Kinderen
alle pijlers
Weer geen meisje, hoe accepteren?
maandag 1 juni 2020 om 20:05
Hoi allemaal,
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
vrijdag 5 juni 2020 om 09:50
Natuurlijk kunnen we dat wel weten. Mag ik zelf bepalen of ik iets mis in mijn leven of niet? Ik heb echt werkelijk nog nooit gedacht: een dochter, dat had mijn leven echt afgemaakt.blauwebessensap schreef: ↑05-06-2020 09:09Maar dat kunnen die jongensmoeders (moeders met alleen zonen) niet weten. Want die hebben geen dochters.
Ik heb van alles wat en kan zeggen dat het bij MIJN dochters makkelijker gaat omdat we elkaar kennen en herkennen en dezelfde interesses hebben. Dat zegt overigens dan weer niks over mijn liefde voor mijn zonen.
Dus ik mis niks. Net zoals dat mensen die bewust kindvrij zijn prima weten dat ze niks missen omdat ze geen kinderen hebben. Gemis komt voort uit een onvrede met de situatie die er is, of die onvrede nu terecht is of niet. Dat ervaar ik niet.
Ik zal misschien wel nooit weten hoe het is om een dochter te hebben, dat klopt. Maar dat betekent niet dat ik iets mis.
En jij bent niet de norm hè, dus dat jij het makkelijker hebt met je dochters betekent niet dat dat een universele wet is ofzo. Dus jij kunt ook niet bepalen of moeders zonder dochters iets missen. Jij kunt alleen iets zeggen over jouw eigen gezin.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 5 juni 2020 om 09:54
hvm schreef: ↑05-06-2020 09:41Ik liep een keer met mijn 2 zoontjes in een duowagen door het dorp. Komt er een man van +/- 35 jaar op me af. Verteld me hoe gezegend ik was met 2 jongens.
Ik vertelde de man, dat ik sowieso gezegend was met gezonde kinderen, en dat het mij echt niet uitmaakt of het jongens of meisjes zijn.
Zegt de man; Ja...meisjes zijn leuk hoor, maar jongens, dat is toch echt beter.Dus je bent echt gezegend!
Ik heb hem daarna maar gevraagd of hij al een groot moederdagkado had gekocht voor zijn moeder.
Nee hoezo? Vroeg hij.
Nou, zei ik, omdat ze zo gezegend is met een zoon....
Pffff
Zo daar had ‘ie vast niet van terug
Hier vroeg de buurvrouw gisteren toevallig of ik zwanger was en ik vertelde dat dat inderdaad zo was en dat het weer een jongetje is en toen zei ze: ‘Oh, wat leuk, maar eigenlijk is alles leuk. Kinderen zijn leuk.’
Kijk, zo kan het ook.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 5 juni 2020 om 10:23
Ja maar wellicht matchen jullie karakters beter en dat heeft dan helemaal niks met geslacht te maken.blauwebessensap schreef: ↑05-06-2020 09:09Maar dat kunnen die jongensmoeders (moeders met alleen zonen) niet weten. Want die hebben geen dochters.
Ik heb van alles wat en kan zeggen dat het bij MIJN dochters makkelijker gaat omdat we elkaar kennen en herkennen en dezelfde interesses hebben. Dat zegt overigens dan weer niks over mijn liefde voor mijn zonen.
Mijn zus heeft 2 dochters en hoewel ze natuurlijk qua liefde niet onderdoen heeft ze wel een makkelijkere verstandhouding met de 1 dan de ander omdat ze allebei een ander karakter hebben.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 5 juni 2020 om 10:33
Maar je interesses veranderen toch deels mee? Ik zie het meer als een onbekende wereld die voor me open gaat. Ik heb nog nooit een lego technic bouwwerk gemaakt, maar nu kwijl ik met mijn zoons mee als de nieuwe brochure uitkomt. Ik geniet van hun plezier ermee en doe gezellig mee en vindt het oprecht leuk. Net zoals ik ze kennis laat maken met dingen die voor mij bekender waren. Knutselen, skaten, nagels lakken, dieren etc etc. Vinden ze allemaal hartstikke leuk en doen we gezellig samen.blauwebessensap schreef: ↑05-06-2020 09:09Ik heb van alles wat en kan zeggen dat het bij MIJN dochters makkelijker gaat omdat we elkaar kennen en herkennen en dezelfde interesses hebben. Dat zegt overigens dan weer niks over mijn liefde voor mijn zonen.
vrijdag 5 juni 2020 om 10:42
Ik heb dezelfde ervaring Yukon.
