Lijf & Lijn alle pijlers

Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)

09-07-2010 15:06 3027 berichten
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.



Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....





Lieve lezeres,



We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.

De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.



Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.

Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.



Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.



Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.



Schroom niet en schrijf met ons mee!







Vorig topic: Eten met je verstand



Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Alle reacties Link kopieren
Dank je Leo, heb hem al eerder gebruikt, dus deze voelde al wel een beetje eigen.

Ik herken het hoor, van het avondeten. Niet alleen ik ik vaak net iets te veel omdat ik anders nog trek heb, maar ik zei laatst al tegen een vriendin: ik kook gewoon zo lekker! Rotsmoes natuurlijk, maar ik ben wel dol op wat ik klaarmaak. Ik vind het ook lastig inschatten hoe veel ik moet maken. Ik kook voor mezelf en twee kinderen. De ene keer eten ze goed, de andere keer niet. Dus is er gewoon vaak ruim eten. Ik leer wel bij, gooi steeds minder weg maar ik blijf het lastig vinden.



Vandaag loop ik tegen een kater aan. Ik heb vannacht gelukkig al wel wat fris gehad, maar gewoon weer too much wine. Vanmorgen kort geslapen, en ontbeten met drie gekookte eitjes. En zometeen neem ik nog lekker een halve avocado op ronde wasa. Die wijn he, volgens mij is dat een fuck it moment. Is geen genieten meer bij uiteindelijk. En ik voel me na zo'n doorzakavond vaak zwakker dan wanneer ik dus een mars heb gesnackt ofzo. Ik heb al heel vaak gedacht: dit moet ik niet meer doen, maar toch gaat het die keren dat ik ga stappen al snel in de richting van 'te veel'. Moet dat mijn volgende leerpunt maar worden!
Alle reacties Link kopieren
Ik zorg ook dat ik niet te weinig eet bij het avondeten. Maar dat doe ik ook wel een beetje bewust, om te voorkomen dat ik later op de avond nog meer trek in snaai krijg dan ik al heb.

En dan eet ik al van een kleiner bordje, waardoor ik dus al minder opschep dan voorheen. Ik wéét dat ik mezelf ermee voor de gek aan het houden ben, maar als het onbewust toch zo werkt is het mooi meegenomen, dat psychologische effect van kleinere bordjes. Capilief eet trouwens nog steeds van een groot bord, dus ik eet tegenwoordig al minder dan hij (terwijl we vroeger de pannen gewoon leegmaakten en de inhoud 50/50 over twee borden verdeelden).
quote:Capibara schreef op 21 augustus 2010 @ 20:21:



Hoe kan ik mijn maag (en mijn hoofd?) er aan laten wennen dat er niet meer onbeperkt voedsel ingegooid wordt, maar dat hij het moet doen met dat wat ik nu eet?



Bij mij was het puur een kwestie van wennen en doorzetten. Ik herken namelijk heel erg wat je schrijft.

In het begin (de eerste twee maanden wel) merkte ik dat in ontzettend op zoek kon zijn naar dingen die ik dan wél kon eten. Ik at vaak een halve bos radijzen met zeezout of zo en dan nóg had ik trek.



Als ik naar mezelf kijk dan was het vooral het feit dat ik mezelf ineens bepaalde dingen ontzei en mijn lichaam hunkerde er toch naar, miste het, was niet gewend aan de andere voedingsstoffen die ik gebruikte.

Nog steeds moet ik wennen aan de vele vezels die ik nu eet. Soms is mijn buik er van in de war, zelfs nu nog, na vier maanden.



Je hoofd is de baas als het om voedsel gaat. Niet je bewuste maar je onderbewuste. De stem die je er toe over wil halen om 'fuck-it!' te roepen en de bijl er bij neer te gooien. Het kost een potje wilskracht om daar tegenin te gaan en het kan een tijd duren voor je dat onrustige gevoel kwijt bent.



Ik kijk elke dag dat het wordt uitgezonden naar 'Family Fat Surgeons' op Discovery Travel & Living. De artsen die daar aan woord komen en ook de psychologen hameren er keer op keer op dat mensen met overgewicht bij wie de knop niet om is (bewust of onbewust) 75% van wat ze eten niet opnoemen als het ze wordt gevraagd. Als je lichaam lang gewend was aan onbewust eten, aan het bevredigen van een acute behoefte en die behoefte werd doorgaans gehonoreerd dan is dat ingebakken gedrag waar je maar moeilijk vanaf komt.



Dát is vaak het probleem bij het afvallen, dat je de stemmen in je hoofd en de rusteloosheid die daarmee gepaard gaan en zelfs de fysieke verschijnselen van honger (rommelende buik, een soort hongeralarm wat afgaat etc.) niet tot zwijgen kunt brengen en je verstand het over kan laten nemen.
Alle reacties Link kopieren
Hanke briljante samenvatting



Capi, ik deel Lé's antwoord (lekker makkelijk hè). Ik ben in januari begonnen en heb de eerste maand echt de dagen afgeteld. Ik was/ben net een klein kind dan: ik wil ik wil ik wil. Ik moest mijn 'verstandige ik' ontwikkelen: waarom eet ik? Heb ik echt honger? Als: ik val na een half uur bijna flauw en er moet brandstof in. Dan voedzaam eten erin. Geen echte buikhonger? Dan ga ik maar iets doen dat afleidt. Ik heb een sudoku verslaving ontwikkeld



Als ik teruglees hoe veel kcal je eet, kan het zijn dat je nu te weinig gezond eten eet. Advies dat ik kreeg was max. 500 kcal onder je oorspronkelijke kcal zitten: begin met 2500 kcal en bouw het langzaam af met zo'n 100 kcal per week- 2 weken (maar niet minder dan 1500 kcal) totdat je gemiddeld een pond tot een kilo per week afvalt. (Ik moet er wel bij zeggen dat ik geen weegschaal heb en alleen gewogen word bij therapie).



Ik val met 2500 kcal per week en sporten nog steeds af. De ene week zit er een pond bij, een maand later is er 3 kilo af. Dat hoort er ook bij.



Komende week ga ik een voor mij spannende tijd tegemoet. Op advies van peuten heb ik de afgelopen 8 maanden de pil doorgeslikt en deze week word ik dus voor het eerst weer ongesteld. Vrees het een beetje. Niet qua eten of zo. Daar heb ik genoeg handvat(t)en voor, meer qua emoties



Oh en iets waar ik me over verbaas: had ik me helemaal verheugd om chocolademousse. Neem net een hap en ik vind het te zoet Grmbl.
Kunnen jullie me nog even een keer het nut van sport duidelijk maken?

Ik zit hier te blinde vlekken als een dolle en kom er op de een of andere manier steeds onderuit.

Zelfs nu ik dit typ voel ik me betrapt!



Leg het me nog eens uit en vertel eens wat jullie doen.

Mijn buurvrouw heeft de Zumba DVD's. Die zien er zo gezellig uit.

Lachen jullie al? Mag hoor!

Ik heb 22 jaar gedanst en ik mis het nog elke dag om niet meer fijn in mijn lichaam te wonen. Ik danste ook toen ik al te zwaar was maar nu, met de reuma er bij is dansen echt geen pretje meer. Toch denk ik dat ik lekker beweeg als ik gewoon muziek op heb staan en iemand vertelt me wat ik moet doen.



Een sportschool is geen optie. Die is hier ver vandaan en ik ken mezelf, dat hou ik een maand vol. Daarbij heb ik nu geen geld voor sportscholen. Het moet dus thuis en die fiets.......ik krijg mezelf er niet op gesleurd!
Dat dingen je nu te zoet zijn herken ik

Gisteren kreeg ik een glas aanmaaklimonade (er was niks lights en ik wilde niet de hele middag en avond water drinken) brrrrr, wat zoet!

Dat mis ik nou echt totaal niet, suiker en snoep en zo.

Een waterijsje is me al te zoet zelfs. Alleen die van de Albert Heij, die met fruit op een stokje vind ik écht lekker.
Tip, tip, tipperdetip!



Ik kreeg van een schat van een buurvrouw een potje honing-mosterd saus. Klein potje, zoet spullie. Maaarrrrrrrrrrr......

De laatste dagen begin ik mijn broodbeleg wat saai te vinden. Nu had ik mijn plakje kalkoen opgepimt met een paar druppels van dat honing-mosterd spul!

Culigasme!

Goddelijk.



Ik fantaseer er nu een zak rucola bij en een avocado, dat op bruin stokbrood met een soepje en dat wil ik morgen eten!



Echt, dat honing-mosterd goedje is da bomb. Doe eens een paar druppels op je kaas, op je kalkoen of kipfilet of op je rosbief of rauwe ham/rookvlees en voor liefhebbers op de geitenkaas!

Je brood wordt taart en dat werkelijk met niet meer dan vier of vijf druppels HM troepie-poepie!
Alle reacties Link kopieren
SG: fantastisch dat de weegschaal nu twee cijfers meldt.



Muis, fijn dat je er weer bent.



Hermes, ben ook een sudoku-adept. Werkt bij mij heel rustgevend. Lekker peinzen, logisch nadenken en even nergens anders mee bezig zijn. Doe het ook vaak in bed, voor het slapen gaan.



Leo, die honing-mosterd heb ik ook. Prima spul. Echt lekker. Gebruik het inderdaad ook vooral op de boterham. Ik heb deze, van Marne:



Alle reacties Link kopieren
Hihi, ik moet lachen om je HM troepie poepie. Het klinkt erg lekker inderdaad! Ik lust zelf geen mosterd (echt, ik gruwel al als ik het alleen nog maar ruik!), maar honing-mosterddressing vind ik wel erg lekker (net als mosterdkaas, mosterdsoep, mosterd door de hutspot etc.).



Over sporten... ik heb helemaal niets met sporten. Sterker nog; ik heb er een gruwelijke hekel aan! Maar ik weet wel dat het beter voor me zou zijn als ik wat meer zou bewegen, dus ik begin eind volgende maand met een serie pilateslessen bij de volksuniversiteit. Pilates is misschien niet het allerbeste middel om mee af te vallen, maar dan doe ik in ieder geval iets.

Een aantal jaren geleden heb ik veel hardgelopen met mijn toenmalige partner. En toen ben ik ook heel veel afgevallen (en toen ik stopte met hardlopen ook weer aangekomen). Ik weet dus dat het wel degelijk iets doet voor mijn lichaam. Ik ben nu echter te zwaar (en te lui en ik heb te weinig conditie) om te gaan hardlopen, dat trekken mijn knieën niet vrees ik, vandaar dat ik ervoor heb gekozen met rustige Pilateslessen te beginnen. Niet belastend voor m'n gewrichten, op een rustig tempo, goed om de spieren van je rug en zo te versterken. Na die 11 weken volgt er nog een vervolgcursus, die in januari start. Dan kan ik altijd nog bedenken of ik ermee door wil gaan, of dat ik bijvoorbeeld wil gaan zwemmen of aquarobbiccen (heb ik ook nog wel eens gedaan) of (heel misschien) toch weer wil proberen te gaan hardlopen. Maar voor ik ga hardlopen moeten er echt nog heel veel kilo's af, dat is nu echt niet verantwoord.



Capilief en ik wilden vandaag een stuk(je) gaan fietsen, maar het stormt en net regende het ook keihard. Het willen best fietsen, maar we laten ons niet voor de lol natregenen natuurlijk, dus we zijn niet gegaan. Het is zooo makkelijk om niet te hoeven sporten bewegen.
Alle reacties Link kopieren
Het rare is, ik merkte door dat het zo moeilijk was om gezond eten te vinden dat het zo moeilijk was om mij eraan te houden. Een soort van 'what the fuck' want gezond eten lukt toch niet en waarom zou ik dan die chips laten staan? Heb overigens die chips wel laten staan, alleen wel een rol kaaskoekjes meegenomen die hier niet te koop zijn.

Maar raar he, zo van, ik doe mijn best, maar de rest van de wereld werkt niet mee (okee, dat ene deel in Europa, dan) en dat je dan iets krijgt van: waarom doe ik het nog, of liever gezegd, waarom zal ik me zo verschrikkelijk uitsloven en in 80.000 bochten draaien?



Wel bijzondere dingen meegenomen, zoals mayonaise met piri-piri smaak en bijzondere kruiden, zals een provencaalse, maar wél met lavendel erin! En bijzondere pickle (lekker spicy).
Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 22 augustus 2010 @ 14:27:

Kunnen jullie me nog even een keer het nut van sport duidelijk maken?

Ik zit hier te blinde vlekken als een dolle en kom er op de een of andere manier steeds onderuit.

Zelfs nu ik dit typ voel ik me betrapt!



Leg het me nog eens uit en vertel eens wat jullie doen.

Mijn buurvrouw heeft de Zumba DVD's. Die zien er zo gezellig uit.

Lachen jullie al? Mag hoor!

Ik heb 22 jaar gedanst en ik mis het nog elke dag om niet meer fijn in mijn lichaam te wonen. Ik danste ook toen ik al te zwaar was maar nu, met de reuma er bij is dansen echt geen pretje meer. Toch denk ik dat ik lekker beweeg als ik gewoon muziek op heb staan en iemand vertelt me wat ik moet doen.



Een sportschool is geen optie. Die is hier ver vandaan en ik ken mezelf, dat hou ik een maand vol. Daarbij heb ik nu geen geld voor sportscholen. Het moet dus thuis en die fiets.......ik krijg mezelf er niet op gesleurd!Leo, ik heb een DVD Fitnesstrainingen van een kwartiertje voor Dummies dubbel. Ik ga dus echt proberen dat elke dag te doen. Ik weet dat een half uur pas zoden aan de dijk zet maar daar heb ik geen tijd voor. Dus ga ik deze proberen. Ik heb hem dubbel. Hebben?
Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 22 augustus 2010 @ 13:18:

Vragen we nog wel alles aan elkaar wat we willen?

Just checking hoor. Ben benieuwd of iedereen de antwoorden krijgt waar ze om vraagt. Dit omdat ik bijvoorbeeld soms een beetje rommelig post, op de een wel en op de ander niet reageer. Ik zou het rot vinden als mensen weg blijven omdat ze het gevoel hebben niet 'gehoord' te worden.



Ik ben, denk ik, een van de weinigen hier die de neiging heeft te weinig te eten. En ik ben te dun, in plaats van te stevig. Sommige dingen van anderen herken ik niet, maar ik kan me er zeker wel iets bij voorstellen. En dat zal andersom ook zo zijn, vermoed ik.



Te veel, te weinig, te dun, te stevig.... het maakt voor dit topic niet uit. Het gaat allemaal om het begrijpen van de psychologie achter je eetgedrag, er vervolgens iets mee kunnen en zo goed mogelijk voor je hoofd en lijf zorgen.



Ik voel me zeker gehoord hier. Zelf reageer ik vaak alleen op berichten waarvan ik meteen iets vind of denk. Als veel anderen al zinvolle reacties hebben gegeven laat ik reactie ook meestal achterwege. En omdat ik maar beperkt tijd heb, heb ik een poos geleden al besloten me niet te verontschuldigen voor het niet reageren op sommige dingen.



En Leo, als er iemand overloopt van empathie dan ben jij het wel, dus voel je niet bezwaard; je kunt onmogelijk op alles en iedereen reageren.
quote:Muis66 schreef op 22 augustus 2010 @ 14:56:

[...]





Leo, ik heb een DVD Fitnesstrainingen van een kwartiertje voor Dummies dubbel. Ik ga dus echt proberen dat elke dag te doen. Ik weet dat een half uur pas zoden aan de dijk zet maar daar heb ik geen tijd voor. Dus ga ik deze proberen. Ik heb hem dubbel. Hebben?



Ooooo jaaaaa Muis graag!!!

Mail je me even op eleonora-vandebeo@live.nl ?

Dan krijg je mijn adres.
Elynn, de mosterd toestand waar ik het over heb is weer anders. Het is echt een saus.

Van de Mosterd Meesters uit Den Bosch.

Gek genoeg kan ik geen website of niks vinden maar er zitten geen E nummers en troep in de saus. Wel suiker en honing. Maar goed, een paar druppels kunnen natuurlijk geen kwaad.



Ik kocht het potje bij de Jumbo overigens.



Zálig!
Vanavond ben ik er weer, ik moet nu feesten bij een vriendin.

Ik wil het vanavond nog even hebben over dat onbewust eten en zo. Even van gedachten wisselen.....



Tot later!



Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 22 augustus 2010 @ 15:17:

[...]





Ooooo jaaaaa Muis graag!!!

Mail je me even op eleonora-vandebeo@live.nl ?

Dan krijg je mijn adres.Je hebt meel.....
Alle reacties Link kopieren
*Wacht met smart op de hilarische beschrijvingen van Leo's fitnessperikelen*



Nee, serieus: Muis, wat lief van je. En Leo, goed dat je een poging tot sport gaat doen. Wil dat wat met reuma en zo?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net even die DVD opgezocht (op internet bedoel ik dus) en ik lees bijna alleen maar lovende recensies. Lijkt me de moeite waard! Lief van Muis inderdaad. En Lé, je verdient 'm, dus ik hoop dat je er echt wat aan hebt!
Alle reacties Link kopieren
Zo, he, he, Muis is bijgelezen. Ik geloof dat iedereen hier wel een hug kan gebruiken, dus stel ik een group hug voor:







Verder zag ik dat 'we' een boek gaan schrijven. Ja, jullie dachten toch niet dat Muis niet mee zou doen? Muis wenst alvast de vertaalrechten, waarbij ik gelijk wat over mezelf kan vertellen, met dank aan Profoon: ik ben bijna halverwege de 40, heb een tienerdochter Muizelientje en werk als vertaler en docent. Ik ben 1.66 en wat ik weeg zal ik maar niet zeggen, hou het er maar op dat ik een maatje boven de 50 heb. Ik heb geen partner, al is er wel een man die ik leuk vind, en hij mij, maar het gaat allemaal behoorlijk moeizaam (zucht) omdat hij niet goed in zijn vel zit.



Qua dieten heb ik zo ongeveer alles geprobeerd, inclusief zakjes. Mijn laatste wapenfeit is low carb, maar ik val er niet echt van af, merk ik. Ook moest ik het fruit laten staan, maar ik merk dat ik het gewoon mis, mijn stukje fruit per dag. Omdat ik ook met een VitamineD en ijzertekort zit (ik ben vegetarier maar let wel op mijn ijzer, althans, dat dacht ik dus). wil ik bij mijn dietiste aangeven dat ik meer wil richten op een gezond eetpatroon, waarbij die tekorten worden aangevuld, dan het afvallen an sich.



Wel gaf mijn dietiste aan dat ik de nodige 'trauma's' in mijn leven heb meegemaakt: gewelddadige vader, dood van mijn zuster, marriage en vooral divorce from hell, veel ziekenhuisingrepen en nu een Muizelientje met MCDD (vorm van autisme). Kortom, het nodige voor mijn kiezen gehad. Ze meent dat ik daar wel eens dik(ker) door ben geworden, en niet zozeer door frustie-eten, maar gewooon dat mijn hele lijf en balans zwaar uit de klote raake.



Muis heeft in Engeland lekkere recepten gezien, met aubergine en zal - na ook daar bijlezen - even wat posten.



JJ, stoer van die publicatie. Ik wil in de toekomst ook graag promoveren dus ik ben heel benieuwd hoe je artikel wordt ontvangen.



Wie sprak hier ook weer over Kaap Kont? Ik zat ook op mijn Costa Conta tijdens de vakantie dus of ik afgevallen ben betwijfel ik. Wel heb ik alleen maar gelezen en niet voor mijn werk of studie, en leuke dingen gezien en gedaan. Ik voelde mij daar niet schuldig over, vond het heerlijk. Ik besel meer en meer dat ik meer rust in mijn leven en lijf moet bouwen. En dat ga ik volhouden. Ik heb ook een 8-tal vergaderverzoeken van een collega op werk op mijn niet-werkdag geannuleerd, omdat ik die nu echt niet meer wil gaan omgooien. Ze doen het maar op een dag dat ik wel werk, zij zijn per slot fulltimers, ik de enige parttimer. Klinkt ego, maar ik geloof dat ik dat jij, jezelf en jou van Leo moet toepassen met een beetje extra veel ik.
Alle reacties Link kopieren
Kon 'm even niet laten



Alle reacties Link kopieren
Muis, weet niet of je me al gemaild hebt voor de boekhyve? Long.way.down@live.nl



*gniffelt nog even na om Kaap Kont en Costa Conta, Côte de Conte, Bottom Beach... ahhh melig!*
Alle reacties Link kopieren
quote:Capibara schreef op 22 augustus 2010 @ 13:24:

Ik heb laatst deze vraag nog gesteld, waar ik nog niet echt een bevredigend antwoord op heb gekregen. Maar ik ben bang dat jullie het antwoord ook niet weten.

Voor mij geen reden om weg te blijven hoor, ik gebruik dit topic ook als uitlaatklep voor mezelf, en niet perse alleen om antwoorden te krijgen.

Ik heb er wel over nagedacht maar ik weet geen bevredigend antwoord. Is dat ook een optie?

Ik denk dat het neerkomt op wat Hermes zegt, dat je nu te weinig naar binnen krijgt en dus langzaam moet minderen.



Ik merk dat ik echt mijn best moet doen om voldoende te eten en dat als ik dat niet doe, inderdaad een dag later van die honger krijg die ook met voldoende eten niet over lijkt te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn pa had het over Kaap Kont als ik naar bed moest. Het ging in mijn familie dus niet over luieren, maar over bedtijd. Maar dames, ga gerust uw gang met gniffelen en het verzinnen van andere bewoordingen. Ik vind het wel grappig



Ik heb mezelf uitgelaten en hijg en zweet nog na van de 60 km over een heuvelrug. Voor ik op de fiets ging had ik de hele dag nog maar 2 boterhammen gegeten (14.00 uur) en na een uur kreeg ik me een partij zware benen en ´honger! eten! nu!´ gevoel. Dat gevoel was niet te negeren.



Naar een dorp gegaan en daar een broodje kaas besteld. ´t Was bruin brood met een flintertje kaas en wat piccelilly. Echt veel zoden zette het niet aan de dijk en ik had inmiddels een pesthumeur omdat het zo lang duurde voor ik eindelijk dat broodje kreeg. Vervolgens heb ik bij het dichtsbijzijnde tankstation (thank god for tankstations als je ze nodig hebt) een kitkat gekocht, naar binnen geschrokt en een poos later en een stuk verderop een chinese tomatensoep gehaald. Die heb ik genoeglijk opgedronken, aan de rand van het bos op een bankje, zo rond de klok van half 6. Terwijl ik daar zat heb ik me bedacht dat ik dus echt meer moet eten voor ik semi intensief aan sport doe.



Nu moet ik dus weer eten, anders heb ik te weinig op. Wordt denk ik mihoen met groenten en tonijn. Lekker snel.
Alle reacties Link kopieren
Capi, eet je echt beduidend minder dan voorheen? Langzaam minderen is dat het devies, zeker nu je gewichtsverlies eigenlijk té snel gaat.



Bij de Weight Watchers moet je als je zwaarder bent meer eten dan mensen die lichter zijn. Ook je leeftijd maakt uit.

Ik heb toen ik nog ruim boven de 100 kg zat ook nog best veel gegeten en toch viel ik af.



Geen hongergevoel hebben vond ik het allerbelangrijkste. Snaaien in de avond bleef een issue, ik ging wel op zoek naar goede alternatieven. Wat in het begin goed hielp was rond de klok van half 9, 9 uur in de avond nog een bak magere kwark met vers fruit en basismuesli eten. Dat vulde, kon ik langzaam oplepelen en gaf me de zuivel die ik nog niet op had die dag.



Veel rauwkost bij de lunch hielp ook. Of in de late avond rolletjes kalkoenfilet of ham eten. Lollies in de mond. Kauwgom nemen.



Soms had ik zo´n trek dat ik gewoon 2 of 3 boterhammen nam. Wat ik er op deed verschilde. Als het kon wat lichts zoals appelstroop maar er kwam ook zwaarder geschut als kaas met ketchup of pindakaas aan te pas.



Laat anders toch eens een lijstje zien van wat je eet. Misschien kom je wel bepaalde voedingsstoffen tekort en heb je daardoor cravings. Of je eet gewoon te weinig, ook al eet je dan nu wel bewuster en gezonder.
Alle reacties Link kopieren
Je maag laat zich niet dwingen. Soms helpt het om 20 min. op je handen te zitten tot het ´vol´gevoel kan werken in je hersens. Maar ik maak zelf ook regelmatig mee dat dat wachten dus geen fluit uitmaakt. Het ik daarna nog trek!!!!



En ik maak mee dat het gevoel is zo heftig dat ik het niet kan verdragen om 20 min alleen maar trek te ervaren en aan eten te moeten denken. Sudoku´s maken lukt mij dan echt niet. Heb het wel geprobeerd en probeer het dan te blijven doen maar uiteindelijk word ik hartstikke pissig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven