Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
zondag 19 september 2010 om 13:22
Ik heb niet zo heel veel tijd meer voor ik weg moet, dus heb niet heel erg veel tijd om te reageren, maar Lé ik heb je gelezen hoor. En wat moet dat inderdaad een rare dag geweest zijn. Zo tussen de herinneringen en de boze woorden sowieso een heel emotioneel weekend. Hopelijk kun je je vandaag een beetje opladen voor komende week.
En als dan de regelmaat weer terug komt, kun je lekker aan de gang met het eten. Je armen worden vanzelf weer dunne staakjes hoor!
Liefs allemaal, vanavond zal ik beter lezen en reageren!
En als dan de regelmaat weer terug komt, kun je lekker aan de gang met het eten. Je armen worden vanzelf weer dunne staakjes hoor!
Liefs allemaal, vanavond zal ik beter lezen en reageren!
zondag 19 september 2010 om 15:16
Wat zijn we hier allemaal lief aan het schrijven. Schrijven Met Verstand. Ook als het niet over eten gaat.
Leo: wat een draak van een vrouw. Ik ben het met je eens. Sommige mensen zijn gewoon slecht. Gelukkig heb ik zelf dat soort mensen nog niet van nabij meegemaakt, maar ik heb het wel eens eerder om me heen gehoord. En heel af en toe zijn mensen gewoon naar en vals en gemeen en heel vervelend. Gelukkig maar een kleine minderheid. Als ik hier op het forum lees, wat een lieve en leuke mensen allemaal. Dit forum geeft me soms echt een boost over mijn medemens (en dat was even nodig na een paar juist heel vervelende rellen).
Maar nu even streng Leo: ga jij wel even heel goed op jezelf letten met die longontsteking? Dat is nml niet ongevaarlijk. Het is geen veredelde griep ofzo. Zeker nu je ook morgen aan een nieuwe baan begint. Kijk, als het gaat, dan gaat het. Maar als je de komende tijd opeens niet lekker wordt of hoge koorts krijgt, wil je dan a.u.b. direct maatregelen nemen en niet verder kwakkelen. Er gaan nml nog steeds elk jaar gewoon jonge gezonde mensen dood aan een longontsteking! Dus pas op, hoor! Met dat stoere gedoe!
Verder dikke zoenen voor Muis, Fran, Hanke en de rest!
Leo: wat een draak van een vrouw. Ik ben het met je eens. Sommige mensen zijn gewoon slecht. Gelukkig heb ik zelf dat soort mensen nog niet van nabij meegemaakt, maar ik heb het wel eens eerder om me heen gehoord. En heel af en toe zijn mensen gewoon naar en vals en gemeen en heel vervelend. Gelukkig maar een kleine minderheid. Als ik hier op het forum lees, wat een lieve en leuke mensen allemaal. Dit forum geeft me soms echt een boost over mijn medemens (en dat was even nodig na een paar juist heel vervelende rellen).
Maar nu even streng Leo: ga jij wel even heel goed op jezelf letten met die longontsteking? Dat is nml niet ongevaarlijk. Het is geen veredelde griep ofzo. Zeker nu je ook morgen aan een nieuwe baan begint. Kijk, als het gaat, dan gaat het. Maar als je de komende tijd opeens niet lekker wordt of hoge koorts krijgt, wil je dan a.u.b. direct maatregelen nemen en niet verder kwakkelen. Er gaan nml nog steeds elk jaar gewoon jonge gezonde mensen dood aan een longontsteking! Dus pas op, hoor! Met dat stoere gedoe!
Verder dikke zoenen voor Muis, Fran, Hanke en de rest!
zondag 19 september 2010 om 15:27
En Dubioo moet ik bedanken met haar goede opmerking dat het echt niet om drie bitterballen gaat. Daar heb ik over nagedacht en daar voel ik me heel goed mee.
Als ik me nu druk maak om 3 bitterballen teveel, dan ga ik uit van lijnen en een dieet enzo. Van wilskracht en discipline en de Sonja-manier-van-dat-kan-niet-meer. Van jezelf dingen ontzeggen en dat moeten volhouden zodat het 'knap' is en 'een hele prestatie' als je erin slaagt.
Maar dat gaat natuurlijk nooit je hele leven lang goed. Het jezelf dingen ontzeggen en eten of niet-eten als een 'prestatie' zien. Aankomen is dan falen en afvallen is dan succes hebben. Het gaat dan om goede en slechte periodes in plaats van een constante factor.
Het lukt me de afgelopen dagen om EMJV en mijn huidige eetpatroon als iets blijvends te zien en niet als een tijdelijke maatregel om de schade van het eetfeest van de afgelopen maanden weer enigszins terug te draaien.
