Kinderen
alle pijlers
Vader zijn, of toch niet?
zaterdag 6 juni 2020 om 09:42
Nee, dit keer geen topic over de twijfel mbt biologisch verwantschap.
Met dit topic wil ik voortborduren op een intrigerend topic waarin ik gister ben beland en wat me tot laat heeft beziggehouden.
De kwestie was kort gezegd de betrokkenheid van een vader bij zijn kinderen. En dan met name zijn gebrek daar aan.
De situatie die door de TO werd geschetst staat denk ik niet alleen en daarom open ik zelf dit topic.
Hoe ervaar jij het vader zijn van jouw partner? Wat zegt dat over hem? Of over jou?
Staat jouw man op zaterdagochtend om acht uur langs het hockeyveld en zit hij tot ‘s avonds laat de traktatie van zijn peuter in elkaar te fröbelen.
Of laat hij dit soort taken standaard aan jou over?
Om bij mezelf te beginnen: Ook hier raken we wel eens in een spagaat vwb verantwoordelijkheden en taken. Mijn ervaring is dat je als vrouw ook een rol hebt in hoe je man zijn taken als vader uit voert. Wanneer je alles naar jezelf toe trekt zet je vader automatisch buiten spel.
Dat proces moet je tijdig keren.
Wat me uit vorig topic vooral ook bezighield was dat de vader in kwestie ook totaal geen gevoel had bij de behoefte van zijn kinderen. Dat vond ik echt stuitend. Zijn belang ging altijd voor.
Wat is jouw ervaring? Leven we soms nog in de jaren 50? Lijkt jouw man op die man die zondag’s het vlees komt snijden? Of zit jij nu lekker aan een bakje koffie omdat je man vanochtend zei: “Lieverd, ik haal even de boodschappen en neem de kinderen mee, dan heb jij even tijd voor jezelf”?
Met dit topic wil ik voortborduren op een intrigerend topic waarin ik gister ben beland en wat me tot laat heeft beziggehouden.
De kwestie was kort gezegd de betrokkenheid van een vader bij zijn kinderen. En dan met name zijn gebrek daar aan.
De situatie die door de TO werd geschetst staat denk ik niet alleen en daarom open ik zelf dit topic.
Hoe ervaar jij het vader zijn van jouw partner? Wat zegt dat over hem? Of over jou?
Staat jouw man op zaterdagochtend om acht uur langs het hockeyveld en zit hij tot ‘s avonds laat de traktatie van zijn peuter in elkaar te fröbelen.
Of laat hij dit soort taken standaard aan jou over?
Om bij mezelf te beginnen: Ook hier raken we wel eens in een spagaat vwb verantwoordelijkheden en taken. Mijn ervaring is dat je als vrouw ook een rol hebt in hoe je man zijn taken als vader uit voert. Wanneer je alles naar jezelf toe trekt zet je vader automatisch buiten spel.
Dat proces moet je tijdig keren.
Wat me uit vorig topic vooral ook bezighield was dat de vader in kwestie ook totaal geen gevoel had bij de behoefte van zijn kinderen. Dat vond ik echt stuitend. Zijn belang ging altijd voor.
Wat is jouw ervaring? Leven we soms nog in de jaren 50? Lijkt jouw man op die man die zondag’s het vlees komt snijden? Of zit jij nu lekker aan een bakje koffie omdat je man vanochtend zei: “Lieverd, ik haal even de boodschappen en neem de kinderen mee, dan heb jij even tijd voor jezelf”?
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:12
Ik sta daar denk ik wat anders in. Even fictief; stel dat je als vrouw 5 dagen werkt, waarvan er, ik noem maar wat, 1500 euro naar de gezamenlijke pot gaat en een gedeelte naar je eigen rekening om naar eigen inzicht te besteden. Op een gegeven moment wil je graag 4 dagen gaan werken; in deze situatie stroomt er nog steeds 1500 euro naar de gezamenlijke pot; het heeft alleen invloed op wat je voor jezelf kan uitgeven.feow schreef: ↑06-06-2020 12:03Omdat de verdeling van vrije tijd afhankelijk is van die verdeling.
