wanneer begint het opvoeden

16-06-2007 16:50 134 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanaf wanneer gaat het pure verzorgen over in opvoeden. Dat vraag ik me af.



Zoon (5 1/2 maand) ligt nu in bed te brullen. Het is eigenlijk tijd voor zijn slaapje. We gaan eigenlijk altijd naar hem toe als hij ligt te huilen of te piepen omdat hij dan niet wil slapen. Je leest altijd dat je kindjes vanaf een maand of 6 kunt verwennen. Ik wil mijn zoon niet aanleren dat hij maar een kik hoeft te geven of mama staat bij zijn bed.



Ik vind het wat anders wanneer hij tijdens een slaapje wakker wordt, dan loop ik altijd meteen naar hem toe omdat hij wel moet weten dat ik er ben.



"Moet" je nu al bezig gaan met opvoeden en kun je hem nu al dit soort dingen aanleren?
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat Pammie hetzelfde zegt. Kom ik wat minder betweterig over.
Loretta is De Mol. Punt.
Nee hoor, ik heb er ook 2 (dan mag het toch?) ;) en ik lees ook nog weleens een boek over de ontwikkeling van kinderen. Zou voor sommigen hier ook een aanrader zijn.
Alle reacties Link kopieren
Tsja, wat hiervoor al gezegd werd dus, door Pammie en Kess.



Overigens hoor ik dus wel heel vaak baby's-moet-je-niet-verwennen in dezelfde zin als regelmaat, ritme, ria of iets in die trant.
Alle reacties Link kopieren
Overigens hoor ik dus wel heel vaak baby's-moet-je-niet-verwennen in dezelfde zin als regelmaat, ritme, ria of iets in die trant.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het ook altijd zo is, of dat ik jou dat in je schoenen wil schuiven - no fret please. Het is gewoon een constatering dat het een en het ander vaak in relatie tot elkaar gebezigd worden. En dan ook door dezelfde personen. Ook hier weer: verschil in instelling. (waarmee ik niet wil zeggen dat jij..... - even voor de zekerheid maar)
Alle reacties Link kopieren


Tsja, wat hiervoor al gezegd werd dus, door Pammie en Kess.



Overigens hoor ik dus wel heel vaak baby's-moet-je-niet-verwennen in dezelfde zin als regelmaat, ritme, ria of iets in die trant.





Dus?
Nou dat dus Remma ;)
Alle reacties Link kopieren






quote: vlinderbloem reageerde



Tsja, wat hiervoor al gezegd werd dus, door Pammie en Kess.



Overigens hoor ik dus wel heel vaak baby's-moet-je-niet-verwennen in dezelfde zin als regelmaat, ritme, ria of iets in die trant.





Dus?







Tsja, dus niks eigenlijk ;)

Opmerking ten overvloede en zoals ik al zei: simpelweg een constatering.



Misschien ook een voorzichtige zijsprong: ritme en regelmaat, daar kan ik (noch mijn man) ook neit zoveel mee. Ik geloof er gewoon niet zo in, dat een baby van enkele weken oud beter gebaat is bij dit soort opgelegde structuren. Het past ook gewoon niet bij ons, ik leef zelf ook niet zo volgens dit soort structuren. Ik denk dat een pasgeboren baby gebaat is bij veel contact, veel liefde, veel borstvoeding. Meer op zichzelf slapen/doen/zijn dat komt vanzelf wel, geleidelijk. Verder vormt aandacht en zekerheid (en vaste verzorgers) een basis, in mijn ogen.
Alle reacties Link kopieren
Misschien ook een voorzichtige zijsprong: ritme en regelmaat, daar kan ik (noch mijn man) ook neit zoveel mee. Ik geloof er gewoon niet zo in, dat een baby van enkele weken oud beter gebaat is bij dit soort opgelegde structuren. Het past ook gewoon niet bij ons, ik leef zelf ook niet zo volgens dit soort structuren. Ik denk dat een pasgeboren baby gebaat is bij veel contact, veel liefde, veel borstvoeding. Meer op zichzelf slapen/doen/zijn dat komt vanzelf wel, geleidelijk. Verder vormt aandacht en zekerheid (en vaste verzorgers) een basis, in mijn ogen.


Goed, ik mag wel eens wat vollediger zijn, sorry. Mijn administratie ligt ook naast me, maar dit is wel leuker om te doen natuurlijk.... haha.



Wat ik nog wil toevoegen: ritme en regelmaat hoor ik vooral bij kleine baby's, vandaar "pasgeboren". Ik weet er niet het fijne van (er is zoveel rust hier in huis gekomen toen ik compleet liet varen wat anderen doen, maar gewoon lekker doe wat ik zelf fijn vind) maar volgens mij zijn er weinig moeders meer die heel strikt vasthouden aan het regelmaat riedeltje met 5 maanden, of wel?

Vandaar "pasgeborenen", want daar heb je weer niet zoveel met opvoeding van doen ;)



Ik zie het dus meer als twee onderdelen van een heel andere visie op wat kinderen nodig hebben en wat belangrijk is voor kinderen (van alle leeftijden dus). En dan zit ik weer bij -zucht- die basisgedachte.
Sommige kinderen hebben er wel baat bij Vlinderbloem. Wij hadden een erg overprikkelde babydochter (nu bijna 4). Toen we na een aantal weken van veel gekrijs en een héél wakker kind (6 weken oud en gewoon niet slapen overdag), een vaster ritme gingen invoeren ging het veel beter met haar. En helemaal geen strak ritme, ik heb Ria er niet bijgehaald. Alleen goed letten op vermoeidheidsverschijnselen en op vaste tijden in bed leggen.

Mijn zoontje is laidback luke himself, zo'n relaxed mannetje. Bij hem heb ik er geen ritme in hoeven brengen, hij deed dat zelf.
En verder deed ik het niet veel anders dan jij.
Alle reacties Link kopieren
Ok, gewoon dat 'dus' :D.



Tja, zoveel ouders, zoveel manieren, denk ik maar. Ikzelf vond slaap altijd wel een belangrijke bij pasgeborenen. Wat anders kunnen ze dan eten, en ja dat kregen ze bij mij ook. Aan het eind van een voeding gleden de oogjes al weer dicht en sliepen ze zo verder tot een volgende voeding. Was vaak 3 of 4 uur later, dus heerlijk regelmatig;). Vaak had ik ze na een voeding nog een kwartiertje slapend tegen me aan, heerlijk. Daarna legde ik ze lekker in de wagen in de huiskamer.
Alle reacties Link kopieren


Tsja, wat hiervoor al gezegd werd dus, door Pammie en Kess.



Overigens hoor ik dus wel heel vaak baby's-moet-je-niet-verwennen in dezelfde zin als regelmaat, ritme, ria of iets in die trant.
Hee, die ken ik niet, wat is dat? (ik ken wel een wíe....)



Hebben we het topic al ge/herlezen, dat ik inmiddels ge-Upt had? leuk man, zelfde discussie ;) Staat inmiddels alweer op pagina 2.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Dan verschillen we simpelweg van mening. Gelukkig kan dat. Ik blijf erbij dat je kinderen wel degelijk al heel jong dingen kunt aanwennen en dat je dat er vaak hel moeilijk weer uit krijgt. Ik ben dan ook bijvoorbeeld niet echt voor de fiep. Geef hem eigenlijk nauwelijks. Max gebruikt hem als bijtring en speeltje en de oudste twee hebben er nooit een gehad. Je went het heel makkelijk aan, maar leer het maar weer eens af. Zo ook met aandacht die hier domweg verdeeld moet worden. Dat kan nu eenmaal niet anders als je meer dan een kind wilt en daarnaast ook nog een stukje eigen wilt houden. Het er altijd voo rje kind zijn geloof ik niet zo. Dat kan ook door andere dingen dan bij iedere kik naast ze staan. En als men dan begint te roepen dat je uk zich in de steek gelaten of onveilig voelt, tja. Probeer mijn gezin eens te draaien denk ik dan.
Ik wil zoveel kinderen als dat ik aandacht te geven heb; de aandacht waarvan ik denk dat ze die verdienen, niet meer en niet minder. Als ik denk dat ik niet méér aandacht kan geven, dan laat ik het erbij.

Maar ja, wie ben ik? Heb maar een kind.
Ik denk dat jij een beetje overdrijft Blindje. Niemand heeft het hier over 'bij iedere kik naast je kind staan'. En een kind moet ook leren dat het soms even moet wachten omdat er een ander kind of mama of papa of de hond of de postbode even voorgaat. Maar babies, waar we het hier tenslotte over hebben, kún je dat gewoonweg nog niet leren.
Alle reacties Link kopieren
Tja dat ligt er dus aan wat je onder genoeg aandacht verstaat. Bij iedere kik klaar staan of de aandacht verdelen. Als je idee van veiligheid en aandacht is dat je inderdaad altijd 24/7 voor je kind klaar staat en even pruttelen al te lang vind, doe je er inderdaad verstandig aan om het bij een kind te laten. Maar juist de vrouwen met meerdere kinderen die zeggen 24/7 klaar te staan en even laten pruttelen nooit te doen, wil ik altijd vragen hoe ze dat dan doen. Wat vanuit dat idee doe je altijd een kind te kort als ze toevallig tegelijk mamma willen. Lijkt me heel erg moeilijk.
Jij stelt het veel te zwart-wit Blindje. Alsof moeders hier acuut alle potten en pannen laten vallen omdat er eentje aandacht wil. Natuurlijk niet. Volgens mij zijn we het daar ook allemaal wel over eens. Volgens gaat het erom dat sommigen hier denken dat een 5 maanden oude baby de boel kan manipuleren en anderen denken van niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jij een beetje overdrijft Blindje. Niemand heeft het hier over 'bij iedere kik naast je kind staan'. En een kind moet ook leren dat het soms even moet wachten omdat er een ander kind of mama of papa of de hond of de postbode even voorgaat. Maar babies, waar we het hier tenslotte over hebben, kún je dat gewoonweg nog niet leren.
Tja, ik denk dus dat je een kindje dat wel aan kunt leren. Ook van kleins af aan. Zeker vanaf een maand of vijf zes kun je kinderen dingen leren.



Alle reacties Link kopieren
Ik lees hier uitspraken als altijd voor je kind klaar staan, nooit even laten huilen, altijd meteen aandacht geven (oké, misschien niet allemaal in dit topic, maar zeker in alle andere die hier over zijn geweest) en dat is toch ook behoorlijk zwart wit. Zeker als daar dan achteraan volgt dat je kindje zich onveilig zal voelen of in de steek gelaten als je niet meteen reageerd. Kun je mij zwart wit vinden, maar dat noem ik toch ook niet echt genuanceerd. Ik sat ook voor mijn kinderen klaar en Max voelt zich echt niet meteen in de steek gelaten als ik hem even laat pruttelen in de box hoor. Ik heb nergens gezegd dat ze manipuleren als ze zo klein zijn, maar wel dat je ook kleine babies dingen kunt aanleren/aanwennen.
Om iets te leren moet je het volgens mij snappen. En ik geloof niet dat babies van die leeftijd dat soort dingen al snappen.
Alle reacties Link kopieren
Tja dat ligt er dus aan wat je onder genoeg aandacht verstaat. Bij iedere kik klaar staan of de aandacht verdelen. Als je idee van veiligheid en aandacht is dat je inderdaad altijd 24/7 voor je kind klaar staat en even pruttelen al te lang vind, doe je er inderdaad verstandig aan om het bij een kind te laten. Maar juist de vrouwen met meerdere kinderen die zeggen 24/7 klaar te staan en even laten pruttelen nooit te doen, wil ik altijd vragen hoe ze dat dan doen. Wat vanuit dat idee doe je altijd een kind te kort als ze toevallig tegelijk mamma willen. Lijkt me heel erg moeilijk.


Nou, buiten de toevoeging van Pammie en de opmerking dat mijn dochter dus vast op een goed moment wel zal gaan leren dat er ook wel eens iets eerst komt, voordat ik bij haar sta (wanneer ze dat begrijpt en mij op een andere manier duidelijk kan maken dat ze iets wil dus), is het voor mij inderdaad een overweging om nog even te wachten met een tweede (of derde of vierde - waarvan ik de komst nog absolut niet zeker weet). Op dit moment is ons meisje 10 maanden en voorlopig vinden wij beide dat ze nog recht heeft op onze volledige aandacht. Uiteindelijk zal nummer twee altijd meteen gaan delen, maar als je oudste dan dus een jaar of drie, vier is, dan zijn de mogelijkheden om uit te leggen dat hij of zij even moet wachten al een stuk uitgebreider. En dus is het ook niet meer nodig om 24/7 aandacht te geven. Waarbij ik wil aantekenen dat ik allesbehalve 24/7 aandacht geef, dat was echt alleen de eerste paar maanden (en toen niet eens echt zoveel dus, maar wel veel, hahaha).



@ Pammie - hier ook een lastig meisje hoor, maar ik heb haar dus vooral veel gedragen. Daar werd ze rustig van en daar sliep ze heerlijk op. Echt een uitkomst. Waarbij ze al vrij rap minder ging slapen, ze is gewoon niet zo'n slaper overdag en ze blijft er vrolijk en lief bij, dus ach, dan zal het wel niet zo'n punt zijn lijkt me. Wij konden gewoon niks met het hele ria verhaal, of met tracy hogg for that matter. het werd gewoon op-sien-vlinderbloems en daar varen we allemaal wel bij. Ik heb echt nog nooit zoveel rust gekregen als toen ik alle adviezen opzij gooide en gewoon ging doen wat goed voelt.



@ Dreamer - nee, gemist. Ben hier ook te weinig ;)
Alle reacties Link kopieren
Daar verschillen we dan dus over vanmening. Ik denk dat babies meer snappen dan wij wel eens denken. Ze snappen ook dat melk uit een fles of borst komt, dat een speeltje geluid maakt als je ertegen aan slaat en dergelijke. Any way, hoe boeiend deze discussie dan ook is, ik ga naar bedje. En mijn oudste manlief even wat aandacht geven, voor hij gaat liggen pruttelen ;).
Alle reacties Link kopieren
En dus is het ook niet meer nodig om 24/7 aandacht te geven.


Even ter nuancering (heb je haar weer) - niet nodig om 24/7 direct aandacht te geven. Zodra ze "even wachten" begrijpen, valt daar wat voor te zeggen. Maar goed, dat begrijpt ze nu echt nog niet, met tien maanden.



En ter nadere nuancering voor dat ik neit 24/7 beschikbaar ben: ze slaapt ook nog wel eens, en dan HOEF ik dus niet beschikbaar te zijn, althans, pas op het moemtn dat ze wakker wordt weer ;)

Dat laat tijd voor mijn administratie. ofzo. :?
Alle reacties Link kopieren
Er is een groot verschil tussen op elke kik reageren en laten huilen.

En volgens mij zeiden een aantal moeders hier dat ze hun kind niet laten huilen, als reactie op TO en als reactie op anderen die schreven dat je je kind best een kwartiertje kunt laten huilen om zo de dag te verwerken (een opmerking die ik in zelfde categorie schaar als 'dat is goed voor de longetjes') of dat je moet uitkijken je kind te verwennenen als je komt als het huilt.



En ik denk dat je kind zich echt niet meteen onveilig voelt als je niet op een eerste kik reageert, maar dat het zich wel onveilig kan voelen als het een kwartier of zelfs veel langer nog, alleen gelaten wordt en geen idee heeft waar moeder is en of ze nog terugkomt. En een kind zal dat niet letterlijk zo denken, maar kan wel degelijk gevoelens van angst ervaren denk ik. Ik vind dat iets heel anders dan 'manupulatief denken'. Ja, je kind heeft door dat jij komt als het huilt, maar dat betekent niet dat het 'voor niets gaat huilen om jou te manipuleren om te komen', het voelt gewoon de behoefte je te zien of geknuffeld en opgepakt te worden en weet dat je komt (of niet dus in sommige gevallen, wat me voor kind erg onzeker lijkt, soms komt ze wel, soms niet?) als het huilt.  Het heeft dan misschien geen honger, of een poepluier, maar ik vind het niet 'voor niets huilen'. Aandacht is ook een basale behoefte.



Ik snap trouwens dat het moeilijker wordt als je meer kinderen hebt, maar denk dat het echt niet onmogelijk is om je kind gewoon niet te laten huilen. Dus niet bij elke kik klaar staan, maar ook niet kwartier nodeloos laten huilen.Je kunt ook met je ene kind (ouder kind) spelen en zingen voor de baby of hem op je schoot nemen ofzo. Als je een poepluier aan t verschonen bent zal hij/zij even moeten wachten, maar dan nog is het geen kwartier laten krijsen. Ik heb nog maar een kind dus weet nog niet hoe dat is zelf, maar zie wel van dichtbij bij anderen dat dat gewoon gaat.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook :)
Met twee (jongere) kinderen is het serieus aanpoten (plannen, uitleggen, hopen, gokken en mazzel hebben) om bij je principe van niet (zo min mogelijk!) laten huilen te blijven. Maar het lukt, en dat voelt goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven