![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-lijf&lijn-01.png)
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
dinsdag 12 oktober 2010 om 22:53
Zit nu een appeltje te knagen terwijl ik de drang om naar het tankstation te gaan en klikofood te kopen onderdruk. Nog 10 minuten en dan is ´ie dicht.
Good on me. Daarnet wezen zingen maar wel eerder weggegaan. ´t Ging niet. Ben snel moe, ga dan dissocieren en wil dat niet. Is te vermoeiend en te verwarrend.
Good on me. Daarnet wezen zingen maar wel eerder weggegaan. ´t Ging niet. Ben snel moe, ga dan dissocieren en wil dat niet. Is te vermoeiend en te verwarrend.
woensdag 13 oktober 2010 om 09:04
Heb je het kliko-voedsel kunnen weerstaan gisteren Hanke?
Hightea...dat slapen he? Ik ben dus alleenstaand met twee kinderen. Ik heb in de 7 jaar dat ik moeder ben helaas maar weinig nachten kunnen doorslapen. Ook de nachten waarop ik echt mijn slaap nodig heb, blijken meestal nachten te worden waarbij dat helemaal de mist in gaat. En ik herken wel een beetje dat gevoel als je je bed in stapt. Ik kan wel eens naar bed gaan en alleen maar denken: ik weet nu al dat ik morgen niet uitgerust wakker word. En vaak is dat ook zo. Ik ben bijna altijd nog moe als ik opsta. Ik heb momenten dat ik wakker word omdat een kind huilt en dat ik het gewoon niet wil horen. Dat ik zo moe ben dat de gedachte erheen te gaan me tegenstaat. Dat ik me boos voel op mijn kind omdat ze me wakker heeft gemaakt, maakt niet uit wat de reden is. En dat is een rotgevoel. Het helpt zeker niet bij het ontspannen. maar slapen, gewoon een nacht slapen, zonder onderbrekingen, komt hier dus ook bijna niet voor.
Moet nu naar het dorp, kom later vandaag nog meer lezen en schrijven!
Hightea...dat slapen he? Ik ben dus alleenstaand met twee kinderen. Ik heb in de 7 jaar dat ik moeder ben helaas maar weinig nachten kunnen doorslapen. Ook de nachten waarop ik echt mijn slaap nodig heb, blijken meestal nachten te worden waarbij dat helemaal de mist in gaat. En ik herken wel een beetje dat gevoel als je je bed in stapt. Ik kan wel eens naar bed gaan en alleen maar denken: ik weet nu al dat ik morgen niet uitgerust wakker word. En vaak is dat ook zo. Ik ben bijna altijd nog moe als ik opsta. Ik heb momenten dat ik wakker word omdat een kind huilt en dat ik het gewoon niet wil horen. Dat ik zo moe ben dat de gedachte erheen te gaan me tegenstaat. Dat ik me boos voel op mijn kind omdat ze me wakker heeft gemaakt, maakt niet uit wat de reden is. En dat is een rotgevoel. Het helpt zeker niet bij het ontspannen. maar slapen, gewoon een nacht slapen, zonder onderbrekingen, komt hier dus ook bijna niet voor.
Moet nu naar het dorp, kom later vandaag nog meer lezen en schrijven!
woensdag 13 oktober 2010 om 10:41
Mag je best vragen hoor! Vader is zeker nog in beeld. De kinderen gaan om het weekend naar hem toe en het andere weekend in ieder geval één middag. Heerlijk vind ik dat, even tijd voor mezelf. Ook heerlijk om ze weer terug te krijgen trouwens! Door de week is hij er nooit ivm werk, maar gelukkig krijg ik dan wel weer af en toe hulp van ex-schoonmama.
woensdag 13 oktober 2010 om 14:42
Hé June, kun je dan in je vrije weekend niet een beetje bijslapen en -tanken? Ik heb dit in het begin ook gehad, mede vanwege een slopende scheiding. Ik was kapot. Nu gaat het beter met me en grappig genoeg barst ik nu van de energie, terwijl ik nog steeds dezelfde dingen doe, en zelfs meer. Ik merk nu zelfs dat ik kortere nachten maak... ik ging gisteren bv. pas om 12 uur naar bed, maar werd om 6 uur uit mezelf wakker en was prima uitgerust.
Waar dat nu in zit... ik denk zelf in mijn gezondere levensstijl, maar waarschijnlijk ook aan de 'herverdeling van energie'. Ik ben nu kritischer op waar ik energie aan besteed, stel mijn prioriteiten beter, ben beter georganiseerd en ban energievreters zo veel mogelijk uit mijn leven.
Dat aaaaaargh-gevoel als er één wakker wordt ken ik wel trouwens, gelukkig gebeurt het nu niet vaak meer maar ik heb ook wel zo mijn momenten gehad, zal ik maar zeggen. Ziektes zijn ook altijd leuk (ondergekotste bedden verschonen met je slaperige hoofd, koortsige kinderen om 3 uur 's nachts in bad zetten en zo).
Hanke, heb je de drang kunnen weerstaan? Heb je dat vaak, dissociatie? Ik heb het één keer gehad, ik vond het best eng.
Hightea, wat erg dat je in korte tijd dierbaren hebt verloren Lukt het je om die angst van je af te zetten? Het lijkt me zo moeilijk om daarmee te leven. Ik heb nu een vriendin die iets dergelijks doormaakt, ze is er erg mee bezig dat ze niet door die angst wordt meegesleept.
Waar dat nu in zit... ik denk zelf in mijn gezondere levensstijl, maar waarschijnlijk ook aan de 'herverdeling van energie'. Ik ben nu kritischer op waar ik energie aan besteed, stel mijn prioriteiten beter, ben beter georganiseerd en ban energievreters zo veel mogelijk uit mijn leven.
Dat aaaaaargh-gevoel als er één wakker wordt ken ik wel trouwens, gelukkig gebeurt het nu niet vaak meer maar ik heb ook wel zo mijn momenten gehad, zal ik maar zeggen. Ziektes zijn ook altijd leuk (ondergekotste bedden verschonen met je slaperige hoofd, koortsige kinderen om 3 uur 's nachts in bad zetten en zo).
Hanke, heb je de drang kunnen weerstaan? Heb je dat vaak, dissociatie? Ik heb het één keer gehad, ik vond het best eng.
Hightea, wat erg dat je in korte tijd dierbaren hebt verloren Lukt het je om die angst van je af te zetten? Het lijkt me zo moeilijk om daarmee te leven. Ik heb nu een vriendin die iets dergelijks doormaakt, ze is er erg mee bezig dat ze niet door die angst wordt meegesleept.
Ga in therapie!
woensdag 13 oktober 2010 om 14:54
June nou in ieder geval fijn dat het goed geregeld is en het lijkt mij ook fijn tijd voor jezelf maar je mist je kinderen dan toch heel dubbel gevoel denk ik zo.
Dubiootje jij ook alleen de zorg voor jouw kinderen, vreselijk midden in de nacht met je slaperige hoofd kots van de muur krabben (been there)
Dubiootje inderdaad best moeilijk je staat erbij en kijkt ernaar en je kan niets doen, mensen teren gewoon weg. Allemaal door die rotziekte met een K. Het blijft heel moeilijk en zelf ook altijd die angst dat ik het zelf krijg.
Dubiootje jij ook alleen de zorg voor jouw kinderen, vreselijk midden in de nacht met je slaperige hoofd kots van de muur krabben (been there)
Dubiootje inderdaad best moeilijk je staat erbij en kijkt ernaar en je kan niets doen, mensen teren gewoon weg. Allemaal door die rotziekte met een K. Het blijft heel moeilijk en zelf ook altijd die angst dat ik het zelf krijg.
woensdag 13 oktober 2010 om 15:38
Tja, Duub, dat doe ik ook wel, beetje bijtanken in die weekenden. Maar die weekenden gebruik ik ook om lekker uit te gaan met vriendinnen, filmpjes te pakken, lekker te gaan dansen. Ik heb altijd veel slaap nodig gehad, heb nog nooit weken achtereen gehad dat ik echt uitgerust was. Ik val ook heel erg vaak 's avonds in slaap voor de pc, tv of tijdens het lezen. Soms zelfs al bijna als ik de kinderen naar bed breng en ik naast ze lig om een liedje te zingen.
donderdag 14 oktober 2010 om 09:02
Haha, dat klinkt bekend, June! Bij mij was het daarna dan meestal zo dat ik alsnog achter de computer of voor de tv ging hangen en dan veel te laat naar bed ging. Dat was niet vroeger, maar meer tot een paar weken geleden Tja, dan rust je nooit goed uit natuurlijk.
Maar het lijkt alsof er nu iets veranderd is. Ik sprak gisteren toevallig een vriendin die ook na een moeilijke periode weer heel goed in haar vel zit. Ze is ook aan het sporten en gezond aan het eten. Ze heeft altijd veel slaapproblemen gehad en is sinds ze volwassen is altijd heel moe geweest (en nu als alleenstaande moeder van heel jonge kinderen niet minder).
Het grappige is dat ze nu ook barst van de energie, voor het eerst in haar (volwassen) leven. Ze slaapt beter maar kan net als ik met veel minder slaap toe. Ze onderneemt van alles, heeft een heel druk leven met de kinderen en een drukke baan en alles wat daarbij komt kijken, maar omdat ze goed in haar vel zit, kan ze het nu allemaal prima aan.
Dit om aan te geven dat het geen vast gegeven hoeft te zijn dat je 'veel slaap nodig hebt' of 'vaak moe bent'. Het kan veranderen als je anders gaat leven en vooral als je je geestelijk goed voelt. Je kinderloze weekends klinken trouwens heel goed, ontspanning is natuurlijk niet alleen maar op bed liggen of op de bank hangen, maar juist ook leuke dingen ondernemen.
Hightea, wat moeilijk dat je dierbaren aan die ziekte hebt verloren... Maakt dat nu dat je zelf ook anders in het leven staat? Heeft het je behalve negatieve gevoelens ook positieve inzichten opgeleverd?
Maar het lijkt alsof er nu iets veranderd is. Ik sprak gisteren toevallig een vriendin die ook na een moeilijke periode weer heel goed in haar vel zit. Ze is ook aan het sporten en gezond aan het eten. Ze heeft altijd veel slaapproblemen gehad en is sinds ze volwassen is altijd heel moe geweest (en nu als alleenstaande moeder van heel jonge kinderen niet minder).
Het grappige is dat ze nu ook barst van de energie, voor het eerst in haar (volwassen) leven. Ze slaapt beter maar kan net als ik met veel minder slaap toe. Ze onderneemt van alles, heeft een heel druk leven met de kinderen en een drukke baan en alles wat daarbij komt kijken, maar omdat ze goed in haar vel zit, kan ze het nu allemaal prima aan.
Dit om aan te geven dat het geen vast gegeven hoeft te zijn dat je 'veel slaap nodig hebt' of 'vaak moe bent'. Het kan veranderen als je anders gaat leven en vooral als je je geestelijk goed voelt. Je kinderloze weekends klinken trouwens heel goed, ontspanning is natuurlijk niet alleen maar op bed liggen of op de bank hangen, maar juist ook leuke dingen ondernemen.
Hightea, wat moeilijk dat je dierbaren aan die ziekte hebt verloren... Maakt dat nu dat je zelf ook anders in het leven staat? Heeft het je behalve negatieve gevoelens ook positieve inzichten opgeleverd?
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 09:33
Met mij gaat het goed, wederom om een uur of half 6, 6 wakker. Ik was wel weer rond kwart voor 11 op de bank in slaap gedommeld en ben toen heel verstandig naar bed gegaan.
Gisteravond een pan soep gebracht bij een vriendin die het even moeilijk heeft. Ze was er heel blij mee. Een soort van vloeibare liefde, zogezegd O ja, SG, ik heb je havermoutkoekjes uitgeprobeerd en net als bij jou was het resultaat één grote plak op de ovenplaat Ik had ze toch echt ver uit elkaar gelegd maarre... Lekker zijn ze wel. Ik heb ze gewoon met boter gemaakt, ik heb nog geen alternatief met honing gevonden maar kan het eens proberen. Ik moet zeggen dat ik koekjes met een berg boter en suiker toch wel eh... vooral heel lekker vind maar ook erg vet
Mijn soep was trouwens aardappel-courgettesoep. Ik had er verse geelwortel (kurkuma) van de toko doorheen gedaan (ja, de wortel dus!). Was erg lekker. Ik zal het recept op het receptentopic zetten. Een goede maaltijdsoep met dit koude weer.
Gisteravond een pan soep gebracht bij een vriendin die het even moeilijk heeft. Ze was er heel blij mee. Een soort van vloeibare liefde, zogezegd O ja, SG, ik heb je havermoutkoekjes uitgeprobeerd en net als bij jou was het resultaat één grote plak op de ovenplaat Ik had ze toch echt ver uit elkaar gelegd maarre... Lekker zijn ze wel. Ik heb ze gewoon met boter gemaakt, ik heb nog geen alternatief met honing gevonden maar kan het eens proberen. Ik moet zeggen dat ik koekjes met een berg boter en suiker toch wel eh... vooral heel lekker vind maar ook erg vet
Mijn soep was trouwens aardappel-courgettesoep. Ik had er verse geelwortel (kurkuma) van de toko doorheen gedaan (ja, de wortel dus!). Was erg lekker. Ik zal het recept op het receptentopic zetten. Een goede maaltijdsoep met dit koude weer.
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 13:57
He Meiden, rustig hier! Wel handig, hou ik het tenminste bij.
Ik wilde iedereen even een gemeend wensen en een dikke geven. Ik vond vooral de wisselwerking tussen Hanke en Dubiootje van de week erg mooi. Ga ik nog eens aandachtig doorlezen!
Dubio, ik ben in het boek bezig (Hap slik weg dus). Leest lekker weg en is interessant. Heb wel wat vragen erover, maar die verzamel ik tot ik het uit heb, misschien geeft het boek in de tussentijd nog antwoord.
Ik wilde iedereen even een gemeend wensen en een dikke geven. Ik vond vooral de wisselwerking tussen Hanke en Dubiootje van de week erg mooi. Ga ik nog eens aandachtig doorlezen!
Dubio, ik ben in het boek bezig (Hap slik weg dus). Leest lekker weg en is interessant. Heb wel wat vragen erover, maar die verzamel ik tot ik het uit heb, misschien geeft het boek in de tussentijd nog antwoord.
donderdag 14 oktober 2010 om 14:02
Het is stilletjes hier, vergeleken met een paar weken terug.
Foodwise gaat het redelijk. Verder gaat het prut, er komt van sporten weinig zodat ik ondanks EMJV toch aan het aankomen ben. Op weg naar mijn werk vanochtend ben ik omgekeerd en heb me ziekgemeld. Ben behoorlijk down en gestresst merk ik. Morgen cv opstellen, hopen dat het dan beter gaat.
Gisteren een dag naar een sauna geweest. Dat was heel prettig. Eerst bij de La Place een broodje met ham, een croisant en een kaneelstengel. In de sauna warm gegeten in 2 etappes, vissoep en een maaltijdsalade met gamba´s. Al met al niet verkeerd. Voelde me ook wel ok daarna, maar ook dat is relatief nu.
Foodwise gaat het redelijk. Verder gaat het prut, er komt van sporten weinig zodat ik ondanks EMJV toch aan het aankomen ben. Op weg naar mijn werk vanochtend ben ik omgekeerd en heb me ziekgemeld. Ben behoorlijk down en gestresst merk ik. Morgen cv opstellen, hopen dat het dan beter gaat.
Gisteren een dag naar een sauna geweest. Dat was heel prettig. Eerst bij de La Place een broodje met ham, een croisant en een kaneelstengel. In de sauna warm gegeten in 2 etappes, vissoep en een maaltijdsalade met gamba´s. Al met al niet verkeerd. Voelde me ook wel ok daarna, maar ook dat is relatief nu.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 14 oktober 2010 om 14:06
Ik heb me gisteren ernstig misdragen: een roomboteramandelstaaf en 'n zak Heartbreakers.... (maar man, wat was dát heerlijk!)
Had zoooooo'n zin in iets lekkers en groente komt me nu al weer de neus uit. Vanavond ga ik wel gewoon sporten en aan de komkommersalade maar heb er ook krieltjes bij om te bakken.
Had zoooooo'n zin in iets lekkers en groente komt me nu al weer de neus uit. Vanavond ga ik wel gewoon sporten en aan de komkommersalade maar heb er ook krieltjes bij om te bakken.
donderdag 14 oktober 2010 om 14:11
Als je zin hebt in wat lekkers, dan snap ik dat je wat neemt. Maar heb je het nu over een hele banketstaaf en een hele zak chips? Dat lijkt me wel een grote portie.
Kun je daar wat mee, met minderen met portiegrootte, zodat je dat in je gewone weekpatroon (dus niet dagelijks) mee kunt nemen en je je niet veroordeeld tot komkommereten voelt?
Kun je daar wat mee, met minderen met portiegrootte, zodat je dat in je gewone weekpatroon (dus niet dagelijks) mee kunt nemen en je je niet veroordeeld tot komkommereten voelt?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 14 oktober 2010 om 14:16
quote:hanke321 schreef op 14 oktober 2010 @ 14:11:
Als je zin hebt in wat lekkers, dan snap ik dat je wat neemt. Maar heb je het nu over een hele banketstaaf en een hele zak chips? Dat lijkt me wel een grote portie.
Kun je daar wat mee, met minderen met portiegrootte, zodat je dat in je gewone weekpatroon (dus niet dagelijks) mee kunt nemen en je je niet veroordeeld tot komkommereten voelt?
Kan beter 1 dag dooreten (ja, ik kan zoiets makkelijk op) dan stoppen terwijl ik nog trek heb. Dan blijf ik trek houden.
Bovendien, als ik deze calorieen over 'n week verspreid, zouden ze meer kwaad kunnen dan wanneer ik ze in 1 keer op eet. Je lichaam voert 't overschot makkelijker af dan wanneer je elke dag 200 kcal teveel eet.
Overigens leuk ik mijn komkommersalade wel op met rivierkreeftjes en sweet chili saus, dus het wordt echt wel lekker hoor!
Als je zin hebt in wat lekkers, dan snap ik dat je wat neemt. Maar heb je het nu over een hele banketstaaf en een hele zak chips? Dat lijkt me wel een grote portie.
Kun je daar wat mee, met minderen met portiegrootte, zodat je dat in je gewone weekpatroon (dus niet dagelijks) mee kunt nemen en je je niet veroordeeld tot komkommereten voelt?
Kan beter 1 dag dooreten (ja, ik kan zoiets makkelijk op) dan stoppen terwijl ik nog trek heb. Dan blijf ik trek houden.
Bovendien, als ik deze calorieen over 'n week verspreid, zouden ze meer kwaad kunnen dan wanneer ik ze in 1 keer op eet. Je lichaam voert 't overschot makkelijker af dan wanneer je elke dag 200 kcal teveel eet.
Overigens leuk ik mijn komkommersalade wel op met rivierkreeftjes en sweet chili saus, dus het wordt echt wel lekker hoor!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 14 oktober 2010 om 14:46
Elninjoo, ik zit net een boek te lezen waarin jouw overschot-theorie niet echt wordt ondersteund... En dan nog, het gaat niet alleen om wat je binnenkrijgt en afvoert, maar ook om wat je binnenkrijgt. Suiker, vet... Waar komt het idee vandaan dat je die hele staaf op moet eten, voordat je geen trek meer hebt? Stel je koopt een staaf, eet daar 1/3e van op en gooit de rest weg. Ga je dan in de bak graaien om 'm verder op te eten? Eet je daar achteraan meteen twee boterhammen om je trek in de kiem te smoren? Ik ken de bodemdrift hoor, maar ik vraag me af of dat niet is te omzeilen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 14 oktober 2010 om 15:04
quote:ingmagh schreef op 14 oktober 2010 @ 14:46:
Elninjoo, ik zit net een boek te lezen waarin jouw overschot-theorie niet echt wordt ondersteund... En dan nog, het gaat niet alleen om wat je binnenkrijgt en afvoert, maar ook om wat je binnenkrijgt. Suiker, vet... Waar komt het idee vandaan dat je die hele staaf op moet eten, voordat je geen trek meer hebt? Stel je koopt een staaf, eet daar 1/3e van op en gooit de rest weg. Ga je dan in de bak graaien om 'm verder op te eten? Eet je daar achteraan meteen twee boterhammen om je trek in de kiem te smoren? Ik ken de bodemdrift hoor, maar ik vraag me af of dat niet is te omzeilen.
Qua dieeten schijnt het voor je stofwisseling wél beter te zijn om onregelmatig te zijn. Dus niet dagelijks exact 1500 kcal, maar soms 'n keer 1200 en 'n keertje 2500. Dan blijft je stofwisseling actiever wat het afvallen bevordert.
Het is natuurlijk ongezonde troep, dat ben ik helemaal met je eens, maar ik had er trek in en was zwak. Overigens zit ik minder met het feit dat iets ongezond is dan met het aantal kcal. Als ik gezond voer ter waarde van het zelfde aantal kcal naar binnen had gewerkt had ik daar 'n onbevredigend gevoel van gehad (ik had immers trek in slecht voer) maar dezelfde negatieve dag gehad lijntechnisch gezien. Nu heb ik genoten van mijn smokkeldag en ga vol goede moed er weer tegen aan.
Ik vind het oprecht jammer dat ik niet wat meer van groene dingen kan genieten. Voor mij is groente iets wat ik liefst met mate eet (en er in kleine hoeveelheden ook echt wel van geniet), omdat 't anders snel m'n neus uitkomt, terwijl je daar lijntechnisch gezien onbeperkt van zou mogen eten.
Elninjoo, ik zit net een boek te lezen waarin jouw overschot-theorie niet echt wordt ondersteund... En dan nog, het gaat niet alleen om wat je binnenkrijgt en afvoert, maar ook om wat je binnenkrijgt. Suiker, vet... Waar komt het idee vandaan dat je die hele staaf op moet eten, voordat je geen trek meer hebt? Stel je koopt een staaf, eet daar 1/3e van op en gooit de rest weg. Ga je dan in de bak graaien om 'm verder op te eten? Eet je daar achteraan meteen twee boterhammen om je trek in de kiem te smoren? Ik ken de bodemdrift hoor, maar ik vraag me af of dat niet is te omzeilen.
Qua dieeten schijnt het voor je stofwisseling wél beter te zijn om onregelmatig te zijn. Dus niet dagelijks exact 1500 kcal, maar soms 'n keer 1200 en 'n keertje 2500. Dan blijft je stofwisseling actiever wat het afvallen bevordert.
Het is natuurlijk ongezonde troep, dat ben ik helemaal met je eens, maar ik had er trek in en was zwak. Overigens zit ik minder met het feit dat iets ongezond is dan met het aantal kcal. Als ik gezond voer ter waarde van het zelfde aantal kcal naar binnen had gewerkt had ik daar 'n onbevredigend gevoel van gehad (ik had immers trek in slecht voer) maar dezelfde negatieve dag gehad lijntechnisch gezien. Nu heb ik genoten van mijn smokkeldag en ga vol goede moed er weer tegen aan.
Ik vind het oprecht jammer dat ik niet wat meer van groene dingen kan genieten. Voor mij is groente iets wat ik liefst met mate eet (en er in kleine hoeveelheden ook echt wel van geniet), omdat 't anders snel m'n neus uitkomt, terwijl je daar lijntechnisch gezien onbeperkt van zou mogen eten.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:58
donderdag 14 oktober 2010 om 16:32
Dag dames,
Ik lees al een tijdje met jullie mee en nu wilde ik eens gaan proberen om mee te schrijven.
Ik ben al tijdje bezig met gezond eten. Was er al vaker mee begonnen, maar sinds ik een tijdje geleden in therapie (geen eettherapie, 'gewone') ben gegaan gaat het pas echt goed. Wat bewijst dat wat ik altijd al vermoedde ook waar is; als ik me mentaal beter voel, volgt mijn lichaam vanzelf. Nou ja, niet helemaal vanzelf natuurlijk, maar het gaat wel makkelijker.
Wat me zo aanspreekt in dit topic is dat jullie naast goed eten ook veel bezig zijn met goed voor jezelf zorgen, blij zijn met jezelf, jezelf een topwijf vinden. En daar heb ik nu juist behoorlijk moeite mee. Eigenlijk heb ik dat pas net ontdekt. Ik dacht altijd dat ik mezelf best oké vond (en tot op zekere hoogte is dat ook wel zo), maar tijdens therapie heb ik ontdekt dat ik het heel moeilijk vind om bijvoorbeeld van mezelf te zeggen dat ik goed ergens in ben of dat ik leuk ben.
Dat is dus waar ik mee bezig ben. Ik hoop dat ik hier wat dingen van me af kan schrijven en verder kan komen in het proces waar ik nu mee bezig ben.
Ik lees al een tijdje met jullie mee en nu wilde ik eens gaan proberen om mee te schrijven.
Ik ben al tijdje bezig met gezond eten. Was er al vaker mee begonnen, maar sinds ik een tijdje geleden in therapie (geen eettherapie, 'gewone') ben gegaan gaat het pas echt goed. Wat bewijst dat wat ik altijd al vermoedde ook waar is; als ik me mentaal beter voel, volgt mijn lichaam vanzelf. Nou ja, niet helemaal vanzelf natuurlijk, maar het gaat wel makkelijker.
Wat me zo aanspreekt in dit topic is dat jullie naast goed eten ook veel bezig zijn met goed voor jezelf zorgen, blij zijn met jezelf, jezelf een topwijf vinden. En daar heb ik nu juist behoorlijk moeite mee. Eigenlijk heb ik dat pas net ontdekt. Ik dacht altijd dat ik mezelf best oké vond (en tot op zekere hoogte is dat ook wel zo), maar tijdens therapie heb ik ontdekt dat ik het heel moeilijk vind om bijvoorbeeld van mezelf te zeggen dat ik goed ergens in ben of dat ik leuk ben.
Dat is dus waar ik mee bezig ben. Ik hoop dat ik hier wat dingen van me af kan schrijven en verder kan komen in het proces waar ik nu mee bezig ben.
donderdag 14 oktober 2010 om 16:37
quote:dubiootje schreef op 14 oktober 2010 @ 09:33:
Gisteravond een pan soep gebracht bij een vriendin die het even moeilijk heeft. Ze was er heel blij mee. Een soort van vloeibare liefde, zogezegd
Mooi!
Zet het meteen op m'n mentale harde schijf. Wat een mooi gebaar naar je zieke vriendin. Een pan vol mentale en fysieke steun.
Gisteravond een pan soep gebracht bij een vriendin die het even moeilijk heeft. Ze was er heel blij mee. Een soort van vloeibare liefde, zogezegd
Mooi!
Zet het meteen op m'n mentale harde schijf. Wat een mooi gebaar naar je zieke vriendin. Een pan vol mentale en fysieke steun.
donderdag 14 oktober 2010 om 16:49
Ingmagh, goed dat je Hap, slik, weg leest. Vond het zelf ook interessant. En het leverde ook best wat nieuwe inzichten op.
Hanke, de mineur gaat maar niet over, lijkt het. Heb je het gevoel dat je je koppie zelf weer de goede kant op kunt zetten of is het raadzaam om binnenkort weer 's met een goede peut te gaan praten om verdere terugval te voorkomen? Sterkte, vrouw. Zal m'n megafoon deze keer in m'n binnenzak houden, maar je bent dus echt wel een topwijf.
Nien, ik krijg bij jouw banketstaaf-en-Heartbreakers-uitspatting (en dingen die ik elders wel 's van je heb gelezen) een soort alles-of-niks-gevoel. Of je eet matig en gezond, of je snaait je de pleuris volop. Een middenweg lijkt er niet te zijn. Is dat zo? En voel je je daar prettig bij?
Ik bedoel dit uiteraard niet lullig. Is oprechte interesse, vooral omdat ik me niks kan voorstellen bij alleen al het opeten van een hele banketstaaf. (Misschien had je het al begrepen, maar ik ben het twijgje/de lantaarnpaal van het gezelschap en heb bij stress of ander onaangenaams eerder de neiging niet te eten dan teveel.)
Hanke, de mineur gaat maar niet over, lijkt het. Heb je het gevoel dat je je koppie zelf weer de goede kant op kunt zetten of is het raadzaam om binnenkort weer 's met een goede peut te gaan praten om verdere terugval te voorkomen? Sterkte, vrouw. Zal m'n megafoon deze keer in m'n binnenzak houden, maar je bent dus echt wel een topwijf.
Nien, ik krijg bij jouw banketstaaf-en-Heartbreakers-uitspatting (en dingen die ik elders wel 's van je heb gelezen) een soort alles-of-niks-gevoel. Of je eet matig en gezond, of je snaait je de pleuris volop. Een middenweg lijkt er niet te zijn. Is dat zo? En voel je je daar prettig bij?
Ik bedoel dit uiteraard niet lullig. Is oprechte interesse, vooral omdat ik me niks kan voorstellen bij alleen al het opeten van een hele banketstaaf. (Misschien had je het al begrepen, maar ik ben het twijgje/de lantaarnpaal van het gezelschap en heb bij stress of ander onaangenaams eerder de neiging niet te eten dan teveel.)
donderdag 14 oktober 2010 om 17:42
Nien, het is toch een beetje een klikomentaliteit, denk ik hoor. Ik kiep het maar in één keer in mezelf, want weggooien is zonde en als ik het niet weggooi eet ik het toch de komende dagen op, dus kan ik het beter nu doen.
Ken je de posting van Spinster over zwartwitdenken? Kan iemand hem anders nog eens neerzetten?
Het punt is denk ik niet dat je de calorieën over de week verspreidt of niet: vaak gaat er in de week na de uitspatting ook weer het een en ander in omdat je snaaidrang er niet door weggaat, maar eerder gevoed wordt (dat is een anatomisch feit, suiker eten leidt tot suiker eten).
Het gaat erom dat je leert je impulsen in bedwang te houden. Door na te denken: waarom heb ik nu zo'n zin in een banketstaaf? Heb ik zin in vet en zoet? Wat kan ik voor anders eten dat daar ook aan voldoet maar minder ongezond is? Hoe kan ik afleiding zoeken zodat ik niet voortdurend aan die banketstaaf moet denken (hoe kwam dat ding trouwens in jouw huis verzeild)?
Je hebt het over je misdragen, een smokkeldag, zwak zijn, negatieve dag. Dat klinkt niet echt alsof je er een prettig gevoel aan overhoudt. Terwijl je gewoon banketstaaf kan eten en ervan kan genieten, zowel tijdens het eten als daarna. Zonder schuldgevoel, omdat je bewust koos voor een stuk banketstaaf en ervan genoot en daarna gewoon weer verder gaat met gezond eten.
Als je bewust besluit om banketstaaf te eten, dan zal het nooit een hele zijn, simpelweg omdat je verstand je zegt dat dat niet goed voor je lijf is. Als je luistert naar je lichaam, weet je ook dat het er niet om vraagt. Het is iets anders wat erom vraagt. Door zonder na te denken aan die impuls toe te geven en die onnadenkendheid af te kopen met een negatief gevoel, ontneem je jezelf de kans om te bedenken wat je eigenlijk wil. Die impuls komt namelijk niet uit de lucht vallen. Als het je lukt te ontdekken waar die vandaan komt, dan kun je ook een manier vinden om die impuls tegen te gaan.
Leo heeft een goede manier om hiermee om te gaan, en dat is vergaderen met jezelf. Op momenten waarop je ergens zin in hebt, jezelf afvragen wat je nu echt wil. Is het uit een gevoel dat je gaat eten, heb je honger, trek, verveel je je, ben je chagrijning, heb je pms, heb je weinig tijd of zin om wat klaar te maken?
Je kan dan alsnog besluiten datgene te nemen waar je zin in hebt, maar je doet het dan bewust. Je weet bv. dat je uit verveling gaat eten, maar doet het toch. Dat maakt niet uit, het gaat om de bewustwording. Na een tijdje zul je merken dat je anders gaat denken over die impulsieve momenten en er anders op reageert. Je moet je er vooral niet slecht over voelen of er negatieve woorden aan hangen zoals misdragen, zondigen, misser, zwak moment enz. Dat is niet nodig want je was er zelf bij, je bent een volwassen vrouw en je hebt er zelf voor gekozen. Niks zwaks aan, je wou het en je deed 't.
Ken je de posting van Spinster over zwartwitdenken? Kan iemand hem anders nog eens neerzetten?
Het punt is denk ik niet dat je de calorieën over de week verspreidt of niet: vaak gaat er in de week na de uitspatting ook weer het een en ander in omdat je snaaidrang er niet door weggaat, maar eerder gevoed wordt (dat is een anatomisch feit, suiker eten leidt tot suiker eten).
Het gaat erom dat je leert je impulsen in bedwang te houden. Door na te denken: waarom heb ik nu zo'n zin in een banketstaaf? Heb ik zin in vet en zoet? Wat kan ik voor anders eten dat daar ook aan voldoet maar minder ongezond is? Hoe kan ik afleiding zoeken zodat ik niet voortdurend aan die banketstaaf moet denken (hoe kwam dat ding trouwens in jouw huis verzeild)?
Je hebt het over je misdragen, een smokkeldag, zwak zijn, negatieve dag. Dat klinkt niet echt alsof je er een prettig gevoel aan overhoudt. Terwijl je gewoon banketstaaf kan eten en ervan kan genieten, zowel tijdens het eten als daarna. Zonder schuldgevoel, omdat je bewust koos voor een stuk banketstaaf en ervan genoot en daarna gewoon weer verder gaat met gezond eten.
Als je bewust besluit om banketstaaf te eten, dan zal het nooit een hele zijn, simpelweg omdat je verstand je zegt dat dat niet goed voor je lijf is. Als je luistert naar je lichaam, weet je ook dat het er niet om vraagt. Het is iets anders wat erom vraagt. Door zonder na te denken aan die impuls toe te geven en die onnadenkendheid af te kopen met een negatief gevoel, ontneem je jezelf de kans om te bedenken wat je eigenlijk wil. Die impuls komt namelijk niet uit de lucht vallen. Als het je lukt te ontdekken waar die vandaan komt, dan kun je ook een manier vinden om die impuls tegen te gaan.
Leo heeft een goede manier om hiermee om te gaan, en dat is vergaderen met jezelf. Op momenten waarop je ergens zin in hebt, jezelf afvragen wat je nu echt wil. Is het uit een gevoel dat je gaat eten, heb je honger, trek, verveel je je, ben je chagrijning, heb je pms, heb je weinig tijd of zin om wat klaar te maken?
Je kan dan alsnog besluiten datgene te nemen waar je zin in hebt, maar je doet het dan bewust. Je weet bv. dat je uit verveling gaat eten, maar doet het toch. Dat maakt niet uit, het gaat om de bewustwording. Na een tijdje zul je merken dat je anders gaat denken over die impulsieve momenten en er anders op reageert. Je moet je er vooral niet slecht over voelen of er negatieve woorden aan hangen zoals misdragen, zondigen, misser, zwak moment enz. Dat is niet nodig want je was er zelf bij, je bent een volwassen vrouw en je hebt er zelf voor gekozen. Niks zwaks aan, je wou het en je deed 't.
Ga in therapie!