Kinderen
alle pijlers
Vader zijn, of toch niet?
zaterdag 6 juni 2020 om 09:42
Nee, dit keer geen topic over de twijfel mbt biologisch verwantschap.
Met dit topic wil ik voortborduren op een intrigerend topic waarin ik gister ben beland en wat me tot laat heeft beziggehouden.
De kwestie was kort gezegd de betrokkenheid van een vader bij zijn kinderen. En dan met name zijn gebrek daar aan.
De situatie die door de TO werd geschetst staat denk ik niet alleen en daarom open ik zelf dit topic.
Hoe ervaar jij het vader zijn van jouw partner? Wat zegt dat over hem? Of over jou?
Staat jouw man op zaterdagochtend om acht uur langs het hockeyveld en zit hij tot ‘s avonds laat de traktatie van zijn peuter in elkaar te fröbelen.
Of laat hij dit soort taken standaard aan jou over?
Om bij mezelf te beginnen: Ook hier raken we wel eens in een spagaat vwb verantwoordelijkheden en taken. Mijn ervaring is dat je als vrouw ook een rol hebt in hoe je man zijn taken als vader uit voert. Wanneer je alles naar jezelf toe trekt zet je vader automatisch buiten spel.
Dat proces moet je tijdig keren.
Wat me uit vorig topic vooral ook bezighield was dat de vader in kwestie ook totaal geen gevoel had bij de behoefte van zijn kinderen. Dat vond ik echt stuitend. Zijn belang ging altijd voor.
Wat is jouw ervaring? Leven we soms nog in de jaren 50? Lijkt jouw man op die man die zondag’s het vlees komt snijden? Of zit jij nu lekker aan een bakje koffie omdat je man vanochtend zei: “Lieverd, ik haal even de boodschappen en neem de kinderen mee, dan heb jij even tijd voor jezelf”?
Met dit topic wil ik voortborduren op een intrigerend topic waarin ik gister ben beland en wat me tot laat heeft beziggehouden.
De kwestie was kort gezegd de betrokkenheid van een vader bij zijn kinderen. En dan met name zijn gebrek daar aan.
De situatie die door de TO werd geschetst staat denk ik niet alleen en daarom open ik zelf dit topic.
Hoe ervaar jij het vader zijn van jouw partner? Wat zegt dat over hem? Of over jou?
Staat jouw man op zaterdagochtend om acht uur langs het hockeyveld en zit hij tot ‘s avonds laat de traktatie van zijn peuter in elkaar te fröbelen.
Of laat hij dit soort taken standaard aan jou over?
Om bij mezelf te beginnen: Ook hier raken we wel eens in een spagaat vwb verantwoordelijkheden en taken. Mijn ervaring is dat je als vrouw ook een rol hebt in hoe je man zijn taken als vader uit voert. Wanneer je alles naar jezelf toe trekt zet je vader automatisch buiten spel.
Dat proces moet je tijdig keren.
Wat me uit vorig topic vooral ook bezighield was dat de vader in kwestie ook totaal geen gevoel had bij de behoefte van zijn kinderen. Dat vond ik echt stuitend. Zijn belang ging altijd voor.
Wat is jouw ervaring? Leven we soms nog in de jaren 50? Lijkt jouw man op die man die zondag’s het vlees komt snijden? Of zit jij nu lekker aan een bakje koffie omdat je man vanochtend zei: “Lieverd, ik haal even de boodschappen en neem de kinderen mee, dan heb jij even tijd voor jezelf”?
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:48
Mijn man is ‘s ochtends een ramp, dus die koffie zet ik zelf en ik gedraag me doordeweeks wel behoorlijk ‘mans’. Ik vertrek gewoon naar mijn werk en hij zoekt het maar uit.
Ik vind niet dat ik dingen naar me toetrek, maar wij hadden op een gegeven moment wel een redelijk scheve verdeling en wat me stoorde was dat ik degene moest zijn die daar heel actief in heb moeten sturen.
Ik vind niet dat ik dingen naar me toetrek, maar wij hadden op een gegeven moment wel een redelijk scheve verdeling en wat me stoorde was dat ik degene moest zijn die daar heel actief in heb moeten sturen.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 06-06-2020 09:50
36.77% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2020 om 09:50
Ik denk dat mijn partner meer luiers heeft verschoont dan ik. Ik zorg dan weer meer dat de kinderkamer netjes blijft. Partner is ook meer alleen thuis met de kinderen dan ik.
