Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
maandag 9 augustus 2010 om 16:53
maandag 9 augustus 2010 om 16:56
Mijn reactie is vrije associatie, ik heb alles bijgelezen maar weet niet wie wat precies heeft gezegd .
Voor de kruiden in de moestuin: bij Thuispijler is er een topic over de minimoestuin, heel goed voor tips en trucs.
Over die chocoladereep in 1 keer opeten: wat ik wel merk, heeft misschien ook weer te maken met opvoeding, is dat iets op moet. Je dient geen eten weg te gooien. Dus als je een afhaalpizza haalt, dan moet die op. Ook als je na driekwart echt al vol zit. Dan maar met tegenzin die laatste stukken ook.
Vraagje: tips voor een hartig iets rond 16:30? Dus voor het avondeten (die is meestal pas om 19:00)? Ik grijp nu meestal naar chips maar dat is niet goed, ik wil van de chips af.
Overigens bedacht ik ook dat mijn niet-diëten ook een vorm is van zwart-wit denken. Ik ben nooit op dieet geweest, want dat is slecht. Dat komt eigenlijk neer op dezelfde methoden als mijn collega's. "Ik eet de rest van mijn leven geen lunch meer" of "ik eet de komende 3 weken niets meer". Ik doe x of y en daar houd ik aan vast... Daar moet je dus ook vanaf, meer genuanceerd denken en zo.
Daarnaast blijk ik geen problemen te hebben met het vermijden van suiker. Ik eet het gewoon niet meer en de behoefte is ook weg na een paar dagen. Dat vond ik zelf erg verrassend. Ik had verwacht er meer behoefte aan te hebben maar dat blijkt erg mee te vallen. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik het heb vervangen door fruit, wel zoet en lekker maar ook gezond. Ik kom echter nog steeds niet aan de 2 units fruit per dag, maar minstens 1 lukt wel.
En nee, het gaat niet om afvallen. Wel om beter in je vel zitten, tevredener te zijn met je lichaam en gezonder voedsel/ meer bewegen zorgt daar ook voor.
Voor de kruiden in de moestuin: bij Thuispijler is er een topic over de minimoestuin, heel goed voor tips en trucs.
Over die chocoladereep in 1 keer opeten: wat ik wel merk, heeft misschien ook weer te maken met opvoeding, is dat iets op moet. Je dient geen eten weg te gooien. Dus als je een afhaalpizza haalt, dan moet die op. Ook als je na driekwart echt al vol zit. Dan maar met tegenzin die laatste stukken ook.
Vraagje: tips voor een hartig iets rond 16:30? Dus voor het avondeten (die is meestal pas om 19:00)? Ik grijp nu meestal naar chips maar dat is niet goed, ik wil van de chips af.
Overigens bedacht ik ook dat mijn niet-diëten ook een vorm is van zwart-wit denken. Ik ben nooit op dieet geweest, want dat is slecht. Dat komt eigenlijk neer op dezelfde methoden als mijn collega's. "Ik eet de rest van mijn leven geen lunch meer" of "ik eet de komende 3 weken niets meer". Ik doe x of y en daar houd ik aan vast... Daar moet je dus ook vanaf, meer genuanceerd denken en zo.
Daarnaast blijk ik geen problemen te hebben met het vermijden van suiker. Ik eet het gewoon niet meer en de behoefte is ook weg na een paar dagen. Dat vond ik zelf erg verrassend. Ik had verwacht er meer behoefte aan te hebben maar dat blijkt erg mee te vallen. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik het heb vervangen door fruit, wel zoet en lekker maar ook gezond. Ik kom echter nog steeds niet aan de 2 units fruit per dag, maar minstens 1 lukt wel.
En nee, het gaat niet om afvallen. Wel om beter in je vel zitten, tevredener te zijn met je lichaam en gezonder voedsel/ meer bewegen zorgt daar ook voor.
maandag 9 augustus 2010 om 17:14
quote:Bertrade schreef op 09 augustus 2010 @ 16:56:
Vraagje: tips voor een hartig iets rond 16:30? Dus voor het avondeten (die is meestal pas om 19:00)? Ik grijp nu meestal naar chips maar dat is niet goed, ik wil van de chips af.
Een boterhammetje. Een gekookt ei, eventueel met wat rookvlees erom. Een plakje kipfilet. een klein koud gehaktballetje (misschien de miniversie van leo's ballen?) Een kopje soep. Een klein stukje kaas. Een tomaat met mozzarella en pesto/basilicum. Een halve avocado. komkommer met wat tonijn uit een blikje. bleekselderij met slankie. Er is zoveel lekkers op hartig gebied!
Ik heb kruiden uit de winkel momenteel ook gewoon buiten in een rieten kerstboommand. Staan drie soorten in en ze doen het super!
Vraagje: tips voor een hartig iets rond 16:30? Dus voor het avondeten (die is meestal pas om 19:00)? Ik grijp nu meestal naar chips maar dat is niet goed, ik wil van de chips af.
Een boterhammetje. Een gekookt ei, eventueel met wat rookvlees erom. Een plakje kipfilet. een klein koud gehaktballetje (misschien de miniversie van leo's ballen?) Een kopje soep. Een klein stukje kaas. Een tomaat met mozzarella en pesto/basilicum. Een halve avocado. komkommer met wat tonijn uit een blikje. bleekselderij met slankie. Er is zoveel lekkers op hartig gebied!
Ik heb kruiden uit de winkel momenteel ook gewoon buiten in een rieten kerstboommand. Staan drie soorten in en ze doen het super!
...
maandag 9 augustus 2010 om 18:55
quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Het is maar net welke ingang je neemt:
- Eerst afvallen en dan je relatie met voedsel herstellen, wat volgens mij weinig mensen lukt.
- Of eerst je relatie met voedsel en je lijf herstellen en dan eventueel afvallen.
Just my thoughts .
Ik probeer het tegelijkertijd! Maar ik denk dat die tweede optie op de lange termijn beter werkt, en dat is ook wat we hier proberen te doen toch? Als je, net zoals ik, fors overgewicht hebt zullen beide doelen hand in hand gaan, omdat gezond(er) eten bij mij waarschijnlijk automatisch al betekent dat ik gewicht verlies.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Hoezo heb je dan meer zelfvertrouwen?
Ik herken het namelijk en ben voor mezelf aan het onderzoeken hoe dat zit / werkt bij mij.
