Veel hoogbegaafde kleuters

29-03-2022 06:41 372 berichten
Alle reacties Link kopieren
In mijn omgeving hebben veel vrienden, buren en collega’s kinderen in de leeftijd van 3-6 jaar. Ook op het schoolplein en tijdens zwemles hoor ik ouders met kinderen in die leeftijdscategorie vertellen over hun (vermoedelijk) hoogbegaafde kleuter. Zo vaak dat ik inmiddels denk: zoveel hoogbegaafde kleuters? Kan dat wel? Het betreft echt wel meer dan de helft van de kinderen die vervelend gedrag zouden vertonen omdat ze zich vervelen, onderpresteren in de kleuterklas of zichzelf niet kunnen laten zien omdat de klassen zo groot zijn. De frustratie over (kleuter)juffen die ‘er niet voor openstaan’ is ook een terugkerend onderwerp als dit ter sprake komt. Ik merk dat ik steeds vaker denk: jaja nog één…!

Mijn vraag aan het Viva forum: herkennen jullie dit? Begeef ik mij in een omgeving van opschepperige ouders? Hopen ouders van kleuters misschien gewoon dat hun kind bijzonder goed kan leren? Ik kan mijzelf nml moeilijk voorstellen dat al deze kleuters daadwerkelijk hoogbegaafd zijn.
Alle reacties Link kopieren
Eidde schreef:
29-03-2022 09:46
What the fuck??
Sowieso een post waar de onwetendheid vanaf druipt. En met dit soort shit hebben hoogbegaafden dus te dealen.
Alle reacties Link kopieren
Al eens een vierkantje in een rond vakje proberen te proppen?

Dat is namelijk hoe het ongeveer voelt elke dag als je naar een plek moet gaan die niet past. Daar wordt je enorm ongelukkig van. En dat geldt helaas voor veel hoogbegaafde kinderen, maar net zo goed voor kinderen die aan de onderkant van de intelligentiecurve zitten en niet mee kunnen komen (maar wel moeten omdat inclusief onderwijs zo'n mooi concept is...).

Ik gun ALLE kinderen een plek die bij ze past. Het reguliere onderwijs is helaas niet voor alle kinderen passend.
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
29-03-2022 09:39
Weet je wat het mooie is? Dat veel leerkrachten net zo denken als jij, TO. Want zolang hoogbegaafdheid een hersenspinsel van hysterische ouders is, hoef je er niet in te onderwijzen. Sterker nog, geen aanbod is béter, want dan lost hoogbegaafdheid zichzelf op. Wanneer al die zogenaamd hoogbegaafde kinderen maar lang genoeg geen aanbod krijgen raken ze vanzelf zo in de knoop dat er weinig hoogbegaafds meer aan is en dan was passend onderwijs in retrospect nooit nodig. En dat scheelt een hele hoop tijd en energie en daar hadden we in het onderwijs toch al te weinig van.
Je maakt me aan het huilen. Het is hier thuis ZO'N strijd. Niet met mijn kinderen, maar met de leerkrachten en de intern begeleiders. Elke keer moet je maar hopen dat de leerkracht of de nieuwste interim iB-er 'gelooft' in hoogbegaafdheid.
Mijn oudste loopt al volledig vast, is doorgetoetst en loopt een leerjaar voor op de rest. Maar haalt maar 17 tafelsommen in 2 minuten, omdat hij alles rustig uit kan rekenen zonder tijdsdruk, zo laag ligt het tempo in de klas en automatiseren dus niet is gebeurd.

Mijn jongste is halverwege groep 2 en hoorde ik gisteren al zoemend lezen. Maar hij doet het nog maar af en toe, want hij is zich ZO bewust van hoe bijzonder het is als hij het vergelijkt met zijn klasgenootjes. En zijn juf hem maar pushen tot een rechte toren moeten kunnen bouwen.... We zijn bezig, maar zoals gezegd, we zijn alleen al dit schooljaar toe aan IB-er nummer 3. Doortoetsen had ik in augustus al gevraagd, is pas in januari van de grond gekomen. Kleuter al laten wennen in groep 3 en daar mee mogen draaien roep ik al vanaf december, is nog steeds niet gebeurd.

