Lijf & Lijn alle pijlers

Dames, waarom eten jullie toch zo weinig?

11-10-2009 10:46 118 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al een tijdje mee op dit forum en het valt me steeds meer op als ik de eetlijstjes in de dieet/afvaltopics zie: het lijkt wel of een groot deel van de vrouwen leeft op twee crackers, twee liga's en een appel per dag.



Ik moet er niet aan denken! Van het idee alleen al krijg ik honger en vind je het gek dat je dan naar een paar dagen, een paar weken een paar maanden een aanval doet op de koekjestrommel? Dat doe ik al als ik één boterham minder heb gegeten. (En dat laat iemand met iets meer wilskracht natuurlijk niet gebeuren, maar er zijn vast ook vrouwen als ik.)



In de Grazia (sorry ik lees geen Viva ) staat elke week een eetdagboek van een BNer. Meestal vind ik dat er vrij weinig gegeten wordt, maar deze keer sloeg echt alles! Een shake, een banaan, een salade met stokbrood en als diner (!) een halve liter karnemelk. Deze vrouw vrouw sport elke dag.



Echt waar als je wilt afvallen, mag je best wat meer eten. Dat wordt op het forum dan ook regelmatig gezegd (Meds, Geraldine, ...), toch lijkt een groot deel van de dietende dames dit niet te willen geloven. Misschien wel van iemand met ervaring?



Ik dus: 78 kilo bij 1.67. Nee, ik ben niet zwaar gebouwd, als ik elke dag een reep chocolade, een zak chips of een pak koekjes naar binnen werk, word ik gewoon dik. Simpel. Ik was het zat en heb m'n eetpatroon omgegooid.



Wat ik nu ongeveer eet op een dag:



- Zes boterhammen, allemaal belegd. Soms met lightjam of kipfilet, soms met honing of 48+kaas. Maar net waar ik zin in heb.

- Twee of drie keer fruit. Heerlijk afgelopen weken pruimen, perziken en nectarines gegeten. De komende weken zijn er weer peren en de mandarijen komen weer in de winkels!

- Wat sla of tomaten ofzo als ik daar zin in heb.

- Een halve liter yoghurt, chocolademelk, of iets anders zuivel. (Telt een frappucino als zuivel?)

- Een flink bord met avondeten. Mét sausjes. Vaak gezond, maar ongeveer één keer per week pizza, pannenkoeken, lasagne, deze week een peren/notentaart.

- En koekjes, chocolade, ijs.... (soms ook juist wat extra fruit of een salade of een boterham). Alleen dan niet het hele pak koekjes, maar twee of drie. Ik hou het op zo'n 200 calorieen. De ene dag wat mee, de andere dag wat minder.



Hele lap tekst maar waar het op neer komt: ik éét en weeg nu zo' n 52 kilo. Als ik een stuk taart eet, kom ik niet aan. Als ik per ongeluk toch wel die hele reep chocolade eet, kom ik ook niet aan. Als ik een glas wijn drink, is dat geen probleem. Ik doe het alleen niet elke dag. Wees een beetje lief voor jezelf!
quote:meds schreef op 11 oktober 2009 @ 19:26:

momodoe, het probleem is niet in een maand opgelost. Die extra kilo's even accepteren en daarnaast de verbranding opschroeven door te sporten



sporten deed ik al...3 keer per week KT en 2 keer per week cardio.Ik kan niet nog meer gaan sporten dat red ik niet met werken en gezin.



Accepteren is makkelijker gezegt dan gedaan.Ik voelde me er ronduit klote mee.En mijn kleren zaten beroerd.
quote:dorinke schreef op 11 oktober 2009 @ 21:36:

Momodoe, was je ook te zwaar met die 4 kilo extra?nee ik was niet te zwaar, maar voelde me wel te zwaar.
Alle reacties Link kopieren
@TO:



Die lijstjes worden meestal een beetje simpeler gemaakt dan ze zijn, denk ik. Dat iemand denkt: nou die koekjes zet ik er maar niet op.

Of: vandaag houd ik mijn eetdagboek bij, dan zal ik niet zondigen.



Denk dat (helaas) veel vrouwen die hier lijstjes neerzetten ook periodes kennen waarin ze weer veel meer eten.



Ik lees de lijstjestopics eigenlijk nooit. Heb t ooit 3 jaar geleden gedaan... ging toen ook weinig eten (onder het mom van balansweek) en was binnen no time depressief. Voor mij geen lijstjestopic meer!

(heb aanleg voor depressie dus die lijstjes zijn slechts een heel kleine aanleiding geweest... maar toch houd ik me er liever nooit meer mee bezig)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
quote:Jasmijn86 schreef op 11 oktober 2009 @ 10:46:

Ik lees al een tijdje mee op dit forum en het valt me steeds meer op als ik de eetlijstjes in de dieet/afvaltopics zie: het lijkt wel of een groot deel van de vrouwen leeft op twee crackers, twee liga's en een appel per dag.



