Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
dinsdag 17 augustus 2010 om 14:26
Ik heb ook op een familiereünie een Drentse oudtante bijna gehoekt, omdat ze vond dat ik een echte "Ziemfamilie"-kont had. Ja wie hebbeN allnmaal dikke kontn. Ik was toen in mijn meest anorectische periode. Woog 57 kilo bij 1m74 De tante was 2x zo klein en 2x zo zwaar als de toenmalige Zima. En ik was boos ...
Dus goed bedoeld advies van familie negeer ik meestal. Al wil ik mijn vader soms hoeken omdat ie zo afkeurend kan kijken.
Dus goed bedoeld advies van familie negeer ik meestal. Al wil ik mijn vader soms hoeken omdat ie zo afkeurend kan kijken.
dinsdag 17 augustus 2010 om 15:00
Ik breek even in voor een tip voor het voorwoord. Google maar eens op Tatjana van Strien. Zij is hoogleraar op het gebied van psyche en eten (oa eetstoornissen, zelfbeeld van vrouwen, gender etc). Zij heeft zelf een boek geschreven over gezond afvallen, hierin betrekt ze zowel het psychische als het fysieke deel. En ze is extreem tegen crashdieten. Heeft zich tijdens de Sonja Bakkerhype ook openlijk hiertegen uitgesproken. Ik heb een aantal colleges gevolgd bij haar en zij is denk ik een geschikt persoon.
Verder wil ik zeggen dat jullie stuk voor stuk topvrouwen zijn die mij al meerdere malen stof tot nadenken hebben gegeven.
Ben de laatste week ook daadwerkelijk begonnen met het eten met verstand. Ik voel me een stuk beter. Ik wil niet zozeer afvallen, maar ben meer skinny fat. En ik wil een gezonder lichaam. Ga hier denk ik niet verder meeschrijven, weet dat ik dat toch niet consequent volhoud. Voor vragen kunnen jullie me benaderen door vrienden te worden op Viva. M'n mailadres is nl m'n naam at hetemail. En ik ben aan m'n privacy gehecht...
Verder wil ik zeggen dat jullie stuk voor stuk topvrouwen zijn die mij al meerdere malen stof tot nadenken hebben gegeven.
Ben de laatste week ook daadwerkelijk begonnen met het eten met verstand. Ik voel me een stuk beter. Ik wil niet zozeer afvallen, maar ben meer skinny fat. En ik wil een gezonder lichaam. Ga hier denk ik niet verder meeschrijven, weet dat ik dat toch niet consequent volhoud. Voor vragen kunnen jullie me benaderen door vrienden te worden op Viva. M'n mailadres is nl m'n naam at hetemail. En ik ben aan m'n privacy gehecht...
Life is too short for self-hatred and eating celery sticks
dinsdag 17 augustus 2010 om 15:45
Zo, jullie vermaken je goed hier .
Ik heb jullie reacties gelezen en als ik het goed begrepen hebt blijft vooralsnog, iig voor nu, dit topic en het boek een heel eind (mbt herkenbaarheid) gescheiden. Dan is er voor mij voor nu geen reden om te stoppen met meeschrijven.
Had ik anders erg jammer gevonden, maar ik ben ook nogal van 'het is wat het is' en al heel erg dankbaar voor de inzichten die ik nu al heb gekregen .
Ik ga even bijlezen.
Hier alles redelijk oke. Moe van de nachtmerries en wanneer ik moe ben ik weet niet, word het van stil van binnen ofzo. Weet even niet wat ik voel, voel me vooral moe en dik, ik weet het niet. Ik ga bijlezen!
Ik heb jullie reacties gelezen en als ik het goed begrepen hebt blijft vooralsnog, iig voor nu, dit topic en het boek een heel eind (mbt herkenbaarheid) gescheiden. Dan is er voor mij voor nu geen reden om te stoppen met meeschrijven.
Had ik anders erg jammer gevonden, maar ik ben ook nogal van 'het is wat het is' en al heel erg dankbaar voor de inzichten die ik nu al heb gekregen .
Ik ga even bijlezen.