En dat doe ik niet om op te scheppen of om te pushen of wat dan ook. Maar omdat ze anders niet meer naar school willen omdat het zo ongelooflijk super verschrikkelijk allemachtigst saai is dat ze van doldraaien. En die buien komen er dan thuis uit.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
pop1980 schreef:
29-03-2022 06:58
Hoogbegaafdheid is niet iets om zo mee te pronken: het kan een behoorlijke last zijn.
Vooral dit.
Ik heb het meerdere keren op school gezegd "hoog begaafd, maar diep ongelukkig". Ze is nu bijna 18 en het is nog steeds een struggle.
Niet alles gelezen maar hier een moeder van een vermoedelijk hoogbegaafd kind. En ik herken niks in wat je schrijft. Ik durf juist niet vaak iets te vertellen over wat hij kan en doet. Best frustrerend soms want ik ben ook gewoon trots maar wil inderdaad niet het idee hebben dat ik loop te pronken.
Alle reacties Link kopieren
MollyMalone schreef:
29-03-2022 09:32
Bah, wat een naar topic dit. Lekker hakken op hoogbegaafde kinderen en hun opschepperige ouders.

Hoogbegaafdheid is een vloek en een zegen. Het lijkt leuk om lekker slim te zijn, maar het enige wat mijn hoogbegaafde kind wil, is net zo zijn als andere kinderen. En dat is ze dus niet, zeker op de basisschool niet. Nu zit ze in 1 gymnasium, en voelt ze zich eindelijk thuis in haar klas.

Alleen zal ze waarschijnlijk eind van het jaar overstappen naar het atheneum, want met Latijn en Grieks erbij worden het teveel talen voor haar. Ze heeft moeite met automatiseren, plannen en organiseren dus woordjes leren is een crime. School biedt hierbij wel begeleiding aan, maar die wil ze niet omdat ze dan weer anders is dan de andere kinderen van haar klas. En zo draait ze zichzelf vast, met boosheid en frustratie tot gevolg.

Mijn kind is niet ongelukkig, maar strijd en worsteling zijn er altijd. Niet iets om over op te scheppen. En zeker niet iets om lekker lacherig over te doen.

Dit is zo herkenbaar
En ik hoopt t mijn dochter te kunnen besparen

En nee hb is niet leuk. Ik zie een vriendin zo struggelen om haar kinderen een fijne plek te kunnen geven. 1tje is al gestart in gr4 ipv 3 en loopt nu alweer voor op zn klasgenootjes.

Slim zijn kan handig zijn maar dan moet t wel binnen de lijntjes vallen.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Hier op het schoolplein lopen ook dit soort ouders rond. Ik weet nog dat groep 1 hier te groot werd en de oudste kleuters van groep 1 werden verhuisd naar groep 2 om plaats te maken voor de nieuwe kleuters. En dan waren daar de ouders die werkelijk dachten dat hun kinderen zo intelligent waren, dat zij vier maanden eerder naar groep 2 mochten gaan (om het schooljaar daarna gewoon weer een heel jaar groep 2 te doen en gingen niet mee naar groep 3 oid).
En ja, dit waren allemaal ouders die hun kinderen als prinsjes of prinsesjes behandelen en boos worden wanneer een juf een ander beeld schetst.

Ondertussen is de zoon van vrienden daadwerkelijk hoogbegaafd (met lichte vorm van autisme) en zij lopen daar niet mee te koop omdat ze sowieso erg druk zijn met ggz afspraken en andere shit die dit meebrengt.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of ieder hoogbegaafd kindje zo reageert? Mijn lief is hoogbegaafd maar als kleuter en later ook in pubertijd juist een hele stille en verlegen jongen op zijn 16e deden ze pas een iq test toen kwam dit uit.

Maar goed bij hoogbegaafdheid kan ook autisme bij zitten en of in combi met adhd dat dat de gedragsprobleem geeft maar dat is ook niet zeker dus is heel lastig om te zeggen ja mijn kind is hoogbegaafd of niet zou ze laten testen zodra het kan dan heb je antwoord.
Alle reacties Link kopieren
Is van alle tijden. Ouders wiens kind echte (getest) hoogbegaafd is, zul je niet horen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zo'n jonge kleuter van 4 die op zijn minst een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Kan al woordjes lezen, volgens juf verbaal heel sterk ondanks tweetaligheid.