Toen mijn man minder ging werken kwam er oom minder geld binnen.
Ik ga niet meer betalen om hem vaker te laten niksen en zelf hetzelfde te blijven doen.
Daarvoor houd ik niet genoeg van hem of te veel van mezelf.
Ik zie dan echt niet in waarom je dan een dag onbetaald thuis zou gaan moeten werken én daarmee ook meer dan 50% verantwoordelijk zou moeten zijn voor zorg/huishouden; dan zou ik net zo lief 5 dagen op mijn werk gaan zitten; dan bouw je tenminste nog pensioen ermee op en ben je tenminste niet meer dan 50% verantwoordelijk voor zorg en huishouden.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:13
Ik heb een hele lieve man die echt een hele lieve vader is voor zijn kinderen.
Mijn man heeft 2 jongens van 9 en 12 jaar uit een vorig huwelijk en hij doet echt heel veel voor zijn kinderen. Niet alleen in materiaal maar hij is er ook altijd als de jongens hem nodig hebben. Als er wat is vragen ze ook altijd naar papa. Mijn man houd zielsveel van zijn kinderen. Dat zie je. Alleen vind zijn ex dat niet leuk want ze begint nu te stoken. Maar gelukkig weten we dat om te buigen. Maar leuk is het niet.
Ik ben nu 28 weken zwanger en hij neemt veel taken in huis over en zorgt heel goed voor mij en de kinderen. Hij is ook al stapel op de kleine in de buik
Dus ik heb echt helemaal niks te klagen
Mijn man heeft 2 jongens van 9 en 12 jaar uit een vorig huwelijk en hij doet echt heel veel voor zijn kinderen. Niet alleen in materiaal maar hij is er ook altijd als de jongens hem nodig hebben. Als er wat is vragen ze ook altijd naar papa. Mijn man houd zielsveel van zijn kinderen. Dat zie je. Alleen vind zijn ex dat niet leuk want ze begint nu te stoken. Maar gelukkig weten we dat om te buigen. Maar leuk is het niet.
Ik ben nu 28 weken zwanger en hij neemt veel taken in huis over en zorgt heel goed voor mij en de kinderen. Hij is ook al stapel op de kleine in de buik
Dus ik heb echt helemaal niks te klagen
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:18
Ik heb wel eens expliciet dingen moeten zeggen. Op zich wel raar dat sommige dingen gewoon niet in zijn systeem zaten, maar dat kon door van alles komen (opvoeding, lange reistijd op de eerste tijd met baby, combinatie van factoren?). Je kunt die dingen wel in het systeem krijgen hier, in ieder geval. "Tanden zijn gepoetst, papa doet jou in bed," en dan naar beneden.
Bij bezoek van schoonouders deed ik expres niks behalve afwas opruimen. Ze bleven alsnog meegebrachte taart (en andere huishoudelijke dingen) aan mij geven. Maar bij ander bezoek boeit het me niet wie wat doet en wat het bezoek denkt.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:21
Maar waarom dan kiezen om vier dagen te gaan werken? Wat zou je die dag willen gaan doen? Ik zou zelf denken; gezellig bij kind zijn, en daar dus die dag (extra) voor zorgen.Timetraveler schreef: ↑06-06-2020 12:12Ik sta daar denk ik wat anders in. Even fictief; stel dat je als vrouw 5 dagen werkt, waarvan er, ik noem maar wat, 1500 euro naar de gezamenlijke pot gaat en een gedeelte naar je eigen rekening om naar eigen inzicht te besteden. Op een gegeven moment wil je graag 4 dagen gaan werken; in deze situatie stroomt er nog steeds 1500 euro naar de gezamenlijke pot; het heeft alleen invloed op wat je voor jezelf kan uitgeven.
