
5-10 kilo afvallen voor de kerst
woensdag 7 oktober 2020 om 23:15
Wie doet er mee? Nog 78 dagen zegt mijn countdown-app en dan is het weer kerst! Dit jaar vast geen kolossale familiebijeenkomsten waarbij ik de show wil stelen (nog nooit gelukt overigens) maar een mooie jurk voor man is ook een goed doel!
Ik ben op zoek naar dames die het leuk vinden om elkaar te motiveren om gezond te eten en te bewegen bijv. door leuke challenges (Zoveel mogelijk stappen, of gewichtsverlies of..?). Een appgroep lijkt me ook leuk zodat we elkaar goed kunnen steunen en elkaars stok kunnen zijn als dat nodig is.
Wie gaat samen met mij knallen voor de kerst?

Ik ben op zoek naar dames die het leuk vinden om elkaar te motiveren om gezond te eten en te bewegen bijv. door leuke challenges (Zoveel mogelijk stappen, of gewichtsverlies of..?). Een appgroep lijkt me ook leuk zodat we elkaar goed kunnen steunen en elkaars stok kunnen zijn als dat nodig is.

Wie gaat samen met mij knallen voor de kerst?

donderdag 5 november 2020 om 16:29
Elk verhaal is ook verschillend en elk toekomstperspectief ook.... maar als je uit een soort angst dat dingen weer mis kunnen gaan, thuis blijft, dan mis je veel. En zelfs dat is voor sommige mensen het fijnst, thuis in hun eigen huis, in hun eigen tempo. Ik heb dat een aantal jaren ook fijn gevonden.
Maar soms wil je de lat ook een stukje hoger leggen en kijken of dat lukt. En misschien val je een paar keer. Nou en....
Nouja ik ga maar niet het hele topic over mijn psychiater praten. Die vriend van me was m een 'in het wild' tegen gekomen dus buiten GGZ en daar hebben we erg om gelachen, die anekdote. Het is een hartstikke lieve man maar hij werkt veel te hard en is nogal verstrooid.
Overigens back on topic: Die vriend van mij is hartstikke ziek geweest, psychisch, en bij hem is bewegen echt wat hem het meeste helpt. Twee uur fietsen per dag en hij voelt zich goed.
Je kunt méér.

donderdag 5 november 2020 om 16:44
Dat klopt zeker Sabs, geen lijf is hetzelfde. Ze klinkt als een fijne diëtiste die goed naar jouw behoeften kijkt zo. Beter echt afvallen dan snel crashen ook! Kun je eens delen wat jij zoal eet en waar je op moet letten van haar? Zo niet, ook goed natuurlijk. Ik ben zelf niet meer van de eiwitbrigade. Vroeger wel, en daar ging ik heel goed op, maar mijn lijf is veranderd. Als het goed met me gaat eet ik vrijwel veganistisch (heb de switch nog niet gemaakt maar wil ik uiteindelijk wel). Doordat ik ziek werd en nog zieker van de medicatie ben ik een paar jaar terug de raw food en ayurvedia kant opgegaan. Zo onbewerkt mogelijk. Nu dwing ik mezelf dit weer op te pakken. Langzaam aan. Hoeft niet perfect. Maar goed, ik dwaal af, voortbordurend op hoe je diëtiste er naar kijkt. Bovenstaande is niet lijntechnisch maar levensstijl. Ik hoop alleen wel dat ik er mee kan afvallen als ik oprecht stop met snaaien en troep naar binnen werk. Mijn basis is goed, het eromheen niet.
donderdag 5 november 2020 om 16:58
hi Moon, we komen elkaar heel af en toe tegen op andere topics en volg een beetje hoe het met je gaat. Heb leuke herinneringen aan 'way back'!Moon-Alisa schreef: ↑05-11-2020 16:24Rosanna, wat leuk!
Wij kennen elkaar al van 'way back' en ik heb me regelmatig afgevraagd hoe het met je gaat. Ik zie je wel schrijven maar altijd bescheiden bijdrages zeg maar![]()
Dus van harte welkom!
Het gaat redelijk met mij, druk met therapie, 3 dagen per week en ik begin wat vooruitgang te boeken. Goed voor mezelf zorgen hoort daar ook bij en dus heb ik 1 sept weer het roer omgegooid en ben ik weekmenu's gaan maken en hou ik dagelijks bij wat ik eet aan calorieën. En dat gaat wonderbaarlijk goed.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 5 november 2020 om 17:10
Klinkt als een druk schema Roos. 3 dagen therapie per week lijkt me zwaar. Wat goed te horen dat het zo goed gaat met de weekmenu's.
Je hebt vast al meegekregen dat de 'eis' uit de OP niet echt geldt
Ja ik denk dat we elkaar al op een grote meeting in 2009 gezien hebben. Heel lang geleden maar veel mensen van toen zijn er nog steeds wel, herkenbaar of minder herkenbaar.
Ben zelf niet altijd blijven schrijven op Viva maar de laatste maanden vind ik het weer heel prettig en gezellig.
Je hebt vast al meegekregen dat de 'eis' uit de OP niet echt geldt

Ja ik denk dat we elkaar al op een grote meeting in 2009 gezien hebben. Heel lang geleden maar veel mensen van toen zijn er nog steeds wel, herkenbaar of minder herkenbaar.
Ben zelf niet altijd blijven schrijven op Viva maar de laatste maanden vind ik het weer heel prettig en gezellig.
Je kunt méér.
donderdag 5 november 2020 om 17:14
is dat al zo lang geleden?????
Het is ook pittig, maar ben wel blij dat we nog steeds door kunnen. In maart hebben we paar weken alleen telefonisch contact gehad en zijn op een gegeven moment via Zoom bezig gegaan. Dat ging best goed, maar irl werkt toch fijner
Ik zag idd dat de "eis" niet meer geldt en dat TO er ook niet meer is?
Het is ook pittig, maar ben wel blij dat we nog steeds door kunnen. In maart hebben we paar weken alleen telefonisch contact gehad en zijn op een gegeven moment via Zoom bezig gegaan. Dat ging best goed, maar irl werkt toch fijner
Ik zag idd dat de "eis" niet meer geldt en dat TO er ook niet meer is?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 5 november 2020 om 18:40
Dat is wel de beste samenvatting. Vaak zijn dat de beste topics

Er zijn rond 2009 / 2010 een paar grote meetings geweest waar nog lang over nagepraat werd. En daarna hebben we elkaar op kleinere meetings gezien idd.
Voel me erg voldaan na mijn middagje buitenlucht en beweging. Ik vind het soms lastig een wandelgenoot te vinden waar je gezellig mee kan praten maar ook stil kan zijn in de goede verhouding. Ik maak helaas wel eens mee dat ik dan in the middle of nowhere in de regen helemaal geen zin meer heb om naar andere mensen te luisteren. En die snappen dan niet waarom ik opeens boos ben

Met deze vriend gaat dat wel ok. Ik heb nog een vriendin met wie het ook fijn wandelen is alleen zij heeft iets minder ruimte in de agenda. Zou leuk zijn als ik haar snel weer ns zie.
Je kunt méér.

vrijdag 6 november 2020 om 09:15
Ayurveda, ik ben dus een mix van types, pitta en vita. Maar het gaat nogal uit van gekookt eten en ik voel me me momenteel het lekkerst op rauw, maar ik kom dan ook van veel junk dus probeer straks weer meer echte gerechten te maken ipv steeds smoothies enzo. Op dit moment helpt super simpel me om niet te overeten dus we doen het even zo. De principes vind ik wel heel prettig, je hebt prachtige kookboeken ook met zulk lekker eten. Er is ook een hele beweging op Instagram. Het is natuurlijk eeuwen oud en gaat uit van het in balans brengen van een lichaam.
Moon, een fijne wandelgenoot is belangrijk! Ik heb een vriendin waar het altijd lachen mee is en gewoon relaxed, gisteravond zo 10.000 stappen gezet. Maar bewegen is echt belangrijk voor de gemoedstoestand he? Ik heb een lange goede regenjas aangeschaft paar weken terug. Geen excuses
Rosanne, lekker dat het zo goed loopt en met weekmenus ook. Grappig ook dat jullie elkaar kennen! Zijn er eigenlijk nog meetings of is dat niet meer zo? Ik lees al jaren mee, ik herken bijvoorbeeld diyer weer van een ander topic, maar heb nooit meegeschreven, wel meegeleefd.
Het is vrijdag. Ik heb een paar goede dagen achter de rug. Ben benieuwd te zien of ik kan afvallen ondanks de schildklier. 74 is mijn eerste doel. Ik kwam steeds niet voorbij de 76. Nou ja, moet nog even
Moon, een fijne wandelgenoot is belangrijk! Ik heb een vriendin waar het altijd lachen mee is en gewoon relaxed, gisteravond zo 10.000 stappen gezet. Maar bewegen is echt belangrijk voor de gemoedstoestand he? Ik heb een lange goede regenjas aangeschaft paar weken terug. Geen excuses

Rosanne, lekker dat het zo goed loopt en met weekmenus ook. Grappig ook dat jullie elkaar kennen! Zijn er eigenlijk nog meetings of is dat niet meer zo? Ik lees al jaren mee, ik herken bijvoorbeeld diyer weer van een ander topic, maar heb nooit meegeschreven, wel meegeleefd.
Het is vrijdag. Ik heb een paar goede dagen achter de rug. Ben benieuwd te zien of ik kan afvallen ondanks de schildklier. 74 is mijn eerste doel. Ik kwam steeds niet voorbij de 76. Nou ja, moet nog even

vrijdag 6 november 2020 om 09:33
Ik ben wel benieuwd of jullie dit herkennen.
Ik ben eerder afgevallen tot 65 kilo. Ik was toen voor mijn doen heel erg slank, kreeg er veel opmerkingen over. Toch voelde ik me niet slank, ik bleef er maar mee bezig. Tot op het ongezonde af (mentaal).
Als ik nu foto’s van toen zie, denk ik: wow, wat was ik slank toen, was ik nu maar zo. Maar toen voelde het nog steeds niet goed genoeg.
Je lichaam is wel afgevallen, maar in je hoofd zit dat stemmetje nog steeds. En zo lijkt het nooit goed genoeg te zijn.
Ik ben eerder afgevallen tot 65 kilo. Ik was toen voor mijn doen heel erg slank, kreeg er veel opmerkingen over. Toch voelde ik me niet slank, ik bleef er maar mee bezig. Tot op het ongezonde af (mentaal).
Als ik nu foto’s van toen zie, denk ik: wow, wat was ik slank toen, was ik nu maar zo. Maar toen voelde het nog steeds niet goed genoeg.
Je lichaam is wel afgevallen, maar in je hoofd zit dat stemmetje nog steeds. En zo lijkt het nooit goed genoeg te zijn.

vrijdag 6 november 2020 om 09:46
Ja, heel herkenbaar. Hoe was je er mentaal mee bezig? En uitte dat zich ook in ongezonde acties?
Ik hield vorige maand broeken omhoog en moest huilen. Zo klein! En ik dacht dat ik dik was. Wel eetstoornisverleden maar toch. Wat dat betreft is zo aankomen goed voor mij geweest. En dat is ook wel wat ziek zijn me heeft gebracht: een echte connectie met mijn lijf en een overheersend gevoel van trots, maar ook willen beschermen. En ik geloof dat je die connectie moet vinden. Niet meer zozeer kijken naar je lijf als een uiterlijk, maar jouw eigen lijf.
Mocht ik weer naar mijn normale maat terug gaan, ben ik ook wel benieuwd hoe dat dan voor me is.
Maar Charlotte, als dat zo speelt dan is het misschien wel goed open kaart te spelen. Mocht afvallen tot ongezonde acties en verdriet leiden, dan is dat wel lastig vaak er zelf uit te komen en kán een luisterend oor prettig zijn. Als je denkt daar nog gevoelig voor te zijn, wees zacht voor jezelf en ga eens na of je het een beetje kan ontleden. Mijn vriendin gister zei, het is natuurlijk wel echt vrouweigen. En ik zei: bullshit. Ik weet niet hoe het komt dat zoveel vrouwen hier mee bezig zijn al heb ik mijn ideeën: maar het is niet vrouweigen.
Ik hield vorige maand broeken omhoog en moest huilen. Zo klein! En ik dacht dat ik dik was. Wel eetstoornisverleden maar toch. Wat dat betreft is zo aankomen goed voor mij geweest. En dat is ook wel wat ziek zijn me heeft gebracht: een echte connectie met mijn lijf en een overheersend gevoel van trots, maar ook willen beschermen. En ik geloof dat je die connectie moet vinden. Niet meer zozeer kijken naar je lijf als een uiterlijk, maar jouw eigen lijf.
Mocht ik weer naar mijn normale maat terug gaan, ben ik ook wel benieuwd hoe dat dan voor me is.
Maar Charlotte, als dat zo speelt dan is het misschien wel goed open kaart te spelen. Mocht afvallen tot ongezonde acties en verdriet leiden, dan is dat wel lastig vaak er zelf uit te komen en kán een luisterend oor prettig zijn. Als je denkt daar nog gevoelig voor te zijn, wees zacht voor jezelf en ga eens na of je het een beetje kan ontleden. Mijn vriendin gister zei, het is natuurlijk wel echt vrouweigen. En ik zei: bullshit. Ik weet niet hoe het komt dat zoveel vrouwen hier mee bezig zijn al heb ik mijn ideeën: maar het is niet vrouweigen.

vrijdag 6 november 2020 om 11:16
Ik heb gelukkig niet de aanleg tot anorexia achtig iets. Daar heb ik veel te weinig discipline voor en een te grote mate 'schijt aan gewicht'. Maar ik heb dan ook last van het tegenovergestelde wat een anorexiapatient heeft. Ik vind en vond mezelf meestal best goed op gewicht. Ik zag natuurlijk wel dat ik zwaarder was, maar binnen zwaarder vond ik het er nog altijd prima uitzien. Totdat ik mezelf tegenkom op foto's en dan schrik. Zó zwaar was ik toch niet????
Heel raar dat je het voor de spiegel niet ziet en op foto en videobeeld ineens wél. Met dat in mijn achterhoofd vrees ik dus niet echt voor het doorslaan. Hoewel ik het wél een leuke uitdaging vind, zeker nu met die app. Want ik kan mijn gewicht invoeren en zodoende een curve zien waar ik blij van wordt. Alles wat naar beneden wijst, is leuk. Maar wacht maar totdat die app omhoog gaat, dan vind ik het vast niet meer zo leuk haha
Ik woog vanochtend 84,5 en dat betekent dat ik nu 4 kilo ben afgevallen sinds 9 weken en dat dit al 2 verjaardagen heeft overleefd. Ik ben dik tevreden. Maar de lastige weken liggen nog voor ons. Daarin staat er tussen nu en Sinterklaas nog 1 verjaardag te wachten en al het snoepgoed van Sint. Ik merk dat ik er gelukkig weinig tot geen moeite mee heb om eraan voorbij te lopen in de supermarkt. Maar op een gegeven moment vind ik dat ik een soort morele plicht heb om het in huis te halen voor mijn kinderen. Ook al zijn ze ouder, ze zijn zich erg goed bewust van Sinterklaas en vieren het zelf ook thuis en met hun vrienden. Dus daar horen simpelweg pepernoten bij.
Mijn kinderen zijn het er trouwens niet mee eens dat ik de dag na de verjaardag rigoreus de overgebleven taart wegkieper. Want dat willen zij wel opeten. En dat mag dus niet van mij
Heel raar dat je het voor de spiegel niet ziet en op foto en videobeeld ineens wél. Met dat in mijn achterhoofd vrees ik dus niet echt voor het doorslaan. Hoewel ik het wél een leuke uitdaging vind, zeker nu met die app. Want ik kan mijn gewicht invoeren en zodoende een curve zien waar ik blij van wordt. Alles wat naar beneden wijst, is leuk. Maar wacht maar totdat die app omhoog gaat, dan vind ik het vast niet meer zo leuk haha

Ik woog vanochtend 84,5 en dat betekent dat ik nu 4 kilo ben afgevallen sinds 9 weken en dat dit al 2 verjaardagen heeft overleefd. Ik ben dik tevreden. Maar de lastige weken liggen nog voor ons. Daarin staat er tussen nu en Sinterklaas nog 1 verjaardag te wachten en al het snoepgoed van Sint. Ik merk dat ik er gelukkig weinig tot geen moeite mee heb om eraan voorbij te lopen in de supermarkt. Maar op een gegeven moment vind ik dat ik een soort morele plicht heb om het in huis te halen voor mijn kinderen. Ook al zijn ze ouder, ze zijn zich erg goed bewust van Sinterklaas en vieren het zelf ook thuis en met hun vrienden. Dus daar horen simpelweg pepernoten bij.
Mijn kinderen zijn het er trouwens niet mee eens dat ik de dag na de verjaardag rigoreus de overgebleven taart wegkieper. Want dat willen zij wel opeten. En dat mag dus niet van mij

vrijdag 6 november 2020 om 11:25
In eerste instantie heb ik me eigenlijk altijd al niet goed gevoeld met mij gewicht. Ik denk dat het begon toen ik een jaar of 8 was. Dit was belachelijk, aangezien ik altijd een dun kind was. Toen ik als twaalfjarige wel degelijk snel heupen en borsten kreeg, voelde ik me hier afschuwelijk onder. Ik had dan ook nog eens een moeder die me wel even vertelde dat ik dik geworden was. Op een dag wees ze naar een foto in het fotoboek en zei ze dat ik hier nog slank was (op de foto was ik een jaar of 8, ja duh). Mijn moeder was zelf ook altijd op dieet. Heel veel snoepen, of op dieet. Ik denk dat hier ook de oorzaak ligt van mijn verkeerde relatie met eten. Ik geef haar niet de schuld, ik doe het ook zelf, maar ik denk wel dat het er zeker mee te maken heeft.LivLivia schreef: ↑06-11-2020 09:46Ja, heel herkenbaar. Hoe was je er mentaal mee bezig? En uitte dat zich ook in ongezonde acties?
Ik hield vorige maand broeken omhoog en moest huilen. Zo klein! En ik dacht dat ik dik was. Wel eetstoornisverleden maar toch. Wat dat betreft is zo aankomen goed voor mij geweest. En dat is ook wel wat ziek zijn me heeft gebracht: een echte connectie met mijn lijf en een overheersend gevoel van trots, maar ook willen beschermen. En ik geloof dat je die connectie moet vinden. Niet meer zozeer kijken naar je lijf als een uiterlijk, maar jouw eigen lijf.
Mocht ik weer naar mijn normale maat terug gaan, ben ik ook wel benieuwd hoe dat dan voor me is.
Maar Charlotte, als dat zo speelt dan is het misschien wel goed open kaart te spelen. Mocht afvallen tot ongezonde acties en verdriet leiden, dan is dat wel lastig vaak er zelf uit te komen en kán een luisterend oor prettig zijn. Als je denkt daar nog gevoelig voor te zijn, wees zacht voor jezelf en ga eens na of je het een beetje kan ontleden. Mijn vriendin gister zei, het is natuurlijk wel echt vrouweigen. En ik zei: bullshit. Ik weet niet hoe het komt dat zoveel vrouwen hier mee bezig zijn al heb ik mijn ideeën: maar het is niet vrouweigen.
Een paar jaar geleden begon ik koolhydraatarm te eten en de kilo's vlogen eraf. Ik ging van 85 naar 75 naar 65 kilo. Ik paste kleding die ik eerst niet paste, maar toch vond ik bij alles dat ik er te dik voor was. Eigenlijk was mijn gevoel helemaal niet beter dan toen ik 85 kilo was, integendeel, ik dacht voor een jaar zeker 10 keer per dag aan eten, dik worden, afvallen, etc. Toen ik zag dat ik 2 kilo aangekomen was, een paar maanden later, ben ik in tranen uitgebarsten. Koolhydraatarm eten is een manier om af te vallen, maar ik vind het zeker geen manier om altijd te blijven eten. Ik kwam dus langzaamaan (begon met de pil, ook) weer aan te komen. Inmiddels gaat het beter. Heb ik het een tijdje naast me neergelegd. Maar toch blijft dat stemmetje. Dat je niet goed genoeg bent als je snoept. Constant letten op calorieën, in bed nadenken over wat je gegeten hebt, enz. Ik wil het graag loslaten, maar ik ben er nog niet.

vrijdag 6 november 2020 om 11:33
He wat naar Charlotte. Niet fijn dat je zo'n constant stemmetje hebt, want dan maakt het feitelijk niet uit wat je weegt, het zal nooit goed zijn.
Ik kom wat dat betreft gelukkig uit een tegenovergesteld gezin. Mijn moeder heeft in haar hele leven nooit aan de lijn gedaan, was zich zeer bewust van zichzelf en vond zichzelf geloof ik er prima uitzien. Ondanks het feit dat ze ook wat zwaarder was. Er werd eigenlijk altijd wel gezond gegeten en snoepen had ook een prettige plek in het leven, zonder grenzeloos te zijn. Ik kom dus van een goed voorbeeld af en dat maakt denk ik ook dat het daardoor voor mij minder moeilijk is om A: de stap te zetten naar een rustige manier van afvallen en B: nog steeds tevreden te zijn met hoe ik eruit zie.
Ik gun dat jullie allemaal. Het is zo belangrijk hoe je over jezelf oordeelt. Nog vele malen belangrijker dan wat de weegschaal zegt! Ook nu ben je meer dan ok!
Ik kom wat dat betreft gelukkig uit een tegenovergesteld gezin. Mijn moeder heeft in haar hele leven nooit aan de lijn gedaan, was zich zeer bewust van zichzelf en vond zichzelf geloof ik er prima uitzien. Ondanks het feit dat ze ook wat zwaarder was. Er werd eigenlijk altijd wel gezond gegeten en snoepen had ook een prettige plek in het leven, zonder grenzeloos te zijn. Ik kom dus van een goed voorbeeld af en dat maakt denk ik ook dat het daardoor voor mij minder moeilijk is om A: de stap te zetten naar een rustige manier van afvallen en B: nog steeds tevreden te zijn met hoe ik eruit zie.
Ik gun dat jullie allemaal. Het is zo belangrijk hoe je over jezelf oordeelt. Nog vele malen belangrijker dan wat de weegschaal zegt! Ook nu ben je meer dan ok!
vrijdag 6 november 2020 om 11:40
vrijdag 6 november 2020 om 11:45
diyer schreef: ↑06-11-2020 11:33
Ik kom wat dat betreft gelukkig uit een tegenovergesteld gezin. Mijn moeder heeft in haar hele leven nooit aan de lijn gedaan, was zich zeer bewust van zichzelf en vond zichzelf geloof ik er prima uitzien. Ondanks het feit dat ze ook wat zwaarder was. Er werd eigenlijk altijd wel gezond gegeten en snoepen had ook een prettige plek in het leven, zonder grenzeloos te zijn. Ik kom dus van een goed voorbeeld af en dat maakt denk ik ook dat het daardoor voor mij minder moeilijk is om A: de stap te zetten naar een rustige manier van afvallen en B: nog steeds tevreden te zijn met hoe ik eruit zie.
Dat klinkt fijn.
Als kind was ik te zwaar. Als enige in de hele familie. Daar werd achter mijn rug om veelover geroddeld, ook door mijn ouders. Toen het gewicht tijdens de puberteit zich beter verdeelde kreeg ik complimenten. Niet gezond, want ik wil nog altijd dat mensen zien dat ik ben afgevallen.
Ik heb een gezond bmi maar ben 'zachter' dan mijn familie en krijg daar nog altijd opmerkingen over. Soms denk ik: het is klaar, gezond is gezond. Op andere momenten (zoals nu), wil ik toch terug naar mijn gewicht van 5 jaar geleden.

vrijdag 6 november 2020 om 12:30
Charlotte, dat klinkt alsof het er al vroeg zo bij je in ingesleten. Iets wat ik herken. Het is zaak om leren te onderscheiden wat je geloofsoveruitingen zijn qua uiterlijk, gewicht en eten, en je eigen stem daarin te vinden. Wat is aangeleerd? En is verweven nu met je gevoel over jezelf en lijf? Wat heel lastig is, we zijn allemaal in een of een bepaalde mate natuurlijk wel beïnvloed door omgeving, tijdschriften, gesprekken, tv. Ik kan hier heel veel over kletsen, ben zelf overigens vorig jaar weer bij een therapeut begonnen, iemand heel anders dan al de kliniek lui die ik vroeger meemaakte en pas nu kom ik echt ergens. Ik herken veel, mocht je eens willen sparren stuur me vooral een pb. Ik luister graag, en dat meen ik.
Ah diyer, dat klinkt fijn en ook vooral heel gezond. Heeft je moeder goed gedaan. En hey wat lekker van dat verlies ook al! Heel netjes in 9 weken. Qua dat sinterklaas snoepgoed, kun je wellicht ook inplannen? Overigens snap ik je kinderen heel goed, taart weggooien.. Op zijn Amerikaans: O. M. G
Ik herken dat van de foto's! Vind mezelf in de spiegel nog eigenlijk hetzelfde, alleen dikker en losser. Maar die foto's! Ik dwing mezelf ze wel te nemen en te bewaren nu we een kleine hebben, maar vooral mijn man heeft er een handje van me op mijn meest onflatteus vast te leggen.
Hennie, ah dat is echt niet fijn.. Klinkt niet heel veilig, als je gewicht zo'n issue is bij je familie. Heb je er op latere leeftijd wel eens iets over gezegd? Dat je er nou nog steeds opmerkingen krijgt is niet bepaald.. Leuk.
De complimenten bij afvallen, lastige is dat. Moeten we ze nou wel of niet geven. Tja.
Ah diyer, dat klinkt fijn en ook vooral heel gezond. Heeft je moeder goed gedaan. En hey wat lekker van dat verlies ook al! Heel netjes in 9 weken. Qua dat sinterklaas snoepgoed, kun je wellicht ook inplannen? Overigens snap ik je kinderen heel goed, taart weggooien.. Op zijn Amerikaans: O. M. G

Ik herken dat van de foto's! Vind mezelf in de spiegel nog eigenlijk hetzelfde, alleen dikker en losser. Maar die foto's! Ik dwing mezelf ze wel te nemen en te bewaren nu we een kleine hebben, maar vooral mijn man heeft er een handje van me op mijn meest onflatteus vast te leggen.
Hennie, ah dat is echt niet fijn.. Klinkt niet heel veilig, als je gewicht zo'n issue is bij je familie. Heb je er op latere leeftijd wel eens iets over gezegd? Dat je er nou nog steeds opmerkingen krijgt is niet bepaald.. Leuk.
De complimenten bij afvallen, lastige is dat. Moeten we ze nou wel of niet geven. Tja.
anoniem_641d68ea17165 wijzigde dit bericht op 06-11-2020 12:31
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
0.99% gewijzigd
vrijdag 6 november 2020 om 13:49
Over dat laatste: Soms zien mensen er heel goed uit als ze afgevallen zijn omdat ze er zelf heel blij mee zijn, weinig ongezonde dingen eten en veel sporten. Dat ze niet alleen minder zwaar zijn maar ook echt stralen.
Meestal icm met een nieuwe outfit. Meestal zeg ik het pas als het écht zichtbaar is dus niet na 3 kg. En dan maakt het ook nog uit of ik weet dat iemand er bewust mee bezig was of dat ik geen idee heb.
Bijv een collega die was slank, heeft het even heel druk en is nu soort van mager. Ik denk niet dat ze dat bewust nastreeft maar kennelijk kost het haar nu moeite op gewicht te blijven. Dan ga ik niet vragen of ze afgevallen is. Hooguit hoe het met haar gaat. Zij is in aanleg gewoon tenger.
Ik eet nu gluten- en lactosevrij. Het is nog steeds een beetje rommelen. Overigens is het vanwege prikkelbare darm, waar ik nu echt minder last van heb sinds ik zo eet. Ik denk dat het beste zou zijn als ik twee keer per dag warm zou eten. En met een goede planning is dat best haalbaar.
Ik heb geen idee of ayurveda uitgaat van melk en granen. Als dat niet zo is kan ik daar ook eens naar kijken.
Door de vriend waar ik gisteren mee liep (we hebben beiden bipolaire stoornis) besefte ik weer hoe belangrijk bewegen in de buitenlucht is en misschien voor hem en mij wel noodzaak. Ik heb besloten op maandagochtend te gaan hardlopen met een groep en heb mij zojuist aangemeld.
Bij hardlopen ben ik altijd bang voor slijtage aan knieën en heupen omdat ik daaraan al eens geopereerd ben. Maar eigenlijk moet ik dat óf laten onderzoeken of niet meer druk om maken. Alles doen met de rem erop is ook niet handig. En stel dat ik door het hardlopen afval is dat uiteindelijk ook beter voor knieën en heupen. (in de familie zijn al heel wat knieën en heupen vervangen zeg maar....)
Vandaag moe van de afgelopen dagen. Ook emotioneel, voel ik nu. Ik ga maar kijken of er wat op Netflix is. Eten heb ik uit de vriezer gehaald voor vanavond. Zaterdag en zondag wil ik opruimen in huis. Veeeeel opruimen in huis.
Meestal icm met een nieuwe outfit. Meestal zeg ik het pas als het écht zichtbaar is dus niet na 3 kg. En dan maakt het ook nog uit of ik weet dat iemand er bewust mee bezig was of dat ik geen idee heb.
Bijv een collega die was slank, heeft het even heel druk en is nu soort van mager. Ik denk niet dat ze dat bewust nastreeft maar kennelijk kost het haar nu moeite op gewicht te blijven. Dan ga ik niet vragen of ze afgevallen is. Hooguit hoe het met haar gaat. Zij is in aanleg gewoon tenger.
Ik eet nu gluten- en lactosevrij. Het is nog steeds een beetje rommelen. Overigens is het vanwege prikkelbare darm, waar ik nu echt minder last van heb sinds ik zo eet. Ik denk dat het beste zou zijn als ik twee keer per dag warm zou eten. En met een goede planning is dat best haalbaar.
Ik heb geen idee of ayurveda uitgaat van melk en granen. Als dat niet zo is kan ik daar ook eens naar kijken.
Door de vriend waar ik gisteren mee liep (we hebben beiden bipolaire stoornis) besefte ik weer hoe belangrijk bewegen in de buitenlucht is en misschien voor hem en mij wel noodzaak. Ik heb besloten op maandagochtend te gaan hardlopen met een groep en heb mij zojuist aangemeld.
Bij hardlopen ben ik altijd bang voor slijtage aan knieën en heupen omdat ik daaraan al eens geopereerd ben. Maar eigenlijk moet ik dat óf laten onderzoeken of niet meer druk om maken. Alles doen met de rem erop is ook niet handig. En stel dat ik door het hardlopen afval is dat uiteindelijk ook beter voor knieën en heupen. (in de familie zijn al heel wat knieën en heupen vervangen zeg maar....)
Vandaag moe van de afgelopen dagen. Ook emotioneel, voel ik nu. Ik ga maar kijken of er wat op Netflix is. Eten heb ik uit de vriezer gehaald voor vanavond. Zaterdag en zondag wil ik opruimen in huis. Veeeeel opruimen in huis.
Je kunt méér.
vrijdag 6 november 2020 om 14:00
Klinkt wel fijn Moon, even rommelen in huis dit weekend.
Op foto's zie ik dat ik zwaarder ben, maar in de spiegel valt het mee. Mijn broeken zitten iets te strak en dat is nu mijn belangrijkste maatstaf. Liever niet een maat groter kopen, maar weer iets ruimer in mijn kleren zitten.
Mijn schoonzus vroeg pas nog of ik was afgevallen want ik zag er zo stralend uit. Een tante zei in de zomer hetzelfde. Ingewikkeld aangezien ik juist iets zwaarder ben. Ik ben wel een gelukkig mens, dus misschien zien ze dat.
Ik wil in ieder geval tot aan Kerst een beetje opletten. Niet taart én volledige lunch én een toetje, maar keuzes maken. Eens kijken wat dat oplevert. En meer bewegen. Al dat thuiswerken helpt niet.
Mijn dochter raadde intermittent fasting aan, heeft iemand dat ooit geprobeerd? Ik wil het dit weekend proberen.
Op foto's zie ik dat ik zwaarder ben, maar in de spiegel valt het mee. Mijn broeken zitten iets te strak en dat is nu mijn belangrijkste maatstaf. Liever niet een maat groter kopen, maar weer iets ruimer in mijn kleren zitten.
Mijn schoonzus vroeg pas nog of ik was afgevallen want ik zag er zo stralend uit. Een tante zei in de zomer hetzelfde. Ingewikkeld aangezien ik juist iets zwaarder ben. Ik ben wel een gelukkig mens, dus misschien zien ze dat.
Ik wil in ieder geval tot aan Kerst een beetje opletten. Niet taart én volledige lunch én een toetje, maar keuzes maken. Eens kijken wat dat oplevert. En meer bewegen. Al dat thuiswerken helpt niet.
Mijn dochter raadde intermittent fasting aan, heeft iemand dat ooit geprobeerd? Ik wil het dit weekend proberen.
vrijdag 6 november 2020 om 14:03

vrijdag 6 november 2020 om 14:22
Rustig aan Moon. Gewoon aan overgeven even en nog even wandelen als dat past? En top van de hardloop club! Vind je leuk dus? Kun je op een of andere manier nagaan of dat okay gaat zijn of is het een kwestie van voelen hoe je lijf het oppakt?
Ayu kan juist heel goed glutenvrij. Wel gebruiken ze graag ghee. Gaat bij de een goed en ander niet volgens mij, bij melkgevoeligheid. Ik gebruik zelf het liefst coldpressed kokosolie. Helaas lijk ik van olijf nu ook op te blazen.
Ja, Hennie dat, dat stralen. Het is je energie ook gewoon, waardoor je er goed uit ziet. En ja, wat je zegt. Niet en en en, of denken ach ja 'vandaag dan maar even niet. Nee, gewoon koppie erbij. Hopelijk zet het genoeg zoden aan de dijk!
Ayu kan juist heel goed glutenvrij. Wel gebruiken ze graag ghee. Gaat bij de een goed en ander niet volgens mij, bij melkgevoeligheid. Ik gebruik zelf het liefst coldpressed kokosolie. Helaas lijk ik van olijf nu ook op te blazen.
Ja, Hennie dat, dat stralen. Het is je energie ook gewoon, waardoor je er goed uit ziet. En ja, wat je zegt. Niet en en en, of denken ach ja 'vandaag dan maar even niet. Nee, gewoon koppie erbij. Hopelijk zet het genoeg zoden aan de dijk!
vrijdag 6 november 2020 om 14:31
Liv, ik gebruik wel gewoon boter. Ben ook niet allergisch, het is meer dat de hele dag graan- en melkproducten (wat een standaard Hollands menu vaak wel is) voor mijn darmen niet zo goed is.
Ik loop nu op woensdag maar dat is nog maar een paar keer en dan stopt het. Ik vond woensdag niet zo'n fijne dag denk ik, ik ben het nooit echt leuk gaan vinden. Het is een groep van GGZ en al zijn het aardige mensen, het gaat toch vaak over pillen, bijwerkingen, opname etc. En dat breekt mijn week op een manier die niet prettig is. Verder was het mijn enige dag dat ik zo vroeg op moest en daar was ik ook niet zo dol op. Nu kan ik beter de rest van de dagen ook vroeg opstaan
Maandag vind ik een fijnere dag en ik hoop dat de groep iets rustiger is. Of ik het echt leuk vind weet ik niet maar het is wel structuur en beweging. In de zomer heb ik dat wel, door zwemmen + de fietstocht daar naartoe. In de winter eigenlijk te weinig....
Ik loop nu op woensdag maar dat is nog maar een paar keer en dan stopt het. Ik vond woensdag niet zo'n fijne dag denk ik, ik ben het nooit echt leuk gaan vinden. Het is een groep van GGZ en al zijn het aardige mensen, het gaat toch vaak over pillen, bijwerkingen, opname etc. En dat breekt mijn week op een manier die niet prettig is. Verder was het mijn enige dag dat ik zo vroeg op moest en daar was ik ook niet zo dol op. Nu kan ik beter de rest van de dagen ook vroeg opstaan

Maandag vind ik een fijnere dag en ik hoop dat de groep iets rustiger is. Of ik het echt leuk vind weet ik niet maar het is wel structuur en beweging. In de zomer heb ik dat wel, door zwemmen + de fietstocht daar naartoe. In de winter eigenlijk te weinig....
Je kunt méér.

vrijdag 6 november 2020 om 15:53
ik herken ook wel het een en ander Charlotte, ik denk ook dat je hoofd meer tijd nodig heeft om te verwerken dat je lichaam anders is. Volgens mij werkt het ook beide kanten op.
Ik heb ook een verleden met een eetstoornis, binge eating desorder. Voor degenen die het niet kennen, eetbuien en dooreten zonder compenseren, wat iemand met boulimia bijv wel doet.
Ik kreeg vroeg grote borsten en ben klein van stuk, dus leek veel dikker dan dat ik was en ging ik er ook in geloven dat ik dik was. Als ik nu foto's terugkijk, kan ik wel janken dat ik dat toen geloofde...
Net lekker een wandeling gemaakt met mijn oortjes in zodat ik lekker kon kletsen met een vriendin. Anderhalf uur gelopen en het ging lekker!
Ik heb ook een verleden met een eetstoornis, binge eating desorder. Voor degenen die het niet kennen, eetbuien en dooreten zonder compenseren, wat iemand met boulimia bijv wel doet.
Ik kreeg vroeg grote borsten en ben klein van stuk, dus leek veel dikker dan dat ik was en ging ik er ook in geloven dat ik dik was. Als ik nu foto's terugkijk, kan ik wel janken dat ik dat toen geloofde...
Net lekker een wandeling gemaakt met mijn oortjes in zodat ik lekker kon kletsen met een vriendin. Anderhalf uur gelopen en het ging lekker!
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best