Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
donderdag 14 oktober 2010 om 17:57
quote:hanke321 schreef op 14 oktober 2010 @ 14:02:
Het is stilletjes hier, vergeleken met een paar weken terug.
Morgen cv opstellen, hopen dat het dan beter gaat.
Nou Hank, ik kan me anders voorstellen dat je daar als een berg tegenop ziet. Je cv opstellen is best een confronterende aangelegenheid. Ik vermoed echter, aangezien je het samen met iemand anders gaat doen, dat het heel goed zal gaan. Dus laat dit gevoel nu maar over je heen komen, het hoort erbij als je even op een knoop zit. Morgen ga je beginnen die knoop te ontwarren en als je cv eenmaal klaar is, heb je weer een grote hobbel genomen en ben je waarschijnlijk heel opgelucht. En dan mag je weer trots zijn op jezelf!
Het is stilletjes hier, vergeleken met een paar weken terug.
Morgen cv opstellen, hopen dat het dan beter gaat.
Nou Hank, ik kan me anders voorstellen dat je daar als een berg tegenop ziet. Je cv opstellen is best een confronterende aangelegenheid. Ik vermoed echter, aangezien je het samen met iemand anders gaat doen, dat het heel goed zal gaan. Dus laat dit gevoel nu maar over je heen komen, het hoort erbij als je even op een knoop zit. Morgen ga je beginnen die knoop te ontwarren en als je cv eenmaal klaar is, heb je weer een grote hobbel genomen en ben je waarschijnlijk heel opgelucht. En dan mag je weer trots zijn op jezelf!
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 17:58
Ik ben idd aan 't lijnen en ik ben idd ook 'n hollen of stilstaan persoon. Een middenweg heb ik niet echt, een middenweg voelt voor mij nog als 'n streng regime, want bevredigd raak ik niet van 'n handje chips, dus kan ik maar beter echt streng zijn in zo'n periode als ik 'n beetje snel wil afvallen met af en toe 'n dag waarop ik los ga.
Ben overigens juist geen zoetekauw, dus snaaibuien met zoetigheid zijn bij mij eerder 'n grote uitzondering. Maar al voor ik ging lijnen keek ik uit naar de komst van de banketstaaf. Dat vind ik wel iets heel lekkers. Nu had ik gisteren sowieso trek om weer 'ns heerlijk te snacken en daarmee op de bank te gaan hangen ipv te gaan sporten en dus toog ik na mijn werk naar de supermarkt voor 'n zak chips. Daar kon ik echter de geur van vers afgebakken banketstaaf niet weerstaan en besloot, nu ik toch 'n snackdag voor ogen had, die ook maar mee te nemen. Het was overigens niet zo'n hele lange, denk 2/3 van 't formaat van wat de standaard in die doosjes is. Maar hij was krakend vers en dus extra lekker!
Heb dus gisterenavond banketstaaf als chips op als eten en heb daar wél met volle teugen van genoten en daar ook geen spijt van. Als ik de chips (mijn grote zwakte) had laten liggen t.b.v. de banketstaaf weet ik zeker -mijzelf kennende- dat die trek in chips vandaag of morgen de kop weer op had gestoken.
Nu heb ik wel zoiets van gisteren heb ik me lekker laten gaan en eventjes dingen waar ik héél gek op ben mogen eten, dus nu weer tjakka, er tegen aan! Heb vandaag dus weer gewoon gezond/matig gegeten en ben net terug van 'n sportsessie in de sportschool en voor vanavond ook gezond voer op 't programma.
Ben overigens juist geen zoetekauw, dus snaaibuien met zoetigheid zijn bij mij eerder 'n grote uitzondering. Maar al voor ik ging lijnen keek ik uit naar de komst van de banketstaaf. Dat vind ik wel iets heel lekkers. Nu had ik gisteren sowieso trek om weer 'ns heerlijk te snacken en daarmee op de bank te gaan hangen ipv te gaan sporten en dus toog ik na mijn werk naar de supermarkt voor 'n zak chips. Daar kon ik echter de geur van vers afgebakken banketstaaf niet weerstaan en besloot, nu ik toch 'n snackdag voor ogen had, die ook maar mee te nemen. Het was overigens niet zo'n hele lange, denk 2/3 van 't formaat van wat de standaard in die doosjes is. Maar hij was krakend vers en dus extra lekker!
Heb dus gisterenavond banketstaaf als chips op als eten en heb daar wél met volle teugen van genoten en daar ook geen spijt van. Als ik de chips (mijn grote zwakte) had laten liggen t.b.v. de banketstaaf weet ik zeker -mijzelf kennende- dat die trek in chips vandaag of morgen de kop weer op had gestoken.
Nu heb ik wel zoiets van gisteren heb ik me lekker laten gaan en eventjes dingen waar ik héél gek op ben mogen eten, dus nu weer tjakka, er tegen aan! Heb vandaag dus weer gewoon gezond/matig gegeten en ben net terug van 'n sportsessie in de sportschool en voor vanavond ook gezond voer op 't programma.
donderdag 14 oktober 2010 om 18:08
Je lijdt dus inderdaad aan zwartwitdenken, Elninjoo Gisteren was een foute dag, was je "zwak" en dus mag je meteen ook wel die banketstaaf. Maakt het uit, fuck it, ik ga gewoon lekker los, mag het een keertje? Vandaag doe je het weer helemaal "goed", ga je weer sporten en gezond eten en ga je gisteren goedmaken. Er zijn geen andere smaken, of je bent Heel Goed Bezig of je gaat de fout in en bent zwak.
Dat past wel heel goed bij het idee van lijnen trouwens (ik wist niet dat je daarmee bezig was). Het hele idee van lijnen is gebaseerd op tijdelijk je gedrag omgooien (wit) en na een tijdje weer teruggaan naar je oude gedrag (zwart). Daar zitten wat tussenvormen in, zoals fuck-itdagen tijdens het lijnen en de periode na het lijnen waarin je je nieuwe gewoontes nog een tijdje probeert vast te houden. Maar na een tijdje wint de gewoonte het en val je terug in je oude eetpatroon. Het sporten wordt weer minder, je komt weer aan en na een tijdje begint het hele verhaal opnieuw. Gaat het zo ook bij jou, Nien?
Ik geloof wel dat je genoten hebt van die banketstaaf, maar waarom praat je er dan zo negatief over? Genieten is toch geen misdragen, een banketstaaf eten is toch geen zwakte maar gewoon een banketstaaf eten? Waarom zo'n moreel oordeel over iets wat je gegeten hebt?
Dat past wel heel goed bij het idee van lijnen trouwens (ik wist niet dat je daarmee bezig was). Het hele idee van lijnen is gebaseerd op tijdelijk je gedrag omgooien (wit) en na een tijdje weer teruggaan naar je oude gedrag (zwart). Daar zitten wat tussenvormen in, zoals fuck-itdagen tijdens het lijnen en de periode na het lijnen waarin je je nieuwe gewoontes nog een tijdje probeert vast te houden. Maar na een tijdje wint de gewoonte het en val je terug in je oude eetpatroon. Het sporten wordt weer minder, je komt weer aan en na een tijdje begint het hele verhaal opnieuw. Gaat het zo ook bij jou, Nien?
Ik geloof wel dat je genoten hebt van die banketstaaf, maar waarom praat je er dan zo negatief over? Genieten is toch geen misdragen, een banketstaaf eten is toch geen zwakte maar gewoon een banketstaaf eten? Waarom zo'n moreel oordeel over iets wat je gegeten hebt?
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 18:15
Haha, zo gaat 't idd bij mij Dubiootje!
Ook al wilde ik het zelf, toch vind ik het ook weer zwak dat ik nu al 'n fuck-it dag nam. Ben tenslotte nog maar 'n goeie week bezig. Gelukkig zat ik vandaag wel weer gelijk goed in m'n ritme, dus ondanks dat snacks bij mij altijd naar meer smaken (goh, had ik daar maar last van met groenten!) heeft 't geen effect op mijn goede voornemen gehad.
Ook al wilde ik het zelf, toch vind ik het ook weer zwak dat ik nu al 'n fuck-it dag nam. Ben tenslotte nog maar 'n goeie week bezig. Gelukkig zat ik vandaag wel weer gelijk goed in m'n ritme, dus ondanks dat snacks bij mij altijd naar meer smaken (goh, had ik daar maar last van met groenten!) heeft 't geen effect op mijn goede voornemen gehad.
donderdag 14 oktober 2010 om 20:40
donderdag 14 oktober 2010 om 20:59
quote:Bertrade schreef op 14 oktober 2010 @ 20:40:
Ik denk dat Dubio je ook een beetje duidelijk probeert te maken dat je niet zwak bent.
Ik denk dat, als je meer groente eet en het niet als straf ziet je ook meer plezier hebt van groente. Net zoals snacken als gewenning erin zit, kan groenten dat ook.
Een blaadje sla en 'n gesnipperd sjalotje op m'n boterham met kaas vind ik écht 'n toegevoegde waarde, maar dat is geen grote portie. En 'n bord broccoli vind ik op z'n tijd best lekker, maar waar ik elke dag wel lekkere trek heb in snacks, word ik groente erg snel beu als ik dat dagelijks als grote portie eet. Dat vind ik persoonlijk ook jammer hoor, dat ik dat zo voel, het zou veel makkelijker voor de lijn zijn als de verhoudingen omgekeerd zouden zijn.
Maar vanavond ging 't goed, ik kon zelfs mijn eten niet helemaal op en heb dus ook niet alles opgegeten (ja, gesport, dan vermindert mijn honger gelukkig)
Ik denk dat Dubio je ook een beetje duidelijk probeert te maken dat je niet zwak bent.
Ik denk dat, als je meer groente eet en het niet als straf ziet je ook meer plezier hebt van groente. Net zoals snacken als gewenning erin zit, kan groenten dat ook.
Een blaadje sla en 'n gesnipperd sjalotje op m'n boterham met kaas vind ik écht 'n toegevoegde waarde, maar dat is geen grote portie. En 'n bord broccoli vind ik op z'n tijd best lekker, maar waar ik elke dag wel lekkere trek heb in snacks, word ik groente erg snel beu als ik dat dagelijks als grote portie eet. Dat vind ik persoonlijk ook jammer hoor, dat ik dat zo voel, het zou veel makkelijker voor de lijn zijn als de verhoudingen omgekeerd zouden zijn.
Maar vanavond ging 't goed, ik kon zelfs mijn eten niet helemaal op en heb dus ook niet alles opgegeten (ja, gesport, dan vermindert mijn honger gelukkig)
donderdag 14 oktober 2010 om 21:08
Klopt Bertrade, met zwakheid heeft het niks te maken. Ik geloof ook niet in de heilige zelfdiscipline van diëten en afvallen. Eten moet leuk zijn en leuk blijven, geen straf of marteling zijn. Ik doe ook niet aan goede voornemens, je weet hoe die meestal eindigen en ze klinken eigenlijk een beetje utopisch. Ik wil geen utopie van altijd gezond en mager en verantwoord eten, ik wil lekker en gevarieerd eten en vooral kunnen wat en wanneer ik wil. En dat doe ik nu ook *stopt nog een chocoladekruidnoot in haar mond*
Het verschil is dat ik er nu bij nadenk. Ik had zin in kruidnoten, heb verder de hele dag behoorlijk gezond gegeten, heb een halfuur stevig gewandeld. Nou, dan kan het. Ik moet zeggen dat ik ze wel megazoet vind smaken, dat is iets waar ik nooit problemen mee heb gehad maar wat me nu een beetje gaat tegenstaan. Door bewust te eten ontwikkel ik ook mijn smaakpapillen, denk ik. Daar waar ik anders nu door zou eten - je wilt niet weten wat ik dan nog weg zo stouwen op zo'n avond - stop ik nu. Ik ga misschien best nog wel wat onverstandigs snoepen hoor vanavond, maar het blijft binnen de perken. Eten is niet meer de baas over me.
Hoe zie je dat nu eigenlijk voor de toekomst voor je? Ga je nu een tijdlang hard sporten en jezelf lekkere dingen ontzeggen tot je weer op je streefgewicht zit, en vervolgens de kilo's er weer bijeten? Of doe je nu iets anders dan anders waardoor je denkt dat je blijvend gewicht zal verliezen? Wat is je doel, tijdelijk of permanent gewichtsverlies?
Het verschil is dat ik er nu bij nadenk. Ik had zin in kruidnoten, heb verder de hele dag behoorlijk gezond gegeten, heb een halfuur stevig gewandeld. Nou, dan kan het. Ik moet zeggen dat ik ze wel megazoet vind smaken, dat is iets waar ik nooit problemen mee heb gehad maar wat me nu een beetje gaat tegenstaan. Door bewust te eten ontwikkel ik ook mijn smaakpapillen, denk ik. Daar waar ik anders nu door zou eten - je wilt niet weten wat ik dan nog weg zo stouwen op zo'n avond - stop ik nu. Ik ga misschien best nog wel wat onverstandigs snoepen hoor vanavond, maar het blijft binnen de perken. Eten is niet meer de baas over me.
Hoe zie je dat nu eigenlijk voor de toekomst voor je? Ga je nu een tijdlang hard sporten en jezelf lekkere dingen ontzeggen tot je weer op je streefgewicht zit, en vervolgens de kilo's er weer bijeten? Of doe je nu iets anders dan anders waardoor je denkt dat je blijvend gewicht zal verliezen? Wat is je doel, tijdelijk of permanent gewichtsverlies?
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 21:16
Ninjoo, ik denk dat het ook afhangt van hoe je groenten klaarmaakt. Ik wok tegenwoordig veel, ik had vanavond drie kinderen aan tafel zitten die met smaak hun groenten hebben gegeten (de pot schafte Indiase kip curry met rijst en gewokte groenten: broccoli, gele paprika en ui). De komkommersalade met yoghurt en verse munt vonden ze er ook heel lekker bij.
Ik ben van huis uit gewend "lekker" doorgekookte groenten te eten (met vlees en aardappels natuurlijk). Dan is roerbakken echt heel wat anders, alles blijft lekker knapperig. Paprika's, courgettes en aubergines zijn bijvoorbeeld gegrild erg lekker. Ik zet tegenwoordig regelmatig schijfjes tomaat en komkommer op tafel als we brood eten, en die gaan er altijd in als koek.
Maar ik denk niet dat je je moet fixeren op groenten als je daar niet echt van houdt. Je kan creatief worden met groenten, maar misschien zul je nooit een echte groenteneter worden. Dan heeft het weinig zin dat te forceren. Als je nu tegen heug en meug groenten gaat eten, zul je dat al snel zat worden en wordt de kans groot dat je de handdoek maar helemaal in de ring gooit. Daarom vind ik dat gezond eten leuk en lekker moet zijn: anders hou je het gewoonweg niet vol.
Ik ben van huis uit gewend "lekker" doorgekookte groenten te eten (met vlees en aardappels natuurlijk). Dan is roerbakken echt heel wat anders, alles blijft lekker knapperig. Paprika's, courgettes en aubergines zijn bijvoorbeeld gegrild erg lekker. Ik zet tegenwoordig regelmatig schijfjes tomaat en komkommer op tafel als we brood eten, en die gaan er altijd in als koek.
Maar ik denk niet dat je je moet fixeren op groenten als je daar niet echt van houdt. Je kan creatief worden met groenten, maar misschien zul je nooit een echte groenteneter worden. Dan heeft het weinig zin dat te forceren. Als je nu tegen heug en meug groenten gaat eten, zul je dat al snel zat worden en wordt de kans groot dat je de handdoek maar helemaal in de ring gooit. Daarom vind ik dat gezond eten leuk en lekker moet zijn: anders hou je het gewoonweg niet vol.
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 21:19
Ik heb altijd 't goede voornemen dat ik, als ik op streef zit, probeer niet meer naar de verkeerde kant door te slaan. Maar dat is me tot nog toe nog nooit permanent gelukt. Heb 't wel 'ns ruim 1,5 jaar volgehouden trouwens, trouw sporten en 4 dagen per week lijnen en 3 dagen losbandigheid. Dat werd door 'n emodingetje verstoord en eigenlijk is het daarna 'n beetje op en af gegaan. Toch was het systeem van afwisseling tussen strenge dagen en vreetdagen wel wat 't beste voor me werkte en wat ik het langste heb volgehouden.
donderdag 14 oktober 2010 om 21:50
Jouw komkommersalade hou ik in mijn achterhoofd, ik ga eens op zoek naar sweet chili. Hoe je je groenten eet, is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind knakgroenten juist heerlijk (en is gelukkig ook gezond en snel klaar ).
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.
Ga in therapie!
donderdag 14 oktober 2010 om 23:02
quote:dubiootje schreef op 14 oktober 2010 @ 21:50:
Jouw komkommersalade hou ik in mijn achterhoofd, ik ga eens op zoek naar sweet chili. Hoe je je groenten eet, is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind knakgroenten juist heerlijk (en is gelukkig ook gezond en snel klaar ).
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.Ik hoop het, dat dat het geval bij mij is, dat tijdelijke.
Jouw komkommersalade hou ik in mijn achterhoofd, ik ga eens op zoek naar sweet chili. Hoe je je groenten eet, is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind knakgroenten juist heerlijk (en is gelukkig ook gezond en snel klaar ).
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.Ik hoop het, dat dat het geval bij mij is, dat tijdelijke.
vrijdag 15 oktober 2010 om 08:49
quote:dubiootje schreef op 14 oktober 2010 @ 21:50:
Jouw komkommersalade hou ik in mijn achterhoofd, ik ga eens op zoek naar sweet chili. Hoe je je groenten eet, is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind knakgroenten juist heerlijk (en is gelukkig ook gezond en snel klaar ).
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.
Nadeel is dat ik niet alleen uit emo eet, ik vind eten gewoon ook 'n heel fijne bezigheid. Het hoort bij alle gezelligheidsdingetjes. Nu ben ik gelukkig veel alleen, maar ik vind het wel zo ongezellig als ik veel leuke afspraken heb en dan niet lekker mee kan doen omdat ik op mijn calorie-inname wil letten. Ik kom uit 'n bourgondische omgeving, op 'n houtje bijten tijdens bezoekjes is er niet bij.
Ben helaas niet gezegend met 'n figuur/stofwisseling die de bourgondische levenswijze aan kan. Een vriendin waarmee ik de afgelopen maanden veel leuke avonden heb gehad, die wel. Die is geen gram aangekomen van alles wat we in die tijd naar binnen hebben gewerkt.
Wat de Thai sweet chili betreft: ik heb die van de Sligro: Lucullus o.i.d. die vind ik persoonlijk beter van smaak dan die van Conimex of andere merken die bij de supermarkt te koop zijn.
Jouw komkommersalade hou ik in mijn achterhoofd, ik ga eens op zoek naar sweet chili. Hoe je je groenten eet, is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind knakgroenten juist heerlijk (en is gelukkig ook gezond en snel klaar ).
Tja, wat zei ik, goeie voornemens... Ik ben ook een aantal keren vol goede moed begonnen met gezond eten. Maar het lukte me pas toen de knop écht omging. Dat lukt je niet met alleen symptoombestrijding, denk ik. Je moet dan echt naar de achterliggende redenen kijken waarom je eet. Dan val je ook niet meer terug bij een emodingetje. Misschien wel tijdelijk, maar nooit definitief.
Nadeel is dat ik niet alleen uit emo eet, ik vind eten gewoon ook 'n heel fijne bezigheid. Het hoort bij alle gezelligheidsdingetjes. Nu ben ik gelukkig veel alleen, maar ik vind het wel zo ongezellig als ik veel leuke afspraken heb en dan niet lekker mee kan doen omdat ik op mijn calorie-inname wil letten. Ik kom uit 'n bourgondische omgeving, op 'n houtje bijten tijdens bezoekjes is er niet bij.
Ben helaas niet gezegend met 'n figuur/stofwisseling die de bourgondische levenswijze aan kan. Een vriendin waarmee ik de afgelopen maanden veel leuke avonden heb gehad, die wel. Die is geen gram aangekomen van alles wat we in die tijd naar binnen hebben gewerkt.
Wat de Thai sweet chili betreft: ik heb die van de Sligro: Lucullus o.i.d. die vind ik persoonlijk beter van smaak dan die van Conimex of andere merken die bij de supermarkt te koop zijn.
vrijdag 15 oktober 2010 om 10:03
@Elninjoo Jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar. Ik ben ook van het zwart-wit-denken, niet alleen met eten, maar ook op andere vlakken, zoals het huishouden en werk. Heb jij dat ook?
Ik probeer nu steeds vaker de balans te vinden. Gister had ik bijvoorbeeld met een vriendin afgesproken. We zouden of uit eten gaan of bij mij koken. 'Vroeger' (lees 2 maanden geleden ) zou dan of mijn huis zo'n puinhoop zijn dat ik smoesjes moest verzinnen om het niet bij mij te doen of had ik mijn huis zo grondig gepoetst dat het in VT Wonen kon. Nu had ik gewoon opgeruimd. Het was netjes, maar je kunt wel zien dat ik er leef.
We zijn trouwens uit eten gegaan. Heb heerlijk gegeten, wel wat te veel. Ik had honger toen ik bestelde, dus toen ik twijfelde tussen twee hoofdgerechten heb ik dat genomen waarvan ik wist dat het meer was (en de specialiteit van het huis, dat speelde ook wel mee). Het voorgerecht was echter ook al best veel, dus kon het hoofdgerecht niet op. Heb ook wat laten liggen, maar had nog net wat eerder moeten ophouden. Is niet erg, weer wat geleerd, ik was in ieder geval al op de goede weg
Dat Bourgondische is trouwens ook herkenbaar. Ik dacht heel lang dat dat me tegenhield. Maar Bourgondisch leven gaat niet over je volproppen. Het gaat over genieten van lekker eten, leuke mensen en gezelligheid. Ik geloof dat het Leo was die schreef dat ze zich altijd verongelijkt voelde omdat andere mensen wél mochten eten en zij niet, maar dat ze dat nu had los gelaten. Dat vond ik zo'n eyeopener! Dat was idd wat me dwars zat, hullie wel en ik niet! Wat oneerlijk! Wat ben ik zielig dat ik dat niet mag! (laat ik mezelf troosten met een reep chocolade ) Nu probeer ik beter naar mijn lichaam te luisteren. En vaak zegt het veel eerder dan ik had verwacht dat het vol zit. Dat ik dan dus stop met eten is niet zielig voor me, maar juist heel goed.
Dat betekent niet dat het altijd lukt hoor (zie gisteravond), maar stapje bij beetje hoop ik die balans te bereiken.
@dubiootje Wat weet je dat toch altijd goed op te schrijven. Ik lees zo vaak iets van jou waarvan ik denk; ja, zo is het precies!
En wat lief dat je soep gingen brengen. Ik vind soep het ultieme comfortvoedsel. Soms wordt ik al rustiger als ik de groente snij om het klaar te maken. Heb je de Zomergastenaflevering met Annet Malherbe gezien? Zij kon haar liefde voor soep ook heel mooi verwoorden.
Ik probeer nu steeds vaker de balans te vinden. Gister had ik bijvoorbeeld met een vriendin afgesproken. We zouden of uit eten gaan of bij mij koken. 'Vroeger' (lees 2 maanden geleden ) zou dan of mijn huis zo'n puinhoop zijn dat ik smoesjes moest verzinnen om het niet bij mij te doen of had ik mijn huis zo grondig gepoetst dat het in VT Wonen kon. Nu had ik gewoon opgeruimd. Het was netjes, maar je kunt wel zien dat ik er leef.
We zijn trouwens uit eten gegaan. Heb heerlijk gegeten, wel wat te veel. Ik had honger toen ik bestelde, dus toen ik twijfelde tussen twee hoofdgerechten heb ik dat genomen waarvan ik wist dat het meer was (en de specialiteit van het huis, dat speelde ook wel mee). Het voorgerecht was echter ook al best veel, dus kon het hoofdgerecht niet op. Heb ook wat laten liggen, maar had nog net wat eerder moeten ophouden. Is niet erg, weer wat geleerd, ik was in ieder geval al op de goede weg
Dat Bourgondische is trouwens ook herkenbaar. Ik dacht heel lang dat dat me tegenhield. Maar Bourgondisch leven gaat niet over je volproppen. Het gaat over genieten van lekker eten, leuke mensen en gezelligheid. Ik geloof dat het Leo was die schreef dat ze zich altijd verongelijkt voelde omdat andere mensen wél mochten eten en zij niet, maar dat ze dat nu had los gelaten. Dat vond ik zo'n eyeopener! Dat was idd wat me dwars zat, hullie wel en ik niet! Wat oneerlijk! Wat ben ik zielig dat ik dat niet mag! (laat ik mezelf troosten met een reep chocolade ) Nu probeer ik beter naar mijn lichaam te luisteren. En vaak zegt het veel eerder dan ik had verwacht dat het vol zit. Dat ik dan dus stop met eten is niet zielig voor me, maar juist heel goed.
Dat betekent niet dat het altijd lukt hoor (zie gisteravond), maar stapje bij beetje hoop ik die balans te bereiken.
@dubiootje Wat weet je dat toch altijd goed op te schrijven. Ik lees zo vaak iets van jou waarvan ik denk; ja, zo is het precies!
En wat lief dat je soep gingen brengen. Ik vind soep het ultieme comfortvoedsel. Soms wordt ik al rustiger als ik de groente snij om het klaar te maken. Heb je de Zomergastenaflevering met Annet Malherbe gezien? Zij kon haar liefde voor soep ook heel mooi verwoorden.
vrijdag 15 oktober 2010 om 10:59
Hoi Bells, ook welkom hier! Fijn dat je wat hebt aan mijn bijdragen Ik vind je leuk om te lezen en zo te horen ben je heel goed en verstandig bezig (met de nodige onverstandige momenten erbij, zoals het hoort )
Hanke, succes vandaag! Een tip: probeer uit alles wat je in je leven hebt gedaan (inclusief ziek zijn en traumaverwerking) vaardigheden en competenties te destilleren die belangrijk zijn voor een baan. Bv. doorzettingsvermogen, veerkracht, doelgerichtheid, empathie enz. Elke periode in je leven heeft je iets zinvols opgeleverd.
Ik weet niet of ik mezelf bourgondisch kan noemen, voorheen niet echt want ik genoot juist van junkfood (geen Mac maar wel veel bewerkt voedsel zoals chips, koekjes en chocola). Nu ik gezond eet, word ik dat juist meer. Onder bourgondisch versta ik genieten van goed eten, dat betekent goed bereide, verse producten van goede kwaliteit, op de juiste manier op smaak gebracht, en vaak eenvoudig. Zo veel mogelijk onbewerkte producten, veel kleur, geur en smaak. Het gaat zeker niet om grote hoeveelheden. Als je eet tot je klapt, is dat niet echt genieten
Ik eet trouwens overal lekker met de pot mee en ga echt niet op een houtje zitten bijten! Ik krijg nooit! de vraag of ik op dieet ben - behalve als ik zeg dat ik ben afgevallen Ik prop nog steeds wel eens gedachteloos wat chipjes of nootjes in mijn mond als ik ergens ben, maar meestal denk ik er wel bij na. Soms kun je moeilijk anders, als je honger hebt en er staat nieti echt iets gezonds op tafel. Als ik de keuze heb, kies ik voor (redelijk) gezond. Idem in restaurants, ik ga niet meer blindelings voor de spaghetti carbonara of quattro formaggi, maar neem vaak iets vegetarisch, met tomaten en basilicum bv. Maar als ik per ongeluk eens bij de Pizza Hut beland met de meiden, neem ik echt niet altijd een salade. Soms wil ik gewoon iets warms en dan neem ik dus een stuk pizza. Meestal wel een kleinere hoeveelheid dan ik voorheen deed.
Daar zit hem volgens mij het verschil in. Al die kleine veranderingen - elke dag bewegen, nadenken voor je iets eet, bewuste keuzes in restaurants, met je verstand boodschappen doen, iets minder opscheppen, kiezen tussen een voor- of een nagerecht, niet te veel alcohol drinken... al die dingen samen maken volgens mij dat ik nu een gezond gewicht heb en houd.
Hanke, succes vandaag! Een tip: probeer uit alles wat je in je leven hebt gedaan (inclusief ziek zijn en traumaverwerking) vaardigheden en competenties te destilleren die belangrijk zijn voor een baan. Bv. doorzettingsvermogen, veerkracht, doelgerichtheid, empathie enz. Elke periode in je leven heeft je iets zinvols opgeleverd.
Ik weet niet of ik mezelf bourgondisch kan noemen, voorheen niet echt want ik genoot juist van junkfood (geen Mac maar wel veel bewerkt voedsel zoals chips, koekjes en chocola). Nu ik gezond eet, word ik dat juist meer. Onder bourgondisch versta ik genieten van goed eten, dat betekent goed bereide, verse producten van goede kwaliteit, op de juiste manier op smaak gebracht, en vaak eenvoudig. Zo veel mogelijk onbewerkte producten, veel kleur, geur en smaak. Het gaat zeker niet om grote hoeveelheden. Als je eet tot je klapt, is dat niet echt genieten
Ik eet trouwens overal lekker met de pot mee en ga echt niet op een houtje zitten bijten! Ik krijg nooit! de vraag of ik op dieet ben - behalve als ik zeg dat ik ben afgevallen Ik prop nog steeds wel eens gedachteloos wat chipjes of nootjes in mijn mond als ik ergens ben, maar meestal denk ik er wel bij na. Soms kun je moeilijk anders, als je honger hebt en er staat nieti echt iets gezonds op tafel. Als ik de keuze heb, kies ik voor (redelijk) gezond. Idem in restaurants, ik ga niet meer blindelings voor de spaghetti carbonara of quattro formaggi, maar neem vaak iets vegetarisch, met tomaten en basilicum bv. Maar als ik per ongeluk eens bij de Pizza Hut beland met de meiden, neem ik echt niet altijd een salade. Soms wil ik gewoon iets warms en dan neem ik dus een stuk pizza. Meestal wel een kleinere hoeveelheid dan ik voorheen deed.
Daar zit hem volgens mij het verschil in. Al die kleine veranderingen - elke dag bewegen, nadenken voor je iets eet, bewuste keuzes in restaurants, met je verstand boodschappen doen, iets minder opscheppen, kiezen tussen een voor- of een nagerecht, niet te veel alcohol drinken... al die dingen samen maken volgens mij dat ik nu een gezond gewicht heb en houd.
Ga in therapie!
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:02
Vandaag te laat opgestaan omdat de wekker niet was afgegaan, en dus nogal gestrest. De kinderen hebben toch nog een gezond broodje gegeten en ik heb snelsnel een verrassinkje voor in hun brooddoosje klaargemaakt: een stuk fruit en salami-en-augurkprikkertjes met een vlaggetje Ik heb bij de supermarkt allerlei leuke prikkertjes en parapluutjes gescoord, waar ik hun brooddoosjes kan gaan opleuken. Die meiden gaan waanzinnig populair worden op het schoolplein
Voor mezelf ook nog snel wat gezonde dingen ingepakt, maar pas om half 11 mijn ontbijt (een broodje) gegeten, toen ik bijna van de graat ging. Da's weer een leerpuntje
Voor mezelf ook nog snel wat gezonde dingen ingepakt, maar pas om half 11 mijn ontbijt (een broodje) gegeten, toen ik bijna van de graat ging. Da's weer een leerpuntje
Ga in therapie!
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:34
Is niet juist het probleem dat je gezelligheid met eten en eten met gezelligheid associeert? Ik doe het ook hoor, daar niet van. Maar ik kan koken ook heel goed met weggeven associëren. (ik kan hele middagen in de keuken cupcakes bakken en ze allemaal weggeven, zonder te denken: he, gezellig, zet ik vanmiddag een schaal op tafel als die en die komen) En eten met noodzakelijkheid (als ik nu niet eet, krijg ik straks honger).
Is het niet een idee om eens als vrienden komen een kop koffie en een muziekje te presenteren in plaats van een schaal koekjes? Dat vraag ik me sowieso wel eens af. Is het echt nodig om altijd die hoeveelheden eten neer te zetten als er mensen komen, of als ik bij mensen ben?
Met het lezen van boeken over eten ben ik me wel meer gaan verdiepen in mijn gedachtegang. Zeker met dit topic ernaast. Want hoe komt het dat ik minder eet dan ik in mijn hoofd heb als er mensen bij zijn (schaamte / valse bescheidenheid?) en dat mijn vriend die invloed niet meer op me lijkt te hebben? En hoe komt het dat ik een schaal op tafel wel kan weerstaan als mijn vriend ernaast zit, maar als ik alleen thuis ben ik hem (die schaal dus ) niet kan versmaden als ik boven zit te werken en het ding helemaal beneden staat? Hoe komt dat? Hoe komt het dat ik van de week een ovenschotel met witlof had en dat ik er halverwege pas achter kwam dat ik het zat weg te schrokken?
Waarom komen er, als er vragen worden beantwoord, altijd steeds meer bij?
Is het niet een idee om eens als vrienden komen een kop koffie en een muziekje te presenteren in plaats van een schaal koekjes? Dat vraag ik me sowieso wel eens af. Is het echt nodig om altijd die hoeveelheden eten neer te zetten als er mensen komen, of als ik bij mensen ben?
Met het lezen van boeken over eten ben ik me wel meer gaan verdiepen in mijn gedachtegang. Zeker met dit topic ernaast. Want hoe komt het dat ik minder eet dan ik in mijn hoofd heb als er mensen bij zijn (schaamte / valse bescheidenheid?) en dat mijn vriend die invloed niet meer op me lijkt te hebben? En hoe komt het dat ik een schaal op tafel wel kan weerstaan als mijn vriend ernaast zit, maar als ik alleen thuis ben ik hem (die schaal dus ) niet kan versmaden als ik boven zit te werken en het ding helemaal beneden staat? Hoe komt dat? Hoe komt het dat ik van de week een ovenschotel met witlof had en dat ik er halverwege pas achter kwam dat ik het zat weg te schrokken?
Waarom komen er, als er vragen worden beantwoord, altijd steeds meer bij?
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:57
Ik ben het helemaal met Duub eens (goh alweer ja) over het bourgondisch eten. Bourgondisch eten heeft niks te maken met chips, chocola, kilozakken pepernoten, hectoliters wijn en noem maar op, maar juist alles met écht lekker eten en drinken. En daar ben ik denk ik het tegenovergestelde van ElNien: chips enzo is allemaal heerlijk maar écht lekker eten is het niet. Het is wel uiterst geschikt om hersenloos ouwehoerend/tvzappend in je mond te stoppen maar niet om lekker over je tong te laten rollen, te proeven, te ruiken en naar te kijken, en dat laatste is voor mij juist de definitie van lekker Bourgondisch eten.
Dus als ik bourgondisch wil doen bak ik zelf een appeltaart of maak ik uitgebreid versierde cupcakes, lekker met vanille. Of gril ik aubergines en courgettes die ik vul met feta en kruiden, of dadels, of noten...allemaal heel geschikt voer voor een avondje Bourgondisch Bankhangen met vriendinnen. Kreeg laatst in een café een hapje: gebakken champignon gevuld met een notenmengsel. Mèn ik heb nog nooit zo iets lekkers gehad als snackhapje, en toch hartstikke gezond.
Maar ja, ik ben dan ook dol op groenten, dat helpt natuurlijk ook nogal.
Goed, einde van deze rant over bourgondisch eten, ik ga maar eens lunchen .
Dus als ik bourgondisch wil doen bak ik zelf een appeltaart of maak ik uitgebreid versierde cupcakes, lekker met vanille. Of gril ik aubergines en courgettes die ik vul met feta en kruiden, of dadels, of noten...allemaal heel geschikt voer voor een avondje Bourgondisch Bankhangen met vriendinnen. Kreeg laatst in een café een hapje: gebakken champignon gevuld met een notenmengsel. Mèn ik heb nog nooit zo iets lekkers gehad als snackhapje, en toch hartstikke gezond.
Maar ja, ik ben dan ook dol op groenten, dat helpt natuurlijk ook nogal.
Goed, einde van deze rant over bourgondisch eten, ik ga maar eens lunchen .
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:05
Bourgondisch is voor mij wel calorierijk, mij maak je echt niet blij met de komkommerschijfjes die op tafel staan naast de overheerlijke franse kazen en de tonijnsalade. Zal dan wel eerder de stokbroodjes met franse kazen eten dan chips, maar calorietechnisch is het natuurlijk om 't even.
Bij uit eten kies ik echt niet voor caloriearme gerechten, dat vind ik zooooo zonde van 't geld, als ik uit ga dan kies ik de dingen waar ik écht trek in heb. Nu kies ik wel meestal seafood ipv vlees (omdat ik dat lekkerder vind), dus dat is wel caloriearmer, maar ik bedien me ook goed van de frietjes/gebakken aardappeltjes die erbij worden geserveerd en uiteraard de sausjes. Groente bij uit eten zie ik meer als de decoratie op het bord, niet als 'n wezenlijk onderdeel van de maaltijd.
Ik heb gewoon 'n lijntechnisch heel slechte smaak, jammergenoeg.
Overigens, als ik op bezoek ga, sla ik meestal het zoete gebak over. Tenzij 'n zelfgebakken roomboter appeltaart ofzo. Maar aan gekochte taart verspil ik mijn caloriesaldo liever niet. Ik ga bewust voor de hartige snacks, dus met name de franse kazen.
Bij uit eten kies ik echt niet voor caloriearme gerechten, dat vind ik zooooo zonde van 't geld, als ik uit ga dan kies ik de dingen waar ik écht trek in heb. Nu kies ik wel meestal seafood ipv vlees (omdat ik dat lekkerder vind), dus dat is wel caloriearmer, maar ik bedien me ook goed van de frietjes/gebakken aardappeltjes die erbij worden geserveerd en uiteraard de sausjes. Groente bij uit eten zie ik meer als de decoratie op het bord, niet als 'n wezenlijk onderdeel van de maaltijd.
Ik heb gewoon 'n lijntechnisch heel slechte smaak, jammergenoeg.
Overigens, als ik op bezoek ga, sla ik meestal het zoete gebak over. Tenzij 'n zelfgebakken roomboter appeltaart ofzo. Maar aan gekochte taart verspil ik mijn caloriesaldo liever niet. Ik ga bewust voor de hartige snacks, dus met name de franse kazen.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:07
quote:Kreeg laatst in een café een hapje: gebakken champignon gevuld met een notenmengsel. Mèn ik heb nog nooit zo iets lekkers gehad als snackhapje, en toch hartstikke gezond.Maar als het totaal aan kcal van dat ding evenveel bedraagt als 'n x-aantal chips, dan maakt 't voor het eindresultaat niet uit. Je valt af als je minder calorieen tot je neemt dan dat je verbruikt.
vrijdag 15 oktober 2010 om 12:27
Maar als je kiest voor de champignon met noten, krijg je naast de calorieën wel nog goeie dingen binnen. En dát maakt het verschil voor je lichaam. Of jij nou 4 zakken chips of een stapel boterhammen met kaas wegwerkt, dat maakt calorischgewijs misschien niks uit, maar wel qua bouwstoffen, toch?
Elninjoo, heb je de "kindergerechten" van de allerhande bijvoorbeeld wel eens gemaakt? Daar maken ze dingen met groente die zijn "weggewerkt". Dus saus met hele kleine stukjes groente, of zelfs geblenderd over de rijst. Zo krijg je wel alles binnen en het vult ook, maar je hebt niet het idee dat je groente eet.
Elninjoo, heb je de "kindergerechten" van de allerhande bijvoorbeeld wel eens gemaakt? Daar maken ze dingen met groente die zijn "weggewerkt". Dus saus met hele kleine stukjes groente, of zelfs geblenderd over de rijst. Zo krijg je wel alles binnen en het vult ook, maar je hebt niet het idee dat je groente eet.