Mijn zoon was als kleintje al helemaal wild van dino’s. Er ging een wereld voor me open en uiteindelijk vond ik het misschien nog wel interessanter dan hij. Na de dino’s kwam eerst Lego Star Wars. Ik had nooit iets met Star Wars, maar ik werd zo blij van mijn enthousiaste kind dat ik me helemaal heb verdiept in Star Wars. Het was nog leuk ook! Nu is zoon een puber en kunnen we samen uren bezig zijn met technisch Lego. Nooit iets mee gehad, maar nu vind ik het erg leuk.
Mijn zoon was als kleintje al helemaal wild van dino’s. Er ging een wereld voor me open en uiteindelijk vond ik het misschien nog wel interessanter dan hij. Na de dino’s kwam eerst Lego Star Wars. Ik had nooit iets met Star Wars, maar ik werd zo blij van mijn enthousiaste kind dat ik me helemaal heb verdiept in Star Wars. Het was nog leuk ook! Nu is zoon een puber en kunnen we samen uren bezig zijn met technisch Lego. Nooit iets mee gehad, maar nu vind ik het erg leuk.
vrijdag 5 juni 2020 om 10:52
ik heb dochters, en dat maak je ook met dochters meeyukon schreef: ↑05-06-2020 10:33Maar je interesses veranderen toch deels mee? Ik zie het meer als een onbekende wereld die voor me open gaat. Ik heb nog nooit een lego technic bouwwerk gemaakt, maar nu kwijl ik met mijn zoons mee als de nieuwe brochure uitkomt. Ik geniet van hun plezier ermee en doe gezellig mee en vindt het oprecht leuk. Net zoals ik ze kennis laat maken met dingen die voor mij bekender waren. Knutselen, skaten, nagels lakken, dieren etc etc. Vinden ze allemaal hartstikke leuk en doen we gezellig samen.
een sport, waar ik niks aan vond, is eigenlijk best leuk, als je kind in het veld staat
Maar nog opvallender, mijn dochter is het type meisje, waar ik als meisje van 15 heel veel moeite mee had.
En ze blijkt een heel leuk mens, en haar vriendinnen, zijn ook hele leuke meiden. Mijn 15-jarige vooroordelen werd gekraakt. Ik heb er veel van geleerd!
vrijdag 5 juni 2020 om 11:02
Ik heb 3 zonen, en ben dus heel zielig.... Nee hoor, ik ben dol op ze, zijn echt leuke mannen, en hun vriendinnen zijn ook vaak hier....
Vind het alleen treurig, dat meisjes nog steeds gezien worden als braaf, rustig, en prinsesjes.... En dat zie je alleen al aan de kleding in de doorsnee winkels. Het is ook jammer dat vooral op lagere scholen, het ontbreekt aan mannen....Daarom worden jongens heel vaak als lastig bestempeld. Die kunnen niet de hele dag stil zitten......
Ik ben een hele feminine vrouw, draag veel rokjes, en kan ook tutten.... Ga graag met mijn zonen shoppen, naar de film, of lekker uit eten....
Vind het alleen treurig, dat meisjes nog steeds gezien worden als braaf, rustig, en prinsesjes.... En dat zie je alleen al aan de kleding in de doorsnee winkels. Het is ook jammer dat vooral op lagere scholen, het ontbreekt aan mannen....Daarom worden jongens heel vaak als lastig bestempeld. Die kunnen niet de hele dag stil zitten......
Ik ben een hele feminine vrouw, draag veel rokjes, en kan ook tutten.... Ga graag met mijn zonen shoppen, naar de film, of lekker uit eten....
vrijdag 5 juni 2020 om 11:23
Ik wilde ook heel graag een dochter en moest in eerste instantie wel wat slikken toen mijn oudste een jongen bleek te zijn. Maar goed: dat was gefixt met een wandeling in het winkelcentrum en de aankoop van wat jongenskleren.
Altijd een heel hechte band met mijn zoon gehad.
De tweede was een dochter. Ze heeft nooit toegelaten dat ik haar haar deed (langer dan 1 minuut), wilde geen roze jurkjes aan en niet op ballet en al helemaal niet met barbies spelen. Winkelen met mij vinden beide kinderen een verschrikkelijke straf. Voor mijn zoon mag ik dan in elk geval online nog wel wat uitkiezen, voor mijn dochter geldt dat zij het uitkiest, of ze draagt het niet. En meestal heeft ze geen zin in kleren uitkiezen ('ze heeft al een broek').
Beide kinderen doen gewoon lekker hun ding en ik houd zielsveel van allebei.
Altijd een heel hechte band met mijn zoon gehad.
De tweede was een dochter. Ze heeft nooit toegelaten dat ik haar haar deed (langer dan 1 minuut), wilde geen roze jurkjes aan en niet op ballet en al helemaal niet met barbies spelen. Winkelen met mij vinden beide kinderen een verschrikkelijke straf. Voor mijn zoon mag ik dan in elk geval online nog wel wat uitkiezen, voor mijn dochter geldt dat zij het uitkiest, of ze draagt het niet. En meestal heeft ze geen zin in kleren uitkiezen ('ze heeft al een broek').
Beide kinderen doen gewoon lekker hun ding en ik houd zielsveel van allebei.
vrijdag 5 juni 2020 om 11:29
Tja en ik heb helemaal niet dezelfde interesses als mijn moeder. En herken me ook niet zozeer in haar. Mijn middelste broer lijkt meer op mijn moeder in die zin dan ik.blauwebessensap schreef: ↑05-06-2020 09:09Maar dat kunnen die jongensmoeders (moeders met alleen zonen) niet weten. Want die hebben geen dochters.
Ik heb van alles wat en kan zeggen dat het bij MIJN dochters makkelijker gaat omdat we elkaar kennen en herkennen en dezelfde interesses hebben. Dat zegt overigens dan weer niks over mijn liefde voor mijn zonen.
Daarentegen herken ik mezelf wel in mijn zoons.
vrijdag 5 juni 2020 om 11:29
Wat leuk zeg!*TanteSjaan* schreef: ↑05-06-2020 10:42Ik heb dezelfde ervaring Yukon.
Mijn zoon was als kleintje al helemaal wild van dino’s. Er ging een wereld voor me open en uiteindelijk vond ik het misschien nog wel interessanter dan hij. Na de dino’s kwam eerst Lego Star Wars. Ik had nooit iets met Star Wars, maar ik werd zo blij van mijn enthousiaste kind dat ik me helemaal heb verdiept in Star Wars. Het was nog leuk ook! Nu is zoon een puber en kunnen we samen uren bezig zijn met technisch Lego. Nooit iets mee gehad, maar nu vind ik het erg leuk.
zaterdag 6 juni 2020 om 07:36
Ik krijg met 3 jongens ook regelmatig de vraag of ik het jammer vind dat ik geen meisje heb.
Het antwoord is dat ik het soms jammer vind, maar geen van de kinderen zou willen missen. Ik ben dolblij met de jongens en zou niemand willen omruilen voor een meisje. Dat staat voor mij compleet los van het gevoel dat ik het soms jammer vind dat ik nooit een dochter zal hebben.
Iets jammer vinden vind ik een heel normaal gevoel en dat mag er toch gewoon zijn. Zodra je echt in de rouw bent om het geslacht van jouw kinderen heb je een groot probleem imo. Dat vind ik buiten proporties.
Een van mijn kinderen is zwaar gehandicapt en daar heb ik echt om gerouwd. Ik heb 2 jaar gehuild voordat ik het soort van kon accepteren. Maar nu nog kan ik intens verdrietig zijn. Ik kan me er niks bij voorstellen dat je deze gevoelens zou hebben bij het geslacht van een ongeboren baby. Als dit de grootste teleurstelling in je leven is, mag je in je handen knijpen.
Het antwoord is dat ik het soms jammer vind, maar geen van de kinderen zou willen missen. Ik ben dolblij met de jongens en zou niemand willen omruilen voor een meisje. Dat staat voor mij compleet los van het gevoel dat ik het soms jammer vind dat ik nooit een dochter zal hebben.
Iets jammer vinden vind ik een heel normaal gevoel en dat mag er toch gewoon zijn. Zodra je echt in de rouw bent om het geslacht van jouw kinderen heb je een groot probleem imo. Dat vind ik buiten proporties.
Een van mijn kinderen is zwaar gehandicapt en daar heb ik echt om gerouwd. Ik heb 2 jaar gehuild voordat ik het soort van kon accepteren. Maar nu nog kan ik intens verdrietig zijn. Ik kan me er niks bij voorstellen dat je deze gevoelens zou hebben bij het geslacht van een ongeboren baby. Als dit de grootste teleurstelling in je leven is, mag je in je handen knijpen.
zaterdag 6 juni 2020 om 10:29
Het lekker samen bezig zijn met star wars en technisch lego is net zo generaliserend als zeggen dat je een meisje-meisje moeder bent. En van tutten en roze houdt.
Ik heb inderdaad andere interesses dan mijn zoons. Daar hebben ze gelukkig dan hun vader voor. Die techniek en auto's en dergelijke met ze deelt. Ik vind ook dingen wel leuk die doen we dan ook samen. Mijn zoons houden wel van shoppen samen lunchen en ze houden van sterrenkunde en ik ook, dus kijken we graag tedtalks daarover.
Met mijn meiden ga ik naar de sauna, de kapper, doen we een massage, gaan we high-tea'en en kijken we naar foute programma's samen waar we helemaal slap op gaan, houden we van dezelfde muziek en boeken en kunnen we uren miepen over wijvendingen.
Ik herken mijzelf niet qua karakter in mijn dochters want ze zijn echt heel anders dan ik. Maar we zijn wel allen vrouw en dat schept in ons geval toch een band.
Hier op dit soort topics worden zonen altijd verheerlijkt en tomboy meisjes. Standaard dochters (de meisje-meisjes as you please) die hoor je in dit soort topics zelden. Beetje jammer. Ik heb typische jongens als zonen en typische meisjes als dochters. Heel standaard dus. What ever dat ook mag zijn tegenwoordig,
Ik heb inderdaad andere interesses dan mijn zoons. Daar hebben ze gelukkig dan hun vader voor. Die techniek en auto's en dergelijke met ze deelt. Ik vind ook dingen wel leuk die doen we dan ook samen. Mijn zoons houden wel van shoppen samen lunchen en ze houden van sterrenkunde en ik ook, dus kijken we graag tedtalks daarover.
Met mijn meiden ga ik naar de sauna, de kapper, doen we een massage, gaan we high-tea'en en kijken we naar foute programma's samen waar we helemaal slap op gaan, houden we van dezelfde muziek en boeken en kunnen we uren miepen over wijvendingen.
Ik herken mijzelf niet qua karakter in mijn dochters want ze zijn echt heel anders dan ik. Maar we zijn wel allen vrouw en dat schept in ons geval toch een band.
Hier op dit soort topics worden zonen altijd verheerlijkt en tomboy meisjes. Standaard dochters (de meisje-meisjes as you please) die hoor je in dit soort topics zelden. Beetje jammer. Ik heb typische jongens als zonen en typische meisjes als dochters. Heel standaard dus. What ever dat ook mag zijn tegenwoordig,
zondag 7 juni 2020 om 14:34
Hoi Shamaraa,
Ik snap je helemaal hoor!!
Na 2 jongens ben ik afgelopen 30 april bevallen van een 3e zoon.
Wij hebben bewust het geslacht tot de geboorte afgewacht om teleurstelling te voorkomen en de rest van de zwangerschap in elk geval niet te moeten lopen met een 'teleurstelling'.
Ik mis het wel dat er geen meisje is, ik ga niet weten hoe een meisje van ons beide eruit gaat zien.
Gelukkig ben ik wel ontzettend blij met mijn derde zoontje en was het na de bevalling ook meteen goed. Iets dat ik in meerdere reacties heb gelezen is dat voor mij geldt dat ik vooral kijk naar de karakters. Ik ben nu ook weer benieuwd wat dit voor karakter zal zijn.
Dat er geen meisje zal komen doet toch nog wel pijn, ook als ik van anderen hoor dat ze bevallen zijn van een meisje dan doet het toch even pijn. Hoop dat dit gevoel gaat slijten, maar het mag er ook gewoon zijn zolang ik maar kan relativeren. Ik denk dat voor veel vrouwen geldt dat ze graag ook een meisje aan hun gezin toevoegen, hoe leuk jongens ook zijn.
Ik weet niet hoe lang je zwangerschap nog duurt, maar ik wens je veel sterkte met accepteren dat er nog een mooi jongetje gaat komen. En hoop dat het na de geboorte je gevoel voor dit kindje wel goed komt.
Ik snap je helemaal hoor!!
Na 2 jongens ben ik afgelopen 30 april bevallen van een 3e zoon.
Wij hebben bewust het geslacht tot de geboorte afgewacht om teleurstelling te voorkomen en de rest van de zwangerschap in elk geval niet te moeten lopen met een 'teleurstelling'.
Ik mis het wel dat er geen meisje is, ik ga niet weten hoe een meisje van ons beide eruit gaat zien.
Gelukkig ben ik wel ontzettend blij met mijn derde zoontje en was het na de bevalling ook meteen goed. Iets dat ik in meerdere reacties heb gelezen is dat voor mij geldt dat ik vooral kijk naar de karakters. Ik ben nu ook weer benieuwd wat dit voor karakter zal zijn.
Dat er geen meisje zal komen doet toch nog wel pijn, ook als ik van anderen hoor dat ze bevallen zijn van een meisje dan doet het toch even pijn. Hoop dat dit gevoel gaat slijten, maar het mag er ook gewoon zijn zolang ik maar kan relativeren. Ik denk dat voor veel vrouwen geldt dat ze graag ook een meisje aan hun gezin toevoegen, hoe leuk jongens ook zijn.
Ik weet niet hoe lang je zwangerschap nog duurt, maar ik wens je veel sterkte met accepteren dat er nog een mooi jongetje gaat komen. En hoop dat het na de geboorte je gevoel voor dit kindje wel goed komt.
zondag 7 juni 2020 om 16:00
Volgens mij ging dat erover dat tante sjaan herkende van yukon dat je je leert interesseren voor de dingen die je kind interesseren, zoals zij in haar geval voor technisch lego. Iets waar ze zich zonder haar zoon nooit voor had leren interesseren. En toen zei lilalinda: ‘dat heb ik ook met mijn dochters hoor’ en toen zei yukon: ‘ja dat dacht ik ook terwijl ik het schreef, dat je dat met dochters ook zult hebben.’blauwebessensap schreef: ↑06-06-2020 10:29Het lekker samen bezig zijn met star wars en technisch lego is net zo generaliserend als zeggen dat je een meisje-meisje moeder bent. En van tutten en roze houdt.
Ik heb inderdaad andere interesses dan mijn zoons. Daar hebben ze gelukkig dan hun vader voor. Die techniek en auto's en dergelijke met ze deelt. Ik vind ook dingen wel leuk die doen we dan ook samen. Mijn zoons houden wel van shoppen samen lunchen en ze houden van sterrenkunde en ik ook, dus kijken we graag tedtalks daarover.
Met mijn meiden ga ik naar de sauna, de kapper, doen we een massage, gaan we high-tea'en en kijken we naar foute programma's samen waar we helemaal slap op gaan, houden we van dezelfde muziek en boeken en kunnen we uren miepen over wijvendingen.
Ik herken mijzelf niet qua karakter in mijn dochters want ze zijn echt heel anders dan ik. Maar we zijn wel allen vrouw en dat schept in ons geval toch een band.
Hier op dit soort topics worden zonen altijd verheerlijkt en tomboy meisjes. Standaard dochters (de meisje-meisjes as you please) die hoor je in dit soort topics zelden. Beetje jammer. Ik heb typische jongens als zonen en typische meisjes als dochters. Heel standaard dus. What ever dat ook mag zijn tegenwoordig,
Jij lijkt dit soort posts op te vatten als het verdedigen van zoons en het afkatten van dochters, en erger nog, jij lijkt dat ook nog te zien als een bevestiging van wat jij zelf denkt, namelijk: dat iedere moeder zonder dochters het hebben van dochters mist.
Maar dat lees ik er echt helemaal niet in eerlijk gezegd.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 7 juni 2020 om 16:23
hvm schreef: ↑05-06-2020 09:41Ik liep een keer met mijn 2 zoontjes in een duowagen door het dorp. Komt er een man van +/- 35 jaar op me af. Verteld me hoe gezegend ik was met 2 jongens.
Ik vertelde de man, dat ik sowieso gezegend was met gezonde kinderen, en dat het mij echt niet uitmaakt of het jongens of meisjes zijn.
Zegt de man; Ja...meisjes zijn leuk hoor, maar jongens, dat is toch echt beter.
Ik heb hem daarna maar gevraagd of hij al een groot moederdagkado had gekocht voor zijn moeder.
Nee hoezo? Vroeg hij.
Nou, zei ik, omdat ze zo gezegend is met een zoon....
Pffff
Wat adrem van je
!
zondag 7 juni 2020 om 16:23
blauwebessensap schreef: ↑06-06-2020 10:29Het lekker samen bezig zijn met star wars en technisch lego is net zo generaliserend als zeggen dat je een meisje-meisje moeder bent. En van tutten en roze houdt.
Probeer het nog een keer, dat staat er namelijk echt niet.
zondag 7 juni 2020 om 17:50
Je snapt het echt niet hè? Standaard dochters bestaan niet. In een boom klimmen is iets wat gewoon leuk is. Of tenminste veel kinderen vinden dat leuk (en sommige volwassenen nog steeds) en mountainbiken ook en met lego bouwen en een op afstand bestuurbaar helicoptertje besturen, dat vind ik zelf ook grappig om te doen.blauwebessensap schreef: ↑06-06-2020 10:29Het lekker samen bezig zijn met star wars en technisch lego is net zo generaliserend als zeggen dat je een meisje-meisje moeder bent. En van tutten en roze houdt.
Ik heb inderdaad andere interesses dan mijn zoons. Daar hebben ze gelukkig dan hun vader voor. Die techniek en auto's en dergelijke met ze deelt. Ik vind ook dingen wel leuk die doen we dan ook samen. Mijn zoons houden wel van shoppen samen lunchen en ze houden van sterrenkunde en ik ook, dus kijken we graag tedtalks daarover.
Met mijn meiden ga ik naar de sauna, de kapper, doen we een massage, gaan we high-tea'en en kijken we naar foute programma's samen waar we helemaal slap op gaan, houden we van dezelfde muziek en boeken en kunnen we uren miepen over wijvendingen.
Ik herken mijzelf niet qua karakter in mijn dochters want ze zijn echt heel anders dan ik. Maar we zijn wel allen vrouw en dat schept in ons geval toch een band.
Hier op dit soort topics worden zonen altijd verheerlijkt en tomboy meisjes. Standaard dochters (de meisje-meisjes as you please) die hoor je in dit soort topics zelden. Beetje jammer. Ik heb typische jongens als zonen en typische meisjes als dochters. Heel standaard dus. What ever dat ook mag zijn tegenwoordig,
Maar evengoed zitten we hier te knutselen, puzzelen, bedenken we allerlei fantasiespel met gebruik van poppen/legopoppetjes what ever maar voorhanden is.
Dat maakt van mijn dochter geen tom boy en van mijn zoon geen sulletje. Ze vinden van alles leuk, is dat echt zo moeilijk te begrijpen?
maandag 8 juni 2020 om 11:46
Haha, herkenbaar.Chantilly21_2 schreef: ↑01-06-2020 21:08Hier 2 dochters en waar ik de eerste keer een hele lichte voorkeur had, was dat de tweede keer niet het geval. Had me leuk geleken om een jongen te krijgen, maar tegelijk leek het me ook leuk om weer een meisje te krijgen, te zien of ze zou lijken op haar geweldige oudere zus en wat juist de verschillen zouden zijn. Het blijven bij twee kinderen hier en ik vind het ergens best zonde dat we de mooie jongensnaam niet kunnen gebruiken en dat ik nooit zal weten hoe een zoon van ons eruit had gezien, of hij misschien wat op zijn vader had geleken. Maar he, ik weet ook niet hoe een derde dochter zich had ontwikkelt, op wie ze had geleken. Leuke droom en dat is het.
Hier twee dochters en toen een zoon. Ik was enorm blij, had namelijk wel na twee meiden een lichte voorkeur voor een jongen.
Maar wat jij schrijft heb/voel ik ook, als ik zie hoe verschillend mijn meiden zijn zou een derde meisje ook weer anders geweest zijn.
Maar hoe, dat zal ik nooit weten.
Maak het bespreekbaar TO, met een goede vriendin, je man.
Schaam je niet.
Geen prima, prima is geen goed.
