Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
zondag 2 mei 2010 om 21:44
Ja nou ja, het is ook lachwekkend maar ik wilde het toch even melden, voor diegenen die misschien meelezen en zich afvragen of ik nou al echt resultaat merk en zo.
Voor diegenen die nog aarzelen om de stap te zetten en óók om een hoekje moeten poetsen als het op hun kont aankomt; serieus, het helpt, gezond eten, en je kunt na een paar weken gewoon weer lekker je bipsen soppen!
maandag 3 mei 2010 om 10:10
Wat een prachtig mooi topic dit. Ik ga me niet wagen aan allerlei psychologische inzichten maar ontbijttechnisch even een tip.
Ik kan ook nooit eten 's ochtends. Ik ben vaak nog misselijk van de moeheid als ik wakker wordt en krijg dan echt geen brood weg: teveel moeite met kauwen, droog, bah. Yoghurt gaat al iets beter maar dat is zo koud en zuur, en de muesli wordt op het gegeven moment klef. Zo lang doe ik er over .
Wat wél werkt is een smootie maken: Banaan, een paar bevroren frambozen of bosbessen en een kléin beetje sinaasappelsap. Eventueel wat yoghurt of melk en een paar eetlepels havermout: dat alles door de blender en je hebt je heerlijke eigenste ontbijtdrank. Glijdt zo naar binnen, is lekker fris, er zitten vezels in en je hebt gelijk je portie fruit van de dag gehad!
Ik kan ook nooit eten 's ochtends. Ik ben vaak nog misselijk van de moeheid als ik wakker wordt en krijg dan echt geen brood weg: teveel moeite met kauwen, droog, bah. Yoghurt gaat al iets beter maar dat is zo koud en zuur, en de muesli wordt op het gegeven moment klef. Zo lang doe ik er over .
Wat wél werkt is een smootie maken: Banaan, een paar bevroren frambozen of bosbessen en een kléin beetje sinaasappelsap. Eventueel wat yoghurt of melk en een paar eetlepels havermout: dat alles door de blender en je hebt je heerlijke eigenste ontbijtdrank. Glijdt zo naar binnen, is lekker fris, er zitten vezels in en je hebt gelijk je portie fruit van de dag gehad!
maandag 3 mei 2010 om 11:17
Jammer eigenlijk dat fruit zo vaak als "moeten" wordt gezien. Het is zo lekker.
Maar ik herken het hoor, bij mij schiet het er ook vaak bij in.
Heb de afgelopen dagen wel gemerkt dat als ik meer stress heb ik ook veel meer snaai. Dus in plaats van aan het probleem te werken ga ik snaaien. Lekker handig
Vaak is het ook zo dat ik me nog niet eens realiseer dat ik me druk maak over iets maar al wel de snaaibehoefte heb. Dus onbewust is het al wel duidelijk dat ik iets "moet" en daar moeite mee heb.
Iets om in de gaten te houden in ieder geval!
Leo, wat fijn dat je je al fijner voelt in je vel! Daar gaat het volgens mij namelijk om. Dat je je fijn voelt in je vel, hoe ruim of krap dat ook mag zitten!
Maar ik herken het hoor, bij mij schiet het er ook vaak bij in.
Heb de afgelopen dagen wel gemerkt dat als ik meer stress heb ik ook veel meer snaai. Dus in plaats van aan het probleem te werken ga ik snaaien. Lekker handig
Vaak is het ook zo dat ik me nog niet eens realiseer dat ik me druk maak over iets maar al wel de snaaibehoefte heb. Dus onbewust is het al wel duidelijk dat ik iets "moet" en daar moeite mee heb.
Iets om in de gaten te houden in ieder geval!
Leo, wat fijn dat je je al fijner voelt in je vel! Daar gaat het volgens mij namelijk om. Dat je je fijn voelt in je vel, hoe ruim of krap dat ook mag zitten!
maandag 3 mei 2010 om 12:59
Ik heb net, tussen de werk activiteiten door, hier een heel stuk gelezen. Confronterend wel.