Ik las ooit de opmerking in het kader van lijnen en de moeilijke feestdagen: 'je wordt niet dik tussen kerst en oud&nieuw. Je wordt dik tussen oud&nieuw en kerst!' En zo is het ook met het fit worden en een gezond gewicht krijgen en behouden. Dat lukt niet met af en toe een periode lijnen en jezelf dingen ontzeggen. Dat lukt alleen door structureel een goed eetpatroon te hebben.
Ik ben nogal van de wijn en zeker in het weekend heb ik uiteraard een excuus om een fles wijn open te maken. Ook als ik alleen ben, want ik woon alleen en zou ik dan omdat ik single ben geen wijntje mogen drinken in het weekend?
Ik heb het niet in huis gehaald en gisteren een heerlijke zaterdag-film-avond gehad zonder wijn en dat vond ik heerlijk en verstandig en het gaf me een goed gevoel.
Net als het volkorenboterhammetje met light-pate dat ik laat op de avond nog nam omdat ik trek had en dat zo goed smaakte.
Ik genoot er echt van en zag het niet als een treurig alternatief.
Als ik me nu druk maak om 3 bitterballen teveel, dan ga ik uit van lijnen en een dieet enzo. Van wilskracht en discipline en de Sonja-manier-van-dat-kan-niet-meer. Van jezelf dingen ontzeggen en dat moeten volhouden zodat het 'knap' is en 'een hele prestatie' als je erin slaagt.
Maar dat gaat natuurlijk nooit je hele leven lang goed. Het jezelf dingen ontzeggen en eten of niet-eten als een 'prestatie' zien. Aankomen is dan falen en afvallen is dan succes hebben. Het gaat dan om goede en slechte periodes in plaats van een constante factor.
Het lukt me de afgelopen dagen om EMJV en mijn huidige eetpatroon als iets blijvends te zien en niet als een tijdelijke maatregel om de schade van het eetfeest van de afgelopen maanden weer enigszins terug te draaien.
Ik las ooit de opmerking in het kader van lijnen en de moeilijke feestdagen: 'je wordt niet dik tussen kerst en oud&nieuw. Je wordt dik tussen oud&nieuw en kerst!' En zo is het ook met het fit worden en een gezond gewicht krijgen en behouden. Dat lukt niet met af en toe een periode lijnen en jezelf dingen ontzeggen. Dat lukt alleen door structureel een goed eetpatroon te hebben.
Ik ben nogal van de wijn en zeker in het weekend heb ik uiteraard een excuus om een fles wijn open te maken. Ook als ik alleen ben, want ik woon alleen en zou ik dan omdat ik single ben geen wijntje mogen drinken in het weekend?
Ik heb het niet in huis gehaald en gisteren een heerlijke zaterdag-film-avond gehad zonder wijn en dat vond ik heerlijk en verstandig en het gaf me een goed gevoel.
Net als het volkorenboterhammetje met light-pate dat ik laat op de avond nog nam omdat ik trek had en dat zo goed smaakte.
Ik genoot er echt van en zag het niet als een treurig alternatief.
zondag 19 september 2010 om 15:34
Inderdaad, denk niet te licht over die longontsteking!
Doet mij denken aan Muizelientje. Die had er eentje gehad toen ze een jaartje of 4-5 was. Twee weken thuis en daarna weer naar school. Haal ik haar - ze zal net weer iets van 2-3 dagen op school zijn, op. Muizelientje is er eentje die NEMJV (niet-eten..) doet en ik vroeg of ze haar boterhammetje op had. Nee. Ik weer: hoezo niet. Mocht niet van de juf want ze had niet goed opgeruimd. Ik was nog net het hek uit, en draaide me om, met kind en al naar de juf. Die gaf een grote mond, haar beleid, blablabla. Ik ben eerst rustig gebleven, aangegeven dat het niet om het opruimen of het beleid gaat, dat ze daarin gelijk heeft, maar dat straffen met eten geen zin heeft, omdat (a) kind in de groei is en (b) dit kind ongeveer 20% van haar lichaamsgewicht was kwijtgeraakt door die longontsteking en het al zo'n krielkip was. Ze bleef echter doorgaan en ik heb toen gezegd: prima, we gaan dit bij de directeur uitpraten en desnoods de schoolinspectie.
Een longontsteking is geen kattepis, wat Hiltje () al zegt. Zeker bij mensen met een zwak gestel is het juist datgene waar ze uiteindelijk aan overlijden.
Doet mij denken aan Muizelientje. Die had er eentje gehad toen ze een jaartje of 4-5 was. Twee weken thuis en daarna weer naar school. Haal ik haar - ze zal net weer iets van 2-3 dagen op school zijn, op. Muizelientje is er eentje die NEMJV (niet-eten..) doet en ik vroeg of ze haar boterhammetje op had. Nee. Ik weer: hoezo niet. Mocht niet van de juf want ze had niet goed opgeruimd. Ik was nog net het hek uit, en draaide me om, met kind en al naar de juf. Die gaf een grote mond, haar beleid, blablabla. Ik ben eerst rustig gebleven, aangegeven dat het niet om het opruimen of het beleid gaat, dat ze daarin gelijk heeft, maar dat straffen met eten geen zin heeft, omdat (a) kind in de groei is en (b) dit kind ongeveer 20% van haar lichaamsgewicht was kwijtgeraakt door die longontsteking en het al zo'n krielkip was. Ze bleef echter doorgaan en ik heb toen gezegd: prima, we gaan dit bij de directeur uitpraten en desnoods de schoolinspectie.
