Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
dinsdag 10 augustus 2010 om 12:58
NMD Ik sluit me aan bij Hermes en Elynn. Is er iemand die je kan helpen? En hoe heb je het de vorige keer aangepakt? Wat vond je toen fijn en wat hielp bij het onderdrukken van dit soort gedachten?
Ik vind het heel moedig van je dat je hier zo open post: door het uit te spreken betekent het dat je zelf het roer in handen wilt houden. Dat is de eerste stap die je hebt gezet. Ik heb die stap zelf ongeveer 5 jaar geleden gezet. Hier van je afschrijven helpt natuurlijk al enorm, maar misschien kun je iemand vinden die verder met je meedenkt. Ik heb een eetcoach die gespecialiseerd is in vrouwen met een eetstoornisachtergrond.
Voor mij helpt praktisch bezig zijn namelijk beter dan op een divan liggen. Maar daar ben ik na een hele hoop gepuzzel uitgekomen en ik ben ook nog niet de juiste psycholoog tegen gekomen. Ik denk dat het voor jou wel een goede stap is, om zo een extra vangnet te creëren. Niet omdat je valt of faalt, maar juist omdat het je helpt verder te komen
Ik vind het heel moedig van je dat je hier zo open post: door het uit te spreken betekent het dat je zelf het roer in handen wilt houden. Dat is de eerste stap die je hebt gezet. Ik heb die stap zelf ongeveer 5 jaar geleden gezet. Hier van je afschrijven helpt natuurlijk al enorm, maar misschien kun je iemand vinden die verder met je meedenkt. Ik heb een eetcoach die gespecialiseerd is in vrouwen met een eetstoornisachtergrond.
Voor mij helpt praktisch bezig zijn namelijk beter dan op een divan liggen. Maar daar ben ik na een hele hoop gepuzzel uitgekomen en ik ben ook nog niet de juiste psycholoog tegen gekomen. Ik denk dat het voor jou wel een goede stap is, om zo een extra vangnet te creëren. Niet omdat je valt of faalt, maar juist omdat het je helpt verder te komen
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:10
quote:Francisca_ schreef op 10 augustus 2010 @ 07:32:
Ik ga zo terug lezen maar eerst even egoposten.
Ik ben weer in die modus geland. Ik kan het niet, ik ben dik, ik moet op dieet maar ik kan het niet!
Al mijn kleren zitten te strak.
Waarom schuif ik dan toch een groot stuk nougat naarbinnen? Waarom neem ik toch een schaaltje borrelnootjes? (schaaltje, niet de hele zak, dat dan weer wel). Gisteren had ik nog trek. Maar niet een gezonde bruine boterham nemen met jam, wat ook zoetig is, neeeeee, een stuk nougat, fuck-it! Daarna dan wel een banaan en toen dus een schaaltje borrelnootjes. En vanmorgen dan voor de kledingkast tot de ontdekking komen dat bijna al mijn broeken te strak zijn. Dat bodies in mijn huid snijden, dat ik van dat ene truitje, wat vorigjaar zo mooi zat, een rollade-effect krijg..... Ik kan wel janken. Want ik kan het niet zelf. Ik heb een fucking operatie nodig om maat te houden.
En dan: Wat jank je nou? Je hebt toch verdorie wel de ballen om voor gezonde dingen te kiezen? Waarom haal je geen lekkere dingen in huis die goed voor je lijf zijn? Gooi gewoon die zak borrelnootjes in de vuilnisbak...
En nu kom ik hier weer even lezen voor motivatie. Straks sleep ik mijn te dikke kont in broek naar mijn werk, vanmiddag/vanavond ben ik er weer
Fransje, wat naar dat je broeken niet passen en dat dingen strak zitten.
Dat motiveert niet voor een meter, begrijp ik.
Je stelt een paar vragen in je posting. Boze vragen zo te zien.
Waarom (jij *#@ denk je er dan achteraan) koop je geen gezonde dingen? vraag je bijvoorbeeld. Op boze vragen krijg je ook boze antwoorden (denk ik). Of nog meer boze vragen en of die constructief zijn, ik heb er mijn twijfels over.....
Nou, zeg het eens, waarom niet?
Wat is er moeilijk aan stukken nougat laten liggen?
Wat voegt de nougat toe aan je leven?
Had je nougat en borrelnoten nodig? En waar moesten die je dan doorheen helpen?
Of was er geen reden en had je er gewoon trek in?
Als dat laatste het geval is dan zou je je die strakke kleding niet sappen moeten laten maken. Toch?
Als het je niet uitmaakt.
Maar dat doet het wél (snap ik natuurlijk).
Haal dus die ellendige noten en nougatbrokken niet meer in huis. Voor de zekerheid. Je kunt ze niet weerstaan en je kunt het je niet veroorloven om dat soort dingen te eten. In ieder geval niet als je het niet ingepland hebt en van te voren een plan gemaakt hebt hoe het in je dag zou passen.
Maar er is niet veel meer aan de hand dan dat het afvallen niet zo snel gaat als je zou willen. En als je niet lekker in je vel zit dan grijp je naar de snaai.
Misschien meer sporten/bewegen?
Hoe meer je beweegt hoe meer calorieën je kunt gebruiken zonder aan te komen.
Is dat een optie?
Zijn er eetgewijs zaken waar je in kunt minderen? Die je misschien nog te veel gebruikt in je eetpatroon?
Is het bijhouden van een lijstje tijdelijk een idee? Zodat je precies weet wat er op een dag gegeten wordt?
Niet de moed opgeven hoor meid, want als iemand het kan dan ben jij het wel. Geef de lerende peuter even wat krediet. Vallen en opstaan en nu val je even. Sta je daarna weer op.
Een alternatief is er namelijk niet. Je kunt wel fuck-it gedachten gaan hebben maar terug naar vele kilo's te veel is geen optie.
Laten we Barry Stevens er dus maar eens bijhalen, die de onsterfelijke woorden 'vooral doorgaan' zo enthousiast gebruikte.
Het is werkelijk het enige wat je kunt doen, zelfs na een fuck-it uur/dag/week/maand/jaar/decennium.
Ik ga zo terug lezen maar eerst even egoposten.
Ik ben weer in die modus geland. Ik kan het niet, ik ben dik, ik moet op dieet maar ik kan het niet!
Al mijn kleren zitten te strak.
Waarom schuif ik dan toch een groot stuk nougat naarbinnen? Waarom neem ik toch een schaaltje borrelnootjes? (schaaltje, niet de hele zak, dat dan weer wel). Gisteren had ik nog trek. Maar niet een gezonde bruine boterham nemen met jam, wat ook zoetig is, neeeeee, een stuk nougat, fuck-it! Daarna dan wel een banaan en toen dus een schaaltje borrelnootjes. En vanmorgen dan voor de kledingkast tot de ontdekking komen dat bijna al mijn broeken te strak zijn. Dat bodies in mijn huid snijden, dat ik van dat ene truitje, wat vorigjaar zo mooi zat, een rollade-effect krijg..... Ik kan wel janken. Want ik kan het niet zelf. Ik heb een fucking operatie nodig om maat te houden.
En dan: Wat jank je nou? Je hebt toch verdorie wel de ballen om voor gezonde dingen te kiezen? Waarom haal je geen lekkere dingen in huis die goed voor je lijf zijn? Gooi gewoon die zak borrelnootjes in de vuilnisbak...
En nu kom ik hier weer even lezen voor motivatie. Straks sleep ik mijn te dikke kont in broek naar mijn werk, vanmiddag/vanavond ben ik er weer
Fransje, wat naar dat je broeken niet passen en dat dingen strak zitten.
Dat motiveert niet voor een meter, begrijp ik.
Je stelt een paar vragen in je posting. Boze vragen zo te zien.
Waarom (jij *#@ denk je er dan achteraan) koop je geen gezonde dingen? vraag je bijvoorbeeld. Op boze vragen krijg je ook boze antwoorden (denk ik). Of nog meer boze vragen en of die constructief zijn, ik heb er mijn twijfels over.....
Nou, zeg het eens, waarom niet?
Wat is er moeilijk aan stukken nougat laten liggen?
Wat voegt de nougat toe aan je leven?
Had je nougat en borrelnoten nodig? En waar moesten die je dan doorheen helpen?
Of was er geen reden en had je er gewoon trek in?