Ik zie dan echt niet in waarom je dan een dag onbetaald thuis zou gaan moeten werken én daarmee ook meer dan 50% verantwoordelijk zou moeten zijn voor zorg/huishouden; dan zou ik net zo lief 5 dagen op mijn werk gaan zitten; dan bouw je tenminste nog pensioen ermee op en ben je tenminste niet meer dan 50% verantwoordelijk voor zorg en huishouden.
Als er, ik noem even wat, 100 wakkere uren in een week zouden zitten, en je werkt er daar ieder 50 van (ik neem gewoon even makkelijke rekengetallen) dan doe je ieder de helft qua zorg/huishouden enz. Als één van de twee dan 25 uur gaat werken, ipv 50, dan is het toch logisch dat die 25 uur verschuift naar zorgtaken? En nee, natuurlijk spreek je dat niet zo letterlijk op papier af zo van "mooi, jij kunt nu meer zorg op je nemen want je bent toch thuis", maar er is een reden dat je minder gaat werken. Er even van uit gaan dat dat een bewuste keuze is om meer thuis te zijn (en niet door ziekte oid), vind ik het logisch dat je thuis meer kunt doen. Want die 50 uren aan huishouden/zorg, die blijven. Alleen wordt nu de verdeling anders.
En zoals Pergamom zegt; als je niet werkt, en gezellig met je kindje thuis bent, loop je lekker een rondje en doe je gelijk wat boodschappen bijvoorbeeld. Om dat dan degene die werkt, nog na het werk te laten doen, is toch vreemd?
zaterdag 6 juni 2020 om 12:25
Zonneoog schreef: ↑06-06-2020 12:13Ik heb een hele lieve man die echt een hele lieve vader is voor zijn kinderen.
Mijn man heeft 2 jongens van 9 en 12 jaar uit een vorig huwelijk en hij doet echt heel veel voor zijn kinderen. Niet alleen in materiaal maar hij is er ook altijd als de jongens hem nodig hebben. Als er wat is vragen ze ook altijd naar papa. Mijn man houd zielsveel van zijn kinderen. Dat zie je. Alleen vind zijn ex dat niet leuk want ze begint nu te stoken. Maar gelukkig weten we dat om te buigen. Maar leuk is het niet.
Ik ben nu 28 weken zwanger en hij neemt veel taken in huis over en zorgt heel goed voor mij en de kinderen. Hij is ook al stapel op de kleine in de buik
Dus ik heb echt helemaal niks te klagen
Ik heb een hele lieve man die echt een hele lieve vader is voor zijn kind, hij is er altijd voor zijn kind en ze vraagt ook altijd naar hem (als moeder er niet is). Hij houdt ook heel veel van zijn kind.
Je ziet, ik ben een beetje verzuurd en ik kan, sorry, deze boodschappen helaas echt niet als voorbode voor een goede verdeling zien.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:30
#metooMevrouw75 schreef: ↑06-06-2020 12:25Ik heb een hele lieve man die echt een hele lieve vader is voor zijn kind, hij is er altijd voor zijn kind en ze vraagt ook altijd naar hem (als moeder er niet is). Hij houdt ook heel veel van zijn kind.
Je ziet, ik ben een beetje verzuurd en ik kan, sorry, deze boodschappen helaas echt niet als voorbode voor een goede verdeling zien.
Alles is hosanna bij papa, papa is geweeeeeeeeldig! en de mama is de heks.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:37
Snap ik en dat geeft ook niks. Alleen ik zie dat wel zo. Ik heb zelf geen goede vader gehad. Hij was er nooit en wilde ook nooit wat met mij doen. Toen mijn ouders zijn gescheiden heb ik hem twee keer gezien en hij wilde niks meer met mij te maken hebben. Zijn tweede vrouw waar hij later mee hertrouwde die heeft nooit het contact gestimuleerd tussen mijn vader en mij. Dat is ook haar taak niet maar het doet wel zeer. Nu dat ik de tweede vrouw ben, ben ik juist mijn man aan het stimuleren voor zijn kinderen. Maar dat hoef ik niet te doen want dat doet hij compleet en helemaal uit zichzelf. Nu zie ik dat het ook anders kan.Mevrouw75 schreef: ↑06-06-2020 12:25Ik heb een hele lieve man die echt een hele lieve vader is voor zijn kind, hij is er altijd voor zijn kind en ze vraagt ook altijd naar hem (als moeder er niet is). Hij houdt ook heel veel van zijn kind.
