Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
woensdag 18 augustus 2010 om 06:10
woensdag 18 augustus 2010 om 08:08
Goedemorgen.
Enemde, ik hoop dat je nu lekker ligt te slapen, want je was lang wakker!
Capibara, wat fijn dat je opgelucht bent. Kan het me helemaal voorstellen!
De afgelopen dagen gingen eetgewijs niet zo goed. Wel gezond, maar ook óngezond. Door de pindakoeken (die ik niet eens echt lekker vind) en de eierkoeken (waar ik eigenlijk verslaafd aan ben, die verse van de Jumbo). Maar goed, nieuwe dag, nieuwe kansen. Net lekker 2 bruine boterhammen en een glas melk. En vandaag aan het poetsen en lekker fietsen, dus dan krijg ik toch aardig wat lichaamsbeweging.
M'n werkstress lijkt aardig op te lossen. Voor degenen die geen ijzersterk geheugen hebben: vorige week heb ik m'n ouders verteld dat ik het familiebedrijf wilde verlaten, omdat ik helemaal niet meer op m'n plek zat. Inmiddels zijn we heel wat gesprekken verder en het ziet er naar uit dat ik toch blijf, maar met andere werkzaamheden. De gesprekken zijn heel fijn geweest en er wordt vooral gevraagd wat ík wil. Dus die stress kan ik ook weer van het excuus-lijstje strepen.
Alhoewel ik sinds ik weer in wat rustiger vaarwater zit, slechter ben gaan eten. Hm, wat daar nou weer achter zit..
Enemde, ik hoop dat je nu lekker ligt te slapen, want je was lang wakker!
Capibara, wat fijn dat je opgelucht bent. Kan het me helemaal voorstellen!
De afgelopen dagen gingen eetgewijs niet zo goed. Wel gezond, maar ook óngezond. Door de pindakoeken (die ik niet eens echt lekker vind) en de eierkoeken (waar ik eigenlijk verslaafd aan ben, die verse van de Jumbo). Maar goed, nieuwe dag, nieuwe kansen. Net lekker 2 bruine boterhammen en een glas melk. En vandaag aan het poetsen en lekker fietsen, dus dan krijg ik toch aardig wat lichaamsbeweging.
M'n werkstress lijkt aardig op te lossen. Voor degenen die geen ijzersterk geheugen hebben: vorige week heb ik m'n ouders verteld dat ik het familiebedrijf wilde verlaten, omdat ik helemaal niet meer op m'n plek zat. Inmiddels zijn we heel wat gesprekken verder en het ziet er naar uit dat ik toch blijf, maar met andere werkzaamheden. De gesprekken zijn heel fijn geweest en er wordt vooral gevraagd wat ík wil. Dus die stress kan ik ook weer van het excuus-lijstje strepen.
Alhoewel ik sinds ik weer in wat rustiger vaarwater zit, slechter ben gaan eten. Hm, wat daar nou weer achter zit..
woensdag 18 augustus 2010 om 08:41
quote:NMD schreef op 18 augustus 2010 @ 04:31:
[quote]Francisca_ schreef op 17 augustus 2010 @ 09:13:
Die truffels daar... een klein mini-orgasme in je mond. Zoooo zalig lekker.
Ik gooide deze one-liner even in de groep toen ik vanavond overheerlijke chocolade-chip cookies uitdeelde. Ik werd een beetje vreemd aangekeken, maar na het eten van de koekjes werd het door iedereen beaamd .Haha, ja, werkt altijd hoor
[quote]Francisca_ schreef op 17 augustus 2010 @ 09:13:
Die truffels daar... een klein mini-orgasme in je mond. Zoooo zalig lekker.
Ik gooide deze one-liner even in de groep toen ik vanavond overheerlijke chocolade-chip cookies uitdeelde. Ik werd een beetje vreemd aangekeken, maar na het eten van de koekjes werd het door iedereen beaamd .Haha, ja, werkt altijd hoor
woensdag 18 augustus 2010 om 08:43
woensdag 18 augustus 2010 om 08:55
Ik heb vakantie.....en daarbij ook het vakantievreetgevoel. Alles wat lekker is mag, want ik heb vakantie.
We gaan niet weg, maar zijn gewoon thuis. Wel af en toe een dagje uit, maar we eten voornamelijk thuis.
Ik lees met jullie mee, en ik sta te popelen om mijn leven om te gooien. Lief zijn voor mezelf enzo. Gezond leren koken, gezond leren eten.
Maar...ik heb een man en kinderen. En ook zij hebben vakantie. En zijn keurig op gewicht. Kunnen alles eten wat ze willen en komen geen gram aan. Ik daarintegen groei uit mijn vel.
En het stomme is...ik kan die knop niet omzetten. Want ik heb geen rust in mijn kop voordat zij weer naar hun werk/school zijn. Voordat het gewone leven weer begonnen is.
Stomme kronkel in mijn hoofd, lijnen doe ik alleen. En ik ben niet alleen, want ze zijn er. En ze zijn er veel te lang, want de kinderen hebben deze zomer wel 8 a 9 weken vakantie. Stomme school. Nee natuurlijk ligt het niet aan mezelf, maar aan die school dat ik geen rust in mijn kop heb, dat ik niet kan omschakelen. En het ligt aan de werkgever van mijn man die hem 3 weken vakantie geeft.
En dan...hoe ga ik het straks aanpakken als ik wel eindelijk rust heb in mijn hoofd? Ga ik het weer alleen doen of ga ik voor het hele gezin anders koken, en stellen ze dat op prijs?
De "here we go again" blik van man en kinderen. Geen idee of ze echt zo kijken of dat ik dat zo interpreteer.
Ik wil gaan lopen en fietsen met muziek op mjn hoofd. Ik haat wandelen, want ik ben altijd bang dat ik naar de wc moet en die is er over het algemeen niet als ik wandel. Waarom denk ik dat ik dat nu wel ga doen dan? En hoe lang zal ik het volhouden?
Kortom...kan iemand mij een verdelgingsmiddel aanreiken voor kronkels in den kop? En eventueel een rotschop onder mijn ass geven?
We gaan niet weg, maar zijn gewoon thuis. Wel af en toe een dagje uit, maar we eten voornamelijk thuis.
Ik lees met jullie mee, en ik sta te popelen om mijn leven om te gooien. Lief zijn voor mezelf enzo. Gezond leren koken, gezond leren eten.
Maar...ik heb een man en kinderen. En ook zij hebben vakantie. En zijn keurig op gewicht. Kunnen alles eten wat ze willen en komen geen gram aan. Ik daarintegen groei uit mijn vel.
En het stomme is...ik kan die knop niet omzetten. Want ik heb geen rust in mijn kop voordat zij weer naar hun werk/school zijn. Voordat het gewone leven weer begonnen is.
Stomme kronkel in mijn hoofd, lijnen doe ik alleen. En ik ben niet alleen, want ze zijn er. En ze zijn er veel te lang, want de kinderen hebben deze zomer wel 8 a 9 weken vakantie. Stomme school. Nee natuurlijk ligt het niet aan mezelf, maar aan die school dat ik geen rust in mijn kop heb, dat ik niet kan omschakelen. En het ligt aan de werkgever van mijn man die hem 3 weken vakantie geeft.
En dan...hoe ga ik het straks aanpakken als ik wel eindelijk rust heb in mijn hoofd? Ga ik het weer alleen doen of ga ik voor het hele gezin anders koken, en stellen ze dat op prijs?
De "here we go again" blik van man en kinderen. Geen idee of ze echt zo kijken of dat ik dat zo interpreteer.
Ik wil gaan lopen en fietsen met muziek op mjn hoofd. Ik haat wandelen, want ik ben altijd bang dat ik naar de wc moet en die is er over het algemeen niet als ik wandel. Waarom denk ik dat ik dat nu wel ga doen dan? En hoe lang zal ik het volhouden?
Kortom...kan iemand mij een verdelgingsmiddel aanreiken voor kronkels in den kop? En eventueel een rotschop onder mijn ass geven?
woensdag 18 augustus 2010 om 09:02
Kippie, ik zou deels voor het hele gezin anders koken. Bijvoorbeeld de citroenkip of de wereldballen van Leo zijn heerlijk. Daar merkt het gezin niks van hoor. Er staan heerlijke pastasauzen tussen die mager, gezond en verstandig zijn.
En je hoeft ze toch niet alles te vertellen?
Afvallen betekent niet dat je alleen maar aan rijst en groente hoeft te zitten
Probeer voor je zelf te bedenken waarom je die vette zooi in je waffel stopt. Heb je er echt zin in? Of is een boterham met kaas/vleeswaren ook goed?
Ik heb verder even niet zo veel puf om te reageren, maar dit wilde ik vast aan je kwijt.
En je hoeft ze toch niet alles te vertellen?
Afvallen betekent niet dat je alleen maar aan rijst en groente hoeft te zitten
Probeer voor je zelf te bedenken waarom je die vette zooi in je waffel stopt. Heb je er echt zin in? Of is een boterham met kaas/vleeswaren ook goed?
Ik heb verder even niet zo veel puf om te reageren, maar dit wilde ik vast aan je kwijt.
woensdag 18 augustus 2010 om 09:12
Ik zit het in mijn giegel te duwen omdat ik weer eens aan het afscheid nemen ben. Nooit meer een pak gemberkoekjes, nooit meer een emmer B%J ijs, nooit meer een zak chips etc.
Van de week zalig Bakker Bart brood gehaald, vleeswaren bij de Hema...zalig! Ik heb er amper wat van gegeten, omdat ik andere dingen op mijn lijstje had staan.
Mijn gezin is gewend aan makkelijk eten. Dat betekent dus al snel een pak of pot saus, een wereldmaaltijd, piepers met diepvriesgroenten a la bloep met een stukkie gemaksvlees.
Als ik dus ineens de ene dag citroenkip en de volgende dag ballen a la Lé sta te maken valt dat op.
Van de week zalig Bakker Bart brood gehaald, vleeswaren bij de Hema...zalig! Ik heb er amper wat van gegeten, omdat ik andere dingen op mijn lijstje had staan.
Mijn gezin is gewend aan makkelijk eten. Dat betekent dus al snel een pak of pot saus, een wereldmaaltijd, piepers met diepvriesgroenten a la bloep met een stukkie gemaksvlees.
Als ik dus ineens de ene dag citroenkip en de volgende dag ballen a la Lé sta te maken valt dat op.
woensdag 18 augustus 2010 om 09:16
Kipje, je familie hoeft niet te lijden onder het eten met je verstand. Gezond eten kan ook heel lekker zijn. En zoals Francis zegt, je hoeft het ze niet te vertellen. Koken kan ook ineens je nieuwe hobby zijn
Ik heb een man die "allergisch" is voor fruit. Hij lust het alleen als het verhit is en de vitamines eruit zijn (lees: taart). Voordat hij mij leerde kennen at hij altijd pizza, ravioli uit blik, gebakken eieren. En mager... Nu eet hij met smaak gezond mee. Ik verpak het alleen wat anders. Ik durf het niet te zeggen, maar ik heb ooit een recept voor gado gado van Sonja Bakker gekregen. Dat heb ik wel naar eigen behoren aangepast en opgepimpt, maar da's dus zijn lievelingsmaal
Ik moest even nadenken over de zin "lijnen doe ik alleen". Waarom? Is eten iets van jou alleen? Wil je geen commentaar van anderen, omdat je bang ben dat het je toch niet lukt? Of denk je dat ze je niet kunnen steunen?
Ik heb een man die "allergisch" is voor fruit. Hij lust het alleen als het verhit is en de vitamines eruit zijn (lees: taart). Voordat hij mij leerde kennen at hij altijd pizza, ravioli uit blik, gebakken eieren. En mager... Nu eet hij met smaak gezond mee. Ik verpak het alleen wat anders. Ik durf het niet te zeggen, maar ik heb ooit een recept voor gado gado van Sonja Bakker gekregen. Dat heb ik wel naar eigen behoren aangepast en opgepimpt, maar da's dus zijn lievelingsmaal
Ik moest even nadenken over de zin "lijnen doe ik alleen". Waarom? Is eten iets van jou alleen? Wil je geen commentaar van anderen, omdat je bang ben dat het je toch niet lukt? Of denk je dat ze je niet kunnen steunen?
woensdag 18 augustus 2010 om 09:17
Hohoho, je neemt geen afscheid van eten. Er is geen nooitmeer. Want, je gaat kiezen voor gezonde dingen. Dat betekend dat je geen B&J meer WIL omdat je lijf er niks mee kan. Maar, het is natuurlijk goddelijk ijs, dus af en toe neem je gewoon B&J omdat het lekker is, omdat je er voor kiest.
Voel je je eigen nu 'fijn' als je al die suikerzooi en vette bende in je lijf stopt? Ben je niet heel moe?
Overigens is er niks mis met diepvriesgroente hoor. Dat is vaak gezonder dan vers Daar hoef je niks in te wijzigen. En een stukkie gemaksvlees is ook niet veel mis mee.
Klopt het dat het bij jou meer om de snaaimomenten gaat?
Voel je je eigen nu 'fijn' als je al die suikerzooi en vette bende in je lijf stopt? Ben je niet heel moe?
Overigens is er niks mis met diepvriesgroente hoor. Dat is vaak gezonder dan vers Daar hoef je niks in te wijzigen. En een stukkie gemaksvlees is ook niet veel mis mee.
Klopt het dat het bij jou meer om de snaaimomenten gaat?
woensdag 18 augustus 2010 om 09:17
Ja, dat zal wel opvallen, maar misschien alleen maar positief gezien? Het is nl wel allemaal hartstikke lekker! En ik moet zeggen dat ik pakjes en potjes écht niet sneller vind dan vers koken.
Pastasaus met tomatenblokjes uit blik is heel snel, lekker en gezond.
Diepvriesgroenten is niks mis mee, maar dan misschien niet de bloep-versie. Aardappels zijn ook goed, en voor een stukje vlees kan je bijv een lekker kipfiletje nemen ofzo.
En vergeet dat je nooit meer iets mag. Je mag heus nog wel ijs, koekjes ed. Alleen met mate, dan geniet je er ook meer van. Nu is het maar schrokken om het binnen te hebben.
Hmm, dat klinkt allemaal niet zo aardig, zo is het wel bedoeld hoor!
Pastasaus met tomatenblokjes uit blik is heel snel, lekker en gezond.
Diepvriesgroenten is niks mis mee, maar dan misschien niet de bloep-versie. Aardappels zijn ook goed, en voor een stukje vlees kan je bijv een lekker kipfiletje nemen ofzo.
En vergeet dat je nooit meer iets mag. Je mag heus nog wel ijs, koekjes ed. Alleen met mate, dan geniet je er ook meer van. Nu is het maar schrokken om het binnen te hebben.
Hmm, dat klinkt allemaal niet zo aardig, zo is het wel bedoeld hoor!
woensdag 18 augustus 2010 om 09:21
Kip, vers eten kan ook makkelijk zijn. Ik kook iedere dag niet meer dan 20 minuten tot een half uur, maar gebruik geen pakjes of wereldgerechten. Maar wel soms boontjes uit de diepvries, omdat het me tijd bespaart of krieltjes uit het versvak. Ik roerbak en wok veel en experimenteer veel met kruiden.