Ik moet er niet aan denken! Van het idee alleen al krijg ik honger en vind je het gek dat je dan naar een paar dagen, een paar weken een paar maanden een aanval doet op de koekjestrommel? Dat doe ik al als ik één boterham minder heb gegeten. (En dat laat iemand met iets meer wilskracht natuurlijk niet gebeuren, maar er zijn vast ook vrouwen als ik.)



In de Grazia (sorry ik lees geen Viva ) staat elke week een eetdagboek van een BNer. Meestal vind ik dat er vrij weinig gegeten wordt, maar deze keer sloeg echt alles! Een shake, een banaan, een salade met stokbrood en als diner (!) een halve liter karnemelk. Deze vrouw vrouw sport elke dag.



Echt waar als je wilt afvallen, mag je best wat meer eten. Dat wordt op het forum dan ook regelmatig gezegd (Meds, Geraldine, ...), toch lijkt een groot deel van de dietende dames dit niet te willen geloven. Misschien wel van iemand met ervaring?







Hulde voor deze post! Ik word ook altijd zo moe van die griezelige lijstjes. (Heeft iemand toevallig die van Susan Smit gelezen? Die blijft in leven van één avocado en zes wodka-limes)

Ik denk dan altijd: 'Jeez, ik prop me echt vol! Hoe kan ik dan toch een gezond BMI hebben?'
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
@EvyBlissy: Jemig, dan is het inderdaad ook een wonder dat ik nog geen torenhoog BMI heb...een avocado en zes wodka-limes? Heb je dan niet gewoon een alcoholverslaving? Ze mag wel uitkijken voor een vit-B gebrek!
Alle reacties Link kopieren
Is zelfs een naam voor: alco-rectisch. Meisjes die de hele dag niets eten om vervolgens 's avonds zich klem te zuipen zonder bang te hoeven zijn om aan te komen van de alcohol gezien ze niets hebben gegeten die dag, ehem?



Vind het schema van to ook niet raar.
Alle reacties Link kopieren
ik word zo moe van die lijstjes
Alle reacties Link kopieren
Als ik maar de helft zou eten van wat jij eet, moest ik door de brandweer mijn bed ingetakeld worden...
Alle reacties Link kopieren
Lijstjes hebben ook iets dwangmatigs en dat hoort eigenlijk niet samen te gaan met eten.

Maar goed,ik heb ook een ernstige verstoorde verhouding met eten dus lijstjes is echt no go voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net het hele topic gelezen en zit nu een beetje met een dubbel gevoel. Ik ben het op sommige punten wel eens met Jasmijn86.



Ook ik lees de Grazia en schrik ook vaak van de lijstjes van de BN'ers. Daarbij bedenkt ik me dan wel dat ik natuurlijk niet weet of het "echt" is. Misschien zit Susan Smit ook wel eens gewoon in een trainingsbroek op de bank een zak chocokruidnoten weg te eten, in plaats van stralend in een mooie jurk wodka-limes te alcoholrexiaen. Dat hoop ik in ieder geval stiekem wel, want dan voel ik me minder slecht over wat ik eet....



Het slecht voelen over eten is volgens mij het echte pijnpunt bij veel vrouwen. Las laatst een artikel over een onderzoek naar de gevoelens die vrouwen hebben bij eten. Uit dit onderzoek bleek dat jongere vrouwen eten vooral als straf of beloning zagen terwijl vrouwen van de leeftijd van mijn oma (70+) eten vooral als levensbehoefte zagen. Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen maar vond het wel herkenbaar.



Ik heb zelf de afgelopen 5 jaar alles tussen de 50 en 100 kilo gewogen. Ik ben heel veel aangekomen toen ik ging studeren, ik hield wel van lekker eten, en biertjes , en ik ging opeens een stuk minder sporten, (want druk bezig met studeren en biertjes ) en toen "opeens" woog ik 100 kilo. Ik heb het al eens eerder op een ander topic gezegd maar als aankomen een olympische discipline was won ik goud en kreeg ik een lintje van de koningin. :-D Ik wist donders goed hoe het kwam maar ik stak lekker mijn kop in het zand.



Op een dag was de maat vol, ik ging weer sporten en gezond eten. Daardoor viel ik af. Het duurde een tijdje (anderhalf jaar) maar het was uiteindelijk wel effectief. Ik woog 55 kilo, was naar eigen zeggen mijn "evil" tweelingzus kwijt geraakt, en het was tijd om weer "normaal" te gaan eten.