Ik denk dat je bedoelt dat er vrouwen zijn die dan continue de zorgtaken naar zichzelf toe trekken en zo de man buitenspel zetten? Moah dan is het nog steeds de verantwoordelijkheid van de man om die rol te pakken. Ouderschap vraagt samenwerking van twee kanten met een even grote verantwoordelijkheid.
Ik denk dat je bedoelt dat er vrouwen zijn die dan continue de zorgtaken naar zichzelf toe trekken en zo de man buitenspel zetten? Moah dan is het nog steeds de verantwoordelijkheid van de man om die rol te pakken. Ouderschap vraagt samenwerking van twee kanten met een even grote verantwoordelijkheid.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:51
Mijn man is een prima vader. Denk ik, want ik had er zelf geen. Hij doet alles wat ik ook doe. Hij verschoonde luiers, verschoonde volgespuugde bedjes midden in de nacht en ging met de kinderen naar zwemles. Hij is regelmatig alleen met de kinderen en dan gaat alles gewoon normaal door.
Eigenlijk is hij net mij, maar dan met een Y-chromosoom.
Verschillen zijn er wel: hij koopt niet graag verjaardagscadeautjes voor kinderfeestjes. Hij stoeit met de kinderen.
Eigenlijk is hij net mij, maar dan met een Y-chromosoom.
Verschillen zijn er wel: hij koopt niet graag verjaardagscadeautjes voor kinderfeestjes. Hij stoeit met de kinderen.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:51
Mevrouw75 schreef: ↑06-06-2020 09:48Mijn man is ‘s ochtends een ramp, dus die koffie zet ik zelf en ik gedraag me doordeweeks wel behoorlijk ‘mans’. Ik vertrek gewoon naar mijn werk en hij zoekt het maar uit.
Ik vind niet dat ik dingen naar me toetrek, maar wij hadden op een gegeven moment wel een redelijk scheve verdeling en wat me stoorde was dat ik degene moest zijn die daar heel actief in heb moeten sturen.
Hier leg je de vinger wel direct op de zere plek. Ik denk dat moeders hier heel erg voor moeten waken.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:52
Mijn man is steeds een volledige week thuis en dan een volledige week weg. Als hij thuis is werk ik extra en neemt hij alles op zich (zorg voor de kinderen en huishouden). Maar als hij weg is, sta ik er ook echt alleen voor. Ook ontkom ik er hierdoor niet aan dat bijna de volledige derde shift op mij neerkomt. Ik ben er immers altijd en heb daardoor meer overzicht.
Maar mijn man is de meest fantastische vader die ik me kan wensen.
Maar mijn man is de meest fantastische vader die ik me kan wensen.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:53
Ik ben een paar keer (zelfs een keer op stel en sprong) naar familie aan de andere kant van de wereld geweest. Nou, dan draait alles hier gewoon door. Dus vader kan gewoon vader zijn op zijn manier. Hij neemt die verantwoordelijk ook, en vindt het ontzettend leuk.
Mijn moeder daarentegen gaf wel commentaar van; Je kan de kinderen toch niet alleen achterlaten?
Ik; Hoezo alleen? Hun vader is er toch?
Duidelijk een generatie verschil..
Mijn moeder daarentegen gaf wel commentaar van; Je kan de kinderen toch niet alleen achterlaten?
Ik; Hoezo alleen? Hun vader is er toch?
Duidelijk een generatie verschil..
hvm wijzigde dit bericht op 06-06-2020 09:57
24.89% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2020 om 09:57
En daaromheen?
Want ik ga ook gewoon 3 of 4x per jaar op kamp en dan ga ik niet vanalles van te voren regelen ofzo, Dat heb ik vanaf het begin al niet gedaan, maar in het begin was de dagelijkse rompslomp buiten die kampen toch echt heel onevenredig verdeeld.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:58
Helemaal met je eens!Saartjepoes2 schreef: ↑06-06-2020 09:50Ik denk dat mijn partner meer luiers heeft verschoont dan ik. Ik zorg dan weer meer dat de kinderkamer netjes blijft. Partner is ook meer alleen thuis met de kinderen dan ik.
Ik denk dat je bedoelt dat er vrouwen zijn die dan continue de zorgtaken naar zichzelf toe trekken en zo de man buitenspel zetten? Moah dan is het nog steeds de verantwoordelijkheid van de man om die rol te pakken. Ouderschap vraagt samenwerking van twee kanten met een even grote verantwoordelijkheid.
Maar wanneer de vader dit lastig vindt. Of hierin niet genoeg karakter toont en kiest voor zijn eigen behoeftes dan krijg je dus een vader die niet betrokken is.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:59
Hier is mijn man ontzettend betrokken! Hij brengt en haalt dochter bij de opvang, ik kwam echt nooit op het kdv en nu op de bso ook sporadisch een keer. Voor het kinderfeestje neemt hij altijd een vrije middag op om mee te helpen en ik ben vaker alleen weg dan man. Toen ik een weekje met een vriendin op vakantie wilde, was dat geen enkel probleem. Hij regelde de hele opvang voor die week. Nu gaan we beide jaarlijks een midweek weg met eigen vrienden en dat gaat prima. Man neemt dochter ook mee naar bijvoorbeeld de garage als hij daarheen moet, gaat mee naar de speeltuin en op vakantie doet hij spelletjes met haar enz. Ook zorgt hij er eigenlijk altijd voor dat hij thuis is met eten. Soms heeft hij ‘s avonds nog een klus, maar dan eet hij thuis en gaat daarna weer weg. En stoeien, dat is echt het papa-ding 
naar bed brengen doen we ook om en om elke avond. En man heeft 1 dag per week vrij, al sinds haar geboorte. Ik herken dus echt niets van een andere rol die ik heb ten opzichte van papa. En daar ben ik blij mee! Ik zie bij vriendinnen ook anders. Man die niet minder wil werken, vaak laat thuis komt als de kinderen al op bed liggen enz. Zo iemand zou mijn man niet zijn.
naar bed brengen doen we ook om en om elke avond. En man heeft 1 dag per week vrij, al sinds haar geboorte. Ik herken dus echt niets van een andere rol die ik heb ten opzichte van papa. En daar ben ik blij mee! Ik zie bij vriendinnen ook anders. Man die niet minder wil werken, vaak laat thuis komt als de kinderen al op bed liggen enz. Zo iemand zou mijn man niet zijn.
zaterdag 6 juni 2020 om 09:59
Daaromheen neemt hij ook zijn deel. Het zijn ook zijn kinderen. Nu hij thuis werkt ivm corona, vindt hij het heerlijk dat hij meer tijd voor ze heeft, ze naar school kan brengen etc. Hij onderneemt meer met ze dan ik
hvm wijzigde dit bericht op 06-06-2020 10:00
3.72% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2020 om 09:59
Precies. Ik vind die verbazing juist schokkend. Alsof je in je handjes mag knijpen dat je gewoon een volwassen vent hebt die zijn verantwoordelijkheid neemt. Zegt idd wel iets over hoe laag de lat voor vaders ligt (schreef iemand anders hier net).Betty_Slocombe schreef: ↑06-06-2020 09:52Ik merk trouwens wel jaloezie bij vrouwen in onze omgeving. Of verbazing. We vinden het zelf allemaal niet zo bijzonder, het is meer een gevolg van ons rechtlijnige denken dat we het logisch vinden dat we dingen verdelen.
zaterdag 6 juni 2020 om 10:01
Ook hier een vrij goede verdeling. Ik ben meer thuis dan mijn man en doe meer van het regel- en planwerk maar dat heeft ook absoluut met verschillen in karakter te maken. En dat ik dingen ook moeilijk los kan laten.
Wat dat betreft is de afgelopen corona periode heel goed geweest. Ik werk in de zorg dus was overdag weg, man zat thuis met de kinderen (2 kleuters). Ok, de kleding combinaties deden pijn aan mijn ogen af en toe (hij liet ze zelf kiezen) en de kapsels waren wat.... vogelnesterig maar ik heb me 0 zorgen hoeven maken over schoolopdrachten, knutsels voor verjaardagen en moederdag, etc. En dat terwijl hij zijn eigen werk ook moest doen.
De les voor mij dus: er wat minder bovenop zitten.
Wat dat betreft is de afgelopen corona periode heel goed geweest. Ik werk in de zorg dus was overdag weg, man zat thuis met de kinderen (2 kleuters). Ok, de kleding combinaties deden pijn aan mijn ogen af en toe (hij liet ze zelf kiezen) en de kapsels waren wat.... vogelnesterig maar ik heb me 0 zorgen hoeven maken over schoolopdrachten, knutsels voor verjaardagen en moederdag, etc. En dat terwijl hij zijn eigen werk ook moest doen.
De les voor mij dus: er wat minder bovenop zitten.
zaterdag 6 juni 2020 om 10:03
Mijn man is erg betrokken, hij doet veel met zoon. Het naar bed brengen doet hij ook heel vaak.
Wat wel altijd op mijn schouders terecht komt zijn de regel-dingen: hij gaat er altijd heel erg vanuit dat ik dingen als cadeautjes, kleding, etc. wel regel en bijhoud wat daarin nodig is. Vanmorgen toevallig nog met hem over gesproken, hoe leuk het zou zijn als hij ook eens uit zichzelf zou zeggen goh, ik heb die mail van school gelezen over de schoolfotograaf, wat zullen we hem aantrekken die dag? Of dat ie er ook eens aan denkt om een cadeautje te regelen voor een kinderfeestje... Maar zulke dingen zitten er gewoon niet in blijkbaar.
Wat wel altijd op mijn schouders terecht komt zijn de regel-dingen: hij gaat er altijd heel erg vanuit dat ik dingen als cadeautjes, kleding, etc. wel regel en bijhoud wat daarin nodig is. Vanmorgen toevallig nog met hem over gesproken, hoe leuk het zou zijn als hij ook eens uit zichzelf zou zeggen goh, ik heb die mail van school gelezen over de schoolfotograaf, wat zullen we hem aantrekken die dag? Of dat ie er ook eens aan denkt om een cadeautje te regelen voor een kinderfeestje... Maar zulke dingen zitten er gewoon niet in blijkbaar.
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 06-06-2020 10:04
7.21% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2020 om 10:04
Toen ik mijn man leerde kennen, woonde zijn twee kinderen fulltime bij hem (en niet bij moeder). Dat vertelde mij al dat hij niet zo’n weekendvader was die zich er lekker makkelijk vanaf maakte.
Hij is een hele goede vader. Zorgzaam, leuk, liefdevol en gezellig. Kan eindeloos voorlezen, spelletjes spelen en kletsen.
Wij vinden het beiden leuk en gezellig om sámen voor de kinderen te zorgen, maar hij kan het beter alleen dan ik.
Hij doet veel regeldingen voor de kinderen (schoolgingen-/ tripjes, afspraken, schooldokter etc).
Wat hij dan weer niet weet, is welke kleding bij welk kind hoort... cadeautjes etc doe ik ook, dat zijn wel echt ‘mijn dingen’.
Ik sta voor de klas, dus heb echt geen flexibele werktijden. Hij haalt en brengt de kinderen dan ook veel vaker naar school en weet precies welk vriendje wie is. Ik weet dat minder.
Hij werkt heel vaak ‘s avonds, maar dan slapen de kinderen. Dus ondanks dat hij knetterhard werkt, mist hij weinig van de kinderen.
Ik durf wel te stellen dat mijn man de beste vader ever is;)
Hij is een hele goede vader. Zorgzaam, leuk, liefdevol en gezellig. Kan eindeloos voorlezen, spelletjes spelen en kletsen.
Wij vinden het beiden leuk en gezellig om sámen voor de kinderen te zorgen, maar hij kan het beter alleen dan ik.
Hij doet veel regeldingen voor de kinderen (schoolgingen-/ tripjes, afspraken, schooldokter etc).
Wat hij dan weer niet weet, is welke kleding bij welk kind hoort... cadeautjes etc doe ik ook, dat zijn wel echt ‘mijn dingen’.
Ik sta voor de klas, dus heb echt geen flexibele werktijden. Hij haalt en brengt de kinderen dan ook veel vaker naar school en weet precies welk vriendje wie is. Ik weet dat minder.
Hij werkt heel vaak ‘s avonds, maar dan slapen de kinderen. Dus ondanks dat hij knetterhard werkt, mist hij weinig van de kinderen.
Ik durf wel te stellen dat mijn man de beste vader ever is;)
vitamined wijzigde dit bericht op 06-06-2020 10:08
3.14% gewijzigd
zaterdag 6 juni 2020 om 10:05
zaterdag 6 juni 2020 om 10:07
De ongelijkheid is nog een erfenis van vroeger toen moeder alle zorg en huishouden op zich nam en vader voor brood op de plank zorgde. Die taakverdeling zit er bij veel vrouwen en mannen nog deels in. Veel vrouwen hebben heel diep vanbinnen nog het idee hoofdverantwoordelijk te zijn voor zorg en huishouden en dat is ook niet gek. De moeder wordt vaak als eerste aangekeken op die taken. Geef het nog een generatie of twee en gelijke rolverdeling, waar man en vrouw zich beide even verantwoordelijk voelen, is helemaal ingeburgerd. Althans, dat hoop ik.
zaterdag 6 juni 2020 om 10:08
Omdat ze anders ongewenst weer in dat traditionele rollenpatroon geraken. Ik denk dat moeders puur biologisch gezien zich al meer verantwoordelijk voelen voor hun kind. Wanneer ze daar vervolgens ook volledig uiting aan geven ben je al gauw weer terug in de jaren 50.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