Nu al problemen, iedere dag niet naar school willen, veel huilen, veel angsten en denken over de dood. Hij wordt gepest, de juf zegt omdat hij verbaal zo sterk is dat het andere kind dan maar fysiek wordt.

Toch voel ik me heel onzeker hierdoor en durf ik mogelijke hoogbegaafdheid amper aan te kaarten juist ook door dit soort topics. Ik wil helemaal niet "zo'n" ouder zijn.
Alle reacties Link kopieren
Sorcha_ schreef:
29-03-2022 10:35
Ik heb zo'n jonge kleuter van 4 die op zijn minst een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Kan al woordjes lezen, volgens juf verbaal heel sterk ondanks tweetaligheid.

Nu al problemen, iedere dag niet naar school willen, veel huilen, veel angsten en denken over de dood. Hij wordt gepest, de juf zegt omdat hij verbaal zo sterk is dat het andere kind dan maar fysiek wordt.

Toch voel ik me heel onzeker hierdoor en durf ik mogelijke hoogbegaafdheid amper aan te kaarten juist ook door dit soort topics. Ik wil helemaal niet "zo'n" ouder zijn.
Dit is dus het verdrietige. Dat je als ouder onzeker word gemaakt en dus geen stappen meer durft te zetten om te zorgen dat je kind beter in zijn vel komt te zitten. Terwijl je kind dat net zo goed verdient als ieder ander kind.
Alle reacties Link kopieren
Sorcha,
Je bent niet 'zo'n' ouder.

Het belang van je kind staat voorop. Ik heb ook veel te lang getreuzeld en voel me nu schuldig naar de oudste, nu hij vastgedraaid zit in groep 5.
Laat je kind maar lezen thuis, laat je kind maar rekenen. Zoek een hb coach voor je kind. Met 6 laten testen op HB en ondertussen kijken op welke vlakken hij normaal tot onder normaal scoort en je daar op richten.

Lees je in op hb. Tijl Koenderink en Tessa Kieboom op youtube. Hard jezelf om de stem van je kind te worden. En kijk ondertussen naar jezelf, als jij jezelf herkent in je kind. HB is erfelijk namelijk.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Sorcha_ schreef:
29-03-2022 10:35
Ik heb zo'n jonge kleuter van 4 die op zijn minst een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Kan al woordjes lezen, volgens juf verbaal heel sterk ondanks tweetaligheid.

Nu al problemen, iedere dag niet naar school willen, veel huilen, veel angsten en denken over de dood. Hij wordt gepest, de juf zegt omdat hij verbaal zo sterk is dat het andere kind dan maar fysiek wordt.

Toch voel ik me heel onzeker hierdoor en durf ik mogelijke hoogbegaafdheid amper aan te kaarten juist ook door dit soort topics. Ik wil helemaal niet "zo'n" ouder zijn.
Als het zo is dan is het zo. Maar niet elke ontwikkelvoorsprong betekent hoogbegaafdheid dus wellicht maakt je kind nu een sprongetje in zn ontwikkeling en loopt hij later lekker in de pas mee.
Om een voorbeeld te geven; mijn zoon kon vroeger lezen voordat hij naar de lagere school ging, geen hele zinnen maar hij herkende letters. Hij kon Engelse liedjes foutloos zingen dus wij dachten dat hij ook een talenknobbel zou hebben.

Ik heb gedacht (nooit uitgesproken) dat hij wellicht meer dan slim zou zijn. Eenmaal op de basisschool bleek dat hij gewoon heel goed kon onthouden. Hij sprak geen Engels (shit jammer) maar onthield de fonetische tekst. Hij kon niet lezen, maar (her)kende de boekjes die wij voorlazen en onthield de letters. Hij zag deze als tekeningen. Het bleek later een gemiddelde en soms zelfs ondergemiddelde leerling. Hij was en is slecht in begrijpend lezen omdat hij de verbanden niet kan leggen. Uiteindelijk een magere MBO-leerling die er met een paar fikse omwegen wel is gekomen.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
29-03-2022 10:42
Sorcha,
Je bent niet 'zo'n' ouder.

Het belang van je kind staat voorop. Ik heb ook veel te lang getreuzeld en voel me nu schuldig naar de oudste, nu hij vastgedraaid zit in groep 5.
Laat je kind maar lezen thuis, laat je kind maar rekenen. Zoek een hb coach voor je kind. Met 6 laten testen op HB en ondertussen kijken op welke vlakken hij normaal tot onder normaal scoort en je daar op richten.

Lees je in op hb. Tijl Koenderink en Tessa Kieboom op youtube. Hard jezelf om de stem van je kind te worden. En kijk ondertussen naar jezelf, als jij jezelf herkent in je kind. HB is erfelijk namelijk.
Dank je voor de tips. Ik ga eens kijken.

Ik ben zelf (gediagnosticeerd) hoogbegaafd en tegelijkertijd zo'n volwassene die uiteindelijk niet bijzonder is. Ik ben zo bang dat de geschiedenis zich gaat herhalen.
Alle reacties Link kopieren
Sorcha_ schreef:
29-03-2022 10:51
Dank je voor de tips. Ik ga eens kijken.

Ik ben zelf (gediagnosticeerd) hoogbegaafd en tegelijkertijd zo'n volwassene die uiteindelijk niet bijzonder is. Ik ben zo bang dat de geschiedenis zich gaat herhalen.
Hier idem. Het heeft mij pas 2 jaar terug een half jaar gekost om te accepteren dat ik blijkbaar hb ben. En dat het daarom is dat ik zo'n raar iemand ben. Ik ben helemaal niet uitzonderlijk. Ik doe niets bijzonders, geen bijzondere opleiding gedaan, ik ben zelfs blijven zitten! En tegelijkertijd, na het toetsen van mijn zoon en het leren hoe dit type kind leert, erachter komen dat ik gewoon nooit heb hoeven leren omdat door het slakkentempo en mijn goede geheugen ik daar op kon varen, tot er opeens lerend vermogen van mij werd verwacht, strategieën, automatiseren. En toen bleek dat ik die helemaal niet in huis heb en viel ik door de mand. En werd ik onzeker en ging niet door de leerkuil, want die had ik nog nooit van dichtbij bekeken.

Dat wil ik voor mijn kinderen anders. Dat ze nu makkelijk mee kunnen komen, maar toch de strategieën aangeleerd krijgen voor wanneer het straks wél moeilijk gaat worden op het voortgezet onderwijs.
doreia* wijzigde dit bericht op 29-03-2022 10:57
0.16% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
KooktMetKnoflook schreef:
29-03-2022 09:18
Vergeet niet dat het onderwijs ook maar een eenheidsworst is, bedoeld voor het gemiddelde kind; en de iets langzamere kinderen moeten ook nadrukkelijk mee kunnen komen.

Als een kind gewoon rustig naar een instructie kan luisteren en dat kan verwerken, gaat het al snel goed.
Voor gewoon slimme kinderen zou het wel één of twee niveaus omhoog kunnen.
En daar hoeven ze niet eens hoogbegaafd voor te zijn.

Dit. Ik ben zelf niet hoogbegaafd (getest) maar zat als kind ook al met extra werk achterin de klas me kapot te vervelen en had 100% score op de cito. Heb ook nooit leren leren en heb me overal doorheen gezwijnd doordat ik gewoon pienter was. Het werd een drama op de universiteit waar ik daardoor helemaal vastliep. Daar hoef je dus niet hoogbegaafd voor te zijn.

Het onderwijs is nu eenmaal niet perfect afgestemd op elk kind, vroeger niet en nu niet. Ik denk dat er nu meer oog is voor de verveelde kinderen, de uitgetunede kinderen en de depressieve en onderpresterende kinderen. Daardoor is er een 'testcultuur' ontstaan. Ik denk zelf dat dat prima is, je kan het maar beter op tijd weten als je kind iets anders nodig heeft dan school nu biedt. Dat hoogbegaafdheid op het eerste gezicht aantrekkelijker klinkt dan autisme dat snappen we ook allemaal wel denk ik. Maar de aandacht die er nu voor kinderen is vind ikzelf wel een verbetering. Vroeger werd een leering pas gezien als het onhandelbaar gedrag vertoonde, internaliserende leerlingen werden überhaupt niet gezien.
Alle reacties Link kopieren
Sorcha_ schreef:
29-03-2022 10:51
Dank je voor de tips. Ik ga eens kijken.

Ik ben zelf (gediagnosticeerd) hoogbegaafd en tegelijkertijd zo'n volwassene die uiteindelijk niet bijzonder is. Ik ben zo bang dat de geschiedenis zich gaat herhalen.
Er zijn ook Facebook groepen.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
29-03-2022 10:56
Hier idem. Het heeft mij pas 2 jaar terug een half jaar gekost om te accepteren dat ik blijkbaar hb ben. En dat het daarom is dat ik zo'n raar iemand ben. Ik ben helemaal niet uitzonderlijk. Ik doe niets bijzonders, geen bijzondere opleiding gedaan, ik ben zelfs blijven zitten! En tegelijkertijd, na het toetsen van mijn zoon en het leren hoe dit type kind leert, erachter komen dat ik gewoon nooit heb hoeven leren omdat door het slakkentempo en mijn goede geheugen ik daar op kon varen, tot er opeens lerend vermogen van mij werd verwacht, strategieën, automatiseren. En toen bleek dat ik die helemaal niet in huis heb en viel ik door de mand. En werd ik onzeker en ging niet door de leerkuil, want die had ik nog nooit van dichtbij bekeken.

Dat wil ik voor mijn kinderen anders. Dat ze nu makkelijk mee kunnen komen, maar toch de strategieën aangeleerd krijgen voor wanneer het straks wél moeilijk gaat worden op het voortgezet onderwijs.
Ja heel herkenbaar allemaal. Ik ben blijven zitten en heb daarna een klas overgeslagen, dat was uiteindelijk mijn redding op de middelbare school geweest. Daarna is het op de universiteit weer helemaal mis gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Parella schreef:
29-03-2022 10:56
Dit. Ik ben zelf niet hoogbegaafd (getest) maar zat als kind ook al met extra werk achterin de klas me kapot te vervelen en had 100% score op de cito. Heb ook nooit leren leren en heb me overal doorheen gezwijnd doordat ik gewoon pienter was. Het werd een drama op de universiteit waar ik daardoor helemaal vastliep. Daar hoef je dus niet hoogbegaafd voor te zijn.

Het onderwijs is nu eenmaal niet perfect afgestemd op elk kind, vroeger niet en nu niet. Ik denk dat er nu meer oog is voor de verveelde kinderen, de uitgetunede kinderen en de depressieve en onderpresterende kinderen. Daardoor is er een 'testcultuur' ontstaan. Ik denk zelf dat dat prima is, je kan het maar beter op tijd weten als je kind iets anders nodig heeft dan school nu biedt. Dat hoogbegaafdheid op het eerste gezicht aantrekkelijker klinkt dan autisme dat snappen we ook allemaal wel denk ik. Maar de aandacht die er nu voor kinderen is vind ikzelf wel een verbetering. Vroeger werd een leering pas gezien als het onhandelbaar gedrag vertoonde, internaliserende leerlingen werden überhaupt niet gezien.
ligt ook erg aan de school/type onderwijs
Onze kinderen deden Montessori-basisonderwijs en als ze door de stof heen waren, was er gewoon nog meer.
Leuke plus-materialen
zij zijn niet hoogbegaafd, gewoon goeie VWO-ers

het hoogbegaafde vriendinnetje van mijn dochter, ging nog een stap verder, zij leerde latijn vanaf groep 7. gewoon in de klas
Alle reacties Link kopieren
Bergje65 schreef:
29-03-2022 10:47
Als het zo is dan is het zo. Maar niet elke ontwikkelvoorsprong betekent hoogbegaafdheid dus wellicht maakt je kind nu een sprongetje in zn ontwikkeling en loopt hij later lekker in de pas mee.
Om een voorbeeld te geven; mijn zoon kon vroeger lezen voordat hij naar de lagere school ging, geen hele zinnen maar hij herkende letters. Hij kon Engelse liedjes foutloos zingen dus wij dachten dat hij ook een talenknobbel zou hebben.

Ik heb gedacht (nooit uitgesproken) dat hij wellicht meer dan slim zou zijn. Eenmaal op de basisschool bleek dat hij gewoon heel goed kon onthouden. Hij sprak geen Engels (shit jammer) maar onthield de fonetische tekst. Hij kon niet lezen, maar (her)kende de boekjes die wij voorlazen en onthield de letters. Hij zag deze als tekeningen. Het bleek later een gemiddelde en soms zelfs ondergemiddelde leerling. Hij was en is slecht in begrijpend lezen omdat hij de verbanden niet kan leggen. Uiteindelijk een magere MBO-leerling die er met een paar fikse omwegen wel is gekomen.
Ja dat kan ook nog. Ik hoop dat het 'gewoon' een ontwikkelingsvoorsprong is. Mijn kind spreekt 2 talen vloeiend en ik vraag me soms ook af of dat de reden is dat hij verbaal zo sterk is.
Alle reacties Link kopieren
Sorcha_ schreef:
29-03-2022 11:00
Ja heel herkenbaar allemaal. Ik ben blijven zitten en heb daarna een klas overgeslagen, dat was uiteindelijk mijn redding op de middelbare school geweest. Daarna is het op de universiteit weer helemaal mis gegaan.
Hier heb ik nadat ik ben blijven zitten ook nooit meer echt hoeven leren. Dat klinkt heel mooi, maar eigenlijk is het best saai te noemen. Ik ga nog steeds vol verwachting naar een cursus op opleiding en elke keer komen we niet verder dan tot vlak onder de oppervlakte, wat ik allang beheers.
Maar tegelijkertijd durf ik ook geen nieuwe studie te doen waar ik niets van weet, want stel dat ik het niet kan? Echt, horendol kun je worden van jezelf.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Hoe meer ervaring ik zelf heb met hoogbegaafdheid, hoe minder ik er vanaf weet en hoe ongrijpbaarder het wordt.

Voor mijn kind is het regelmatig lastig: het woord hoogbegaafdheid durft ze zelf nooit te gebruiken. Ze zit nu in de derde klas van het VO en het gaat voor haar niet vanzelf, ik vraag mij regelmatig af of vwo niet net te hoog voor haar is gegrepen. De intelligentie heeft ze wel, maar ons onderwijs vraagt vooral ook planning, inzet, motivatie en een vermogen tot goed en snel reproduceren. En bij die laatste eigenschappen komt haar onvermogen boven drijven, wat stress oplevert. Meer stress dan goed is voor haar welbevinden.

Als ijverig kind bereik je meer in deze maatschappij. Heb je die ijver en discipline niet, dan wordt het allemaal toch wat lastiger. Op het basisonderwijs verveel je je kapot, op het voortgezet onderwijs loop je tegen je tekortkomingen aan op het gebied van reproduceren, werken en organiseren.

Maar wat de oplossing is, weet ik zelf ook niet.

Om op de vraag terug te komen: ik woon in een universiteitsstad, dus in mijn bubble relatief veel hoogbegaafde en/of slimme kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Maar wat er met jezelf is gebeurd hoeft niet met je kind te gebeuren.
Je kunt je ook afvragen of het erg is als je zelf niet doodongelukkig bent, maar alleen alleen maar niet briljant en succesvol in een baan ergens.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
29-03-2022 11:02
ligt ook erg aan de school/type onderwijs
Onze kinderen deden Montessori-basisonderwijs en als ze door de stof heen waren, was er gewoon nog meer.
Leuke plus-materialen
zij zijn niet hoogbegaafd, gewoon goeie VWO-ers

het hoogbegaafde vriendinnetje van mijn dochter, ging nog een stap verder, zij leerde latijn vanaf groep 7. gewoon in de klas
En als je een harmonieus profiel hebt, dus overal goed op scoort, dan glij je ook nog makkelijker door de stof heen. Dat zie ik aan mijn jongste. Mijn oudste ( getest hb) loopt op andere vlakken gelijk met de rest, maar scoort op andere vlakken heel hoog. Dat gat daartussen zorgt voor frictie en belemmert hem ook nog. Daarom hebben we een coach, om het gat te helpen dichten.
Maar kopzorgen zijn het.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Appeltaartmetrozijn schreef:
29-03-2022 10:59
Er zijn ook Facebook groepen.
Heb je links?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven