Lijf & Lijn
alle pijlers
De commercie die "overgewicht" heet
zondag 6 januari 2008 om 00:50
Dames, dames, laat het toch los. Voor de kerst kilo's kwijt, na de kerst kilo's kwijt en in het nieuwe jaar kilo's kwijt. Sonja Bakker, South Beach, dietisten, pillen, drankjes, poeders, de portemonnees worden grif getrokken. Maar wie houden we nou voor de gek?
Onderzoeken wijzen uit dat dieten niet helpen, sterker nog ze maken je dik. Door te weinig calorieen raakt je lichaam gewend aan dit rantsoen en zal elke extra calorie omzetten in vet, om zo te sparen voor nog slechtere tijden. En zo zijn er hele volksstammen die aan blijven komen ook al eten ze amper 1500 calorieen per dag.
En we worden maar dikker en dikker, en daardoor kopen we steeds meer en meer. Sonja Bakker zal nooit zeggen dat haar dieet slechts een korte termijnoplossing is. Zij wil namelijk boeken verkopen. En dus blijft ze haar verhaaltjes steeds opnieuw schrijven, weliswaar met een andere titel, want zij weet al dat jij die kilo´s die je nu dankzij haar dieet verliest volgend jaar er weer in het kwadraat eraan hebt zitten, en dan koop jij haar nieuwste boek met nieuwste recepten.
Laat je toch niks wijs maken.
Onderzoeken wijzen uit dat dieten niet helpen, sterker nog ze maken je dik. Door te weinig calorieen raakt je lichaam gewend aan dit rantsoen en zal elke extra calorie omzetten in vet, om zo te sparen voor nog slechtere tijden. En zo zijn er hele volksstammen die aan blijven komen ook al eten ze amper 1500 calorieen per dag.
En we worden maar dikker en dikker, en daardoor kopen we steeds meer en meer. Sonja Bakker zal nooit zeggen dat haar dieet slechts een korte termijnoplossing is. Zij wil namelijk boeken verkopen. En dus blijft ze haar verhaaltjes steeds opnieuw schrijven, weliswaar met een andere titel, want zij weet al dat jij die kilo´s die je nu dankzij haar dieet verliest volgend jaar er weer in het kwadraat eraan hebt zitten, en dan koop jij haar nieuwste boek met nieuwste recepten.
Laat je toch niks wijs maken.
woensdag 27 februari 2008 om 21:13
Meds, ik heb geen verboden dingen. Ook die 1,5 jaar dat het wel heel goed ging, heb ik met mate genoten van 'foute' dingen. Taart op een verjaardag. Koekje bij de thee (geen eierkoek nee ). Stuk chocola zo nu en dan. Die 1,5 jaar ging het gewoon echt heel goed. Het voelde goed, ik was en at gezond en ik viel langzaam af.
Misschien klopt het wel dat ik het te perfect wil doen, maar op een andere manier lukt het me niet af te vallen. Zodra ik ietsje meer dan een beetje snoep. Of niet meer oplet of ik wel mager voedsel eet (broodbeleg, vlees bij avondeten, pastasauzen enzo), dan kom ik weer aan. Vanaf de pubertijd kom ik het hele jaar door gelijdelijk (geleidelijk?) aan, tot ik het zat ben en mijn best doe om af te vallen. Zo is het eigenlijk altijd geweest. Voor mijn eerste kind woog ik 80 kg. Na hem 90. Om af te vallen tot 80 kg. En weer langzaam aan te komen tot 90 kilo. Toen ben ik met behulp van de Weight Watchers afgevallen tot 76 kilo. Ik raakte zwanger van de tweede en na zijn bevalling woog ik een hele tijd weer 90 kilo. Ik raakte zwanger van de derde en kwam godzijdank niet zoveel aan als bij de andere twee en eindigde uiteindelijk twee maanden na de bevalling op 96 kilo. In 1.5-2 jaar tijd heb ik er toen 22 kilo afgekregen. Waarvan er nu dus sinds ik stopte met 'lijnen' alweer 10 kilo bijzit. In ongeveer 1 jaar tijd. De eerste zes maanden deed ik nog steeds mijn best om af te vallen. Dat lukte niet, maar ik kwam ook niet aan. Overigens heb ik, behalve tijdens de periode tussen de 1e en de 3e zwangerschap altijd een paar keer per week gesport.
Tang, het klopt, er zat een vakantie tussen. Toen was ik uit het ritme en ik kon dat ritme niet meer herpakken. Maar je zou toch denken dat 1,5 jaar genoeg is om een nieuw patroon je eigen te maken. Bovendien, het eerste half jaar na die vakantie viel ik niet meer af, maar ik kwam ook niet aan. Ik geloof niet dat er na dat half jaar iets speciaals was. Ik kan het me in elk geval niet herinneren.
Je hebt gelijk trouwens. Ik geniet niet van het snoepen. Dat maakt het hele gebeuren nogal zinloos. Ik neem me steeds voor om gewoon een beetje te snoepen en daar lekker van te genieten. Maar ik sla altijd door en eet dan tegen heug en meug. En dan treedt het gevoel op waar Meds het over heeft, het 'numaakthettochnietsmeeruit'.
En problemen met kotsen heb ik al mijn hele leven, dus boulima zal ik niet snel krijgen.
Bedankt voor het lezen en reageren...
Misschien klopt het wel dat ik het te perfect wil doen, maar op een andere manier lukt het me niet af te vallen. Zodra ik ietsje meer dan een beetje snoep. Of niet meer oplet of ik wel mager voedsel eet (broodbeleg, vlees bij avondeten, pastasauzen enzo), dan kom ik weer aan. Vanaf de pubertijd kom ik het hele jaar door gelijdelijk (geleidelijk?) aan, tot ik het zat ben en mijn best doe om af te vallen. Zo is het eigenlijk altijd geweest. Voor mijn eerste kind woog ik 80 kg. Na hem 90. Om af te vallen tot 80 kg. En weer langzaam aan te komen tot 90 kilo. Toen ben ik met behulp van de Weight Watchers afgevallen tot 76 kilo. Ik raakte zwanger van de tweede en na zijn bevalling woog ik een hele tijd weer 90 kilo. Ik raakte zwanger van de derde en kwam godzijdank niet zoveel aan als bij de andere twee en eindigde uiteindelijk twee maanden na de bevalling op 96 kilo. In 1.5-2 jaar tijd heb ik er toen 22 kilo afgekregen. Waarvan er nu dus sinds ik stopte met 'lijnen' alweer 10 kilo bijzit. In ongeveer 1 jaar tijd. De eerste zes maanden deed ik nog steeds mijn best om af te vallen. Dat lukte niet, maar ik kwam ook niet aan. Overigens heb ik, behalve tijdens de periode tussen de 1e en de 3e zwangerschap altijd een paar keer per week gesport.
Tang, het klopt, er zat een vakantie tussen. Toen was ik uit het ritme en ik kon dat ritme niet meer herpakken. Maar je zou toch denken dat 1,5 jaar genoeg is om een nieuw patroon je eigen te maken. Bovendien, het eerste half jaar na die vakantie viel ik niet meer af, maar ik kwam ook niet aan. Ik geloof niet dat er na dat half jaar iets speciaals was. Ik kan het me in elk geval niet herinneren.
Je hebt gelijk trouwens. Ik geniet niet van het snoepen. Dat maakt het hele gebeuren nogal zinloos. Ik neem me steeds voor om gewoon een beetje te snoepen en daar lekker van te genieten. Maar ik sla altijd door en eet dan tegen heug en meug. En dan treedt het gevoel op waar Meds het over heeft, het 'numaakthettochnietsmeeruit'.
En problemen met kotsen heb ik al mijn hele leven, dus boulima zal ik niet snel krijgen.
Bedankt voor het lezen en reageren...
donderdag 28 februari 2008 om 09:43
Meave, jouw verhaal is zó mijn verhaal (al heb ik maar 2 kinderen op de wereld gezet en ben ik daarna pas begonnen met afvallen)
Keurig, rustig (erg rustig) in 2,5 jaar tijd 20 kg afgevallen tot 65 kg (vanaf 86) Zelfs af en toe ónder de 65, wel tot 3 maanden toe, toch zo'n 2 jaar op het gewicht van 65 gebleven en na een paar maanden ziek thuis aangekomen, om het er niet meer af te krijgen. Alleen maar bij.
En ik eet gezond, snoep niet (meer) overmatig (ik kan me tegenwoordig redelijk houden aan een stuk chocolade en niet de hele reep, met name doordat ik extra bittere chocolade neem) beweeg regelmatig en lijk langzamerhand alleen maar aan te kunnen komen.
Dat ik inmiddels de 40 gepasseerd ben, helpt hier misschien aan mee, maar het frustreerd wél! En nu zit ik op een 'net op het randje' ongezond gewicht, maar als het zo doorgaat (en met ouder worden, wordt je zwaarder wordt altijd gezegd) heb ik dus nu al een behoorlijk ongezonde start.
Toen ik keurig afgevallen was, kon ik me ook met verbazing afvragen hoe het toch kwam dat mensen zich lieten gaan tot ver ongezond overgewicht.. nu lijkt het erop dat ik mezelf die richting toch ook opeet.
En dan steeds maar die strijd. Ik geniet wel van lekker eten, geniet gelukkig ook van gezond eten met fruit en groentes. Heerlijk. Ik kan ook enorm genieten van bewegen, maar dat je dat dus echt zoveel x per week moet doen, dat schiet er zó gemakkelijk bij in. Ook als het in je systeem zit.
ik kan dan ook heel sceptisch zijn over mensen die beweren na 9 weken Sonja Bakker hun eetpatroon voorgoed gewijzigd te hebben. Ik had m'n eetpatroon 2 jaar lang ten goede gewijzigd, maar dus kennelijk niet voor altijd, wél op eigen kracht en naar eigen eetritme (en met veel meer per dag dan Sonja zegt)
Door deze toestanden krijg ik wel de neiging om dieten te gaan proberen. De neiging tot overgeven zal ik nooit krijgen. Niet alleen kan ik dat beslist niet (tenzij ik heel erg dronken of zwanger ben) maar ik wíl het ook niet.
Ondertussen zou ik m'n gewicht wel willen accpeteren, ook al is het een paar kilo te zwaar, als ik maar zeker wist dat accepteren niet direct weer leidt tot aankomen, zoals de afgelopen jaren vaker voorkwam.
Keurig, rustig (erg rustig) in 2,5 jaar tijd 20 kg afgevallen tot 65 kg (vanaf 86) Zelfs af en toe ónder de 65, wel tot 3 maanden toe, toch zo'n 2 jaar op het gewicht van 65 gebleven en na een paar maanden ziek thuis aangekomen, om het er niet meer af te krijgen. Alleen maar bij.
En ik eet gezond, snoep niet (meer) overmatig (ik kan me tegenwoordig redelijk houden aan een stuk chocolade en niet de hele reep, met name doordat ik extra bittere chocolade neem) beweeg regelmatig en lijk langzamerhand alleen maar aan te kunnen komen.
Dat ik inmiddels de 40 gepasseerd ben, helpt hier misschien aan mee, maar het frustreerd wél! En nu zit ik op een 'net op het randje' ongezond gewicht, maar als het zo doorgaat (en met ouder worden, wordt je zwaarder wordt altijd gezegd) heb ik dus nu al een behoorlijk ongezonde start.
Toen ik keurig afgevallen was, kon ik me ook met verbazing afvragen hoe het toch kwam dat mensen zich lieten gaan tot ver ongezond overgewicht.. nu lijkt het erop dat ik mezelf die richting toch ook opeet.
En dan steeds maar die strijd. Ik geniet wel van lekker eten, geniet gelukkig ook van gezond eten met fruit en groentes. Heerlijk. Ik kan ook enorm genieten van bewegen, maar dat je dat dus echt zoveel x per week moet doen, dat schiet er zó gemakkelijk bij in. Ook als het in je systeem zit.
ik kan dan ook heel sceptisch zijn over mensen die beweren na 9 weken Sonja Bakker hun eetpatroon voorgoed gewijzigd te hebben. Ik had m'n eetpatroon 2 jaar lang ten goede gewijzigd, maar dus kennelijk niet voor altijd, wél op eigen kracht en naar eigen eetritme (en met veel meer per dag dan Sonja zegt)
Door deze toestanden krijg ik wel de neiging om dieten te gaan proberen. De neiging tot overgeven zal ik nooit krijgen. Niet alleen kan ik dat beslist niet (tenzij ik heel erg dronken of zwanger ben) maar ik wíl het ook niet.
Ondertussen zou ik m'n gewicht wel willen accpeteren, ook al is het een paar kilo te zwaar, als ik maar zeker wist dat accepteren niet direct weer leidt tot aankomen, zoals de afgelopen jaren vaker voorkwam.
Later is nu
maandag 3 maart 2008 om 13:01
maandag 3 maart 2008 om 13:45
Meds, ik heb tijdenlang ingevuld wat ik at en/of met WW bezig geweest. Ik kán niet onder de 1500 kcal eten, dan heb ik enorme honger en krijg vreetneigingen. Ik eet sowieso 4-5 boterhammen per dag. En een goede warme maaltijd. En tussendoortjes (fruit, meestal)
Verder eet ik ook echt elke 2 uur, dus die kachel blijft wel branden. Bewegen doe ik ook meestal wel genoeg (in het weekend wil het nog wel eens misgaan, maar ik fiets naar het werk en sport 2x per week)
Verder eet ik ook echt elke 2 uur, dus die kachel blijft wel branden. Bewegen doe ik ook meestal wel genoeg (in het weekend wil het nog wel eens misgaan, maar ik fiets naar het werk en sport 2x per week)
Later is nu
maandag 3 maart 2008 om 22:44
Da's niet dun meer, dat is een stel botten die bij elkaar gehouden worden door een velletje.
Meave, ik heb geen overgewicht, maar toch enorme moeite om ongezonde dingen te laten staan. Als het hier in de kast ligt, moet het op. En dat stoort me ontzettend, dat ik niet de wilskracht lijk te hebben om eens geen snoep te pakken.
Meave, ik heb geen overgewicht, maar toch enorme moeite om ongezonde dingen te laten staan. Als het hier in de kast ligt, moet het op. En dat stoort me ontzettend, dat ik niet de wilskracht lijk te hebben om eens geen snoep te pakken.
maandag 3 maart 2008 om 23:32
Dat hebben zoveel mensen. Stommigheidje in onze hersenen. Vroegaaaah (jaren ende jaren geleden) waren suikers best wel heel bijzonder en was vet vreselijk belangrijk... . We aten jaaaaren ende jaaaaren geleden tenslotte niet elke dag vlees, de frituur bestond nog niet en het snoep was ook niet zo uitgebreid te verkrijgen. Als je lichaam dus de mogelijkheid kreeg tot het eten van vet werd het lichaam (en de hersenen) vreselijk blij - veeeel energie, goed voor de reserves van het lichaam, en zo had je weer even geen honger. En aangezien er ook nogal veel snelle energie in suikers zit en ons lichaam ook nog eens houdt van snelle bevrediging, en vroegaaaah de hersenen én het lichaam dus helemaal blij werden van die sporadische suiker en dat sporadische vet.... zit er nog steeds een soortement van prehistorisch overblijfseltje in onze hersenen dat een absolute voorkeur heeft voor 'slecht' voedsel. (Zeg maar een soort van blindedarm) Vet en suiker is in principe niet eens heel slecht, maar teveel is wél heel slecht en nu kun je gewoon een overdaad vinden aan snoepsnoepsnoep en vetvetvet. En ja, daar hebben die nare hersenen een voorkeur voor.
Best wel lastig dus, om daar tegen te vechten als het zo makkelijk voor het grijpen ligt...
Best wel lastig dus, om daar tegen te vechten als het zo makkelijk voor het grijpen ligt...
dinsdag 4 maart 2008 om 20:13
Nou ja, zij is wel heul erg mager ja. Ze lijkt nog wat door die vreemde jurk. Maar zoals ik al zei: ik streef niet naar zo'n lijf, absoluut niet. Een gezond bmi lijkt me geweldig (is <72 kg). Maar zoals het nu is, vind ik dus ook dikke ellende...
Ik weet trouwens niet hoor Es, of ik gezonder ben dan dat meisje. Ik heb erg veel vet rond mijn buik/taille en ik heb wel eens begrepen dat dat het meest ongezonde vet is...
Ik weet trouwens niet hoor Es, of ik gezonder ben dan dat meisje. Ik heb erg veel vet rond mijn buik/taille en ik heb wel eens begrepen dat dat het meest ongezonde vet is...
dinsdag 4 maart 2008 om 23:34
Gewicht minder belangrijk dan conditie
Uitgegeven: 3 maart 2008 11:34
Regelmatig sporten en een goede conditie zijn belangrijker dan op je gewicht letten. Dunne mensen die niet sporten hebben net zo'n grote kans om te overlijden als mensen met overgewicht.
Je BMI, vetpercentage en middelomtrek worden steeds vaker gebruikt om je gezondheid te meten. Als deze te hoog zijn wordt je dan ook aangeraden om af te vallen. Gewicht blijkt nu minder belangrijk dan gedacht, maar toch is afvallen geen slecht advies. Een goede algehele conditie door regelmatig te sporten is namelijk het belangrijkst.
Mensen die regelmatig sporten hebben ongeacht hun gewicht een kleinere kans om te overlijden. De onderzoekers vertellen in het Journal of the American Medical Association dat het verschil in sterftekans tussen dikke fitte en dunne onfitte mensen tot wel 50 procent kan oplopen.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Uitgegeven: 3 maart 2008 11:34
Regelmatig sporten en een goede conditie zijn belangrijker dan op je gewicht letten. Dunne mensen die niet sporten hebben net zo'n grote kans om te overlijden als mensen met overgewicht.
Je BMI, vetpercentage en middelomtrek worden steeds vaker gebruikt om je gezondheid te meten. Als deze te hoog zijn wordt je dan ook aangeraden om af te vallen. Gewicht blijkt nu minder belangrijk dan gedacht, maar toch is afvallen geen slecht advies. Een goede algehele conditie door regelmatig te sporten is namelijk het belangrijkst.
Mensen die regelmatig sporten hebben ongeacht hun gewicht een kleinere kans om te overlijden. De onderzoekers vertellen in het Journal of the American Medical Association dat het verschil in sterftekans tussen dikke fitte en dunne onfitte mensen tot wel 50 procent kan oplopen.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
woensdag 5 maart 2008 om 10:18
Ik denk dat jij wel gezonder bent meave. Je hoort de laatste tijd ook vaak dat licht overgewicht niet zo erg is.
Dit meisje heeft helemaal geen weestand, kan ook nooit goed zijn vor je hart en bloedvaaten.
En dat vet op de buik. Iedere vrouw heeft een buikje, en zeker nadat een vrouw een paar kinderen gebaard heeft blijft er vaak iets over. Lijkt mij dat dat niet per definitie slecht is.
Dit meisje heeft helemaal geen weestand, kan ook nooit goed zijn vor je hart en bloedvaaten.
En dat vet op de buik. Iedere vrouw heeft een buikje, en zeker nadat een vrouw een paar kinderen gebaard heeft blijft er vaak iets over. Lijkt mij dat dat niet per definitie slecht is.
woensdag 5 maart 2008 om 19:50
Meave, je hebt me in dit topic verteld over je buik en ik kan me absoluut voorstellen dat je dat gewoon vervelend vindt.
Máár ik vind het super dat je bent gaan sporten en dat je ook geregeld meepost op het fitnesstopic. Dat is al stap één naar een gezonder lichaam. En dat je dan af en toe 'zondigt', 'faalt', hell, je intensie is goed en hoe erger je het jezelf aanrekent, hoe groter de kans dat je je van verdriet toch maar weer op die suikers en vetten gaat gooien - want dan maken je hersenen toch in ieder geval tíjdelijk van die leuke endorfines aan. Je lijkt me een schat van een mens, je goede voornemens zijn er, en stapje voor stapje kom je wel tot een goede uitvoering. Met hier en daar een terugval en een rotmoment natuurlijk.. helaas. Hier, een zonnetje voor je kutmomenten!
Es, ik ben het ermee eens dat de dame op de foto dun is (en dunner dan ik mooi vind) en dat ondergewicht ook niet goed is. Maar ken je haar persoonlijk, dat je weet dat ze zo'n slechte weerstand heeft? Waarschijnlijk niet he?
Máár ik vind het super dat je bent gaan sporten en dat je ook geregeld meepost op het fitnesstopic. Dat is al stap één naar een gezonder lichaam. En dat je dan af en toe 'zondigt', 'faalt', hell, je intensie is goed en hoe erger je het jezelf aanrekent, hoe groter de kans dat je je van verdriet toch maar weer op die suikers en vetten gaat gooien - want dan maken je hersenen toch in ieder geval tíjdelijk van die leuke endorfines aan. Je lijkt me een schat van een mens, je goede voornemens zijn er, en stapje voor stapje kom je wel tot een goede uitvoering. Met hier en daar een terugval en een rotmoment natuurlijk.. helaas. Hier, een zonnetje voor je kutmomenten!
Es, ik ben het ermee eens dat de dame op de foto dun is (en dunner dan ik mooi vind) en dat ondergewicht ook niet goed is. Maar ken je haar persoonlijk, dat je weet dat ze zo'n slechte weerstand heeft? Waarschijnlijk niet he?
