Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
zondag 1 augustus 2010 om 19:40
quote:Swhite schreef op 01 augustus 2010 @ 19:31:
Gats, kan ik me voorstellen! Toch nog even doorzoeken thuis? Of is ze er mee weg geweest?Ze is in de tuin en in de speeltuin hier tegenover geweest. Maar normaal weet ze heel goed waar ze hem heeft verstopt. Dit keer heeft ze volgens mij echt geen flauw idee!
Gats, kan ik me voorstellen! Toch nog even doorzoeken thuis? Of is ze er mee weg geweest?Ze is in de tuin en in de speeltuin hier tegenover geweest. Maar normaal weet ze heel goed waar ze hem heeft verstopt. Dit keer heeft ze volgens mij echt geen flauw idee!
...
zondag 1 augustus 2010 om 19:44
We hebben hier geen Boni maar morgen zal ik eens naar de Lidl voor een courgette.
Goh, geinig, een hele nieuwe groente ervaring!
Swhite, overfrites moet je minstens (echt minstens!) twee keer zo lang in de oven laten liggen dan op de verpakking staat.
Ik laat ze wel 40 minuten liggen bakken en dan zo nu en dan draaien.
Ik do de oven trouwens ook wel eens 10 graden hoger dan aangegeven. Aardappelen moeten gewoon heel heet worden gemaakt om lekker knapperig te worden zonder frituur.
Wat ook lekker is.....dit!
Goh, geinig, een hele nieuwe groente ervaring!
Swhite, overfrites moet je minstens (echt minstens!) twee keer zo lang in de oven laten liggen dan op de verpakking staat.
Ik laat ze wel 40 minuten liggen bakken en dan zo nu en dan draaien.
Ik do de oven trouwens ook wel eens 10 graden hoger dan aangegeven. Aardappelen moeten gewoon heel heet worden gemaakt om lekker knapperig te worden zonder frituur.
Wat ook lekker is.....dit!
zondag 1 augustus 2010 om 19:46
quote:Nijntje schreef op 01 augustus 2010 @ 19:23:
Mag ik dan nog wat opmerken, nu ik hier toch ben?
Als je dan toch een bonbon of toffee gaat eten waar honderden calorieen in zitten, geniet er dan gewoon extra bewust van. Dat heb ik geleerd op de mindfulnesscursus. Gewoon echt met je ogen dicht die zoete ervaring door je mond laten gaan, helemaal bewust van wat je proeft, waar je het precies proeft (achterin meer dan voorin je mond), smaak, structuur, etc. Heerlijk.
Doe jij dat Nijn? Ik probeer het ook zo te doen bij wat ik eet, als het extreem lekker is. Bewuster en zo....
Is het wat voor mij, dat mindfullness?
Of word ik daar driftig van, zoals van NLP?
Mag ik dan nog wat opmerken, nu ik hier toch ben?
Als je dan toch een bonbon of toffee gaat eten waar honderden calorieen in zitten, geniet er dan gewoon extra bewust van. Dat heb ik geleerd op de mindfulnesscursus. Gewoon echt met je ogen dicht die zoete ervaring door je mond laten gaan, helemaal bewust van wat je proeft, waar je het precies proeft (achterin meer dan voorin je mond), smaak, structuur, etc. Heerlijk.
Doe jij dat Nijn? Ik probeer het ook zo te doen bij wat ik eet, als het extreem lekker is. Bewuster en zo....
Is het wat voor mij, dat mindfullness?
Of word ik daar driftig van, zoals van NLP?
zondag 1 augustus 2010 om 19:50
Vlam, wat ruk van die bril!
Hoe oud is je dochter?
Pizza en patat, volgens mij is dat even goed of niet goed maar de helft, dat moet kunnen.
Mijn beste vriendin viel af terwijl ze minstens een keer per week pizza at, een hele dikbelegde, van de V&D maar daar dan de helft van.
Dadels met roomkaas, is dat lekker? Nooit gegeten maar het ziet er aantrekkelijk uit.
Ik ga binnenkort een bagle met roomkaas en zalm eten + mijn onvolprezen visdressing er op met citroen, soyasaus en knoflook. En dan rode uienringen er op, heel dun. Kan er nu al naar uitkijken!
Hoe oud is je dochter?
Pizza en patat, volgens mij is dat even goed of niet goed maar de helft, dat moet kunnen.
Mijn beste vriendin viel af terwijl ze minstens een keer per week pizza at, een hele dikbelegde, van de V&D maar daar dan de helft van.
Dadels met roomkaas, is dat lekker? Nooit gegeten maar het ziet er aantrekkelijk uit.
Ik ga binnenkort een bagle met roomkaas en zalm eten + mijn onvolprezen visdressing er op met citroen, soyasaus en knoflook. En dan rode uienringen er op, heel dun. Kan er nu al naar uitkijken!
zondag 1 augustus 2010 om 19:52
quote:eleonora schreef op 01 augustus 2010 @ 19:46:
[...]
Doe jij dat Nijn? Ik probeer het ook zo te doen bij wat ik eet, als het extreem lekker is. Bewuster en zo....
Is het wat voor mij, dat mindfullness?
Of word ik daar driftig van, zoals van NLP?
Ik doe het niet altijd hoor Leo. Maar wel als ik iets heel erg lekker vind, zoals slagroomvla. Hmmmmmmmmm.
Mindfulness, ik vond het heel erg leuk. Het slop is inmiddels weer een beetje in het mediteren geraakt, maar ik doe nog wel af en toe een korte meditatie: eerst even bewust ademhalen. Vervolgens mezelf afvragen hoe ik me voel, fysiek en geestelijk, en wat mijn gedachten zijn. Even heel bewust zijn dus.
Of het iets voor jou is, qua je aversie tegen NLP...? Kweenie. Ik moest wel een paar keer slikken toen ik die swamie trainer zag zitten in zijn zelfgebreide bloes en klankschaal. In gedachten hoorde ik PP roepen: waar zijn de rijstekoeken!? Dus sja, dat zal jij ook wel hebben schat ik... Verder is het heerlijk hoor. Lekker rustig voor de mind.
[...]
Doe jij dat Nijn? Ik probeer het ook zo te doen bij wat ik eet, als het extreem lekker is. Bewuster en zo....
Is het wat voor mij, dat mindfullness?
Of word ik daar driftig van, zoals van NLP?
Ik doe het niet altijd hoor Leo. Maar wel als ik iets heel erg lekker vind, zoals slagroomvla. Hmmmmmmmmm.
Mindfulness, ik vond het heel erg leuk. Het slop is inmiddels weer een beetje in het mediteren geraakt, maar ik doe nog wel af en toe een korte meditatie: eerst even bewust ademhalen. Vervolgens mezelf afvragen hoe ik me voel, fysiek en geestelijk, en wat mijn gedachten zijn. Even heel bewust zijn dus.
Of het iets voor jou is, qua je aversie tegen NLP...? Kweenie. Ik moest wel een paar keer slikken toen ik die swamie trainer zag zitten in zijn zelfgebreide bloes en klankschaal. In gedachten hoorde ik PP roepen: waar zijn de rijstekoeken!? Dus sja, dat zal jij ook wel hebben schat ik... Verder is het heerlijk hoor. Lekker rustig voor de mind.
zondag 1 augustus 2010 om 19:55
Hmm, die aardappeltjes zien er inderdaad ook lekker uit! Ga ik zeker een keer proberen.
Courgettesoep maak ik ook altijd met 2 courgettes in plakjes gesneden, 1 ui, teentje knoflook en bouillon van 2 groente-bouillonblokjes. Bouillon maken, alle groente e.d. bakken, dan bij de bouillon gooien, doorkoken en dan pureren. Klaar!
Eventueel daarna zalmsnippers, room/griekse yoghurt of citroensap en basilicum.. (niet alles, keuze is key) Jum!
Courgettesoep maak ik ook altijd met 2 courgettes in plakjes gesneden, 1 ui, teentje knoflook en bouillon van 2 groente-bouillonblokjes. Bouillon maken, alle groente e.d. bakken, dan bij de bouillon gooien, doorkoken en dan pureren. Klaar!
Eventueel daarna zalmsnippers, room/griekse yoghurt of citroensap en basilicum.. (niet alles, keuze is key) Jum!
When in doubt, add glitter.
zondag 1 augustus 2010 om 20:06
quote:Norre schreef op 01 augustus 2010 @ 19:51:
Mag ik ook meeschrijven?
Jij mag alles, dat weet je.
quote: Ik eet heel ongezond. De laatste weken is het echt bizar. En weinig, veel te weinig. Ik ben slank, lang en kan alles eten. Zo iemand dus. Maar ik eet niet genoeg en ik eet niet gezond. Ik sla vaak maaltijden over en neem (nu het vakantie is en de kids nogal uithuizig zijn) vaak niet eens de moeite om er voor te gaan zitten. En dat zie ik aan mijn lichaam, aan mijn huid en ik voel het in mijn zijn. Zit niet lekker in mijn vel.
Zit, as we speak, uit een beker Ben & Jerry's te scheppen terwijl ik bij het avondeten welgeteld één broodje heb gegeten. En dan ga ik, in de lijn der verwachting, straks weer snaaien vanwege honger.
Nah meid, dan ben je hier goed hoor. Voor de een is het hier belangrijk om gewicht te verliezen (voor mij zelf ook dus), voor anderen gaat het puur om een gezond eetpatroon ontwikkelen maar de bindende factor is wel de gezondheid van een ieder hier.
Begin eens met elke dag tenminste drie keer te eten. Al is het niet veel, begin de dag met een ontbijt. Crackers, yoghurt met muesli (geen cruesli dat is veel te zoet en suikerig!), bruinbrood of alleen fruit (als je geen ontbijter bent is dat echt een tip). Gewoon doen en eten, ook als je niet zo veel honger hebt.
Bij de lunch ook, gewoon eten, brood, soep met brood, salade, you name it. Kies voor beleg zonder al te veel vet, daar wordt je zo moe van, van veel vet. Probeer de aangemaakte salades links te laten liggen. Heb je daar behoefte aan, aan zalmsalade of zo, maak het dan zelf en beperk de hoeveelheid mayonaise of vervang die door fritessaus (scheelt zowat de helft in vet). Gebruik als het kan verse spullen. Snij eens een avocado open en leg die op je brood met zeezout en knoflookpeper, heerlijk. Plakje kipfilet er onder of zo.
Avondeten, ook doen. Al is het maar een beetje, zorg dat je vezels binnenkrijgt, verse groenten, goed vlees, ook vaak vis, nah ja, je weet het waarschijnlijk best allemaal.
Maar geen maaltijden meer overslaan. Eet fruit als je geen honger in brood of soep hebt maar eet wel. Hou dat lijf aan de gang, die darmen aan het werk.
Waarschijnlijk is het allemaal bekend voor je wat ik schrijf maar het helpt mij om het af en toe weer te lezen en me er weer bewust van te zijn. Ik hoop jou ook.
Mag ik ook meeschrijven?
Jij mag alles, dat weet je.
quote: Ik eet heel ongezond. De laatste weken is het echt bizar. En weinig, veel te weinig. Ik ben slank, lang en kan alles eten. Zo iemand dus. Maar ik eet niet genoeg en ik eet niet gezond. Ik sla vaak maaltijden over en neem (nu het vakantie is en de kids nogal uithuizig zijn) vaak niet eens de moeite om er voor te gaan zitten. En dat zie ik aan mijn lichaam, aan mijn huid en ik voel het in mijn zijn. Zit niet lekker in mijn vel.
Zit, as we speak, uit een beker Ben & Jerry's te scheppen terwijl ik bij het avondeten welgeteld één broodje heb gegeten. En dan ga ik, in de lijn der verwachting, straks weer snaaien vanwege honger.
Nah meid, dan ben je hier goed hoor. Voor de een is het hier belangrijk om gewicht te verliezen (voor mij zelf ook dus), voor anderen gaat het puur om een gezond eetpatroon ontwikkelen maar de bindende factor is wel de gezondheid van een ieder hier.
Begin eens met elke dag tenminste drie keer te eten. Al is het niet veel, begin de dag met een ontbijt. Crackers, yoghurt met muesli (geen cruesli dat is veel te zoet en suikerig!), bruinbrood of alleen fruit (als je geen ontbijter bent is dat echt een tip). Gewoon doen en eten, ook als je niet zo veel honger hebt.
Bij de lunch ook, gewoon eten, brood, soep met brood, salade, you name it. Kies voor beleg zonder al te veel vet, daar wordt je zo moe van, van veel vet. Probeer de aangemaakte salades links te laten liggen. Heb je daar behoefte aan, aan zalmsalade of zo, maak het dan zelf en beperk de hoeveelheid mayonaise of vervang die door fritessaus (scheelt zowat de helft in vet). Gebruik als het kan verse spullen. Snij eens een avocado open en leg die op je brood met zeezout en knoflookpeper, heerlijk. Plakje kipfilet er onder of zo.
Avondeten, ook doen. Al is het maar een beetje, zorg dat je vezels binnenkrijgt, verse groenten, goed vlees, ook vaak vis, nah ja, je weet het waarschijnlijk best allemaal.
Maar geen maaltijden meer overslaan. Eet fruit als je geen honger in brood of soep hebt maar eet wel. Hou dat lijf aan de gang, die darmen aan het werk.
Waarschijnlijk is het allemaal bekend voor je wat ik schrijf maar het helpt mij om het af en toe weer te lezen en me er weer bewust van te zijn. Ik hoop jou ook.
zondag 1 augustus 2010 om 20:08
quote:Norre schreef op 01 augustus 2010 @ 19:58:
Misschien hoor ik hier toch niet thuis. Wil wel bewust eten, maar heb geen overgewicht...
Niet iedereen heeft hier overgewicht hoor.
Maar als je je niet thuisvoelt omdat het daar wel vaak over gaat, dan is dit misschien niet de plek.
Er is nog een ander gezond eten topic zag ik, vandaag geopend volgens mij......
Misschien hoor ik hier toch niet thuis. Wil wel bewust eten, maar heb geen overgewicht...
Niet iedereen heeft hier overgewicht hoor.
Maar als je je niet thuisvoelt omdat het daar wel vaak over gaat, dan is dit misschien niet de plek.
Er is nog een ander gezond eten topic zag ik, vandaag geopend volgens mij......
zondag 1 augustus 2010 om 20:14
Hoi,
Ben vandaag net gaan schrijven in het nieuwe topic Niet_afvallen_wel_gezond_eten maar dit al bestaande topic lijkt me ook wel gezellig.
Ik wil niet afvallen, ben juist dun, maar wil wel wat gezonder gaan eten (bv niet zoveel snoepen). En daarnaast ook meer bewegen/sporten. Ik zal eerst eens verder lezen in het topic!
Wat Norre schrijft is wel echt verontrustend... waarom eet je zo slecht? Komt het vooral als je alleen eet? Ik denk dat je weer moet leren genieten van lekker eten. Waardoor koken de moeite waard is. Het begint bij goed boodschappen doen, en misschien wat inspiratie opdoen op recepten sites (ik kijk soms op ah.nl).
Ben vandaag net gaan schrijven in het nieuwe topic Niet_afvallen_wel_gezond_eten maar dit al bestaande topic lijkt me ook wel gezellig.
Ik wil niet afvallen, ben juist dun, maar wil wel wat gezonder gaan eten (bv niet zoveel snoepen). En daarnaast ook meer bewegen/sporten. Ik zal eerst eens verder lezen in het topic!
Wat Norre schrijft is wel echt verontrustend... waarom eet je zo slecht? Komt het vooral als je alleen eet? Ik denk dat je weer moet leren genieten van lekker eten. Waardoor koken de moeite waard is. Het begint bij goed boodschappen doen, en misschien wat inspiratie opdoen op recepten sites (ik kijk soms op ah.nl).
zondag 1 augustus 2010 om 20:16
quote:Zima schreef op 30 juli 2010 @ 16:01:
Kumbayamen! Dank voor je relativerende post. En het hielp ook heel erg door hier even heel erg te klagen en mezelf te uiten. Irl probeer ik dan een powerwoman te blijven.
Ik ben net uit een regelrechte feel good movie gestapt. Ik ben nog aan het oefenen op mijn killerheels, maar heb hierin nog een langere weg te gaan dan met verstandig eten. Ik kwam dus vanmiddag op mijn killerheels de kapsalon binnengestrompeld. Kapster kijkt mij aan en vraagt of ik zweepslag heb. Eeeh nee, killerheels. We moesten heel hard lachen en hielden een klaagzang over het dragen van onmogelijke schoenen. Er zat een oud dametje met krullers op haar hoofd, kapster vraagt of ze vroeger ook op hoge hakken heeft gelopen. Dametje mijmert en vertelt dat ze altijd op pumps liep, omdat haar man dat zo mooi vond. Resoluut eist ze mijn schoenen op voor een lesje lopen op hoge hakken. Met haar 80+ paradeert ze ferm door de kapsalon en giechelt dat haar dochter het maar niet moet zien, die zou zich direct zorgen maken om gebroken heupen... Met zijn allen lachen we tot de tranen over onze wangen lopen. Dan zegt het dametje: dank je wel meisjes. Mijn man is 3 maanden geleden overleden en het is voor het eerst dat ik weer echt kan lachen...
Toen realiseerde ik me waar echte schoonheid en puur geluk in zit... En dat wilde ik toch even met jullie delen!
Hier moest ik toch wel even om huilen. Wat een lief en mooi verhaal!
Ik schrijf mee in het 100+-topic maar vind het toch wel leuk om hier af en toe mee te lezen. Ik vind het mooi om te lezen dat jullie elkaar zo steunen.
*breekt weer uit*
Kumbayamen! Dank voor je relativerende post. En het hielp ook heel erg door hier even heel erg te klagen en mezelf te uiten. Irl probeer ik dan een powerwoman te blijven.
Ik ben net uit een regelrechte feel good movie gestapt. Ik ben nog aan het oefenen op mijn killerheels, maar heb hierin nog een langere weg te gaan dan met verstandig eten. Ik kwam dus vanmiddag op mijn killerheels de kapsalon binnengestrompeld. Kapster kijkt mij aan en vraagt of ik zweepslag heb. Eeeh nee, killerheels. We moesten heel hard lachen en hielden een klaagzang over het dragen van onmogelijke schoenen. Er zat een oud dametje met krullers op haar hoofd, kapster vraagt of ze vroeger ook op hoge hakken heeft gelopen. Dametje mijmert en vertelt dat ze altijd op pumps liep, omdat haar man dat zo mooi vond. Resoluut eist ze mijn schoenen op voor een lesje lopen op hoge hakken. Met haar 80+ paradeert ze ferm door de kapsalon en giechelt dat haar dochter het maar niet moet zien, die zou zich direct zorgen maken om gebroken heupen... Met zijn allen lachen we tot de tranen over onze wangen lopen. Dan zegt het dametje: dank je wel meisjes. Mijn man is 3 maanden geleden overleden en het is voor het eerst dat ik weer echt kan lachen...
Toen realiseerde ik me waar echte schoonheid en puur geluk in zit... En dat wilde ik toch even met jullie delen!
Hier moest ik toch wel even om huilen. Wat een lief en mooi verhaal!
Ik schrijf mee in het 100+-topic maar vind het toch wel leuk om hier af en toe mee te lezen. Ik vind het mooi om te lezen dat jullie elkaar zo steunen.
*breekt weer uit*
zondag 1 augustus 2010 om 20:25
zondag 1 augustus 2010 om 20:29
Norre, je bent hier ook van harte welkom hoor! Ik heb ook geen officieel overgewicht, al wil ik wel wat kwijt. Maar het mooie is dat het hier niet om gewicht gaat, maar om de mooie kant van eten, wat eten voor je kan doen, wat slecht eten met je kan doen, wat de oorzaak kan zijn dat je je lijf zo verwaarloost. Afslanken is maar een bijkomend voordeel van het gezonder eten! Genieten van gezond, gezond is een beloning voor je lichaam, geen opgave. Maar voel jij je meer thuis op het nieuwere topic, dan schrijf je daar en lees je lekker mee. Of je schrijft op beiden en kijkt waar je je thuis voelt. Maar ook hier ben je uiteraard van harte welkom!
...
zondag 1 augustus 2010 om 22:32
Vrijdag kwam ik, geheel bij toeval, op het topic 'Veroordeel jij dikke mensen?" terecht. En pfff, wat was dat confronterend! Ik heb daar ook een bericht geschreven:quote:Capibara schreef op 30 juli 2010 @ 17:25:
Ik heb net het grootste deel van dit topic gelezen, en de tranen lopen inmiddels over mijn wangen. Ik ben te dik. Véél te dik. Alleen had ik het, net als Hermes, zelf pas in de gaten toen het al veel te ver was. Ik ben na het overlijden van mijn vader binnen een jaar van een bmi van 23 naar een bmi van 37 gegaan. Vreselijk ongezond, ik weet het, maar ik heb blijkbaar onbewust geprobeerd mijn verdriet weg te eten. En ik merkte wel dat mijn kleding me niet meer paste, maar ik stond er eigenlijk niet echt bij stil waarom dat was, ik had wel andere dingen aan mijn hoofd. Dus ik groeide en groeide. En nu, vele jaren later, zitten die kilo's er nog steeds aan.
Ik voel me niet dik; ik voel mezelf een slanke vrouw, gevangen in een veel te dik lichaam. Als ik mezelf toevallig in een etalageruit zie schrik ik. Ik heb een hekel aan foto's van mezelf omdat ik dan extra geconfronteerd word met hoe anderen mij zien, mijn lichaam. Alles in me schreeuwt: "Dit ben ik niet, dit wil ik niet zijn!". En toch is het de realiteit, al twaalf jaar lang. Ik heb de kracht niet om het te veranderen, ik heb geen doorzettingsvermogen. En toch weet ik dat ik dat wel zou moeten hebben, al was het alleen maar omdat dit overgewicht zó ontzettend slecht voor mijn gezondheid is. Ik heb nu nog geen klachten, maar het is natuurlijk gewoon afwachten tot ik suiker ontwikkel of last begin te krijgen van mijn knieën.
Dit topic is ook confronterend. Het wordt misschien tijd dat ik mijn kop uit het zand haal.
Eleonora, die lieve, wijze Leo, reageerde hierop door me op dit topic te wijzen. Ik heb inmiddels heel veel gelezen, van zowel het eerste deel als dit tweede deel, en ik besef nu nog meer dan voor het weekend dat ik echt iets aan mijn overgewicht moet doen.
Het verhaal wat ik vrijdag schreef was niet helemaal volledig. Ik ben in die twaalf jaar ook een tijdje wat dunner geweest. Ik at destijds veganistisch, werd door mijn toenmalige partner meegesleept om te gaan hardlopen, at bewuster dan ik ooit gedaan heb. En verloor meer dan vijfentwintig kilo in een jaar tijd. Tot die relatie uitging. Ik belandde in een vreselijke dip en begon weer meer te eten dan goed voor me was. Weer dat wegdrukken van mijn gevoel, het wegeten van mijn verdriet. Eten om het verdriet maar niet te hoeven voelen. Ik raakte geblesseerd waardoor er niets meer van het hardlopen kwam, waardoor mijn conditie kelderde en ik er uiteindelijk helemaal geen zin meer in had. Ik ontmoette mijn huidige partner die gewoon vlees at, en we besloten als compromis allebei vegetarisch te gaan eten. Maar dat betekende ook dat ik weer kaas en candybars kon eten, en dat was weer het begin van het einde; de kilo's vlogen er weer aan en inmiddels ben ik zwaarder dan ik ooit geweest ben. Tijd om er iets aan te doen! Dit topic lijkt me daarvoor een mooi begin.
Ik herken zóveel van wat ik hier de afgelopen dagen heb gelezen. Het geen maat kunnen houden, het altijd teveel eten, het snoepen en snaaien. De onbedwingbare behoefte aan zoet, aan vet, aan lekker eten. Ik wéét hoe slecht het allemaal voor me is, maar ik vind ook alles veel te lekker.
De afgelopen dagen waren we een weekendje weg. En onze weekendjes weg bestaan voor een groot deel uit lekker eten. Veel eten. Ongegeneerd genieten. Eten is namelijk niet alleen een manier om mijn verdriet te onderdrukken, maar ook om mezelf te belonen, om te vieren dat het gezellig is. Dat moet anders. Ik heb me al vaker voorgenomen om gezonder te gaan eten, maar ik denk dat ik er nu maar eens serieus mee aan de slag moet. Daarom wil ik ook graag mee gaan schrijven op dit topic. Er worden hier wijze dingen gezegd waar ik veel aan kan hebben. Ik hoop dat ik de knop nu eindelijk eens kan omzetten, ik ga in ieder geval mijn best doen!
Ik heb net het grootste deel van dit topic gelezen, en de tranen lopen inmiddels over mijn wangen. Ik ben te dik. Véél te dik. Alleen had ik het, net als Hermes, zelf pas in de gaten toen het al veel te ver was. Ik ben na het overlijden van mijn vader binnen een jaar van een bmi van 23 naar een bmi van 37 gegaan. Vreselijk ongezond, ik weet het, maar ik heb blijkbaar onbewust geprobeerd mijn verdriet weg te eten. En ik merkte wel dat mijn kleding me niet meer paste, maar ik stond er eigenlijk niet echt bij stil waarom dat was, ik had wel andere dingen aan mijn hoofd. Dus ik groeide en groeide. En nu, vele jaren later, zitten die kilo's er nog steeds aan.
Ik voel me niet dik; ik voel mezelf een slanke vrouw, gevangen in een veel te dik lichaam. Als ik mezelf toevallig in een etalageruit zie schrik ik. Ik heb een hekel aan foto's van mezelf omdat ik dan extra geconfronteerd word met hoe anderen mij zien, mijn lichaam. Alles in me schreeuwt: "Dit ben ik niet, dit wil ik niet zijn!". En toch is het de realiteit, al twaalf jaar lang. Ik heb de kracht niet om het te veranderen, ik heb geen doorzettingsvermogen. En toch weet ik dat ik dat wel zou moeten hebben, al was het alleen maar omdat dit overgewicht zó ontzettend slecht voor mijn gezondheid is. Ik heb nu nog geen klachten, maar het is natuurlijk gewoon afwachten tot ik suiker ontwikkel of last begin te krijgen van mijn knieën.
Dit topic is ook confronterend. Het wordt misschien tijd dat ik mijn kop uit het zand haal.
Eleonora, die lieve, wijze Leo, reageerde hierop door me op dit topic te wijzen. Ik heb inmiddels heel veel gelezen, van zowel het eerste deel als dit tweede deel, en ik besef nu nog meer dan voor het weekend dat ik echt iets aan mijn overgewicht moet doen.
Het verhaal wat ik vrijdag schreef was niet helemaal volledig. Ik ben in die twaalf jaar ook een tijdje wat dunner geweest. Ik at destijds veganistisch, werd door mijn toenmalige partner meegesleept om te gaan hardlopen, at bewuster dan ik ooit gedaan heb. En verloor meer dan vijfentwintig kilo in een jaar tijd. Tot die relatie uitging. Ik belandde in een vreselijke dip en begon weer meer te eten dan goed voor me was. Weer dat wegdrukken van mijn gevoel, het wegeten van mijn verdriet. Eten om het verdriet maar niet te hoeven voelen. Ik raakte geblesseerd waardoor er niets meer van het hardlopen kwam, waardoor mijn conditie kelderde en ik er uiteindelijk helemaal geen zin meer in had. Ik ontmoette mijn huidige partner die gewoon vlees at, en we besloten als compromis allebei vegetarisch te gaan eten. Maar dat betekende ook dat ik weer kaas en candybars kon eten, en dat was weer het begin van het einde; de kilo's vlogen er weer aan en inmiddels ben ik zwaarder dan ik ooit geweest ben. Tijd om er iets aan te doen! Dit topic lijkt me daarvoor een mooi begin.
Ik herken zóveel van wat ik hier de afgelopen dagen heb gelezen. Het geen maat kunnen houden, het altijd teveel eten, het snoepen en snaaien. De onbedwingbare behoefte aan zoet, aan vet, aan lekker eten. Ik wéét hoe slecht het allemaal voor me is, maar ik vind ook alles veel te lekker.
De afgelopen dagen waren we een weekendje weg. En onze weekendjes weg bestaan voor een groot deel uit lekker eten. Veel eten. Ongegeneerd genieten. Eten is namelijk niet alleen een manier om mijn verdriet te onderdrukken, maar ook om mezelf te belonen, om te vieren dat het gezellig is. Dat moet anders. Ik heb me al vaker voorgenomen om gezonder te gaan eten, maar ik denk dat ik er nu maar eens serieus mee aan de slag moet. Daarom wil ik ook graag mee gaan schrijven op dit topic. Er worden hier wijze dingen gezegd waar ik veel aan kan hebben. Ik hoop dat ik de knop nu eindelijk eens kan omzetten, ik ga in ieder geval mijn best doen!
