Kinderen
alle pijlers
Weer geen meisje, hoe accepteren?
maandag 1 juni 2020 om 20:05
Hoi allemaal,
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
Nieuw account aangemaakt hiervoor omdat ik me schaam voor mijn gevoelens hierover. Wil beginnen met te zeggen dat ik snap dat er ergere dingen zijn en dat ik baal van mijn gevoel hierover.
Ben moeder van 2 mooie zonen en zwanger van de derde. Vorige week te horen gekregen dat het een jongen is. Vriend wil echt geen kinderen meer hierna. Bij deze zwangerschap heeft hij 3 jaar getwijfeld en toen wou hij ook.
Ik heb altijd gedroomd van een meisje. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder. Zijn echt close. Samen winkelen, vertel haar alles als eerste, dat soort dingen. Mijn broers zijn nu meer close met hun schoonouders. Dat zie ik vaker. Oma worden van je eigen dochter is anders dan oma worden van je zoon.
De schattige kleertjes, haren doen, barbies en roze. Dat dat er nooit zal zijn doet pijn en vooral de toekomst. En ik weet dat een dochter geen garantie is op dit alles maar geeft wel een kans op.
Maar dat gaat dus nooit gebeuren! Tenzij ik zou scheiden en met iemand anders nog een kind zou krijgen, wat dan ook weer een jongen kan zijn. Dit is dus niet wat ik wil of ooit zou overwegen voor de duidelijkheid.
Mijn vraag is herkenning en hoe om te gaan met het gevoel dat ik iets mis zonder een dochter. Hopelijk krijg ik begrip.
Alvast bedankt.
dinsdag 2 juni 2020 om 08:50
lees haar hele post eensVolhouder666 schreef: ↑02-06-2020 02:59
1923 heeft gebeld en ze willen weten of je nog terug komt.
Hier 3 jongens die niet voetballen, en wel mijn koelkast en alle kasten leegvreten.
En hun vriendinnen zijn zo leuk! Als ze willen mogen ze hier blijven wonen. Heerlijke meiden. Gewoon leuk, puur, spontaan, slim, lief en oprecht.
je quote zeer selectief
dinsdag 2 juni 2020 om 08:56
Ik snap je wens, maar eens met wat iemand hiervoor zei: jij ging echt voor een meisje, niet voor een derde. Wees dankbaar dat je weer zwanger bent en dat het goed gaat. Ik zou zelf graag nog een tweede willen, twee van hetzelfde geslacht lijkt me heel leuk, maar het zou geen teleurstelling zijn als dat niet zo uitkomt.
Ik hoop gewoon oprecht dat je zoon niet het gevoel gaat krijgen dat hij niet goed genoeg is straks
Ik hoop gewoon oprecht dat je zoon niet het gevoel gaat krijgen dat hij niet goed genoeg is straks
little_bird wijzigde dit bericht op 02-06-2020 08:59
0.24% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2020 om 09:02
Ik was een meisje dat gek was op hutten bouwen en racen en mijn broer vond het heerlijk om met poppen te spelen en mooie dingen te knutselen. Emotioneel gezien zijn we allemaal niet zo close met onze ouders, maar dat heeft een andere oorzaak.
Als ouder stuur je onbewust je kind ergens heen, zeker als je er al vanuit gaat dat jongens meer een band met schoonouders krijgen en meisjes meer met hun moeder. Dát idee zou ik loslaten en zien waar het schip strandt.
Als ouder stuur je onbewust je kind ergens heen, zeker als je er al vanuit gaat dat jongens meer een band met schoonouders krijgen en meisjes meer met hun moeder. Dát idee zou ik loslaten en zien waar het schip strandt.
dinsdag 2 juni 2020 om 09:03
Het slijt vanzelf. Ik wilde ook heel graag een dochter, kreeg twee zoons. Bij de eerste dacht ik: nou, misschien is de tweede dan een meisje. Bij de tweede dacht ik: oh, doe maar weer een jongen, is wel zo handig en leuk voor de oudste. Een derde kwam er niet. Het enige wat ik mis is snoezige jurkjes kopen en haartjes kammen, maar ik heb twee jongere broers dus hoop gewoon heel hard op een nichtje. Verder mis ik het niet.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 2 juni 2020 om 09:04
dinsdag 2 juni 2020 om 09:14
stel je niet zo aanPuz_n_Boots schreef: ↑02-06-2020 09:04Had iemand al gezegd dat je je diep diep moet gaan schamen en de verwekker idem? Holy f*ck, 3 kinderen nemen alsof het gebruiksvoorwerpen zijn puur vanwege een egoïstische meisjeswens?? Leven wij wel op dezelfde planeet? #zeroverstand, #breedinghen, #ikfokmaardoorwantikwileenmeisje
dinsdag 2 juni 2020 om 09:19
dinsdag 2 juni 2020 om 09:19
Ik ben wel benieuwd (sorry TO, ik ga iets OF) of nu vaders meer zorgen, de rol van de "schoon-oma" verandert. Het effect van grootmoeder-van-mama'skant is duidelijk op kinderen. Je zou verwachten, dat nu ook de grootmoeder-van-papa'skant effect gaat hebben.
Maar omdat dat nog zo kort is, is daar nog amper onderzoek naar gedaan, net zoals dat er geen onderzoek is naar het effect van aanwezige opa's op kleinkinderen.
Mijn kinderen hebben met alle opa's en oma's een prima band (maar wel de minste band met mijn schoonvader, maar hij heeft ook nooit echt een opa-rol weten te vinden. Daar is het niet echt de man naar).
Ik zie geen verschil tussen hoe mijn kinderen mijn moeder en mijn schoonmoeder benaderen.
Maar ik heb zelf een hele fijne band met mijn schoonmoeder, denk wel, dat dat enorm scheelt.
Maar omdat dat nog zo kort is, is daar nog amper onderzoek naar gedaan, net zoals dat er geen onderzoek is naar het effect van aanwezige opa's op kleinkinderen.
Mijn kinderen hebben met alle opa's en oma's een prima band (maar wel de minste band met mijn schoonvader, maar hij heeft ook nooit echt een opa-rol weten te vinden. Daar is het niet echt de man naar).
Ik zie geen verschil tussen hoe mijn kinderen mijn moeder en mijn schoonmoeder benaderen.
Maar ik heb zelf een hele fijne band met mijn schoonmoeder, denk wel, dat dat enorm scheelt.
dinsdag 2 juni 2020 om 09:34
Dat je een lichte voorkeur hebt voor een geslacht is nog tot daar aan toe, maar het leven van een potentiële dochter al volkomen uitstippelen is echt een no-no.
Na twee dochters hadden we bij de derde beiden de voorkeur voor een jongen (van alle soorten wat). Het werd een meisjestweeling. We hebben hard gelachen na de echo en waren er gewoon blij mee.
En barbies waren hier vooral populair omdat je het hoofd eraf kon trekken.
Na twee dochters hadden we bij de derde beiden de voorkeur voor een jongen (van alle soorten wat). Het werd een meisjestweeling. We hebben hard gelachen na de echo en waren er gewoon blij mee.
En barbies waren hier vooral populair omdat je het hoofd eraf kon trekken.
...
dinsdag 2 juni 2020 om 09:52
Hm, ik zal mijn voetballende in kapotte joggingbroeken lopende dochter nu meteen aan haar (lange haren, dat wel, maar weer eens ongekamd) naar binnen slepen, haar subiet in een roze jurk hijsen en haar armen volproppen met barbies. Is ze nu helemaal gek geworden! Ik heb toch geen meisje gekregen zodat ze een beetje kan gaan voetballen! Daar heb ik mijn zoon voor hoor. Die overigens nu zijn haar aan het perfectioneren is met gel en matchende kleding aan het uitzoeken is wat weer past bij zijn snelle patta's…..
dinsdag 2 juni 2020 om 09:57
Hier ook zwanger van de derde en heb al twee zoontjes. Bij mijn oudste wilde ik graag een meisje omdat ik zelf uit een meidengezin kwam en dus eigenlijk weinig voorstelling kon maken van wat allemaal te doen met een jongen. Bij mijn jongste wilde ik wel graag een meisje om dat toch ook mee te maken. Maar ik ben nu dolblij met mijn twee jongens, en kan me juist weer minder voorstellen van wat ik met een meisje zou moeten. Mijn oudste is wel dol op roze en nagellak en heeft een mini-crush op een meisje uit zijn klas, want die heeft altijd zulke mooie jurken aan 
Verder is hij juist dol op auto's en treinen en lego.
Voor deze zwangerschap heb ik dan voor het eerst geen voorkeur. Drie jongens lijkt me geweldig (hoop dan ook dat ze alle drie groter worden dan ik
), en alsnog een meisje ook. Ik denk dat het voor mij wel (eventjes) bijzonder zou zijn om een meisje te hebben, andere kleertjes en iets meer tutten. Maar eigenlijk denk ik ook dat er een goede kans is dat ik dat getut ook snel weer klaar ben. En zoals ik hier bij sommigen ook lees, als derde een meisje na twee jongens zijn in een gezin, daarvan kan ik me best voorstellen dat dat niet altijd leuk is.
En voor later, dat zien we dan wel weer. Ik heb een prima band met mijn schoonouders. Mijn moeder zien we wel vaker, omdat zij graag wil oppassen. Mijn schoonmoeder is wat dat betreft minder zelfstandig (wil niet alleen met de trein) en komt niet oppassen. Ze wonen ook verder weg, dat maakt het niet makkelijker. Mijn moeder is dan misschien wel de 'favoriete' oma, maar mijn schoonvader is volgens mij juist de 'leukere' opa. Die onderneemt meer met mijn kinderen. Maar mijn jongens gaan graag naar beide opa's en oma's toe.
Verder is hij juist dol op auto's en treinen en lego.Voor deze zwangerschap heb ik dan voor het eerst geen voorkeur. Drie jongens lijkt me geweldig (hoop dan ook dat ze alle drie groter worden dan ik
), en alsnog een meisje ook. Ik denk dat het voor mij wel (eventjes) bijzonder zou zijn om een meisje te hebben, andere kleertjes en iets meer tutten. Maar eigenlijk denk ik ook dat er een goede kans is dat ik dat getut ook snel weer klaar ben. En zoals ik hier bij sommigen ook lees, als derde een meisje na twee jongens zijn in een gezin, daarvan kan ik me best voorstellen dat dat niet altijd leuk is.En voor later, dat zien we dan wel weer. Ik heb een prima band met mijn schoonouders. Mijn moeder zien we wel vaker, omdat zij graag wil oppassen. Mijn schoonmoeder is wat dat betreft minder zelfstandig (wil niet alleen met de trein) en komt niet oppassen. Ze wonen ook verder weg, dat maakt het niet makkelijker. Mijn moeder is dan misschien wel de 'favoriete' oma, maar mijn schoonvader is volgens mij juist de 'leukere' opa. Die onderneemt meer met mijn kinderen. Maar mijn jongens gaan graag naar beide opa's en oma's toe.
anoniem_397164 wijzigde dit bericht op 02-06-2020 10:14
1.72% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2020 om 10:00
Mijn negen jaar jongere broertje speelde altijd met mijn oude barbiesankalida schreef: ↑02-06-2020 09:34Dat je een lichte voorkeur hebt voor een geslacht is nog tot daar aan toe, maar het leven van een potentiële dochter al volkomen uitstippelen is echt een no-no.
Na twee dochters hadden we bij de derde beiden de voorkeur voor een jongen (van alle soorten wat). Het werd een meisjestweeling. We hebben hard gelachen na de echo en waren er gewoon blij mee.
En barbies waren hier vooral populair omdat je het hoofd eraf kon trekken.
Ik zou ik jouw geval trouwens wel heel erg geschrokken zijn van het tweeling-idee, meer dan van het meisjes-idee.
In onze vriendenkring zitten trouwens twee stellen in dezelfde situatie: bij eentje hoopten ze heel erg op een zoon en kregen drie meiden. Het andere stel hoopte heel erg op een meisje en kreeg drie jongens. Allemaal perfect gelukkig, meer "ach, was ook leuk geweest" dan "grof trauma en enorm gemis."
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 2 juni 2020 om 10:01
Ach maar goed. TO ik snap je best wel een beetje hoor! mijn oudste is een meisje. En ik was echt een meidenmoeder dacht ik..... zelf vroeger ook een echt meisje inclusief ballet, turnen en barbies. Tot haar vijfde ging het ook redelijk goed. Ze trok aan wat ik voor haar klaarlegde en van haar lange prachtige blonde haar maakte ik elke dag een waar kunstwerk. Kerstdiners op school, ik ging helemaal los. Geweldig.
Tot ze op een dag zei; mama ik wil nooit meer jurkjes of rokjes aan en ik wil van turnen af en op voetbal. Whut…...ehhh oke schat wat jij wilt.
De jurkjes werden omgeruild voor voetbalpakjes en haar haren gingen in een simpele staart, mooie invlechten waren verleden tijd.
Ach waait wel over dacht ik. Het is een fase.
Ze is nu 10 en het stoerste meisje wat ik ken. En ik vind het geweldig! Ik kan me niet meer voorstellen dat ik ooit ben meegegaan in die truttige toestanden vroeger;-) Mijn zoon is ook een stoere en heel eerlijk, ik ben er dolblij mee en had het nooit anders gewild.
Wat is eigenlijk bedoel te zeggen; het lijkt nu dat je een droom moet weggooien maar uiteindelijk ga je ontzettend blij zijn met je drie geweldige mannen en zou je nooit anders gewild hebben. Het lijkt mij geweldig zo'n mannen huishouden!
Tot ze op een dag zei; mama ik wil nooit meer jurkjes of rokjes aan en ik wil van turnen af en op voetbal. Whut…...ehhh oke schat wat jij wilt.
De jurkjes werden omgeruild voor voetbalpakjes en haar haren gingen in een simpele staart, mooie invlechten waren verleden tijd.
Ach waait wel over dacht ik. Het is een fase.
Ze is nu 10 en het stoerste meisje wat ik ken. En ik vind het geweldig! Ik kan me niet meer voorstellen dat ik ooit ben meegegaan in die truttige toestanden vroeger;-) Mijn zoon is ook een stoere en heel eerlijk, ik ben er dolblij mee en had het nooit anders gewild.
Wat is eigenlijk bedoel te zeggen; het lijkt nu dat je een droom moet weggooien maar uiteindelijk ga je ontzettend blij zijn met je drie geweldige mannen en zou je nooit anders gewild hebben. Het lijkt mij geweldig zo'n mannen huishouden!
dinsdag 2 juni 2020 om 10:02
Nou, nou, nou.... doe even normaal.Puz_n_Boots schreef: ↑02-06-2020 09:04Had iemand al gezegd dat je je diep diep moet gaan schamen en de verwekker idem? Holy f*ck, 3 kinderen nemen alsof het gebruiksvoorwerpen zijn puur vanwege een egoïstische meisjeswens?? Leven wij wel op dezelfde planeet? #zeroverstand, #breedinghen, #ikfokmaardoorwantikwileenmeisje
Ik snap het verdriet wel van TO. Dat verdriet mag er ook gewoon zijn.
Dat betekent niet dat ze niet nu haar best moet gaan doen om te accepteren dat ze een derde zoon krijgt. En dat zo’n jongens-posse vast heel geweldig is. Dat ze straks drie grote jongens aan haar eettafel heeft en later drie mannen over de vloer met kerst. (Mochten ze allemaal blij zijn met hun mannelijk geslacht)
Toen wij na een lange en intensieve periode van proberen zwanger te worden, miskramen etc. eindelijk te horen kregen welk geslacht onze tweede kindje had, heeft mijn man ook twee dagen zeer chagrijnig en verdrietig rond gelopen. En ja, hij vindt het nog altijd jammer dat hij nooit de vader van een zoon zal zijn. Maar na die twee dagen heeft ‘ie toch echt geaccepteerd dat er een tweede dochter kwam en zijn we samen roze kleertjes uit gaan zoeken. En hij vindt zijn meiden te gek.
dinsdag 2 juni 2020 om 10:18
Ik heb ook alleen jongens, wilde diep in mijn hart een meisje. Wij hebben er daarom bewust voor gekozen om pas bij de bevalling het geslacht te weten te komen. Allebei de keren was ik meteen helemaal verliefd op de zoon die ik kreeg. Mijn oudste zoon deelt alles met me waar hij mee zit, mijn jongen bijna niets maar met hem kan ik lol hebben en mezelf zijn zoals ik bij niemand anders kan. Ik had het me niet beter kunnen wensen! Winkelen doe ik met mijn vriendinnen.
dinsdag 2 juni 2020 om 11:03
Het is een soort rouwproces en daar moet je even doorheen. Je moet afscheid nemen van iets wat je niet hebt en krijgt en dat heeft tijd nodig. Je zal echt niet meer of minder van je derde zoon gaan houden of hem willen inruilen. Het is meer het gevoel van je erbij neer moeten leggen en je toekomstbeeld aanpassen.
dinsdag 2 juni 2020 om 11:12
En heeft jouw man een goede band met jouw moeder? Scheelt dat ook, denk je in het contact?lilalinda schreef: ↑02-06-2020 09:19Ik ben wel benieuwd (sorry TO, ik ga iets OF) of nu vaders meer zorgen, de rol van de "schoon-oma" verandert. Het effect van grootmoeder-van-mama'skant is duidelijk op kinderen. Je zou verwachten, dat nu ook de grootmoeder-van-papa'skant effect gaat hebben.
Maar omdat dat nog zo kort is, is daar nog amper onderzoek naar gedaan, net zoals dat er geen onderzoek is naar het effect van aanwezige opa's op kleinkinderen.
Mijn kinderen hebben met alle opa's en oma's een prima band (maar wel de minste band met mijn schoonvader, maar hij heeft ook nooit echt een opa-rol weten te vinden. Daar is het niet echt de man naar).
Ik zie geen verschil tussen hoe mijn kinderen mijn moeder en mijn schoonmoeder benaderen.
Maar ik heb zelf een hele fijne band met mijn schoonmoeder, denk wel, dat dat enorm scheelt.
dinsdag 2 juni 2020 om 11:22
De schrik van de tweeling hadden we al bij de termijnecho gehad (ja, even wit om de neus). Bij de 20-wekenecho wisten we dat het twee meiden werden.
...
dinsdag 2 juni 2020 om 11:28
Het is geen feit dat jongens naar hun moeder trekken en meisjes naar hun vader. De karakters zijn daarin veel meer bepalend.
Voor de rest word ik echt kriegel van alle stereotypen die weer even langskomen. Als moeder kun je ook actief zijn en vaders kunnen meer houden van rustige activiteiten en die hoeven niet per se 'meisjesachtig' te zijn. Hele grote zucht!
Om een voorbeeld te geven, op dit moment ben ik met mijn dochter veel buiten aan het mountainbiken, onze gezamenlijke nieuwe sport, terwijl mijn man met ons zoontje aan het vissen is en uilenballen ontleed. Op andere momenten ben ik met zoontje puzzels aan het maken en aan het tekenen, terwijl man en dochter buiten basketballen. Met z'n vieren gaan we eerder zwemmen in open water, om maar iets te noemen, maar gamen doen we ook graag en muziek maken/ luisteren en dansen doen we allemaal graag. Eten koken en koekjes bakken vinden we allemaal leuk op z'n tijd.
Je bent toch niet het een of het ander? Verschillende activiteiten zijn toch op verschillende momenten leuk met verschillende kinderen? Naar gelang je energieniveau, de ontwikkeling/leeftijd van de kinderen en interesses? Het geslacht van mij en mijn kinderen is echt het allerlaatste waar ik aan denk bij het bepalen van activiteiten.
Voor de rest word ik echt kriegel van alle stereotypen die weer even langskomen. Als moeder kun je ook actief zijn en vaders kunnen meer houden van rustige activiteiten en die hoeven niet per se 'meisjesachtig' te zijn. Hele grote zucht!
Om een voorbeeld te geven, op dit moment ben ik met mijn dochter veel buiten aan het mountainbiken, onze gezamenlijke nieuwe sport, terwijl mijn man met ons zoontje aan het vissen is en uilenballen ontleed. Op andere momenten ben ik met zoontje puzzels aan het maken en aan het tekenen, terwijl man en dochter buiten basketballen. Met z'n vieren gaan we eerder zwemmen in open water, om maar iets te noemen, maar gamen doen we ook graag en muziek maken/ luisteren en dansen doen we allemaal graag. Eten koken en koekjes bakken vinden we allemaal leuk op z'n tijd.
Je bent toch niet het een of het ander? Verschillende activiteiten zijn toch op verschillende momenten leuk met verschillende kinderen? Naar gelang je energieniveau, de ontwikkeling/leeftijd van de kinderen en interesses? Het geslacht van mij en mijn kinderen is echt het allerlaatste waar ik aan denk bij het bepalen van activiteiten.
dinsdag 2 juni 2020 om 11:36
Interessant. Ik heb/had (niet al mijn grootouders leven nog) een goede band met al mijn grootouders. Alleen van mijn vaders kant wonen veel verder dan mijn moeders kant. Ik heb bij beiden (vrij) veel gelogeerd en ben anders gehecht aan mijn grootouders dan aan mijn ouders en ik vind het fijn op verschillende manieren gehecht te zijn geraakt aan verschillende mensen. De band tussen mijn moeder en haar schoonmoeder is niet zo goed maar ik kies geen partij. Ik weet van mijn beide opa's en beide oma's dat ze kleinkinderen heel tof vinden/vonden omdat ik dat zag en terug hoorde. We konden veel samen doen, bijvoorbeeld op pad gaan met oma of spelen met opa (ik zou herkenbaarder en persoonlijker/warmer kunnen schrijven over ze maar wegens herkenbaarheid liever niet, tenminste niet in het forum).lilalinda schreef: ↑02-06-2020 09:19Ik ben wel benieuwd (sorry TO, ik ga iets OF) of nu vaders meer zorgen, de rol van de "schoon-oma" verandert. Het effect van grootmoeder-van-mama'skant is duidelijk op kinderen. Je zou verwachten, dat nu ook de grootmoeder-van-papa'skant effect gaat hebben.
Maar omdat dat nog zo kort is, is daar nog amper onderzoek naar gedaan, net zoals dat er geen onderzoek is naar het effect van aanwezige opa's op kleinkinderen.
Mijn kinderen hebben met alle opa's en oma's een prima band (maar wel de minste band met mijn schoonvader, maar hij heeft ook nooit echt een opa-rol weten te vinden. Daar is het niet echt de man naar).
Ik zie geen verschil tussen hoe mijn kinderen mijn moeder en mijn schoonmoeder benaderen.
Maar ik heb zelf een hele fijne band met mijn schoonmoeder, denk wel, dat dat enorm scheelt.
dinsdag 2 juni 2020 om 11:44
ook pas deze generatie heeft grootouders die echt oud&gezond-oud worden, dat scheelt ookmadamzonderm schreef: ↑02-06-2020 11:36Interessant. Ik heb/had (niet al mijn grootouders leven nog) een goede band met al mijn grootouders. Alleen van mijn vaders kant wonen veel verder dan mijn moeders kant. Ik heb bij beiden (vrij) veel gelogeerd en ben anders gehecht aan mijn grootouders dan aan mijn ouders en ik vind het fijn op verschillende manieren gehecht te zijn geraakt aan verschillende mensen. De band tussen mijn moeder en haar schoonmoeder is niet zo goed maar ik kies geen partij. Ik weet van mijn beide opa's en beide oma's dat ze kleinkinderen heel tof vinden/vonden omdat ik dat zag en terug hoorde. We konden veel samen doen, bijvoorbeeld op pad gaan met oma of spelen met opa (ik zou herkenbaarder en persoonlijker/warmer kunnen schrijven over ze maar wegens herkenbaarheid liever niet, tenminste niet in het forum).
Mijn eigen opa's en oma's (ze waren van ongeveer 1920) daarvan werd er eentje ouder dan 80
dinsdag 2 juni 2020 om 11:45
ja, primaTanteOlivia schreef: ↑02-06-2020 11:12En heeft jouw man een goede band met jouw moeder? Scheelt dat ook, denk je in het contact?
geen idee of dat scheelt
dinsdag 2 juni 2020 om 12:31
Wat ik zelf nog het meest vervelende vond was dat mijn moeder en mijn schoonmoeder zo teleurgesteld waren.
Mijn schoonouders hebben vier kleinzoons, geen kleindochters. De eerste twee (een van schoonzus, een van mij) bleken jongens te zijn en dat was prima, maar toen we allebei weer zwanger waren waren ze zichtbaar teleurgesteld toen ik een jongen kreeg. En ik vond het zelf heel lastig want ik hoopte ook op een meisje, maar het is wat het is en van twee jongens zag ik ook de voordelen wel in. Doe dan alsjeblieft alsof je blij voor me bent. Schoonzus wist niet wat ze kreeg tot de bevalling. Ook dat bleek een jongen te zijn. Sindsdien zijn schoonouders aan het hengelen of niet een van ons een derde kind wil, en daar baal ik van omdat we allebei geen gemakkelijke en vrij risicovolle zwangerschappen hadden (en weer zouden hebben).
En mijn eigen moeder is geen haar beter, die hoopte bij het eerste kleinkind al op een meisje en heeft nu drie kleinzoons. En dat vindt ze echt heel jammer. Kom op zeg.
Gelukkig zijn ze niet minder lief voor hun kleinzoons (en er moet er per sé minstens één op voetbal...) maar toch, je kunt het zoveel gewicht geven als je zelf wil.
En zoals iemand ooit tegen me zei: een voorkeur hebben voor het een is prima, zo lang het maar geen afkeur van het andere wordt.
Mijn schoonouders hebben vier kleinzoons, geen kleindochters. De eerste twee (een van schoonzus, een van mij) bleken jongens te zijn en dat was prima, maar toen we allebei weer zwanger waren waren ze zichtbaar teleurgesteld toen ik een jongen kreeg. En ik vond het zelf heel lastig want ik hoopte ook op een meisje, maar het is wat het is en van twee jongens zag ik ook de voordelen wel in. Doe dan alsjeblieft alsof je blij voor me bent. Schoonzus wist niet wat ze kreeg tot de bevalling. Ook dat bleek een jongen te zijn. Sindsdien zijn schoonouders aan het hengelen of niet een van ons een derde kind wil, en daar baal ik van omdat we allebei geen gemakkelijke en vrij risicovolle zwangerschappen hadden (en weer zouden hebben).
En mijn eigen moeder is geen haar beter, die hoopte bij het eerste kleinkind al op een meisje en heeft nu drie kleinzoons. En dat vindt ze echt heel jammer. Kom op zeg.
Gelukkig zijn ze niet minder lief voor hun kleinzoons (en er moet er per sé minstens één op voetbal...) maar toch, je kunt het zoveel gewicht geven als je zelf wil.
En zoals iemand ooit tegen me zei: een voorkeur hebben voor het een is prima, zo lang het maar geen afkeur van het andere wordt.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
