Lijf & Lijn
alle pijlers
De effecten van een maand niet sporten.
woensdag 22 juli 2009 om 19:50
In september houd ik een maand pauze met het sporten. Van de ene kant kijk ik er naar uit en van de andere kant roept het wel vragen op of het verstandig is.
Mijn grootste angst is dat in die maand mijn spieren en dan vooral de rugspieren zodanig minder worden dat ik de kracht niet meer heb om enigzins rechtop te kunnen lopen. Dat mijn schouders weer naar voren klappen en dat ik weer "inzak".
Mijn conditie rap minder wordt en dat als ik in oktober weer begin ik helemaal van voor af aan moet beginnen.
Is mijn angst gegrond of maak ik het erger dan het in werkelijkheid zal zijn.
Wie helpt mij om alles in perspectief te kunnen zien..
Mijn grootste angst is dat in die maand mijn spieren en dan vooral de rugspieren zodanig minder worden dat ik de kracht niet meer heb om enigzins rechtop te kunnen lopen. Dat mijn schouders weer naar voren klappen en dat ik weer "inzak".
Mijn conditie rap minder wordt en dat als ik in oktober weer begin ik helemaal van voor af aan moet beginnen.
Is mijn angst gegrond of maak ik het erger dan het in werkelijkheid zal zijn.
Wie helpt mij om alles in perspectief te kunnen zien..
donderdag 23 juli 2009 om 09:23
Toen ik een maand niet gesport had was ik daarna al weer heel snel terug op m'n oude niveau. Tuurlijk neemt je conditie en spierkracht wat af, maar het was allemaal zo weer terug.
Ik ken je verleden niet maar als ik het bericht van Meds lees is het misschien beter om het fitness op een (heel) laag pitje te zetten. Toen ik depressief was ben ik ook gestopt met krachttraining en spinning en yoga gaan doen. Vond het in het begin erg saai en het voelde heel erg tegen m'n natuur in. Ik wilde bewegen enzo. Maar ik heb doorgezet en ben me er stukken beter door gaan voelen. Nu ik me weer 'goed' voel ben ik weer opnieuw begonnen met krachttraing en nu met een heel ander, veel beter gevoel. Hoe moeilijk het ook is, ik zou er toch echt serieus over nadenken.
Ik ken je verleden niet maar als ik het bericht van Meds lees is het misschien beter om het fitness op een (heel) laag pitje te zetten. Toen ik depressief was ben ik ook gestopt met krachttraining en spinning en yoga gaan doen. Vond het in het begin erg saai en het voelde heel erg tegen m'n natuur in. Ik wilde bewegen enzo. Maar ik heb doorgezet en ben me er stukken beter door gaan voelen. Nu ik me weer 'goed' voel ben ik weer opnieuw begonnen met krachttraing en nu met een heel ander, veel beter gevoel. Hoe moeilijk het ook is, ik zou er toch echt serieus over nadenken.
donderdag 23 juli 2009 om 16:01
Ik heb zelf net een maand niet gesport, ben gisteren weer begonnen (met hardlopen). Nu heb ik spierpijn, logisch ook. Qua conditie was het wel te doen hoor. Ik heb tijdens de vakantie ook niet op mijn eten gelet, maar ben toch afgevallen. Komt door de afname van spierweefsel natuurlijk.
Je moet er niet zo krampachtig mee omgaan hoor. Ik vond het eigenlijk wel relaxed om even helemaal niks te doen en ik vind het ook prima om nu weer te beginnen.
Je moet er niet zo krampachtig mee omgaan hoor. Ik vond het eigenlijk wel relaxed om even helemaal niks te doen en ik vind het ook prima om nu weer te beginnen.
Cum non tum age
donderdag 23 juli 2009 om 16:06
Oh ik lees nu dat je erg moe bent. Dan is het helemaal goed om je lichaam rust te gunnen. Een uitgerust lichaam is ook beter voor je mentale gesteldheid.
Ga pilates doen, dat is rustig, maar heel goed voor je spieren en ontspannend (vind ik he).
En bedenk dat wandelen ook een vorm van bewegen is, het hoeft allemaal niet zo actief, als je maar lekker bezig bent.
Ga pilates doen, dat is rustig, maar heel goed voor je spieren en ontspannend (vind ik he).
En bedenk dat wandelen ook een vorm van bewegen is, het hoeft allemaal niet zo actief, als je maar lekker bezig bent.
Cum non tum age
donderdag 23 juli 2009 om 17:28
donderdag 23 juli 2009 om 18:55
Lijkt me een goed streven bossie, maar dat je lijf doodmoe is is echt een veeg teken. Kijk uit, want als je overtraind bent kan je flink in de problemen komen. Spierconditietraining heeft niet zoveel zin, zeker niet als je al oververmoeid bent. En ik hoop dat je ondertussen ook normaal bent gaan eten (> dan 50% koolhydraten?) want dat kan echt de killer zijn geweest voor je lijf, veel sporten en geen koolhydraten eten, dat kan echt niet
donderdag 23 juli 2009 om 19:11
Bos, je had al moeite met een rustweek, in de tweede week kon je je er niet meer toe zetten te starten weet je nog? En nu heb je moeite bij de gedachte aan een maand niet sporten. Zie je dan zelf niet dat dat echt over het randje is? Stop met die fitness, het risico op neurotisch gedrag is bij de sporten die ik noemde veel minder aanwezig.
als je een eetstoornis hebt of dwangmatig gedrag vertoont is duursport en fitness echt onverstandig. Zoek iets wat je leuk vindt nadat je helemaal bent bijgetankt.
En tot die tijd, wandelen, fietsen (gewoon rustig) en yoga enzo
als je een eetstoornis hebt of dwangmatig gedrag vertoont is duursport en fitness echt onverstandig. Zoek iets wat je leuk vindt nadat je helemaal bent bijgetankt.
En tot die tijd, wandelen, fietsen (gewoon rustig) en yoga enzo
donderdag 23 juli 2009 om 20:27
quote:Lance schreef op 22 juli 2009 @ 21:07:
[...]
Is toch heel gezond. Geen topsporter die het hele jaar vol aan de bak is. Goed om een rustperiode te hebben waarna je lichaam weer voor de gek gehouden kan worden met nieuwe trainingsprikkels!
Beetje rekening houden met calorie-inname icm verminderde activiteit, zonde als je 5 kilo zwaarder van vakantie komt
O ja, zou je maand rust niet vlak voor een belangrijke wedstrijd plannen...Als ik op vakantie ben dan zorg ik altijd ervoor dat ik toch genoeg beweeg,lange wandelingen en zwemmen.Er is ook veel te zien en verder let ik ook op mijn eten.Ben nog nooit aangekomen toen ik terug was van vakantie.Maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf niets gun,eet dan wel gezond maar ook af en toe een ijsje.
[...]
Is toch heel gezond. Geen topsporter die het hele jaar vol aan de bak is. Goed om een rustperiode te hebben waarna je lichaam weer voor de gek gehouden kan worden met nieuwe trainingsprikkels!
Beetje rekening houden met calorie-inname icm verminderde activiteit, zonde als je 5 kilo zwaarder van vakantie komt
O ja, zou je maand rust niet vlak voor een belangrijke wedstrijd plannen...Als ik op vakantie ben dan zorg ik altijd ervoor dat ik toch genoeg beweeg,lange wandelingen en zwemmen.Er is ook veel te zien en verder let ik ook op mijn eten.Ben nog nooit aangekomen toen ik terug was van vakantie.Maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf niets gun,eet dan wel gezond maar ook af en toe een ijsje.
donderdag 23 juli 2009 om 20:29
quote:bosaapje schreef op 23 juli 2009 @ 15:09:
Doordat mijn lichaamshouding positief veranderd is en ik wat "body" heb gekregen vind ik het zeker leuk om te fitnessen.
Het is niet zo dat ik tegen mijn zin naar de sportschool ga, helemaal niet alleen de laatste weken.
Mijn lijf is gewoon doodmoe en alles kost inspanning. Ook psychisch zit ik niet lekker in mijn vel en dat uit zich vooral door obsessief te zijn om niet in een put te vallen waar ik met moeite weer uit kom.
Het zijn voor mij wel de signalen om alert te zijn op een depressie. Het erge is dat ik die signalen niet echt serieus neem. Zolang het nog allemaal gaat valt het wel mee is mijn beredenering dus weiger ik om naar mijn lichaam te luisteren. Volgende week gaat vast alles beter.....
Wat ik de komende weken wel eens kan doen is 1 keer spierconditie en 1 keer per week bobybalance te gaan doen. De oefeningen die te belastend zijn voor nek en rug sla ik dan over en brei zelf wel wat in elkaar. Wel fijn dat er zoveel reacties zijn gekomen
Ik moet me maar eens meer gaan concentreren om me lekkerder te gaan voelen en dat "moeten" eens te laten varen.
Jij bent ook vaker depressief geweest Glendoria of was het éénmalig?Een dikke knuf voor je!!! Hoe komt dat dat je niet zo lekker in je vel zit?
Doordat mijn lichaamshouding positief veranderd is en ik wat "body" heb gekregen vind ik het zeker leuk om te fitnessen.
Het is niet zo dat ik tegen mijn zin naar de sportschool ga, helemaal niet alleen de laatste weken.
Mijn lijf is gewoon doodmoe en alles kost inspanning. Ook psychisch zit ik niet lekker in mijn vel en dat uit zich vooral door obsessief te zijn om niet in een put te vallen waar ik met moeite weer uit kom.
Het zijn voor mij wel de signalen om alert te zijn op een depressie. Het erge is dat ik die signalen niet echt serieus neem. Zolang het nog allemaal gaat valt het wel mee is mijn beredenering dus weiger ik om naar mijn lichaam te luisteren. Volgende week gaat vast alles beter.....
Wat ik de komende weken wel eens kan doen is 1 keer spierconditie en 1 keer per week bobybalance te gaan doen. De oefeningen die te belastend zijn voor nek en rug sla ik dan over en brei zelf wel wat in elkaar. Wel fijn dat er zoveel reacties zijn gekomen
Ik moet me maar eens meer gaan concentreren om me lekkerder te gaan voelen en dat "moeten" eens te laten varen.
Jij bent ook vaker depressief geweest Glendoria of was het éénmalig?Een dikke knuf voor je!!! Hoe komt dat dat je niet zo lekker in je vel zit?
donderdag 23 juli 2009 om 20:32
Vandaag weer de eerste keer gaan sporten en het viel me eigenlijk reuze mee.
Sorry dat ik zo reageerde, ik kende je voorgeschiedenis niet. Kun je niet in de zaal gaan sporten? Dat is een stuk gezelliger, je motiveert elkaar, maar wordt ook een beetje in de gaten gehouden zodat je niet over the top gaat.
En op vakantie lekker stukken wandelen, dan ben je toch in beweging, je ziet wat van de omgeving en je overbelast je lijf niet.
Sorry dat ik zo reageerde, ik kende je voorgeschiedenis niet. Kun je niet in de zaal gaan sporten? Dat is een stuk gezelliger, je motiveert elkaar, maar wordt ook een beetje in de gaten gehouden zodat je niet over the top gaat.
En op vakantie lekker stukken wandelen, dan ben je toch in beweging, je ziet wat van de omgeving en je overbelast je lijf niet.
donderdag 23 juli 2009 om 20:38
Sinds dat ik op de sportschool zit heb ik maximum 2 weken niet getraind en er nog nooit iets van gemerkt,niet achteruit gegaan ofzo.Als ik een week ziek was dan heb ik dat de eerste week wel gemerkt.Daarom gewoon de eerste week weer rustig aangedaan en zat vrij snel weer op mijn oude niveau.Dat lijkt me ook raadzaam als je een week ziek bent geweest dat je de eerste week en evtl.ook de tweede week wat rustiger aandoet en ook als je een dag moe bent ook op een of twee levels lager trainen.Dat doe ik b.v.en dat werkt goed voor me.Als ik echt kapot ben of ziek dan sport ik niet.En wat vakanties betrefft,meestal gaan we 1 of 2 weken en doen ook wat aan beweging.Aan fitnessen doe ik dan meestal niet tijdens mijn vakanties maar zoals ik al zei in mijn eerste posting zwemmen en wandelen.Op dit moment sport ik 10 uur per week en dat met veel plezier.Als ik een week niet sport (tenzij ik ziek ben of op vakantie)heb ik het gevoel dat ik iets mis.Het is goed voor mijn lijf en ook mijn sociale leven en dat heb ik nodig.Verder knap ik er ook van op.Verder zorg ik ervoor dat ik om de 2-3 uur eet en 2000 calo's naar binnen werk.En natuurlijk ook lekkere dingen in het weekend anders is het niet leuk meer.Ik voel me fit en slaap goed.Kijk al uit naar de vakantie in Oostenrijk/Munchen en ook de wandelingen daar.
zaterdag 25 juli 2009 om 01:02
quote:bosaapje schreef op 24 juli 2009 @ 10:41:
Voorlopig doe ik maar even helemaal niks meer behalve fietsen en wandelen. Volgende week woensdag ga ik dan naar de bobybalance. Ik geloof dat ik maar eens goed naar mijn lijf moet gaan luisteren en NEE is nu maar echt even nee ondanks dat ik zelf vind dat het allemaal best meevalt.
Volgens mij een hele goede beslissing meid!
Na een fors uit de hand gelopen postnatale depressie (woorden van een psychiater) heb ik sinds 16 jaar telkens terug kerende depressies.
De depressies komen en gaan en er is geen duidelijke redenen waarom ze telkens de kop opsteken. Ik heb zowel opnamens en dagbehandelingen gehad om te leren hoe ik ermee om moet gaan en de signalen op tijd herken.
Herkennen doe ik die signalen wel maar steek vervolgens mijn kop in het zand en wil ze negeren met het gevolg dat het steeds erger wordt en mijn lijf op een gegeven moment ingrijpt... Zoals nu dus.
Goed dat je dit inziet en nu er een halt tegen roept. De volgende keer kan je daardoor weer een stuk eerder ingrijpen en de keer daarna kan je het voorkomen.
Sporten in een team heb ik jarenlang gedaan (hockey). helaas ben ik de laatste jaren erg mensenschuw geworden en durf dit gewoon niet meer. Ik ga ook altijd alleen naar de sportschool, drink een kop koffie na het trainen en praat met mensen maar verder komt het niet, wil ik ook niet.
Eigenlijk ben ik sociaal erg geïsoleerd.
Overweeg eens een proefles aikido, dat gaat heel erg over loslaten en incasseren, en je doet het in actie en reactie, en je bent fysiek bezig!
Na mijn topic over aankomen met eiwitten ben ik wel weer gewoon koolydraten aan het eten. Dwz, pasta, aardappelen of rijst tijdens het avondeten en overdag gewoon weer brood met eens wat zoet en ontbijtkoek. Het advies van Meds heb ik dus wel ter harte genomen.
Meiden, bedankt Bossie, heel veel sterkte en met vallen en opstaan kom je ook daar waar je wezen moet, ook al doet het soms zeer. Je kan kritisch naar jezelf kijken en daarop inspelen. Dat is al meer dan de meesten kunnen of willen.
Voorlopig doe ik maar even helemaal niks meer behalve fietsen en wandelen. Volgende week woensdag ga ik dan naar de bobybalance. Ik geloof dat ik maar eens goed naar mijn lijf moet gaan luisteren en NEE is nu maar echt even nee ondanks dat ik zelf vind dat het allemaal best meevalt.
Volgens mij een hele goede beslissing meid!
Na een fors uit de hand gelopen postnatale depressie (woorden van een psychiater) heb ik sinds 16 jaar telkens terug kerende depressies.
De depressies komen en gaan en er is geen duidelijke redenen waarom ze telkens de kop opsteken. Ik heb zowel opnamens en dagbehandelingen gehad om te leren hoe ik ermee om moet gaan en de signalen op tijd herken.
Herkennen doe ik die signalen wel maar steek vervolgens mijn kop in het zand en wil ze negeren met het gevolg dat het steeds erger wordt en mijn lijf op een gegeven moment ingrijpt... Zoals nu dus.
Goed dat je dit inziet en nu er een halt tegen roept. De volgende keer kan je daardoor weer een stuk eerder ingrijpen en de keer daarna kan je het voorkomen.
Sporten in een team heb ik jarenlang gedaan (hockey). helaas ben ik de laatste jaren erg mensenschuw geworden en durf dit gewoon niet meer. Ik ga ook altijd alleen naar de sportschool, drink een kop koffie na het trainen en praat met mensen maar verder komt het niet, wil ik ook niet.
Eigenlijk ben ik sociaal erg geïsoleerd.
Overweeg eens een proefles aikido, dat gaat heel erg over loslaten en incasseren, en je doet het in actie en reactie, en je bent fysiek bezig!
Na mijn topic over aankomen met eiwitten ben ik wel weer gewoon koolydraten aan het eten. Dwz, pasta, aardappelen of rijst tijdens het avondeten en overdag gewoon weer brood met eens wat zoet en ontbijtkoek. Het advies van Meds heb ik dus wel ter harte genomen.
Meiden, bedankt Bossie, heel veel sterkte en met vallen en opstaan kom je ook daar waar je wezen moet, ook al doet het soms zeer. Je kan kritisch naar jezelf kijken en daarop inspelen. Dat is al meer dan de meesten kunnen of willen.