Op zaterdagen en zondagen kook ik meestal een nieuw recept. Vaak vind ik daar weer inspiratie in om een gemakkelijke maaltijd snel op te pimpen.
Ik vind het overigens wel erg grappig: ik kan me niet voorstellen dat ik met pakjes kook, maar drink liters cola light en optimel en eet naar hartelust evergreens en eierkoeken. Da's dus mijn valkuil. Ik ben dat aan het afbouwen, maar dat vind ik dus weer heel moeilijk.
Op zaterdagen en zondagen kook ik meestal een nieuw recept. Vaak vind ik daar weer inspiratie in om een gemakkelijke maaltijd snel op te pimpen.
Ik vind het overigens wel erg grappig: ik kan me niet voorstellen dat ik met pakjes kook, maar drink liters cola light en optimel en eet naar hartelust evergreens en eierkoeken. Da's dus mijn valkuil. Ik ben dat aan het afbouwen, maar dat vind ik dus weer heel moeilijk.
woensdag 18 augustus 2010 om 09:23
quote:Profoon schreef op 18 augustus 2010 @ 08:09:
Hermes, ik ga je ook mailen voor de hyves. Alhoewel ik weinig constructiefs te melden zal hebben, ben ik eigenlijk gewoon stiknieuwsgierig. Ik hoop niet dat jullie het erg vinden dat ik Aagje kom spelen.
Ik vind jou soms zo grappig eerlijk.
Wat goed van je werk trouwens!
Hermes, ik ga je ook mailen voor de hyves. Alhoewel ik weinig constructiefs te melden zal hebben, ben ik eigenlijk gewoon stiknieuwsgierig. Ik hoop niet dat jullie het erg vinden dat ik Aagje kom spelen.
Ik vind jou soms zo grappig eerlijk.
Wat goed van je werk trouwens!
woensdag 18 augustus 2010 om 09:35
Ik heb 11 blz. bij te lezen, dus heb maar even een tweede schermpje open gezet om te reageren voor ik het weer kwijt ben...
September, dat met je moeder. Ik zou toch eens kijken of je het erover kan hebben. Dat je begrijpt dat ze het beste met je voor heeft, maar dat jij je eigen keuzes maakt en jouw leven op jouw manier invult. Dat dat niet altijd zo zal zijn als je moeder zou kiezen, maar dat jij er wel achter staat. En dat je je weg naar haar voor advies zal vinden als je hulp nodig hebt, maar het niet prettig vind om steeds opmerkingen te krijgen. Mijn ervaring is, dat als mensen door hebben dat jij achter je beslissingen staat, ze niet meer zo hard proberen om je te overtuigen van hun gelijk.
Ow, ik lees nu je volgende post, over die mail. Meid, dat zou ik niet langs me heen kunnen laten gaan. Dan zou ik zeker bovenstaande aankaarten, en heel duidelijk ook! Ik vind dit persoonlijk nogal onbeschofte zaken om te zeggen en al helemaal per mail! Ik heb dit één keer beetgehad bij een familielid, dus bovenstaande toegepast. En kreeg als reactie: jah, het is ook mijn zaak niet. En ik kreeg ook echt behoorlijk erge dingen voor mijn voeten gegooid! Maar ik heb het stug volgehouden: ik ben ik, ik leef mijn leven. Jij mag doen en vinden wat jij wil, maar ik hoef me daar niet om aan te passen. Niet altijd makkelijk, maar wel heel duidelijk!
(Ff posten, anders worden het van die lappen...)
September, dat met je moeder. Ik zou toch eens kijken of je het erover kan hebben. Dat je begrijpt dat ze het beste met je voor heeft, maar dat jij je eigen keuzes maakt en jouw leven op jouw manier invult. Dat dat niet altijd zo zal zijn als je moeder zou kiezen, maar dat jij er wel achter staat. En dat je je weg naar haar voor advies zal vinden als je hulp nodig hebt, maar het niet prettig vind om steeds opmerkingen te krijgen. Mijn ervaring is, dat als mensen door hebben dat jij achter je beslissingen staat, ze niet meer zo hard proberen om je te overtuigen van hun gelijk.
Ow, ik lees nu je volgende post, over die mail. Meid, dat zou ik niet langs me heen kunnen laten gaan. Dan zou ik zeker bovenstaande aankaarten, en heel duidelijk ook! Ik vind dit persoonlijk nogal onbeschofte zaken om te zeggen en al helemaal per mail! Ik heb dit één keer beetgehad bij een familielid, dus bovenstaande toegepast. En kreeg als reactie: jah, het is ook mijn zaak niet. En ik kreeg ook echt behoorlijk erge dingen voor mijn voeten gegooid! Maar ik heb het stug volgehouden: ik ben ik, ik leef mijn leven. Jij mag doen en vinden wat jij wil, maar ik hoef me daar niet om aan te passen. Niet altijd makkelijk, maar wel heel duidelijk!
(Ff posten, anders worden het van die lappen...)
...
woensdag 18 augustus 2010 om 09:37
quote:Zima schreef op 18 augustus 2010 @ 09:16:
Ik moest even nadenken over de zin "lijnen doe ik alleen". Waarom? Is eten iets van jou alleen? Wil je geen commentaar van anderen, omdat je bang ben dat het je toch niet lukt? Of denk je dat ze je niet kunnen steunen?
Als ik alleen ben heb ik mezelf het beste in de hand. De ideale omgeving voor mij qua gezond eten zou zijn in mijn up.
Maar ik ben niet alleen, ik heb een man en kinderen. Dus sluit ik mezelf buiten qua eten. Ik kook apart, eet apart. Dat is in de loop der dieëten jaren zo ontstaan. En als ik wel met ze mee eet, als ik niet aan de lijn ben, dan heb ik mezelf niet in de hand.
Ik moest even nadenken over de zin "lijnen doe ik alleen". Waarom? Is eten iets van jou alleen? Wil je geen commentaar van anderen, omdat je bang ben dat het je toch niet lukt? Of denk je dat ze je niet kunnen steunen?
Als ik alleen ben heb ik mezelf het beste in de hand. De ideale omgeving voor mij qua gezond eten zou zijn in mijn up.
Maar ik ben niet alleen, ik heb een man en kinderen. Dus sluit ik mezelf buiten qua eten. Ik kook apart, eet apart. Dat is in de loop der dieëten jaren zo ontstaan. En als ik wel met ze mee eet, als ik niet aan de lijn ben, dan heb ik mezelf niet in de hand.
woensdag 18 augustus 2010 om 09:37
quote:NMD schreef op 18 augustus 2010 @ 05:53:
[...]
Herkenbaar, uiteindelijk heeft mijn eetstoornis ook heel lang die vorm gehad. Vreselijk, een hel is het.
Wat bedoel je met dat je alle emoties eromheen nog voelt? Vind je het lastig om te eten?
Over je metabolisme, je hoort dat wel vaker bij ex-anorexiapatienten, maar eigenlijk zou het zich moeten herstellen. Kan het zijn dat je nog niet op je setpoint zit? Of eet je misschien nog steeds vrij weinig waardoor je stofwisseling zich niet goed kan herstellen?
Emoties zitten bij mij in mijn zelfbeeld. Ik chargeer even, maar je moet slank zijn, want anders ben je mislukt. Het eten zelf vind ik minder lastig. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik op een appel en ei leefde en ik realiseerde me door een posting van Elle dat ik al bijna twee jaar geen eetbui meer heb gehad. Ik ging gerust naar de aldi voor pakken koek, repen chocola, chips om het vervolgens op mijn studentenkamertje naar binnen te proppen. Dat doe ik nu niet meer. Ik heb nu zo'n 3 tot 4 keer per jaar een ' eetbui' en dan houd ik het bij een stuk of 3 stroopwafels en een stuk chocola. Maar de emoties zijn nog even sterk. Ook als ik 1 ongepland koekje, plakje cake eet.
Ik vind het ook lastig om genoeg te eten. Ik zit zo rond de 1600-1700 calorieën per dag, maar sport iedere dag minimaal een uur intensief. Wat bedoel je trouwens met setpoint.
Ik ben wel van plan om vandaag even met mijn eetcoach te bellen of te mailen. Gisteravond kon ik alleen nog maar huilen. Ik was boos op mezelf, boos op mijn lijf omdat als ik gewoon eet en wat snoep als ieder normaal mens de kilo's er aan vliegen. En als ik verstandig eet, niet crash, veel sport die kilo's er ook niet afwillen. Boos, omdat ik dit mezelf aandoe. en boos omdat mijn man het gisteravond niet snapte en ik weer boos op mezelf was dat ik boos op hem was dat hij het niet snapte. Ik voelde me gewoon even heel alleen. Het topic maakt veel bij me los en soms vraag ik me af ook ik daar goed aan doe. Terwijl ik verstandelijk weet dat het een fase is waar ik door moet, zodat het daarna beter met me gaat. Maar soms gaat het me niet snel genoeg. ik denk heel zwart-wit en moet teveel van me zelf kunnen. Ik kan veel met de posts en de vragen die jullie me stellen. Maar als ik dan nu zo'n zeurverhaal type waarin het eigenlijk gaat om dingen die ik al vaker heb geuit en waar jullie terechte en goede vragen over hebben gesteld, dan voel ik me gewoon heel mislukt dat ik weer met hetzelfde aankom. Kortom, je vraag maakt heel wat los bij mij...
[...]
Herkenbaar, uiteindelijk heeft mijn eetstoornis ook heel lang die vorm gehad. Vreselijk, een hel is het.
Wat bedoel je met dat je alle emoties eromheen nog voelt? Vind je het lastig om te eten?
Over je metabolisme, je hoort dat wel vaker bij ex-anorexiapatienten, maar eigenlijk zou het zich moeten herstellen. Kan het zijn dat je nog niet op je setpoint zit? Of eet je misschien nog steeds vrij weinig waardoor je stofwisseling zich niet goed kan herstellen?
Emoties zitten bij mij in mijn zelfbeeld. Ik chargeer even, maar je moet slank zijn, want anders ben je mislukt. Het eten zelf vind ik minder lastig. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik op een appel en ei leefde en ik realiseerde me door een posting van Elle dat ik al bijna twee jaar geen eetbui meer heb gehad. Ik ging gerust naar de aldi voor pakken koek, repen chocola, chips om het vervolgens op mijn studentenkamertje naar binnen te proppen. Dat doe ik nu niet meer. Ik heb nu zo'n 3 tot 4 keer per jaar een ' eetbui' en dan houd ik het bij een stuk of 3 stroopwafels en een stuk chocola. Maar de emoties zijn nog even sterk. Ook als ik 1 ongepland koekje, plakje cake eet.
Ik vind het ook lastig om genoeg te eten. Ik zit zo rond de 1600-1700 calorieën per dag, maar sport iedere dag minimaal een uur intensief. Wat bedoel je trouwens met setpoint.
Ik ben wel van plan om vandaag even met mijn eetcoach te bellen of te mailen. Gisteravond kon ik alleen nog maar huilen. Ik was boos op mezelf, boos op mijn lijf omdat als ik gewoon eet en wat snoep als ieder normaal mens de kilo's er aan vliegen. En als ik verstandig eet, niet crash, veel sport die kilo's er ook niet afwillen. Boos, omdat ik dit mezelf aandoe. en boos omdat mijn man het gisteravond niet snapte en ik weer boos op mezelf was dat ik boos op hem was dat hij het niet snapte. Ik voelde me gewoon even heel alleen. Het topic maakt veel bij me los en soms vraag ik me af ook ik daar goed aan doe. Terwijl ik verstandelijk weet dat het een fase is waar ik door moet, zodat het daarna beter met me gaat. Maar soms gaat het me niet snel genoeg. ik denk heel zwart-wit en moet teveel van me zelf kunnen. Ik kan veel met de posts en de vragen die jullie me stellen. Maar als ik dan nu zo'n zeurverhaal type waarin het eigenlijk gaat om dingen die ik al vaker heb geuit en waar jullie terechte en goede vragen over hebben gesteld, dan voel ik me gewoon heel mislukt dat ik weer met hetzelfde aankom. Kortom, je vraag maakt heel wat los bij mij...
woensdag 18 augustus 2010 om 09:42
quote:Kipstra schreef op 18 augustus 2010 @ 09:37:
[...]
Als ik alleen ben heb ik mezelf het beste in de hand. De ideale omgeving voor mij qua gezond eten zou zijn in mijn up.
Is dat waar? Waarom mag jij wel gezond eten en de man waar je van houdt en de kinderen die je op de wereld hebt gezet niet?
En waarom kun je jezelf niet in de hand houden als je normaal met de pot mee eet. Kan het zijn dat je lekker eten met gezelligheid associeert? En ontneem je jezelf dan niet heel veel gezelligheid als je in je eentje gezond eet. Op mij kom je eetwise heel eenzaam in je gezin over.
En een vraag die niet aardig is om te stellen, maar die ik toch stel. Heb je dochters en zo ja, wat vinden zij ervan dat je alleen eet?
[...]
Als ik alleen ben heb ik mezelf het beste in de hand. De ideale omgeving voor mij qua gezond eten zou zijn in mijn up.
Is dat waar? Waarom mag jij wel gezond eten en de man waar je van houdt en de kinderen die je op de wereld hebt gezet niet?
En waarom kun je jezelf niet in de hand houden als je normaal met de pot mee eet. Kan het zijn dat je lekker eten met gezelligheid associeert? En ontneem je jezelf dan niet heel veel gezelligheid als je in je eentje gezond eet. Op mij kom je eetwise heel eenzaam in je gezin over.
En een vraag die niet aardig is om te stellen, maar die ik toch stel. Heb je dochters en zo ja, wat vinden zij ervan dat je alleen eet?
woensdag 18 augustus 2010 om 09:45
ik moet denk ik ook ff toegesproken worden.
heb zo in mijn hoofd dat die 3 kilo er af moeten
(weeg nu 63 bij 1,67, bmi 22,5 is dus prima gewicht maar ben zo bang dat het meer wordt.......) dat ik weer helemaal geen geduld heb. beweeg nu sinds zondag iedere dag ongeveer een half uur en ben teleurgesteld dat ik daar op weegschaal nog niks van merk. merk ook dat ik de calorieen weer heel erg 'bijhou'.
ik kan natuurlijk veel minder gaan eten a la Sonja Bakker, maar denk ook niet dat dat veel zin heeft.........
hoe zal ik dat es aan gaan pakken?
heb zo in mijn hoofd dat die 3 kilo er af moeten
(weeg nu 63 bij 1,67, bmi 22,5 is dus prima gewicht maar ben zo bang dat het meer wordt.......) dat ik weer helemaal geen geduld heb. beweeg nu sinds zondag iedere dag ongeveer een half uur en ben teleurgesteld dat ik daar op weegschaal nog niks van merk. merk ook dat ik de calorieen weer heel erg 'bijhou'.
ik kan natuurlijk veel minder gaan eten a la Sonja Bakker, maar denk ook niet dat dat veel zin heeft.........
hoe zal ik dat es aan gaan pakken?
woensdag 18 augustus 2010 om 10:00
wat is er weer veel geschreven
Kip, ik ben heel erg mosterd, maar beveel je de post van Spinster aan: er is geen nu of nooit. Ik eet een stuk gezonder dan 8 maanden terug en ja, ik neem nog steeds ijs of koek of chocolade. Alleen niet meer alles tegelijk.
Het duurde even (ahum meer dan een maand) voor ik het toe wilde geven: ik vind al dat zoet niet eens lekker. Ja, de eerste hap. Daar geniet ik van. Maar de hele beker (of meer...) B&J? Niet echt Dat misselijke gevoel na weer een eetbui mis ik totaal niet.
Waar ik ontzettend aan moest wennen: wat moest ik dan met mijn tijd? Niet meer snoepen als ik vol vuur een debattekst schreef. Niet meer vreten als ik voor de buis hing. Niet eten als ik moe, verdrietig, boos of blij, vrolijk, etc. was. Ik moet daar nog steeds aan wennen.
Ik heb het andersom: als ik met vrienden ben eet ik gezond. Was ik alleen dat at ik heel erg ongezond. Nu probeer ik balans er in te vinden: ik vind koken als ik tot 20u heb gewerkt niet leuk. Dus de vriezer ligt vol.
De catering van mijn werk heb ik gevraagd om gezonde, lichte maaltijden/salades. Niet meer 2x per dag een vette hap. Niet meer elke dag de dubbele chocolademousse (oh en wat was dat lekker).
Ik heb zo veel meer energie dan aan het begin van het jaar. Ik voel me beter en ja, het is ook fijn dat ik ben afgevallen.
MissPhoebe: voel je je niet gezond of wil je echt afvallen? Ik zou die 2 nl. loskoppelen. Gezond eten betekent nog niet dat je gaat afvallen en afvallen houdt ook niet in dat je gezond eet Je kan beide combineren: en op de hoeveelheden letten - zonder SB te doen - en gezonde keuzes maken (minder witte pasta/brood, minder suiker, minder slechte vetten, minder light, meer groente/rauwkost/fruit, meer volkorenproducten, meer gezonde vetten).
Kip, ik ben heel erg mosterd, maar beveel je de post van Spinster aan: er is geen nu of nooit. Ik eet een stuk gezonder dan 8 maanden terug en ja, ik neem nog steeds ijs of koek of chocolade. Alleen niet meer alles tegelijk.
Het duurde even (ahum meer dan een maand) voor ik het toe wilde geven: ik vind al dat zoet niet eens lekker. Ja, de eerste hap. Daar geniet ik van. Maar de hele beker (of meer...) B&J? Niet echt Dat misselijke gevoel na weer een eetbui mis ik totaal niet.
Waar ik ontzettend aan moest wennen: wat moest ik dan met mijn tijd? Niet meer snoepen als ik vol vuur een debattekst schreef. Niet meer vreten als ik voor de buis hing. Niet eten als ik moe, verdrietig, boos of blij, vrolijk, etc. was. Ik moet daar nog steeds aan wennen.
Ik heb het andersom: als ik met vrienden ben eet ik gezond. Was ik alleen dat at ik heel erg ongezond. Nu probeer ik balans er in te vinden: ik vind koken als ik tot 20u heb gewerkt niet leuk. Dus de vriezer ligt vol.
De catering van mijn werk heb ik gevraagd om gezonde, lichte maaltijden/salades. Niet meer 2x per dag een vette hap. Niet meer elke dag de dubbele chocolademousse (oh en wat was dat lekker).
Ik heb zo veel meer energie dan aan het begin van het jaar. Ik voel me beter en ja, het is ook fijn dat ik ben afgevallen.
MissPhoebe: voel je je niet gezond of wil je echt afvallen? Ik zou die 2 nl. loskoppelen. Gezond eten betekent nog niet dat je gaat afvallen en afvallen houdt ook niet in dat je gezond eet Je kan beide combineren: en op de hoeveelheden letten - zonder SB te doen - en gezonde keuzes maken (minder witte pasta/brood, minder suiker, minder slechte vetten, minder light, meer groente/rauwkost/fruit, meer volkorenproducten, meer gezonde vetten).
woensdag 18 augustus 2010 om 10:00
MissP, de weegschaal zegt niet altijd iets over afvallen he? Hoe je kleren zitten is belangrijker als graadmeter! Enne, sinds zondag? Zo snel gaat het niet! (Helaas...) Bedenk je wel dat dat half uur wel heel erg goed is voor je lichaam, ook als de weegschaal het niet opmerkt!
Kip, ook een idee misschien: twee soorten groenten klaarmaken bij de maaltijd. Zo kun je makkelijk je groente-inname omhoog krikken en wat andere onderdelen van de maaltijd minderen. Je man en kinderen eten wat zij willen en misschien gaan ze wel geleidelijk aan met je mee doen! Ik eet bij onze warme maaltijden ook gewoon een extra groente en dan maar de helft aardappelen of pasta vergeleken met eerder.
Kip, ook een idee misschien: twee soorten groenten klaarmaken bij de maaltijd. Zo kun je makkelijk je groente-inname omhoog krikken en wat andere onderdelen van de maaltijd minderen. Je man en kinderen eten wat zij willen en misschien gaan ze wel geleidelijk aan met je mee doen! Ik eet bij onze warme maaltijden ook gewoon een extra groente en dan maar de helft aardappelen of pasta vergeleken met eerder.
...
woensdag 18 augustus 2010 om 10:03
quote:Zima schreef op 18 augustus 2010 @ 09:42:
[...]
Is dat waar? Waarom mag jij wel gezond eten en de man waar je van houdt en de kinderen die je op de wereld hebt gezet niet?
En waarom kun je jezelf niet in de hand houden als je normaal met de pot mee eet. Kan het zijn dat je lekker eten met gezelligheid associeert? En ontneem je jezelf dan niet heel veel gezelligheid als je in je eentje gezond eet. Op mij kom je eetwise heel eenzaam in je gezin over.
En een vraag die niet aardig is om te stellen, maar die ik toch stel. Heb je dochters en zo ja, wat vinden zij ervan dat je alleen eet?
Ja ik heb een dochter, geen idee wat ze er van vind. Ik denk dat ze denkt dat het gewoon zo is bij ons thuis.
Ik ben ook eenzaam, eetwise. Ik isoleer mezelf.
[...]
Is dat waar? Waarom mag jij wel gezond eten en de man waar je van houdt en de kinderen die je op de wereld hebt gezet niet?
En waarom kun je jezelf niet in de hand houden als je normaal met de pot mee eet. Kan het zijn dat je lekker eten met gezelligheid associeert? En ontneem je jezelf dan niet heel veel gezelligheid als je in je eentje gezond eet. Op mij kom je eetwise heel eenzaam in je gezin over.
En een vraag die niet aardig is om te stellen, maar die ik toch stel. Heb je dochters en zo ja, wat vinden zij ervan dat je alleen eet?
Ja ik heb een dochter, geen idee wat ze er van vind. Ik denk dat ze denkt dat het gewoon zo is bij ons thuis.
Ik ben ook eenzaam, eetwise. Ik isoleer mezelf.
woensdag 18 augustus 2010 om 10:09
Zima, dat gevoel van frustratie, die boosheid op jezelf, ik herken het hoor. Had het gister nog. Ik had het zo koud en moest 's avonds nog weg. Ik snel ff thuis laarzen aantrekken ipv zomerschoentjes. Krijf ik ze bijna niet meer dicht! Dat betekent dat dus zelfs mijn kuiten wat dikker zijn geworden. Dan schrik ik behoorlijk, baal ik van mezelf. Vraag ik me ook af wat ik toch moet doen om het te keren. Maar vervolgens heb ik zo'n trek en neem ik gewoon een Lion. Want daar worden mijn kuiten vast weer dunner van!
Nou, even ego: ik voel me verschrikkelijk. Nog los van het feit dat ik mezelf te dik vind, voel ik me een fysiek wrak! Dit is mijn eerste vrije dag en ik wordt te vroeg wakker, met hoofdpijn en ik ben nog moe. Ik voel me licht misselijk en heb nergens trek in. Ik heb al weken pijn in mijn heup en dat loopt naar mijn rug. Mijn nek en de aanhechting naar mijn hoofd doen ook heel pijn. En ik ben zo stijf, dat ik niet meer zomaar staand mijn sokken aan kan doen. En ik ben 35!! Ik voel me net een bejaarde soms, heel erg. Maar wat nu het beste is om er aan te doen?
Met één druk op de knop, 10 jaar erbij op...
Nou, even ego: ik voel me verschrikkelijk. Nog los van het feit dat ik mezelf te dik vind, voel ik me een fysiek wrak! Dit is mijn eerste vrije dag en ik wordt te vroeg wakker, met hoofdpijn en ik ben nog moe. Ik voel me licht misselijk en heb nergens trek in. Ik heb al weken pijn in mijn heup en dat loopt naar mijn rug. Mijn nek en de aanhechting naar mijn hoofd doen ook heel pijn. En ik ben zo stijf, dat ik niet meer zomaar staand mijn sokken aan kan doen. En ik ben 35!! Ik voel me net een bejaarde soms, heel erg. Maar wat nu het beste is om er aan te doen?
Met één druk op de knop, 10 jaar erbij op...
...
woensdag 18 augustus 2010 om 10:12
quote:Kipstra schreef op 18 augustus 2010 @ 10:03:
[...]
Ja ik heb een dochter, geen idee wat ze er van vind. Ik denk dat ze denkt dat het gewoon zo is bij ons thuis.
Ik ben ook eenzaam, eetwise. Ik isoleer mezelf.
Kun je je voorstellen hoe fijn het is als je dat niet bent?
Als ik jouw man zou zijn, zou ik met liefde kippenkonijnenvoer naar binnen werken als we maar samen aan de tafel zouden zitten.
Wat win je ermee door jezelf te isoleren?
[...]
Ja ik heb een dochter, geen idee wat ze er van vind. Ik denk dat ze denkt dat het gewoon zo is bij ons thuis.
Ik ben ook eenzaam, eetwise. Ik isoleer mezelf.
Kun je je voorstellen hoe fijn het is als je dat niet bent?
Als ik jouw man zou zijn, zou ik met liefde kippenkonijnenvoer naar binnen werken als we maar samen aan de tafel zouden zitten.
Wat win je ermee door jezelf te isoleren?