Je ziet, ik ben een beetje verzuurd en ik kan, sorry, deze boodschappen helaas echt niet als voorbode voor een goede verdeling zien.
Sorry als mijn bovenstaande post te zoet is of te mooi om waar te zijn, maar zo ervaar ik het wel.
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:40
Hele betrokken man hier. We werken beide 32 uur maar man zit in ploegendienst. Hierdoor is hij veel in de middag thuis.
Afhankelijk van het rooster haalde ik of hij de kinderen. Ik kon beter in de nacht flesje geven en hij kon beter lang opblijven voor het laatste flesje.
We hebben een natuurlijke verdeling van taken...ik poets keuken, wc en woonkamer. Hij de badkamer en verschoont de bedden. We koken, wassen etc. beide. Hij helpt meer met huiswerk en ik weer meer kleding van de kinderen. Af en toe moppert hij op mij en ik af en toe op hem. Over het algemeen een natuurlijke balans.
Afhankelijk van het rooster haalde ik of hij de kinderen. Ik kon beter in de nacht flesje geven en hij kon beter lang opblijven voor het laatste flesje.
We hebben een natuurlijke verdeling van taken...ik poets keuken, wc en woonkamer. Hij de badkamer en verschoont de bedden. We koken, wassen etc. beide. Hij helpt meer met huiswerk en ik weer meer kleding van de kinderen. Af en toe moppert hij op mij en ik af en toe op hem. Over het algemeen een natuurlijke balans.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:40
Man en ik komen allebei uit eentraditioneel gezin. Toen ik 20 jaar geleden zwanger was hebben we afgesproken dat ik parttime zou gaan werken. Het is een tweeling dus de zorg werd eigenlijk automatisch verdeeld.
Maar man was eens in de 2 weken een dag vrij. Op die dag plande in regelmatig afspraken voor mezelf, kapper ofzo. En op een gegeven moment mopperde hij dat het jammer vond dat hij moest oppassen op zn vrije dag. Ik ben ontploft toen. En die fout heeft ie nooit meer gemaakt.
Maar man was eens in de 2 weken een dag vrij. Op die dag plande in regelmatig afspraken voor mezelf, kapper ofzo. En op een gegeven moment mopperde hij dat het jammer vond dat hij moest oppassen op zn vrije dag. Ik ben ontploft toen. En die fout heeft ie nooit meer gemaakt.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:43
Ik vind een goede vader vooral een vader die echt tijd en aandacht aan zijn kind besteedt.
Van en naar de kinderopvang, of sport, brengen en een ouderavond bezoeken. Ja daag! Dat zijn toch geen verdiensten?
Het gaat mij erom dat hij aan tafel gaat zitten om zijn kind te overhoren terwijl net die avond Ajax op tv is in de CL finale. Moeder zou het in principe ook kunnen doen. Maar zij had net die middag een aanvaring op haar werk en snakt naar een momentje helemaal niks. Hij houdt van haar, en van zijn kind en dus zit hij aan die tafel Franse woordjes te stampen terwijl hij zelf vroeger nooit verder is gekomen dan de lts.
Dat werk.
Ik zie gewoon nog te vaak dat mannen heerlijk misbruik maken van het aloude rollenpatroon wat we moeilijk afgeschud krijgen.
En dat gaat niet zelden ten koste van vrouw en kind. Dat frustreert me.
Kanttekening daarbij is wel dat vrouwen anno nu dit ook nog steeds zelf toelaten. Belast door het voorbeeld uit eigen jeugd en disbalans in inkomen tussen haar en partner.
Daarbij komt ook dat mannen hierdoor ook niet de kans krijgen/nemen om te ervaren dat het ouderschap ook heel veel voldoening kan geven. En missen daarmee iets heel essentieels in het leven. Dat ligt in de eerste plaats bij hem zelf. Maar vaste patronen zijn lastig te doorbreken.
We zijn op de goede weg. Maar we zijn er nog niet met zijn allen.
Van en naar de kinderopvang, of sport, brengen en een ouderavond bezoeken. Ja daag! Dat zijn toch geen verdiensten?
Het gaat mij erom dat hij aan tafel gaat zitten om zijn kind te overhoren terwijl net die avond Ajax op tv is in de CL finale. Moeder zou het in principe ook kunnen doen. Maar zij had net die middag een aanvaring op haar werk en snakt naar een momentje helemaal niks. Hij houdt van haar, en van zijn kind en dus zit hij aan die tafel Franse woordjes te stampen terwijl hij zelf vroeger nooit verder is gekomen dan de lts.
Dat werk.
Ik zie gewoon nog te vaak dat mannen heerlijk misbruik maken van het aloude rollenpatroon wat we moeilijk afgeschud krijgen.
En dat gaat niet zelden ten koste van vrouw en kind. Dat frustreert me.
Kanttekening daarbij is wel dat vrouwen anno nu dit ook nog steeds zelf toelaten. Belast door het voorbeeld uit eigen jeugd en disbalans in inkomen tussen haar en partner.
Daarbij komt ook dat mannen hierdoor ook niet de kans krijgen/nemen om te ervaren dat het ouderschap ook heel veel voldoening kan geven. En missen daarmee iets heel essentieels in het leven. Dat ligt in de eerste plaats bij hem zelf. Maar vaste patronen zijn lastig te doorbreken.
We zijn op de goede weg. Maar we zijn er nog niet met zijn allen.
vera8 wijzigde dit bericht op 06-06-2020 12:50
2.59% gewijzigd
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:43
Mijn man is de ideale vader. Mijn kinderen trekken nu iets meer naar mij toe omdat het meisjes zijn en ze aan het begin van de puberteit staan, maar mijn man is al vanaf de babytijd de stabiele aanwezige. Hij regelt ook alles mbt school, de opvang en de clubjes en zit in alle app-groepen. Het enige nadeel is dat het lastig gaat worden voor mijn kinderen om een partner te vinden die aan hun verwachtingen gaat voldoen, want de lat ligt hoog.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:44
Oh ja, ik heb ook wel dat soort momenten gehad. Mijn man is wel wat eigenwijzer, dus ik heb vaker moeten ontploffen.vivapimpelmees schreef: ↑06-06-2020 12:40Man en ik komen allebei uit eentraditioneel gezin. Toen ik 20 jaar geleden zwanger was hebben we afgesproken dat ik parttime zou gaan werken. Het is een tweeling dus de zorg werd eigenlijk automatisch verdeeld.
Maar man was eens in de 2 weken een dag vrij. Op die dag plande in regelmatig afspraken voor mezelf, kapper ofzo. En op een gegeven moment mopperde hij dat het jammer vond dat hij moest oppassen op zn vrije dag. Ik ben ontploft toen. En die fout heeft ie nooit meer gemaakt.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:47
@timetraveler:
Wij verdienen niet genoeg samen om ook nog eigen geld over te houden.
Dus als mijn man minder gaat werken gaat er minder geld naar de pot.
En geld is ook maar geld en het is niet zo dat hij daarom niet minder kan gaan werken.
Maar hij minder werken en meer eigen tijd (onze kinderen vragen weinig zorg overdag) en ik evenveel blijven doen in het huishouden vind ik winst voor hem. Die winst wil ik 50/50 delen
Wij verdienen niet genoeg samen om ook nog eigen geld over te houden.
Dus als mijn man minder gaat werken gaat er minder geld naar de pot.
En geld is ook maar geld en het is niet zo dat hij daarom niet minder kan gaan werken.
Maar hij minder werken en meer eigen tijd (onze kinderen vragen weinig zorg overdag) en ik evenveel blijven doen in het huishouden vind ik winst voor hem. Die winst wil ik 50/50 delen
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:49
Precies die voorbeelden dus. Zonder kans krijgen, maar gewoon kans nemen dus.Vera8 schreef: ↑06-06-2020 12:43Ik vind een goede vader vooral een vader die echt tijd en aandacht aan zijn kind besteedt.
Van en naar de kinderopvang, of sport, brengen en een ouderavond bezoeken. Ja daag! Dat zijn toch geen verdiensten?
Het gaat mij erom dat hij aan tafel gaat zitten om zijn kind te overhoren terwijl net die avond Ajax op tv is in de CL finale. Moeder zou het in principe ook kunnen doen. Maar zij had net die middag een aanvaring op haar werk en snakt naar een momentje helemaal niks. Hij houdt van haar, en van zijn kind en dus zit hij aan die tafel Franse woordjes te stampen terwijl hij zelf vroeger nooit verder is gekomen dan de lts.
Dat werk.
Ik zie gewoon nog te vaak dat mannen heerlijk misbruik maken van het aloude rollenpatroon wat we moeilijk afgeschud krijgen.
En dat gaat niet zelden ten koste van vrouw en kind. Dat frustreert me.
Kanttekening daarbij is wel dat vrouwen anno nu dit ook nog steeds zelf toelaten. Belast door het voorbeeld uit eigen jeugd en disbalans in inkomen tussen haar en partner.
Daarbij komt ook dat mannen hierdoor ook niet de kans krijgen/nemen om te ervaren dat het ouderschap ook heel veel voldoening kan geven. Dat ligt in de eerste plaats bij hem zelf. Maar vaste patronen zijn lastig te doorbreken.
We zijn op de goede weg. Maar we zijn er nog niet met zijn allen.
Ik heb dus echt de passief agressieve weg moeten nemen om dingen duidelijk te maken. Ik weet ook wel dat mijn voorbeeld heel persoonlijk is, maar het frustreerde me zó dat man niet gewoon de kans nám. En dat zat dus inderdaad in dingen als het even overnemen op voor hem ongelukkige momenten omdat ik niet een beetje maar way beyond mijn latijn was.
Ik weet niet precies hoe, maar nu gaat het een stuk beter, maar ik kan nog steeds wel nasty reageren als hij iets ‘toegeeft’, dat je bijvoorbeeld praktisch niks gedaan krijgt als er een kind om je heen hangt ofzo.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:56
Dat is niet zo als je die werkdag verruilt voor een zorgdag. Dan heb je niet meer vrije tijd.feow schreef: ↑06-06-2020 12:03Omdat de verdeling van vrije tijd afhankelijk is van die verdeling.
Toen mijn man minder ging werken kwam er oom minder geld binnen.
Ik ga niet meer betalen om hem vaker te laten niksen en zelf hetzelfde te blijven doen.
Daarvoor houd ik niet genoeg van hem of te veel van mezelf.
Ik vind dat ook zo raar, dat wanneer je minder werkt, dat automatisch betekent dat je thuis meer in het huishouden moet doen. Als een soort vanzelfsprekendheid. Dan heb je dus EN een grotere zorgrol te pakken en mag je in al die overige uren ook nog opdraaien voor 80% van het huishouden.
Dan blijf ik liever gewoon meer werken en dat de verdeling thuis 50/50 blijft. Veel relaxter.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:58
Hoe bedoel je dat laatste?Mevrouw75 schreef: ↑06-06-2020 12:49Precies die voorbeelden dus. Zonder kans krijgen, maar gewoon kans nemen dus.
Ik heb dus echt de passief agressieve weg moeten nemen om dingen duidelijk te maken. Ik weet ook wel dat mijn voorbeeld heel persoonlijk is, maar het frustreerde me zó dat man niet gewoon de kans nám. En dat zat dus inderdaad in dingen als het even overnemen op voor hem ongelukkige momenten omdat ik niet een beetje maar way beyond mijn latijn was.
