Vader zijn, of toch niet?

06-06-2020 09:42 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nee, dit keer geen topic over de twijfel mbt biologisch verwantschap.

Met dit topic wil ik voortborduren op een intrigerend topic waarin ik gister ben beland en wat me tot laat heeft beziggehouden.

De kwestie was kort gezegd de betrokkenheid van een vader bij zijn kinderen. En dan met name zijn gebrek daar aan.

De situatie die door de TO werd geschetst staat denk ik niet alleen en daarom open ik zelf dit topic.

Hoe ervaar jij het vader zijn van jouw partner? Wat zegt dat over hem? Of over jou?

Staat jouw man op zaterdagochtend om acht uur langs het hockeyveld en zit hij tot ‘s avonds laat de traktatie van zijn peuter in elkaar te fröbelen.

Of laat hij dit soort taken standaard aan jou over?

Om bij mezelf te beginnen: Ook hier raken we wel eens in een spagaat vwb verantwoordelijkheden en taken. Mijn ervaring is dat je als vrouw ook een rol hebt in hoe je man zijn taken als vader uit voert. Wanneer je alles naar jezelf toe trekt zet je vader automatisch buiten spel.

Dat proces moet je tijdig keren.

Wat me uit vorig topic vooral ook bezighield was dat de vader in kwestie ook totaal geen gevoel had bij de behoefte van zijn kinderen. Dat vond ik echt stuitend. Zijn belang ging altijd voor.

Wat is jouw ervaring? Leven we soms nog in de jaren 50? Lijkt jouw man op die man die zondag’s het vlees komt snijden? Of zit jij nu lekker aan een bakje koffie omdat je man vanochtend zei: “Lieverd, ik haal even de boodschappen en neem de kinderen mee, dan heb jij even tijd voor jezelf”?
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
06-06-2020 13:40
Je hoeft toch niks te vragen? Het is toch niet afgelopen als je om half 6 thuiskomt? Waarom zou je dan als enige moeten opdraaien voor die uren? Sommige dingen kunnen ook helemaal niet al eerder gebeuren (koken, tafel dekken en weer afruimen, alles weer schoonmaken, kinderen onder de douche/bad, naar bed brengen, nog een was omdat kinderen onder de modder zaten, schoenen schoonpoetsen, zorgen dat die brief voor schoolreisje weer meegaat in de tas, spullen klaarzetten en ga zo maar verder)
Ik ben denk ik vrij makkelijk. Ik ga echt niet 's avonds de keuken weer schoonmaken of een was draaien. Dat kan de dag erna ook nog. Dus het aantal taken in de avond was beperkt.
Geen partner en geen kinderen, maar vind het een interessant topic :)

Ik ben zelf uit het midden van de jaren '80, mijn ouders waren het erover eens dat mijn moeder zou stoppen met werken, mijn vader zou blijven werken. Maar het was crisis en mijn vader verloor zijn baan, en zonder diploma's was het ook echt niet makkelijk om snel weer werk te vinden.

Toen zijn uit nood de rollen omgedraaid, mijn moeder is na haar verlof toen weer fulltime gaan werken en mijn vader ging voor mij zorgen. Mijn badjes, slaapjes, luiers, flesjes, afspraken consultatiebureau, boodschappen, huishouden, alles deed hij.

Later vond mijn vader een baan in de productie, en toen ik twee was is hij naast zijn fulltime baan alsnog zijn diploma's gaan halen, in de avond. De rollen waren inmiddels verder weer omgedraaid, maar mijn vader is altijd een vroege vogel geweest. Dus in het weekend stond hij (vrijwillig dus) altijd vroeg op met mij, waste en kleedde mij aan, zorgde voor mijn ontbijt en nam mij mee naar de markt, naar zijn voetbalclub (als hij wedstrijden moest spelen zat ik trots op de tribune), naar familie, alles. In mijn peutertijd werd mijn broer geboren en ging het gewoon zo verder, en zodoende had mijn moeder de weekendochtenden eerst voor zichzelf en daarna met mijn broer als baby.