Ik ben onzeker over mezelf, over mijn lichaam. Het eerste wat mensen zien is hoe dik ik ben. Dat ik naast dik misschien ook interessant, lief, intelligent, adrem of grappig ben ontdekken ze pas in tweede of derde instantie. Er zijn waarschijnlijk mensen die niet verder kijken dan de buitenkant, en me op grond van mijn gewicht al afschrijven. Ik merk het vaak op mijn werk bijvoorbeeld; ik heb een ondersteunende functie, omdat het niet in mijn aard ligt om leiding te geven of het voortouw te nemen (ook niet voordat ik zo zwaar werd, dus het ligt niet alleen daar aan). Maar ik ben intelligenter dan de meeste van mijn leidinggevenden. Ik merk dat dat mensen verrast, omdat ze dat blijkbaar niet verwachten van zo'n dik mens. Dikke mensen zijn dom, dat is toch wel het algemeen heersende vooroordeel. En als dan blijkt dat ik verre van dom ben moeten sommige mensen echt hun mening over mij bijstellen.
Ik word onzeker omdat mensen geen vertrouwen in mij hebben, door dit soort vooroordelen. En dat is dan alleen nog maar intellect. Ik vind mezelf niet mooi, of knap, of sexy, dus dat heeft ook grote impact op mijn zelfvertrouwen. Ik weet dat wanneer ik lekker in mijn vel zit, en ik zelf het idee heb dat ik er goed uitzie dat een boost is voor mijn zelfvertrouwen. Als ik mezelf alleen als vetkwab zie dan zou ik me het liefst verstoppen en zo min mogelijk opvallen. Heeft allemaal met zelfvertrouwen te maken.
Overigens, voor je denkt dat mijn gedrag alleen terug te voeren is op mijn uiterlijk: ik ben niet assertief. Nooit geweest ook. Dus ook als ik slank zou zijn ben ik nog niet de meest zelfbewuste persoon die je je kunt voorstellen hoor. Ik blijf altijd afwachtend en gereserveerd tegenover mensen die ik niet ken, zal altijd eerst de kat uit de boom kijken en heb, zeker als ik mensen niet ken of in grote groepen, nooit het hoogste woord. Maar door mijn gewicht wordt die teruggetrokken houding wel versterkt; door die schaamte over mezelf wil ik helemaal zo min mogelijk opvallen.
quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Dat klopt volgens mij niet, het feit dat je dit schrijft maakt dat je je er bewust van bent .
Dan is de vraag: Wat versta je onder dieet?
Een manier van eten?
Of een manier van eten waarbij je afvalt?Hm, weer zo'n lastige vraag. Ik hanteer zelf twee betekenissen merk ik. Mijn eerste reactie zou zijn dat een dieet een manier van eten is met als doel afvallen.Maar een dieet kan ook een bepaald eetpatroon zijn. In dit geval bedoelde ik een eetpatroon met als doel afvallen.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Kijk dit bedoel ik (en wederom herkenbaar hoor!!).
Je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant wil je het controleren en aan de andere kant zeg je dat je wel weet dat het 'vanzelf' gaat.
Die 2 zijn een wereld van verschil.
Welke van de 2 voelt voor jou, voor nu nog, als de waarheid?Ik moet nog heel bewust bezig zijn met wat ik eet, en hoeveel, om maar niet in oude fouten te vervallen. Wat dat betreft gaat er nog helemaal niets vanzelf, maar is het toch een soort dieet, waarbij ik me aan bepaalde regels te houden heb. Alleen zijn de regels deze keer anders dan voorgaande keren. Ik wil die controle houden, wil zeker weten dat ik niet teveel eet (en ook niet te weinig). Wil zeker weten (en dus via die eetmeter controleren) of ik wel genoeg van alle voedingsstoffen tot me neem. Ik ben dus nog bang om het los te laten, om helemaal op mijn intuïtie te vertrouwen. Ik heb die houvast van die cijfertjes (nog) nodig. Ik hoop (en verwacht) dat ik er in de toekomst misschien wat relaxter mee om zal kunnen gaan. Als mijn lichaam niet meer schreeuwt om vet en zoet, als ik in staat ben om zelf een rem aan te geven op hoeveel ik eet. Tot die tijd blijf ik braaf alles invullen, zodat ik het gevoel heb dat ik er controle op kan uitoefenen. Met 'zomaar' gezond proberen te eten lukt dat niet, ik ben bang dat ik dan toch weer heel snel in hetzelfde patroon terugval.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Daarnaast vind ik, wanneer je tientallen kilo's overgewicht hebt, de wens om af te vallen helemaal niet vreemd of ongezond. Vind ik een hele normale wens.
De vraag is alleen op welke manier ga je dat doen?
Wat werkt op de lange termijn?
Durf je er een meer-jaren-plan van te maken, zodat je straks niet alleen het gewicht hebt wat bij jouw lijf past, maar ook een gezonde relatie met voedsel en jezelf?
Het is ook geen rare wens van mij, helemaal niet zelfs. Ik had er ook al veel eerder iets aan moeten doen (en het in de eerste plaats natuurlijk al nooit zover moeten laten komen). Maar ik schaam me op de een of andere manier zo voor mijn overgewicht dat ik jarenlang liever m'n kop in het zand stak dan dat ik er daadwerkelijk iets aan ging doen. Omdat ik wist dat ik dieëten toch niet vol zou gaan houden. Ik hoop dat ik de knop nu zover kan omdraaien dat hij op die stand blijft staan en dat het in de toekomst vanzelf gaat; de keuze voor gezond voedsel. En ja, dan is een meerjarenplan niet erg, alleen maar heel erg realistisch (al roept er nu een stemmetje binnen in me dat ik het liefst dit jaar al al mijn overgewicht kwijt zou zijn, alleen is dat niet realistisch en als het al mogelijk is dan is het zeker niet verstandig).
Pff, weer zo'n confronterende post, ik moest echt een paar keer heel hard slikken tijdens het typen van dit antwoord. Het is alleen maar goed hoor, dat ik aan het denken gezet word over mezelf en dat ik met de neus op de feiten word gedrukt (ook door mezelf). Het komt vandaag alleen harder aan dan anders denk ik: Capilief is niet thuis, en komt ook niet thuis vannacht, omdat hij een cursus heeft inclusief hotelovernachting, waardoor ik toch niet zo vrolijk ben als anders. Ik kan prima alleen zijn, maar ik mis hem dan toch op de een of andere manier. Ik heb net dus in m'n eentje zitten eten. Heel gezond allemaal hoor, maar wel teveel, ik voel het in mijn maag. Ik had eerder moeten stoppen, maar ik kan geen eten weggooien, dat vind ik echt zonde. Normaal geef ik de rest aan Capilief, maar ja, die was er dus niet, dus toen moest ik het zelf wel opeten. Helemaal fout natuurlijk. Maar goed, ik blijf, inclusief de dingen die ik vanavond nog moet/mag eten van mezelf, netjes binnen wat ik gepland had, dus het gaat nog steeds goed.
Het is maar net welke ingang je neemt:
- Eerst afvallen en dan je relatie met voedsel herstellen, wat volgens mij weinig mensen lukt.
- Of eerst je relatie met voedsel en je lijf herstellen en dan eventueel afvallen.
Just my thoughts .
Ik probeer het tegelijkertijd! Maar ik denk dat die tweede optie op de lange termijn beter werkt, en dat is ook wat we hier proberen te doen toch? Als je, net zoals ik, fors overgewicht hebt zullen beide doelen hand in hand gaan, omdat gezond(er) eten bij mij waarschijnlijk automatisch al betekent dat ik gewicht verlies.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Hoezo heb je dan meer zelfvertrouwen?
Ik herken het namelijk en ben voor mezelf aan het onderzoeken hoe dat zit / werkt bij mij.
Ik ben onzeker over mezelf, over mijn lichaam. Het eerste wat mensen zien is hoe dik ik ben. Dat ik naast dik misschien ook interessant, lief, intelligent, adrem of grappig ben ontdekken ze pas in tweede of derde instantie. Er zijn waarschijnlijk mensen die niet verder kijken dan de buitenkant, en me op grond van mijn gewicht al afschrijven. Ik merk het vaak op mijn werk bijvoorbeeld; ik heb een ondersteunende functie, omdat het niet in mijn aard ligt om leiding te geven of het voortouw te nemen (ook niet voordat ik zo zwaar werd, dus het ligt niet alleen daar aan). Maar ik ben intelligenter dan de meeste van mijn leidinggevenden. Ik merk dat dat mensen verrast, omdat ze dat blijkbaar niet verwachten van zo'n dik mens. Dikke mensen zijn dom, dat is toch wel het algemeen heersende vooroordeel. En als dan blijkt dat ik verre van dom ben moeten sommige mensen echt hun mening over mij bijstellen.
Ik word onzeker omdat mensen geen vertrouwen in mij hebben, door dit soort vooroordelen. En dat is dan alleen nog maar intellect. Ik vind mezelf niet mooi, of knap, of sexy, dus dat heeft ook grote impact op mijn zelfvertrouwen. Ik weet dat wanneer ik lekker in mijn vel zit, en ik zelf het idee heb dat ik er goed uitzie dat een boost is voor mijn zelfvertrouwen. Als ik mezelf alleen als vetkwab zie dan zou ik me het liefst verstoppen en zo min mogelijk opvallen. Heeft allemaal met zelfvertrouwen te maken.
Overigens, voor je denkt dat mijn gedrag alleen terug te voeren is op mijn uiterlijk: ik ben niet assertief. Nooit geweest ook. Dus ook als ik slank zou zijn ben ik nog niet de meest zelfbewuste persoon die je je kunt voorstellen hoor. Ik blijf altijd afwachtend en gereserveerd tegenover mensen die ik niet ken, zal altijd eerst de kat uit de boom kijken en heb, zeker als ik mensen niet ken of in grote groepen, nooit het hoogste woord. Maar door mijn gewicht wordt die teruggetrokken houding wel versterkt; door die schaamte over mezelf wil ik helemaal zo min mogelijk opvallen.
quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Dat klopt volgens mij niet, het feit dat je dit schrijft maakt dat je je er bewust van bent .
Dan is de vraag: Wat versta je onder dieet?
Een manier van eten?
Of een manier van eten waarbij je afvalt?Hm, weer zo'n lastige vraag. Ik hanteer zelf twee betekenissen merk ik. Mijn eerste reactie zou zijn dat een dieet een manier van eten is met als doel afvallen.Maar een dieet kan ook een bepaald eetpatroon zijn. In dit geval bedoelde ik een eetpatroon met als doel afvallen.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Kijk dit bedoel ik (en wederom herkenbaar hoor!!).
Je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant wil je het controleren en aan de andere kant zeg je dat je wel weet dat het 'vanzelf' gaat.
Die 2 zijn een wereld van verschil.
Welke van de 2 voelt voor jou, voor nu nog, als de waarheid?Ik moet nog heel bewust bezig zijn met wat ik eet, en hoeveel, om maar niet in oude fouten te vervallen. Wat dat betreft gaat er nog helemaal niets vanzelf, maar is het toch een soort dieet, waarbij ik me aan bepaalde regels te houden heb. Alleen zijn de regels deze keer anders dan voorgaande keren. Ik wil die controle houden, wil zeker weten dat ik niet teveel eet (en ook niet te weinig). Wil zeker weten (en dus via die eetmeter controleren) of ik wel genoeg van alle voedingsstoffen tot me neem. Ik ben dus nog bang om het los te laten, om helemaal op mijn intuïtie te vertrouwen. Ik heb die houvast van die cijfertjes (nog) nodig. Ik hoop (en verwacht) dat ik er in de toekomst misschien wat relaxter mee om zal kunnen gaan. Als mijn lichaam niet meer schreeuwt om vet en zoet, als ik in staat ben om zelf een rem aan te geven op hoeveel ik eet. Tot die tijd blijf ik braaf alles invullen, zodat ik het gevoel heb dat ik er controle op kan uitoefenen. Met 'zomaar' gezond proberen te eten lukt dat niet, ik ben bang dat ik dan toch weer heel snel in hetzelfde patroon terugval.quote:NMD schreef op 09 augustus 2010 @ 15:46:
Daarnaast vind ik, wanneer je tientallen kilo's overgewicht hebt, de wens om af te vallen helemaal niet vreemd of ongezond. Vind ik een hele normale wens.
De vraag is alleen op welke manier ga je dat doen?
Wat werkt op de lange termijn?
Durf je er een meer-jaren-plan van te maken, zodat je straks niet alleen het gewicht hebt wat bij jouw lijf past, maar ook een gezonde relatie met voedsel en jezelf?
Het is ook geen rare wens van mij, helemaal niet zelfs. Ik had er ook al veel eerder iets aan moeten doen (en het in de eerste plaats natuurlijk al nooit zover moeten laten komen). Maar ik schaam me op de een of andere manier zo voor mijn overgewicht dat ik jarenlang liever m'n kop in het zand stak dan dat ik er daadwerkelijk iets aan ging doen. Omdat ik wist dat ik dieëten toch niet vol zou gaan houden. Ik hoop dat ik de knop nu zover kan omdraaien dat hij op die stand blijft staan en dat het in de toekomst vanzelf gaat; de keuze voor gezond voedsel. En ja, dan is een meerjarenplan niet erg, alleen maar heel erg realistisch (al roept er nu een stemmetje binnen in me dat ik het liefst dit jaar al al mijn overgewicht kwijt zou zijn, alleen is dat niet realistisch en als het al mogelijk is dan is het zeker niet verstandig).
Pff, weer zo'n confronterende post, ik moest echt een paar keer heel hard slikken tijdens het typen van dit antwoord. Het is alleen maar goed hoor, dat ik aan het denken gezet word over mezelf en dat ik met de neus op de feiten word gedrukt (ook door mezelf). Het komt vandaag alleen harder aan dan anders denk ik: Capilief is niet thuis, en komt ook niet thuis vannacht, omdat hij een cursus heeft inclusief hotelovernachting, waardoor ik toch niet zo vrolijk ben als anders. Ik kan prima alleen zijn, maar ik mis hem dan toch op de een of andere manier. Ik heb net dus in m'n eentje zitten eten. Heel gezond allemaal hoor, maar wel teveel, ik voel het in mijn maag. Ik had eerder moeten stoppen, maar ik kan geen eten weggooien, dat vind ik echt zonde. Normaal geef ik de rest aan Capilief, maar ja, die was er dus niet, dus toen moest ik het zelf wel opeten. Helemaal fout natuurlijk. Maar goed, ik blijf, inclusief de dingen die ik vanavond nog moet/mag eten van mezelf, netjes binnen wat ik gepland had, dus het gaat nog steeds goed.
maandag 9 augustus 2010 om 19:36
Dag dametjes!
Leo, ik moest een beetje om je lachen. Je een beetje verontschuldigen dat je niet iedereen een persoonlijke behandeling geeft. En dan vol belangstelling ongeveer iedereen een eigen berichtje sturen. Over te hoge eisen stellen aan jezelf enzo...
En ik moest nog een keer om je lachen. Dat Het Lichtend Voorbeeld niet eens weet wat ze met een courgette moet. Er nooit mee kookt. Val jij even van de preekstoel
.
Le, ik hoop dat er verder herstel heeft plaatsgevonden van je schoonvader.
Ik ben even zo asociaal om op de rest niet in te gaan. Wil nog even kwijt dat ik vandaag eventjes heel tevreden was met mezelf. We waren in een NL supermarkt en die hebben veel lekkerder koekjes dan bij ons. Ik heb met een pak glacees in mijn handen gestaan. Teruggelegd. Ik realiseerde me dat bokkepootjes verrassend weinig calorieen hebben. In de kar gelegd. Teruggelegd. We hebben het gelaten bij een flinke hoeveelheid verse groente, en een keur aan vegetarische burgertjes. En ik verliet tevreden de winkel.
Inderdaad wat Dubio al zei: als je weet dat er bokkepootjes in de kast liggen, dan MOET je wel aan die roze olifant denken . Dus niet meenemen... Was bevredigend. En het idee dat we de rest van de week bijzondere, lekkere, verse groentes eten ook.
Leo, ik moest een beetje om je lachen. Je een beetje verontschuldigen dat je niet iedereen een persoonlijke behandeling geeft. En dan vol belangstelling ongeveer iedereen een eigen berichtje sturen. Over te hoge eisen stellen aan jezelf enzo...
En ik moest nog een keer om je lachen. Dat Het Lichtend Voorbeeld niet eens weet wat ze met een courgette moet. Er nooit mee kookt. Val jij even van de preekstoel
. Le, ik hoop dat er verder herstel heeft plaatsgevonden van je schoonvader.
Ik ben even zo asociaal om op de rest niet in te gaan. Wil nog even kwijt dat ik vandaag eventjes heel tevreden was met mezelf. We waren in een NL supermarkt en die hebben veel lekkerder koekjes dan bij ons. Ik heb met een pak glacees in mijn handen gestaan. Teruggelegd. Ik realiseerde me dat bokkepootjes verrassend weinig calorieen hebben. In de kar gelegd. Teruggelegd. We hebben het gelaten bij een flinke hoeveelheid verse groente, en een keur aan vegetarische burgertjes. En ik verliet tevreden de winkel.
Inderdaad wat Dubio al zei: als je weet dat er bokkepootjes in de kast liggen, dan MOET je wel aan die roze olifant denken . Dus niet meenemen... Was bevredigend. En het idee dat we de rest van de week bijzondere, lekkere, verse groentes eten ook.
maandag 9 augustus 2010 om 19:41
Hier eigenlijk ook te veel gegeten. Ik was van plan zelf voornamelijk groenten met zalm te eten, maar de aardappeltjes die ik voor de kinderen had gemaakt in de oven waren zoooo lekker! zelfgemaakt knoflooksausje erbij en ja hoor, vingers aflikken.
Ik keek vandaag de link die iemand, weet niet meer wie, geplaatst had. Van de schrijfster van Women, food and God. Zij zei daarin dat je je honger van 1 t/m 10 kan aangeven. 1 is dan echt honger hebben, 10 is compleet vol. Je zou pas moeten eten als je onder de 5 zit zei ze. maar even later zei ze dat je precies genoeg zou moeten eten om op de 4 te komen. Eh, dat snap ik niet. Want op de 4 zou je dus ook mogen eten. Maar zo'n schaal in mijn achterhoofd, eet ik toch wel snel tot een 8 met het avondeten. Terwijl ik streef naar bijv. een 6. Ik vind warm eten gewoon zo lekker! ik eet ook bewust geen toetjes, omdat ik veel liever iets meer warm eet dan minder warm en een toetje.
Ik keek vandaag de link die iemand, weet niet meer wie, geplaatst had. Van de schrijfster van Women, food and God. Zij zei daarin dat je je honger van 1 t/m 10 kan aangeven. 1 is dan echt honger hebben, 10 is compleet vol. Je zou pas moeten eten als je onder de 5 zit zei ze. maar even later zei ze dat je precies genoeg zou moeten eten om op de 4 te komen. Eh, dat snap ik niet. Want op de 4 zou je dus ook mogen eten. Maar zo'n schaal in mijn achterhoofd, eet ik toch wel snel tot een 8 met het avondeten. Terwijl ik streef naar bijv. een 6. Ik vind warm eten gewoon zo lekker! ik eet ook bewust geen toetjes, omdat ik veel liever iets meer warm eet dan minder warm en een toetje.
...
maandag 9 augustus 2010 om 19:46
quote:dubiootje schreef op 09 augustus 2010 @ 10:43:
Hoi NMD, ik citeer je even.
Bedankt voor je uitgebreide en open reactie Dubio!
Zelf heb ik onder andere therapie gehad (ik kom nog steeds af en toe bij die psycholoog voor "onderhoud", erg prettig). Dat heeft me veel geholpen om bepaalde denkpatronen af te leren. Maar veel heeft gewoon te maken met doen.
Dat geloof ik ook, maar wat was jou motivatie om ze af te leren, want ik neem aan dat je ze niet voor niets had? Soms vraag ik me af of het mij niet, voorheen tenminste en nu nog een beetje (?), veel oplevert. Of dat ik iig denk dat dat zo is.
Wat is precies je doel nu?Goede vraag, met betrekking tot eten of in het algemeen?
Ik denk even hardop, heb het nog niet heel concreet. Ik wil weer bij mezelf komen (wanneer je mijn andere topic leest zie je dat ik van heel ver komen daarin leg ik het ook uitgbreider uit), leren goed voor mezelf te zorgen en lief voor mezelf te zijn.
Het leven leven wat ik wil.
En dat is denk ik een combinatie van doen en me meer bewust worden van me eigen mechanisme en vooral de functie daarvan.
Dat is even 'vanuit mijn hoofd', vanuit mijn hart voel ik het nu even niet.
En ik wil graag mijn relatie met eten, maar vooral mijn lijf, verbeteren. Ik en mijn lijf is nog een grote strijd.
Hoi NMD, ik citeer je even.
Bedankt voor je uitgebreide en open reactie Dubio!
Zelf heb ik onder andere therapie gehad (ik kom nog steeds af en toe bij die psycholoog voor "onderhoud", erg prettig). Dat heeft me veel geholpen om bepaalde denkpatronen af te leren. Maar veel heeft gewoon te maken met doen.
Dat geloof ik ook, maar wat was jou motivatie om ze af te leren, want ik neem aan dat je ze niet voor niets had? Soms vraag ik me af of het mij niet, voorheen tenminste en nu nog een beetje (?), veel oplevert. Of dat ik iig denk dat dat zo is.
Wat is precies je doel nu?Goede vraag, met betrekking tot eten of in het algemeen?
Ik denk even hardop, heb het nog niet heel concreet. Ik wil weer bij mezelf komen (wanneer je mijn andere topic leest zie je dat ik van heel ver komen daarin leg ik het ook uitgbreider uit), leren goed voor mezelf te zorgen en lief voor mezelf te zijn.
Het leven leven wat ik wil.
En dat is denk ik een combinatie van doen en me meer bewust worden van me eigen mechanisme en vooral de functie daarvan.
Dat is even 'vanuit mijn hoofd', vanuit mijn hart voel ik het nu even niet.
En ik wil graag mijn relatie met eten, maar vooral mijn lijf, verbeteren. Ik en mijn lijf is nog een grote strijd.
maandag 9 augustus 2010 om 19:58
quote:eleonora schreef op 09 augustus 2010 @ 10:50:
[...]
Leo, allereerst fijn dat het, na omstandigheden, wat beter gaat met je schoonvader.
Hai Enemdé (ik maak er even een naam van)
Is goed, vind ik leuk. Het is eigenlijk een afkorting .
Indrukwekkend verhaal. Ik las op psyche ook al het een en ander. Je hebt een lange eetweg afgelegd......
Ik heb een bepaald eetpatroon.
In mijn hoofd dan. In de praktijk sla ik vaak een maaltijd over. Nooit het diner, wel ontbijt of lunch.
Waarom doe je dat?
Jouw eetlijst doet me stijl achterover vallen.
Het ziet er uit als......veel hahahahaha!
Dat eet ik nooit op een dag en misschien zou ik dat wel moeten doen. Ik eet gezond maar vaak te weinig en de laatste weken is het rommelig door de huiselijke omstandigheden en de vakantie.
En weet je wat zo raar is, bijna iedereen die mijn eetlijst hoort of ziet (hij heeft een tijdje hier op een keukenkastje gehangen) reageerd zo: 'Huh, zoveel!, dat eet ik echt niet.'. Maar dat klopt niet, dan hebben de meeste mensen een vertekend beeld van wat ze wel eten of ze eten meer tussendoor of eten minder maar hebben veel 'uitschiters'. Mijn avondeten is bijv. heel gezond. En ja 6 boterhammen, maar in deze lijst wordt er niet gesproken over drankjes met calorieen, taartje op een verjaardag ed. Wanneer mensen, ik heb het niet over jouw of over jouw huidige eetpatroon maar in het algemeen, zo reageren klopt er iets niet. De meesten eten dit (of vaak meer, veel mensen met overgewicht in mijn familie) alleen doordat ze anders eten valt het niet op. Iemand zei bijvoorbeeld: Huh, 6 boterhammen? Ik eet er maar 4! Maar diegene dronk welk elke middag 2 biertjes en at elke avond een bakje chips en bewoog nauwelijks. Begrijp je wat ik bedoel?
Deze eetlijst bevat tussen de 2000 en 2500, afhankelijk van welke producten je eet, calorieen. Dat is dus prima!
[...]
Leo, allereerst fijn dat het, na omstandigheden, wat beter gaat met je schoonvader.
Hai Enemdé (ik maak er even een naam van)
Is goed, vind ik leuk. Het is eigenlijk een afkorting .
Indrukwekkend verhaal. Ik las op psyche ook al het een en ander. Je hebt een lange eetweg afgelegd......
Ik heb een bepaald eetpatroon.
In mijn hoofd dan. In de praktijk sla ik vaak een maaltijd over. Nooit het diner, wel ontbijt of lunch.
Waarom doe je dat?
Jouw eetlijst doet me stijl achterover vallen.
Het ziet er uit als......veel hahahahaha!
Dat eet ik nooit op een dag en misschien zou ik dat wel moeten doen. Ik eet gezond maar vaak te weinig en de laatste weken is het rommelig door de huiselijke omstandigheden en de vakantie.
En weet je wat zo raar is, bijna iedereen die mijn eetlijst hoort of ziet (hij heeft een tijdje hier op een keukenkastje gehangen) reageerd zo: 'Huh, zoveel!, dat eet ik echt niet.'. Maar dat klopt niet, dan hebben de meeste mensen een vertekend beeld van wat ze wel eten of ze eten meer tussendoor of eten minder maar hebben veel 'uitschiters'. Mijn avondeten is bijv. heel gezond. En ja 6 boterhammen, maar in deze lijst wordt er niet gesproken over drankjes met calorieen, taartje op een verjaardag ed. Wanneer mensen, ik heb het niet over jouw of over jouw huidige eetpatroon maar in het algemeen, zo reageren klopt er iets niet. De meesten eten dit (of vaak meer, veel mensen met overgewicht in mijn familie) alleen doordat ze anders eten valt het niet op. Iemand zei bijvoorbeeld: Huh, 6 boterhammen? Ik eet er maar 4! Maar diegene dronk welk elke middag 2 biertjes en at elke avond een bakje chips en bewoog nauwelijks. Begrijp je wat ik bedoel?
Deze eetlijst bevat tussen de 2000 en 2500, afhankelijk van welke producten je eet, calorieen. Dat is dus prima!
maandag 9 augustus 2010 om 20:10
[quote]eleonora schreef op 09 augustus 2010 @ 11:27:
[...]
Enemdé, ik quote je ook even.....
Dat je jezelf uitlacht vind ik op zich jammer, als het werkelijk uitlachen is. Jezelf toelachen of lachen om jezelf, als in humor, dat is al zo veel aardiger.
In dit geval is het echt uitlachen, of iig mezelf niet serieus nemen en op m'n kop geven.
Ik heb mijn negativiteit aan de kant geschoven om heel erg bewust alles wat ik aan negatieve dingen tegen mezelf zei, om te draaien naar iets positiefs. Keer, op keer, op keer, op keer.
En nu is het een gewoonte geworden, al moet ik opletten dat ik niet af en toe lelijk doe hoor.
Oefenen, oefenen, oefenen en doen, doen doen.
Bij mij hielp het.
Weet je Leo, ik kan nu een hele lap tekst gaan posten, over waar ik bang voor ben en wat me tegenhoudt. Maar ik ga het gewoon eens een tijd doen en echt doen, met vertrouwen in wat anderen zeggen en ervaren hebben. Dus niet in de doen van even gaan bewijzen van dat het niet werkt. Ik vind het spannend, maar ga het vanaf nu, eigenlijk sinds vanochtend gewoon maar eens doen en ophouden met dat ge-maar.[/quote]
[...]
Enemdé, ik quote je ook even.....
Dat je jezelf uitlacht vind ik op zich jammer, als het werkelijk uitlachen is. Jezelf toelachen of lachen om jezelf, als in humor, dat is al zo veel aardiger.
In dit geval is het echt uitlachen, of iig mezelf niet serieus nemen en op m'n kop geven.
Ik heb mijn negativiteit aan de kant geschoven om heel erg bewust alles wat ik aan negatieve dingen tegen mezelf zei, om te draaien naar iets positiefs. Keer, op keer, op keer, op keer.
En nu is het een gewoonte geworden, al moet ik opletten dat ik niet af en toe lelijk doe hoor.
Oefenen, oefenen, oefenen en doen, doen doen.
Bij mij hielp het.
Weet je Leo, ik kan nu een hele lap tekst gaan posten, over waar ik bang voor ben en wat me tegenhoudt. Maar ik ga het gewoon eens een tijd doen en echt doen, met vertrouwen in wat anderen zeggen en ervaren hebben. Dus niet in de doen van even gaan bewijzen van dat het niet werkt. Ik vind het spannend, maar ga het vanaf nu, eigenlijk sinds vanochtend gewoon maar eens doen en ophouden met dat ge-maar.[/quote]
maandag 9 augustus 2010 om 20:15
quote:eleonora schreef op 09 augustus 2010 @ 11:30:
Poeh ja Hermes, jij hebt ook zo'n uitgebreide lijst.
Moeilijk vind ik dat, overschakelen naar iets anders. Tussendoortjes hebben mij altijd genekt. Die sla ik dus maar over.
Wel eet ik meer dan 150 gram vlees of vis per dag.
Leo, ik ben ook niet zo van de tussendoortjes, vaak geen zin in, dus ik schuif het ochtendtussendoortje vaak door naar de avond (dus neem ik er s'avonds 2 of iets groots, ik ga vaak laat naar bed dus heb voldoende mogelijkheid om te spreiden) en het middagtussendoortje is mijn '4 uur momentje'.
Misschien is zoiets iets voor je?
Poeh ja Hermes, jij hebt ook zo'n uitgebreide lijst.
Moeilijk vind ik dat, overschakelen naar iets anders. Tussendoortjes hebben mij altijd genekt. Die sla ik dus maar over.
Wel eet ik meer dan 150 gram vlees of vis per dag.
Leo, ik ben ook niet zo van de tussendoortjes, vaak geen zin in, dus ik schuif het ochtendtussendoortje vaak door naar de avond (dus neem ik er s'avonds 2 of iets groots, ik ga vaak laat naar bed dus heb voldoende mogelijkheid om te spreiden) en het middagtussendoortje is mijn '4 uur momentje'.
Misschien is zoiets iets voor je?
maandag 9 augustus 2010 om 21:35
quote:vlammetje schreef op 09 augustus 2010 @ 17:14:
[...]
Een boterhammetje. Een gekookt ei, eventueel met wat rookvlees erom. Een plakje kipfilet. een klein koud gehaktballetje (misschien de miniversie van leo's ballen?) Een kopje soep. Een klein stukje kaas. Een tomaat met mozzarella en pesto/basilicum. Een halve avocado. komkommer met wat tonijn uit een blikje. bleekselderij met slankie. Er is zoveel lekkers op hartig gebied!
Hmm, een minisalade (dus bv tomaat en mozzarella) is waarschijnlijk goed te doen. Hier ook weer een vegetariër dus de vleesopties vallen af. Niet weer een boterham, daar heb ik dan echt geen zin meer in. Voor mij is een avocado niet hartig. De opkikker vind ik niet lekker (soep ook niet echt).
Ik ga wel kijken hoe ver ik kom met salade en meld het als het niet werkt . Het is ook niet elke dag een probleem, gelukkig.
[...]
Een boterhammetje. Een gekookt ei, eventueel met wat rookvlees erom. Een plakje kipfilet. een klein koud gehaktballetje (misschien de miniversie van leo's ballen?) Een kopje soep. Een klein stukje kaas. Een tomaat met mozzarella en pesto/basilicum. Een halve avocado. komkommer met wat tonijn uit een blikje. bleekselderij met slankie. Er is zoveel lekkers op hartig gebied!
Hmm, een minisalade (dus bv tomaat en mozzarella) is waarschijnlijk goed te doen. Hier ook weer een vegetariër dus de vleesopties vallen af. Niet weer een boterham, daar heb ik dan echt geen zin meer in. Voor mij is een avocado niet hartig. De opkikker vind ik niet lekker (soep ook niet echt).
Ik ga wel kijken hoe ver ik kom met salade en meld het als het niet werkt . Het is ook niet elke dag een probleem, gelukkig.
maandag 9 augustus 2010 om 22:19
Zo, he he, bij gelezen....
Gezellig hoor, dat jullie er allemaal zijn, echt genieten. Ik schrijf bijna uitsluitend nog hier en bijna elke dag bij Robo, verder nauwelijks, geen tijd voor
Waarom ik een maaltijd oversla Enemdé?
Omdat ik dan aan het rommelen ben, te laat ontbijt, geen zin meer heb in lunchen, of dat de lunch mijn eerste maaltijd van de dag is. Voor mijn dochter maak ik braaf ontbijt en dan ga ik zelf de kattenbak verschonen (ik heb 7 katten), stofzuigen en aan de slag met was en sop en zo. Als ik dan weer zit, na een uur of zo, heb ik geen honger. Ik vergeet praktisch te eten. Ik denk dan om 11.00 uur pas aan voer en dan heb ik om 13.00 uur geen trek meer in nóg meer brood.
Het gekke is dat ik er uitstekend op functioneer en geen behoefte heb aan snaaien of snacken. Dat heb ik, geloof het of niet, bijna nooit. Ik eet wat onbehandelde noten, wat fruit of een paar plakken kipfilet (broodbeleg) tussendoor (tussen dat late ontbijt/brunch en het diner) en klaar. Geen problemen mee. Maar ik eet dus duidelijk te weinig op een dag als ik jullie lijsten zie. Veel te weinig zelfs, terwijl ik niks af val (dat voel ik) en dat is logisch. Eerst weer structuur aanbrengen en gewoon ontbijten.
Gezellig hoor, dat jullie er allemaal zijn, echt genieten. Ik schrijf bijna uitsluitend nog hier en bijna elke dag bij Robo, verder nauwelijks, geen tijd voor
Waarom ik een maaltijd oversla Enemdé?
Omdat ik dan aan het rommelen ben, te laat ontbijt, geen zin meer heb in lunchen, of dat de lunch mijn eerste maaltijd van de dag is. Voor mijn dochter maak ik braaf ontbijt en dan ga ik zelf de kattenbak verschonen (ik heb 7 katten), stofzuigen en aan de slag met was en sop en zo. Als ik dan weer zit, na een uur of zo, heb ik geen honger. Ik vergeet praktisch te eten. Ik denk dan om 11.00 uur pas aan voer en dan heb ik om 13.00 uur geen trek meer in nóg meer brood.
Het gekke is dat ik er uitstekend op functioneer en geen behoefte heb aan snaaien of snacken. Dat heb ik, geloof het of niet, bijna nooit. Ik eet wat onbehandelde noten, wat fruit of een paar plakken kipfilet (broodbeleg) tussendoor (tussen dat late ontbijt/brunch en het diner) en klaar. Geen problemen mee. Maar ik eet dus duidelijk te weinig op een dag als ik jullie lijsten zie. Veel te weinig zelfs, terwijl ik niks af val (dat voel ik) en dat is logisch. Eerst weer structuur aanbrengen en gewoon ontbijten.
maandag 9 augustus 2010 om 22:23
Capibara, lieve schat, ik ben geweldig trots op je. Een week geleden had je waarschijnlijk óók te veel gegeten maar dan wel ongezonde dingen.
Ik zie het feit dat je dat nu omgeturnd hebt in gezonde keuzes dus als winst.
Mijn man is door de week een paar nachten niet thuis (gemiddeld 2 of 3 nachten per week) en dat vond ik ook altijd lastig. Ik kookte dan ook vaak de ongezondste dingen voor mezelf. Voor mijn dochter deed ik keurig iets van pasta of soep of zo, voor mezelf bakte ik gerust 4 Mora diepvriesburgers met gebakken uien, bacon, cheddar kaas en dat op wit brood met ketchup en mayonaise.
Ik vind het niet makkelijk om dat te schrijven maar ik vind dat het er bij hoor, om dat soort zaken ook te bespreken en zwart op wit te zetten.
Begrip dus voor je lege gevoel. Pak je man morgen maar lekker stevig beet als hij er weer is!
Ik zie het feit dat je dat nu omgeturnd hebt in gezonde keuzes dus als winst.
Mijn man is door de week een paar nachten niet thuis (gemiddeld 2 of 3 nachten per week) en dat vond ik ook altijd lastig. Ik kookte dan ook vaak de ongezondste dingen voor mezelf. Voor mijn dochter deed ik keurig iets van pasta of soep of zo, voor mezelf bakte ik gerust 4 Mora diepvriesburgers met gebakken uien, bacon, cheddar kaas en dat op wit brood met ketchup en mayonaise.
Ik vind het niet makkelijk om dat te schrijven maar ik vind dat het er bij hoor, om dat soort zaken ook te bespreken en zwart op wit te zetten.
Begrip dus voor je lege gevoel. Pak je man morgen maar lekker stevig beet als hij er weer is!
maandag 9 augustus 2010 om 22:35
Vandaag was ik op bezoek bij bijzonder lieve mensen, met bijzonder lieve kinderen. Beide met aanleg tot dik worden en ze zijn behoorlijk stevig, allebei, net als hun moeder.
In de ruim twee uur dat ik er gezeten heb werd er koek, snoep, doppinda's en nog meer snoep uitgedeeld. Begeleid door zoete frisdrank. Mijn dochter eet geen snoep en wilde brood, dat kon natuurlijk ook, wit, met vette worst. Van wie mijn dochter het heeft (niet van mij) weet ik niet maar ze lust eigenlijk bijna niks aan zoetigheid of frisdrank. Geef haar maar melk en een boterham.
Op een bepaald moment hadden we het over eten. Over eetgewoonten en diëten en zo. De moeder van de meisjes vertelde me dat ze een keer 18 kilo afgevallen was met een 300 calorieën dieet. En daarbij kreeg ze dan een of andere behandeling. Ik vertelde haar dat ze zonder die behandeling ook wel afgevallen zou zijn (was zo'n idioot dure kuur). Maar dat ging er niet in bij haar. Ik hield haar voor dat als ze drie maanden voor 1500 calorieën per dag aan chocola had gegeten, ze ook afgevallen was. Het gaat er namelijk niet om wát je eet (wie schreef dat nou nog meer hier? Enemdé? Hermes?) maar hoevéél je ergens van eet. Ik had ooit een collega die 20 kilo afviel door elke dag twee appels en een grote patat met te eten.
Had ze nog nooit over nagedacht.
Ik voelde me wel weer een Amerikaanse TV dominee met mijn georeer over 'eten met je verstand' en zo maar het joeg me echt schrik aan hoe weinig sommige mensen weten van eten en hoe het lichaam omgaat met voeding.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je wil doorgeven wat we hier allemaal leren?
In de ruim twee uur dat ik er gezeten heb werd er koek, snoep, doppinda's en nog meer snoep uitgedeeld. Begeleid door zoete frisdrank. Mijn dochter eet geen snoep en wilde brood, dat kon natuurlijk ook, wit, met vette worst. Van wie mijn dochter het heeft (niet van mij) weet ik niet maar ze lust eigenlijk bijna niks aan zoetigheid of frisdrank. Geef haar maar melk en een boterham.
Op een bepaald moment hadden we het over eten. Over eetgewoonten en diëten en zo. De moeder van de meisjes vertelde me dat ze een keer 18 kilo afgevallen was met een 300 calorieën dieet. En daarbij kreeg ze dan een of andere behandeling. Ik vertelde haar dat ze zonder die behandeling ook wel afgevallen zou zijn (was zo'n idioot dure kuur). Maar dat ging er niet in bij haar. Ik hield haar voor dat als ze drie maanden voor 1500 calorieën per dag aan chocola had gegeten, ze ook afgevallen was. Het gaat er namelijk niet om wát je eet (wie schreef dat nou nog meer hier? Enemdé? Hermes?) maar hoevéél je ergens van eet. Ik had ooit een collega die 20 kilo afviel door elke dag twee appels en een grote patat met te eten.
Had ze nog nooit over nagedacht.
Ik voelde me wel weer een Amerikaanse TV dominee met mijn georeer over 'eten met je verstand' en zo maar het joeg me echt schrik aan hoe weinig sommige mensen weten van eten en hoe het lichaam omgaat met voeding.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je wil doorgeven wat we hier allemaal leren?
maandag 9 augustus 2010 om 22:42
Pff, ik krijg gewoon weer een brok in m'n keel. Ik vind je zo'n lief mens Lé, maar dat heb ik volgens mij al veel vaker gezegd (en niet alleen in dit topic). Je raakt me met de dingen die je aan me schrijft. Ik ben vandaag blijkbaar in een emotionele bui, dus de tranen lopen alweer over m'n wangen.
Ik heb net een hele hand dropjes gegeten. Suikervrije, dat dan weer wel. Stom eigenlijk, dat ik meteen weer in mijn oude patroon dreig te vallen als Capilief een keer niet thuis is. Blijkbaar eet ik dus niet alleen uit verveling, maar ook uit eenzaamheid (terwijl hij me vanavond al een keer gebeld heeft en me zo meteen voor we gaan slapen nog een keer gaat bellen, en ik de halve avond lekker tegen de konijnen aan heb zitten kletsen, dus hoezo eenzaam?).
Morgen gaan we bij mijn schoonzus eten; ze gaat met haar gezin in het buitenland wonen dus heeft ze ons uitgenodigd om morgenavond afscheid te komen nemen. Ik moet dus maar proberen overdag zo gezond mogelijk te eten, want ik vrees dat ik 's avonds maar tot op zekere hoogte invloed heb op hoe gezond het is wat ik op m'n bordje krijg. En ik wil er eigenlijk ook niet teveel ruchtbaarheid aan geven dat ik op dieet ben gezond eet, ik heb liever dat mensen zelf opmerken dat ik ben afgevallen dan dat ze op me gaan zitten letten wat ik wel en niet eet.
Ik heb net een hele hand dropjes gegeten. Suikervrije, dat dan weer wel. Stom eigenlijk, dat ik meteen weer in mijn oude patroon dreig te vallen als Capilief een keer niet thuis is. Blijkbaar eet ik dus niet alleen uit verveling, maar ook uit eenzaamheid (terwijl hij me vanavond al een keer gebeld heeft en me zo meteen voor we gaan slapen nog een keer gaat bellen, en ik de halve avond lekker tegen de konijnen aan heb zitten kletsen, dus hoezo eenzaam?).
Morgen gaan we bij mijn schoonzus eten; ze gaat met haar gezin in het buitenland wonen dus heeft ze ons uitgenodigd om morgenavond afscheid te komen nemen. Ik moet dus maar proberen overdag zo gezond mogelijk te eten, want ik vrees dat ik 's avonds maar tot op zekere hoogte invloed heb op hoe gezond het is wat ik op m'n bordje krijg. En ik wil er eigenlijk ook niet teveel ruchtbaarheid aan geven dat ik op dieet ben gezond eet, ik heb liever dat mensen zelf opmerken dat ik ben afgevallen dan dat ze op me gaan zitten letten wat ik wel en niet eet.
maandag 9 augustus 2010 om 22:50
Ik ben ook stapel op jou hoor Capi!
Je eet uit eenzaamheid. Het zijn de momenten waarop je met jezelf zou kunnen overleggen over wat je wérkelijk nodig hebt, in plaats van eten.
De man is niet te vervangen door voer. Door geen enkel voer en dat weet je zelf ook. Je hebt jezelf aangeleerd om te eten als je hem mist, of iets mist, of rusteloos bent of juist als het gezellig is, dan 'hoort' daar eten bij. Het een is niet compleet zonder het ander.
O wat herken ik dat.
Ik denk zomaar dat heel veel mensen dat herkennen.
Persoonlijk denk ik dat je dat af kunt leren. Niet dat het makkelijk is, maar je kunt het.
Weet je wat mij helpt bij redeloze, radeloze, reddeloze honger in van alles en niks? Mijn tanden poetsen!
Als vergaderen niet helpt, als lief praten niet helpt en als een zak snackwortelen niet helpen dan wil tandenpoetsen nog wel eens the trick doen.
Je gaat als een trein meid, echt hoor, je doet het zo goed. Nu ben je emotioneel en mis je je man. Daar helpt weinig tegen. Maar eten helpt je zeer zéker niet. En dat is wennen, die omschakeling. Maar ik geloof er in dat jij dat helemaal onder de knie krijgt!
