Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom!)

En prof, dr. Katan vindt helaas ook dat ik teveel kaas eet. Zucht.

Ja maar, kaas is lekker!



Dames, jullie hebben mail! Nu ga ik m'n bed in, ben moe.



*is een beetje zenuwachtig voor de reacties*

Oh Profoon, ik ben ook nieuwsgierig *poef*



Ik heb hier een tijdje niets van me laten horen. Ben wel druk geweest met de grote forumrel en heb mijn heil elders gezocht. Maar ik mis jullie! Dus ik heb besloten om dit topic toch maar bij te blijven houden, om te voorkomen dat mijn EMJV verslonst.



Lieve Lé, ik schrik van je bericht! Sterkte, ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen!



Afgelopen maandag was mijn eerste pilatesles. Het was pilates met een twist; met tai chi- en yoga-oefeningen erbij. Van tevoren was ik al uitgelachen door een collega die pilates duidelijk iets voor bejaarden vindt, dus ik dacht echt dat het een makkie zou worden. Pfff, mèn, wat was dat zwaar zeg! Zeker voor zo'n stijve hark als ik! Ik heb spieren gebruikt waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. En die voel ik sinds vandaag dan ook goed zitten: als ik hoest of lach weet ik weer precies welke buikspieren ik getraind heb.



Ik denk wel dat het nuttig is, en dat ik er soepeler van word. Ik barstte alleen van de koppijn na afloop; waarschijnlijk omdat ik te krampachtig bezig ben geweest, of omdat ik niet goed geademd heb. Dat is dus iets om op te letten de volgende keer.

Vanaf nu dus twee keer sporten per week; aquarobic en pilates, ik voel me echt sportief nu!



Eetgewijs gaat het eigenlijk wel goed. Ik heb minder last van een hongergevoel dan eerst, dus is het makkelijker om niet te gaan snaaien. Afgelopen zaterdag had ik een redactievergadering van mijn vrijwilligerswerk, en daarna zouden we met z'n allen een hapje eten. Er was besteld bij de Indiër, dus ik heb lekkere curry's op. Eigenlijk wel iets teveel, maar het was ook allemaal zo lekker! En achteraf had ik misschien beter ook wat minder naan kunnen nemen. En minder rijst. Maar ik had de rest van de dag expres niet overdreven veel gegeten, ik had de koekjes tijdens het overleg al afgeslagen, en alleen maar thee gedronken i.p.v. alle lekkere sapjes waar ik uit kon kiezen, dus ik heb er best wel over nagedacht wat ik allemaal at. En toen ik het 's avonds bij benadering invoerde in de eetmeter viel het qua calorieën eigenlijk allemaal best wel mee wat ik op had.

Ik eet ook 1 keer per week patat, uit de oven. Met een grote salade erbij. Ik heb niet het gevoel dat ik mezelf iets ontzeg, en dat is goed, dan houd ik het tenminste vol. En ik ben inmiddels 14 kilo afgevallen, dus dat gaat goed! Het gaat nu een stuk langzamer dan die eerste kilo's, maar zolang ik maar niet meer aankom ben ik blij.



Ik heb weer helemaal bijgelezen, maar kan niet meer op iedereen afzonderlijk reageren omdat ik al lang in bed had moeten liggen (half zes gaat de wekker weer, slik....). Een dikke dus voor jullie allemaal!

Zo, Ik zal maar weer eens mijn best doen. Ik wil toch even mijn beklach doen over al dat getyp aan het einde van de dag. Als ik dan ineens online kom spieken zijn er weer drie bladzijden bijgekomen. En dan heb ik mijn tijd weer voor de tv zitten te verdoen. Tsss. Ik moet me er wel meer toe gaan zetten ’s avonds actief te worden!

SG, fijn dat je weer terug bent. Dat kookboek, was dat “de kleine ik kan koken”? Mijn moeder gebruikte die altijd en toen ik op mezelf ging wonen heb ik ‘m tweedehands ook op de kop weten te tikken. Behalve al die lange kooktijden, staat er ook in hoe je ouderwetse tulband moet bakken, of karbonaatjes moet kruiden. Heel prettig om mee te werken!



Hermes, ik begrijp je hoor. Je doel verschuift ook elke keer. Want bedenk je eens hoe je je voelde toen je maat 52 50 had. Dat was anders dan nu. Maar nu ben je nog steeds niet zo slank als je dacht dat je zou zijn met je huidige maat 42. Ik zal even een stukje uit de viva overtypen dat ik ingelijst in de gang heb hangen.

Trouwens, ik koop ook nooit kleding in maat 48. Over struisvogelen gesproken. Zo lang ik de kleding in maat 48 niet koop, heb ik nog steeds maat 46. Ik heb 1 korte broek in maat 48, maar die gebruik ik alleen als ik ga wandelen op vakantie.



Nog gefeliciteerd Profoon, maak er een mooi dagje van zondag. Ik hou van mijn verjaardag, al mijn vrienden en liefste familie bij elkaar, heerlijk!

Wat leuk dat je zoveel spullen zelf te maken. Ik ben een beetje jaloers. Ik kan niet eens mijn eigen broeken inkorten en omzomen. Een vriendin van mij kan verschrikkelijk goed kleren maken, heeft nu ook twee heel zware cursussen gedaan zodat ze het nog beter kan, ook zelf tekenen en ontwerpen wat ze wil maken. Super leuk. Hoop nog steeds dat ze uiteindelijk mijn trouwjurk zou willen maken als ik niks leuks kan vinden. (Maar dan moet vriend me eerst eens even vragen, het zal wel geen vaart lopen). Ik zal eens kijken of ik je site kan vinden. Zou je het linkje willen sturen naar mijn nick at gmail punt com?



Leo, wat een zwaar weer verkeer je in op het moment! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen om nog steeds troostend over te komen. Ik kan me zo voorstellen dat je helemaal een beetje overknuffeld wordt met al die s. Maar ik meen het van harte, dat weet je he? Ik hoop dat de problemen mettertijd uitgesproken kunnen worden. Het is voor jullie alledrie heel erg wennen dat je weer aan de gang bent. En dan ook nog tegelijk met je man… Aan de andere kant weet ik niet eens of het daar wel over gaat. Ik ga me er buiten houden en geef je maar weer een welgemeende en een voor op je hoed. Hopelijk gaat de rest van het rijmpje ook op.



Ik hou me maar even buiten het hele forumgedoe, want ik snap er geen jota van. Weet wie de betrokkenen zijn, maar daar houdt het ook wel bij op.



Capi, ik word dus wel soepel van pilates, maar heb nooit spierpijn en zweet ook zelden. Dat vind ik wel eens jammer. Want blijkbaar is mijn klasje niet zo intensief als ik wel zou willen. Voorlopig hou ik het hier maar op, want iets anders hebben ze niet bij mij in het durp en ik vind de groep wel leuk. En het helpt echt! Misschien kan jij over een aantal weken ook elke ochtend je handen plat op de grond leggen en op je billen zitten met twee benen in de lucht en je voeten vasthoudend met je handen. Vind ik altijd erg leuk om mijn vriend mee te imponeren (je moet wat )



Qua eten gaat het hier wel redelijk. Ik eet voor mijn gevoel nog steeds teveel en ik val volgens mij geen gram af. Maar ik doe heel erg mijn best om me daar niet mee bezig te houden en vooral te bedenken hoe gezond ik wel niet word. Ik moet mag zo meteen naar de homeopaat, dus ik ben benieuwd wat hij zegt over mijn lijf. Het blijft spannend!

Ik lees jullie! Liefs!

hi y'all!



Profoon, mail je mij ook even? hotelseptember at Gmail puntje com. Leuk!



Capi, fijn om te horen dat je je goed voelt en dat het goed gaat.



Ladies. Ik eet nu toch al een behoorlijke tijd Met Mijn Verstand. Echter, dit uit zich niet op de weegschaal. Heb me voor het eerst in 2 weken weer gewogen, ik werd er niet vrolijk van. Gewoon hetzelfde that is.En dat vind ik jammer! Want ik laat echt wel dingen staan om af te vallen.



's Ochtends eet ik mijn reguliere ontbijtje (yoghurt met fruit en muesli), tussendoor appeltje of snee brood, lunch gewoon 3 boterhammen, met rookvlees, mager dus! 's Middags soms nog een bam, of fruit, of een olijfje, of een droog stukje volkorentoast, allemaal niks bijzonders. Avondeten gewoon, gewoon zoals we het allemaal eten, AVG, lasagne, couscous, slanke hartige taart, maaltijdsalade, vis. Na het avondeten niks meer, wij eten altijd best laat. Ik eet geen suiker meer, en ook vlees heb ik grotendeels geschrapt. Niet om principiële redenen, maar ik voel dat mijn lichaam het niet wil. Grote biefstukken ofzo, ik trek het niet meer. Dus we eten of geen vlees (zoals bij groentetaart), of vleesvervangers (Quorn). En ik merk weinig aan mijn kleding. Mijn bolle toetje loopt helaas niet leeg. En die Merci Marsepein ligt me echt wel te roepen hoor, maar ik laat 'm mooi liggen waar ie ligt. Ohja, beweging: elke dag zo'n 40 minuten fietsen, en soms nog extra wandelen.



Stom!!

Ingmagh, volgens mij zijn wij long lost twin sisters.



Dat kookboek, yep! Erg leuk. En ook ik weiger kleding te passen / kopen in een maat groter dan 46. Ben jij degene die me altijd voor is en overal de grote vallende maten 46 wegkaapt??



Ik ben ook zo dol op mijn verjaardag. Daarom klonk de vlaggenlijn van Profoon me ontzettend leuk!! Mag ik die van je afkijken? Ik zie ze wel eens liggen in de winkel, maar dat is toch te duur voor me....

Mijn moeder heeft overigens 3 bruidsjurken gemaakt met deze naaimachine, dus hij kan het wel, I have high hopes! Ik zal eens op zoek gaan naar een knipmode of burda Profoon, wie weet. LaDress is ook ergens begonnen toch?



Prettig voor jezelf dat je naar de homeopaat gaat. Hopelijk ga je je nog beter voelen.

haha, long lost sister, kumbaya! Ik geloof dat ik je helemaal begrijp!



Ik zal even dat stukje typen van Sara Kroos.





Sara rekent af met dik en lelijk

Het is eigenlijk nooit goed. Die spiegel. Ik ben nu vijf kilo afgevallen, maar dat is natuurlijk niet genoeg. Toen die kilo's er nog aan zaten, wist ik zeker dat ik pas tevreden zou zijn als die vijf eraf zouden zijn. Maar nu moeten het er tien worden. En ik hoef me al niet eens te vragen wat ik me ga bedenken als die tien zijn gelukt.

Je hoort een vrouw die echt enorm dik is nooit over een aantal kilo eraan of eraf. Dan wordt er pas gesproken over resultaat na tientallen kilo's. Dan vallen die paar misschien niet eens genoeg op. Ik heb een vriendin die een tijd ongezond dik is geweest. Ik hoorde haar in die tijd nooit over afvallen en aankomen. Maar nu ze op doktersadvies enorm is afgevallen en - zoals dat heet - volslank is, hoor ik haar voor het eerst regelmatig over een kilo erbij of eraf.

Misschien valt het haar nu veel meer op. En wil ze nooit meer zo ver gaan. Misschien houdt het gedoe echt nooit op. Want wanneer ik dunner ben, vind ik wel iets anders om te haten aan mijn uiterlijk. Niet iets om 'minder tevreden' over te zijn of 'best wel willen veranderen'. Nee, om te Haten. Niet iedere dag, niet iedere week, maar er zijn spiegelmomenten die er niet om liegen. Zeg mij dat ik mooie schoenen aanheb en ik antwoord direct: "ja, jammer van die dikke enkels erboven." Complimenteer me met mijn nieuwe truitje en ik vraag of ik er niet dik in lijk. Zeg iets leuks over een rokje dat ik aanheb en ik zal je vragen of ik er niet te hoerig uitzie omdat het wat te kort is. Begin over mijn nieuwe broek en ik begin over mijn dikke kont. Begin over mijn riem en ik begin over mijn buik. Het is een vreemde vrouweneigenschap. Doodvermoeiend ook. Ik probeer het af te leren. Ik zeg nu wel eens 'ja dank je' op een compliment over mijn uiterlijk. En dat komt dan weer arrogant over. Er is een grote troost. Alle vrouwen hebben het. Er lopen godinnen op deze aardbol met benen tot aan hun oksels en de taille van een wesp op rantsoen, die zichzelf ook regelmatig dik en lelijk vinden.

En alle vrouwen die niet in kleine tot zeer grote mate moeite hebben met hun spiegelbeeld, die hebben gewoon een kutkarakter. Dat kutkarakter heb ik overigens ook, maar ik verbloem dat mooi met die dikke kont.

Hé SG, gezellig dat je er weer bent



Dat EMJV'en is zo makkelijk nog niet, ook niet als je 7 bent en een welwillende moeder hebt. Vandaag beklaagde dochter zich dat ze wéér fruit mee naar school kreeg. Ik was verbaasd, want ze is dol op fruit. Bovendien heeft de school het beleid dat er geen ongezonde snacks mogen worden meegebracht. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw: op het schoolplein wordt druk geruild (!) en haar gezonde tussendoortjes hebben een te lage marktwaarde. Anderen smokkelen (onder hun jas) koekjes en andere zoetigheden mee en willen die niet ruilen voor haar fruit of boterhammen.



Tjongejonge, over peer pressure gesproken. Voor mij ook! Want wat zal ik moeilijk doen als andere ouders ook gewoon voorverpakte koekjes meegeven, ook al mag het dan niet (overigens eten de meesters en juffen zelf wel zoetigheid, dat geeft ook geen goed voorbeeld natuurlijk). Zeker omdat dochter een scène dreigde te schoppen, waar ik onder het ontbijt niet op zat te wachten, en omdat oudste er nog een schepje bovenop deed, was ik sterk geneigd toe te geven.



Maar! Nee! dacht ik. Wat is dat nu voor onzin, dat ik mijn kind te kort doe door het gezond eten mee te geven! Niks ervan! Dus ik heb de kinderen naar boven gestuurd om hun tanden te poetsen en ze een verrassing beloofd in hun brooddoosjes. Ik heb (vers gebakken) boterhammetjes besmeerd met boter en een beetje mosterd, dik met kipfilet en kaas belegd, in blokjes gesneden en een vlaggetjesprikkertje erin gestoken. Ik ben benieuwd wat ze ervan vinden en hoe de marktwaarde blijkt te liggen



Maar ja, zo gaat het dus. Wil je met de beste wil van de wereld je kinderen gezond eten geven, vinden ze het ook nog lekker en toch staan ze onder druk om ongezond te eten. Ik zal eens met de andere ouders praten en kijken of we hier samen iets aan kunnen doen. Ze zijn vast niet op de hoogte van het ruilsysteem Anders met de school praten. En ik zal nog eens kijken hoe ik de gezonde snacks kan opleuken.

Ingmagh, wat een verdrietig verhaal is dat. Vooral die laatste zinnen over dat kutkarakter, zo verbitterd. Waarom heb je dat in de gang hangen? Waarom niet iets positiefs? Als je steeds tegen die negatieve woorden aankijkt, dan ga je nog geloven dat je een kutkarakter hebt als je tevreden bent over je spiegelbeeld. En wie wil er nu een kutkarakter hebben? Nee, dan maar bitchen over je te dikke kont, dan ben je tenminste sympathiek (???).



Misschien kun het even uitleggen

Pfff, jeetje wat erg. Ik weet niet of we hier als land en als wereld ooit nog uit gaan komen. Zolang de CocaColaCompanies en Mars en de suikerfabrikanten het voor het zeggen hebben, en je echt overal overal overal eten kan krijgen (naast de supermarkt ook bij tankstation, Xenos, op straat bij frietkraampjes, zie ik het somber in. Zelfs die kleintjes waar Dubio het over heeft zijn al zo gehaaid dat ze weten hoe ze 'illegaal' aan lekkers kunnen komen. Mensen zullen dikker en dikker worden, en ik denk dat er weinig aan te doen is om het te stoppen.



En natuurlijk zijn wij fijn bezig, eten we met ons verstand. Maar wij zijn met wat, 20 man? Laat het een half miljoen mensen zijn in Nederland die bewust eet. Heb je nog veel ongezondheid over. Hoe moeten we hier mee omgaan? En hoe moet ik ermee omgaan? Zoals ik vanochtend al postte: ik eet al weken gezond en met mijn verstand, maar ik zie er niks van terug in verloren kilo's en of centimeters. Wat nu?

Oh, dubio, ik zie het helemaal niet als negatief. Ik vind het wel grappig dat ze het zo heeft opgeschreven. Ik heb niet het gevoel dat ik zo negatief over mezelf denk hoor, wat betreft dat karakter. Ik zie wel dat ik complimenten ombuig naar mijn eigen (vertekende) zelfbeeld. Overigens heeft mijn kat een paar weken geleden door de open zoldertrap dit lijstje van de muur af getikt. Zou het een voorteken te zijn? Ik heb 'm niet meer opgehangen...



You go girl, die hapjes zien er heel feestelijk uit! Komt helemaal goed met die marktwaarde!

Duub, wil je ook mijn lunch komen maken? Ik ben een beetje verdrietig vanochtend.

Duub, herkenning hier wat de schoolkoekenmaffia aangaat. Dochter krijgt voor tussendoor ook alleen fruit mee, maar dat leidt sinds een poos tot protest, want "Ie-de-reen heeft koek mee naar school en sommige kinderen zelfs e-lke dag".



Heb een compromis met dochter gemaakt. Ze mag één keer per week (op een lange schooldag, waarop ze ook gymt) een koek mee. En soms stop ik gedroogde abrikozen in haar trommel, bij wijze van zoetigheid.



Is nog steeds niet tot volledige tevredenheid van dochter, maar zo zijn de ergste confrontaties de deur uit. En tja, ik vermoed dat hier op het schoolplein ook volop wordt geruild of toegestopt. Tref geregeld verpakkingen in dochters broekzakken aan van spullen waarvan ik zeker weet dat ik ze haar niet heb meegegeven.

SG:



Ingmagh, ik kom er steeds maar niet aan toe om jou te mailen over mindfulness. Het komt, maar weet nog niet precies wanneer. Excuus.

SG om je iets vrolijker te maken. Scheelt er iets? Of is het de weegschaal die niet meewerkt? Ik kan ook niks geks ontdekken aan je eetpatroon, klinkt goed. Veel verder dan volhouden kom ik niet. Hopelijk heeft één van de andere dames advies waar je wat aan hebt.

En die vlaggenlijn is heel makkelijk! Het ligt een beetje aan de lengte hoe lang je er mee bezig bent, maar moeilijk is het niet.



Dubio, ruilhandel op het schoolplein? Pfff, het moet toch niet gekker worden. Die lunch klinkt erg lekker! Ik ga voor vandaag ook weer eens wat anders verzinnen.



Capi, gezellig dat je weer even komt buurten. 14 kilo, you go girl!! Echt hartstikke goed. En pilates verschilt heel erg per les/docent. Ik heb het bij iemand gevolgd waar ik zwetend en spierpijnend vandaan kwam en ook eens bij iemand waar ik bijna in slaap viel.



Capi, Ingh en SG, ik zal jullie de link ook sturen.

Oh ik moet nog echt een hoop leren als dochter straks naar school gaat. Duurt gelukkig nog 1,5 jaar.

De tekst van sara is zoals Sara zich presenteert, met zelfspot, met sarcasme, maar daaronder voel je haar verdriet. Ik moet zeggen dat ik in de loop van de tijd complimenten heb leren ontvangen. Geen uitweg, geen verzwakking, gewoon een oprecht dank je wel. En ook wordt het steeds vanzelfsprekender om complimenten te geven. Het hangt veel samen met de trainingen die ik de laatste jaren voor mijn werk heb gehad, het gaat steeds wat natuurlijker.



Hier gaat ook gezond mee nar school. Ik wil dat ze fruit eten, dus waarom niet in die pauze? Mijn kinderen houden van fruit, en het komt altijd op. Ik weet dat anderen koeken mee geven, maar ik doe er gewoon niet aan mee. Nu zijn mijn kinderen 4 en bijna 7, ik weet niet hoe het in de toekomst zal gaan. maar het is hier fruit of brood. Heel af en toe maak ik een stokje van een knakworstje en kaas en augurk of iets dergelijks, een hartig hapje dus. En dochter krijgt vaak tomaatjes mee. Op ruilhandel heb ik nog niemand betrapt, maar ik heb wel een moeder horen protesteren: als haar kind 's morgens geen zin heeft in fruit, hoeft ze toch zeker geen fruit mee? Ook al is het fruitdag op de hele school? Werkelijk, ik sta daar van te kijken. Als ik het vraag neemt zoon ook liever een koek mee, maar die optie is er gewoon niet.



capi, ben ook 'elders' gaan kijken, maar ik voel me er niet thuis...



Pilates, lijkt me geweldig! Ik vond de body balance ook heel fijn. Zodra het financieel weer kan wil ik ook graag weer een abbonnemet op de sportschool. Helaas is dat nog niet zo ver. Voor nu hou ik het bij de trampoline en leuke dvd's. ik heb zelf dvd's van poweryoga en straks komt de zumba van Profoon. Ik ben heel benieuwd dus.



SG, rot dat je (nog) geen effect ziet. Ik wil ook graag een lichamelijk gevolg zien, een soort bevestiging dat je het goed aanpakt. Bij mij zie ik het ook niet, maar ik moet bekennen dat ik ook nog wel redelijk vaak een blokje chocolade neem ofzo. Deze week was voor mij echt een nieuwe start. Ik wil de principes uit mijn boek gaan toepassen, heb de pil er dus uitgegooid. Beweging wil ik weer gaan toevoegen, ik heb ook nieuwe oefeningen van de fysio. Ik wil eigenlijk tegen december mijn oude kleren weer passen. Op zich moet dat haalbaar zijn, dat zou zo'n 4 kilo eraf betekenen. Moet ik wel eindelijk eens doorzetten en de extraatjes wat laten staan.

Nou ja, Elynn, Duub en June, over een paar jaar, als jullie dochters in de puberteit komen, zijn ze waarschijnlijk blij dat jullie ze altijd fruit hebben gegeven in plaats van liga milk breaks en minimarsjes (want: slank en een mooie huid door weinig snoep!).



Hmm, er schelen wel kleine dingetjes bij mij, en als de weegschaal je dan niet blij maakt, dan is dat net de druppel. Vanochtend voor 10 uur al woorden met een buurman, mijn lief en mijn moeder. En de weegschaal dus. Buren zijn zwaar aan het verbouwen, nieuwe fundering, en dat is nu al heel erg heftig, we hebben al een groot gat in het trappenhuis door hun toedoen, moet je nog gaan smeken ook of ze het alsjeblieft willen komen maken.



June, wat jij zegt is heel treffend: je wil inderdaad een bevestiging dat je het goed aanpakt. En dan het liefste niet van je lief / vrienden / familie maar van de weegschaal of een broek bij H&M die meewerkt in een maatje kleiner.



Nou ja, daar ben ik ook een beetje verdrietig om.

Dat gevoel ken ik hoor. Dat je iets aandoet en je je opeens zo stoort aan wat je ziet, of hoe het aanvoelt als je het aanhebt. En soms heb ik zo'n dag, dat de riem net wat losser zit, dat je denkt: Hmm, ben ik wat kwijt. Mijn laatst gekochte spijkerbroek zat al wel losser. Ik dacht overmoedig: laat ik een andere aantrekken, maar helaas, die past nog niet weer. Terwijl ik die dus in juni/juli nog wel aankon! Dat frustreert mij ook. Helemaal als ik me dan bedenk, dat ik toen ik die broek een paar manden geleden aan had ook dacht: nou, dat rolletje mag er wel af... Aan de andere kant: misschien is het voor mij de motivatie om door te zetten, om er echt voor te gaan.

Ja June, dat is het precies, ik heb precies hetzelfde. Maar laten we maar gewoon doorgaan op dezelfde goede voet. We hebben ook geen andere keus!



Wie had het hier laatst over Count your blessings? Dat je 3 goede dingen per dag moet opnoemen? Ik heb er 3:



1. Mijn moeder heeft vanochtend een heel mooi vestje voor me gekocht, en daar ben ik heel blij mee.

2. Ik werd helemaal blij van Profoons Webwinkel en ik wil in het weekend aan de slag met mijn naaimachine

3. Er liggen koekjes en chocolaatjes in de keuken en die roepen mij, maar ik roep niks terug en reageer er niet op.

Hier SG, een broodje kip:







Heb ik je vast even aan het lachen gekregen, toch?

ben trouwens ook benieuwd naar de webwinkel van Profoon. Kan iemand mij een linkje sturen op june75@hotmail.nl ?

ik heb hard moeten lachen Duub! Arm kuikentje.



Woord van de dag:

Leo, ik denk aan je. Sterks. Met Wé, met werk, met Fien, met jezelf....



Bij mij gaat het ruk. Eten. Ik ben te eigenwijs om op tijd naar bed te gaan. Ik vind mezelf zielig als om half 11 mijn lijf om slaap roept. Ik wil perse nog tv kijken en om mezelf wakker te houden vreet ik alles bij elkaar om een uur later in een sugarshock weg te dutten. Omdat ik ging trakteren op het werk had ik van alles in huis en daarvan heb ik gisteravond een halve cake en een bak slagroom maar binnen gewerkt. Niet blij mee. Het voelt een beetje als terug naar af.



Emotioneel heb ik het zwaar. Gister wel mijn normale dingen gedaan en vanochtend ook maar het komt uit mijn tenen. De dagen hebben op een schaal van 1 tot 10 een 3 en zakken dan af naar een 2, als de vermoeidheid toe slaat (dit geeft wel enig idee hoe ruk ik me voel). Ik moet hier doorheen, dat weet ik maar het is zo ontzettend vermoeiend en met mijn eetpatroon maak ik het er niet beter op.



Als ik mijn blessings count voor vandaag:

1. Het is fijn dat mijn vrienden er voor me zijn en me willen steunen.

2. Ik hoef vanmiddag niks en kan even bijkomen.

3. De verwarming doet het, lekker warm.

Ik wil ook de link op mijn hete meel, met mijn nick ervoor Profoon.



Naaien doe ik nog vooral met de hand, ik heb al heel wat afgeborduurd. Laatst nog een compleet perzisch tapijt, het ligt nu op mijn eettafel. Nu ben ik bezig aan een tafellaken met margrieten. Ik zorg er wel voor dat het niet te tuttig wordt, wat abstacter ligt me ook wel.



SG, zo fijn je terug te zien. Ik ben op afstand best wel trots dat je zo vanuit jezelf reageert, trouw blijft aan wat jij belangrijk vindt. Is mooi om te zien. Qua eten en bewegen: ik kan er niks ´fout´ aan ontdekken. Ik vind dat je trots mag zijn dat je zo goed voor jezelf zorgt qua eten. Het enige wat je misschien, als je dat wilt tenminste, zou kunnen doen is wat intensiever sporten (echt heel hard fietsen en proberen op die 40 minuten in te lopen, evt. wat krachttraining). De winst die je nu behaald hebt is dat je je lijf dingen hebt gegeven die maken dat het makkelijker is oud te worden. Met koek, cola en snoep is dat kans op een lang en gelukkig leven toch een stuk kleiner.



Dub, hoi! Gewoon omdat ik je leuk vind. Hoe vlot het met je project?



Capi, je klinkt goed, fijn om te lezen.



Ik vond het trouwens leuk om voor topmokkel uitgemaakt te worden. Mogen jullie vaker doen



Ziem, ik hoop dat je je snel beter voelt, en een fijne vakantie!



Hermes, wat goed dat je zo bezig bent met rust in jezelf en de vriendelijke interne dialoog. Op dit moment kom ik regelmatig scheldend de keuken in. Dan zie ik het rommelige aanrecht en dan wil ik niet opruimen. Geen zin, geen fut en totaal obstinaat. Dat is echt zo´n fuck it moment. We hebben trouwens zo´n beetje dezelfde maat. Wist je dat? De ene keer boven maat 40, dan onder maat 42 en af en toe afhankelijk van het kledingstuk en de fabrikant schommelt dat een maat omhoog of omlaag. Het gaat erom of het je staat of niet, die trenchcoat (wat is dat trouwens?). Voegt het wat toe aan jou, je lijf, je persoonlijkheid? Dat is het belangrijkste, dáár kijken mensen naar. Niet naar het etiketje dat verborgen in je kraag zit.



June, mooie lieve wijze June... ik lees je graag.



Muis, hoe is het met jou en Muizelien. Is Idool al teruggekomen op je boekje?



Elynn, elke keer als ik je avatar zie dan word ik vrolijk op een ingetogen manier. Je maakt een lieve geruststellende indruk op me en dat doet me goed. Blijf vooral meedoen!