Als dat laatste het geval is dan zou je je die strakke kleding niet sappen moeten laten maken. Toch?
Als het je niet uitmaakt.
Maar dat doet het wél (snap ik natuurlijk).
Haal dus die ellendige noten en nougatbrokken niet meer in huis. Voor de zekerheid. Je kunt ze niet weerstaan en je kunt het je niet veroorloven om dat soort dingen te eten. In ieder geval niet als je het niet ingepland hebt en van te voren een plan gemaakt hebt hoe het in je dag zou passen.
Maar er is niet veel meer aan de hand dan dat het afvallen niet zo snel gaat als je zou willen. En als je niet lekker in je vel zit dan grijp je naar de snaai.
Misschien meer sporten/bewegen?
Hoe meer je beweegt hoe meer calorieën je kunt gebruiken zonder aan te komen.
Is dat een optie?
Zijn er eetgewijs zaken waar je in kunt minderen? Die je misschien nog te veel gebruikt in je eetpatroon?
Is het bijhouden van een lijstje tijdelijk een idee? Zodat je precies weet wat er op een dag gegeten wordt?
Niet de moed opgeven hoor meid, want als iemand het kan dan ben jij het wel. Geef de lerende peuter even wat krediet. Vallen en opstaan en nu val je even. Sta je daarna weer op.
Een alternatief is er namelijk niet. Je kunt wel fuck-it gedachten gaan hebben maar terug naar vele kilo's te veel is geen optie.
Laten we Barry Stevens er dus maar eens bijhalen, die de onsterfelijke woorden 'vooral doorgaan' zo enthousiast gebruikte.
Het is werkelijk het enige wat je kunt doen, zelfs na een fuck-it uur/dag/week/maand/jaar/decennium.
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:14
quote:El_lebel schreef op 09 augustus 2010 @ 23:11:
Wat zijn jullie lief voor elkaar. Ik heb een beetje een waardeloze dag. Brakkig en daardoor weinig aan studie gedaan, nu proberen nog wat op papier te krijgen. Had onwijs behoefte aan vlees, dus heb twee bio tartaartjes gebakken met champignons, tomaat en ui en die op brood gegeten als avondmaaltijd. Hield mezelf voor dat het niet gruwelijk slecht was (niet zo slecht als een diepvriespizza) maar mijn lijf voelt nu helemaal niet lekker en ik voel me een loser omdat ik weinig heb gestudeerd vandaag (moet morgen iets inleveren notabene). Denk dat ik miss maar een tijdje niet moet forummen..
Prima diner El. Beetje weinig misschien?
Grote bak sla er bij, lekker met uien en tomaten, paprika, komkommer en een paar soorten salade. Goeie vinaigrette er op en grazen maar!
Niet stoppen nou hoor met forummen. Gewoon als het kan komen schrijven en delen.
Het is meer je studie dan het eten zo te lezen.
De valkuil van het stresseten ligt dus op de loer.
Veel eten. Goede dingen. Groenten dus bijvoorbeeld, daar kun je veel van eten, zonder schade. Doen hoor, hou die fabriek aan het werk, je hebt het al zo druk!
Wat zijn jullie lief voor elkaar. Ik heb een beetje een waardeloze dag. Brakkig en daardoor weinig aan studie gedaan, nu proberen nog wat op papier te krijgen. Had onwijs behoefte aan vlees, dus heb twee bio tartaartjes gebakken met champignons, tomaat en ui en die op brood gegeten als avondmaaltijd. Hield mezelf voor dat het niet gruwelijk slecht was (niet zo slecht als een diepvriespizza) maar mijn lijf voelt nu helemaal niet lekker en ik voel me een loser omdat ik weinig heb gestudeerd vandaag (moet morgen iets inleveren notabene). Denk dat ik miss maar een tijdje niet moet forummen..
Prima diner El. Beetje weinig misschien?
Grote bak sla er bij, lekker met uien en tomaten, paprika, komkommer en een paar soorten salade. Goeie vinaigrette er op en grazen maar!
Niet stoppen nou hoor met forummen. Gewoon als het kan komen schrijven en delen.
Het is meer je studie dan het eten zo te lezen.
De valkuil van het stresseten ligt dus op de loer.
Veel eten. Goede dingen. Groenten dus bijvoorbeeld, daar kun je veel van eten, zonder schade. Doen hoor, hou die fabriek aan het werk, je hebt het al zo druk!
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:19
Goh NMD. Wat kan je het goed verwoorden. Toch een klein voordeeltje als je zo'n strijd hebt geleverd. Dat je een hoop wijsheid op hebt gebouwd en vaak goed de vinger op de zere plek kunt leggen.
Hoe nu verder? Overleven is makkelijker dan leven schrijf je. Ik snap die opmerking best wel. Want bij overleven zijn je doelen vaak veel sterker gedefinieerd: meer dan een boterham eten, vandaag een kwartier naar buiten, zoiets. Je bent nu een stapje verder (hoera!). Je kunt je grenzen gaan verleggen. Maar ik denk dat het redelijk vergelijkbaar is met het eetproces waar de meesten hier doorheen gaan/gingen: je bent al begonnen! Je hoeft niet perse te formuleren waar het heengaat, je bent al aan de wandel. Je bent ontzettend ver gekomen en niet van gisteren op vandaag. Je mag jezelf toestaan in dezelfde snelheid door te wandelen. Tot je over een maand of wat omkijkt en denkt: heej ik ben toch weer verder gekomen dan waar ik 2 maanden geleden stond (sorry, ik heb afgelopen week in de Zwitserse bergen gelopen, dit voorbeeld is voor mij nu even heeeeel levendig ).
NMD, blijf lekker hier, spui af en toe je gal. En verwen jezelf met een bord lekker gezond eten .
Hoe nu verder? Overleven is makkelijker dan leven schrijf je. Ik snap die opmerking best wel. Want bij overleven zijn je doelen vaak veel sterker gedefinieerd: meer dan een boterham eten, vandaag een kwartier naar buiten, zoiets. Je bent nu een stapje verder (hoera!). Je kunt je grenzen gaan verleggen. Maar ik denk dat het redelijk vergelijkbaar is met het eetproces waar de meesten hier doorheen gaan/gingen: je bent al begonnen! Je hoeft niet perse te formuleren waar het heengaat, je bent al aan de wandel. Je bent ontzettend ver gekomen en niet van gisteren op vandaag. Je mag jezelf toestaan in dezelfde snelheid door te wandelen. Tot je over een maand of wat omkijkt en denkt: heej ik ben toch weer verder gekomen dan waar ik 2 maanden geleden stond (sorry, ik heb afgelopen week in de Zwitserse bergen gelopen, dit voorbeeld is voor mij nu even heeeeel levendig ).
NMD, blijf lekker hier, spui af en toe je gal. En verwen jezelf met een bord lekker gezond eten .
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:21
quote:NMD schreef op 10 augustus 2010 @ 02:41:
[quote]Capibara schreef op 09 augustus 2010 @ 18:55:
[...]
Deze post raakt mij ook heel erg. Ik vind het fijn om mijn gevoelens en visie hier onder te zetten. Opschrijven zet dingen soms op een rijtje en ik hoop dat mijn handvatten en gedachten jullie misschien ook verder kunnen helpen. Maar bovenal vind ik het fijn deze gedachten eens hardop uit te spreken
Ik ben onzeker over mezelf, over mijn lichaam. Het eerste wat mensen zien is hoe dik ik ben. Dat ik naast dik misschien ook interessant, lief, intelligent, adrem of grappig ben ontdekken ze pas in tweede of derde instantie.
Maar is dat niet altijd zo? Ik ben zelf niet dik, maar mensen zien altijd eerst je uiterlijk en later pas de eigenschappen die jij noemt.
Ik bedoel niet dat ik je onzekerheid niet serieus neem, maar ik vraag me af in hoeverre het iets is om onzeker over te zijn...dat het misschien iets is wat wel gewoon zo is.
Hmm, merk dat ik het lastig uit te leggen vind wat ik bedoel.
Ik merk het namelijk op een andere manier bij mezelf.
Ik zie er veel jonger uit dan ik ben en mensen hebben daardoor vaak ook een andere indruk.
Maar ik denk dat je daar niet altijd iets aan doet.