Hier alles redelijk oke. Moe van de nachtmerries en wanneer ik moe ben ik weet niet, word het van stil van binnen ofzo. Weet even niet wat ik voel, voel me vooral moe en dik, ik weet het niet. Ik ga bijlezen!
dinsdag 17 augustus 2010 om 16:23
Het gaat niet goed met me.
Wil alleen maar slapen, voel me angstig en down. Heb de hele tijd trek. Voel me moe. Kan me nauwelijks tot dingen zetten.
Vanmiddag me uit mijn bed getrokken, om de vissen te voeren van een vriendin. Daarna richting bieb voor nieuwe boeken (dat had ik maar als ´uitje´ verzonnen) en bij de biowinkel een mueslibolletje gekocht en opgegeten en bij de viswinkel een haring verorberd.
Moest eigenlijk nog volkorenbrood hebben, maar het was zo druk bij de AH dat de lust me verging (bij de biowinkel is er minder voorraad door de vakantie). Ik ben doorgefietst.
Vergeten mijn fiets op slot te zetten bij de bieb, dat soort dingen. Maar mezelf op mijn kop zitten doe ik niet. ´Da´s ook een manier van je fiets neerzetten´, zeg ik tegen mezelf. Niet vermanend, niet vergoedelijkend maar eerder wat nuchter. Of, ´Ik voel me kut. Dat is dan maar even zo. Het is kut, gaat wel weer over.´
Vriendin met nepneefje belde op vanochtend, of ik meeeet vanavond. Maar vind mezelf geen leuk gezelschap op dit moment, ik zou blijven slapen en komen fietsen. Nu vind ik het hard waaien, heb ik uberhaupt geen zin in wat dan ook, en vind ik niet dat ik naar haar toe kan voor de gezelligheid als ik dat niet ben. Vind ik ook niet leuk naar nepneefje toe.
Oorzaken van mijn dip? Verveling, dip na 2 weken leuk reisgezelschap (schijnt een bekend fenomeen te zijn hoorde ik van andere medereizigers), of de welbekende en voorheen zeer heftige eind aug/begin sept dip. Ik heb er in juni emdr gedaan en herbelevingen heb ik niet. Maar dit zou wel mijn bekende seizoensgebonden depressie kunnen zijn. In lichtere vorm hoop ik.
Wil alleen maar slapen, voel me angstig en down. Heb de hele tijd trek. Voel me moe. Kan me nauwelijks tot dingen zetten.
Vanmiddag me uit mijn bed getrokken, om de vissen te voeren van een vriendin. Daarna richting bieb voor nieuwe boeken (dat had ik maar als ´uitje´ verzonnen) en bij de biowinkel een mueslibolletje gekocht en opgegeten en bij de viswinkel een haring verorberd.
Moest eigenlijk nog volkorenbrood hebben, maar het was zo druk bij de AH dat de lust me verging (bij de biowinkel is er minder voorraad door de vakantie). Ik ben doorgefietst.
Vergeten mijn fiets op slot te zetten bij de bieb, dat soort dingen. Maar mezelf op mijn kop zitten doe ik niet. ´Da´s ook een manier van je fiets neerzetten´, zeg ik tegen mezelf. Niet vermanend, niet vergoedelijkend maar eerder wat nuchter. Of, ´Ik voel me kut. Dat is dan maar even zo. Het is kut, gaat wel weer over.´
Vriendin met nepneefje belde op vanochtend, of ik meeeet vanavond. Maar vind mezelf geen leuk gezelschap op dit moment, ik zou blijven slapen en komen fietsen. Nu vind ik het hard waaien, heb ik uberhaupt geen zin in wat dan ook, en vind ik niet dat ik naar haar toe kan voor de gezelligheid als ik dat niet ben. Vind ik ook niet leuk naar nepneefje toe.
Oorzaken van mijn dip? Verveling, dip na 2 weken leuk reisgezelschap (schijnt een bekend fenomeen te zijn hoorde ik van andere medereizigers), of de welbekende en voorheen zeer heftige eind aug/begin sept dip. Ik heb er in juni emdr gedaan en herbelevingen heb ik niet. Maar dit zou wel mijn bekende seizoensgebonden depressie kunnen zijn. In lichtere vorm hoop ik.
dinsdag 17 augustus 2010 om 16:27
Vervelend Hanke. Wat goed dat je wel naar de bieb bent gegaan en je lief voor jezelf bent. Het klote weer van vandaag helpt natuurlijk ook niet mee.
