Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)

Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.



Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....





Lieve lezeres,



We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.

De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.



Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.

Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.



Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.



Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.



Schroom niet en schrijf met ons mee!







Vorig topic: Eten met je verstand



Recepten van het 'eten met je verstand' topic

Hi all,



Fijn dat er weer nieuwe schrijfsters zijn.

Welkom, schrijf vooral mee met ons.



Eigenlijk is de manier waarop Capibara de boel aanpakt ook de manier waarop ik het doe/gedaan heb.

'Gewoon' beginnen. Niet te veel nadenken en niet te veel bezig zijn met wat er 'fout' kan gaan.



Hebben jullie de posting van Spinster gelezen die ik als een soort van eye-opener al meerdere keren geplaatst heb?



Stop met zwart/wit denken. Van een keer patat eten, wijn drinken, chocola eten of taart nemen op een verjaardag kom je niet aan. de nadruk ligt op normaal eten en veel snoepen, veel vet eten en gedachteloos eten in je kar gooien in een supermarkt en zomaar alles in je mond stoppen is niet normaal. Dat is eigenlijk heel eh.....apart.



Je zou zeggen dat je als mens zuinig bent op de mooie fabriek waar je in woont. Zo'n fabriek, hoe kunstig die ook in elkaar zit, heeft onderhoud nodig en dat onderhoud zit 'm in goede spullen als brandstof gebruiken om de boel aan de gang te houden.

Veel dingen die je eet en die je bewust in je lichaam stopt, zijn waarschijnlijk niet goed voor je lijf en de lol is dat je er iets aan kunt doen en kunt zorgen dat je na gaat denken bij wat je eet.



Dat is wennen geblazen en je zult het als een peuter opnieuw moeten leren, eten. Wees je eigen moeder/zus/vriendin/diëtist en vraag je eens af of je het spul wat je wil eten of drinken wel goed voor je is. Besteed tijd aan de vergaderingen met jezelf.

Denk niet te veel in goed en fout, in slecht en zondig en stom of anderszins negatieve termen.



Is er ergens een feestje, dan neem je ook een bitterbal of moorkop. Tuurlijk. Dan heb je alleen wel je portie vettige onzin voor die dag gehad en misschien ook voor de dagen er na.

Plan en organiseer meer dan je deed.

Ga je een dag weg? Smeer brood en zorg dat je niet naar de snackbar hóeft om aan eten te komen. Neem altijd een appel mee voor onderweg en proef die appel nou eens bewust. Óók lekker en niet zo belastend als een berenhap oorlog.



Blijf vooral niet hangen in wat je niet mág want je mag alles. Je bent een volwassen mens en als jij je face wil stuffen met allerlei ongezond eten dan moet je dat zelf weten. Wil je dat niet? Dóe het dan ook niet!



Je bent hier (dat zeggen we allemaal) niet op dieet namelijk. Als het even meezit en het gaat wérkelijk tot je doordringen wat je je hart aandoet met het eten van vet en suiker, dan wíl je helemaal niet meer ongezond eten.



Duur hoeft eten niet te zijn.

Ik eet gezond en niet duur.

Groente roosteren, zoals Melpomene schrijft op de receptenspinoff van dit topic, kan ook voor weinig.

Paprika, courgette, een rode ui, tomaten etc zijn nu in de zomer al helemaal niet duur en je doet er twee dagen mee als je ze door elkaar gebruikt.



Soep is doorgaans ook niet duur en je kunt gewoon aardappelen, groenten en vlees eten, alleen dan niet met vier lepels jus en niet met twee karbonades maar gewoon één en dan even in de grillpan in plaats van in de Croma.

Maak eens van ene kilo gehakt 8 gehaktballen en vries wat je niet nodig hebt per aantal gezinsleden in. Ik doe zo 3 x met een 1 kilo gehakt en dat was afgelopen week 4 euro per kilo.



Wees creatief en vooral niet negatief.

Ga je een keer de mist in, zie dat dan niet als verliezen of een terugslag of falen. Je hebt dan simpelweg even niet gezond gegeten, meer niet. Punt. Het volgende wat je je lichaam te eten geeft is gewoon weer wel gezond.



Maak er geen drama van (ik vond mezelf op een dieet altijd zielig, beetje Calimero achtig, want ik 'mocht' niks). Je mag namelijk álles, werkelijk alles wat je maar wil maar dan met beleid en zoals je het een kind zou leren, dus snoepen en snaaien is een traktatie, een uitzondering, niet iets wat je doorlopend moet doen om jezelf tevreden te houden. Daar is eten niet voor. Eten is brandstof en zorg er nou voor dat die brandstof zinnig is. Je lichaam beloont je er voor, of je nou superslank wordt of niet.



Gymmen is ook niks voor mij. Maar ik maak heel actief schoon. Neem vaak de trap. Wandel lang door de supermarkt en span daarbij mijn bilspieren ferm aan. Álles is beweging. Probeer het 30 minuten achter elkaar te doen maar of je dan fanatiek je vloer dweilt, stevig stappend doorwinkelt of lekker een CD op zet en een half uur door de kamer danst (probeer eens, je knapt er zo van op, ik heb er na de hele dag energie) of een stuk fietst, het maakt niks uit. Bewegen is bewegen en als het werkelijke sporten er niet in zit, martel jezelf niet en zoek het in beweging binnen je dagelijkse routine.



Bos in de buurt? Ga er heen en loop eens een route.

Strand? Idem dito. Al tippel je maar door de branding van de parkeerplaats naar een strandpaveljoen voor een kop thee.

Het gaat om de beweging, om het verbranden en dat doe je al met de gekste dingen.

Leuk seksleven? Ga eens wat vaker bovenop zitten, je zult er thuis ook hoge ogen mee gooien en verbrandt er 200 calorieën mee!



Al met al, het is een denkwissel die je moet maken. Niet jezelf verwennen met eten vol vet en suiker en in grote hoeveelheden maar jezelf verwennen met goede spullen en wérkelijk goed zijn voor jou.



Jij moet het doen, jij bent de enige die het kan voor jou en zolang je jezelf vrij laat en niet in je eigen nek gaat zitten hijgen maar jezelf de kans geeft om te wennen aan een nieuwe manier van naar eten kijken, denk ik dat je heel ver kunt komen.

Voor jou Taha, Spinster, die reageert op mijn zwart/wit gedenk:



Hi lieve Lé. Ik ben helemaal bijgelezen, maar dit stukje bleef zo bij me hangen. Wat ik steeds zie terugkomen in je laatste post is de psychologie achter het (over)eten.



Ik vind het dapper dat je dat zo aanpakt en ik geloof dat dit wel eens de sleutel zou kunnen zijn voor je. Hier richten ze zich met therapieën voor mensen met een eetziekte op. Je geeft zelf ook aan dat je bijvoorbeeld geraakt bent door Hankes posts, die zich hier ook op richt. En verder heb je natuurlijk al andere hete vuren in je leven aangepakt door stil te staan bij je diepste innerlijke en bij goed voor jezelf zorgen. Ik zie dus een opening.



Ik lees steeds een bepaald psychologisch thema van (over)eten terug in je posts. Ik lees woorden als 'flow', 'uit de flow', 'teugels laat vieren', 'terugval', 'weer helemaal verkeerd' en 'lief voor mezelf'. Wat ik áchter die woorden lees en wat je zelf ook zegt, is dat er een soort zwart-wit-denken achter zit, wat betreft eten. De gedachte die ik steeds lees is: "Ik zit in een flow en dan gaat alles goed óf ik laat de teugels een keer vieren en dan ben ik weer terug bij af."



Dat is een onware(!) én een destructieve(!) gedachte!



Zolang je deze gedachte als ware het waarheid voor jezelf aanneemt, zal je dús ook geen mogelijkheid zien voor een middenweg / een compromis / een grijs gebied, kortom: voor gezond en nuchter denken over eetgedrag.



Onwaar omdat: Die gedachte is helemaal geen universele vaststaande waarheid als ware het door God hemzelve ingefluisterd. Die gedachte is een gedáchte. Van jou!



Destructief omdat: Die gedachte helpt je helemaal niet. Hij laat je namelijk steeds weer kiezen voor het denken in één van de twee uitersten. Óf je bent lief voor jezelf. Óf je bent slecht voor jezelf. Óf je eet goed. Óf je eet slecht. Óf je bent in een flow. Óf je bent weer terug bij af.



Net zoals bij intermenselijke relaties, waarbij jij mijn grote heldin bent wat betreft compassie, inlevingsvermogen en genuanceerdheid, ligt het ook bij eetgedrag niet zo 'alles of niets'. Óók eetgedrag is menselijk gedrag en er zijn dus niet 2 opties om te kiezen. Er is een hele schaal met ontelbaar veel facetten van keuzes en persoonlijke waarheden.



Juist zelfdestructief gedrag kenmerkt zich door 'zwart wit'-denken. (Ik ben geweldig. Ik ben niks waard. Het gaat fantastisch. Het komt nooit meer goed. Ik kan er helemaal niks aan doen. Alles is mijn schuld. Etc. ). Ook zelfdustructief eetgedrag gaat vaak over het denken in twee mogelijke scenario's: Ik zit in een flow. Ik ben terug bij af. Wat ben ik goed bezig. Wat ben ik weer zwak en slecht voor mezelf. Ik kan er helemaal niks aandoen, want.... (het overkomt me?). Dat ik dik ben is helemaal mijn eigen schuld. (--->Zie je de overeenkomsten?).



Menselijk (eet)gedrag ligt niet zo zwart-wit. Eén bord patat is niet het begin van een glijdende schaal. Ténzij je dat zelf als jouw waarheid maakt. Eén keer gezond voor sushi kiezen maakt jou niet meer waard. Ténzij je dat zelf als jouw waarheid maakt.



Je zou kunnen werken aan (kiezen voor) een nieuwe waarheid. Één die ook echt wáár is en één die je juist hélpt. Ik ga die waarheid niet hier voor jou uitschrijven want belangrijk is dat het jouw waarheid is. Ik denk alleen, wat ook eerder gezegd is, dat je het wellicht kunt zoeken in een sterke innerlijke kracht in jou die je eerder uit benarde situaties gered heeft.



Geloven in een kracht in jezelf die groter is dan je angst. (voor dik zijn? voor verkeerde keuzes? voor dun zijn? voor gedoemd zijn tot een glijdende schaal? voor voor altijd sterk moeten zijn?).

Dat geloven in die kracht zal je misschien helpen om de door jou gecreeërde veilige wereld van twee keuze-mogelijkheden genuanceerder te zien.



'De teugels laten vieren' klinkt zo eng als er maar twee keuzes zijn en het dan dús fout gaat. Geen wonder dat je daar grote huiver voor hebt en er andere keren juist baldadig je neus voor optrekt en gas geeft richting die 'fout aflopende' keus!

Misschien wordt het tijd je gedáchten wat te laten vieren, in plaats van je eetgedrag.



Lieve mops. Het zou zomaar kunnen dat je je er niet in herkent en dat ik mijn gedachtespinsels wat teveel op de vrije loop heb gelaten in deze post . In dat geval een dikke . En anders ook trouwens!

Lieve Taha, Ik ga even door jouw post heen. Ik wil je iets laten zien. Ik hoop je daarmee duidelijk te maken met welke energie je je probleem het beste te lijf kunt gaan. Mijns inziens hoor, ik ben geen diëtist, geen goog, geen loog of wat dan ook, dus als je het onzin vindt wat ik schrijf, leg het gerust naast je neer.



Ik wil even de negatieve woorden en zinnen aanstrepen die je in je eerste post gebruikt. Ik denk dat door daarin alvast een wijziging aan te brengen, in over jezelf praten en tegen jezelf en je situatie aankijken, je al een hoop kunt veranderen.





quote:Taha schreef op 08 augustus 2010 @ 17:10:

Kan ik ook meeschrijven?



Ik ben nu 42 jaar. De laatste tijd kom ik erg makkelijk aan. Ik heb altijd rond de 60 kilo gewogen, nu zit ik regelmatig op de 67 kilo (lengte 1.67). Het is niet veel te veel, maar ik voel me er niet prettig bij. Mijn buik voelt opgeblazen en alles lijkt te knellen.



Het is niet alleen mijn gewicht. Ik rook (vanaf morgen niet meer), beweeg bijna niets. Mijn conditie is nul komma nul. Energie heb ik bijna niet. Mijn haar valt heel erg uit, enz. Het ergste is dat ik er zo niets meer aan vind en niet meer weet waar ik de puf vandaan moet halen om de boel rigoureus om te gooien.





Mijn vriend houdt niet zo van groente en eet het liefst vette hap. Vind het moeilijk om iets gezonds en lekkers te kopen en alsmaar nee te zeggen als hij voorstelt een ijsje/frietje of shoarma te eten. (wat ik wel lekker vind natuurlijk).



Ik moet natuurlijk zelf de discipline opbrengen, maar omdat ik me zo moe en futloos voel, weet ik gewoon niet waar ik moet beginnen. Hoe start je?



Ik heb niet veel geld, dus een sportschool of zo zit er niet in. Sommige recepten (veel recepten eigenlijk) vragen zoveel

ingrediënten dat ik denk: "laat maar", te duur!



Eigenlijk kon ik de hele posting zwart kleuren maar dan is het effect er van weg.



Je gaat iets doen aan je situatie. Aan wat je in de weg zit.



Good! for! you! woman!



Het is dus positief wat je gaat doen. Niet ellendig en moeilijk maar iets wat jij gaat doen, voor jou, voor jouw gezondheid en niks en niemand gaat je daarbij in de weg staan.



Wég met negatief denken over jezelf en je situatie, je hebt een stap genomen, je denkt na, je overlegt met jezelf, je gaat je oude valkuilen uit de weg, je gaat een nieuwe eetweg op en daarbij hoort ook positief kijken naar jou, jezelf en jij. Gooi je bezwaren overboord, zet je schouders onder je voedingswijze en leer als een peuter opnieuw met eten om te gaan. Met vallen en opstaan dus. Op een andere manier leer je niet, zie ook dat dus als winst en als iets positiefs. Geloof er in. Pas dan werkt het ook.



Niet vanuit wanhoop maar vanuit hoop beginnen. (een welgemeend ááááá-men zou nu wel op z'n plaats zijn.....)



Je vriend eet graag vet. Moet 'ie doen. Jij wil het niet meer. Toch?



Gooi over zijn aardappelen voorál een plens jus, jij doet je aardappeltjes in de grilpan, met knoflook en wat zeezout. Kan hij er mayo en ketchup op doen. Jij doet er lekker tomatensalsa bij (fijngesneden tomaten, uien, teentje knoflook, beetje balsamico, misschien wat peterselie) of je doet ook ketchup op je aardappelen en laat de mayo voor wat 'ie is. Het is maar mayo, niet je beste vriendin.



Bak eens ovenfrites in plaats van uit de frituur (wél de dubbele baktijd aanhouden dan op de verpakking staat!) en weet je wat, als jij een keer per week behoefte hebt aan een schep satésaus over je vlees, dan dóe je dat gewoon. Lees de posting van Spinster, print 'm uit en stop met zwart/wit denken en met het wanhopen, dat gaat namelijk helemaal geen zoden aan de dijk zetten. Lol hebben in op een andere manier met eten bezig zijn wel.



Geen geld?

Heb ik ook niet maar ik kan best appelen kopen en een ananas kost op de markt ook maar 99 cent.



Wees creatief en lief (voor jezelf) en maak een win/win situatie van deze kans die je jezelf geeft.

Zie het niet als een last, beschouw het als een lust, als iets nieuws en opwindends, iets waar je je hopelijk lange leven lang lol van gaat hebben.



Écht vrouw, positief zijn helpt. Je kúnt het. Het is maar eten. Meer is het niet en nogmaals; je mág alles. Maar wel met je hersenen er bij.



Ik cheerlead even voor je.

Taha, held!

Kom hier en je krijgt een virtuele pakkerd van me!





Goed hoor, dat je het zo oppakt en niet beledigd bent over wat ik zeg. Het is dan ook zeer, zeer opbouwend bedoeld en al lijk ik een soort Leo Ratelband als ik zo oreer, ik denk werkelijk dat positief zijn en lol hebben in wat je wil doen voor jezelf de hélft is van de hele aanpak!

quote:rammie schreef op 08 augustus 2010 @ 23:27:

Lees hier dagelijks mee,maar reageerde nooit.Maar complimenten voor jullie allemaal,wat zijn jullie lief voor elkaar,en geven elkaar hele goeie tips enz.



Complimenten!Erg zinvol topic.



Nah, wat leuk dat je dat komt zeggen meid. Je bent ook welkom he, voor als je mee wil praten. Hoeft niet, mag altijd.