Naar aanleiding daarvan vraag ik me af of mensen dit herkennen. Ik kan totaal niet inschatten wat voor postuur ik heb en met wie dat vergelijkbaar is. Als ik hier om me heen kijk zie ik eigenlijk alleen maar mensen die dunner zijn, of juist dikker, maar nooit iemand in wie ik mij herken, terwijl die mensen er toch echt tussen moeten lopen.....
Naar aanleiding daarvan vraag ik me af of mensen dit herkennen. Ik kan totaal niet inschatten wat voor postuur ik heb en met wie dat vergelijkbaar is. Als ik hier om me heen kijk zie ik eigenlijk alleen maar mensen die dunner zijn, of juist dikker, maar nooit iemand in wie ik mij herken, terwijl die mensen er toch echt tussen moeten lopen.....
maandag 3 mei 2010 om 13:38
quote:Kaaaaaaaatje schreef op 03 mei 2010 @ 12:59:
Ik heb net, tussen de werk activiteiten door, hier een heel stuk gelezen. Confronterend wel.
Naar aanleiding daarvan vraag ik me af of mensen dit herkennen. Ik kan totaal niet inschatten wat voor postuur ik heb en met wie dat vergelijkbaar is. Als ik hier om me heen kijk zie ik eigenlijk alleen maar mensen die dunner zijn, of juist dikker, maar nooit iemand in wie ik mij herken, terwijl die mensen er toch echt tussen moeten lopen.....Zeker herkenbaar. En het gekke is: toen ik wat dikker was dan nu, vond ik mezelf slanker dan anderen met wat maatjes meer, en nu ik ben afgevallen vind ik mezelf juist dikker dan anderen... Wat werkt de geest toch gek! Maar of ik nu dik of minder dik (want slank ben ik niet ) ben: ik kan niet inschatten of ik hetzelfde figuur heb als een ander of niet.
Ik heb net, tussen de werk activiteiten door, hier een heel stuk gelezen. Confronterend wel.
Naar aanleiding daarvan vraag ik me af of mensen dit herkennen. Ik kan totaal niet inschatten wat voor postuur ik heb en met wie dat vergelijkbaar is. Als ik hier om me heen kijk zie ik eigenlijk alleen maar mensen die dunner zijn, of juist dikker, maar nooit iemand in wie ik mij herken, terwijl die mensen er toch echt tussen moeten lopen.....Zeker herkenbaar. En het gekke is: toen ik wat dikker was dan nu, vond ik mezelf slanker dan anderen met wat maatjes meer, en nu ik ben afgevallen vind ik mezelf juist dikker dan anderen... Wat werkt de geest toch gek! Maar of ik nu dik of minder dik (want slank ben ik niet ) ben: ik kan niet inschatten of ik hetzelfde figuur heb als een ander of niet.
maandag 3 mei 2010 om 14:00
Hmm, ik heb juist helemaal geen problemen met ontbijten.
Ik lust 's morgens echt alles wel, dus ik werk rustig een paar volkorenboterhammen naar binnen om een uur later alweer trek te hebben.
Nou weet mijn verstand wel dat dat geen echte honger is, maar mijn gevoel en mijn uiterst zwakke wil weten dat niet.
Dat is juist mijn makke......
En ik lust echt geen fruit
Zo jammer, want het lijkt me echt wel lekker.
Ik lust 's morgens echt alles wel, dus ik werk rustig een paar volkorenboterhammen naar binnen om een uur later alweer trek te hebben.
Nou weet mijn verstand wel dat dat geen echte honger is, maar mijn gevoel en mijn uiterst zwakke wil weten dat niet.
Dat is juist mijn makke......
En ik lust echt geen fruit
Zo jammer, want het lijkt me echt wel lekker.
maandag 3 mei 2010 om 14:03
maandag 3 mei 2010 om 16:08
Dat vind ik zo goed aan het programma ´How to look good naked´. De hoofdpersonen moeten dan zichzelf plaatsen in een rij met allemaal oplopende maten. Vaak schatten ze zichzelf veel te dik in.
Wat kaaaatje beschrijft vind ik ook moeilijk. Hoe zie ik er nu uit? Hoe heb ik eruit gezien? Eerst schatte ik mezelf te dun, en nu te dik.
Foto´s vond ik vreselijk van mezelf en nog steeds ben ik er niet gek op. Binnenkort ben ik model bij een fotografiecursus. Nou ik ben benieuwd wat ik daarvan vind... Is wel een goede oefening trouwens.
Vorige week bij een schildercursus als model. De vet en/of vel rollen zijn duidelijk te zien, mijn borsten zijn hangende worsten geworden. Bij het nabespreken kwam ik aangekleed weer terug, en ik zag een cursist verbaasd naar me kijken. Waarop ik zei: ´Ja, wat een goede BH al niet kan doen.´ Er werd instemmend geknikt
Het billenwasverhaal ken ik ook uit eigen ervaring. Over een poosje is er geen rare schimmelgeur meer rond de navel omdat daar geen klemmende rol meer zit. Dan merk je dat je broeken bij de dijen veel minder slijten. Dan moet je horlogebandje vervangen worden door een smallere. De hakkenbar blijft maar aan de gang met gaatjes bijstansen in je leren riem. Sandalen zijn opeens te groot, je zweet minder in de zomer.
En dan..... op een dag..... voel je je ribben bij het douchen. Ribben!!! Had ik die dan? Wordt je sleutelbeen zichtbaar en zie je opeens dat je geen onderkin meer hebt. Helaas zijn er dan wel rimpels bij. Ten eerste omdat je ouder bent geworden en ten tweede omdat al dat vet de boel mooi strak trok. Elk voordeel hep z´n nadeel...
Wat kaaaatje beschrijft vind ik ook moeilijk. Hoe zie ik er nu uit? Hoe heb ik eruit gezien? Eerst schatte ik mezelf te dun, en nu te dik.
Foto´s vond ik vreselijk van mezelf en nog steeds ben ik er niet gek op. Binnenkort ben ik model bij een fotografiecursus. Nou ik ben benieuwd wat ik daarvan vind... Is wel een goede oefening trouwens.
Vorige week bij een schildercursus als model. De vet en/of vel rollen zijn duidelijk te zien, mijn borsten zijn hangende worsten geworden. Bij het nabespreken kwam ik aangekleed weer terug, en ik zag een cursist verbaasd naar me kijken. Waarop ik zei: ´Ja, wat een goede BH al niet kan doen.´ Er werd instemmend geknikt
Het billenwasverhaal ken ik ook uit eigen ervaring. Over een poosje is er geen rare schimmelgeur meer rond de navel omdat daar geen klemmende rol meer zit. Dan merk je dat je broeken bij de dijen veel minder slijten. Dan moet je horlogebandje vervangen worden door een smallere. De hakkenbar blijft maar aan de gang met gaatjes bijstansen in je leren riem. Sandalen zijn opeens te groot, je zweet minder in de zomer.
En dan..... op een dag..... voel je je ribben bij het douchen. Ribben!!! Had ik die dan? Wordt je sleutelbeen zichtbaar en zie je opeens dat je geen onderkin meer hebt. Helaas zijn er dan wel rimpels bij. Ten eerste omdat je ouder bent geworden en ten tweede omdat al dat vet de boel mooi strak trok. Elk voordeel hep z´n nadeel...
maandag 3 mei 2010 om 19:09
Smoothies en zo zijn killing voor mij.
Met dat soort dingen kan ik echt geen maat houden. Balen maar het is nu eenmaal zo.
Fruit en vruchtensappen ga ik uit de weg.
Straks hebben we aardbeien uit eigen tuin, daar verheug ik me op.
Bananen en zo vind ik té lekker en dat geldt zéker voor sinaasappelsap, daar kan ik (zoals eerder beschreven) wel een liter van op.
Voorlopig doe ik dat dus even niet.
Avocado, daar eet ik regelmatig een halve van. Op de kiprollade met tuinkruiden en dan een paar stukken avocado, heurlijk!
Avocado doe ik ook door de salade trouwens.
Ik heb een cracker (her)ontdekt, de ryvita mueslicracker. Zalig echt en dan met biefstukworst, kiprollade (met of zonder avocado) rauwe ham of rosbief, zoiets.
Ik eet zó lekker de laatste tijd en dat je je dan ook nog beter voelt lalalalalalalaaaaaaaa!
Gisteren uit eten geweest bij een hele goede Italiaan. Gewoon lekker van de broodjes gegeten trouwens en dat zonder schuldgevoel, dat mag echt in de krant! Ha, ik kan het soms wel van de daken schreeuwen;'eet 'normaal' en doe niet meer aan de lijn!
Wat scheelt dat een slok op een borrel als je nu eens geen beeld voor ogen hebt van dertig kilo in vier maanden kwijt moeten zijn, poeh zeg.
Ik had het er net met mijn vriendin Ginger over, die hier ook leest, over hoe raar wij eigenlijk aten.
Onze kinderen (die van Ginger en mij dus) proberen we te leren dat ze gezond moeten eten, die mogen niet de hele dag snoepen en niet overal saus op en zelf doen we het wel als wij 'normaal' eten. Heel maf als je daar zo oud voor moet worden en dan pas leert dat je eigen normaal volkomen abnormaal is.
Over het ouderverhaal nog even....
Mijn ouders deden raar wat eten betreft. Dat is een feit. Maar op een bepaald moment ben je geen kind meer en bepaal je zelf wat je doet, qua alles en ook qua eten. Ook dat is iets wat ik me de laatste tijd ben gaan realiseren.
Ik kwam ontzettend aan in één jaar omdat ik stopte met lijnen. Ik stopte met 'lijnen' dus en ging daarvoor in de plaats schransen. Álles mocht ik, voor het eerst in mijn leven. Na een jaar was ik 40 kilo zwaarder, terwijl, ik na 5 kilo aan een bel had moeten gaan hangen, zélf, bij mezélf.
Daar kan ik mijn ouders niet de schuld van geven, van dát gedrag, dat is mijn eigen ding en ik merk dat als ik de verantwoording voor mij en mijn manier van denken hélemaal bij mezelf leg, ik daar sterker van word, in plaats van zwakker.
Ik ben in mijn leven de baas over mij. Niemand dwingt mij om te lijnen, niemand dwingt mij om te schransen, dat doe ik helemaal zelf.
Hoe minder ik naar excuses zoek, hoe beter het eigenlijk met mij gaat (merk ik). Dat vind ik zó lollig om te merken. Dat ik, als ik zélf nadenk en me niet laat leiden door kinderachtig gedrag, eigenlijk heel erg goed met voer om kan gaan.
Ik heb voor mijn gevoel de controle terug over mij.
Dit ga ik nog eens zeggen en ik huil er even heel hard bij.
Ik heb voor mijn gevoel de controle terug over mij.
IK ben de baas, IK bepaal, IK beslis. Niet een boze stem ergens achterin mijn geest. IK.
Ik zou bijna 'amen' zeggen.....
Met dat soort dingen kan ik echt geen maat houden. Balen maar het is nu eenmaal zo.
Fruit en vruchtensappen ga ik uit de weg.
Straks hebben we aardbeien uit eigen tuin, daar verheug ik me op.
Bananen en zo vind ik té lekker en dat geldt zéker voor sinaasappelsap, daar kan ik (zoals eerder beschreven) wel een liter van op.
Voorlopig doe ik dat dus even niet.
Avocado, daar eet ik regelmatig een halve van. Op de kiprollade met tuinkruiden en dan een paar stukken avocado, heurlijk!
Avocado doe ik ook door de salade trouwens.
Ik heb een cracker (her)ontdekt, de ryvita mueslicracker. Zalig echt en dan met biefstukworst, kiprollade (met of zonder avocado) rauwe ham of rosbief, zoiets.
Ik eet zó lekker de laatste tijd en dat je je dan ook nog beter voelt lalalalalalalaaaaaaaa!
Gisteren uit eten geweest bij een hele goede Italiaan. Gewoon lekker van de broodjes gegeten trouwens en dat zonder schuldgevoel, dat mag echt in de krant! Ha, ik kan het soms wel van de daken schreeuwen;'eet 'normaal' en doe niet meer aan de lijn!
Wat scheelt dat een slok op een borrel als je nu eens geen beeld voor ogen hebt van dertig kilo in vier maanden kwijt moeten zijn, poeh zeg.
Ik had het er net met mijn vriendin Ginger over, die hier ook leest, over hoe raar wij eigenlijk aten.
Onze kinderen (die van Ginger en mij dus) proberen we te leren dat ze gezond moeten eten, die mogen niet de hele dag snoepen en niet overal saus op en zelf doen we het wel als wij 'normaal' eten. Heel maf als je daar zo oud voor moet worden en dan pas leert dat je eigen normaal volkomen abnormaal is.
Over het ouderverhaal nog even....
Mijn ouders deden raar wat eten betreft. Dat is een feit. Maar op een bepaald moment ben je geen kind meer en bepaal je zelf wat je doet, qua alles en ook qua eten. Ook dat is iets wat ik me de laatste tijd ben gaan realiseren.
Ik kwam ontzettend aan in één jaar omdat ik stopte met lijnen. Ik stopte met 'lijnen' dus en ging daarvoor in de plaats schransen. Álles mocht ik, voor het eerst in mijn leven. Na een jaar was ik 40 kilo zwaarder, terwijl, ik na 5 kilo aan een bel had moeten gaan hangen, zélf, bij mezélf.
Daar kan ik mijn ouders niet de schuld van geven, van dát gedrag, dat is mijn eigen ding en ik merk dat als ik de verantwoording voor mij en mijn manier van denken hélemaal bij mezelf leg, ik daar sterker van word, in plaats van zwakker.
Ik ben in mijn leven de baas over mij. Niemand dwingt mij om te lijnen, niemand dwingt mij om te schransen, dat doe ik helemaal zelf.
Hoe minder ik naar excuses zoek, hoe beter het eigenlijk met mij gaat (merk ik). Dat vind ik zó lollig om te merken. Dat ik, als ik zélf nadenk en me niet laat leiden door kinderachtig gedrag, eigenlijk heel erg goed met voer om kan gaan.
Ik heb voor mijn gevoel de controle terug over mij.
Dit ga ik nog eens zeggen en ik huil er even heel hard bij.
Ik heb voor mijn gevoel de controle terug over mij.
IK ben de baas, IK bepaal, IK beslis. Niet een boze stem ergens achterin mijn geest. IK.
Ik zou bijna 'amen' zeggen.....
dinsdag 4 mei 2010 om 08:13
quote:bosaapje schreef op 30 april 2010 @ 13:24:
Ik heb tot nu toe alleen maar meegelezen maar op de vorige reacties wil ik toch even reageren.
Ook mijn ouders hebben heel bewust de hongerwinter meegemaakt en vooral bij mijn moeder heeft dat echt sporen nagelaten, ook in onze "eetopvoeding"
Geen snoep, geen frisdrank, beetje vlees en we mochten niet te dik worden.
Dit werd er bij ons zo ingestampt dat, toen ik alleen ging wonen, helemaal bang was om maar iets te eten wat anders was dan anders.
Ik ken het dus helemaal niet dat ik mezelf zielig vond omdat we niet mochten snoepen, echt eten totdat we verzadigd waren etc, etc dat ik helemaal los ging.
Later zijn er flinke depressies en een periode van Anorexia ontstaan maar dat was 17 jaar na ik uit h
uis was.
Hoe is het nu met je Bosaapje?
Heb je je gewicht/gedrag onder controle nu?
Of strijd je nog?
Ik heb tot nu toe alleen maar meegelezen maar op de vorige reacties wil ik toch even reageren.
Ook mijn ouders hebben heel bewust de hongerwinter meegemaakt en vooral bij mijn moeder heeft dat echt sporen nagelaten, ook in onze "eetopvoeding"
Geen snoep, geen frisdrank, beetje vlees en we mochten niet te dik worden.
Dit werd er bij ons zo ingestampt dat, toen ik alleen ging wonen, helemaal bang was om maar iets te eten wat anders was dan anders.
Ik ken het dus helemaal niet dat ik mezelf zielig vond omdat we niet mochten snoepen, echt eten totdat we verzadigd waren etc, etc dat ik helemaal los ging.
Later zijn er flinke depressies en een periode van Anorexia ontstaan maar dat was 17 jaar na ik uit h
uis was.
Hoe is het nu met je Bosaapje?
Heb je je gewicht/gedrag onder controle nu?
Of strijd je nog?
dinsdag 4 mei 2010 om 08:17
quote:Melpomene schreef op 30 april 2010 @ 11:47:
Ik eet door de week altijd matig, alleen op zaterdag of met een etentje sla ik weleens lekker door.
Dit is zoals ik het nu ook doe Melpomene.
Volgens mij is dit zoals het 'hoort'. Dat, wat jij doet, is normaal eetgedrag.
Je vat het in twee regels samen, en zo eenvoudig is het feitelijk ook.
Ik eet door de week altijd matig, alleen op zaterdag of met een etentje sla ik weleens lekker door.
Dit is zoals ik het nu ook doe Melpomene.
Volgens mij is dit zoals het 'hoort'. Dat, wat jij doet, is normaal eetgedrag.
Je vat het in twee regels samen, en zo eenvoudig is het feitelijk ook.
dinsdag 4 mei 2010 om 08:27
quote:Kalliope schreef op 30 april 2010 @ 22:04:
[...]
Die eerste 5 kilo kon ik heel makkelijk ontkennen: vocht vasthouden, teveel gegeten waardoor er wat meer darminhoud was, midden op de dag wegen ipv 's ochtends, en zulk soort dingen. Met 10 kilo ging dat al lastiger, want ik geloofte het niet echt meer, maar ik hield er wel aan vast. Met 15 kilo accepteerde ik eindelijk dat ik was aangekomen.
De tweede 15 kilo interesseerden me geen bil.
Geen idee of het kwam doordat ik gister weinig gegeten heb, of omdat ik ongesteld ben, maar vandaag ging niet echt goed. Geen echte vreetbui gehad zoals ik ze normaal gesproken heb, maar misschien wel voor normale maatstaven (geen idee hoe die zijn). Ik zit nog rond het goede aantal kcal, dus daar baal ik niet van.
Ik baal er wel van dat ik er helemaal niet van genoten heb. De afgelopen weken heb ik wel van mijn gezonde voeding genoten. Heb al sinds mijn dertiende vreetbuien die steeds verder uit de hand liepen. Mijn gewone maaltijden 'moesten' hierdoor verdwijnen: eerst verdween lunch, daarna ontbijt, en daarna zelfs het avondeten. Eten was een straf.
Toen ik langzaamaan weer met gewoon eten begon, kon ik daar echt van genieten. En van het eten van vandaag niet. Dus morgen doe ik maar weer normaal.
Goh Kalliope, ik lees je posting nu pas, raar zeg, ik dacht dat ik alles zo netjes bijhield....
Mag ik vragen wat je onder een vreetbui verstaat?
Bij een vreetbui stel ik me (misschien ten onrechte) voor dat je alles wat je aan eetbaars in huis hebt op wil eten. Is dat dan 'bingen'? Ik ken het zelf niet, in ieder geval niet in die mate maar ik ken wel het gevoel van eten 'moeten' en dan niet bepaald selectief zijn. Is dat ook een vreetbui?
Ik vind het ook moeilijk om vast te stellen wat normaal is en wat niet merk ik.
Gewoon eens een hele reep opeten lijkt me niet echt abnormaal, maar het zou kunnen dat ik degene ben met een vertekend beeld. Misschien dat anderen daar een licht op kunnen werpen?
En hoe denk jij er over Kalliope?
[...]
Die eerste 5 kilo kon ik heel makkelijk ontkennen: vocht vasthouden, teveel gegeten waardoor er wat meer darminhoud was, midden op de dag wegen ipv 's ochtends, en zulk soort dingen. Met 10 kilo ging dat al lastiger, want ik geloofte het niet echt meer, maar ik hield er wel aan vast. Met 15 kilo accepteerde ik eindelijk dat ik was aangekomen.
De tweede 15 kilo interesseerden me geen bil.
Geen idee of het kwam doordat ik gister weinig gegeten heb, of omdat ik ongesteld ben, maar vandaag ging niet echt goed. Geen echte vreetbui gehad zoals ik ze normaal gesproken heb, maar misschien wel voor normale maatstaven (geen idee hoe die zijn). Ik zit nog rond het goede aantal kcal, dus daar baal ik niet van.
Ik baal er wel van dat ik er helemaal niet van genoten heb. De afgelopen weken heb ik wel van mijn gezonde voeding genoten. Heb al sinds mijn dertiende vreetbuien die steeds verder uit de hand liepen. Mijn gewone maaltijden 'moesten' hierdoor verdwijnen: eerst verdween lunch, daarna ontbijt, en daarna zelfs het avondeten. Eten was een straf.
Toen ik langzaamaan weer met gewoon eten begon, kon ik daar echt van genieten. En van het eten van vandaag niet. Dus morgen doe ik maar weer normaal.
Goh Kalliope, ik lees je posting nu pas, raar zeg, ik dacht dat ik alles zo netjes bijhield....
Mag ik vragen wat je onder een vreetbui verstaat?
Bij een vreetbui stel ik me (misschien ten onrechte) voor dat je alles wat je aan eetbaars in huis hebt op wil eten. Is dat dan 'bingen'? Ik ken het zelf niet, in ieder geval niet in die mate maar ik ken wel het gevoel van eten 'moeten' en dan niet bepaald selectief zijn. Is dat ook een vreetbui?
Ik vind het ook moeilijk om vast te stellen wat normaal is en wat niet merk ik.
Gewoon eens een hele reep opeten lijkt me niet echt abnormaal, maar het zou kunnen dat ik degene ben met een vertekend beeld. Misschien dat anderen daar een licht op kunnen werpen?
En hoe denk jij er over Kalliope?
dinsdag 4 mei 2010 om 08:38
Ik verlies gewicht door er niet te veel mee bezig te zijn; dus niet te denken: ik moet dit en ohhh wat ben ik toch dik, dus hang het op de eerste plaats niet aan de grote klok, tegen vrienden, familie etc.
Daarna eet ik gewoon 6 sneetjes brood per dag en zelf uitgeperste sinaasappel en/of grapefruit sap. Ook drink ik alleen maar koffie en thee zonder suiker en melk en water. Af en toe light. Sta mezelf op bezoek of verjaardagen ook wel gewoon een stukje gebak toe. Af en toe een tussendoortje. Als ik dat zo een paar maanden vol houdt, vliegen de kilo's er bij mijn van af! Vergt uiteraard wel veel zelfdiscipline. Als ik het zo terug lees klinkt het heel erg makkelijk, maar pffhh dat valt tegen!
Daarna eet ik gewoon 6 sneetjes brood per dag en zelf uitgeperste sinaasappel en/of grapefruit sap. Ook drink ik alleen maar koffie en thee zonder suiker en melk en water. Af en toe light. Sta mezelf op bezoek of verjaardagen ook wel gewoon een stukje gebak toe. Af en toe een tussendoortje. Als ik dat zo een paar maanden vol houdt, vliegen de kilo's er bij mijn van af! Vergt uiteraard wel veel zelfdiscipline. Als ik het zo terug lees klinkt het heel erg makkelijk, maar pffhh dat valt tegen!
dinsdag 4 mei 2010 om 08:49
voor Leo.
Ik heb een energiebeperkt dieet gekregen of eigenlijk is het helemaal geen dieet, maar meer een verandering van je leefstijl. Ik at eerder altijd drie maaltijden per dag en dat was het. Vooral de lunch was funest. 5 tot 6 boterhammen was niks. Ik kreeg zwangerschapsdiabetes in de zwangerschap van mijn dochter en ben na een glucose intolerantietest verwezen naar de ziekenhuisdietiste. Die vertelde dat hetgeen wat ik at, dat dat wel goed was, alleen ik moest het meer over de dag verspreiden om mijn glucosegehalte zo gelijkmatig mogelijk te houden. Niet alleen was mijn glucosegehalte veel te hoog, maar het schommelde ook nog eens extreem. De gynaecoloog dacht dat ik daardoor overgewicht had. In ieder geval neem ik dus 2 keer per dag een tussendoortje. 'smorgens ontbijtkoek, oudewijvenkoek of indische cake en 'smiddags fruit en 'savonds na 8 uur mijn toetje (meestal Optimel vla en later fruit).
Mijn menu:
' smorgens 2 plakken brood met ontbijtkoek, zwarte koffie en sinaasappelsap
tussendoor: plak koek met koffie
's middags: 3 plakken brood met ligtboter, 30plus kaas en magere vleeswaren achterham of rookvlees, beker melk
tussendoor: fruit met zwarte koffie
'savonds: aardappelen, groente vlees of pasta/vlees/saus met verse groenten
tussendoor: toetje optimel of magere yoghurt met appel oid, 2 koppen koffie, glas cola light.
Ik heb een energiebeperkt dieet gekregen of eigenlijk is het helemaal geen dieet, maar meer een verandering van je leefstijl. Ik at eerder altijd drie maaltijden per dag en dat was het. Vooral de lunch was funest. 5 tot 6 boterhammen was niks. Ik kreeg zwangerschapsdiabetes in de zwangerschap van mijn dochter en ben na een glucose intolerantietest verwezen naar de ziekenhuisdietiste. Die vertelde dat hetgeen wat ik at, dat dat wel goed was, alleen ik moest het meer over de dag verspreiden om mijn glucosegehalte zo gelijkmatig mogelijk te houden. Niet alleen was mijn glucosegehalte veel te hoog, maar het schommelde ook nog eens extreem. De gynaecoloog dacht dat ik daardoor overgewicht had. In ieder geval neem ik dus 2 keer per dag een tussendoortje. 'smorgens ontbijtkoek, oudewijvenkoek of indische cake en 'smiddags fruit en 'savonds na 8 uur mijn toetje (meestal Optimel vla en later fruit).
Mijn menu:
' smorgens 2 plakken brood met ontbijtkoek, zwarte koffie en sinaasappelsap
tussendoor: plak koek met koffie
's middags: 3 plakken brood met ligtboter, 30plus kaas en magere vleeswaren achterham of rookvlees, beker melk
tussendoor: fruit met zwarte koffie
'savonds: aardappelen, groente vlees of pasta/vlees/saus met verse groenten
tussendoor: toetje optimel of magere yoghurt met appel oid, 2 koppen koffie, glas cola light.