Hoezo ben je geen leuk gezelschap voor je vriendin en je nepneefje? Ze vraagt je toch niet voor niets om te komen eten. Je hebt haar vast verteld dat je je slecht voelt. Probeer dan te accepteren dat je ook dan bij haar welkom ben. Ook al zit je daar minder vrolijk op de bank, je verzand niet in je dip. Dat maakt je vast trots en geeft uiteindelijk energie om langzaam weer andere dingen op te pakken
Hoezo ben je geen leuk gezelschap voor je vriendin en je nepneefje? Ze vraagt je toch niet voor niets om te komen eten. Je hebt haar vast verteld dat je je slecht voelt. Probeer dan te accepteren dat je ook dan bij haar welkom ben. Ook al zit je daar minder vrolijk op de bank, je verzand niet in je dip. Dat maakt je vast trots en geeft uiteindelijk energie om langzaam weer andere dingen op te pakken
dinsdag 17 augustus 2010 om 16:34
quote:NMD schreef op 17 augustus 2010 @ 16:17:
[quote]Zima schreef op 16 augustus 2010 @ 22:21:
Far, je verhaal lijkt op dat van mij. Eng hè om hier te posten
Zima, ben je dan anorectisch (geweest)?Ja, in mijn studietijd. Ik ben geclassificeerd als nno, niet nader omschreven. Maar het komt er op neer dat ik heel weinig at en ter compensatie verschrikkelijke eetbuien had. Ik heb een groepstherapie gevolgd om te leren eten. Dat ging heel goed. Eetwise heb ik alles dan ook redelijk onder controle. Maar door mijn powerwomanmentaliteit heeft de psycholoog niet echt naar de laag eronder gekeken, waardoor ik nu niet altijd een positief zelfbeeld heb. Door mijn anorectische experimenten heb ik nu een niet werkend metabolisme en kom gemakkelijk aan als ik niet strak eet. Dat vind ik heel moeilijk om te accepteren, omdat ik verstandelijk heel goed kan handelen met eten, maar ik alle emotie eromheen nog wel voel. Ook wat betreft mijn lijf.
[quote]Zima schreef op 16 augustus 2010 @ 22:21:
Far, je verhaal lijkt op dat van mij. Eng hè om hier te posten
Zima, ben je dan anorectisch (geweest)?Ja, in mijn studietijd. Ik ben geclassificeerd als nno, niet nader omschreven. Maar het komt er op neer dat ik heel weinig at en ter compensatie verschrikkelijke eetbuien had. Ik heb een groepstherapie gevolgd om te leren eten. Dat ging heel goed. Eetwise heb ik alles dan ook redelijk onder controle. Maar door mijn powerwomanmentaliteit heeft de psycholoog niet echt naar de laag eronder gekeken, waardoor ik nu niet altijd een positief zelfbeeld heb. Door mijn anorectische experimenten heb ik nu een niet werkend metabolisme en kom gemakkelijk aan als ik niet strak eet. Dat vind ik heel moeilijk om te accepteren, omdat ik verstandelijk heel goed kan handelen met eten, maar ik alle emotie eromheen nog wel voel. Ook wat betreft mijn lijf.
dinsdag 17 augustus 2010 om 17:03
Dank je Yas. Doet me goed.
Kan me herinneren dat het qua datum rond de gijzeling in Beslan op zijn heftigst was, en dat is begin sept. Het is een aantal keer behoorlijk precair geweest.
Er gaat net een lampje branden. Afgelopen vrijdag ben ik 2 keer verdwaald toen ik naar de sauna ging. De eerste keer kwam ik langs allerlei stacaravanparken (plaats delict van een trauma), en kon ik denken dat het zo leuk was dat de mensen daar een fijne vakantie konden vieren. De tweede keer kwam ik langs een ggz instelling waar ik in behandeling ben geweest, heel lang geleden. Daar heb ik ook een trauma opgelopen, en de startdatum daar lag ook rond deze tijd. Dát trauma heeft geen emdr gehad.
Heb erg mijn best gedaan er niet langs te komen vrijdag, maar toch gebeurd. Veel en hard gezongen daarna. Over hoe jong ik toen was, het gevoel had dat ik geen kant op kon. Mijn zwager heeft weleens gezegd dat ze me kapot gemaakt hebben daar. Het heeft me jaren gekost, ik durfde geen hulpverlener meer te vertrouwen. Er is daar niks gebeurd dat strafbaar is ofzo. Had met de bejegening te maken, ontkenning van mijn zijn.
Kan me herinneren dat het qua datum rond de gijzeling in Beslan op zijn heftigst was, en dat is begin sept. Het is een aantal keer behoorlijk precair geweest.
Er gaat net een lampje branden. Afgelopen vrijdag ben ik 2 keer verdwaald toen ik naar de sauna ging. De eerste keer kwam ik langs allerlei stacaravanparken (plaats delict van een trauma), en kon ik denken dat het zo leuk was dat de mensen daar een fijne vakantie konden vieren. De tweede keer kwam ik langs een ggz instelling waar ik in behandeling ben geweest, heel lang geleden. Daar heb ik ook een trauma opgelopen, en de startdatum daar lag ook rond deze tijd. Dát trauma heeft geen emdr gehad.
Heb erg mijn best gedaan er niet langs te komen vrijdag, maar toch gebeurd. Veel en hard gezongen daarna. Over hoe jong ik toen was, het gevoel had dat ik geen kant op kon. Mijn zwager heeft weleens gezegd dat ze me kapot gemaakt hebben daar. Het heeft me jaren gekost, ik durfde geen hulpverlener meer te vertrouwen. Er is daar niks gebeurd dat strafbaar is ofzo. Had met de bejegening te maken, ontkenning van mijn zijn.
dinsdag 17 augustus 2010 om 17:20
Net vriendin aan de lijn gehad. ´Wat een kl¨*tviolen waren het daar.´ Ze kent mij uit die tijd.
Ik ga morgen naar haar toe, heb er meteen een afspraak van gemaakt zodat ik niet aan het twijfelen sla morgen. Ben benieuwd hoe het met nepneefje is. Die ontwikkelt zich zo snel deze tijd.
Ik zou ook blijven slapen vannacht daar, en daar voel ik me nu te wiebelig voor. Haar man kent me nu eindelijk als een enigszins normaal persoon en wil dat image behouden.
Ik ga morgen naar haar toe, heb er meteen een afspraak van gemaakt zodat ik niet aan het twijfelen sla morgen. Ben benieuwd hoe het met nepneefje is. Die ontwikkelt zich zo snel deze tijd.
Ik zou ook blijven slapen vannacht daar, en daar voel ik me nu te wiebelig voor. Haar man kent me nu eindelijk als een enigszins normaal persoon en wil dat image behouden.
dinsdag 17 augustus 2010 om 17:52
Gelukkig ligt de ellende lang achter me. Alleen de littekens schrijnen nog een beetje.
Ik heb geen BD die achter me aan zit, tig operaties in 1 jaar, een alcoholische ex, afstudeerstress, of wat er nog meer aan sores achter al die nicks zit.
I count my blessings. Maar nu wel het liefst met een dekentje over me heen
Ik heb geen BD die achter me aan zit, tig operaties in 1 jaar, een alcoholische ex, afstudeerstress, of wat er nog meer aan sores achter al die nicks zit.
I count my blessings. Maar nu wel het liefst met een dekentje over me heen
dinsdag 17 augustus 2010 om 18:09
SeptemberGirl, wat naar hoe het loopt met je moeder. En dan ook nog op een hormonendag!
Het ligt niet aan jou, zíj doet raar. Je siblings bevestigen dat en ik weet hoe fijn het is als je daarin gesteund wordt.
Ondanks dat is het ´Au´. Word je niet gezien, veroordeeld en in een keurslijf geduwd dat niet bij je past.
Hoop dat je fijn gewinkeld hebt en dat je hoofdpijn weg is.
Het ligt niet aan jou, zíj doet raar. Je siblings bevestigen dat en ik weet hoe fijn het is als je daarin gesteund wordt.
Ondanks dat is het ´Au´. Word je niet gezien, veroordeeld en in een keurslijf geduwd dat niet bij je past.
Hoop dat je fijn gewinkeld hebt en dat je hoofdpijn weg is.
