemaal niet vastloopt, maar nu gewoon prima op haar plek zit. Beetje voor, beetje achter en verder goed gemiddeld. En dan met een brede interesse.
Ik zou eerlijk gezegd blij zijn dat ze ook heel graag speelt (wat me doet vermoeden dat het sociaal ook goed gaat) en het verder prima doet. Ik zou nu eigenlijk helemaal geen dingen willen aanpakken of veranderen alleen maar omdat eerste school dat een tijd geleden aangegeven heeft. Natuurlijk, je hoeft het niet te vergeten, en als je wél het idee krijgt dat het niet goed loopt, trek je aan de bel. Maar niet ieder hoger begaafd kind heeft meteen allerlei ondersteuning nodig. Sommigen doen het ook gewoon wél prima en uiten hun extra interesses buiten school op een andere manier. Dat kan ook nog per school verschillen. Op sommige scholen is het aanbod altijd al meer per kind aangepast en zijn de ‘standaard’ mogelijkheden ruimer dan op een andere. Dan heb je minder snel extra aanpassingen nodig (let wel, ik zeg niet nooit, maar minder snel).
En wil je het echt zeker weten je kan ook buiten school om het iq van je kind laten testen.
donderdag 10 februari 2022 om 23:11
Ik zou toch ook proberen om los te laten dat ‘zo’n moeder’ iets negatiefs is.
Het is niet erg om een betrokken moeder gevonden te worden.
Het is niet erg om voor je kind het beste te willen.
Het is niet erg om je twijfels met je kind te bespreken met school.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 10 februari 2022 om 23:41
Ik herken het gevoel van niet die zeurmoeder te willen zijn. Doe maar gewoon is ook waarmee ik opgegroeid ben. Maar op de een of andere manier is het not done om te zeggen dat je kind goed kan rekenen, lezen of leren, maar zeggen dat je kind goed is in voetballen of dansen is wel sociaal geaccepteerd.
Ik vind het ook lastig om dingen aan te kaarten bij de juf, gelukkig is mijn vriend daar beter in. Het verschilt ook per juf. De kleuterjuffen had ik een goede klik mee. Een van de middenbouw juffen heb ik geen klik mee en dan is het lastiger.
vrijdag 11 februari 2022 om 05:22
Kindvraag schreef: ↑10-02-2022 22:13Ik snap jullie beiden wat betreft het lezen. Doordat kind dat niet doet, voelt het gek om te denken dat kind hoogbegaafd zou kunnen zijn, want dat beeld had ik zelf bij hoogbegaafde kinderen, op zn minst kunnen lezen en rekenen in groep 2.
Met meer achtergrond informatie besef ik me dat mijn beeld van hoogbegaafdheid niet perse voor alle kinderen op hoeft te gaan.
Mijn dochter kon inderdaad rekenen tot 100 toen ze drie was en lezen met 5. Mijn zoon kon helemaal niets; heeft zelfs een jaar langer gekleuterd. En hij vond alles prima. Tot dit schooljaar waarin hij in groep 3 kwam, toen ging het mis. En met het oog op zijn zus heb ik hem laten testen, niet omdat ik er zo van overtuigd was dat hij hoogbegaafd was. Maar hij scoorde nog hoger dan zij.
Inmiddels leest hij prima en hij rekent op groep 6 niveau. Heel raar hoe dat opeens gaat. Alsof de veranderde verwachtingen ervoor zorgen dat hij leert. Maar goed, aan je kinds schoolgedrag is hoogbegaafdheid soms lastig af te meten, dus als je het wil weten zou ik het laten testen.
vrijdag 11 februari 2022 om 07:09
Hoogbegaafdheid wordt hier een diagnose genoemd alsof het een ziekte is. Het is geen diagnose, het is een variatie. Ik vraag mij af wat je graag zou willen van de school?
Erkenning?
Extra opdrachten?
Iets anders?
Erkenning?
Extra opdrachten?
Iets anders?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 11 februari 2022 om 07:32
Stel dat je kind inderdaad hoogbegaafd blijkt, zal het voor kind lastiger zijn om zichzelf te zijn, juist omdat kind zal merken / verteld zal worden dat het anders is en dat het afwijkt. Hoe fijn is het dan als je als kind thuis wél gezien wordt, als je daar wél alles van jezelf mag laten zien en dat je ouders helemaal ok zijn met hoe je denkt, bent, voelt, het leven ervaart en beleeft. Vandaar dat ik ernaar vraag, omdat het echt wel even tijd nodig zal hebben voor jou om te zien te wennen aan een andere manier van in het leven staan. Dat is dus niet erg, hè, maar meer een handreiking om ook mild te zijn naar jezelf. En om te laten zien dat je daar veel ruimte voor je kind in kunt creeeren.Kindvraag schreef: ↑10-02-2022 22:50Het 'doe maar gewoon dan doen je gek genoeg' is iets wat ik meekreeg in mijn jeugd. Dat was de cultuur in de omgeving waar ik opgroeide. En daar voelde ik me prima bij. Bij het ouder worden realiseerde ik me dat er meer bestaat, en dat wat anders is niet verkeerd hoeft te zijn.
Wat ik mijn kind gun, is dat het zichzelf gelukkig voelt in het leven. Ik moet daarbij opletten dat ik mij eigen gevoelens niet projecteer. Dat ik mezelf prettig voel bij opgaan in de massa, hoef voor kind niet zo te zijn. Ik denk wel dat bij gelukkig voelen, vaak (dus niet altijd en voor iedereen) hoort dat je je ergens thuis voelt, dan je gelijkgestemden om je heen hebt. Ik probeer kind te stimuleren en ben trots op de inzichten die het heeft. Tegelijkertijd doet het ook ergens zeer als de gastouder zegt dat kind 'afwijkt' of wanneer vrienden/familie zeggen dat wat kind zegt niet passend is voor leeftijd.
Dus hoe het voor mij is/gaat worden.. Ik wil het belang van kind voorop te stellen en kind ondersteunen zodat het opgroeid tot een stabiele en gelukkige volwassene. Hoogbegaafd of niet. En een stap die daarbij hoort is los laten dat iemand me 'zo'n moeder' gaat vinden (om die term nog maar even te gebruiken).
vrijdag 11 februari 2022 om 08:32
Wat ik van school wil is een goede vraag. Want zolang kind met plezier gaat, wat is dan het probleem.. Het verschil tussen de scholen en dat wij thuis een andere kant lijken te zien dan school 2 ziet van kind. Dat wringt en laat me twijfelen aan mijn eigen inschattingen. School 1 gaf vanaf de eerste weken aan dat ze het idee hadden dat kind meer uitdaging nodig had, dat het verder was op een aantal gebieden dan leeftijdsgenoten. Dat bevestigde onze eigen ervaringen en gaf vertrouwen dat er oog was voor kinds behoeften.
Wat ik nu van school zoek, is denk ik dus vooral de erkenning/herkenning van wat we thuis ervaren, dat we daardoor voelen dat kind gezien wordt. Dat die herkenning er nu niet is, laat me aan mezelf twijfelen.
Zo nadenkend is het wellicht wel een goed idee kind nu te laten testen, ook al gaat het goed. Wat de uitkomst dan ook is, dan hebben we iets op papier staan, los van wat onze vermoedens zijn of wat omgeving of school zegt.
Geeft iig genoeg stof tot nadenken.
Wat ik nu van school zoek, is denk ik dus vooral de erkenning/herkenning van wat we thuis ervaren, dat we daardoor voelen dat kind gezien wordt. Dat die herkenning er nu niet is, laat me aan mezelf twijfelen.
Zo nadenkend is het wellicht wel een goed idee kind nu te laten testen, ook al gaat het goed. Wat de uitkomst dan ook is, dan hebben we iets op papier staan, los van wat onze vermoedens zijn of wat omgeving of school zegt.
Geeft iig genoeg stof tot nadenken.
vrijdag 11 februari 2022 om 09:00
Onze oudste deed het prima bij de kleuters. Gezellig, meegaand. Ook in groep 3.
Pas vanaf groep 4 werd het een drama met dit jaar dus een enorme weerstand.
Wij hadden in de kleuters ook totaal geen aanleiding om iets te willen veranderen. Maar dat was dus een paar jaar later volkomen anders. En nu moeten we qua vertrouwen van heel ver komen, vanuit kind gezien.
Eindeloos herhalen van stof dat je kent is dodelijk saai. Je kunt vinger aan de pols houden en testen met 6 jaar. En dat ze tot die tijd door juf alvast wel wat wordt uitgedaagd. Ze zal zich misschien aanpassen aan het niveau van de klas, want bijna niemand wil opvallen of uit de toon vallen. Dan valt ze voor juf, die gewoon uit gaat van het gemiddelde, niet op.
Pas vanaf groep 4 werd het een drama met dit jaar dus een enorme weerstand.
Wij hadden in de kleuters ook totaal geen aanleiding om iets te willen veranderen. Maar dat was dus een paar jaar later volkomen anders. En nu moeten we qua vertrouwen van heel ver komen, vanuit kind gezien.
Eindeloos herhalen van stof dat je kent is dodelijk saai. Je kunt vinger aan de pols houden en testen met 6 jaar. En dat ze tot die tijd door juf alvast wel wat wordt uitgedaagd. Ze zal zich misschien aanpassen aan het niveau van de klas, want bijna niemand wil opvallen of uit de toon vallen. Dan valt ze voor juf, die gewoon uit gaat van het gemiddelde, niet op.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 11 februari 2022 om 12:23
Je zou soms willen dat het een diagnose is; dan kunnen ook ouders met weinig middelen coaching of onderzoek voor hun kind vergoed krijgen.. dan betaal je niet jaarlijks 500-800 euro extra voor passend onderwijs etc.viva-amber schreef: ↑11-02-2022 07:09Hoogbegaafdheid wordt hier een diagnose genoemd alsof het een ziekte is. Het is geen diagnose, het is een variatie. Ik vraag mij af wat je graag zou willen van de school?
Erkenning?
Extra opdrachten?
Iets anders?