Wat viel dat tegen zeg. Ik vond en vind dit echt heel erg moeilijk. In mijn hoofd had ik namelijk eindeloze lijstjes van goed en slecht eten, en ik was heel goed geworden in diëten, echt waar! Nog niet zo olympisch goed als in aankomen, maar toch . Om niet verder af te vallen moest ik meer en dingen van mijn "slechte" lijst gaan eten, want ik wilde nu wel op gewicht blijven. Maar ik schoot bij de gedachte alleen al helemaal in de stress. Dat eten was namelijk "slecht" en als ik het zou eten werd ik vast in een keer weer "dik" net als de vorige keer toen ik zoveel was aangekomen.



Ik ben nu anderhalf jaar verder, ben ongeveer even lang en zwaar/licht als TO. En shit, wat zou ik willen dat ik gewoon zoals haar kon eten. En dat het dan goed zou gaan zowel in mijn lijf als in mijn hoofd. Want het kost me nog steeds heel veel moeite om een balans te vinden tussen "goed" en "slecht" eten,om mijn gewicht te accepteren en om op gewicht te blijven, want ik kom nog steeds makkelijk aan. Ik vind dit jammer, ik hield namelijk echt heel veel van eten, en nu kost het me zoveel moeite om er van te genieten, de "lol" is er voor mij helemaal van af. Ik ben hard aan het werk om dit weer een beetje normaal te krijgen.



Ik weet overigens heel goed dat er geen "goed" en "slecht" eten bestaat. Ik heb voor mezelf tijdens het diëten alleen dat onderscheid gemaakt en ik denk dat ik daar niet de enige in ben.



Ik ben daarom blij voor TO dat zij met haar eetpatroon zoveel is afgevallen en nu heel gelukkig op een voor haar goed gewicht zit. Ik denk alleen dat er ook veel vrouwen zijn die heus wel weten hoe ze moeten afvallen en wat gezond eten is, maar bij wie het een stuk meer moeite kost, zowel lichamelijk als geestelijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik wel vind is dat er niet zo panisch gedaan moet worden over eten. Eerlijk gezegd moet ik echt even heel goed nadenken over wat ik heb gegeten gisteren.



* 5 minuten later*



ik eet een boterham in de ochtend met soms wat lekkers zoals een koekje of soms fruit. Gisteren was dat een eierkoek naast een broodje ham.



In de middag heb ik een handje of twee a drie chips op met een glas cola.

En volgens mij heb ik toen pas avondeten gegeten en dat was een flink bord aardappelpurree met kip en erwten.

Maar ja, ik had natuurlijk zo'n trek omdat ik overdag niet zoveel had gegeten.



Ik vergeet soms om te eten. Dat is ook niet gezond, weet ik maar ik ben er niet zo mee bezig en als ik een hele dag gezondigd heb dan eet ik de volgende dag weer wat gezonder.



Ik heb een normaal gewicht met een BMI van 20...nog wat.



In mijn ogen wordt er teveel op eten gelet en wat je op een dag eet. Als ik elke dag zou nadenken wat ik MOET eten volgens mijn lijstje dan zou ik de hele dag door honger hebben.

Maak het niet belangrijker dan het is... eten is om te overleven en om ervan te genieten met mate.
Alle reacties Link kopieren
PS; ook mensen die zo bezig zijn met gezond eten zijn mijn inziens teveel met eten bezig....
Alle reacties Link kopieren
Djay ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor te stellen is dat mensen zo met eten bezig zijn wanneer je dat zelf niet bent. En ik ben jaloers op de manier waarop jij met eten om gaat! (dat bedoel ik positief :-) )



Maar dat is voor veel mensen wel de realiteit, niet iedereen heeft nu eenmaal het gewicht wat hij of zij graag zou willen. Dat kan komen door ziekte/medicijngebruik, verkeerde eetgewoontes en wat al niet meer. Wanneer je (veel) af wil vallen of aan wil komen zal je echter wel over eten na moeten denken want dat gaat (meestal) niet vanzelf. Ik durf zelfs te stellen dat veel gewichtsproblemen (zowel onder als overgewicht) worden veroorzaakt door niet of niet juist over eten denken!
In principe is het simpel,hoe meer je sport hoe meer je moet

eten en ook ik vind de lijstjes van sommige beroemdheden best

mager.En lijstjes,de een heeft er wat aan en de ander niet.

Gezond eten is belangrijk maar je moet ook kunnen genieten van iets lekkers zonder je meteen schuldig te voelen.Dat is voor de een makkelijker dan voor de andere.En ik begrijp ook wel dat het voor mensen (met name degene met een es)moeilijk is om zo te relativeren.Ik wil namelijk beslisst niet zeggen dat het altijd maar

zo makkelijk is.



Maar heb wel eens zinnen gelezen waarin er stond ''ik heb vandaag een banaan gegeten en het gevoel dat ik gesnoept heb''.Natuurlijk is iedereen wel eens met eten bezig,dat ben ik ook af en toe en ik let ook op mijn gewicht maar aan de andere kant zijn er nog zoveel andere dingen en zolang het geen obsessie is prima.Maar als je b.v.iedere calorie telt dan zet me dat toch aan het denken.



Ik tel geen calorien en Runner schreef ook al:''Je weet toch zelf ook wel dat 2-3 koekjes goed zijn en 10 koeken niet.''Daar zit wat in.Maar nogmals,ik leef naar het motto gezond eten,lekker

sporten en af en toe ook snoepen zoals op vrijdagavond iets

om te knabbelen,een wijntje een een dvd'tje erin.
quote:mamzelle schreef op 11 oktober 2009 @ 21:37:

Ik vind het dan weer flauw dat er direct verwezen wordt naar het te lage bmi. Met 52 kg en 1.67 ben je gewoon slank (ik heb zelfs een best buikje), niet anorectisch.

Ik heb mijn hele leven onder de 50 gewogen, pas na mijn veertigste kwam ik daarboven.

Kan me voorstellen dat als iemand met zulk gewicht een goede portie eten naar binnen kan schuiven dat ze zich dan verbaast over crashporties. Niet zo raar toch?



Lichamen zijn niet maakbaar, dat is een feit. Een feit wat er ook toe zou kunnen leiden dat iemand zich neerlegt bij zijn vaste gewicht en hooguit invloed daarop uitoefent door matig te zijn met vette happen en zoete tussendoortjes. In plaats van hongerdieten.Mamzelle,het heeft met lichaamsbouw te maken wat voor bmi je hebt.De een is gebouwd voor een bmi van 18,5 en de ander voor een bmi van 22 of 24 b.v.Als je overtollige kilos kwijtwilt dan is het niet raadzaam onder een bmi van 20 te streven en streven naar een bmi van 18,5 terwijl je bmi altijd 22 is geweest is ook niet aan te raaden.Als je van jezelf een bmi van 18,5 hebt vind ik het iets heel anders of als je ervan baalt dat je 3 kilo bent aangekomen en je wilt je oude gewicht weer terug omdat je broeken te strak zijn dat kan ik me ook indenken.Maar voor mij b.v. is een bmi van 22 of 23,5 normaal en ik zou gewoon te mager zijn bij een bmi van 18,5 (ik weeg 72 kilo bij 1.75 en bij 57 kilo heb ik een bmi van 18,6) omdat het niet bij me passt maar dan heb ik het ook ''ECHT ALLEEN OVER MEZELF'' en hoop dat anderen zich er niet door aangesproken voelen.Verder is het maar goed ook dat niet iedereen hetzelfde was anders zou de wereld een saaie boel zijn.
Ik heb hier een richtlijn van de bmi:Niet vergeten dat de bmi geen rekening houdt met sporters en je lichaamsbouw,verder weegen spieren 3 keer zoveel als vet.



Normaal gewicht

18-24,9

gemiddeld



Overgewicht

25-29,9

verhoogd



Obesitas

- niveau I

30-34,9

matig verhoogd



- niveau II

35-39,9

ernstig verhoogd



- niveau III

>40-70

zeer ernstig verhoogd
Alle reacties Link kopieren
Ik vind een gewicht van 52 kg. bij 1.67 ook wel erg weinig.

Maar desalniettemin bijzonder respect voor je doozettingsvermogen, want 26 kg. afvallen is niet niks.

Ik ben meerdere keren afgevallen, maar ook net zo hard weer aangekomen. En in die lijn-periodes at ik inderdaad ook genoeg, best veel zelfs, maar wel allemaal gezond.

Veel groente en fruit, weinig aardappels en minder vlees.

Maar ik mis de lekkere ongezonde dingen toch na een poosje, ben nou eenmaal een enorme snoepkont en sporten is mijn hobby niet. Ben eens 20 kg afgevallen door bewust gezond te eten en 2 x pw te fitnessen. Daar heb ik nu met een gezin en een onregelmatige baan gewoon echt geen zin in. (Tijd is een smoes, maar als ik vier avonden in de week op het werk ben, ga ik niet ook nog twee avonden naar de sportschool. Overdag de kids naar oppas brengen om te gaan sporten, gaat me te ver.)
Dooliedot,je hoeft ook niet per se naar de sportschool te gaan om af te vallen of te bewegen.Een wandeling met b.v. je kinderen of een fietstocht dat is ook evengoed beweging of een half uur per dag matig tot intensief,een halte eerder uitstappen of boodschappen op de fiets doen.Al is het maar om stabiel te blijven en je conditie op pijl te houden en inderdaad lekkere dingen horen er ook af en toe bij.Mezelf niets meer te gunnen ik zou gek worden maar eet aan de andere kant ook geen hele koekjestrommel leeg.Werk je trouwens in ploegendiensten zoals b.v.in de zorg?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven