Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)
donderdag 26 augustus 2010 om 16:41
Deel drie alweer, van ons inspirerende, intussen toch werkelijk sektarische topic.
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
woensdag 29 september 2010 om 21:30
quote:Hermes schreef op 29 september 2010 @ 20:58:
Weet je, als iemand me 1 januari van dit jaar had verteld dat ik (toen maat 50 eigenlijk 52 maar die weigerde ik te kopen) eind september maat 40/42 had en ontevreden zou zijn, had ik die persoon voor gek verklaard. Natuurlijk zou ik dolblij zijn, wat zeg ik: zielsgelukkig. Ik snap mezelf soms werkelijk echt niet
Toen ik dit las, moest ik eraan denken dat wij mensen onszelf vaak iets voor spiegelen. Iets als: als ik... dan... Ik kan me zo voorstellen dat jij met maat 52 hebt uitgekeken naar de maat die je nu hebt. Dat je misschien gehoopt had dat de kilo's verliezen jou gelukkiger zou maken. Dat dan alles op zijn plek zou vallen. En nu blijkt dus, dat je dat er eigenlijk niet uit haalt?
Ik denk ook wel eens: als ik zo 5 kilo lichter ben, dan kan ik dit aan en dat aan, en dat voelt vast goed! Maar het is maar uiterlijk. Op zich wordt ik niet gelukkiger als ik straks weer een maatje 38/40 heb. Mijn kinderen missen hun vader dan niet minder, slecht nieuws blijft niet opeens uit, mijn hoofd- en rugpijn is niet opeens weg, mijn leven is niet opeens heppie-de-peppie. Ja, ik pas dan sommige kleren weer. Ja, dat zal een goed gevoel geven, maar het is maar een klein deel van je bestaan. Misschien is het wel een deceptie. Misschien doet het veel minder voor je, dan je je van te voren voor kan stellen.
SG, fijn dat je er weer bent.
Leo, poeh hee. Ik ga er van uit dat dit niet uit de heldere lucht komt vallen, maar ik bedacht me ook, dat de turbulente tijden die jullie hebben meegemaakt ook opeens weerslag kunnen hebben. Dat je gewoon minder kan hebben van elkaar omdat je zo'n achtbaan achter de rug hebt. En als dan net in die periode zwaar weer komt, is het soms lastig niet weg te regenen...
Hier ook wat zwaar weer gehad. Na een drukke week gister enorm rotnieuws gehad op mijn werk. ik heb al een zeer ziek kindje in de klas, nu hoorden we dat een andere moeder nog maar een paar weken heeft. Dat komt wel enorm binnen. Opeens besef je weer hoe hard het leven kan toeslaan.
Eten: vandaag kant en klare pasta gegeten. Niet erg bijzonder, niet erg gezond. Maar na een drukke dag en veel te laat thuis was het veel te verleidelijk. Ook nog geen fruit gehad (zo maar even een sinaasappeltje dus) en veel te weinig gedronken.
Duub, het forumgedoe: Ik vind het ook jammer. Ik weet wel dat het eerder is gebeurd, een opstand, gemopper op het forum, weggaan naar elders. En toch keert steeds de rust weer en vaak ook een hoop forummers die wegliepen. Ik weet niet hoe het nu gaat lopen. Misschien was het wel onontkoombaar. Is dat de cyclus die een forum doorloopt. Ik weet wel dat ik het idee krijg dat bepaalde feiten/meningen/discussies/vragen steeds weer opnieuw besproken worden. ik hoor weinig nieuws meer, en toch blijft het morrelen. Jammer, Zonde van de sfeer, zonde van een aantal forummers.
Weet je, als iemand me 1 januari van dit jaar had verteld dat ik (toen maat 50 eigenlijk 52 maar die weigerde ik te kopen) eind september maat 40/42 had en ontevreden zou zijn, had ik die persoon voor gek verklaard. Natuurlijk zou ik dolblij zijn, wat zeg ik: zielsgelukkig. Ik snap mezelf soms werkelijk echt niet
Toen ik dit las, moest ik eraan denken dat wij mensen onszelf vaak iets voor spiegelen. Iets als: als ik... dan... Ik kan me zo voorstellen dat jij met maat 52 hebt uitgekeken naar de maat die je nu hebt. Dat je misschien gehoopt had dat de kilo's verliezen jou gelukkiger zou maken. Dat dan alles op zijn plek zou vallen. En nu blijkt dus, dat je dat er eigenlijk niet uit haalt?
Ik denk ook wel eens: als ik zo 5 kilo lichter ben, dan kan ik dit aan en dat aan, en dat voelt vast goed! Maar het is maar uiterlijk. Op zich wordt ik niet gelukkiger als ik straks weer een maatje 38/40 heb. Mijn kinderen missen hun vader dan niet minder, slecht nieuws blijft niet opeens uit, mijn hoofd- en rugpijn is niet opeens weg, mijn leven is niet opeens heppie-de-peppie. Ja, ik pas dan sommige kleren weer. Ja, dat zal een goed gevoel geven, maar het is maar een klein deel van je bestaan. Misschien is het wel een deceptie. Misschien doet het veel minder voor je, dan je je van te voren voor kan stellen.
SG, fijn dat je er weer bent.
Leo, poeh hee. Ik ga er van uit dat dit niet uit de heldere lucht komt vallen, maar ik bedacht me ook, dat de turbulente tijden die jullie hebben meegemaakt ook opeens weerslag kunnen hebben. Dat je gewoon minder kan hebben van elkaar omdat je zo'n achtbaan achter de rug hebt. En als dan net in die periode zwaar weer komt, is het soms lastig niet weg te regenen...
Hier ook wat zwaar weer gehad. Na een drukke week gister enorm rotnieuws gehad op mijn werk. ik heb al een zeer ziek kindje in de klas, nu hoorden we dat een andere moeder nog maar een paar weken heeft. Dat komt wel enorm binnen. Opeens besef je weer hoe hard het leven kan toeslaan.
Eten: vandaag kant en klare pasta gegeten. Niet erg bijzonder, niet erg gezond. Maar na een drukke dag en veel te laat thuis was het veel te verleidelijk. Ook nog geen fruit gehad (zo maar even een sinaasappeltje dus) en veel te weinig gedronken.
Duub, het forumgedoe: Ik vind het ook jammer. Ik weet wel dat het eerder is gebeurd, een opstand, gemopper op het forum, weggaan naar elders. En toch keert steeds de rust weer en vaak ook een hoop forummers die wegliepen. Ik weet niet hoe het nu gaat lopen. Misschien was het wel onontkoombaar. Is dat de cyclus die een forum doorloopt. Ik weet wel dat ik het idee krijg dat bepaalde feiten/meningen/discussies/vragen steeds weer opnieuw besproken worden. ik hoor weinig nieuws meer, en toch blijft het morrelen. Jammer, Zonde van de sfeer, zonde van een aantal forummers.
woensdag 29 september 2010 om 21:31
Haha, Kletsen met je Verstand.
Hermes, ik maak niet echt moeilijke dingen hoor. Maar vind het wel echt heel leuk om te doen. Ik heb twee jaar terug een machine gekocht en ben gewoon maar begonnen.
SG, heb je wel eens een Knipmode gekocht? Daar staan ook beginners patronen in en ik vind de uitleg duidelijk, zo ben ik ook begonnen. Ik heb al een site ja, ben al een paar weken online. En ook al aardig wat bestellingen gehad, zó'n kick als je een bestelling op de post kan doen.
Hermes, ik maak niet echt moeilijke dingen hoor. Maar vind het wel echt heel leuk om te doen. Ik heb twee jaar terug een machine gekocht en ben gewoon maar begonnen.
SG, heb je wel eens een Knipmode gekocht? Daar staan ook beginners patronen in en ik vind de uitleg duidelijk, zo ben ik ook begonnen. Ik heb al een site ja, ben al een paar weken online. En ook al aardig wat bestellingen gehad, zó'n kick als je een bestelling op de post kan doen.
woensdag 29 september 2010 om 21:35
June, wat een naar nieuws op je werk.
Ik denk dat je wel gelijk hebt, dat afvallen (of wat dan ook) geen ander mens van je maakt. Natuurlijk, gezonder, aantrekkelijker (?), maar je bent nog steeds wie je was. Met je onzekerheden, je onhebbelijkheden. Maar gelukkig ook alle goede dingen. Het zou wat zijn als bijvoorbeeld je humor ook afvalt.
Als het goed is heb je morgen post trouwens, heb vandaag de zumba-dvd verstuurd. *mompelt iets over beter laat dan nooit*
Ik denk dat je wel gelijk hebt, dat afvallen (of wat dan ook) geen ander mens van je maakt. Natuurlijk, gezonder, aantrekkelijker (?), maar je bent nog steeds wie je was. Met je onzekerheden, je onhebbelijkheden. Maar gelukkig ook alle goede dingen. Het zou wat zijn als bijvoorbeeld je humor ook afvalt.
Als het goed is heb je morgen post trouwens, heb vandaag de zumba-dvd verstuurd. *mompelt iets over beter laat dan nooit*
woensdag 29 september 2010 om 21:39
Jeetje June, wat een rot nieuws En ik denk dat een kant en klaar pasta dan helemaal niet zo'n slechte keuze is na een drukke dag waarin je eigenlijk gewoon een afhaalpizza en een grote reep chocolade wil (dat zou ik willen).
Dank voor je wijze woorden over het afvallen en jij ook Profoon
Ik vind het jammer dat het forum zo rumoerig is - bij gebrek aan beter woord. Ik ben erg benieuwd of er iets gaat veranderen, maar denk dat June heel waar schrijft dat het een cyclus is.
Dank voor je wijze woorden over het afvallen en jij ook Profoon
Ik vind het jammer dat het forum zo rumoerig is - bij gebrek aan beter woord. Ik ben erg benieuwd of er iets gaat veranderen, maar denk dat June heel waar schrijft dat het een cyclus is.
woensdag 29 september 2010 om 21:51
quote:SeptemberGirl schreef op 29 september 2010 @ 20:54:
Lieverd, maat 42 is mijn ultieme doel. Jeetje wat goed zeg, en mooi! (denk de vrouwen uit Mad Men, hell yeah dat waren nog eens vrouwen, en niet dunne latten waar je per ongeluk je fiets aan vast maakt omdat ze op lantaarnpalen lijken -sorry Elynn
- )
Gebeurde me laatst nog, dat iemand per ongeluk een fiets aan me vastmaakte. Zwaar, hoor, zo'n kettingslot om m'n stakerige beentjes.
Lieverd, maat 42 is mijn ultieme doel. Jeetje wat goed zeg, en mooi! (denk de vrouwen uit Mad Men, hell yeah dat waren nog eens vrouwen, en niet dunne latten waar je per ongeluk je fiets aan vast maakt omdat ze op lantaarnpalen lijken -sorry Elynn
- )Gebeurde me laatst nog, dat iemand per ongeluk een fiets aan me vastmaakte. Zwaar, hoor, zo'n kettingslot om m'n stakerige beentjes.
woensdag 29 september 2010 om 21:52
Profoon, leuk! Ik ben heel benieuwd!
Hermes, ik wilde ook een pizza, maar had geen puf om zo laat nog met twee kinderen op dat ding te gaan wachten... En bij de appie wilde ik bonbonbloc halen, maar bedacht me dat ik nog een stukje heel pure chocolade had en dat dat ook wel zijn werk zou doen. Dus het had slechter gekund inderdaad!
Hermes, ik wilde ook een pizza, maar had geen puf om zo laat nog met twee kinderen op dat ding te gaan wachten... En bij de appie wilde ik bonbonbloc halen, maar bedacht me dat ik nog een stukje heel pure chocolade had en dat dat ook wel zijn werk zou doen. Dus het had slechter gekund inderdaad!
woensdag 29 september 2010 om 21:53
We hebben geen andijvie, maar sperziebonen!
June, wat een rotnieuws. Weet niet zo goed wat ik er op kan zeggen, dus maar zo
Ik vond je post over hoe het zou zijn als... erg inspirerend. Toevallig was dat ook de bottomline van mijn gesprek met peut. Het gaf me veel rust. We zijn ook al met oefeningen aan de slag gegaan om mijn negatieve gevoelens aan te pakken. Nu vooral gericht op specifieke situaties, later ook meer in het algemeen. Ik merk dat dat helpt relativeren en dat ik moet leren minder streng te zijn voor mezelf.
Ik had net weer les en ik kwam als eerste aan. Kreeg een dikke knuf van mijn lerares, omdat ze het zo rot vond wat er vorige week gebeurde. Haar dochter heeft hetzelfde als ik: onverklaarbaar aankomen en altijd heel gedisciplineerd met eten omgaan. Ze zei dat ze trots op ons maatje 40-42 was omdat ieder ander mens meer zou aankomen. Zo had ik het nog niet bekeken. Voor het eerst voelde ik me trots op mijn discipline.
June, wat een rotnieuws. Weet niet zo goed wat ik er op kan zeggen, dus maar zo
Ik vond je post over hoe het zou zijn als... erg inspirerend. Toevallig was dat ook de bottomline van mijn gesprek met peut. Het gaf me veel rust. We zijn ook al met oefeningen aan de slag gegaan om mijn negatieve gevoelens aan te pakken. Nu vooral gericht op specifieke situaties, later ook meer in het algemeen. Ik merk dat dat helpt relativeren en dat ik moet leren minder streng te zijn voor mezelf.
Ik had net weer les en ik kwam als eerste aan. Kreeg een dikke knuf van mijn lerares, omdat ze het zo rot vond wat er vorige week gebeurde. Haar dochter heeft hetzelfde als ik: onverklaarbaar aankomen en altijd heel gedisciplineerd met eten omgaan. Ze zei dat ze trots op ons maatje 40-42 was omdat ieder ander mens meer zou aankomen. Zo had ik het nog niet bekeken. Voor het eerst voelde ik me trots op mijn discipline.
woensdag 29 september 2010 om 21:56
Hermes, herkenbaar. Positiever over mezelf denken en aardiger tegen mezelf praten is voor mij ook Een Thema.
Profoon, stoer dat je vanaf nu ook Een Bedrijf bent. Ben benieuwd naar de dingen die je maakt.
June:
Zulk slecht nieuws lijkt me moeilijk te verstouwen. Heel verdrietig.
Ben het trouwens helemaal eens met je opmerkingen over het gedoe op het forum.
Profoon, stoer dat je vanaf nu ook Een Bedrijf bent. Ben benieuwd naar de dingen die je maakt.
June:
Zulk slecht nieuws lijkt me moeilijk te verstouwen. Heel verdrietig.
Ben het trouwens helemaal eens met je opmerkingen over het gedoe op het forum.
woensdag 29 september 2010 om 21:57
Ik geloof dat ik voor het eerst forumrumoer mis. Gaat het toch beter met mijn meeleesverslaving.
Profoon, dat klinkt superleuk. Ik ben achter het forum wel benieuwd naar je maaksels. Kun je straks je zwangerschapsoutfit in elkaar flansen.
Hermes, ik heb gehoord dat er koortsscanners staan. Geen idee of ik er door moet. Vorig jaar moest ik alleen een briefje invullen en dat ik een Albert Heijn doos deponeren
Profoon, dat klinkt superleuk. Ik ben achter het forum wel benieuwd naar je maaksels. Kun je straks je zwangerschapsoutfit in elkaar flansen.
Hermes, ik heb gehoord dat er koortsscanners staan. Geen idee of ik er door moet. Vorig jaar moest ik alleen een briefje invullen en dat ik een Albert Heijn doos deponeren
woensdag 29 september 2010 om 21:58
June, heftig. Ook ik maak het wel eens mee met studenten. Ik heb de nieuwejaars pas 5 weken, maar toch zijn er al 2 die mij al in vertrouwen hebben genomen over trieste zaken in hun leven. Dat is raar, ben je rond de 18 en dan zou het leven eigenlijk vooral uit feesten, beesten enzo moeten bestaan, en dan word je soms keihard met allerlei werkelijkheid geconfronteerd.
woensdag 29 september 2010 om 22:05
Dank voor al die knuffels... het hoort erbij, bij het werken met mensen natuurlijk. Maar het is niet altijd makkelijk. Twee jaar terug hebben we een een leerling gehad die met zijn moeder gevlucht is voor een ernstige situatie thuis. Een van mijn leerlingen zit al een jaar aan de chemo, twee kinderen hebben al een ouder verloren en nu dit. Wat een leed voor kinderen van 4 of 5 jaar...
woensdag 29 september 2010 om 22:06
Ik ben trouwens aan het zorgen dat mijn koelkast en vriesvak leeg aan het eten voor ik op reis ga. Is echt een supertip: ik vul niet aan met een snelle pizza, maar hatseflats de meest simpele en gezonde maaltijden in elkaar. En in plaats van kilo's pasta kook ik nu normale portie spaghetti omdat ik er twee dagen mee wil doen. Hoe het psychologisch zit weet ik niet, maar 't werkt wel...
woensdag 29 september 2010 om 22:20
woensdag 29 september 2010 om 22:27
Ik heb trouwens een paar weken geleden dit boek gelezen. Best verhelderend. En erg EMVJ. Vooral goed voor de mensen die de neiging hebben door te draven in gezond-gezond-gezond. Sommige dingen die gezond lijken, zijn eigenlijk helemaal niet gezond. En dingen waarvan velen denken dat ze ongezond zijn, blijken juist best gezond.
Lekker nuchter boek. Prettig leesbaar. Alles met mate en je verstand gebruiken is - naast alle informatie over voedingsmiddelen - zo ongeveer de strekking.
Lekker nuchter boek. Prettig leesbaar. Alles met mate en je verstand gebruiken is - naast alle informatie over voedingsmiddelen - zo ongeveer de strekking.