Ik voel die angst vaak andersom. Mensen zien mij in de eerste plaats als een intelligente (carrière)vrouw, een streber. Daarmee maak ik een verpletterende indruk, niet met mijn uiterlijk. Juist dat maakt mij onzeker. Op verstandelijk gebied kan ik alles bereiken, waarom zie ik er dan - in mijn ogen - ook niet goddelijk uit. Ik denk dat dat gevoel voor mij ook wordt versterkt, omdat aan een mooi uiterlijk (en in mijn ogen dus slank uiterlijk) in de maatschappij meer waarde wordt gehecht dan bijvoorbeeld slim, zorgzaam en lief zijn. Ik herinner me nog een gesprek met twee Nederlandse mannen toen ik nog in het buitenland woonde. Ieder meisje werd op haar uiterlijk afgerekend, meegeflirt en mee geslapen. Maar later wilde ze liever een vrouw zoals ik, omdat je daar tenminste mee kon praten. Dat gaf mij zo'n gevoel van onzekerheid. Ik denk dat ik mijzelf qua uiterlijk kan omschrijven als doorsnee maar goed geïnvesteerd in kleding, kapsel en make up. Ik voelde me toen heel vernederd. Alsof dat niet genoeg was.
Er zijn waarschijnlijk mensen die niet verder kijken dan de buitenkant, en me op grond van mijn gewicht al afschrijven.
Is dit echt zo, of denk je dat? En de mensen die dat doen, wil je daar uberhaupt iets mee?
Ik merk het vaak op mijn werk bijvoorbeeld; ik heb een ondersteunende functie, omdat het niet in mijn aard ligt om leiding te geven of het voortouw te nemen (ook niet voordat ik zo zwaar werd, dus het ligt niet alleen daar aan). Maar ik ben intelligenter dan de meeste van mijn leidinggevenden. Ik merk dat dat mensen verrast, omdat ze dat blijkbaar niet verwachten van zo'n dik mens.
Waaraan merk je dat?
En als het zo is, kan ik me voorstellen dat het mensen niet verrast vanwege je gewicht, maar omdat je niet snel het voortouw neemt.
Dikke mensen zijn dom, dat is toch wel het algemeen heersende vooroordeel. En als dan blijkt dat ik verre van dom ben moeten sommige mensen echt hun mening over mij bijstellen.
Is dat zo...ik weet niet of dat het algemeen heersende voordeel is, of dat jij misschien de verkeerde mensen hebt getroffen. Ik zeg dit niet omdat ik je niet serieus neem, maar het lijkt me heel lastig om met die overtuiging te moeten leven en misschien is ie wel genunaceerder dan jij 'm ervaart.
Ik ervaar dit zelf niet zo. wat ik wel denk als ik de eerste post van Capi lees, is dat je onzekerheid je soms weerhoudt van het doen van dingen, omdat je de lat voor jezelf heel hoog legt.
Ik word onzeker omdat mensen geen vertrouwen in mij hebben, door dit soort vooroordelen. En dat is dan alleen nog maar intellect. Ik vind mezelf niet mooi, of knap, of sexy, dus dat heeft ook grote impact op mijn zelfvertrouwen. Ik weet dat wanneer ik lekker in mijn vel zit, en ik zelf het idee heb dat ik er goed uitzie dat een boost is voor mijn zelfvertrouwen. Als ik mezelf alleen als vetkwab zie dan zou ik me het liefst verstoppen en zo min mogelijk opvallen. Heeft allemaal met zelfvertrouwen te maken.
Als ik dit lees, vraag ik me echt af of hoe jij ervaart dat andere mensen jou zien, niet ook een groot stuk projectie is. Nogmaals, ik weet dat echt niet, maar is wel wat in mij opkomt.
Eens met NMD, maar ik begrijp hoe moeilijk het is om die projectie los te laten. Ik vind het ook wel grappig. Als ik deze post lees, is mijn eerste reactie: die is niet goed wijs dat ze zo over zichzelf denkt. Terwijl ik het over mezelf soms ook zo denk. Dat als ik 10 kg af zou vallen, het plaatje dan helemaal compleet is. Mits ik mijn nagels lak en haren föhn. Anders ook niet. Irrationele gedachten, hè...
Overigens, voor je denkt dat mijn gedrag alleen terug te voeren is op mijn uiterlijk: ik ben niet assertief. Nooit geweest ook. Dus ook als ik slank zou zijn ben ik nog niet de meest zelfbewuste persoon die je je kunt voorstellen hoor. Ik blijf altijd afwachtend en gereserveerd tegenover mensen die ik niet ken, zal altijd eerst de kat uit de boom kijken en heb, zeker als ik mensen niet ken of in grote groepen, nooit het hoogste woord. Maar door mijn gewicht wordt die teruggetrokken houding wel versterkt; door die schaamte over mezelf wil ik helemaal zo min mogelijk opvallen.
Dat raakt me...dat je je schaamt voor jezelf. Ik herken het, maar de schaamte van puur het dik zijn heb ik ook gehad en dat is heel heel moeilijk. Ik heb er niet zoveel zinnigs op te zeggen maar ik leef met je mee .
Wat ik me af vraag je zegt dat je niet zelfbewust & assertief ed bent, wil je daar ook iets mee doen of vind je dat oke zo?
En in hoeverre kan het zijn dat dat verbonden is met je dik zijn?
Je zegt dat je dik zijn maakt dat je nog minder op valt, in die zin kan je dik zijn een een functie hebben, het geeft je een 'excuus' om nog minder bewust/assertief te zijn.
Begrijp je wat ik bedoel.
Ik hoop niet dat ik bedoel je aan te vallen, ik probeer met je mee te denken, omdat het me ontzettend lastig lijkt.
En ik van mezelf weet dat dit soort dingen heel diep kunnen zitten.
[...]
Beide posts raken me. Ik heb het juist andersom. Ik stap over die onzekerheid heen en speel de grote Zima-show terwijl ik ondertussen duizend doden sterf. Waardoor het nog moeilijker is om een stapje terug te doen, want niemand verwacht van me dat ik onzeker ben. Een soort maskertje dat ik heb opgezet, me helpt in moeilijke situaties, maar vaak ook moeilijker maakt om me kwetsbaar op te stellen.Dat ik jaloers ben op anderen, dan ik moeite moet doen voor mijn lijf etc.
En ja, dan is een meerjarenplan niet erg, alleen maar heel erg realistisch (al roept er nu een stemmetje binnen in me dat ik het liefst dit jaar al al mijn overgewicht kwijt zou zijn, alleen is dat niet realistisch en als het al mogelijk is dan is het zeker niet verstandig).
Ik denk dat snel afvallen je uiteindelijk je meer jaren gaat kosten dan het zogenaamde 'meer-jaren-plan', omdat snel afvallen je in een circel brengt die jarenlang (levenslang?) duurt.
Maar die verleiding blijft om de hoek staan. Even snel afvallen, dan ben ik het kwijt. Dan zit ik goed in mijn vel en kijkt de wereld anders naar me. Raar hè, dat je duizenden argumenten kunt verzinnen dat dit totale nonsens is, maar toch ergens deep-down-inside het zo kunt voelen. Verstand en gevoel zijn rare dingen.
Ik had eerder moeten stoppen, maar ik kan geen eten weggooien, dat vind ik echt zonde.
Dat kan je wel , je vind het moeilijk, dat is wat anders.
En waarom jezelf als vuilniksbak gebruiken als je er een in je huis hebt?
quote]
[quote]Capibara schreef op 09 augustus 2010 @ 18:55:
[...]
Deze post raakt mij ook heel erg. Ik vind het fijn om mijn gevoelens en visie hier onder te zetten. Opschrijven zet dingen soms op een rijtje en ik hoop dat mijn handvatten en gedachten jullie misschien ook verder kunnen helpen. Maar bovenal vind ik het fijn deze gedachten eens hardop uit te spreken
Ik ben onzeker over mezelf, over mijn lichaam. Het eerste wat mensen zien is hoe dik ik ben. Dat ik naast dik misschien ook interessant, lief, intelligent, adrem of grappig ben ontdekken ze pas in tweede of derde instantie.
Maar is dat niet altijd zo? Ik ben zelf niet dik, maar mensen zien altijd eerst je uiterlijk en later pas de eigenschappen die jij noemt.
