Kinderen
alle pijlers
wanneer begint het opvoeden
zaterdag 16 juni 2007 om 16:50
Vanaf wanneer gaat het pure verzorgen over in opvoeden. Dat vraag ik me af.
Zoon (5 1/2 maand) ligt nu in bed te brullen. Het is eigenlijk tijd voor zijn slaapje. We gaan eigenlijk altijd naar hem toe als hij ligt te huilen of te piepen omdat hij dan niet wil slapen. Je leest altijd dat je kindjes vanaf een maand of 6 kunt verwennen. Ik wil mijn zoon niet aanleren dat hij maar een kik hoeft te geven of mama staat bij zijn bed.
Ik vind het wat anders wanneer hij tijdens een slaapje wakker wordt, dan loop ik altijd meteen naar hem toe omdat hij wel moet weten dat ik er ben.
"Moet" je nu al bezig gaan met opvoeden en kun je hem nu al dit soort dingen aanleren?
Zoon (5 1/2 maand) ligt nu in bed te brullen. Het is eigenlijk tijd voor zijn slaapje. We gaan eigenlijk altijd naar hem toe als hij ligt te huilen of te piepen omdat hij dan niet wil slapen. Je leest altijd dat je kindjes vanaf een maand of 6 kunt verwennen. Ik wil mijn zoon niet aanleren dat hij maar een kik hoeft te geven of mama staat bij zijn bed.
Ik vind het wat anders wanneer hij tijdens een slaapje wakker wordt, dan loop ik altijd meteen naar hem toe omdat hij wel moet weten dat ik er ben.
"Moet" je nu al bezig gaan met opvoeden en kun je hem nu al dit soort dingen aanleren?
zondag 17 juni 2007 om 12:19
Wat kan hij allemaal al zelf dan?
Ik had het over dat hij op dat moment niets had waardoor hij me nodig had. Het was gewoon pieperij om niets.
(verder kan zoon het alfabet al boeren, achterstevoren een boek lezen en rent hij de 100 meter net boven de tien seconden, maar daar wil ik niet over opscheppen)
Ik had het over dat hij op dat moment niets had waardoor hij me nodig had. Het was gewoon pieperij om niets.
(verder kan zoon het alfabet al boeren, achterstevoren een boek lezen en rent hij de 100 meter net boven de tien seconden, maar daar wil ik niet over opscheppen)
zondag 17 juni 2007 om 13:24
Het gaat me niet om die opmerking, maar ik vind het wel grappig dat je zo alleswetend reageert altijd. Op elk topic waar een moeder een vraag stelt komen jij en Fleurtje reageren en even laten zien dat jullie alles weten, en moeders die het allemaal niet zo goed weten de grond in boren. Terwijl je zelf net komt kijken.
zondag 17 juni 2007 om 13:27
Ik wil juist dat mijn dochter weet dat áls ze huilt, dat ik dan kom, hoe dan ook. En daar maakt ze geen misbruik van tot op heden. Aandachttrekkerij zag ik niet als iets negatiefs, een kleine baby kan maar op 1 manier aandacht trekken en dat is door huilen. En wie ben ik dan om te bepalen dat die aandacht verwennerij is of niet nodig?
Laten huilen heb ik nog nooit gedaan, en dat doe ik nog steeds niet. Juna is 14 maanden en huilt nu zelden. Toen ze klein was wel vaker, maar zoals ik al zei, heb me nooit druk gemaakt over verwennen. Als ik haar 's avonds in bed leg en ze begint na een uurtje te huilen, dan haal ik haar er gewoon weer uit, wacht tot ze rustig is geworden en leg haar terug. Heeft nog nooit problemen opgeleverd en het gebeurd tot op heden zelden.
Baby's zijn geen kleine monsters die je koste wat kost onder de duim moet houden omdat ze anders de boel overnemen hoor. Mijn kind heeft mij en haar vader gewoon nodig als ze huilt en daar reageer ik áltijd op. Volgens mij zorgt dit er juist voor dat ze me niet hóeft uit te proberen, ze weet dat ik altijd kom als het nodig is. Ik denk dat ze zich daar prima bij voelt. Als je je als baby moet gaan afvragen of mama dit keer wel of niet reageert, dan blijf je het ook proberen denk ik.
Laten huilen heb ik nog nooit gedaan, en dat doe ik nog steeds niet. Juna is 14 maanden en huilt nu zelden. Toen ze klein was wel vaker, maar zoals ik al zei, heb me nooit druk gemaakt over verwennen. Als ik haar 's avonds in bed leg en ze begint na een uurtje te huilen, dan haal ik haar er gewoon weer uit, wacht tot ze rustig is geworden en leg haar terug. Heeft nog nooit problemen opgeleverd en het gebeurd tot op heden zelden.
Baby's zijn geen kleine monsters die je koste wat kost onder de duim moet houden omdat ze anders de boel overnemen hoor. Mijn kind heeft mij en haar vader gewoon nodig als ze huilt en daar reageer ik áltijd op. Volgens mij zorgt dit er juist voor dat ze me niet hóeft uit te proberen, ze weet dat ik altijd kom als het nodig is. Ik denk dat ze zich daar prima bij voelt. Als je je als baby moet gaan afvragen of mama dit keer wel of niet reageert, dan blijf je het ook proberen denk ik.
zondag 17 juni 2007 om 13:30
Jeetje, wat een verschillende standpunten zeg. De basis van opvoeden betekent voor mij een kind zo veel mogelijk liefde, veiligheid en regelmaat bieden. Op deze manier legt een kind de basis voor zijn verdere leven, het gaat om het vertrouwen krijgen in anderen, dat is volgens mij de basis van de hechting aan ouders. Toen mijn kindje 5 maanden was probeerde ik hem zoveel mogelijk veiligheid te bieden, en voor mij betekende dat, dat als hij huilde ik naar hem toe ging. Wanneer hij begon te lachen, vond ik dat geweldig. Niet omdat 'hij het voor elkaar had', maar ik was blij dat hij niet meer hoefde te huilen! Even een knuffel, troosten in zijn bedje, en weer verder slapen. Het echte opvoeden beging voor mij als kinderen daadwerkelijk inzicht hebben in oorzaak-gevolg, en kunnen gaan manipuleren.
zondag 17 juni 2007 om 13:35
Als ik haar 's avonds in bed leg en ze begint na een uurtje te huilen, dan haal ik haar er gewoon weer uit, wacht tot ze rustig is geworden en leg haar terug. Heeft nog nooit problemen opgeleverd en het gebeurd tot op heden zelden.
Maar over dat stukje heb ik het ook niet he. Wanneer mijn zoon wakker wordt en hij begint te huilen dan ga ik altijd naar hem toe. Mijn vraag gaat over het piepen en zeuren en soms wat huilen wat hij doet voordat hij gaat slapen. Ik denk wel dat je wanneer je daar teveel aandacht aangeeft, dat je het kindje kan verwennen.
Maar over dat stukje heb ik het ook niet he. Wanneer mijn zoon wakker wordt en hij begint te huilen dan ga ik altijd naar hem toe. Mijn vraag gaat over het piepen en zeuren en soms wat huilen wat hij doet voordat hij gaat slapen. Ik denk wel dat je wanneer je daar teveel aandacht aangeeft, dat je het kindje kan verwennen.
zondag 17 juni 2007 om 13:36
Nou, als ik het allemaal zo lees en hoor in mijn omgeving, dan denken de meeste mensen daar toch heel anders over. Even voor de duidelijkheid: ik geloof er geen barst van dat dochter me manipuleert of hoe je het dan ook wilt zien. Ze vraagt aandacht, mama of papa roepen gaat haar nog bar slecht af (althans, gericht roepen dan), dus huilt ze. En waarvoor ze aandacht vraagt, deert me niet zo. Soms honger, vieze luier, ik wil een beetje mama-tijd. Meestal is het tegenwoordig het laatste, als ik thuis kom uit mijn werk wil ze graag bij mij zitten en heel veel borst ;) tsja, ik zou het ook wel weten na zo'n dag saaaaaaie fles van papa.
zondag 17 juni 2007 om 13:38
Het echte opvoeden beging voor mij als kinderen daadwerkelijk inzicht hebben in oorzaak-gevolg, en kunnen gaan manipuleren. Maar wanneer begint dat dan, kan mijn zoon mij nu al "manipuleren"? Voor mijn gevoel heeft hij heel goed in de gaten dat wanneer hij begint te piepen, mama komt. Daar heb ik geen zin in.