Qua huishouden was het verder inmiddels wel vrij traditioneel verdeeld, maar mijn vader vond en vindt koken heel leuk dus in het weekend deed hij dat steevast. Mijn moeder de rest van het huishouden en vrijwilligerswerk, maar zorg voor de kinderen altijd samen. Toen mijn moeder een week naar familie in het buitenland ging zorgde mijn vader ook gewoon voor ons, we waren echt nog heel klein.

Toen wij naar de middelbare school gingen is mijn moeder terug gaan werken, ook fulltime en werd ook het huishouden meer verdeeld. Mijn ouders hebben echt altijd alles als een team gedaan en draaiende gehouden.

Dus ik zou uit eigen ervaring zeggen dat ik mijn vader wel de beste vader ter wereld vind :)
Alle reacties Link kopieren
Bij ons is de zorgverdeling wel scheef, want man werkt meer dan fulltime en ik ben thuis met de kinderen, maar dat neemt niet weg dat hij wel een betrokken vader is. Betrokkenheid zit hem niet in een 50/50 taakverdeling.

Het zal wel onwijs jaren 50 zijn, maar ik regel alles qua afspraken, verjaardagen, cadeautjes, kleding enzo, maar dat vind ik ook leuk om te doen. Zo hebben we allebei eigenlijk wel ons eigen dingetjes. Hij gaat altijd met de oudste naar de kapper, op zaterdagochtend neemt hij de kinderen mee naar de markt, gaat daarna met ze op bezoek bij zijn ouders en daarna vaak nog even naar de kinderboerderij of terras met grote speeltuin oid. En hij zorgt 's morgens altijd voor het ontbijt, de oudste 'helpt' dan dus ze maken altijd samen een ontbijtje.

Het is ook niet zo dat als hij thuiskomt dat hij niks meer doet. Hij houdt ze bezig (en ruimt op) terwijl ik kook, geeft de jongste te eten en douchen/naar bed brengen doen we ieder 1 kind en dat wisselen we dan dagelijks. En ja, hij komt zowat iedere dag thuis in een volledig ontploft huishouden. We hebben een schoonmaakster en een robotstofzuiger en mijn bijdrage tot het huishouden beperkt zich zo'n beetje tot koken, boodschappen doen, wassen, de vaatwasser inruimen en de robot aanzetten. Ik blijf niet thuis voor het huishouden.
Alle reacties Link kopieren
Poppy_del_Rio schreef:
06-06-2020 13:33
Ik lees jouw verhalen al jaren en ik geloof echt dat je man ook een leuke vader en partner is. Ik vind het ook goed dat je je verhalen blijft delen, al krijg je er veel commentaar op. Maar ik moet zeggen: ik heb veel bewondering voor je doorzettingsvermogen!
Dank je.

Ik kan ook een heel ander verhaal over mijn man vertellen hoor en dan denkt iedereen dat ik een gouden exemplaar heb. Beide versies kunnen gewoon naast elkaar bestaan.
Nehemah schreef:
06-06-2020 13:49
Dus ik zou uit eigen ervaring zeggen dat ik mijn vader wel de beste vader ter wereld vind :)

Dat begrijp ik helemaal! Je vader en moeder klinken als een goed team.

Ik ben zo’n 10 jaar ouder dan jij, mijn ouders werkten beiden maar mijn moeder deed 90% van het huishouden en (zo leek het voor mij in ieder geval) 100% van de regeldingen. Mijn vader zat achter de krant of was de deur uit voor zijn hobby. Als kind dacht ik al: dat nooit. Het is waarschijnlijk zelfs de reden geweest dat ik jarenlang heb gedacht zelf nooit kinderen te willen.
Mevrouw75 schreef:
06-06-2020 13:59
Dank je.

Ik kan ook een heel ander verhaal over mijn man vertellen hoor en dan denkt iedereen dat ik een gouden exemplaar heb. Beide versies kunnen gewoon naast elkaar bestaan.

Zo is het vaak, volgens mij :)
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
06-06-2020 13:44
Maar dit vind ik wel iets heel anders dan niet alles precies 50/50 doen. Dit is hufterig gedrag, en je niet aan de afspraken houden. Daar zou ik ook heel erg giftig van worden.
Maar dat is toch niet te vergelijken met een huishouden waarin de zorg voor de kinderen wellicht niet 50/50 is, maar de totale zorg (inclusief huishouden, administratie, werken) wel gelijkelijk verdeeld en beide partners daar tevreden mee zijn?
Is ook zo.
Je moet ook naar het totale plaatje kijken.
Alle reacties Link kopieren
Mijn partner is een betrokken vader. Hij draait z'n hand niet om voor alle taken die ik als moeder ook doe. De verzorging van onze babt komt wel meer op mij neer, maar dat komt ook omdat ik die zorg zelf meer naar me toe trek. Man is heel betrokken bij peuter, spelen, in bad doen, naar bed brengen: allemaal prima. Wel doet hij de dingen vaak anders dan ik zou doen. En dat is helemaal prima.
An apple a day keeps the doctor away
Quincy2 schreef:
06-06-2020 13:49
Ik ben denk ik vrij makkelijk. Ik ga echt niet 's avonds de keuken weer schoonmaken of een was draaien. Dat kan de dag erna ook nog. Dus het aantal taken in de avond was beperkt.
Als je altijd thuis bent met de kinderen wel, maar als je de volgende dag allebei weer moet werken is het wel zo fijn als 's ochtends de keuken opgeruimd is en er geen aangekoekte etensresten staan. De was draaien moet bij ons gewoon elke dag gebeuren, dus ook die dag. Je kunt het best overslaan, maar dat betekent alleen maar dat er de volgende dag een nog grotere bult werk ligt te wachten op degene die toevallig thuis is die dag. Niet echt fair.

Daarom dus 50/50, dat blijft hier zo hoeveel we ook buitenshuis werken (of niet).
Alle reacties Link kopieren
Ben je alleen een betrokken vader als je 50% van de zorgtaken op je neemt dan? Man werkt 5,5 dagen en ik 3, dus ik breng meer tijd door met de kinderen en heb meer zorgtaken. Maar ik vind mijn man een enorm betrokken vader hoor. De ochtend- en avondspits doen we samen. Hij brengt de kinderen weg op gezamenlijke werkdagen, gaat met ze in bad/douche, neemt de oudste mee om de auto te wassen als de jongste slaapt, zodat ik even tijd voor mezelf heb etc. En ik ben veel vaker van huis voor sociale contacten dan hem. Hij speelt en stoeit met ze, gaat er 's nachts voor ze uit en wil altijd weten hoe hun dag was. De kinderen hebben een hele fijne band met hem. We zijn er beide tevreden over.
maud85 schreef:
06-06-2020 16:13
Ben je alleen een betrokken vader als je 50% van de zorgtaken op je neemt dan? Man werkt 5,5 dagen en ik 3, dus ik breng meer tijd door met de kinderen en heb meer zorgtaken. Maar ik vind mijn man een enorm betrokken vader hoor. De ochtend- en avondspits doen we samen. Hij brengt de kinderen weg op gezamenlijke werkdagen, gaat met ze in bad/douche, neemt de oudste mee om de auto te wassen als de jongste slaapt, zodat ik even tijd voor mezelf heb etc. En ik ben veel vaker van huis voor sociale contacten dan hem. Hij speelt en stoeit met ze, gaat er 's nachts voor ze uit en wil altijd weten hoe hun dag was. De kinderen hebben een hele fijne band met hem. We zijn er beide tevreden over.
Dat klinkt wel alsof hij betrokken is. Alleen hij zorgt dus nooit alleen voor zijn kinderen, dat zou ik wel een gemis vinden.

Of ga jij geregeld zonder man en kinderen een weekend/week weg?
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
06-06-2020 16:22
Dat klinkt wel alsof hij betrokken is. Alleen hij zorgt dus nooit alleen voor zijn kinderen, dat zou ik wel een gemis vinden.

Of ga jij geregeld zonder man en kinderen een weekend/week weg?
Ik ga 2 keer per jaar een weekend met vriendinnen weg. En in het weekend als ik iets ga doen met vriendinnen, is hij ook alleen met ze. Dus die momenten zijn er zeker wel.
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
06-06-2020 14:38
Je kunt het best overslaan, maar dat betekent alleen maar dat er de volgende dag een nog grotere bult werk ligt te wachten op degene die toevallig thuis is die dag. Niet echt fair.
Als je het structureel doorschuift, is het iedere dag onderdeel van de ´bult´ en dus geen grotere bult.

Maar de afwasmachine en wasmachine gaan pas aan als er een volle lading in kan, ongeacht of er nou ´s avonds nog wat blijft liggen of dat er ´s avonds iets vies gemaakt wordt.
Quincy2 schreef:
06-06-2020 16:27
Als je het structureel doorschuift, is het iedere dag onderdeel van de ´bult´ en dus geen grotere bult.

Maar de afwasmachine en wasmachine gaan pas aan als er een volle lading in kan, ongeacht of er nou ´s avonds nog wat blijft liggen of dat er ´s avonds iets vies gemaakt wordt.
Je kunt het niet blijven opschuiven. Bij ons moet de afwasmachine elke avond draaien en de wasmachine ook (soms 2x), dus dan kun je het uitstellen, maar dat zorgt er alleen voor dat je 's ochtends een probleem hebt. Dat werk is er en die taken moeten worden gedaan.

Als je het samen oppakt is het zo gebeurd. Maar dat de ene gaat zitten, want die heeft die dag buitenshuis gewerkt, terwijl de ander tot 9 uur s avonds doorwerkt, omdat die thuis is geweest, dat zou ik zelf niet ok vinden.
anoniem_397783 wijzigde dit bericht op 06-06-2020 16:46
0.12% gewijzigd
Mijn schoonzusje en ik zijn allebei mensen die werken erg leuk vinden. Als we elkaar weer zien gaat het over werk.
Onze dochters bespraken wat ze wilden gaan doen als ze ouder worden, qua werk.
De ene ging echt niet werken, ze ging een man zoeken met een groot huis.
Mijn kind ging ook niet werken, enthousiast werd afgesproken dat als er een man met groot huis gevonden werd de ander er wel bij mocht wonen, gezellig.
Die man was toch de hele dag werken.
Het plan was zo snel mogelijk van school, leuke dingen doen, misschien in een cafeetje werken 'maar dan wel een rustig cafeetje', dan ergens intrekken of gewoon thuis blijven wonen.
Mijn dochter zou eventueel ook wel influencer willen worden maar dan niet eentje die er heel veel voor doet.
Beide meiden met een goede intelligentie, niet lui, snel enthousiast, ondernemend (ze hebben beiden al eigen bijverdiensten geregeld bijvoorbeeld)
Sta je dan met je goede voorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
06-06-2020 16:34
Je kunt het niet blijven opschuiven. Bij ons moet de afwasmachine elke avond draaien en de wasmachine ook (soms 2x), dus dan kun je het uitstellen, maar dat zorgt er alleen voor dat je 's ochtends een probleem hebt. Dat werk is er en die taken moeten worden gedaan.

Als je het samen oppakt is het zo gebeurd. Maar dat de ene gaat zitten, want die heeft die dag buitenshuis gewerkt, terwijl de ander tot 9 uur s avonds doorwerkt, omdat die thuis is geweest, dat zou ik zelf niet ok vinden.
Nee, dat is ook niet OK, maar het is ook niet nodig. Als er eentje een dag thuis is geweest dan hoeft de wasmachine niet 's avonds aan, want dat is dan al overdag gebeurd. Idem voor allerlei andere dingen behalve het avondeten. En als er niet genoeg was was, is de wasmachine niet aan geweest. Daar hebben we geen patroon in.

De afwas in de machine doen of op het aanrecht zetten gebeurde gewoon door degene die langsliep. Zoveel werk is dat nou ook weer niet. En keuken poetsen deden we geen van beiden na het eten, dus dat scheelde ook. Wij gingen gewoon altijd tegelijk op de bank.
Alle reacties Link kopieren
Hier gewoon verdeeld. Ik heb toen kids echt klein waren minder gewerkt omdat ik de combi allemaal slecht trok, toen deed ik uiteraard het huishouden alleen. Maar nu we weer evenveel werken en kids groter zijn is ook dat weer evenredig verdeeld
Derde shift; dingen onthouden voor kinderfeestjes, verjaardagen enz doe ik echter; vakantie plannen en financieel nadenken doet hij dus ik vind ik dat eerlijk


Ik vind ons allebei geen superbetrokken ouders, we zijn beiden types laat maar waaien, zodra je het zelf kan doe je het zelf , en als kind voetbalt of zwemt kan je juist goed de boodschappen doen, we gaan er allebei liever niet bovenop staan. We spelen ook niet met ze, daarentegen kunnen ze zichzelf weer heel goed vermaken
Quincy2 schreef:
06-06-2020 17:07
Nee, dat is ook niet OK, maar het is ook niet nodig. Als er eentje een dag thuis is geweest dan hoeft de wasmachine niet 's avonds aan, want dat is dan al overdag gebeurd. Idem voor allerlei andere dingen behalve het avondeten. En als er niet genoeg was was, is de wasmachine niet aan geweest. Daar hebben we geen patroon in.

De afwas in de machine doen of op het aanrecht zetten gebeurde gewoon door degene die langsliep. Zoveel werk is dat nou ook weer niet. En keuken poetsen deden we geen van beiden na het eten, dus dat scheelde ook. Wij gingen gewoon altijd tegelijk op de bank.
Dan is het toch 50/50?
Ik denk dat het heel erg ligt aan hoe oud je kinderen zijn, hoeveel het er zijn en wat hun temperament is. Als jij 1 rustig kindje hebt dat s middags nog 2-3 uur slaapt, dan kun je inderdaad rustig het hele huishouden op je gemakje doen.

Heb je een paar temperamentvolle kinderen die 14 uur achter elkaar AAN staan, niet meer slapen en actie/input nodig hebben, dan is dat al heel iets anders.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is meer thuis dan ik en ook zeer betrokken al vanaf dag 1 vindt hij het heerlijk om de kleine man van alles te leren en samen de wereld opnieuw te ontdekken. Daarnaast de huishoudelijke taken goed verdeeld. En ik mag regelmatig uitslapen als hij er al uit gaat met peuter, zeker nu er nog een kindje onderweg is. We hebben beide eigen bedrijf en zijn daar erg druk mee, maar ook flexibel als we dat de zo regelen. Ik dacht al dat hij een topvader zou worden, maar kijk nog vaak vertederd en gelukkig naar de enorme band tussen papa en kind.
Toen ik mijn vriend leerde kennen was hij single en had hij co-ouderschap over een baby en een kleuter. Als hij niet normaal als een volwassen mens voor zijn kinderen had kunnen zorgen, was dat voor mij een dikke afknapper geweest. Ik denk niet dat we dan een relatie hadden gekregen.
Abundance-of-Freedom schreef:
06-06-2020 09:49
Topic zette mij ook aan het denken, vooral waarom de lat voor wat een goede vader is zo laag ligt.
Maar echt.
redbulletje schreef:
06-06-2020 11:48
Dan ben je als vrouw toch ook wel idioot dat je daar in mee gaat? Ik had de relatie opgezegd en een nanny ingehuurd.
Of met een eigen bedrijf had ze er wellicht zelfs een verdienmodel van kunnen maken door de nanny in het bedrijf in te zetten voor haar werknemers.
Klopt. Vrouwen laten zich daarin veel te makkelijk voor hun karretje spannen. Wat dat betreft ligt die verantwoordelijkheid ook bij ons.
Lachattenoir schreef:
06-06-2020 17:35
Klopt. Vrouwen laten zich daarin veel te makkelijk voor hun karretje spannen. Wat dat betreft ligt die verantwoordelijkheid ook bij ons.
Daarmee maak je het weer het probleem van de vrouw.
TanteOlivia schreef:
06-06-2020 17:37
Daarmee maak je het weer het probleem van de vrouw.
Nou nee hoor, vandaar het woordje 'ook'. Het is een probleem dat door beide partijen in stand wordt gehouden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven