Kinderen
alle pijlers
Weer geen meisje, hoe accepteren?
maandag 1 juni 2020 om 20:05
Hoi allemaal,
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
maandag 1 juni 2020 om 22:02
Mooi gezegdTanteOlivia schreef: ↑01-06-2020 22:00
Uiteindelijk gaat het erom dat je als ouder leert dat het niet om jou gaat en om jouw ideaalbeelden, maar om het begeleiden van een ander levend wezen naar de volwassenheid.
maandag 1 juni 2020 om 22:07
Geen... en ik ben ook niet uit op die discussie. Ik zag mijzelf meer met jongens, waarschijnlijk ook omdat dat al bekend was. Ik begrijp heel goed dat meisjes ook in bomen klimmen en met auto’s spelen bla bla bla.
Ik heb nu echt een jongen-jongen als in altijd kapotte knieën, een huis vol nerf guns en Lego, dan is de gedachte bij een dochter soms even schakelen, alhoewel ik snap dat zij dat ook leuk kan gaan vinden.
maandag 1 juni 2020 om 22:17
Wordt het niet eens tijd dat we al die stereotypen achter ons laten en we onze kinderen gaan zien voor wat ze werkelijk zijn? Zo zonde om van alles op je kind te projecteren, al die ideeën en verwachtingen. Wat een gruwel.
En dan ook nog jezelf als moeder typeren als typische meidenmoeder (=tutten/ knutselen/ winkelen), of jongensmoeder (ravotten/sporten/buiten zijn). Alsof je als moeder niet een eigen identiteit hebt?
En dan ook nog jezelf als moeder typeren als typische meidenmoeder (=tutten/ knutselen/ winkelen), of jongensmoeder (ravotten/sporten/buiten zijn). Alsof je als moeder niet een eigen identiteit hebt?
maandag 1 juni 2020 om 22:19
Zo raar vind ik dat niet dat iemand de wens heeft voor een dochter.
maandag 1 juni 2020 om 22:21
maandag 1 juni 2020 om 23:10
ik heb 2 meiden, en ik had ook nog wel een derde kind gewild, en ja het liefst dan een jongen. maar mijn man wil absoluut geen kinderen meer en ik vind mijzelf persoonlijk te oud nu. mijn man heeft uberhaupt lang nagedacht over een tweede. Zij is mijn cadeautje. dus ik zal nooit een derde krijgen en ook nooit een zoon. Dat steekt soms ook wel.
Gelukkig heb ik inmiddels 4 neefjes en is er nog 1 onderweg. maar dat is natuurlijk niet hetzelfde.
Ik snap je wel hoor TO.
Gelukkig heb ik inmiddels 4 neefjes en is er nog 1 onderweg. maar dat is natuurlijk niet hetzelfde.
Ik snap je wel hoor TO.
Don't cry, buy a bag and move on.
maandag 1 juni 2020 om 23:14
Ik heb twee kinderen. Een houdt van roze, regenbogen en glitter. De andere van blauw en zwart. De een is gek op scouting en de ander wil gaan basketballen.
Een wil lang haar, de ander kort. Beide houden van door het bos rauzen, al wil de een vooral van de berg afrennen en de ander weet precies beuk, hazelaar, eik en els van elkaar te onderscheiden en plukt bloemetjes voor mij. Een is dol op computergames, de ander geeft er geen zier om. Een is heel gevoelig, de ander een fikse driftkop. De een heel gelukkig op roze adidasjes de ander op sketchers met lampjes.
Mijn olijk duo verschilt kortom nogal van elkaar. Ze zijn ook van het zelfde geslacht, maakt het echt uit jongens of meisjes?
Een wil lang haar, de ander kort. Beide houden van door het bos rauzen, al wil de een vooral van de berg afrennen en de ander weet precies beuk, hazelaar, eik en els van elkaar te onderscheiden en plukt bloemetjes voor mij. Een is dol op computergames, de ander geeft er geen zier om. Een is heel gevoelig, de ander een fikse driftkop. De een heel gelukkig op roze adidasjes de ander op sketchers met lampjes.
Mijn olijk duo verschilt kortom nogal van elkaar. Ze zijn ook van het zelfde geslacht, maakt het echt uit jongens of meisjes?
maandag 1 juni 2020 om 23:21
Je hoeft je niet te schamen, volgens mij is je gevoel heel menselijk. Zeker na een opbouw van 3 jaar, was je verwachting hoog gespannen en nu volgt de teleurstelling.
Ik denk dat het helpt als je jezelf ook toestaat dit te voelen, ipv je ervoor te verontschuldigen.
Besef wel dat de verwachtingen die je hebt over een dochter (hechte band, gedeelde interesses) en over je zoons (trekken meer naar schoonouders toe) ook alleen gebaseerd zijn op je eigen ervaring en niet per se iets zeggen over de toekomst.
Ik heb zelf helemaal geen hechte band met mijn moeder, maar juist wel met mijn schoonmoeder. Zij (zelf moeder van twee zoons) is heel erg betrokken bij onze kinderen (jongen/meisje). Ze heeft ontzettend veel opgepast en voelt echt als een soort derde ouder. Als er iets met de kinderen is, goed of slecht, bel ik eerst mijn man en meteen daarna mijn schoonmoeder.
Dat heeft vooral met haar houding te maken (betrokken, open, warm) in tegenstelling tot mijn moeder (ongeïnteresseerd, afstandelijk).
Ik denk dat het helpt als je jezelf ook toestaat dit te voelen, ipv je ervoor te verontschuldigen.
Besef wel dat de verwachtingen die je hebt over een dochter (hechte band, gedeelde interesses) en over je zoons (trekken meer naar schoonouders toe) ook alleen gebaseerd zijn op je eigen ervaring en niet per se iets zeggen over de toekomst.
Ik heb zelf helemaal geen hechte band met mijn moeder, maar juist wel met mijn schoonmoeder. Zij (zelf moeder van twee zoons) is heel erg betrokken bij onze kinderen (jongen/meisje). Ze heeft ontzettend veel opgepast en voelt echt als een soort derde ouder. Als er iets met de kinderen is, goed of slecht, bel ik eerst mijn man en meteen daarna mijn schoonmoeder.
Dat heeft vooral met haar houding te maken (betrokken, open, warm) in tegenstelling tot mijn moeder (ongeïnteresseerd, afstandelijk).
The time is now
dinsdag 2 juni 2020 om 00:31
Mijn zoontje houdt van puzzels maken, koken/bakken, is zorgzaam, helpt graag iedereen, houdt niet van ruige spelletjes. Gaat graag met mij mee winkelen.
Dochter daarentegen is een echte rouwdouwer, zit op voetbal en scouting, heeft een BMX fiets, kort haar, draagt het liefst versleten spijkerbroeken en speelt fifa op de playstation waarbij ze iedereen verslaat. Heeft een hekel aan alles wat roze is.
Mijn jongste is dan weer echt meisjemeisje, leeft voor glitters, prinsessen, unicorns en vooral alles roze.
Hoe een kind is, hangt echt niet af van het geslacht
Dochter daarentegen is een echte rouwdouwer, zit op voetbal en scouting, heeft een BMX fiets, kort haar, draagt het liefst versleten spijkerbroeken en speelt fifa op de playstation waarbij ze iedereen verslaat. Heeft een hekel aan alles wat roze is.
Mijn jongste is dan weer echt meisjemeisje, leeft voor glitters, prinsessen, unicorns en vooral alles roze.
Hoe een kind is, hangt echt niet af van het geslacht
dinsdag 2 juni 2020 om 00:41
Dit doet me terug denken aan dat onderwerp in dat ene topic waarin besproken werd dat schoonmoeders soms bang zijn hun zoon te verliezen aan een andere vrouw.TanteOlivia schreef: ↑01-06-2020 20:56Het is ook ouderwets om te denken dat alleen de moeder van de moeder belangrijk is als er een (klein) kind wordt geboren. Tegenwoordig zijn veel vaders net zo betrokken bij de zorg van hun kinderen en die kunnen hun eigen ouders daar net zo bij betrekken als veel moeders bij hun eigen ouders doen.
Nee maar echt, kinderen vinden beide oma's en opa's vaak even belangrijk, het zal hen worst wezen of het de ouders zijn van hun moeder of van hun vader. De verantwoordelijkheid of je zoon naar je toe trekt wanneer hij kinderen heeft, ligt bij jou nu (goede band opbouwen met zoon) en bij jullie beiden later.
Uhm, en daarnaast misschien een rare gedachte, maar wat een plottwist moet dit zijn als je derde een transgender is.
leeg
dinsdag 2 juni 2020 om 02:34
dinsdag 2 juni 2020 om 02:43
Stop met schamen.
Stop met invullen.
Hoe de band zich ontwikkeld hangt af van de karakters.
Of je nu jongens of meiden krijgt: het klikt of het klikt niet. Dus vraag je meer af hoe jij je opstelt als moeder dan hoe een meisje erbij zou zijn.
Jongens trekken meer naar hun moeder toe.
Meiden trekken meer naar hun vader toe.
Schoonmoeders en schoondochters zijn vaak gezeik. Schoonzonen kiezen vaak voor hun vrouw en de lieve vrede. Wil niet zeggen dat ze een betere band hebben met de schoonouder.
Je kind moet nog geboren worden. Leer het kennen. Stop naast het schamen met het drukken in de hokje waarvan jij verwacht dat het komt. Misschien wordt ie homo, heb je twee zonen die naar je toetrekken. Ook mooi.
Stop met invullen.
Hoe de band zich ontwikkeld hangt af van de karakters.
Of je nu jongens of meiden krijgt: het klikt of het klikt niet. Dus vraag je meer af hoe jij je opstelt als moeder dan hoe een meisje erbij zou zijn.
Jongens trekken meer naar hun moeder toe.
Meiden trekken meer naar hun vader toe.
Schoonmoeders en schoondochters zijn vaak gezeik. Schoonzonen kiezen vaak voor hun vrouw en de lieve vrede. Wil niet zeggen dat ze een betere band hebben met de schoonouder.
Je kind moet nog geboren worden. Leer het kennen. Stop naast het schamen met het drukken in de hokje waarvan jij verwacht dat het komt. Misschien wordt ie homo, heb je twee zonen die naar je toetrekken. Ook mooi.
..
dinsdag 2 juni 2020 om 02:49
Ohja.....3 jongens. Dat lijkt me echt horror. Iedere zaterdag in de regen langs het voetbalveld staan. Hele dagen gamen en dan vreten ze je hele koelkast leeg, en dan later van die krengen van schoondochters, in hun ogen zul je het nooit goed doen en dan zie je je zoons nog maar amper.
Hier gelukkig alleen maar meiden. Dus ik ben hele dagen vlechten aan het maken, nagels aan het lakken en koekjes aan het bakken. Die koekjes eten we dan 's middags op als ze uit school komen. Met een bakje thee erbij, en nog 3 vriendinnetjes die ze dan meenemen, om daar heel de middag rustig mee te gaan zitten knutselen.
Straks nemen ze vriendjes mee naar huis, die mij natuurlijk geweldig vinden. Oh en dan gaan ze trouwen, wat zal ik glimmen van trots als ze de paskamer uitkomen in hun prachtige Sissi jurk. En bij de bevalling die daarop volgt zit ik natuurlijk ook vooraan.
Echt? Even normaal hoor. Ik snap best dat je een voorkeur hebt. Maar als je zelfs al begint over scheiden.....Dit gaat echt te ver.
Hier gelukkig alleen maar meiden. Dus ik ben hele dagen vlechten aan het maken, nagels aan het lakken en koekjes aan het bakken. Die koekjes eten we dan 's middags op als ze uit school komen. Met een bakje thee erbij, en nog 3 vriendinnetjes die ze dan meenemen, om daar heel de middag rustig mee te gaan zitten knutselen.
Straks nemen ze vriendjes mee naar huis, die mij natuurlijk geweldig vinden. Oh en dan gaan ze trouwen, wat zal ik glimmen van trots als ze de paskamer uitkomen in hun prachtige Sissi jurk. En bij de bevalling die daarop volgt zit ik natuurlijk ook vooraan.
Echt? Even normaal hoor. Ik snap best dat je een voorkeur hebt. Maar als je zelfs al begint over scheiden.....Dit gaat echt te ver.
dinsdag 2 juni 2020 om 02:59
paggy schreef: ↑02-06-2020 02:49Ohja.....3 jongens. Dat lijkt me echt horror. Iedere zaterdag in de regen langs het voetbalveld staan. Hele dagen gamen en dan vreten ze je hele koelkast leeg, en dan later van die krengen van schoondochters, in hun ogen zul je het nooit goed doen en dan zie je je zoons nog maar amper.
1923 heeft gebeld en ze willen weten of je nog terug komt.
Hier 3 jongens die niet voetballen, en wel mijn koelkast en alle kasten leegvreten.
En hun vriendinnen zijn zo leuk! Als ze willen mogen ze hier blijven wonen. Heerlijke meiden. Gewoon leuk, puur, spontaan, slim, lief en oprecht.
..
dinsdag 2 juni 2020 om 04:02
Hoi, ik begrijp best dat je een teleurstelling voelt.
Dat is natuurlijk en is deel van het leven.
Ik denk dat je focus nu moet zijn het loslaten van je oude ‘story’ en je richten op je zwangerschap. Het mooie wonder dat je zwanger bent geraakt, dat je lichaam in staat is een leefwereld te creeren voor je ongeboren kindje, dat alles werkt en ontwikkelt, het werkelijke wonder van jouw lichaam en je ongeboren kindjes lichaam.
Ervaar de zwangerschap heel bewust, voel mee met de voortgang en blijf je richten op de nieuwe toekomst, niet jouw oude ‘story’.
Straks zijn er 3 mannen, hartstikke leuk voor hun. Dat zal best een gebondenheid kunnen geven.
Blijf bewust kiezen voor het bijzondere dat jullie uberhaupt ouders mochten worden!!
Dat is natuurlijk en is deel van het leven.
Ik denk dat je focus nu moet zijn het loslaten van je oude ‘story’ en je richten op je zwangerschap. Het mooie wonder dat je zwanger bent geraakt, dat je lichaam in staat is een leefwereld te creeren voor je ongeboren kindje, dat alles werkt en ontwikkelt, het werkelijke wonder van jouw lichaam en je ongeboren kindjes lichaam.
Ervaar de zwangerschap heel bewust, voel mee met de voortgang en blijf je richten op de nieuwe toekomst, niet jouw oude ‘story’.
Straks zijn er 3 mannen, hartstikke leuk voor hun. Dat zal best een gebondenheid kunnen geven.
Blijf bewust kiezen voor het bijzondere dat jullie uberhaupt ouders mochten worden!!
dinsdag 2 juni 2020 om 05:12
De zoveelste die blijkt geeft van het misplaatste idee dat het leven maakbaar is en er in dergelijke gevallen iets te ‘willen’ valt.
Waar komt dat idee tegenwoordig toch vandaan? Ik zal wel oud zijn.
Wellicht blij en dankbaar zijn met je zwangerschap? Of blijft het een ‘teleurstelling’ dat het weer een jongen is? Leuk voor die gozer.
Dit staat zover van mij af.
Ik geef het op.
Waar komt dat idee tegenwoordig toch vandaan? Ik zal wel oud zijn.
Wellicht blij en dankbaar zijn met je zwangerschap? Of blijft het een ‘teleurstelling’ dat het weer een jongen is? Leuk voor die gozer.
Dit staat zover van mij af.
Ik geef het op.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
dinsdag 2 juni 2020 om 05:30
Ik ben zo'n derde kind van een moeder die al 2 zoons had en graag een meisje wilde
De eerste 12 jaar gefreubel aan mijn lange haren, knotje, staartje, vlechtje. De eerste 12 jaar jurkje, rokje, blousje. En ik wilde maar één ding, ravotten met m'n broers in een gave spijkerbroek. Ik kwam in de pubertijd en ging me afzetten. Dat haar werd kort geknipt. Van pa mocht ik de kinderbijslag zelf besteden dus dat werden spijkerbroeken en sweaters en pas vanaf dat moment zat ik lekker in mijn vel. Shoppen met m'n moeder....no way.
Tot op de dag van vandaag en ik ben nu 53 heb ik nog slechts één keer een jurk gedragen en dat was mijn trouwjurk.
Tot op de dag van vandaag hangt mijn haar los en zit ik met de pest in mijn lijf bij de kapper omdat ik dat gefreubel aan mijn haar haat.
En tot op de dag van vandaag ben ik nooit wezen shoppen met mijn moeder en heb ik ook nooit een echt hechte band met haar gehad. Ik ga één keer per week koffie bij haar drinken en na een uur ben ik weg omdat ik geen idee heb waar we het over moeten hebben.
Ik hoop dat je de boodschap uit dit verhaal begrijpt:
"Doe dit ooit een eventuele dochter niet aan!!!!!"
De eerste 12 jaar gefreubel aan mijn lange haren, knotje, staartje, vlechtje. De eerste 12 jaar jurkje, rokje, blousje. En ik wilde maar één ding, ravotten met m'n broers in een gave spijkerbroek. Ik kwam in de pubertijd en ging me afzetten. Dat haar werd kort geknipt. Van pa mocht ik de kinderbijslag zelf besteden dus dat werden spijkerbroeken en sweaters en pas vanaf dat moment zat ik lekker in mijn vel. Shoppen met m'n moeder....no way.
Tot op de dag van vandaag en ik ben nu 53 heb ik nog slechts één keer een jurk gedragen en dat was mijn trouwjurk.
Tot op de dag van vandaag hangt mijn haar los en zit ik met de pest in mijn lijf bij de kapper omdat ik dat gefreubel aan mijn haar haat.
En tot op de dag van vandaag ben ik nooit wezen shoppen met mijn moeder en heb ik ook nooit een echt hechte band met haar gehad. Ik ga één keer per week koffie bij haar drinken en na een uur ben ik weg omdat ik geen idee heb waar we het over moeten hebben.
Ik hoop dat je de boodschap uit dit verhaal begrijpt:
"Doe dit ooit een eventuele dochter niet aan!!!!!"
dinsdag 2 juni 2020 om 08:45
To, ga je kinderen eens zien als individuele personen met een eigen persoonlijkheid en karakter. En niet als maakbaar en stereotype.
Verder heb jij echt om de verkeerde reden een 3e genomen. Je wilde geen kind maar een meisje. Die jongen wilde je niet. En dat meisje was alleen goed genoeg geweest als ze aan jouw ideaalbeeld had voldaan.
Verder heb jij echt om de verkeerde reden een 3e genomen. Je wilde geen kind maar een meisje. Die jongen wilde je niet. En dat meisje was alleen goed genoeg geweest als ze aan jouw ideaalbeeld had voldaan.
dinsdag 2 juni 2020 om 08:47
Het is afscheid nemen van een soort droom. Want je weet zelf ook wel dat in de realiteit zaken heel anders uitpakken. Nu krijg je een andere droom, drie knullen. En dat zal vast helemaal goed komen, net zoals je zoon 1 en 2 echt niet zou willen inruilen voor het meest stereotype meisje ter wereld.
Ik vind het wel ergens jammer voor je dat je denkt dat het een moeder meer ‘doet’ als haar dochter een kind krijgt dan als haar zoon een kind krijgt. Heeft jouw moeder soms dat tegen je gezegd?
Ik vind het wel ergens jammer voor je dat je denkt dat het een moeder meer ‘doet’ als haar dochter een kind krijgt dan als haar zoon een kind krijgt. Heeft jouw moeder soms dat tegen je gezegd?
Nee heb je, ja kun je krijgen