Die basisveiligheid enz enz, dat zit echt allemaal wel goed.
Die basisveiligheid enz enz, dat zit echt allemaal wel goed.
zondag 17 juni 2007 om 13:41
zondag 17 juni 2007 om 13:44
Als ik haar 's avonds in bed leg en ze begint na een uurtje te huilen, dan haal ik haar er gewoon weer uit, wacht tot ze rustig is geworden en leg haar terug. Heeft nog nooit problemen opgeleverd en het gebeurd tot op heden zelden.
Maar over dat stukje heb ik het ook niet he. Wanneer mijn zoon wakker wordt en hij begint te huilen dan ga ik altijd naar hem toe. Mijn vraag gaat over het piepen en zeuren en soms wat huilen wat hij doet voordat hij gaat slapen. Ik denk wel dat je wanneer je daar teveel aandacht aangeeft, dat je het kindje kan verwennen.
Ik ga er altijd vanuit dat je een kind nooit kan verwennen met liefde en positieve aandacht. Wat is er mis om je kindje liefde en geborgenheid te geven? daar heeft een kind toch recht op? Ookal huilt mijn kindje om alle ervaringen van die dag te verwerken, of dat er een boertje dwarszit of dat hij zich alleen voelt, het maakt mij niet uit, ik ben er voor hem!
Maar over dat stukje heb ik het ook niet he. Wanneer mijn zoon wakker wordt en hij begint te huilen dan ga ik altijd naar hem toe. Mijn vraag gaat over het piepen en zeuren en soms wat huilen wat hij doet voordat hij gaat slapen. Ik denk wel dat je wanneer je daar teveel aandacht aangeeft, dat je het kindje kan verwennen.
Ik ga er altijd vanuit dat je een kind nooit kan verwennen met liefde en positieve aandacht. Wat is er mis om je kindje liefde en geborgenheid te geven? daar heeft een kind toch recht op? Ookal huilt mijn kindje om alle ervaringen van die dag te verwerken, of dat er een boertje dwarszit of dat hij zich alleen voelt, het maakt mij niet uit, ik ben er voor hem!
zondag 17 juni 2007 om 13:51
Maar wanneer begint dat dan, kan mijn zoon mij nu al "manipuleren"? Voor mijn gevoel heeft hij heel goed in de gaten dat wanneer hij begint te piepen, mama komt. Daar heb ik geen zin in.
Die basisveiligheid enz enz, dat zit echt allemaal wel goed.
Vanaf 6 maanden gaat een baby 'door' hebben dat hij een eigen persoontje is, Dit is een langzaam proces. Heerlijk toch dat een kindje door heeft dat als hij huilt mama komt om hem te troosten? Wanneer hij dat vertrouwen krijgt, leert hij ook dat zijn moeder te vertrouwen is, en hem begrijpt (misschien een beetje vaag). je kindje kan op dit moment echt nog niet manipuleren.
Die basisveiligheid enz enz, dat zit echt allemaal wel goed.
Vanaf 6 maanden gaat een baby 'door' hebben dat hij een eigen persoontje is, Dit is een langzaam proces. Heerlijk toch dat een kindje door heeft dat als hij huilt mama komt om hem te troosten? Wanneer hij dat vertrouwen krijgt, leert hij ook dat zijn moeder te vertrouwen is, en hem begrijpt (misschien een beetje vaag). je kindje kan op dit moment echt nog niet manipuleren.