Ik bedoel niet dat ik je onzekerheid niet serieus neem, maar ik vraag me af in hoeverre het iets is om onzeker over te zijn...dat het misschien iets is wat wel gewoon zo is.
Hmm, merk dat ik het lastig uit te leggen vind wat ik bedoel.
Ik merk het namelijk op een andere manier bij mezelf.
Ik zie er veel jonger uit dan ik ben en mensen hebben daardoor vaak ook een andere indruk.
Maar ik denk dat je daar niet altijd iets aan doet.
Ik voel die angst vaak andersom. Mensen zien mij in de eerste plaats als een intelligente (carrière)vrouw, een streber. Daarmee maak ik een verpletterende indruk, niet met mijn uiterlijk. Juist dat maakt mij onzeker. Op verstandelijk gebied kan ik alles bereiken, waarom zie ik er dan - in mijn ogen - ook niet goddelijk uit. Ik denk dat dat gevoel voor mij ook wordt versterkt, omdat aan een mooi uiterlijk (en in mijn ogen dus slank uiterlijk) in de maatschappij meer waarde wordt gehecht dan bijvoorbeeld slim, zorgzaam en lief zijn. Ik herinner me nog een gesprek met twee Nederlandse mannen toen ik nog in het buitenland woonde. Ieder meisje werd op haar uiterlijk afgerekend, meegeflirt en mee geslapen. Maar later wilde ze liever een vrouw zoals ik, omdat je daar tenminste mee kon praten. Dat gaf mij zo'n gevoel van onzekerheid. Ik denk dat ik mijzelf qua uiterlijk kan omschrijven als doorsnee maar goed geïnvesteerd in kleding, kapsel en make up. Ik voelde me toen heel vernederd. Alsof dat niet genoeg was.
Er zijn waarschijnlijk mensen die niet verder kijken dan de buitenkant, en me op grond van mijn gewicht al afschrijven.
Is dit echt zo, of denk je dat? En de mensen die dat doen, wil je daar uberhaupt iets mee?
Ik merk het vaak op mijn werk bijvoorbeeld; ik heb een ondersteunende functie, omdat het niet in mijn aard ligt om leiding te geven of het voortouw te nemen (ook niet voordat ik zo zwaar werd, dus het ligt niet alleen daar aan). Maar ik ben intelligenter dan de meeste van mijn leidinggevenden. Ik merk dat dat mensen verrast, omdat ze dat blijkbaar niet verwachten van zo'n dik mens.
Waaraan merk je dat?
En als het zo is, kan ik me voorstellen dat het mensen niet verrast vanwege je gewicht, maar omdat je niet snel het voortouw neemt.
Dikke mensen zijn dom, dat is toch wel het algemeen heersende vooroordeel. En als dan blijkt dat ik verre van dom ben moeten sommige mensen echt hun mening over mij bijstellen.
Is dat zo...ik weet niet of dat het algemeen heersende voordeel is, of dat jij misschien de verkeerde mensen hebt getroffen. Ik zeg dit niet omdat ik je niet serieus neem, maar het lijkt me heel lastig om met die overtuiging te moeten leven en misschien is ie wel genunaceerder dan jij 'm ervaart.
Ik ervaar dit zelf niet zo. wat ik wel denk als ik de eerste post van Capi lees, is dat je onzekerheid je soms weerhoudt van het doen van dingen, omdat je de lat voor jezelf heel hoog legt.
Ik word onzeker omdat mensen geen vertrouwen in mij hebben, door dit soort vooroordelen. En dat is dan alleen nog maar intellect. Ik vind mezelf niet mooi, of knap, of sexy, dus dat heeft ook grote impact op mijn zelfvertrouwen. Ik weet dat wanneer ik lekker in mijn vel zit, en ik zelf het idee heb dat ik er goed uitzie dat een boost is voor mijn zelfvertrouwen. Als ik mezelf alleen als vetkwab zie dan zou ik me het liefst verstoppen en zo min mogelijk opvallen. Heeft allemaal met zelfvertrouwen te maken.
Als ik dit lees, vraag ik me echt af of hoe jij ervaart dat andere mensen jou zien, niet ook een groot stuk projectie is. Nogmaals, ik weet dat echt niet, maar is wel wat in mij opkomt.
Eens met NMD, maar ik begrijp hoe moeilijk het is om die projectie los te laten. Ik vind het ook wel grappig. Als ik deze post lees, is mijn eerste reactie: die is niet goed wijs dat ze zo over zichzelf denkt. Terwijl ik het over mezelf soms ook zo denk. Dat als ik 10 kg af zou vallen, het plaatje dan helemaal compleet is. Mits ik mijn nagels lak en haren föhn. Anders ook niet. Irrationele gedachten, hè...
Overigens, voor je denkt dat mijn gedrag alleen terug te voeren is op mijn uiterlijk: ik ben niet assertief. Nooit geweest ook. Dus ook als ik slank zou zijn ben ik nog niet de meest zelfbewuste persoon die je je kunt voorstellen hoor. Ik blijf altijd afwachtend en gereserveerd tegenover mensen die ik niet ken, zal altijd eerst de kat uit de boom kijken en heb, zeker als ik mensen niet ken of in grote groepen, nooit het hoogste woord. Maar door mijn gewicht wordt die teruggetrokken houding wel versterkt; door die schaamte over mezelf wil ik helemaal zo min mogelijk opvallen.
Dat raakt me...dat je je schaamt voor jezelf. Ik herken het, maar de schaamte van puur het dik zijn heb ik ook gehad en dat is heel heel moeilijk. Ik heb er niet zoveel zinnigs op te zeggen maar ik leef met je mee .
Wat ik me af vraag je zegt dat je niet zelfbewust & assertief ed bent, wil je daar ook iets mee doen of vind je dat oke zo?
En in hoeverre kan het zijn dat dat verbonden is met je dik zijn?
Je zegt dat je dik zijn maakt dat je nog minder op valt, in die zin kan je dik zijn een een functie hebben, het geeft je een 'excuus' om nog minder bewust/assertief te zijn.
Begrijp je wat ik bedoel.
Ik hoop niet dat ik bedoel je aan te vallen, ik probeer met je mee te denken, omdat het me ontzettend lastig lijkt.
En ik van mezelf weet dat dit soort dingen heel diep kunnen zitten.
[...]
Beide posts raken me. Ik heb het juist andersom. Ik stap over die onzekerheid heen en speel de grote Zima-show terwijl ik ondertussen duizend doden sterf. Waardoor het nog moeilijker is om een stapje terug te doen, want niemand verwacht van me dat ik onzeker ben. Een soort maskertje dat ik heb opgezet, me helpt in moeilijke situaties, maar vaak ook moeilijker maakt om me kwetsbaar op te stellen.Dat ik jaloers ben op anderen, dan ik moeite moet doen voor mijn lijf etc.
En ja, dan is een meerjarenplan niet erg, alleen maar heel erg realistisch (al roept er nu een stemmetje binnen in me dat ik het liefst dit jaar al al mijn overgewicht kwijt zou zijn, alleen is dat niet realistisch en als het al mogelijk is dan is het zeker niet verstandig).
Ik denk dat snel afvallen je uiteindelijk je meer jaren gaat kosten dan het zogenaamde 'meer-jaren-plan', omdat snel afvallen je in een circel brengt die jarenlang (levenslang?) duurt.
Maar die verleiding blijft om de hoek staan. Even snel afvallen, dan ben ik het kwijt. Dan zit ik goed in mijn vel en kijkt de wereld anders naar me. Raar hè, dat je duizenden argumenten kunt verzinnen dat dit totale nonsens is, maar toch ergens deep-down-inside het zo kunt voelen. Verstand en gevoel zijn rare dingen.
Ik had eerder moeten stoppen, maar ik kan geen eten weggooien, dat vind ik echt zonde.
Dat kan je wel , je vind het moeilijk, dat is wat anders.
En waarom jezelf als vuilniksbak gebruiken als je er een in je huis hebt?
quote]
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:26
Vlam ik weet hoe het weegschaal-gevoel voelt
Als je je waardes laat controleren, kun je misschien ook een doorverwijzing vragen naar een diëtiste/of een eetcoach ipv dat je zelf gaat experimenteren.
De sportschool zou ik alleen doen als je het echt wil, niet omdat het moet. Er zijn nog legio andere goedkopere mogelijkheden: hardlopen met mp3 coach Evy, baantjes zwemmen, zumba-video's, een blokje fietsen. Doe iets wat bij je past en waar je lol in hebt, anders wordt het niets.
Als je je waardes laat controleren, kun je misschien ook een doorverwijzing vragen naar een diëtiste/of een eetcoach ipv dat je zelf gaat experimenteren.
De sportschool zou ik alleen doen als je het echt wil, niet omdat het moet. Er zijn nog legio andere goedkopere mogelijkheden: hardlopen met mp3 coach Evy, baantjes zwemmen, zumba-video's, een blokje fietsen. Doe iets wat bij je past en waar je lol in hebt, anders wordt het niets.
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:34
Enemdé, bij jou krijg ik het gevoel dat het allemaal erg 'veel' is wat je wil aanpakken.
Niet dat het niet kan maar ik zou door de bomen het bos niet meer zien en volgens mij is dat wat er nu bij jou gebeurt.
Een simpele hulptip is het 'count your blessings' principe.
Elke dag drie dingen opschrijven die goed zijn gegaan. Die leuk waren, die positief waren.
Dat hoeven geen grote dingen te zijn want veel grote dingen zijn al op orde (wonen, studeren, eetproblemen oplossen, sociaal leven, etc.) ik denk dat je doordat je al zoveel zaken aangepakt hebt het overzicht een beetje kwijt bent geraakt. Want wat nu?
Het is een feit dat jij een enorme ommekeer hebt gemaakt in je leven. Nu nog het geduld opbrengen voor jou om daar ook werkelijk aan te wennen. Tot nog niet zo lang geleden zag je leven er heel anders uit. Het is mooi dat er zoveel in positieve zin veranderd is maar het kan ook verwarrend werken.
Parkeer de 'grote vragen' eens even. Focus je eens een paar weken op wat kleinere overwinningen. Een leuk telefoongesprek, een prachtig boek gelezen hebbende, een fraaie zonsondergang. Dingen waar mensen blij van worden, die er óók toe doen.
Eigenlijk Enemdeetje, ben je een beetje klaar met een aantal dingen. Daar bedoel ik mee, die vergen nog onderhoud maar er hoeven geen ommekeren meer plaats te vinden. Maar je zit mentaal nog in die ommekeermodus en als jij dus even niet heel erg hard werkt dan voel je dat als mislukken en falen. Terwijl je juist rustiger aan zou moeten gaan doen nu en stabiliseren, zoals dat met een mooi woord heet. Het zo houden, het op peil houden en voorál, er eens van genieten.
Je schrijft dat het leven 1000 keer leuker is nu.
Ja?
Dan zou je dus gerust eens mogen ontspannen en niet continu op de toppen van je tenen hoeven te opereren.
Dat is wat jij volgens mij moet leren.
Ontspannen en de boel eens kalm op je in laten werken.
Geef je hersenen eens vakantie en vertrouw op jou.
Pak een boek, van mijn part een die je al kent maar wat je graag nog eens wil lezen en geniet van elke letter. Of doe zoiets met een film.
Dubio doet aan meditatie. Deed in ieder geval. Dat is een kunst maar het werkt voor mensen die erg druk in hun hoofd zijn heel goed hoor ik links en rechts. Iets voor jou ook misschien? Je hoofd rust geven, je verstand ontspannen, dat is wat jij nu goed kunt gebruiken volgens mij.
En verder vind ik dat je moet proberen niet voor anderen (voor ons, voor mij) te gaan denken in de zin van misschien vinden wij jou wel hartstikke gek of willen we niet dat je hier mee schrijft. Punt één slaat dat nergens op want waarop is zo'n idee gebaseerd? En punt twee, als je lekker even wil hangen op ons, als je schouders nodig hebt dan kun je dat gewoon aangeven zonder eerst destructieve dingen te schrijven (jullie zullen wel denken dat ik......enz.). Dat is helemaal niet nodig, laat dat dus los. Ik bevrijd je er van (maakt een zegenend/bezwerend teken in de lucht).
Niet dat het niet kan maar ik zou door de bomen het bos niet meer zien en volgens mij is dat wat er nu bij jou gebeurt.
Een simpele hulptip is het 'count your blessings' principe.
Elke dag drie dingen opschrijven die goed zijn gegaan. Die leuk waren, die positief waren.
Dat hoeven geen grote dingen te zijn want veel grote dingen zijn al op orde (wonen, studeren, eetproblemen oplossen, sociaal leven, etc.) ik denk dat je doordat je al zoveel zaken aangepakt hebt het overzicht een beetje kwijt bent geraakt. Want wat nu?
Het is een feit dat jij een enorme ommekeer hebt gemaakt in je leven. Nu nog het geduld opbrengen voor jou om daar ook werkelijk aan te wennen. Tot nog niet zo lang geleden zag je leven er heel anders uit. Het is mooi dat er zoveel in positieve zin veranderd is maar het kan ook verwarrend werken.
Parkeer de 'grote vragen' eens even. Focus je eens een paar weken op wat kleinere overwinningen. Een leuk telefoongesprek, een prachtig boek gelezen hebbende, een fraaie zonsondergang. Dingen waar mensen blij van worden, die er óók toe doen.
Eigenlijk Enemdeetje, ben je een beetje klaar met een aantal dingen. Daar bedoel ik mee, die vergen nog onderhoud maar er hoeven geen ommekeren meer plaats te vinden. Maar je zit mentaal nog in die ommekeermodus en als jij dus even niet heel erg hard werkt dan voel je dat als mislukken en falen. Terwijl je juist rustiger aan zou moeten gaan doen nu en stabiliseren, zoals dat met een mooi woord heet. Het zo houden, het op peil houden en voorál, er eens van genieten.
Je schrijft dat het leven 1000 keer leuker is nu.
Ja?
Dan zou je dus gerust eens mogen ontspannen en niet continu op de toppen van je tenen hoeven te opereren.
Dat is wat jij volgens mij moet leren.
Ontspannen en de boel eens kalm op je in laten werken.
Geef je hersenen eens vakantie en vertrouw op jou.
Pak een boek, van mijn part een die je al kent maar wat je graag nog eens wil lezen en geniet van elke letter. Of doe zoiets met een film.
Dubio doet aan meditatie. Deed in ieder geval. Dat is een kunst maar het werkt voor mensen die erg druk in hun hoofd zijn heel goed hoor ik links en rechts. Iets voor jou ook misschien? Je hoofd rust geven, je verstand ontspannen, dat is wat jij nu goed kunt gebruiken volgens mij.
En verder vind ik dat je moet proberen niet voor anderen (voor ons, voor mij) te gaan denken in de zin van misschien vinden wij jou wel hartstikke gek of willen we niet dat je hier mee schrijft. Punt één slaat dat nergens op want waarop is zo'n idee gebaseerd? En punt twee, als je lekker even wil hangen op ons, als je schouders nodig hebt dan kun je dat gewoon aangeven zonder eerst destructieve dingen te schrijven (jullie zullen wel denken dat ik......enz.). Dat is helemaal niet nodig, laat dat dus los. Ik bevrijd je er van (maakt een zegenend/bezwerend teken in de lucht).
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:45
quote:Badeendtje schreef op 10 augustus 2010 @ 12:10:
En ik wacht nog steeds op een antwoord vd vraag hier heeeeeelmaal boven..
Sorry, kan het niet laten te reageren, maar wat staat deze post misplaatst hier (nog los van de 'toon' die ik er in lees). Welke kaas gezond is als je lijnt was al een betje apart in dit topic, aangezien dit geen echt lijntopic is. Je had 'je antwoord' in een regulier lijntopic binnen 5 minuten gehad. Maar je deed wat je zelf al zei: je denderde dit topic binnen.
Ik ben heel blij met nieuwe mensen op dit topic, maar jij bent de eerste die zo abrupt komt binnenvallen en de eerste die daarbij geen oog lijkt te hebben voor de moeilijke en prachtige dingen waar dit topic wel over gaat.
Enemdé, hoe is het nu?
En ik wacht nog steeds op een antwoord vd vraag hier heeeeeelmaal boven..
Sorry, kan het niet laten te reageren, maar wat staat deze post misplaatst hier (nog los van de 'toon' die ik er in lees). Welke kaas gezond is als je lijnt was al een betje apart in dit topic, aangezien dit geen echt lijntopic is. Je had 'je antwoord' in een regulier lijntopic binnen 5 minuten gehad. Maar je deed wat je zelf al zei: je denderde dit topic binnen.
Ik ben heel blij met nieuwe mensen op dit topic, maar jij bent de eerste die zo abrupt komt binnenvallen en de eerste die daarbij geen oog lijkt te hebben voor de moeilijke en prachtige dingen waar dit topic wel over gaat.
Enemdé, hoe is het nu?
...
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:46
Daar ben ik ook weer even. Wat een hoop geschreven en wat leerzaam allemaal. Ik zal het even kort houden. Het gaat goed met me, ik ben goed bezig, vind ik zelf.
Ik heb wel 2 vragen n.a.v. wat ik hier lees:
1. is kaas (ik doe 30+ kaas) zo slecht? Ik eet het zo graag op brood, elke dag.... wat is een goed alternatief eventueel?
2. Als ik lees wat sommigen hier eten, dan vraag ik me af of ik niet te weinig eet? Stofwisseling aan de gang houden enzo... Moet ik meer eten?
Voorbeeld van een (doordeweeks)dagmenu van mij:
O:
brinta met muesli (voor de bite) met halfvolle melk
verse jus d'orange
thee
T:
plak ontbijtkoek
L:
2 of 3 boterhammen met kaas en light halvarine en 30+ kaas (halve portie kaas)
Thee of koffie of melk
T:
kan van alles zijn, soms zelfs een Balisto of Twix uit de automaat van werk
D:
groente of salade met pasta of rijst of couscous of
vlees/vis met groente/salade
soms een yoghurtje (naturel of met een lepel honing) of fruit toe
melk
T: koekje of yoghurt of cracker met halvarine
Ik drink de hele dag door koffie/thee/water.
Zaterdags wil ik alles loslaten en gewoon eten en drinken wat er langs komt anders is het niet meer leuk!
Zondags weer netjes aan, ligt ook aan mijn agenda.
(dit is dus het dagmenu van de new improved me. Is dit inderdaad te weinig?)
Ik heb wel 2 vragen n.a.v. wat ik hier lees:
1. is kaas (ik doe 30+ kaas) zo slecht? Ik eet het zo graag op brood, elke dag.... wat is een goed alternatief eventueel?
2. Als ik lees wat sommigen hier eten, dan vraag ik me af of ik niet te weinig eet? Stofwisseling aan de gang houden enzo... Moet ik meer eten?
Voorbeeld van een (doordeweeks)dagmenu van mij:
O:
brinta met muesli (voor de bite) met halfvolle melk
verse jus d'orange
thee
T:
plak ontbijtkoek
L:
2 of 3 boterhammen met kaas en light halvarine en 30+ kaas (halve portie kaas)
Thee of koffie of melk
T:
kan van alles zijn, soms zelfs een Balisto of Twix uit de automaat van werk
D:
groente of salade met pasta of rijst of couscous of
vlees/vis met groente/salade
soms een yoghurtje (naturel of met een lepel honing) of fruit toe
melk
T: koekje of yoghurt of cracker met halvarine
Ik drink de hele dag door koffie/thee/water.
Zaterdags wil ik alles loslaten en gewoon eten en drinken wat er langs komt anders is het niet meer leuk!
Zondags weer netjes aan, ligt ook aan mijn agenda.
(dit is dus het dagmenu van de new improved me. Is dit inderdaad te weinig?)
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:52
Ik hoop dat dit niet teveel een liijntopic vraag is. Maar ik vraag me dit echt af en het houdt me teveel bezig, dus zoek ik naar duidelijkheid eigenlijk.
Ik moet zeggen dat ik geen hongergevoel heb met dit menu.
Ook eet ik mijn eten langzamer, door echt te proeven wat ik eet en ik ben soms echt verbaasd hoe lekker sommige dingen kunnnen smaken... mango. Wow!
En ik merk dat ik door bewiuster te eten, proeven, minder behoefte krijg om te grazen. En als ik die behoeft voel, ga ik wat anders doen en dan gaat die behoeft dus echt vanzelf weer weg!
Mijn wijntjes mis ik ook niet echt. Ook een openbaring
Ik moet zeggen dat ik geen hongergevoel heb met dit menu.
Ook eet ik mijn eten langzamer, door echt te proeven wat ik eet en ik ben soms echt verbaasd hoe lekker sommige dingen kunnnen smaken... mango. Wow!
En ik merk dat ik door bewiuster te eten, proeven, minder behoefte krijg om te grazen. En als ik die behoeft voel, ga ik wat anders doen en dan gaat die behoeft dus echt vanzelf weer weg!
Mijn wijntjes mis ik ook niet echt. Ook een openbaring
dinsdag 10 augustus 2010 om 13:56
Its, ik laat je vraag aan me voorbij gaan. Niet omdat ik je niet wil helpen maar ik laaf me aan mensen als Enemdé en Hermes en Hanke voor dit soort dingen.
Ik leer zelf nog ontzettend op dat gebied.....
Ik ga dus ook weer leren van de antwoorden die jij krijgt.
En kaas is vet en zout maar dat gaat vooral over de volvette soorten volgens mij. 30+ kaas lijkt me geen punt, of veel minder dan de soorten die ik prefereer.
Het is trouwens absoluut geen kwestie van wel of niet mogen voor mij. Ik wil het gewoon niet eten omdat ik weet dat de kaas die ik lekker vind een valkuil voor me kan betekenen en ik het echt niet vind passen in de wijze waarop ik nu eet.
Ik leer zelf nog ontzettend op dat gebied.....
Ik ga dus ook weer leren van de antwoorden die jij krijgt.
En kaas is vet en zout maar dat gaat vooral over de volvette soorten volgens mij. 30+ kaas lijkt me geen punt, of veel minder dan de soorten die ik prefereer.
Het is trouwens absoluut geen kwestie van wel of niet mogen voor mij. Ik wil het gewoon niet eten omdat ik weet dat de kaas die ik lekker vind een valkuil voor me kan betekenen en ik het echt niet vind passen in de wijze waarop ik nu eet.
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:00
Poeh meiden, een hoop geschreven en niet al te lichte kost. (die had woordgrap had ik niet eens bedacht van tevoren)
Ik kom even melden dat ik zo nu en dan wel meelees, maar deze week geen tijd en puf heb om te reageren. Ik zit (werk-gerelateerd) behoorlijk in de knoop en ga proberen deze week daar uit te komen. In elk geval een beginnetje. Aangezien werk en privé hier behoorlijk door elkaar lopen (familiebedrijf) is dat een grote en moeilijke stap voor mij.
Daarnaast heb ik het ook gewoon nog erg druk met afspraken etc.
Dus ik blijf erbij hoor! Maar wilde even laten weten waarom ik nu wat minder schrijf. (ik mis jullie wel nu al!)
Ik kom even melden dat ik zo nu en dan wel meelees, maar deze week geen tijd en puf heb om te reageren. Ik zit (werk-gerelateerd) behoorlijk in de knoop en ga proberen deze week daar uit te komen. In elk geval een beginnetje. Aangezien werk en privé hier behoorlijk door elkaar lopen (familiebedrijf) is dat een grote en moeilijke stap voor mij.
Daarnaast heb ik het ook gewoon nog erg druk met afspraken etc.
Dus ik blijf erbij hoor! Maar wilde even laten weten waarom ik nu wat minder schrijf. (ik mis jullie wel nu al!)
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:04
Veel sterkte en wijsheid Profoon!
Dank je Eleonora Wat eet jij i.p.v. de kaas dan? Ik ben niet zo'n vleeswareneter. En de smeerbare kaasjes zijn ook niet zo mijn ding of teveel bewerkt. En juist van dat bewerkte wil ik af. Ik zal me er eens meer in verdiepen. Keep you all informed!
Ik merk wel dat ik deze week meer energie heb en gelijkmatiger van emotie. Heb me tot vorige week donderdag enorm laten gaan op vakantie en was puflozer dan op dit moment. Ik race echt door mijn klusjes zonder gezucht en gesteun Als dit doorzet, dan ben ik al heel blij!
Dank je Eleonora
Wat eet jij i.p.v. de kaas dan? Ik ben niet zo'n vleeswareneter. En de smeerbare kaasjes zijn ook niet zo mijn ding of teveel bewerkt. En juist van dat bewerkte wil ik af. Ik zal me er eens meer in verdiepen. Keep you all informed!Ik merk wel dat ik deze week meer energie heb en gelijkmatiger van emotie. Heb me tot vorige week donderdag enorm laten gaan op vakantie en was puflozer dan op dit moment. Ik race echt door mijn klusjes zonder gezucht en gesteun
Als dit doorzet, dan ben ik al heel blij!
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:13
quote:its schreef op 10 augustus 2010 @ 13:46:
Daar ben ik ook weer even. Wat een hoop geschreven en wat leerzaam allemaal. Ik zal het even kort houden. Het gaat goed met me, ik ben goed bezig, vind ik zelf.
Ik heb wel 2 vragen n.a.v. wat ik hier lees:
1. is kaas (ik doe 30+ kaas) zo slecht? Ik eet het zo graag op brood, elke dag.... wat is een goed alternatief eventueel?
2. Als ik lees wat sommigen hier eten, dan vraag ik me af of ik niet te weinig eet? Stofwisseling aan de gang houden enzo... Moet ik meer eten?
Voorbeeld van een (doordeweeks)dagmenu van mij:
O:
brinta met muesli (voor de bite) met halfvolle melk
verse jus d'orange
thee
T:
plak ontbijtkoek
L:
2 of 3 boterhammen met kaas en light halvarine en 30+ kaas (halve portie kaas)
Thee of koffie of melk
T:
kan van alles zijn, soms zelfs een Balisto of Twix uit de automaat van werk
D:
groente of salade met pasta of rijst of couscous of
vlees/vis met groente/salade
soms een yoghurtje (naturel of met een lepel honing) of fruit toe
melk
T: koekje of yoghurt of cracker met halvarine
Ik drink de hele dag door koffie/thee/water.
Zaterdags wil ik alles loslaten en gewoon eten en drinken wat er langs komt anders is het niet meer leuk!
Zondags weer netjes aan, ligt ook aan mijn agenda.
(dit is dus het dagmenu van de new improved me. Is dit inderdaad te weinig?)
Hier komt de let-op- eet-je-wel-genoeg-expert
Een paar tips om te zorgen dat je genoeg eet en niet crasht.
Probeer een paar dagen bij te houden via de voedingswijzer aan hoeveel calorieën je per dag komt. Zorg dat dat er minimaal 1600-1700 zijn ivm je metabolisme. Je lichaam is een kacheltje waar je genoeg hout op moet gooien. Als je er te weinig opgooit gaat je lichaam in de spaarstand en slaat als je weer normaal gaat eten alles op aan vet. Niet slim dus.
Wat betreft je menu: het ziet er prima uit. Ik denk dat je wel aan de 1500-1700 calorieën komt.
Probeer drie sneden brood te eten tussen de middag. Dat voorkomt latere snaaitrek.
ik mis de vitamines: je kunt aan je tussendoortjes nog wel 2 stuks fruit toevoegen.
Voor in het weekend: spreek met jezelf 2 of 3 momenten af dat je iets lekkers mag. Dan geniet je bewust ipv dat je in het weekend alles eet wat los en vast zit, omdat het op die ene dag mag. Als je daar goed mee om kunt gaan, kun je daar later verder op variëren.
30+ kaas is volgens mij prima. Ik neem er iedere dag wel een plakje van. Ik ben hierop eettechnisch nog nooit door mijn eetcoach op aangesproken. Ik neem naast de kaas 2x per dag zuivel en zou dat nog 1x extra mogen.
Daar ben ik ook weer even. Wat een hoop geschreven en wat leerzaam allemaal. Ik zal het even kort houden. Het gaat goed met me, ik ben goed bezig, vind ik zelf.
Ik heb wel 2 vragen n.a.v. wat ik hier lees:
1. is kaas (ik doe 30+ kaas) zo slecht? Ik eet het zo graag op brood, elke dag.... wat is een goed alternatief eventueel?
2. Als ik lees wat sommigen hier eten, dan vraag ik me af of ik niet te weinig eet? Stofwisseling aan de gang houden enzo... Moet ik meer eten?
Voorbeeld van een (doordeweeks)dagmenu van mij:
O:
brinta met muesli (voor de bite) met halfvolle melk
verse jus d'orange
thee
T:
plak ontbijtkoek
L:
2 of 3 boterhammen met kaas en light halvarine en 30+ kaas (halve portie kaas)
Thee of koffie of melk
T:
kan van alles zijn, soms zelfs een Balisto of Twix uit de automaat van werk
D:
groente of salade met pasta of rijst of couscous of
vlees/vis met groente/salade
soms een yoghurtje (naturel of met een lepel honing) of fruit toe
melk
T: koekje of yoghurt of cracker met halvarine
Ik drink de hele dag door koffie/thee/water.
Zaterdags wil ik alles loslaten en gewoon eten en drinken wat er langs komt anders is het niet meer leuk!
Zondags weer netjes aan, ligt ook aan mijn agenda.
(dit is dus het dagmenu van de new improved me. Is dit inderdaad te weinig?)
Hier komt de let-op- eet-je-wel-genoeg-expert
Een paar tips om te zorgen dat je genoeg eet en niet crasht.
Probeer een paar dagen bij te houden via de voedingswijzer aan hoeveel calorieën je per dag komt. Zorg dat dat er minimaal 1600-1700 zijn ivm je metabolisme. Je lichaam is een kacheltje waar je genoeg hout op moet gooien. Als je er te weinig opgooit gaat je lichaam in de spaarstand en slaat als je weer normaal gaat eten alles op aan vet. Niet slim dus.
Wat betreft je menu: het ziet er prima uit. Ik denk dat je wel aan de 1500-1700 calorieën komt.
Probeer drie sneden brood te eten tussen de middag. Dat voorkomt latere snaaitrek.
ik mis de vitamines: je kunt aan je tussendoortjes nog wel 2 stuks fruit toevoegen.
Voor in het weekend: spreek met jezelf 2 of 3 momenten af dat je iets lekkers mag. Dan geniet je bewust ipv dat je in het weekend alles eet wat los en vast zit, omdat het op die ene dag mag. Als je daar goed mee om kunt gaan, kun je daar later verder op variëren.
30+ kaas is volgens mij prima. Ik neem er iedere dag wel een plakje van. Ik ben hierop eettechnisch nog nooit door mijn eetcoach op aangesproken. Ik neem naast de kaas 2x per dag zuivel en zou dat nog 1x extra mogen.
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:24
Oh dank je wel Zima! Goede tip van de eetmeter. Zal het gaan bijhouden, maakt me direct bewuster denk ik.
De zaterdag is meer omdat ik dan vaak bij/met mijn vriend eet en hij dan vaak voor me kookt en ik wil niet direct gaan 'eisen' dat hij dat helemaal anders moet gaan doen. Er ligt hier nogal een relatiegeschiedenis... En op de zaterdag heb ik nogal wat uithuizige (eet)afspraken. Ik hoop en verwacht dat ik met BBQ feestjes e.d. vanzelf verstandiger zal gaan kiezen. En wijn kan ik natuurlijk afwisselen met water... (ik denk even hardop nu). En Itshim zal uiteindelijk ook verstandiger gaan koken, als hij ziet hoe ik het doe op de avond(en) dat hij bij mij eet. Die zaterdagen zijn ook de dagen dat ik weer een paar sigaretten rook. Zaterdag is eigenlijk mijn zon(dig)dag....
Ik ben ook blij met je kaas en zuivelbericht. Ik ben een echt melkmeisje Ik wordt hier helemaal vrolijk van. I owe you one!
Dit is wel weer genoeg gepost voor dit moment. Ik ben nogal een fragmentarisch poster geloof ik
De zaterdag is meer omdat ik dan vaak bij/met mijn vriend eet en hij dan vaak voor me kookt en ik wil niet direct gaan 'eisen' dat hij dat helemaal anders moet gaan doen. Er ligt hier nogal een relatiegeschiedenis... En op de zaterdag heb ik nogal wat uithuizige (eet)afspraken. Ik hoop en verwacht dat ik met BBQ feestjes e.d. vanzelf verstandiger zal gaan kiezen. En wijn kan ik natuurlijk afwisselen met water... (ik denk even hardop nu). En Itshim zal uiteindelijk ook verstandiger gaan koken, als hij ziet hoe ik het doe op de avond(en) dat hij bij mij eet. Die zaterdagen zijn ook de dagen dat ik weer een paar sigaretten rook. Zaterdag is eigenlijk mijn zon(dig)dag....
Ik ben ook blij met je kaas en zuivelbericht. Ik ben een echt melkmeisje
Ik wordt hier helemaal vrolijk van. I owe you one!Dit is wel weer genoeg gepost voor dit moment. Ik ben nogal een fragmentarisch poster geloof ik
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:26
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:38
Vlam, Lé wat jullie dus zeiden.
Zima, dat doe ik dus ook zo letten of ik niet te weinig eet (maar oké hier ook een eetstoornisbehandelde).
Its, ik sleep elke dag een tas vol gezond voedsel mee naar mijn werk. Geen enkel probleem met een beetje planning.
Bij de Blokker of de Hema hebben ze hele handige koeltassen of een gewone diepvriestas van de Appie is ook handig.
Zima, dat doe ik dus ook zo letten of ik niet te weinig eet (maar oké hier ook een eetstoornisbehandelde).
Its, ik sleep elke dag een tas vol gezond voedsel mee naar mijn werk. Geen enkel probleem met een beetje planning.
Bij de Blokker of de Hema hebben ze hele handige koeltassen of een gewone diepvriestas van de Appie is ook handig.
dinsdag 10 augustus 2010 om 14:46
Ja, Itsme, dat doe ik ook, vers spul meenemen met behulp van bakkies.
Dat paste een beetje bij het ritueel van gezond eten, toen ik een paar maanden geleden begon.
Ik heb een suuuperleuke broodtrommel met het stoplichtmannetje van Berlijn erop.
Een handige banaanvormige banaantrommel .
Een bakje waar 1 portie yoghurt in kan met een bult fruit (eentje die duur is en écht niet gaat lekken!).
En dan nog wat kleine bakkies voor kleine dingetjes.
Best leuk hoor, zo'n stapel gezond-spul-trommeltjes op mijn bureau. Die hele bult mag ik in de loop van de dag wegeten, dus ik voel me niet echt op een houtje bijten ook, doordat het eten zo zichtbaar is...
Dat paste een beetje bij het ritueel van gezond eten, toen ik een paar maanden geleden begon.
Ik heb een suuuperleuke broodtrommel met het stoplichtmannetje van Berlijn erop.
Een handige banaanvormige banaantrommel .
Een bakje waar 1 portie yoghurt in kan met een bult fruit (eentje die duur is en écht niet gaat lekken!).
En dan nog wat kleine bakkies voor kleine dingetjes.
Best leuk hoor, zo'n stapel gezond-spul-trommeltjes op mijn bureau. Die hele bult mag ik in de loop van de dag wegeten, dus ik voel me niet echt op een houtje bijten ook, doordat het eten zo zichtbaar is...
dinsdag 10 augustus 2010 om 15:05
Ik ben aan het teruglezen...
Capi een
Ik heb dat ook vaak, enorme emobui en dan de volgende dag denk je: oooooh, daarom
NMD: Dikke wat een heftige tijd heb jij meegemaakt. Misschien dat idd een psycholoog iets voor je is? Even praten met iemand die weer wat overzicht kan geven?
Lé, lieve Lé. Dank je wel voor je mooie post. Ik weet zo goed hoe het moet, afvallen, gezond eten... Maar het doen, dat is lastig. Inderdaad, die peuter, het kind in mij moet weer wennen. Niet alles is verstandig. Vandaag ben ik ook niet heel denderend bezig met alleen een banaan en een tosti, maar heb net wel gezonde boodschappen gedaan. Avocado, witlof, peentjes, sla, komkommer... Sporten is opdit moment geen optie. Ik heb al mijn energie nodig om weer te gaan werken. 3 halve dagen... ik ben gesloopt daarna. Kan alleen maar vegeteren op de bank na het werken. En eten minderen, nee, dat is niet nodig. Ik eet niet heel veel. Alleen de tussendoortjes, daar maak ik dus verkeerde keuzes mee.
Voordeel: Nougat is op. Borrelnootjes gooi ik weg. Chips, grote zak, blijft dicht. Is voor visite. Gelukkig heb ik daar minder moeite mee. Als ik chips wil, neem ik een kinderzakje (voor het kind in mij )
Dank lieve vrouw
Its, als ik je lijstje kijk denk ik dat je best tussen de middag nog een extra boterham mag en als middagtussendoortje zou ik fruit nemen oid Verder ziet het er toch heel goed uit? En als jij je er goed bij voelt... lekker zo doen dan
Capi een
Ik heb dat ook vaak, enorme emobui en dan de volgende dag denk je: oooooh, daarom
NMD: Dikke wat een heftige tijd heb jij meegemaakt. Misschien dat idd een psycholoog iets voor je is? Even praten met iemand die weer wat overzicht kan geven?
Lé, lieve Lé. Dank je wel voor je mooie post. Ik weet zo goed hoe het moet, afvallen, gezond eten... Maar het doen, dat is lastig. Inderdaad, die peuter, het kind in mij moet weer wennen. Niet alles is verstandig. Vandaag ben ik ook niet heel denderend bezig met alleen een banaan en een tosti, maar heb net wel gezonde boodschappen gedaan. Avocado, witlof, peentjes, sla, komkommer... Sporten is opdit moment geen optie. Ik heb al mijn energie nodig om weer te gaan werken. 3 halve dagen... ik ben gesloopt daarna. Kan alleen maar vegeteren op de bank na het werken. En eten minderen, nee, dat is niet nodig. Ik eet niet heel veel. Alleen de tussendoortjes, daar maak ik dus verkeerde keuzes mee.
Voordeel: Nougat is op. Borrelnootjes gooi ik weg. Chips, grote zak, blijft dicht. Is voor visite. Gelukkig heb ik daar minder moeite mee. Als ik chips wil, neem ik een kinderzakje (voor het kind in mij )
Dank lieve vrouw
Its, als ik je lijstje kijk denk ik dat je best tussen de middag nog een extra boterham mag en als middagtussendoortje zou ik fruit nemen oid Verder ziet het er toch heel goed uit? En als jij je er goed bij voelt... lekker zo doen dan
dinsdag 10 augustus 2010 om 15:12
Pffiew, Leo en hermes, blij dat ik niet de enige was die het zo voelde. Ik wist niet zeker of ik het zou posten, wilde de fijne sfeer niet verstoren. Maar niets zeggen voelde zo verkeerd... Vond het trouwens reuze klnap Leo, hoe jij toch de vraag beantwoordde!
Ik ben gezegend met een koelkast op mijn werk en ik maak daar dankbaar gebruik van. Wat ik ook erg lekker vind om mee te nemen is bijv. een beetje koude pasta met bijv. broccoli en asperges erdoor, of artisjokharten. Beetje feta erdoor, theelepeltje pesto, wat cherrytomaatjes. Kan niet verleppen ook, je hoeft het alleen maar koel te houden!
Of musli niet 's morgens nemen maar tuussen de middag? Yoghurt met fruit mee, musli apart? Zelfs als je geen koeling hebt, zou je van dat bevroren bosfruit erdoor kunnen doen. Tegen de tijd dat je het wil eten is het fruit ontdooid en de yoghurt nog koud! En uiteraard gaat bij mij alles dat kan lekker in Tupperware! (de enige echte dus...)
Ik ben gezegend met een koelkast op mijn werk en ik maak daar dankbaar gebruik van. Wat ik ook erg lekker vind om mee te nemen is bijv. een beetje koude pasta met bijv. broccoli en asperges erdoor, of artisjokharten. Beetje feta erdoor, theelepeltje pesto, wat cherrytomaatjes. Kan niet verleppen ook, je hoeft het alleen maar koel te houden!
Of musli niet 's morgens nemen maar tuussen de middag? Yoghurt met fruit mee, musli apart? Zelfs als je geen koeling hebt, zou je van dat bevroren bosfruit erdoor kunnen doen. Tegen de tijd dat je het wil eten is het fruit ontdooid en de yoghurt nog koud! En uiteraard gaat bij mij alles dat kan lekker in Tupperware! (de enige echte dus...)
...
