Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
donderdag 5 augustus 2010 om 00:12
Zo, even weer schrijven hoor. Ik ben namelijk al dágen aan het lezen wat jullie allemaal hebben geschreven. Ik heb de eerste tweehonderd pagina's van het vorige topic nu helemaal doorgenomen, en ik ben diep diep onder de indruk van alle mooie, ontroerende, steunende posts van al die sterke, stoere, mooie, lieve vrouwen die jullie zijn. Ik ben vereerd dat ik mag meeschrijven in dit topic!
Ik word hierdoor extra geïnspireerd/gemotiveerd om ook het beste voor mijn eigen lichaam te willen op het gebied van voedsel, voor mezelf. Hoe meer ik lees des te vastbeslotener ik word. Ik kom normaal nooit op deze pijler, alleen toevallig vorige week een keertje omdat mijn aandacht getrokken werd door een topictitel in het lijstje met recente topics. Wat ben ik blij dat ik daarop gereageerd heb, en dat Leo daar weer op reageerde. Het klinkt ontzettend sentimenteel, ik weet het, maar ik krijg gewoon een warm gevoel van dit topic, stromende liefde. En dat terwijl ik al drie dagen niet gesnoept en gesnaaid heb (waardoor ik normaal gesproken heel chagrijnig zou worden), maar alleen maar lekker en gezond gegeten, zonder ook maar een seconde het gevoel te hebben gehad dat ik mezelf iets ontzeg. Capiman zei vandaag toevallig nog dat hij vond dat we de laatste dagen erg lekker aten, en dat hij niet het idee heeft dat we moeten afzien. En dat is ook zo! Ik had nog een paar courgettes liggen die op moesten, dus ik heb er, geïnspireerd door de dingen die ik hier las, soep van gemaakt. Lekker donker, korrelig brood erbij. Ik had wat lekkere kaasjes, maar die leken me toch wel wat vet, dus ik heb een heerlijk prutje gemaakt van hüttenkäse, geraspte komkommer, verse munt, knoflook en peper en zout. Een soort tzatziki-light eigenlijk. Ik heb voor de afwisseling ook nog een stukje brood met kaas genomen, maar mijn eigen prutje smaakte toch beter. Alleen al omdat ik weet dat ik gezond bezig ben voel ik me al beter. Dat gezonde eten geeft me niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk een goed gevoel. En ja, zelfs lichamelijk merk ik het, nu al, na drie dagen; ik stortte vaak in na heel vet of calorierijk gegeten te hebben, had dan totaal geen energie meer. Ik heb nu last van kaakholteontsteking en ik ben verkouden, maar ik heb meer energie dan toen ik niet zo bewust met mijn eten bezig was. Ik blijf hier dus zeker meelezen en -schrijven!
En nu ga ik naar bed, morgen ga ik vooraan dit topic verder lezen tot ik bij het eerste bericht ben wat ik in dit topic heb geschreven (vanaf daar heb ik alles bijgehouden).
Ik word hierdoor extra geïnspireerd/gemotiveerd om ook het beste voor mijn eigen lichaam te willen op het gebied van voedsel, voor mezelf. Hoe meer ik lees des te vastbeslotener ik word. Ik kom normaal nooit op deze pijler, alleen toevallig vorige week een keertje omdat mijn aandacht getrokken werd door een topictitel in het lijstje met recente topics. Wat ben ik blij dat ik daarop gereageerd heb, en dat Leo daar weer op reageerde. Het klinkt ontzettend sentimenteel, ik weet het, maar ik krijg gewoon een warm gevoel van dit topic, stromende liefde. En dat terwijl ik al drie dagen niet gesnoept en gesnaaid heb (waardoor ik normaal gesproken heel chagrijnig zou worden), maar alleen maar lekker en gezond gegeten, zonder ook maar een seconde het gevoel te hebben gehad dat ik mezelf iets ontzeg. Capiman zei vandaag toevallig nog dat hij vond dat we de laatste dagen erg lekker aten, en dat hij niet het idee heeft dat we moeten afzien. En dat is ook zo! Ik had nog een paar courgettes liggen die op moesten, dus ik heb er, geïnspireerd door de dingen die ik hier las, soep van gemaakt. Lekker donker, korrelig brood erbij. Ik had wat lekkere kaasjes, maar die leken me toch wel wat vet, dus ik heb een heerlijk prutje gemaakt van hüttenkäse, geraspte komkommer, verse munt, knoflook en peper en zout. Een soort tzatziki-light eigenlijk. Ik heb voor de afwisseling ook nog een stukje brood met kaas genomen, maar mijn eigen prutje smaakte toch beter. Alleen al omdat ik weet dat ik gezond bezig ben voel ik me al beter. Dat gezonde eten geeft me niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk een goed gevoel. En ja, zelfs lichamelijk merk ik het, nu al, na drie dagen; ik stortte vaak in na heel vet of calorierijk gegeten te hebben, had dan totaal geen energie meer. Ik heb nu last van kaakholteontsteking en ik ben verkouden, maar ik heb meer energie dan toen ik niet zo bewust met mijn eten bezig was. Ik blijf hier dus zeker meelezen en -schrijven!
En nu ga ik naar bed, morgen ga ik vooraan dit topic verder lezen tot ik bij het eerste bericht ben wat ik in dit topic heb geschreven (vanaf daar heb ik alles bijgehouden).
donderdag 5 augustus 2010 om 03:49
hai Eleo, bedankt. Ene ja heb dietiste gehad, vanuit ziekenhuis maar die zette me op zo'n karrig dieet dat ik in 2 maanden (ziekenhuis) 1 kilo was aangekomen, andere 18 heb ik ander half jaar zelf bijgegeten.....vroeger ook (in Nl bij dietiste geweest, kwam ik ook niks van aan). Wil nu nog iets van 5 kilo maar als ik 2 weken normaal eet, bij voorbeeld als ik logees heb dan val ik zo 4 kilo af.......
O, ja kwa verzekering en eten enz...ik woon niet in NL.
O, ja kwa verzekering en eten enz...ik woon niet in NL.
donderdag 5 augustus 2010 om 07:44
Capi, wat een mooie post
Lekker he? Courgettesoep
Gisteren was ik zo moe en had geen energie om te koken. Dus spareribs besteld. Al met al heb ik ook maar 3 botjes afgekloven en een half pistoletje op. Later een zakje chips.
Toen die leeg was (zo een minizakje) had ik echt het gevoel dat ik iets miste... Groente, gezonde dingen. Voelde niet goed.
Vandaag de hele dag thuis dus ik kan weer lekkere, gezonde dingen maken
Mijntje, kan het zijn dat je zoetezooi eet, omdat je iets mist? Dat was voor mij een eyeopener. Ik miste namelijk rust in reet, of energie, of een arm om mij heen. Ik had een leegde en die probeerde ik letterlijk op te vullen met leegte.
Lekker he? Courgettesoep
Gisteren was ik zo moe en had geen energie om te koken. Dus spareribs besteld. Al met al heb ik ook maar 3 botjes afgekloven en een half pistoletje op. Later een zakje chips.
Toen die leeg was (zo een minizakje) had ik echt het gevoel dat ik iets miste... Groente, gezonde dingen. Voelde niet goed.
Vandaag de hele dag thuis dus ik kan weer lekkere, gezonde dingen maken
Mijntje, kan het zijn dat je zoetezooi eet, omdat je iets mist? Dat was voor mij een eyeopener. Ik miste namelijk rust in reet, of energie, of een arm om mij heen. Ik had een leegde en die probeerde ik letterlijk op te vullen met leegte.
donderdag 5 augustus 2010 om 08:23
Capibara, ik kan wel zó blij worden van jouw enthousiasme!
Je hebt het helemaal te pakken, het 'EMJV virus'!
En ik had dat ook, wat jij hebt, dat je na drie dagen al verandering voelt. En dat is ook logisch want omdat je anders eet vóel je je ook anders. Je stofwisseling is een vrij snel proces dus je bent het ongezonde voer al lang kwijt. Dat is het mooie en daarom is Spinsters posting ook zo waar; je kunt elk moment beginnen, doorgaan, oppakken etc.
Je hoeft niet te zeggen 'maandag begin ik' nee, je bént al begonnen en als je dat eenmaal te pakken hebt, vergaderd met jezelf (op positieve toon) en nadenkt bij wat je gaat eten, dan geniet je dubbel van alles. Omdat je goed bezig bent en omdat je lieve, trouwe lijf er zo goed op reageert.
Heerlijk dat je man het ook merkt. Mijn man is ook zo. Die geniet mee van wat ik kook en verder neemt hij zijn eigen beslissingen natuurlijk. Ik dring hem niks op. Hij eet graag witbrood en hij doet maar, ik ben zijn moeder niet. Ik ga niet met een zuinig mondje naar zijn brood zitten kijken. Ben wel blij dat ik zelf liever bruin eet. Gezonder en lekkerder wat mij betreft. Nah ja, enniehoe, om maar aan te geven dat het prima samengaat. Hij zijn keuzes, ik die van mezelf en dat hij er toch ook veel van meekrijgt.
Goed dat je het hele vorige topic gelezen hebt Capi. Dapper van je. Daar staan inderdaad zulke mooie dingen in. Ik zat ook vaak ademloos te lezen.
Wat er stond, aan mij of anderen gericht, het waren - vooral de eerste dagen - eye-openers van heb ik jou daar en al het gevoel wat er bij kwam mbt het goed zijn voor jezelf, lief zijn, goed voor jezelf zorgen en het waarom wel en niet, mén, ook op mij maakte dat diepe indruk.
Ik kwam ook nooit op deze pijler. Tot ik merkte dat ik graag wilde delen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ergste vreesde en had me voorgenomen er direct mee te kappen als het zeg maar ongezellig zou worden. Maar dit is het geworden en ook ik voel die stromende liefde elke dag weer.
Geniet van je goede gevoel en mócht het gevoel er even niet zijn, dan heb je altijd dit topic om er over te praten.
Je hebt het helemaal te pakken, het 'EMJV virus'!
En ik had dat ook, wat jij hebt, dat je na drie dagen al verandering voelt. En dat is ook logisch want omdat je anders eet vóel je je ook anders. Je stofwisseling is een vrij snel proces dus je bent het ongezonde voer al lang kwijt. Dat is het mooie en daarom is Spinsters posting ook zo waar; je kunt elk moment beginnen, doorgaan, oppakken etc.
Je hoeft niet te zeggen 'maandag begin ik' nee, je bént al begonnen en als je dat eenmaal te pakken hebt, vergaderd met jezelf (op positieve toon) en nadenkt bij wat je gaat eten, dan geniet je dubbel van alles. Omdat je goed bezig bent en omdat je lieve, trouwe lijf er zo goed op reageert.
Heerlijk dat je man het ook merkt. Mijn man is ook zo. Die geniet mee van wat ik kook en verder neemt hij zijn eigen beslissingen natuurlijk. Ik dring hem niks op. Hij eet graag witbrood en hij doet maar, ik ben zijn moeder niet. Ik ga niet met een zuinig mondje naar zijn brood zitten kijken. Ben wel blij dat ik zelf liever bruin eet. Gezonder en lekkerder wat mij betreft. Nah ja, enniehoe, om maar aan te geven dat het prima samengaat. Hij zijn keuzes, ik die van mezelf en dat hij er toch ook veel van meekrijgt.
Goed dat je het hele vorige topic gelezen hebt Capi. Dapper van je. Daar staan inderdaad zulke mooie dingen in. Ik zat ook vaak ademloos te lezen.
Wat er stond, aan mij of anderen gericht, het waren - vooral de eerste dagen - eye-openers van heb ik jou daar en al het gevoel wat er bij kwam mbt het goed zijn voor jezelf, lief zijn, goed voor jezelf zorgen en het waarom wel en niet, mén, ook op mij maakte dat diepe indruk.
Ik kwam ook nooit op deze pijler. Tot ik merkte dat ik graag wilde delen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ergste vreesde en had me voorgenomen er direct mee te kappen als het zeg maar ongezellig zou worden. Maar dit is het geworden en ook ik voel die stromende liefde elke dag weer.
Geniet van je goede gevoel en mócht het gevoel er even niet zijn, dan heb je altijd dit topic om er over te praten.
donderdag 5 augustus 2010 om 08:34
quote:mijntje1 schreef op 05 augustus 2010 @ 03:49:
hai Eleo, bedankt. Ene ja heb dietiste gehad, vanuit ziekenhuis maar die zette me op zo'n karrig dieet dat ik in 2 maanden (ziekenhuis) 1 kilo was aangekomen, andere 18 heb ik ander half jaar zelf bijgegeten.....vroeger ook (in Nl bij dietiste geweest, kwam ik ook niks van aan). Wil nu nog iets van 5 kilo maar als ik 2 weken normaal eet, bij voorbeeld als ik logees heb dan val ik zo 4 kilo af.......
O, ja kwa verzekering en eten enz...ik woon niet in NL.
Hai Mijntje,
Ik was al bang dat ik mosterd na de maaltijd zou zijn met mijn advies van huisarts en diëtist. Dat heb je vanzelfsprekend allemaal al geprobeerd. Sorry voor mijn bemoeizucht meid.
Je woont niet in NL, ok. Dan is dat doorstuursysteem allemaal misschien wel heel anders.
Ja, wat ellendig dat je iemand trof die je op een karig dieet zette. Lijkt me frustrerend.
Om gezond aan te komen denk ik dat je het beste kunt proberen dingen als wat vettere vis te eten, avocado's, olijven, bananen, druiven, noten (niet gebakken of gecoate), dat soort dingen.
Volle melk en andere melkproducten gebruiken (kwark, yoghurt etc) en misschien wat meer kaas eten, al zit daar wel veel zout in, dus daar moet je dan weer mee oppassen. Te veel zout is voor niemand goed, dun of dik.
Volgens mij (maar dat is slechts mijn mening, nergens op gebaseerd verder) is het eten van veel suiker niet de manier om aan te komen en daarbij is het slecht voor je gebit en je alvleesklier. Die klier is onvervangbaar. Als er iets mee is, dan is het meteen bal en hommeles. Ik zou dus oppassen met de suikerconsumptie als ik jou was.
Heb je zelf ideeën over hoe je op een veilige manier aan kunt komen?
Ook jij moet het 'lief zijn voor jezelf' leren (denk ik). Precies hetzelfde als bijvoorbeeld ik, maar dan voor het tegenovergestelde doel.
Volgens mij kun je dus het beste doen wat ik ook doe, goed nadenken bij wat je gaat eten en er lol in hebben om zo goed voor jezelf te zorgen. Wat denk jij?
Heb je trouwens gezien dat er op deze pijler topics zijn over aankomen? Geen idee hoe het daar is, vast wel gezellig ook. Misschien dat men daar ook nog tippen heeft voor je? Dat je hier schrijft en daar ook, of daar leest en hier er over schrijft.
Is maar een idee hoor, kijk jij zelf maar wat je wil!
hai Eleo, bedankt. Ene ja heb dietiste gehad, vanuit ziekenhuis maar die zette me op zo'n karrig dieet dat ik in 2 maanden (ziekenhuis) 1 kilo was aangekomen, andere 18 heb ik ander half jaar zelf bijgegeten.....vroeger ook (in Nl bij dietiste geweest, kwam ik ook niks van aan). Wil nu nog iets van 5 kilo maar als ik 2 weken normaal eet, bij voorbeeld als ik logees heb dan val ik zo 4 kilo af.......
O, ja kwa verzekering en eten enz...ik woon niet in NL.
Hai Mijntje,
Ik was al bang dat ik mosterd na de maaltijd zou zijn met mijn advies van huisarts en diëtist. Dat heb je vanzelfsprekend allemaal al geprobeerd. Sorry voor mijn bemoeizucht meid.
Je woont niet in NL, ok. Dan is dat doorstuursysteem allemaal misschien wel heel anders.
Ja, wat ellendig dat je iemand trof die je op een karig dieet zette. Lijkt me frustrerend.
Om gezond aan te komen denk ik dat je het beste kunt proberen dingen als wat vettere vis te eten, avocado's, olijven, bananen, druiven, noten (niet gebakken of gecoate), dat soort dingen.
Volle melk en andere melkproducten gebruiken (kwark, yoghurt etc) en misschien wat meer kaas eten, al zit daar wel veel zout in, dus daar moet je dan weer mee oppassen. Te veel zout is voor niemand goed, dun of dik.
Volgens mij (maar dat is slechts mijn mening, nergens op gebaseerd verder) is het eten van veel suiker niet de manier om aan te komen en daarbij is het slecht voor je gebit en je alvleesklier. Die klier is onvervangbaar. Als er iets mee is, dan is het meteen bal en hommeles. Ik zou dus oppassen met de suikerconsumptie als ik jou was.
Heb je zelf ideeën over hoe je op een veilige manier aan kunt komen?
Ook jij moet het 'lief zijn voor jezelf' leren (denk ik). Precies hetzelfde als bijvoorbeeld ik, maar dan voor het tegenovergestelde doel.
Volgens mij kun je dus het beste doen wat ik ook doe, goed nadenken bij wat je gaat eten en er lol in hebben om zo goed voor jezelf te zorgen. Wat denk jij?
Heb je trouwens gezien dat er op deze pijler topics zijn over aankomen? Geen idee hoe het daar is, vast wel gezellig ook. Misschien dat men daar ook nog tippen heeft voor je? Dat je hier schrijft en daar ook, of daar leest en hier er over schrijft.
Is maar een idee hoor, kijk jij zelf maar wat je wil!
donderdag 5 augustus 2010 om 08:56
Zit ik gloedvol te oreren over het eten met het verstand etc, zelf heb ik de afgelopen dagen stom gegeten.
Niet per se veel te veel maar gewoon stom.
Pas laat ontbijten met drie bruine, gezonde bammen en dan niks meer, helemaal niks tot het diner wat gisteren bestond uit zelfgemaakte bakplaatpizza en eergisteren uit pannenkoeken.
Caloriewise zal ik dus niet over de schreef zijn gegaan maar structuurwise ben ik wel een klein drama hoor.
Gisteren ook nog drop zitten eten. Ik was er zelf verbaasd over. Snoepen hoort al zó niet meer bij mij. Heel raar dat ik dan tóch die honingdropjes ineens zo onweerstaanbaar vond.
Nah ja, het hoort er allemaal bij natuurlijk, gewoon eens grijpen naar het een of ander.
Ik vind het wel erg dapper van mezelf dat ik al wéken thee zonder zoetje drink. Geen suiker, geen zoetje, dat is me in al mijn levensjaren nog nooit gelukt en nu doe ik het al weken zonder klagen.
El-lebel, ik zat nog even na te denken over het snoepen en zo en het snacken he.....
Ik schreef net dat ik niet de moeder van mijn man ben en hij dus zelf bepaalt wat hij eet en drinkt. Niet mijn lijf, niet mijn verantwoording en zolang hij niet vraagt om mijn commentaar, kritiek of advies, ga ik hem niet op zijn nek zitten over wat hij doet. Hij eet met mij mee, want ik kook maar drinkt gerust een blikje of drie aan bier per dag (véél calorieën) en eet zes tot acht witte boterhammen met niet altijd even gezond beleg.
'Benzemoederniet' ligt mij voorin de mond bestorven. Omdat ik dat van mijn ex wel was. Voor mijn ex was ik zijn mammie die haar stoute, onwillige en onhandelbare tienerzoon in bedwang moest zien te houden. Álles wat die man betrof ging mij aan. Dat wil ik nu niet meer en daarbij is mijn huidige echtgenoot een ongelooflijk zelfstandig en verstandig mens. Bij hem voel ik dus die moederkloekerigheid niet.
Wél denk ik dat ik soms mijn éigen moeder moet zijn.
Ik denk regelmatig, als ik plannen heb om naar te vet voer te grijpen 'wat zou ik tegen mezelf zeggen als ik mijn moeder was?' Dan zou ik het mij verbieden, of op z'n minst afraden.
Je eigen moeder zijn is dus volgens mij een goede insteek. Moeder, beste vriendin, goeroe, maakt niet uit hoe je het noemt, het gaat er om dat er leiding is. Begeleiding, hoe je het ook noemen wil en grenzen.
Ik schrijf dit omdat ik van je las dat je een wekkend van snoep en frituur achter de rug had. Ik herken die weekends. Die heb ik ook legio gehad. Nu niet meer omdat ik nu eens mijn eigen moeder (goeroe etc) ben en niet meer die van een ander. Er moet iemand zijn die stop zegt. Die je een halt toeroept in klakkeloos eten. Als ik mezelf de vraag stel wat mijn moeder zou zeggen, sta ik meteen met beide benen op de grond. Sinds ik het fuck-it vreten heb losgelaten en me realiseer dat ik slechts mezelf fuck als ik fuck-it food hunkers voel, kan ik mezelf veel en veel beter afremmen.
In het kader van 'leren eten als een peuter' vind ik dat hele 'moederadvies' een hele goeie. Voor mij dan he, ik deel gewoon hoe het voor mij werkt.
Ik hoop dat anderen er ook iets mee kunnen er iets van vinden, er een mening over hebben en of jullie snappen wat ik bedoel. Wat mij betreft weer een interessant onderwerp om over van gedachten te wisselen......
Niet per se veel te veel maar gewoon stom.
Pas laat ontbijten met drie bruine, gezonde bammen en dan niks meer, helemaal niks tot het diner wat gisteren bestond uit zelfgemaakte bakplaatpizza en eergisteren uit pannenkoeken.
Caloriewise zal ik dus niet over de schreef zijn gegaan maar structuurwise ben ik wel een klein drama hoor.
Gisteren ook nog drop zitten eten. Ik was er zelf verbaasd over. Snoepen hoort al zó niet meer bij mij. Heel raar dat ik dan tóch die honingdropjes ineens zo onweerstaanbaar vond.
Nah ja, het hoort er allemaal bij natuurlijk, gewoon eens grijpen naar het een of ander.
Ik vind het wel erg dapper van mezelf dat ik al wéken thee zonder zoetje drink. Geen suiker, geen zoetje, dat is me in al mijn levensjaren nog nooit gelukt en nu doe ik het al weken zonder klagen.
El-lebel, ik zat nog even na te denken over het snoepen en zo en het snacken he.....
Ik schreef net dat ik niet de moeder van mijn man ben en hij dus zelf bepaalt wat hij eet en drinkt. Niet mijn lijf, niet mijn verantwoording en zolang hij niet vraagt om mijn commentaar, kritiek of advies, ga ik hem niet op zijn nek zitten over wat hij doet. Hij eet met mij mee, want ik kook maar drinkt gerust een blikje of drie aan bier per dag (véél calorieën) en eet zes tot acht witte boterhammen met niet altijd even gezond beleg.
'Benzemoederniet' ligt mij voorin de mond bestorven. Omdat ik dat van mijn ex wel was. Voor mijn ex was ik zijn mammie die haar stoute, onwillige en onhandelbare tienerzoon in bedwang moest zien te houden. Álles wat die man betrof ging mij aan. Dat wil ik nu niet meer en daarbij is mijn huidige echtgenoot een ongelooflijk zelfstandig en verstandig mens. Bij hem voel ik dus die moederkloekerigheid niet.
Wél denk ik dat ik soms mijn éigen moeder moet zijn.
Ik denk regelmatig, als ik plannen heb om naar te vet voer te grijpen 'wat zou ik tegen mezelf zeggen als ik mijn moeder was?' Dan zou ik het mij verbieden, of op z'n minst afraden.
Je eigen moeder zijn is dus volgens mij een goede insteek. Moeder, beste vriendin, goeroe, maakt niet uit hoe je het noemt, het gaat er om dat er leiding is. Begeleiding, hoe je het ook noemen wil en grenzen.
Ik schrijf dit omdat ik van je las dat je een wekkend van snoep en frituur achter de rug had. Ik herken die weekends. Die heb ik ook legio gehad. Nu niet meer omdat ik nu eens mijn eigen moeder (goeroe etc) ben en niet meer die van een ander. Er moet iemand zijn die stop zegt. Die je een halt toeroept in klakkeloos eten. Als ik mezelf de vraag stel wat mijn moeder zou zeggen, sta ik meteen met beide benen op de grond. Sinds ik het fuck-it vreten heb losgelaten en me realiseer dat ik slechts mezelf fuck als ik fuck-it food hunkers voel, kan ik mezelf veel en veel beter afremmen.
In het kader van 'leren eten als een peuter' vind ik dat hele 'moederadvies' een hele goeie. Voor mij dan he, ik deel gewoon hoe het voor mij werkt.
Ik hoop dat anderen er ook iets mee kunnen er iets van vinden, er een mening over hebben en of jullie snappen wat ik bedoel. Wat mij betreft weer een interessant onderwerp om over van gedachten te wisselen......
donderdag 5 augustus 2010 om 08:57
quote:Hermes schreef op 05 augustus 2010 @ 08:56:
Hoi, *zwaait voorzichtig* Mag ik ook mee komen schrijven? Sinds januari van dit jaar bezig met gezond leren eten en lief zijn voor mezelf zonder eten. Heb wel eens hier gepost (en lees mee), maar niet echt regelmatig .
*staat met open armen bij de voordeur van het EMJV clubhuis*
Kom er in schat, wat fijn dat je er bent!
Hoi, *zwaait voorzichtig* Mag ik ook mee komen schrijven? Sinds januari van dit jaar bezig met gezond leren eten en lief zijn voor mezelf zonder eten. Heb wel eens hier gepost (en lees mee), maar niet echt regelmatig .
*staat met open armen bij de voordeur van het EMJV clubhuis*
Kom er in schat, wat fijn dat je er bent!
donderdag 5 augustus 2010 om 09:10
Hermes
Kom erbij
Ik ga morgen trouwens zelluf gevulde koeken maken. Omdat ik het leuk vind om te bakken, er geen roomboter in gaat, goedkoper is (zit een beetje krap deze maand) en omdat het zoveel lekkerder is. Ohja, ook omdat we visite krijgen zaterdag
Ik heb al een stevige wandeling met logeerhond achter de rug en ga nu lekker 2 bruine boterhammen eten met kaas.
Oh, ik wilde nog wat zeggen ook:
Ik heb in het verleden een 1000kcal.dieet gedaan. Dan kwam ik op 150 kcal ontbijt
300 Lunch
En 400 avondeten
Als avond eten kon ik dan eigenlijk alleen aardappels, groente en vlees eten. Als tussendoortje nog een appel of magere yoghurt.
En ik hield dus helemaal niet van gekookte groente en aardappels. Met als gevolg, dat ik het een week vol hield, maar daarna ging het mis. Ik at niet voldoende, kreeg 's avonds honger en ging dan de fout in. Het was dan een verloren zaak en de kilo's vlogen er weer aan.
Daarom is het zo belangrijk dat je goed eet 's avonds. Dan zijn het maar wat meer calorieën, punten of wat dan ook, maar dan is de kans veel kleiner dat je op snaaijacht gaat.
Ik merk wel dat ik sneller vol zit van pizza of andere vette dingen en dan in de loop van de avond weer trek krijg.
En: Ik heb geleerd dat gezond en verstandig eten heel lekker is.
Verder vind mijn vriend het prima dat ik aan het verstandig eten ben. Hij merkt het niet eens. Hij vind alleen dat ik zo creatief ben in de keuken Hij vindt niet alles even lekker hoor, maar de kip, ballen en salsa van Lé, die zijn goedgekeurd. De pastasaus vond hij niet lekker. Eigenlijk alleen uit een pot met gehakt en groente vind hij lekker, of met spinazie.
Kom erbij
Ik ga morgen trouwens zelluf gevulde koeken maken. Omdat ik het leuk vind om te bakken, er geen roomboter in gaat, goedkoper is (zit een beetje krap deze maand) en omdat het zoveel lekkerder is. Ohja, ook omdat we visite krijgen zaterdag
Ik heb al een stevige wandeling met logeerhond achter de rug en ga nu lekker 2 bruine boterhammen eten met kaas.
Oh, ik wilde nog wat zeggen ook:
Ik heb in het verleden een 1000kcal.dieet gedaan. Dan kwam ik op 150 kcal ontbijt
300 Lunch
En 400 avondeten
Als avond eten kon ik dan eigenlijk alleen aardappels, groente en vlees eten. Als tussendoortje nog een appel of magere yoghurt.
En ik hield dus helemaal niet van gekookte groente en aardappels. Met als gevolg, dat ik het een week vol hield, maar daarna ging het mis. Ik at niet voldoende, kreeg 's avonds honger en ging dan de fout in. Het was dan een verloren zaak en de kilo's vlogen er weer aan.
Daarom is het zo belangrijk dat je goed eet 's avonds. Dan zijn het maar wat meer calorieën, punten of wat dan ook, maar dan is de kans veel kleiner dat je op snaaijacht gaat.
Ik merk wel dat ik sneller vol zit van pizza of andere vette dingen en dan in de loop van de avond weer trek krijg.
En: Ik heb geleerd dat gezond en verstandig eten heel lekker is.
Verder vind mijn vriend het prima dat ik aan het verstandig eten ben. Hij merkt het niet eens. Hij vind alleen dat ik zo creatief ben in de keuken Hij vindt niet alles even lekker hoor, maar de kip, ballen en salsa van Lé, die zijn goedgekeurd. De pastasaus vond hij niet lekker. Eigenlijk alleen uit een pot met gehakt en groente vind hij lekker, of met spinazie.
donderdag 5 augustus 2010 om 09:27
quote:eleonora schreef op 05 augustus 2010 @ 08:56:
Wél denk ik dat ik soms mijn éigen moeder moet zijn.
Ik denk regelmatig, als ik plannen heb om naar te vet voer te grijpen 'wat zou ik tegen mezelf zeggen als ik mijn moeder was?' Dan zou ik het mij verbieden, of op z'n minst afraden.
Je eigen moeder zijn is dus volgens mij een goede insteek.
*******
In het kader van 'leren eten als een peuter' vind ik dat hele 'moederadvies' een hele goeie. Voor mij dan he, ik deel gewoon hoe het voor mij werkt.
Ik hoop dat anderen er ook iets mee kunnen er iets van vinden, er een mening over hebben en of jullie snappen wat ik bedoel. Wat mij betreft weer een interessant onderwerp om over van gedachten te wisselen......
Inderdaad een interessant insteek Leo... Voor mezelf had ik het al eerder over eten zoals toen ik nog bij mijn ouders woonde. Ik was slank en had nooit troubles met eten, het was gewoon niet zo'n issue. Wat ik nog wel weet is dat ik altijd hapjes en lekkers afsloeg, uit een soort van recalcitrantie tegen mijn ouders. Mijn vader ging dan enorm pushen en zeggen dat het niet gezellig was als ik geen bitterbal o.i.d. nam en ik, kont tegen de krib natuurlijk, nam dan júíst die bitterbal niet.
Maar ik merkte ook dat omdat ik nooit wat nam (puberaal als het begon), ik later ook nooit in de verleiding kwam. Het kwam niet eens in me op een hapjes te nemen. Dat lijkt misschien een beetje saai, maar ik had nooit het gevoel iets te missen. Pas toen ik ging studeren dacht ik: laat ik eens proeven hoe dat is, een toastje met brie. En dat bleek me toch lekker te zijn
Instekend op het meer sober eten (niet alles hoeft altijd gruwelijk lekker & luxe te zijn): daar past deze gedachte ook wel bij. Voordat jullie het idee krijgen dat ik heel streng ben o.i.d.: ik bedoel dus dat ik innerlijk weer opzoek ga naar dat meisje van toen, dat zich gewoon niet zo om eten bekommerde. Dat wel van lékker eten hield, maar voor wie het geen issue was. En dan wellicht dat wanneer ik haar heb gevonden, kan ik haar gedrag van toen ook (weer) aannemen, versie 2.0 (of niet). Ik zou in elk geval wel eens met d'r in gesprek willen, zeg maar. Ik begreep toen nl. nooit dat ik vriendinnen had die zichzelf te dik vonden of aan de lijn waren, ik was daar totáál niet mee bezig. Heerlijk leven
Als ik kijk naar een moeder die iets verbiedt: mijn moeder heeft me heel lang lopen zeggen dat ik te dik was etc, dus dan krijg ik nogal rottige gevoelens en dat helpt me nou juist niet. Dat zij nou zo extreem weinig eet en zo super slank is, zo ben ik gewoon niet. Zij heeft hele ouderwetse ideeën over eten en doet de hele ochtend met 1 activia yoghurtje. Dus hoewel ik jouw idee wel snap (iemand die je op de vingers tikt), kan ik dat zélf totaal niet associëren met mijn moeder, maar wél met dat meisje van pakweg jaar geleden. Dus iss, als ik haar gevonden heb, kan ze mijn begeleider zijn... (hoop dat dit allemaal niet te zweverig klinkt).
En één ding: ik heb dat nú ook, een heerlijk leven. Lekker gesport vanochtend, net een smoothie met granen, yoghurt en fruit op. Zo met een uitgerust hoofd en een schoon lijf lekker studeren.
My life is gooood En ik vind het heel fijn om hier te schrijven.
Leo, heb je enig idee waarom je zo'n onlogisch eet ritme erop nahoudt de laatste dagen? Laat ontbijten, geen lunch.. Is er iets gaande in je leven waardoor je wat minder goed voor jezelf zorgt? Voel je je nog steeds niet helemaal fit? Ik herhaal maar even wat jullie tegen mij zeggen: die motor moet wel blijven branden!
Welkom alle "nieuwe"! (moet ik zeggen, haha, zit hier zelf ook pas een week ofzo) Leuk dat jullie mee schrijven! Ik schrijf weer veel te veel, dus ga achter de pc vandaan..
Wél denk ik dat ik soms mijn éigen moeder moet zijn.
Ik denk regelmatig, als ik plannen heb om naar te vet voer te grijpen 'wat zou ik tegen mezelf zeggen als ik mijn moeder was?' Dan zou ik het mij verbieden, of op z'n minst afraden.
Je eigen moeder zijn is dus volgens mij een goede insteek.
*******
In het kader van 'leren eten als een peuter' vind ik dat hele 'moederadvies' een hele goeie. Voor mij dan he, ik deel gewoon hoe het voor mij werkt.
Ik hoop dat anderen er ook iets mee kunnen er iets van vinden, er een mening over hebben en of jullie snappen wat ik bedoel. Wat mij betreft weer een interessant onderwerp om over van gedachten te wisselen......
Inderdaad een interessant insteek Leo... Voor mezelf had ik het al eerder over eten zoals toen ik nog bij mijn ouders woonde. Ik was slank en had nooit troubles met eten, het was gewoon niet zo'n issue. Wat ik nog wel weet is dat ik altijd hapjes en lekkers afsloeg, uit een soort van recalcitrantie tegen mijn ouders. Mijn vader ging dan enorm pushen en zeggen dat het niet gezellig was als ik geen bitterbal o.i.d. nam en ik, kont tegen de krib natuurlijk, nam dan júíst die bitterbal niet.
Maar ik merkte ook dat omdat ik nooit wat nam (puberaal als het begon), ik later ook nooit in de verleiding kwam. Het kwam niet eens in me op een hapjes te nemen. Dat lijkt misschien een beetje saai, maar ik had nooit het gevoel iets te missen. Pas toen ik ging studeren dacht ik: laat ik eens proeven hoe dat is, een toastje met brie. En dat bleek me toch lekker te zijn
Instekend op het meer sober eten (niet alles hoeft altijd gruwelijk lekker & luxe te zijn): daar past deze gedachte ook wel bij. Voordat jullie het idee krijgen dat ik heel streng ben o.i.d.: ik bedoel dus dat ik innerlijk weer opzoek ga naar dat meisje van toen, dat zich gewoon niet zo om eten bekommerde. Dat wel van lékker eten hield, maar voor wie het geen issue was. En dan wellicht dat wanneer ik haar heb gevonden, kan ik haar gedrag van toen ook (weer) aannemen, versie 2.0 (of niet). Ik zou in elk geval wel eens met d'r in gesprek willen, zeg maar. Ik begreep toen nl. nooit dat ik vriendinnen had die zichzelf te dik vonden of aan de lijn waren, ik was daar totáál niet mee bezig. Heerlijk leven
Als ik kijk naar een moeder die iets verbiedt: mijn moeder heeft me heel lang lopen zeggen dat ik te dik was etc, dus dan krijg ik nogal rottige gevoelens en dat helpt me nou juist niet. Dat zij nou zo extreem weinig eet en zo super slank is, zo ben ik gewoon niet. Zij heeft hele ouderwetse ideeën over eten en doet de hele ochtend met 1 activia yoghurtje. Dus hoewel ik jouw idee wel snap (iemand die je op de vingers tikt), kan ik dat zélf totaal niet associëren met mijn moeder, maar wél met dat meisje van pakweg jaar geleden. Dus iss, als ik haar gevonden heb, kan ze mijn begeleider zijn... (hoop dat dit allemaal niet te zweverig klinkt).
En één ding: ik heb dat nú ook, een heerlijk leven. Lekker gesport vanochtend, net een smoothie met granen, yoghurt en fruit op. Zo met een uitgerust hoofd en een schoon lijf lekker studeren.
My life is gooood En ik vind het heel fijn om hier te schrijven.
Leo, heb je enig idee waarom je zo'n onlogisch eet ritme erop nahoudt de laatste dagen? Laat ontbijten, geen lunch.. Is er iets gaande in je leven waardoor je wat minder goed voor jezelf zorgt? Voel je je nog steeds niet helemaal fit? Ik herhaal maar even wat jullie tegen mij zeggen: die motor moet wel blijven branden!
Welkom alle "nieuwe"! (moet ik zeggen, haha, zit hier zelf ook pas een week ofzo) Leuk dat jullie mee schrijven! Ik schrijf weer veel te veel, dus ga achter de pc vandaan..
donderdag 5 augustus 2010 om 10:15
Ik was hier al een poos niet geweest, zit nu even te neuzen....
Leo, lieverd....ga je me beloven dat je een boek gaat schrijven over je reis naar een gezond lichaam door gezond te eten? Mens wat een wijsheden! Ik koop hem gelijk zodra hij uit is, en ik rij naar het vervloekte Drenthe voor een inscriptie!
Al lezende kwam ik op een idee voor een spin-off van dit topic op de eten-pijler, misschien is het leuk om alle gezonde recepten van hier een eigen topic te geven daar?
Ik kom weer wat vaker lezen!
Leo, lieverd....ga je me beloven dat je een boek gaat schrijven over je reis naar een gezond lichaam door gezond te eten? Mens wat een wijsheden! Ik koop hem gelijk zodra hij uit is, en ik rij naar het vervloekte Drenthe voor een inscriptie!
Al lezende kwam ik op een idee voor een spin-off van dit topic op de eten-pijler, misschien is het leuk om alle gezonde recepten van hier een eigen topic te geven daar?
Ik kom weer wat vaker lezen!
donderdag 5 augustus 2010 om 11:00
El, jij bent opzoek naar el 2.0, ik ben mijn website 2.0 aan het maken en ik heb zo geen inspiratie. Jezelf verkopen op het internet, het blijft moeilijk...
Over recepten gesproken: ik heb gisteren mijn kookmappen eens uitgespit en alles wat ik nooit ga maken en/of ongezond is in de oud papierbak gegooid. 's avonds heb ik een goddelijke zalm uit een Thais receptenboek gemaakt. Ik vind koken namelijk echt heel erg leuk! Ik ga binnenkort de recepten op de eetpijlert ook even uitspitten en in mijn nieuwe kookboek archiveren.
Ik heb zoveel boekenbonnen gekregen dat ik besloten heb om mezelf te trakteren op een heel duur kookboek. Iemand inspiratie?
Toen ik het aan mijn beste vriendin vertelde kreeg ik spontaan haar Jamie Olivercollectie cadeau met de mededeling dat ze de gelukte recepten wel een keer bij mij komt eten. Maar zij is naast mijn man de grootste kooknitwit die ik ken
Over recepten gesproken: ik heb gisteren mijn kookmappen eens uitgespit en alles wat ik nooit ga maken en/of ongezond is in de oud papierbak gegooid. 's avonds heb ik een goddelijke zalm uit een Thais receptenboek gemaakt. Ik vind koken namelijk echt heel erg leuk! Ik ga binnenkort de recepten op de eetpijlert ook even uitspitten en in mijn nieuwe kookboek archiveren.
Ik heb zoveel boekenbonnen gekregen dat ik besloten heb om mezelf te trakteren op een heel duur kookboek. Iemand inspiratie?
Toen ik het aan mijn beste vriendin vertelde kreeg ik spontaan haar Jamie Olivercollectie cadeau met de mededeling dat ze de gelukte recepten wel een keer bij mij komt eten. Maar zij is naast mijn man de grootste kooknitwit die ik ken
donderdag 5 augustus 2010 om 11:15
Cis, ik heb een periode van bijna 2 jaar op 800 cal per dag geleefd... Weet nog goed dat ik toen uiteindelijk bij een studentpsycholoog aanklopte, die jongen snapte werkelijk waar niet hoe ik dat kon. En deze stomme muts was nog trots ook, op al die wilskracht
Gelukkig ligt die periode ver achter me.
De post van El over haar moeder raakt me, omdat ik ook graag wil weten wat mijn drijfveren hierin zijn. Waarom ik zo over mezelf denk. Voorop gesteld: ik heb hele fijne ouders. Maar ook een vader die gesloten is en moeilijk laat blijken dat hij trots op je is. Trots zijn is bij hem altijd gekoppeld aan "prestaties". Het halen van je bul, je trouwerij. Maar dat ik me bijvoorbeeld in een harde maatschappij in het buitenland staande hield in een heel slechte wijk en me met freelancen staande hield, daarvoor spreekt hij zijn waardering niet uit. Het is nu eenmaal niet zo'n prater en dat vind ik weleens moeilijk. Mijn moeder is het tegenovergestelde. En ik weet ook dat ik altijd bij hun terecht kan in een warm en veilig nest.
Maar toch denk ik/vraag ik me af of dat het ook onbewust een drijfveer is bij het eten. Ik kan me als kind de verjaardagen nog wel herinneren met zijn opmerking als: "Zima, niets meer pakken, straks groei je dicht." Soms vraag ik me af of dat ik de erkenning bij hem zoek in een perfect lichaam ...
Ik weet niet zo goed wat ik met deze post wil. Het misschien een keer uitspreken of delen. Omdat ik zo graag wil begrijpen wáárom ik zo met eten omga.
edit: het is niet dat ik op zoek ben naar "schuld" factoren buiten mezelf. Ik ben op zoek naar waarom ik doe wat ik doe. Omdat ik denk dat daar ook de sleutel in zit om mijn hele leven met mijn verstand om te gaan met eten. In plaats van een jaar goed en dan weer een jaar slecht. Het lijkt me fijn als het over een paar jaar een achteloze gewoonte is geworden, waarvan je jezelf niet bewust bent.
Gelukkig ligt die periode ver achter me.
De post van El over haar moeder raakt me, omdat ik ook graag wil weten wat mijn drijfveren hierin zijn. Waarom ik zo over mezelf denk. Voorop gesteld: ik heb hele fijne ouders. Maar ook een vader die gesloten is en moeilijk laat blijken dat hij trots op je is. Trots zijn is bij hem altijd gekoppeld aan "prestaties". Het halen van je bul, je trouwerij. Maar dat ik me bijvoorbeeld in een harde maatschappij in het buitenland staande hield in een heel slechte wijk en me met freelancen staande hield, daarvoor spreekt hij zijn waardering niet uit. Het is nu eenmaal niet zo'n prater en dat vind ik weleens moeilijk. Mijn moeder is het tegenovergestelde. En ik weet ook dat ik altijd bij hun terecht kan in een warm en veilig nest.
Maar toch denk ik/vraag ik me af of dat het ook onbewust een drijfveer is bij het eten. Ik kan me als kind de verjaardagen nog wel herinneren met zijn opmerking als: "Zima, niets meer pakken, straks groei je dicht." Soms vraag ik me af of dat ik de erkenning bij hem zoek in een perfect lichaam ...
Ik weet niet zo goed wat ik met deze post wil. Het misschien een keer uitspreken of delen. Omdat ik zo graag wil begrijpen wáárom ik zo met eten omga.
edit: het is niet dat ik op zoek ben naar "schuld" factoren buiten mezelf. Ik ben op zoek naar waarom ik doe wat ik doe. Omdat ik denk dat daar ook de sleutel in zit om mijn hele leven met mijn verstand om te gaan met eten. In plaats van een jaar goed en dan weer een jaar slecht. Het lijkt me fijn als het over een paar jaar een achteloze gewoonte is geworden, waarvan je jezelf niet bewust bent.
anoniem_641e1c3626c45 wijzigde dit bericht op 05-08-2010 11:20
Reden: zie edit.
Reden: zie edit.
% gewijzigd
donderdag 5 augustus 2010 om 12:43
quote:Zima schreef op 05 augustus 2010 @ 11:15:
Ik ben op zoek naar waarom ik doe wat ik doe. Omdat ik denk dat daar ook de sleutel in zit om mijn hele leven met mijn verstand om te gaan met eten. In plaats van een jaar goed en dan weer een jaar slecht. Het lijkt me fijn als het over een paar jaar een achteloze gewoonte is geworden, waarvan je jezelf niet bewust bent.
Dat is precies wat ik bedoel, mooi verwoord
Wat je over je ouders schreef: ik kan me goed voorstellen dat dat moeilijk is af en toe. Als kind wil je eigenlijk niets anders dan waardering van de je ouders. Dat begint jong, wanneer je zegt: kijk eens papa, ik fiets zonder zijwieltjes! tot een moeder die je vertelt dat je je driftige zoon goed onder controle hebt. Maar ik vind het lastig om hier iets over te zeggen. Ik had een heel stuk getypt, maar wil niet het idee krijgen dat jij denk dat ik denk dat ik alles wel weet. Lekkere vrouwenlogica he? Dus gewoon even
En hoe bewust dat je niet meteen een enorme stapel boterhammen smeert, maar eerst eens twee en dan rustig kijkt hoe vol je zit (best vol eigenlijk!).. Zo logisch, maar zó'n openbaring..
Ik ben op zoek naar waarom ik doe wat ik doe. Omdat ik denk dat daar ook de sleutel in zit om mijn hele leven met mijn verstand om te gaan met eten. In plaats van een jaar goed en dan weer een jaar slecht. Het lijkt me fijn als het over een paar jaar een achteloze gewoonte is geworden, waarvan je jezelf niet bewust bent.
Dat is precies wat ik bedoel, mooi verwoord
Wat je over je ouders schreef: ik kan me goed voorstellen dat dat moeilijk is af en toe. Als kind wil je eigenlijk niets anders dan waardering van de je ouders. Dat begint jong, wanneer je zegt: kijk eens papa, ik fiets zonder zijwieltjes! tot een moeder die je vertelt dat je je driftige zoon goed onder controle hebt. Maar ik vind het lastig om hier iets over te zeggen. Ik had een heel stuk getypt, maar wil niet het idee krijgen dat jij denk dat ik denk dat ik alles wel weet. Lekkere vrouwenlogica he? Dus gewoon even
En hoe bewust dat je niet meteen een enorme stapel boterhammen smeert, maar eerst eens twee en dan rustig kijkt hoe vol je zit (best vol eigenlijk!).. Zo logisch, maar zó'n openbaring..
donderdag 5 augustus 2010 om 12:43
Zima, hoewel ik een enorme kokkereldel ben heb ik weinig popi kookboeken en ik weet weinig van wat je echt in huis moet hebben op dat gebied.
Ik heb wel wat Jamie boeken maar hoewel ik de man geweldig vind, als media gigant, als persoonlijkheid en qua zijn inzet voor gezonder eten en zo, ik heb aan twee van zijn boeken genoeg.
Gordon Ramsey koop ik uit principe niet omdat ik zijn vuilbekkerij is een aantal van zijn programma's zo stuitend vind dat ik me niet voor kan stellen dat er iets lekkers uit die handen komt. Slaat nergens op maar de man stuit me gewoon tegen de borst.
Nigella, ook al zo'n engels kookwonder, vind ik een hartveroverend geweldig mens maar o my god, wat kookt die vrouw met veel vet!
Er is een engelse kokkin, een Aziatische vrouw, van wie ik het boek wel zou willen hebben, misschien is dat een tip.
Nu nog haar naam zien te achterhalen!
Ik heb wel wat Jamie boeken maar hoewel ik de man geweldig vind, als media gigant, als persoonlijkheid en qua zijn inzet voor gezonder eten en zo, ik heb aan twee van zijn boeken genoeg.
Gordon Ramsey koop ik uit principe niet omdat ik zijn vuilbekkerij is een aantal van zijn programma's zo stuitend vind dat ik me niet voor kan stellen dat er iets lekkers uit die handen komt. Slaat nergens op maar de man stuit me gewoon tegen de borst.
Nigella, ook al zo'n engels kookwonder, vind ik een hartveroverend geweldig mens maar o my god, wat kookt die vrouw met veel vet!
Er is een engelse kokkin, een Aziatische vrouw, van wie ik het boek wel zou willen hebben, misschien is dat een tip.
Nu nog haar naam zien te achterhalen!