Ik weet niet precies hoe, maar nu gaat het een stuk beter, maar ik kan nog steeds wel nasty reageren als hij iets ‘toegeeft’, dat je bijvoorbeeld praktisch niks gedaan krijgt als er een kind om je heen hangt ofzo.
Ik kan namelijk ook heel giftig worden wanneer zoiets als excuus in de strijd wordt gegooid.
Wen er maar aan! Wanneer je belast bent met de zorg voor je kind dan komen je eigen belangen op het tweede plan. In het gunstigste geval vind je een modus om toch nog iets gedaan te krijgen van je oorspronkelijke plannen. Maar in de praktijk betekent het vooral veel bijstellen en aanpassen.
Lekker arrogant om dan vast te blijven houden aan je eigen wensen. Dat kan gewoon niet meer. Einde discussie.
Dan had je geen kinderen moeten nemen.
Vrouwen lopen hier ook tegenaan. Maar mijn ervaring is dat vooral mannen hier een handje van hebben.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 12:58
TanteOlivia schreef: ↑06-06-2020 12:56Dan blijf ik liever gewoon meer werken en dat de verdeling thuis 50/50 blijft. Veel relaxter.
Ja, ik vind het op mijn werk ook overzichtelijker dan thuis, zeker toen mijn kinderen nog niet naar school gingen.
zaterdag 6 juni 2020 om 13:02
Als man verzucht dat hij dingen niet voor elkaar krijgt (niet eens als excuus) want met een kind kan je echt níks, dan krijg ik een nananana, net goed zweem over me heen. Of een euhh, ja en? Dat heb ik al 5 jaar. Je gaat echt geen aai over je bol krijgen, want dat kreeg ik ook niet.Vera8 schreef: ↑06-06-2020 12:58Hoe bedoel je dat laatste?
Ik kan namelijk ook heel giftig worden wanneer zoiets als excuus in de strijd wordt gegooid.
Wen er maar aan! Wanneer je belast bent met de zorg voor je kind dan komen je eigen belangen op het tweede plan. In het gunstigste geval vind je een modus om toch nog iets gedaan te krijgen van je oorspronkelijke plannen. Maar in de praktijk betekent het vooral veel bijstellen en aanpassen.
Lekker arrogant om dan vast te blijven houden aan je eigen wensen. Dat kan gewoon niet meer. Einde discussie.
Dan had je geen kinderen moeten nemen.
Vrouwen lopen hier ook tegenaan. Maar mijn ervaring is dat vooral mannen hier een handje van hebben.
Dat.
Dat is weinig constructief, het is eerder wraakzuchtig ofzoiets.
zaterdag 6 juni 2020 om 13:03
Maar zo werkt het niet met kleine kinderen. Als je minder werkt ben je dus thuis met je kinderen die dag en kinderen vragen toch echt zorg en maken zooi als je een dag met de thuis bent. Je kunt niet doen wat je maar wil, het is geen vrije tijd.feow schreef: ↑06-06-2020 12:47@timetraveler:
Wij verdienen niet genoeg samen om ook nog eigen geld over te houden.
Dus als mijn man minder gaat werken gaat er minder geld naar de pot.
En geld is ook maar geld en het is niet zo dat hij daarom niet minder kan gaan werken.
Maar hij minder werken en meer eigen tijd (onze kinderen vragen weinig zorg overdag) en ik evenveel blijven doen in het huishouden vind ik winst voor hem. Die winst wil ik 50/50 delen
En dan zou naast die taak (die net als werk buiten de deur, dagvullend is) ineens buiten die uren die je allebei maakt, meer dan 50% op je bordje komen? Ik vind dat zo'n rare gevolgtrekking.
zaterdag 6 juni 2020 om 13:05
Maar hoe moet ik dat zien dan, dingen overnemen van hem terwijl je zelf ook bekaf bent? Als ik nou iets geleerd heb de afgelopen jaren, dan is het wel dat mijn man geen telepathische gaven heeft en ik dus ook gewoon moet zeggen dat ik het nu even niet trek en hij dus aan de beurt is. Niet wachten tot hij dat aanvoelt en al helemaal niet door net zo lang te zuchten en steunen tot hij vraagt wat er is.Mevrouw75 schreef: ↑06-06-2020 12:49Precies die voorbeelden dus. Zonder kans krijgen, maar gewoon kans nemen dus.
Ik heb dus echt de passief agressieve weg moeten nemen om dingen duidelijk te maken. Ik weet ook wel dat mijn voorbeeld heel persoonlijk is, maar het frustreerde me zó dat man niet gewoon de kans nám. En dat zat dus inderdaad in dingen als het even overnemen op voor hem ongelukkige momenten omdat ik niet een beetje maar way beyond mijn latijn was.
Ik weet niet precies hoe, maar nu gaat het een stuk beter, maar ik kan nog steeds wel nasty reageren als hij iets ‘toegeeft’, dat je bijvoorbeeld praktisch niks gedaan krijgt als er een kind om je heen hangt ofzo.
zaterdag 6 juni 2020 om 13:08
het verschil zat er bij ons denk ik in dat alle geld in 1 pot gaat. Dus niet 'zoveel geld in gezamenlijke pot, zoveel geld voor jezelf'. Dus als er 1 minder gaat werken, is er minder voor ons gezamenlijk. Als die vrije uren worden gebruikt voor huishoudelijke taken, dan is er vervolgens meer tijd voor samen leuke dingen.Timetraveler schreef: ↑06-06-2020 12:12Ik sta daar denk ik wat anders in. Even fictief; stel dat je als vrouw 5 dagen werkt, waarvan er, ik noem maar wat, 1500 euro naar de gezamenlijke pot gaat en een gedeelte naar je eigen rekening om naar eigen inzicht te besteden. Op een gegeven moment wil je graag 4 dagen gaan werken; in deze situatie stroomt er nog steeds 1500 euro naar de gezamenlijke pot; het heeft alleen invloed op wat je voor jezelf kan uitgeven.
Ik zie dan echt niet in waarom je dan een dag onbetaald thuis zou gaan moeten werken én daarmee ook meer dan 50% verantwoordelijk zou moeten zijn voor zorg/huishouden; dan zou ik net zo lief 5 dagen op mijn werk gaan zitten; dan bouw je tenminste nog pensioen ermee op en ben je tenminste niet meer dan 50% verantwoordelijk voor zorg en huishouden.
Later is nu
zaterdag 6 juni 2020 om 13:09
Zeker, mijn werk is echt relaxter dan thuis en dat vindt mijn man ook van zijn werk. Wij hebben dus echt respect voor de ander zijn papa/mamadag. Als we die dag thuiskomen dan nemen we het over van de ander, omdat we weten dat die nog geen moment rust heeft gehad die dag. Als in, even een halve minuut uit kunnen staan. Dat kan op mijn werk wel, op de wc, met een kop koffie en ook wanneer ik een uur geconcentreerd aan 1 taak kan werken is dat voor mij een vorm van ontspanning.Poppy_del_Rio schreef: ↑06-06-2020 12:58Ja, ik vind het op mijn werk ook overzichtelijker dan thuis, zeker toen mijn kinderen nog niet naar school gingen.
Wat mensen ook niet begrijpen is dat ik mijn eigen werk net zo belangrijk vindt als het werk van mijn man. Ik werk in een vitaal beroep, maatschappelijk relevant, maar het staat niet hoog in aanzien. Het verdient best goed, maar niet fantastisch. Mijn man werkt juist in een totaal andere sector en verdient daardoor 3x zoveel.
Ik merk dat mensen daardoor verwachten dat ik thuis meer doe. Gelukkig ziet mijn man dit anders. We maken allebei evenveel uren, werken minstens even hard, dus thuis doen we ook 50/50. Ik weiger me hier schuldig om te voelen.