Een longontsteking is geen kattepis, wat Hiltje () al zegt. Zeker bij mensen met een zwak gestel is het juist datgene waar ze uiteindelijk aan overlijden.
zondag 19 september 2010 om 15:58
Ik heb zooooo'n vreselijke trek gehad de afgelopen dagen! Toch geprobeerd om te eten met mijn verstand. Ook met mijn verstand geprobeerd te snacken, ik moest soms echt iets eten. Maar toen ik ging invoeren wat ik allemaal gegeten had schrok ik: vrijdag 2300 calorieën gegeten, en nog had ik de hele dag honger. Gisteren ging het iets beter, maar zat ik toch nog bijna aan de 2100 calorieën. En vandaag ben ik dan eindelijk ongesteld geworden. De vorige keer was zes weken geleden, niet zo gek dus dat ik me al weken lang opgeblazen voel, en de afgelopen dagen zo'n ontzettende trek in allerlei snaai had. Maar... ik was gelukkig weer iets afgevallen! In totaal nu 13,4 kilo.
Nog een weekje geduld, dan starten de pilateslessen eindelijk. Dan beweeg ik alweer twee keer per week (naast de aquarobiclessen, die ik zowaar steeds leuker begin te vinden). Ik word zowaar ook nog gemotiveerd om te sporten bewegen, dat ken ik niet van mezelf!
Ik zou nu kunnen balen over die 2300 calorieën, maar dat heeft geen zin. Ik heb mezelf voorgenomen om blij te zijn dat ik toch heb nagedacht bij alles wat ik in mijn mond stopte. Ik denk dat het in het verleden niet bij 2500 of 3000 of zelfs 5000 calorieën was gebleven. Dat verschil tussen wat ik vroeger vrat en wat ik tegenwoordig eet heb ik toch maar mooi gewonnen!
Nog een weekje geduld, dan starten de pilateslessen eindelijk. Dan beweeg ik alweer twee keer per week (naast de aquarobiclessen, die ik zowaar steeds leuker begin te vinden). Ik word zowaar ook nog gemotiveerd om te sporten bewegen, dat ken ik niet van mezelf!
Ik zou nu kunnen balen over die 2300 calorieën, maar dat heeft geen zin. Ik heb mezelf voorgenomen om blij te zijn dat ik toch heb nagedacht bij alles wat ik in mijn mond stopte. Ik denk dat het in het verleden niet bij 2500 of 3000 of zelfs 5000 calorieën was gebleven. Dat verschil tussen wat ik vroeger vrat en wat ik tegenwoordig eet heb ik toch maar mooi gewonnen!
zondag 19 september 2010 om 16:22
Capi: dat is toch prachtig!
En weet je, hoe zwaarder je bent, hoe meer calo's je elke dag verbrand. De ruststofwisseling van zware mensen ligt veel hoger dan bij lichtere mensen.
Het gemiddelde aantal calo's van 2000-2200 per dag zal voor jou (en ook voor mij) dus waarschijnlijk best hoger liggen dan die 2300 calo's die je hebt gegeten.
Ik denk dus niet dat je bent aangekomen van die snaaidagen, misschien zelfs wel afgevallen maar in ieder geval gelijk gebleven.
Ik stel mezelf hier ook mee gerust op de dagen dat ik richting of over de 2000 ga. Dat is nog altijd veel en veel minder dan ik vroeger op slechte dagen tot me nam.
Eigenlijk probeer ik aan gezonde basis zo tussen de 1300 en 1700 te zitten en als er dan een borrelgarnituur of hongerklapdag tussen zit dan hoop ik zo rond de 2000-2200 te zitten.
Mijn streven is om dat soort dagen niet continue (maar wel regelmatig) te laten voorkomen.
Ik hoop dat dat voldoende is om langzaam maar gestaag gewicht te verliezen.
En weet je, hoe zwaarder je bent, hoe meer calo's je elke dag verbrand. De ruststofwisseling van zware mensen ligt veel hoger dan bij lichtere mensen.
Het gemiddelde aantal calo's van 2000-2200 per dag zal voor jou (en ook voor mij) dus waarschijnlijk best hoger liggen dan die 2300 calo's die je hebt gegeten.
Ik denk dus niet dat je bent aangekomen van die snaaidagen, misschien zelfs wel afgevallen maar in ieder geval gelijk gebleven.
Ik stel mezelf hier ook mee gerust op de dagen dat ik richting of over de 2000 ga. Dat is nog altijd veel en veel minder dan ik vroeger op slechte dagen tot me nam.
Eigenlijk probeer ik aan gezonde basis zo tussen de 1300 en 1700 te zitten en als er dan een borrelgarnituur of hongerklapdag tussen zit dan hoop ik zo rond de 2000-2200 te zitten.
Mijn streven is om dat soort dagen niet continue (maar wel regelmatig) te laten voorkomen.
Ik hoop dat dat voldoende is om langzaam maar gestaag gewicht te verliezen.
zondag 19 september 2010 om 17:58
Leo, wat een hartverwarmende lieverd is ze toch, die schoonzus van jou. Echt eentje om in te lijsten! Of in een doosje doen! Letterlijk! Of in een bootje de rivier af te sturen. Zo ééntje. Een schoonzus uit duizenden!
Lieve meid, ik ben blij voor je dat je het er allemaal lekker uitgegooid hebt tegen haar, opgeruimd staat netjes. Woede moet eruit, hoppekee weg d'r mee. Nu moet je even om jezelf denken, je baan die morgen begint en je lijf dat ook een beetje (boel) liefde nodig heeft.
Wat ga je morgen eten? Neem je een lekker lunchpakketje mee? Kan Wé misschien iets lekkers voor je klaarmaken? En als tussendoortjes, of zijn die nog steeds heilig afgeschaft? Lekkere snoepgroentetjes of fruit, een zakje nootjes. Zorg ervoor dat je geen appelflauwte krijgt. Je begint nu met een nieuwe routine, bouw goed, veel en verstandig eten er nu maar meteen bij in. Denk er vanavond even over na hoe je dat wilt gaan doen. Drie keer per dag op gezette tijden eten met (optioneel) gezonde tussendoortjes, dat is het doel. Toch?
Lieve meid, ik ben blij voor je dat je het er allemaal lekker uitgegooid hebt tegen haar, opgeruimd staat netjes. Woede moet eruit, hoppekee weg d'r mee. Nu moet je even om jezelf denken, je baan die morgen begint en je lijf dat ook een beetje (boel) liefde nodig heeft.
Wat ga je morgen eten? Neem je een lekker lunchpakketje mee? Kan Wé misschien iets lekkers voor je klaarmaken? En als tussendoortjes, of zijn die nog steeds heilig afgeschaft? Lekkere snoepgroentetjes of fruit, een zakje nootjes. Zorg ervoor dat je geen appelflauwte krijgt. Je begint nu met een nieuwe routine, bouw goed, veel en verstandig eten er nu maar meteen bij in. Denk er vanavond even over na hoe je dat wilt gaan doen. Drie keer per dag op gezette tijden eten met (optioneel) gezonde tussendoortjes, dat is het doel. Toch?
Ga in therapie!
zondag 19 september 2010 om 18:01
Mén, ik heb me daar een productieve kinderloze zondag gehad! Ik had om 11 uur al een hele serie huishoudelijke taken gedaan en ben toen met een vriendin een flink rondje gaan fietsen. Daarna een bordje pangasiusfilet met rijst van gisteren op (terwijl ik nog 2 bordjes had! die had ik normaal echt allebei opgegeten, maar ik heb de tweede portie nu ingevroren voor een andere keer). Allerlei toedoedingen afgewerkt vanmiddag, deels van de zon genietend op het terras. Ik krijg in deze nazomer zo'n "grijp die laatste zonnestralen"-gevoel.
Vanavond sushi en sla, lekker makkelijk (want klaar ).
Vanavond sushi en sla, lekker makkelijk (want klaar ).
Ga in therapie!
zondag 19 september 2010 om 19:19
Ik heb vanavond patat gedaan. Kinderen zouden thuis eten, en ik ben niks waard, geen puf om te eten of wat te maken. Maar toen ik de snackbar belde, zou mijn besteling van 2 frietjes en 3 snackjes een uur duren! Dus ik heb alles in de auto gehesen e we hebben gemact.Ik vind het zonde van het geld, maar de kindjes zijn weer blij. Als wij twee keer per jaar maccen is het veel. Nu nog heel moe, denk dat ik er heel vroeg in duik!
zondag 19 september 2010 om 19:55
Heb me naar de sauna gesleept. Ging op zich best lekker daar maar na een uur of 2 was ik op. Gelukkig een entree voor 3 uur genomen, dus op tijd weer weg. Zodra ik weer echt heel moe ben, is mijn stemming ook een stuk minder. Dat valt me echt op. Dat hangerige, huilerige... ik moet ook ongesteld worden binnenkort. Hopen dat dat snel komt.
En toen... avondeten.. wat te doen als je zo gaar bent. Uiteindelijk naar de c1000 gefietst op de terugweg en daar tonijn uit de diepvries met ketjapsaus gehaald. Zak roerbakgroenten, zilvervliesrijst en een zakje oestersaus. Heerlijk. Alles uit diepvries en zakjes maar het kan me geen moer schelen. Dit maakt dat ik vandaag gezond kon eten.
Verder 1 toetje gehaald, bij een echte Italiaan, tiramisu.
En toen... avondeten.. wat te doen als je zo gaar bent. Uiteindelijk naar de c1000 gefietst op de terugweg en daar tonijn uit de diepvries met ketjapsaus gehaald. Zak roerbakgroenten, zilvervliesrijst en een zakje oestersaus. Heerlijk. Alles uit diepvries en zakjes maar het kan me geen moer schelen. Dit maakt dat ik vandaag gezond kon eten.
Verder 1 toetje gehaald, bij een echte Italiaan, tiramisu.
zondag 19 september 2010 om 21:03
Hoi meiden, ik kom even totaal onbijgelezen binnen, na een week mezelf en jullie te hebben ontlopen. Gaat niet goed hier... Mentaal zit ik er eetwise helemaal doorheen. Zelfvertrouwen 0,0 na een totaal mislukt kappersbezoek. Voel me een opgeblazen geplukte kip. Megaruzie met mijn man over mijn depressieve gedoe. Op het werk speel ik de grote ZimaShow, maar thuis heb ik bijna geen energie meer. Alle energie zit op dit moment in willen afvallen, maar net zoals mijn verstand laat mijn lijf het gewicht ook niet los. Ik moet deze week nog een klant binnen halen, dus ik ga morgen vertrouwen kopen in de stad en een vrouwelijke killerdress kopen in de hoop dat dat compenseert met mijn ultrakorte rattekopje. Voelt alsof door het haarknipdrama het masker van zelfvertrouwen dat ik naar buiten uitstraal om nijn onzekerheidcte verbergen ben kwijt geraakt. Ik moet nig 2 weken doorjakkeren en dan een maand op reis en hoop dat dat me weer rust en plezier terug kan brengen. Ik lees
morgen bij, maar EMVJ kost me op dit moment
te veel energie. Ben op dit moment bang. Het eten gaat ten koste van mijzelf, mijn man en ons..
Sorry voor de binnenvallende egopost, morgen kom ik op jullie Posts terug. Wilde gewoon even mijn hart luchten
morgen bij, maar EMVJ kost me op dit moment
te veel energie. Ben op dit moment bang. Het eten gaat ten koste van mijzelf, mijn man en ons..
Sorry voor de binnenvallende egopost, morgen kom ik op jullie Posts terug. Wilde gewoon even mijn hart luchten
zondag 19 september 2010 om 21:59
Lieve Zima,
Soms helpt alleen een grote knuffel Gun jezelf rust op eetgebied de komende 2 weken. Bij zo veel stress moet je niet nog een stressfactor creeëren. EMJV betekent in mijn ogen soms ook de boel de boel laten en weten dat je het wel weer oppakt. &
En wat betreft het haarknipdrama: wat ontzettend kut! Ik kan hier nu mijn eigen dramaervaringen opschrijven (o.a een Audrey Hepburn coupe toen ik op mijn zwaarst was), maar daar schiet je niets mee op: kijk eens in de spiegel en probeer eens 1 ding wat je er wel leuk aan vindt te zien en dat vast te houden.
Dames, ik probeer hier weer mee te lezen & schrijven. Het zal nog niet zo veel over mij gaan; dat is nog te veel een rommel in mijn hoofd.
Voor iedereen en die het kan gebruiken, als felicitaties of gewoon zo maar.
Soms helpt alleen een grote knuffel Gun jezelf rust op eetgebied de komende 2 weken. Bij zo veel stress moet je niet nog een stressfactor creeëren. EMJV betekent in mijn ogen soms ook de boel de boel laten en weten dat je het wel weer oppakt. &
En wat betreft het haarknipdrama: wat ontzettend kut! Ik kan hier nu mijn eigen dramaervaringen opschrijven (o.a een Audrey Hepburn coupe toen ik op mijn zwaarst was), maar daar schiet je niets mee op: kijk eens in de spiegel en probeer eens 1 ding wat je er wel leuk aan vindt te zien en dat vast te houden.
Dames, ik probeer hier weer mee te lezen & schrijven. Het zal nog niet zo veel over mij gaan; dat is nog te veel een rommel in mijn hoofd.
Voor iedereen en die het kan gebruiken, als felicitaties of gewoon zo maar.
zondag 19 september 2010 om 22:09
Hanke, heeft de C1000 dat? Tonijn met ketjapsaus? Ik weet nog wel dat de AH ooit Oosterse Tonijnsalade had voor op het brood. Dat was lekekr pittig. Hebben ze 'm eruit gehaald. Krijg je zo'n standaard antwoord dat er nog genoeg in het schap ligt, waarop ik altijd heel irritant terugmail dat het me geen biet interesseert wie of wat er in het schap ligt maar dat ik mijn Oosterse Tonijn wil! Enfin, nu flikker ik erdan meestal wat sambal en ketjap doorheen als ik het bakje openmaak.
Zima, wat klote van je haar. Valt er nog iets aan te redden, bij een andere kapper misschien?
Wat me opvalt is dat mensen hier ineens een goede start maakten en nu een terugval hebben. Ik heb hem ook. Maar laten we ons niet ontmoedigen daardoor. Zolang we nog ergens weten wat wel en niet gezond is, dan zijn we nog altijd op de goede weg. En een keertje ongezond eten moet kunnen. En soms kom je er een week niet aan toe. Ik heb ook van die chaootweken dat ik soms niet veel thuis ben, of onverwacht laat thuis ben en dan geen zin heb om te koken en een pizza uit de vriezer trek. Gezond? Nee, maar weet je, een hoofd met rust is ook fijn. In dat kwartiertje dat mijn pizza staat te stampen in mijn oven heb ik wat rommel opgeruimd, antwoordapparaat afgeluisterd, post doorgenomen en een paar mailtjes beantwoord.
Vandaag een opruimdag gehad. Van die "moet ik nog doen" dingen. Van die kleine kutdingetjes die blijven liggen. En ik heb het lijstje gemaakt en voila, dan valt het allemaal ineens mee, vooral als je kan wegstrepen
Zima, wat klote van je haar. Valt er nog iets aan te redden, bij een andere kapper misschien?
Wat me opvalt is dat mensen hier ineens een goede start maakten en nu een terugval hebben. Ik heb hem ook. Maar laten we ons niet ontmoedigen daardoor. Zolang we nog ergens weten wat wel en niet gezond is, dan zijn we nog altijd op de goede weg. En een keertje ongezond eten moet kunnen. En soms kom je er een week niet aan toe. Ik heb ook van die chaootweken dat ik soms niet veel thuis ben, of onverwacht laat thuis ben en dan geen zin heb om te koken en een pizza uit de vriezer trek. Gezond? Nee, maar weet je, een hoofd met rust is ook fijn. In dat kwartiertje dat mijn pizza staat te stampen in mijn oven heb ik wat rommel opgeruimd, antwoordapparaat afgeluisterd, post doorgenomen en een paar mailtjes beantwoord.
Vandaag een opruimdag gehad. Van die "moet ik nog doen" dingen. Van die kleine kutdingetjes die blijven liggen. En ik heb het lijstje gemaakt en voila, dan valt het allemaal ineens mee, vooral als je kan wegstrepen
zondag 19 september 2010 om 22:52
Ik had ook zo'n wegstreepdag, Muis, dat ruimt letterlijk en figuurlijk op! Ik ben blij dat ik de week weer met een opgeruimd hoofd en huis kan beginnen. Ik zorg er wel voor dat er ook fijne dingen op het lijstje staan (rondje fietsen, buiten in de zon zitten ). Ik heb me vandaag goed aan mijn prioriteiten gehouden. Als ik die aangeef in mijn lijstje, doe ik de belangrijkste/dringendste dingen in plaats van de snel-weggewerkte-en-dus-lekker-afgevinkte dingen.
Zima, eerst even een hoor. Wat is er toch met je? Voel je je echt depressief? Wat rot dat je daar ruzie over hebt gehad met je man
Juist op zulke momenten kun je wel een arm om je heen gebruiken. Lukt het je wel zaken enigszins te relativeren en positief te blijven denken? Ik kan me voorstellen dat het voor je man ook moeilijk is als je alles somber inziet.
Net als je verstand wil je lijf het gewicht niet loslaten, schrijf je. Wat ontzettend raak geschreven en daar heb je waarschijnlijk meteen de kern van het probleem te pakken. Ergens ontbreekt blijkbaar toch het besef of de wil om het gewicht los te laten. Iets houdt je vast aan het willen eten, eten, eten. Met je gevoel ja zeggen tegen dingen waar je verstand nee tegen zegt. Die constante strijd tussen gevoel en verstand is inderdaad slopend.
Zaak dus om die twee op één lijn te krijgen. Misschien kun je de oefening doen die mijn psych mij heeft gegeven, een maandlang bij alles wat je eet opschrijven hoe je je voelt vóórdat je het eet. Ik veranderde toen nog niets in mijn eetpatroon. Het ging er puur om dat ik me bewust werd van wat ik voelde. Misschien helpt je dat inzicht te krijgen in welk deel van je beslissingen verstandelijk is en welk gevoelsmatig. En ondertussen werkt het bewustwording in de hand, omdat je steeds van tevore opschrijft wat je gaat eten.
Misschien heb je er helemaal geen behoefte aan zo bezig te zijn met eten, maar zoals het nu gaat is het ook niks. Ergens of op de één of andere manier moet je toch je gevoel toelaten.
Het eten gaat ten koste van mijzelf, mijn man en ons..
Lieverd, eten gaat niet ten koste van je huwelijk. Jouw relatie met eten, het gevoel dat jij eraan verbindt, de rol die jíj eten geeft in je leven en alle frustratie die daaruit voortkomt, dat is wat problemen geeft. Eten zelf doet niks fout.
Voor wat het waard is: ik ken je niet maar ik stel me je voor als een prachtige voluptueuze vrouw, die zich vrouwelijk kleedt en beweegt en mooi opmaakt. Iemand die veel en graag lacht. Ook al snap ik heel goed dat je ervan baalt, volgens mij kun je een rattenkoppie best hebben.
Voel je alsjeblieft niet verplicht terug te gaan lezen, schrijf maar gewoon wat je kwijt wilt. Het topic is geen to-do-dingetje.
Zima, eerst even een hoor. Wat is er toch met je? Voel je je echt depressief? Wat rot dat je daar ruzie over hebt gehad met je man
Juist op zulke momenten kun je wel een arm om je heen gebruiken. Lukt het je wel zaken enigszins te relativeren en positief te blijven denken? Ik kan me voorstellen dat het voor je man ook moeilijk is als je alles somber inziet. Net als je verstand wil je lijf het gewicht niet loslaten, schrijf je. Wat ontzettend raak geschreven en daar heb je waarschijnlijk meteen de kern van het probleem te pakken. Ergens ontbreekt blijkbaar toch het besef of de wil om het gewicht los te laten. Iets houdt je vast aan het willen eten, eten, eten. Met je gevoel ja zeggen tegen dingen waar je verstand nee tegen zegt. Die constante strijd tussen gevoel en verstand is inderdaad slopend.
Zaak dus om die twee op één lijn te krijgen. Misschien kun je de oefening doen die mijn psych mij heeft gegeven, een maandlang bij alles wat je eet opschrijven hoe je je voelt vóórdat je het eet. Ik veranderde toen nog niets in mijn eetpatroon. Het ging er puur om dat ik me bewust werd van wat ik voelde. Misschien helpt je dat inzicht te krijgen in welk deel van je beslissingen verstandelijk is en welk gevoelsmatig. En ondertussen werkt het bewustwording in de hand, omdat je steeds van tevore opschrijft wat je gaat eten.
Misschien heb je er helemaal geen behoefte aan zo bezig te zijn met eten, maar zoals het nu gaat is het ook niks. Ergens of op de één of andere manier moet je toch je gevoel toelaten.
Het eten gaat ten koste van mijzelf, mijn man en ons..
Lieverd, eten gaat niet ten koste van je huwelijk. Jouw relatie met eten, het gevoel dat jij eraan verbindt, de rol die jíj eten geeft in je leven en alle frustratie die daaruit voortkomt, dat is wat problemen geeft. Eten zelf doet niks fout.
Voor wat het waard is: ik ken je niet maar ik stel me je voor als een prachtige voluptueuze vrouw, die zich vrouwelijk kleedt en beweegt en mooi opmaakt. Iemand die veel en graag lacht. Ook al snap ik heel goed dat je ervan baalt, volgens mij kun je een rattenkoppie best hebben.
Voel je alsjeblieft niet verplicht terug te gaan lezen, schrijf maar gewoon wat je kwijt wilt. Het topic is geen to-do-dingetje.
Ga in therapie!
zondag 19 september 2010 om 23:01
Thanks voor je lieve post en wijze woorden Hermes. Ik ga proberen geen extra stress voor mezelf te creëren en af te bouwen naar/toe te leven naar mijn reis.
Fijn dat je weer af en toe meepost. Ik herken me vaak in jou.
Ik bel morgen even met mijn kapster. Kom al 15 jaar bij haar en ga van lang naar kort en weer terug. Zat een beetje op een tussen lengte voor de reis en neigde zelf naar langer, maar ze adviseerde het korter te knippen: makkelijk op rugzakreis. Maar het korte maakt pijnlijk duidelijk dat ik wat steviger ben. Door zoiets gooi ik alle (eet)stress er volledig uit en stort in. Ik probeer de komende 2 weken rust te pakken en te ontstressen. Ik kom hier wel EMJVen maar ik probeer daarbij naar de goede dingen te kijken en geen nieuwe eisen aan mezelf te stellen.
Fijn dat je weer af en toe meepost. Ik herken me vaak in jou.
Ik bel morgen even met mijn kapster. Kom al 15 jaar bij haar en ga van lang naar kort en weer terug. Zat een beetje op een tussen lengte voor de reis en neigde zelf naar langer, maar ze adviseerde het korter te knippen: makkelijk op rugzakreis. Maar het korte maakt pijnlijk duidelijk dat ik wat steviger ben. Door zoiets gooi ik alle (eet)stress er volledig uit en stort in. Ik probeer de komende 2 weken rust te pakken en te ontstressen. Ik kom hier wel EMJVen maar ik probeer daarbij naar de goede dingen te kijken en geen nieuwe eisen aan mezelf te stellen.
zondag 19 september 2010 om 23:09
Leo, ik wens je ook veel succes morgen! Ik las op Robo's topic dat je je toch wel wat zorgen maakt of het allemaal wel goed zal gaan. Dat vind ik geruststellend. Als je er fluitend heen zou gaan, zou ik zeggen dat je je wel fatsoenlijk zenuwachtig moet maken voor een nieuwe baan
Zima, even geen nieuwe eisen aan jezelf stellen lijkt me een goed idee. Richt je op de positieve dingen die je doet, volgens mij zijn die er heel veel! Je zou er elke avond drie kunnen opschrijven, al zijn het maar heel kleine. Een zegentelboekje, zogezegd
Mijn ogen vallen dicht na deze lange en productieve dag. Dat is vroeg voor mijn doen Dus ik ga
Zima, even geen nieuwe eisen aan jezelf stellen lijkt me een goed idee. Richt je op de positieve dingen die je doet, volgens mij zijn die er heel veel! Je zou er elke avond drie kunnen opschrijven, al zijn het maar heel kleine. Een zegentelboekje, zogezegd
Mijn ogen vallen dicht na deze lange en productieve dag. Dat is vroeg voor mijn doen Dus ik ga
Ga in therapie!
zondag 19 september 2010 om 23:09
Hmm, een goede start en dan een terugval geldt voor veel dingen. Is ook een bekende bij hobby's, veel mensen vallen na 2 maanden weer af bij een club na met veel enthousiasme te zijn begonnen. Bij hobby's maakt dat niet zoveel uit maar bij je eetpatroon omgooien is het natuurlijk een ander verhaal. Zou het misschien ook te maken kunnen hebben met het gevoel te hebben te moeten lijnen? Toch niet alles te mogen eten? Dat dit voor meerdere mensen die meeschrijven een zoveelste poging is tot afvallen?
@Zima: is er nog wat te redden aan je kapsel? En denk je dat dat echt je zelfvertrouwen weer zou verbeteren of is er meer aan de hand wat er alleen uit komt door het mislukte kapsel?
@Zima: is er nog wat te redden aan je kapsel? En denk je dat dat echt je zelfvertrouwen weer zou verbeteren of is er meer aan de hand wat er alleen uit komt door het mislukte kapsel?
zondag 19 september 2010 om 23:19
Leo, alle begin is moeilijk. ik heb jarenlang als uitzendkracht gewerkt en hoewel ik overal heel snel nu makkelijk inrol blijft het altijd nieuw. Zelfs simpele zaken als een pen ergens halen, waar is het toilet en hoe is het met de koffie, ieder voor zich of voor ons allen, dat is altijd weer even aftasten. Laat het maar ook gewoon over je heen komen en accepteer dat je donderdag 'dood' in je bed ligt.
zondag 19 september 2010 om 23:26
Duub, wat schrijf je weer een lieve post. Ik heb hem al 4 keer gelezen. Een goed antwoord erop geven in woorden lukt me nu niet, maar gevoelsmatig doet je post me veel. Ik zal hem zeker nog een paar keer lezen.
De ruzie met mijn man ging eigenlijk ook over hetzelfde: de rol die ik mijn gewicht en uiterlijk geef en zijn onmacht om me echt onbezorgd gelukkig te zien zonder dat stemmetje in mijn achterhoofd dat altijd vindt dat het beter moet.
Ik heb het gestructureerd eten wel in de hand, schiet eigenlijk niet uit de bocht, maar er is altijd iets dat knaagt. Ik heb volgende week mijn eerste sessie met therapeut. Ter voorbereiding is een dagboekje wel een goed plan. Het enige dat ik deze week graag wil proberen is wat losser omgaan met mijn eetschema tot het avondeten: wat meet variëren, maar ook beter luisteren naar mijn lijf: dus ook niet eten als ik er geen zin in heb.
De ruzie met mijn man ging eigenlijk ook over hetzelfde: de rol die ik mijn gewicht en uiterlijk geef en zijn onmacht om me echt onbezorgd gelukkig te zien zonder dat stemmetje in mijn achterhoofd dat altijd vindt dat het beter moet.
Ik heb het gestructureerd eten wel in de hand, schiet eigenlijk niet uit de bocht, maar er is altijd iets dat knaagt. Ik heb volgende week mijn eerste sessie met therapeut. Ter voorbereiding is een dagboekje wel een goed plan. Het enige dat ik deze week graag wil proberen is wat losser omgaan met mijn eetschema tot het avondeten: wat meet variëren, maar ook beter luisteren naar mijn lijf: dus ook niet eten als ik er geen zin in heb.
