Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
maandag 2 augustus 2010 om 13:20
Met citroen besprenkelen en de pit erbij bewaren zorgt er ook voor dat avocado's minder snel bruin worden!quote:eleonora schreef op 02 augustus 2010 @ 11:03:
Misschien dat je na verloop van tijd zelfs wel eens géén koekje neemt. Gewoon, omdat je niet wíl.
Want daar gaat het vanaf nu om. Wat je wíl. Niet wat je niet mag of wel mag want je mág alles, werkelijk álles.
Maar je moet gaan bepalen wat je wílt en dat gaat je succes brengen. Het feit dat je een keuze hebt gemaakt en de oude manier afzweert, omdat je dat niet meer wil, omdat die andere manier gewoon beter is voor jou, jezelf en jij.Auch, weer een eye-opener. Weet je, ik ben op mijn twaalfde van de ene op de andere dag gestopt met het eten van vlees en vis. Ik besloot jaren later veganist te worden en ben toen bijna van de ene op de andere dag gestopt met het eten van alle andere dierlijke producten. En dat kostte me verrassend weinig moeite. Natuurlijk miste ik wel eens een lekker stukje kaas of lekkere chocolade, maar dan dacht ik aan die dieren die moesten lijden voor mijn eten en dan hoefde ik niet meer zo nodig. Ik heb er dus blijkbaar minder moeite mee om mezelf dingen te ontzeggen als ik het voor anderen doe (voor dieren, in dit geval) dan wanneer ik het voor mezelf moet doen. Terwijl ik het wel belangrijk vind om gezond te blijven. Tenminste, dat zeg ik, ik doe er misschien niet veel aan om het te bewijzen, gezien mijn overgewicht. Als vegetariër (en in het verleden als veganist) kostte het me dus geen enkele moeite om die knop om te zetten. Ik mocht alles eten, ik wilde het alleen niet. Maar blijkbaar vind ik mijn eigen gezondheid minder belangrijk dat het dierenwelzijn, want het lukt me voor mezelf al jaren niet om die knop om te zetten.
Over dat vertekende beeld, dat schreef ik ook al in mijn eerste bericht hier. Ik weet dat ik dik ben, en toch schrik ik er elke keer weer van als ik mezelf op foto's zie. Dan zie ik de rollen en de kwabben pas ècht, dan besef ik pas hoe ik op anderen moet overkomen. Ik schaam me dus voor foto's van mezelf, terwijl ik er in het dagelijks leven minder problemen mee heb hoe ik eruit zie, terwijl anderen mij dus ook zo dik zien, altijd.
Misschien dat je na verloop van tijd zelfs wel eens géén koekje neemt. Gewoon, omdat je niet wíl.
Want daar gaat het vanaf nu om. Wat je wíl. Niet wat je niet mag of wel mag want je mág alles, werkelijk álles.
Maar je moet gaan bepalen wat je wílt en dat gaat je succes brengen. Het feit dat je een keuze hebt gemaakt en de oude manier afzweert, omdat je dat niet meer wil, omdat die andere manier gewoon beter is voor jou, jezelf en jij.Auch, weer een eye-opener. Weet je, ik ben op mijn twaalfde van de ene op de andere dag gestopt met het eten van vlees en vis. Ik besloot jaren later veganist te worden en ben toen bijna van de ene op de andere dag gestopt met het eten van alle andere dierlijke producten. En dat kostte me verrassend weinig moeite. Natuurlijk miste ik wel eens een lekker stukje kaas of lekkere chocolade, maar dan dacht ik aan die dieren die moesten lijden voor mijn eten en dan hoefde ik niet meer zo nodig. Ik heb er dus blijkbaar minder moeite mee om mezelf dingen te ontzeggen als ik het voor anderen doe (voor dieren, in dit geval) dan wanneer ik het voor mezelf moet doen. Terwijl ik het wel belangrijk vind om gezond te blijven. Tenminste, dat zeg ik, ik doe er misschien niet veel aan om het te bewijzen, gezien mijn overgewicht. Als vegetariër (en in het verleden als veganist) kostte het me dus geen enkele moeite om die knop om te zetten. Ik mocht alles eten, ik wilde het alleen niet. Maar blijkbaar vind ik mijn eigen gezondheid minder belangrijk dat het dierenwelzijn, want het lukt me voor mezelf al jaren niet om die knop om te zetten.
Over dat vertekende beeld, dat schreef ik ook al in mijn eerste bericht hier. Ik weet dat ik dik ben, en toch schrik ik er elke keer weer van als ik mezelf op foto's zie. Dan zie ik de rollen en de kwabben pas ècht, dan besef ik pas hoe ik op anderen moet overkomen. Ik schaam me dus voor foto's van mezelf, terwijl ik er in het dagelijks leven minder problemen mee heb hoe ik eruit zie, terwijl anderen mij dus ook zo dik zien, altijd.
maandag 2 augustus 2010 om 13:23
quote:eleonora schreef op 02 augustus 2010 @ 13:02:
[...]
Mooi, mijn naam zo , is weer een geheel nieuwe versie!
Wat voel je dan niet vrouw?
En je moet niks he, je mag. Dat is het mooie. Al vind ik mezelf zo langzamerhand een beetje op een TV dominee klinken als ik dat schrijf.Maar je moet gaan bepalen wat je wílt en dat gaat je succes brengen. Het feit dat je een keuze hebt gemaakt en de oude manier afzweert, omdat je dat niet meer wil, omdat die andere manier gewoon beter is voor jou, jezelf en jij.
nou, ik heb wel iets moois van je naam gemaakt haha,
maar dit soort dingen voel ik nog niet, ik vind van mezelf dat ik gezond moet gaan eten en belangrijk voor mij is toch wel dat ik echt wil afvallen, maar ik zie nog niet dat het ook echt beter voor me is, waarom zou ik anders toch nog zo vaak de fout ingaan.
vandaag ligt het zowiezo allemaal een beetje gevoelig, mijn zoon vroeg gisteren waarom ik zo was, en daar bedoelde hij mee een beetje dik...
we waren aan het varen en hij zat dicht tegen mij aan over mijn blote been te wrijven en hij vroeg zich dus echt af waarom ik dik (dikker) ben.
ik wist werkelijk niet wat ik moest zeggen, hij vroeg het onbevangen en niet om te te kwetsen maar dat deed het wel.
Ik weet het niet, ik zie dik zijn als iets zwaks, mensen die geen ruggegraat of doorzettingsvemogen hebben zijn dik, in mijn ogen dan he. dus zo zie ik mezelf ook. Een heel naar gevoel dus. Ik denk werkelijk dat ik gelukkiger zou zijn met 15 kilo minder, dus waarom lukt dat dan niet.
[...]
Mooi, mijn naam zo , is weer een geheel nieuwe versie!
Wat voel je dan niet vrouw?
En je moet niks he, je mag. Dat is het mooie. Al vind ik mezelf zo langzamerhand een beetje op een TV dominee klinken als ik dat schrijf.Maar je moet gaan bepalen wat je wílt en dat gaat je succes brengen. Het feit dat je een keuze hebt gemaakt en de oude manier afzweert, omdat je dat niet meer wil, omdat die andere manier gewoon beter is voor jou, jezelf en jij.
nou, ik heb wel iets moois van je naam gemaakt haha,
maar dit soort dingen voel ik nog niet, ik vind van mezelf dat ik gezond moet gaan eten en belangrijk voor mij is toch wel dat ik echt wil afvallen, maar ik zie nog niet dat het ook echt beter voor me is, waarom zou ik anders toch nog zo vaak de fout ingaan.
vandaag ligt het zowiezo allemaal een beetje gevoelig, mijn zoon vroeg gisteren waarom ik zo was, en daar bedoelde hij mee een beetje dik...
we waren aan het varen en hij zat dicht tegen mij aan over mijn blote been te wrijven en hij vroeg zich dus echt af waarom ik dik (dikker) ben.
ik wist werkelijk niet wat ik moest zeggen, hij vroeg het onbevangen en niet om te te kwetsen maar dat deed het wel.
Ik weet het niet, ik zie dik zijn als iets zwaks, mensen die geen ruggegraat of doorzettingsvemogen hebben zijn dik, in mijn ogen dan he. dus zo zie ik mezelf ook. Een heel naar gevoel dus. Ik denk werkelijk dat ik gelukkiger zou zijn met 15 kilo minder, dus waarom lukt dat dan niet.
maandag 2 augustus 2010 om 13:39
@Capibara: mag ik dan aannemen dat je ook een beetje een nerd bent? Ik herken namelijk wel wat in je stukjes, vooral het alles-of-niets idee. Ik ben iets van 10 jaar geleden vegetariër geworden en inderdaad gewoon gestopt met vlees en vis eten. Wat voor mij lijkt te werken is niet om in 1 keer het helemaal goed te willen doen, maar in stappen. Dus voor mij: meerdere eetmomenten per dag (6 ipv 3), daarna meer bewegen (de auto voor de deur weg), niets meer met E621 (ja, de discussie daarover is discutabel maar het lijkt er toch op dat je meer gaat eten als er E621 in zit), daarna niets meer met geraffineerde suiker. Omdat het mij niet lukte om alles in 1 keer te doen, juist vanwege die alles-of-niets modus.
maandag 2 augustus 2010 om 13:44
Dyan Beekman heeft, naar mijn mening, niet zoveel op met de dikkere medemens. Ik heb haar programma een aantal keer gezien en iemand die vrij fors is aankleden met kleding die groter maakt, lijkt mij niet een keuze van een goede stylist. De kleding van haar die bij de V&D hing, was ook echt gemaakt op haar figuur.
maandag 2 augustus 2010 om 13:52
quote:hennameis schreef op 02 augustus 2010 @ 13:23:
ik wist werkelijk niet wat ik moest zeggen, hij vroeg het onbevangen en niet om te te kwetsen maar dat deed het wel.
Ik weet het niet, ik zie dik zijn als iets zwaks, mensen die geen ruggegraat of doorzettingsvemogen hebben zijn dik, in mijn ogen dan he. dus zo zie ik mezelf ook. Een heel naar gevoel dus. Ik denk werkelijk dat ik gelukkiger zou zijn met 15 kilo minder, dus waarom lukt dat dan niet.
Het kwetst je omdat je het zelf niet accepteert. Het feit dat jij overgewicht hebt, doet jou pijn. Als je zoontje het dan vraagt, word jij er weer met je neus opgedrukt, terwijl je het liever ontkent...
Geen doorzettingsvermogen, dat denk ik ook vaak hoor. Bij mensen die ik ken, of bij mezlef. Puur op eetvlak, geloof ik dat als je genoeg wil, je gewicht zal verliezen. Maar ik weet inmiddels ook, dat het niet zo simpel werkt. Dat eetgewoontes ook erg met de psyche te maken hebben, dat er zoveel factoren beïnvloeden hoe je eet. En voor die knop om is, kost dat wat. Ik heb zoveel bewondering voor alle vrouwen die de moed en de wil hebben hun eetgedrag aan te passen. Want het is gewoon niet makkelijk. En niemand kan altijd maar doorzettingskracht hebben, iedereen heeft zwakke momenten. En zelfs als het je echt niet lukt, maakt je dat geen minder mens. Want je overgewicht kan nooit weerleggen dat je een prachtig mens bent met genoeg mooie kanten. het verrotte is, dat overgewicht onze gedachten zo kan beheersen, dat je zelf je goede kanten vergeet. je voelt je alleen maar een lichaam. Een lichaam dat je niet eens bevalt. En dat is eigenlijk het meest verdrietige aspect, dat het zover is gekomen, dat we ons gaan vereenzelvigen met wat we zien, in plaats van wie we daadwerkelijk zijn!
Ik werk met kleine kinderen. Eerlijk kinderen dus. Ik hoor het ook wel: heb jij een baby in je buik? dat lijkt anders wel zo... Dat is niet leuk, dat is even slikken. Maar ik laat het afglijden. ze bedoelen het niet verkeerd en daarbij: het is zo. Dus ik zeg tegenwoordig: nee hoor, ik heb gewoon een beetje een dikke buik.
ik wist werkelijk niet wat ik moest zeggen, hij vroeg het onbevangen en niet om te te kwetsen maar dat deed het wel.
Ik weet het niet, ik zie dik zijn als iets zwaks, mensen die geen ruggegraat of doorzettingsvemogen hebben zijn dik, in mijn ogen dan he. dus zo zie ik mezelf ook. Een heel naar gevoel dus. Ik denk werkelijk dat ik gelukkiger zou zijn met 15 kilo minder, dus waarom lukt dat dan niet.
Het kwetst je omdat je het zelf niet accepteert. Het feit dat jij overgewicht hebt, doet jou pijn. Als je zoontje het dan vraagt, word jij er weer met je neus opgedrukt, terwijl je het liever ontkent...
Geen doorzettingsvermogen, dat denk ik ook vaak hoor. Bij mensen die ik ken, of bij mezlef. Puur op eetvlak, geloof ik dat als je genoeg wil, je gewicht zal verliezen. Maar ik weet inmiddels ook, dat het niet zo simpel werkt. Dat eetgewoontes ook erg met de psyche te maken hebben, dat er zoveel factoren beïnvloeden hoe je eet. En voor die knop om is, kost dat wat. Ik heb zoveel bewondering voor alle vrouwen die de moed en de wil hebben hun eetgedrag aan te passen. Want het is gewoon niet makkelijk. En niemand kan altijd maar doorzettingskracht hebben, iedereen heeft zwakke momenten. En zelfs als het je echt niet lukt, maakt je dat geen minder mens. Want je overgewicht kan nooit weerleggen dat je een prachtig mens bent met genoeg mooie kanten. het verrotte is, dat overgewicht onze gedachten zo kan beheersen, dat je zelf je goede kanten vergeet. je voelt je alleen maar een lichaam. Een lichaam dat je niet eens bevalt. En dat is eigenlijk het meest verdrietige aspect, dat het zover is gekomen, dat we ons gaan vereenzelvigen met wat we zien, in plaats van wie we daadwerkelijk zijn!
Ik werk met kleine kinderen. Eerlijk kinderen dus. Ik hoor het ook wel: heb jij een baby in je buik? dat lijkt anders wel zo... Dat is niet leuk, dat is even slikken. Maar ik laat het afglijden. ze bedoelen het niet verkeerd en daarbij: het is zo. Dus ik zeg tegenwoordig: nee hoor, ik heb gewoon een beetje een dikke buik.
...
maandag 2 augustus 2010 om 14:52
quote:Bertrade schreef op 02 augustus 2010 @ 13:39:
@Capibara: mag ik dan aannemen dat je ook een beetje een nerd bent? Ik herken namelijk wel wat in je stukjes, vooral het alles-of-niets idee. Ik ben iets van 10 jaar geleden vegetariër geworden en inderdaad gewoon gestopt met vlees en vis eten. Wat voor mij lijkt te werken is niet om in 1 keer het helemaal goed te willen doen, maar in stappen. Dus voor mij: meerdere eetmomenten per dag (6 ipv 3), daarna meer bewegen (de auto voor de deur weg), niets meer met E621 (ja, de discussie daarover is discutabel maar het lijkt er toch op dat je meer gaat eten als er E621 in zit), daarna niets meer met geraffineerde suiker. Omdat het mij niet lukte om alles in 1 keer te doen, juist vanwege die alles-of-niets modus.
'Een beetje een nerd'… ik heb in het verleden een jaar of acht als programmeur en systeemanalist gewerkt, is dat wat je bedoelt? Ik heb alleen nog nooit het verband gelegd tussen mijn alles-of-niets-acties en het nerderige wat ik zou hebben (ik vind mezelf natuurlijk helemaaal geen nerd, ik ben alleen toevallig analytisch erg sterk ). Ik denk echter wel dat die stapjes in dit geval ook wel zouden kunnen werken voor mij. Als ik nu in 1 keer probeer om helemaal gezond te eten bestaat toch weer de kans dat het doorslaat en dat ik helemaal niets vets of zoets meer wil eten, en dat is niet vol te houden (voor mij).
Ik bedenk me nu dat dat analytische ook wel een grote rol speelt in het niet tonen van mijn emoties. Ik kom voor mijn omgeving altijd heel stabiel en evenwichtig over (denk ik), terwijl ik toch echt wel mijn ups en downs heb. Mensen moeten het heel bont maken voor ik een keer echt kwaad word en ik moet mensen wel voor meer dan 200% vertrouwen voor ik ze dicht(er)bij laat komen e het achterste van mijn tong laat zien. Ik ben wel altijd heel eerlijk, op het botte af soms, maar ik laat liever niet teveel over mezelf los. Door heel verstandelijk met alles om te gaan sluit ik het risico van emotionele 'uitbarstingen' uit. Ik voel echter wel van alles natuurlijk, dat stopt maar niet en ik heb ook wel eens het idee dat ik meer voel dan anderen (al is dat onzin natuurlijk, aan mij merken mensen het ook meestal niet wat er in me omgaat omdat ik er niet over praat, dus ik kan helemaal niet weten waar anderen mee bezig zijn of waar ze het moeilijk mee hebben). Hmm, ik denk dat hier ook wel de sleutel zit. Dat opkroppen van alles, dat heeft er mee te maken. Al kan ik er nog niet echt de vinger op leggen wat ik met die wetenschap kan of moet.
@Capibara: mag ik dan aannemen dat je ook een beetje een nerd bent? Ik herken namelijk wel wat in je stukjes, vooral het alles-of-niets idee. Ik ben iets van 10 jaar geleden vegetariër geworden en inderdaad gewoon gestopt met vlees en vis eten. Wat voor mij lijkt te werken is niet om in 1 keer het helemaal goed te willen doen, maar in stappen. Dus voor mij: meerdere eetmomenten per dag (6 ipv 3), daarna meer bewegen (de auto voor de deur weg), niets meer met E621 (ja, de discussie daarover is discutabel maar het lijkt er toch op dat je meer gaat eten als er E621 in zit), daarna niets meer met geraffineerde suiker. Omdat het mij niet lukte om alles in 1 keer te doen, juist vanwege die alles-of-niets modus.
'Een beetje een nerd'… ik heb in het verleden een jaar of acht als programmeur en systeemanalist gewerkt, is dat wat je bedoelt? Ik heb alleen nog nooit het verband gelegd tussen mijn alles-of-niets-acties en het nerderige wat ik zou hebben (ik vind mezelf natuurlijk helemaaal geen nerd, ik ben alleen toevallig analytisch erg sterk ). Ik denk echter wel dat die stapjes in dit geval ook wel zouden kunnen werken voor mij. Als ik nu in 1 keer probeer om helemaal gezond te eten bestaat toch weer de kans dat het doorslaat en dat ik helemaal niets vets of zoets meer wil eten, en dat is niet vol te houden (voor mij).
Ik bedenk me nu dat dat analytische ook wel een grote rol speelt in het niet tonen van mijn emoties. Ik kom voor mijn omgeving altijd heel stabiel en evenwichtig over (denk ik), terwijl ik toch echt wel mijn ups en downs heb. Mensen moeten het heel bont maken voor ik een keer echt kwaad word en ik moet mensen wel voor meer dan 200% vertrouwen voor ik ze dicht(er)bij laat komen e het achterste van mijn tong laat zien. Ik ben wel altijd heel eerlijk, op het botte af soms, maar ik laat liever niet teveel over mezelf los. Door heel verstandelijk met alles om te gaan sluit ik het risico van emotionele 'uitbarstingen' uit. Ik voel echter wel van alles natuurlijk, dat stopt maar niet en ik heb ook wel eens het idee dat ik meer voel dan anderen (al is dat onzin natuurlijk, aan mij merken mensen het ook meestal niet wat er in me omgaat omdat ik er niet over praat, dus ik kan helemaal niet weten waar anderen mee bezig zijn of waar ze het moeilijk mee hebben). Hmm, ik denk dat hier ook wel de sleutel zit. Dat opkroppen van alles, dat heeft er mee te maken. Al kan ik er nog niet echt de vinger op leggen wat ik met die wetenschap kan of moet.
maandag 2 augustus 2010 om 16:56
Ja, precies, ik ben ook geen nerd maar gewoon analytisch wat sterker . Wat ik om me heen merk, is dat mensen die worden aangetrokken door de meer technische dingen en op een abstract niveau werk doen, meestal ook meer de neiging hebben tot dingen zwart-wit bekijken. Ik weet niet waar dat precies in zit. Het gevolg is dat er vaker de neiging is om een optie te kiezen en dat vol te houden. Ik heb nooit gerookt maar meerdere mensen om me heen wel die dan ook van de ene op de andere dag zijn gestopt en daarna ook geen sigaret meer hebben opgestoken (en waar binnen ook niet gerookt mag worden).
Overigens kom ik ook erg evenwichtig over. Beide kanten op, het is kennelijk voor andere ook niet altijd te zien dat ik ergens erg enthousiast over ben. Ik heb niet de neiging om alles op te kroppen, zeg wel wat me dwars zit maar heb daarbij moeite om mijn emoties onder woorden te brengen. Dus daar moet ik ook soms bewust mee bezig zijn.
Ik herken dus deels wat je zegt. Wat je ermee kan doen is dan natuurlijk wat moeilijker te zeggen. Daar ga ik over nadenken .
Overigens kom ik ook erg evenwichtig over. Beide kanten op, het is kennelijk voor andere ook niet altijd te zien dat ik ergens erg enthousiast over ben. Ik heb niet de neiging om alles op te kroppen, zeg wel wat me dwars zit maar heb daarbij moeite om mijn emoties onder woorden te brengen. Dus daar moet ik ook soms bewust mee bezig zijn.
Ik herken dus deels wat je zegt. Wat je ermee kan doen is dan natuurlijk wat moeilijker te zeggen. Daar ga ik over nadenken .
maandag 2 augustus 2010 om 19:55
Hallo, ik ben er weer even, wat wordt er veel geschreven! Ik las iets over de drop-pot op het werk, daar wil ik ook vanaf gaan blijven, of eigenlijk de chocolade-pot, niet door mij maar wel een beetje voor mij neergezet... Vandaag is het me in elk geval gelukt!
Capi, waarom zou je je fruit eigenlijk minderen? Dat is toch juist gezond. Ik moet wel zeggen dat ik niet alles heb gelezen.
Capi, waarom zou je je fruit eigenlijk minderen? Dat is toch juist gezond. Ik moet wel zeggen dat ik niet alles heb gelezen.
maandag 2 augustus 2010 om 21:43
Fruit is gezond, maar bevat ook veel fruitsuikers. Dat is dus dat alles-of-niets, ik neig er nu alweer naar om meteen helemaal niets meer te eten en alle vette en zoete dingen te schrappen. En dat is niet goed natuurlijk, dus dat wil ik ook voorkomen. Ik wil gewoon normaal kunnen eten, zonder iets niet te 'mogen'. Ik ga dus maar niet minderen met fruit voorlopig. Het is gezond, gezonder dan allerlei snaaivoer in ieder geval, dus ik moet gewoon fruit blijven eten. Misschien niet zo belachelijk veel als ik soms deed, maar drie of vier stuks moet toch zeker kunnen.
Ik heb best gezond gegeten vandaag (vanochtend crackers met magere smeerkaas, tussendoor wortel, radijs en rettich, tussen de middag een bruin pistoletje met aardbeien en een met een gekookt ei, en vanavond een roerbaksel van aubergine, courgette, ui, paprika, knoflook, tofuroerbakreepjes, kruiden en een klein beetje geraspte kaas), en ik heb net bij de thee 1 pennywafel op. Eéntje maar, terwijl ik er zonder dit topic waarschijnlijk vier of misschien zelfs wel acht opgegeten zou hebben. Ik moet nog leren dat ik niks neem bij de thee 's avonds, zeker op zo'n gewone doordeweekse dag is dat nergens voor nodig, maar ik vind het al goed van mezelf dat ik me zo goed heb kunnen beheersen. En als ik straks misschien toch nog trek krijg dan neem ik een bakje sojayoghurt met honing heb ik al bedacht. Misschien zelfs met een paar walnoten er door. Ik heb alles wat ik vandaag gegeten heb net in de eetmeter van het Voedingscentrum ingevuld en ik kom zelfs met die yoghurt (mèt honing en mèt noten) nog niet aan de 1500 kcal.
Met die eetmeter moet ik trouwens oppassen. Toen ik veganistisch at was dat hartstikke handig om te kijken of ik wel dagelijks aan alle benodigde voedingsstoffen kwam, maar de kans is heel groot dat ik doorschiet en probeer om zo min en vooral zo light mogelijk te eten. En dat is nu juist eens niet de bedoeling. Aan de ene kant wil ik 'm dus graag een tijdje bijhouden om te zien wat ik tekort kom en wat er beter kan, aan de andere kant ben ik daardoor misschien juist wel te obsessief met (niet-)eten bezig, en dat wil ik eigenlijk voorkomen.
Ik heb best gezond gegeten vandaag (vanochtend crackers met magere smeerkaas, tussendoor wortel, radijs en rettich, tussen de middag een bruin pistoletje met aardbeien en een met een gekookt ei, en vanavond een roerbaksel van aubergine, courgette, ui, paprika, knoflook, tofuroerbakreepjes, kruiden en een klein beetje geraspte kaas), en ik heb net bij de thee 1 pennywafel op. Eéntje maar, terwijl ik er zonder dit topic waarschijnlijk vier of misschien zelfs wel acht opgegeten zou hebben. Ik moet nog leren dat ik niks neem bij de thee 's avonds, zeker op zo'n gewone doordeweekse dag is dat nergens voor nodig, maar ik vind het al goed van mezelf dat ik me zo goed heb kunnen beheersen. En als ik straks misschien toch nog trek krijg dan neem ik een bakje sojayoghurt met honing heb ik al bedacht. Misschien zelfs met een paar walnoten er door. Ik heb alles wat ik vandaag gegeten heb net in de eetmeter van het Voedingscentrum ingevuld en ik kom zelfs met die yoghurt (mèt honing en mèt noten) nog niet aan de 1500 kcal.
Met die eetmeter moet ik trouwens oppassen. Toen ik veganistisch at was dat hartstikke handig om te kijken of ik wel dagelijks aan alle benodigde voedingsstoffen kwam, maar de kans is heel groot dat ik doorschiet en probeer om zo min en vooral zo light mogelijk te eten. En dat is nu juist eens niet de bedoeling. Aan de ene kant wil ik 'm dus graag een tijdje bijhouden om te zien wat ik tekort kom en wat er beter kan, aan de andere kant ben ik daardoor misschien juist wel te obsessief met (niet-)eten bezig, en dat wil ik eigenlijk voorkomen.
maandag 2 augustus 2010 om 21:51
Ik heb jullie allemaal gelezen maar ik ben te moe om heel uitgebreid te reageren.
@Capi, ziet er goed uit, je eetpatroon. En 1500 kcal is heel erg goed. Niet te weinig maar zeker niet te veel. Verstandige keuzes. Inderdaad lekker fruit blijven eten
Vandaag heb ik magere kwark met muesli op, 3 boterhammen met kaas, een pakje sultana, een bord rodekool met een kipburger en net een petitfourtje bij de koffie (visite en nog over van gister)
Nu heb ik een logeerhond, dus deze week lekker aan de wandel
@Capi, ziet er goed uit, je eetpatroon. En 1500 kcal is heel erg goed. Niet te weinig maar zeker niet te veel. Verstandige keuzes. Inderdaad lekker fruit blijven eten
Vandaag heb ik magere kwark met muesli op, 3 boterhammen met kaas, een pakje sultana, een bord rodekool met een kipburger en net een petitfourtje bij de koffie (visite en nog over van gister)
Nu heb ik een logeerhond, dus deze week lekker aan de wandel
maandag 2 augustus 2010 om 21:51
Sorry girls, beetje weinig tijd maar even voor jou Capi; 1500 calorieën is een beetje weinig. Probeer er 1800 van te maken of zo. Vul het aan met bijvoorbeeld avocado op brood of iets van noten (niet gefrituurd, geen coating zoals bij borrelnoten en geen zout) of zo. Dat je wel voldoende eet.
Fruit minderen is een prima voornemen, al kan rood fruit echt prima heb ik hier geleerd en blauw fruit ook (bosbessen bijvoorbeeld).
Fruit minderen is een prima voornemen, al kan rood fruit echt prima heb ik hier geleerd en blauw fruit ook (bosbessen bijvoorbeeld).
maandag 2 augustus 2010 om 22:04
Capi, als je een paar dagen je eten invult, lukt het al makkelijker om je eten op te plussen richting de 1500 cal. Al denk ik dat Leo gelijk heeft en je beter richting de 1800 kunt gaan. Ik weet ook niet hoe dat exact werkt ivm je metabolisme, maar hij staat voor mezelf al op mijn lijstje om morgen met mijn diëtiste te checken, evenals tips voor tussendoortjes. Als jullie nog eetvraagjes hebben, laat het even weten voor morgen 14:00. Dan probeer ik die
Mysteries ook te ontrafelen. Ik vind de meeste vragen/hobbels hier altijd wel fascinerend
Mysteries ook te ontrafelen. Ik vind de meeste vragen/hobbels hier altijd wel fascinerend
dinsdag 3 augustus 2010 om 08:36
Goedemorgen dames,
gister was ik druk en geen tijd gehad (gemaakt) om te te lezen of schrijven. Wat zijn er weer veel mooie dingen gezegd! Welkom aan de nieuwe dames. Ik besef me dat ik er maar zo'n beetje ingesneakt (is dat een woord?) ben en me niet echt heb voorgesteld. Dus bij deze een korte introductie van mij en mijn eetpatroon.
Hallo, ik ben Profoon.
28 Lentes jong en +/- 10 kilo te zwaar. Al sinds de middelbare school vind ik mezelf te stevig. Uiteraard was dat toen niet zo, alleen had ik maat 38 en mijn vriendinnen maat 34/36, dus was ik "dikker". In m'n studententijd ben ik behoorlijk aangekomen, want ik lust graag een biertje en houd niet erg van sporten. Ook daarna kwamen de kilo's er geleidelijk aan, elk jaar een beetje meer.
Na de bevalling van mijn dochtertje (leukste kind op aarde!) gingen de zwangerschapskilo's er vrij snel af, maar toen zag ik de cijfers op de weegschaal weer omhoog gaan! Ik was het zat en ben toen met weightwatchers 13 kilo afgevallen. Slanker dan ik in jáááren niet geweest was en helemaal blij. Gestopt met ww en inmiddels zit er weer 10 kilo bij.
En nu dus eten met m'n verstand. Ik ben er nog lang niet, maar al veel dingen gaan beter en ik heb alle vertrouwen dat het goed gaat komen. Ik heb mezelf beloofd om een lijstje met m'n voortgang te maken, ik zal dat hier ook plaatsen. Nu moet ik aan de slag!
gister was ik druk en geen tijd gehad (gemaakt) om te te lezen of schrijven. Wat zijn er weer veel mooie dingen gezegd! Welkom aan de nieuwe dames. Ik besef me dat ik er maar zo'n beetje ingesneakt (is dat een woord?) ben en me niet echt heb voorgesteld. Dus bij deze een korte introductie van mij en mijn eetpatroon.
Hallo, ik ben Profoon.
28 Lentes jong en +/- 10 kilo te zwaar. Al sinds de middelbare school vind ik mezelf te stevig. Uiteraard was dat toen niet zo, alleen had ik maat 38 en mijn vriendinnen maat 34/36, dus was ik "dikker". In m'n studententijd ben ik behoorlijk aangekomen, want ik lust graag een biertje en houd niet erg van sporten. Ook daarna kwamen de kilo's er geleidelijk aan, elk jaar een beetje meer.
Na de bevalling van mijn dochtertje (leukste kind op aarde!) gingen de zwangerschapskilo's er vrij snel af, maar toen zag ik de cijfers op de weegschaal weer omhoog gaan! Ik was het zat en ben toen met weightwatchers 13 kilo afgevallen. Slanker dan ik in jáááren niet geweest was en helemaal blij. Gestopt met ww en inmiddels zit er weer 10 kilo bij.
En nu dus eten met m'n verstand. Ik ben er nog lang niet, maar al veel dingen gaan beter en ik heb alle vertrouwen dat het goed gaat komen. Ik heb mezelf beloofd om een lijstje met m'n voortgang te maken, ik zal dat hier ook plaatsen. Nu moet ik aan de slag!
dinsdag 3 augustus 2010 om 09:36
O Profoon, we hebben ons allemaal nooit echt voorgesteld. Misschien leuk als ik dat ook eens doe?
Ik ben 41 (op 25 augustus word ik 42), getrouwd, moeder van een 6 jarige dochter, actrice/schrijfster (formats en scenario's) van beroep en sinds een jaar of 10 echt flink aan de overgewichtige. Ik moet zeker 40 kilo afvallen wil ik weer een gezond en 'normaal' gewicht hebben.
Sinds 6 jaar schrijf ik op het Vivaforum, niet meer zo fanatiek maar nog steeds met veel plezier.
Jullie zijn mijn nieuwe thuishaven en ik ben blij dat ik hier mee begonnen ben.
Ik ben 41 (op 25 augustus word ik 42), getrouwd, moeder van een 6 jarige dochter, actrice/schrijfster (formats en scenario's) van beroep en sinds een jaar of 10 echt flink aan de overgewichtige. Ik moet zeker 40 kilo afvallen wil ik weer een gezond en 'normaal' gewicht hebben.
Sinds 6 jaar schrijf ik op het Vivaforum, niet meer zo fanatiek maar nog steeds met veel plezier.
Jullie zijn mijn nieuwe thuishaven en ik ben blij dat ik hier mee begonnen ben.
dinsdag 3 augustus 2010 om 09:49
quote:hennameis schreef op 02 augustus 2010 @ 13:23:
maar dit soort dingen voel ik nog niet, ik vind van mezelf dat ik gezond moet gaan eten en belangrijk voor mij is toch wel dat ik echt wil afvallen, maar ik zie nog niet dat het ook echt beter voor me is, waarom zou ik anders toch nog zo vaak de fout ingaan.
Herkenning hoor.
Het heeft bij mij lang geduurd voor ik niet alleen wist dat ik gezond moest gaan eten, omdat dat simpelweg beter voor me is maar ook omdat het om míj gaat, om ik, om mezelf, die gezond moet zijn en blijven omdat ik 100 wil worden, mijn kind wil zien trouwen en oma worden. Omdat er mensen zijn die zich geen raad weten zonder mij, omdat ik belangrijk ben. Niet alleen voor mijn allernaasten maar zelfs voor hen dáárnaast nog.
Daar komt nog bij dat ik voor mezelf belangrijk ben. Ik hou van het leven, ik hang er aan, ik geniet er van, ik wil niet bedlegerig worden, ik wil niet doodgaan aan hartfalen, ik wil zéker weten dat ik er álles aan gedaan heb om lang te leven.
Eten is brandstof. Je hebt het nodig. Maar elk voedingsmiddel wat je eet, gewoon omdat het lekker smaakt, kan op de lange termijn problemen veroorzaken. Niet 'normaal eten', zoals brood, groenten, vlees, vis, fruit etc. maar de extra's die je jezelf toestaat, waar je jezelf mee troost, verwent enzovoort. Dat is doorgaans eten waar je lichaam meer last dan lust van heeft. Het smaakt goed, het geeft je op het moment zelf een fijn gevoel maar dat maakt al snel plaats voor een rotgevoel, zowel mentaal als fysiek, als je er zwaarder van wordt, of als je gewoon voelt dat het niet goed voor je is.
Daarom leer ik nu weer eten als een peuter. Gezond en 'normaal' eten wat ik nodig heb, wanneer ik het nodig heb en bij wijze van uitzondering iets te snoepen of te snacken. Niet omdat ik niet mág maar omdat ik wíl dat ik gezond blijf, omdat ik moet zorgen dat mijn lichaam en mijn verstand één zijn en niet twee gescheiden componenten. Dat wat mijn gevoel nodig heeft is niet noodzakelijk altijd wat goed is voor mijn lichaam en dát heb ik nu geleerd. Dat mijn gevoel vaak geen goede raadgever is als het om eten gaat.
Ook jij bent aan het leren en ik denk dat je het kunt leren, als je het wil en misschien kan dat pas als je weet waarom je niet voelt waaróm jij nog niet voelt dat gezond eten werkelijk het beste is voor jou, met wie je je hele leven nog door moet.
maar dit soort dingen voel ik nog niet, ik vind van mezelf dat ik gezond moet gaan eten en belangrijk voor mij is toch wel dat ik echt wil afvallen, maar ik zie nog niet dat het ook echt beter voor me is, waarom zou ik anders toch nog zo vaak de fout ingaan.
Herkenning hoor.
Het heeft bij mij lang geduurd voor ik niet alleen wist dat ik gezond moest gaan eten, omdat dat simpelweg beter voor me is maar ook omdat het om míj gaat, om ik, om mezelf, die gezond moet zijn en blijven omdat ik 100 wil worden, mijn kind wil zien trouwen en oma worden. Omdat er mensen zijn die zich geen raad weten zonder mij, omdat ik belangrijk ben. Niet alleen voor mijn allernaasten maar zelfs voor hen dáárnaast nog.
Daar komt nog bij dat ik voor mezelf belangrijk ben. Ik hou van het leven, ik hang er aan, ik geniet er van, ik wil niet bedlegerig worden, ik wil niet doodgaan aan hartfalen, ik wil zéker weten dat ik er álles aan gedaan heb om lang te leven.
Eten is brandstof. Je hebt het nodig. Maar elk voedingsmiddel wat je eet, gewoon omdat het lekker smaakt, kan op de lange termijn problemen veroorzaken. Niet 'normaal eten', zoals brood, groenten, vlees, vis, fruit etc. maar de extra's die je jezelf toestaat, waar je jezelf mee troost, verwent enzovoort. Dat is doorgaans eten waar je lichaam meer last dan lust van heeft. Het smaakt goed, het geeft je op het moment zelf een fijn gevoel maar dat maakt al snel plaats voor een rotgevoel, zowel mentaal als fysiek, als je er zwaarder van wordt, of als je gewoon voelt dat het niet goed voor je is.
Daarom leer ik nu weer eten als een peuter. Gezond en 'normaal' eten wat ik nodig heb, wanneer ik het nodig heb en bij wijze van uitzondering iets te snoepen of te snacken. Niet omdat ik niet mág maar omdat ik wíl dat ik gezond blijf, omdat ik moet zorgen dat mijn lichaam en mijn verstand één zijn en niet twee gescheiden componenten. Dat wat mijn gevoel nodig heeft is niet noodzakelijk altijd wat goed is voor mijn lichaam en dát heb ik nu geleerd. Dat mijn gevoel vaak geen goede raadgever is als het om eten gaat.
Ook jij bent aan het leren en ik denk dat je het kunt leren, als je het wil en misschien kan dat pas als je weet waarom je niet voelt waaróm jij nog niet voelt dat gezond eten werkelijk het beste is voor jou, met wie je je hele leven nog door moet.
dinsdag 3 augustus 2010 om 09:50
quote:Profoon schreef op 03 augustus 2010 @ 09:44:
Leo, ik geloof niet dat jij echt introductie nodig hebt, toch? Volgens mij ben jij één van de meest bekende forummers hier. Een echte BV-er!! (Bekende Vivaforummer)
Nah ja, voor de vorm dan maar....
En volgens mij weten veel nieuwe forummers niet wie ik ben hoor, ik ben lang niet meer zo 'popi' als ik was.
Leo, ik geloof niet dat jij echt introductie nodig hebt, toch? Volgens mij ben jij één van de meest bekende forummers hier. Een echte BV-er!! (Bekende Vivaforummer)
Nah ja, voor de vorm dan maar....
En volgens mij weten veel nieuwe forummers niet wie ik ben hoor, ik ben lang niet meer zo 'popi' als ik was.
dinsdag 3 augustus 2010 om 10:48
Zal ik ook maar even dan?
Ben Vlam, nu zo'n 4 jaar actief op het forum. Ik ben 35 jaar, sinds een jaar alleenstaand, een dochter van 4 en een zoon van 6. Werk parttime in het basisonderwijs. Schommel met mijn gewicht meestal rond de 65 bij een lengte van 1.68, maar nu zit ik tegen de 70 aan. Ben bezig mijn nieuwe leven vorm te geven en daarbij hoort voor mijn gevoel een gezondere leefstijl. En graag die 5 kilo er weer af...
Ben Vlam, nu zo'n 4 jaar actief op het forum. Ik ben 35 jaar, sinds een jaar alleenstaand, een dochter van 4 en een zoon van 6. Werk parttime in het basisonderwijs. Schommel met mijn gewicht meestal rond de 65 bij een lengte van 1.68, maar nu zit ik tegen de 70 aan. Ben bezig mijn nieuwe leven vorm te geven en daarbij hoort voor mijn gevoel een gezondere leefstijl. En graag die 5 kilo er weer af...
...
dinsdag 3 augustus 2010 om 11:05
Oh, zal ik mij dan ook even introduceren?
Ik ben 30 jaar, woon samen met een hele lieve man (deze doe ik niet meer weg ) en heb over een week, exact 6 jaar geleden een gastric bypass uit laten voeren in België (maagverkleining en darmomlegging) en ben van 145 kilo afgevallen naar 75 kilo. Inmiddels weeg ik rond de 82/83 kilo en wil graag een paar kilo afvallen om onder de 80 te zitten. Psychisch... voel ik me lekkerder.
Dankzij de operatie kon ik geen suikers of vetten verdragen. Inmiddels is mijn lijf gewend aan de verkleining en darmomlegging zodat ik weer meer suiker en vetten kan verdragen. Dus ik moet het weer helemaal zelf doen.
Ik ben 30 jaar, woon samen met een hele lieve man (deze doe ik niet meer weg ) en heb over een week, exact 6 jaar geleden een gastric bypass uit laten voeren in België (maagverkleining en darmomlegging) en ben van 145 kilo afgevallen naar 75 kilo. Inmiddels weeg ik rond de 82/83 kilo en wil graag een paar kilo afvallen om onder de 80 te zitten. Psychisch... voel ik me lekkerder.
Dankzij de operatie kon ik geen suikers of vetten verdragen. Inmiddels is mijn lijf gewend aan de verkleining en darmomlegging zodat ik weer meer suiker en vetten kan verdragen. Dus ik moet het weer helemaal zelf doen.
dinsdag 3 augustus 2010 om 11:07
Ohja, en ik ben 181 lang.
En op dit moment staat er een lamsboutje te pruttelen die ik lekker gekruid hebt met salie, tijm, rozemarijn en honing
Leo, heb je nog courgettesoep gemaakt gister of staat die later deze week gepland?
Vanmorgen stond ik op de weegschaal, zoals bijna elke dag, maar de batterijen zijn leeg. En dan heb ik dus gelijk stress. Belachelijk. Ik ga toch een maand zonder weegschaal doen. Kijken of ik dat vol hou...
En op dit moment staat er een lamsboutje te pruttelen die ik lekker gekruid hebt met salie, tijm, rozemarijn en honing
Leo, heb je nog courgettesoep gemaakt gister of staat die later deze week gepland?
Vanmorgen stond ik op de weegschaal, zoals bijna elke dag, maar de batterijen zijn leeg. En dan heb ik dus gelijk stress. Belachelijk. Ik ga toch een maand zonder weegschaal doen. Kijken of ik dat vol hou...
dinsdag 3 augustus 2010 om 11:14
Ben terug van een weekendje weg met BBQ en 2x gebak. Heb ervan genoten en heb niet alle remmen los gegooid omdat ik toch al had gezondigd. Met lijnen doe ik dat wel, maar nu ik verstandig eet niet - er is echt verschil!
Zal ik me ook even voorstellen dan?
32 jaar, getrouwd en sinds feb 2010 moeder van een dochter. Ben 1.67 en weeg 75 kilo (was 80 een paar weken terug) en wil er nog minimaal 5 kilo afhebben voordat mijn dochter een jaar wordt.
Zal ik me ook even voorstellen dan?
32 jaar, getrouwd en sinds feb 2010 moeder van een dochter. Ben 1.67 en weeg 75 kilo (was 80 een paar weken terug) en wil er nog minimaal 5 kilo afhebben voordat mijn dochter een jaar wordt.
