
Eten met je verstand

woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
zondag 16 mei 2010 om 22:10

zondag 16 mei 2010 om 22:28
quote:dubiootje schreef op 16 mei 2010 @ 21:30:
Dat klinkt heftig, MissC. Ik kan me voorstellen dat je van dat ding af wilt. Ik wist niet dat het zulke risico's met zich meebracht.
Heb je een idee waarom de kilo's er toen weer zo snel bij kwamen? Wat doe je nu voor je idee anders dan toen?
Frustratie wegeten. En nu: weten dat je daar alleen je zelf mee hebt, en dat het ook anders kan.
Toen: aan het afvallen voor mijn omgeving. Nu: voor mezelf.
Dat klinkt heftig, MissC. Ik kan me voorstellen dat je van dat ding af wilt. Ik wist niet dat het zulke risico's met zich meebracht.
Heb je een idee waarom de kilo's er toen weer zo snel bij kwamen? Wat doe je nu voor je idee anders dan toen?
Frustratie wegeten. En nu: weten dat je daar alleen je zelf mee hebt, en dat het ook anders kan.
Toen: aan het afvallen voor mijn omgeving. Nu: voor mezelf.

maandag 17 mei 2010 om 10:40
Hai, ben ik weer even.
Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd om te posten want ik moet scripts leren maar ik zag wat jullie allemaal vlijtig hadden zitten schrijven en wil toch even reageren.
Hanke, wat fijn dat jij er ook weer bent!
Goed om te lezen hoe jij het aanpakt en hoe je je nu voelt. Langzaam maar gestaag afvallen is inderdaad het beste, hoewel Miss C. ook een punt heeft, als je veel overgewicht hebt dan val je gewoon snel af in het begin.
Een van de redenen waarom ik me niet meer weeg is omdat ik weet dat het op een bepaald moment stagneert, heel langzaam gaat of gewoon weken stilstaat. Geen zin in die frustratie. Voor mezelf niet hoor, wat een ander doet; lekker zelf weten natuurlijk!
Met mij gaat het nog steeds heel goed. Ik ben zo relaxed als een cowboy.
Afgelopen weekend stond ik een paar keer voor een behoorlijke uitdaging (verjaardagen, uit eten, een bespreking met lunchen buiten de deur, onderweg in de auto voor een lange rit, feestje, taart, slagroom, chips etc.) en hoewel ik lekker frieten heb gegeten bij mijn avondeten (zonder saus) vond ik het niet moeilijk om al het andere te laten staan. Sterker nog, het mocht van mezelf maar ik wilde niet.
Ik heb lekker met mezelf overlegd en kwam tot de conclusie dat het gevoel wat ik heb over mezelf me zo goed bevalt dat het 't me niet waard is dat te doorbreken door toe te geven aan dingen die mijn lichaam ongetwijfeld op gaat slaan op plekken waar ik het juist kwijt begin te raken.
Na het overleg sloeg ik mezelf fideel op de schouder en heb in plaats van appeltaart een appel gegeten. Zo'n knoertharde, knerpende, lekker.
Er was wel het een en ander aan overleg nodig, om te voorkomen dat ik het 'fuck-it' gevoel liet overheersen maar het brein nam het vriendelijk maar beslist over en liet het gevoel zelfs meebeslissen!
Het gaat dus prima, ik vind het fijn te lezen dat het met anderen ook goed gaat, ook al valt het soms niet mee.
Nu ga ik als een gek studeren op vele pagina's tekst.
Tot later!
Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd om te posten want ik moet scripts leren maar ik zag wat jullie allemaal vlijtig hadden zitten schrijven en wil toch even reageren.
Hanke, wat fijn dat jij er ook weer bent!
Goed om te lezen hoe jij het aanpakt en hoe je je nu voelt. Langzaam maar gestaag afvallen is inderdaad het beste, hoewel Miss C. ook een punt heeft, als je veel overgewicht hebt dan val je gewoon snel af in het begin.
Een van de redenen waarom ik me niet meer weeg is omdat ik weet dat het op een bepaald moment stagneert, heel langzaam gaat of gewoon weken stilstaat. Geen zin in die frustratie. Voor mezelf niet hoor, wat een ander doet; lekker zelf weten natuurlijk!
Met mij gaat het nog steeds heel goed. Ik ben zo relaxed als een cowboy.
Afgelopen weekend stond ik een paar keer voor een behoorlijke uitdaging (verjaardagen, uit eten, een bespreking met lunchen buiten de deur, onderweg in de auto voor een lange rit, feestje, taart, slagroom, chips etc.) en hoewel ik lekker frieten heb gegeten bij mijn avondeten (zonder saus) vond ik het niet moeilijk om al het andere te laten staan. Sterker nog, het mocht van mezelf maar ik wilde niet.
Ik heb lekker met mezelf overlegd en kwam tot de conclusie dat het gevoel wat ik heb over mezelf me zo goed bevalt dat het 't me niet waard is dat te doorbreken door toe te geven aan dingen die mijn lichaam ongetwijfeld op gaat slaan op plekken waar ik het juist kwijt begin te raken.
Na het overleg sloeg ik mezelf fideel op de schouder en heb in plaats van appeltaart een appel gegeten. Zo'n knoertharde, knerpende, lekker.
Er was wel het een en ander aan overleg nodig, om te voorkomen dat ik het 'fuck-it' gevoel liet overheersen maar het brein nam het vriendelijk maar beslist over en liet het gevoel zelfs meebeslissen!
Het gaat dus prima, ik vind het fijn te lezen dat het met anderen ook goed gaat, ook al valt het soms niet mee.
Nu ga ik als een gek studeren op vele pagina's tekst.
Tot later!
maandag 17 mei 2010 om 10:43
Hoe ga je nu met je frustratie om dan, MissC? Heb je daar een andere uitlaatklep voor gevonden? Ik denk dat de motivatie cruciaal is. Hoeveel mensen vallen niet af voor hun omgeving of hun partner of om te voldoen aan de verwachtingen van 'de maatschappij'? Daar kun je heel lang motivatie aan ontlenen, maar niet permanent. De enige motivatie op de lange termijn moet uit jezelf komen.
Hanke, ik ben het helemaal met je eens dat kennis over goede voeding ook heel belangrijk is. Ik wil me daar nu ook in gaan verdiepen, ik denk trouwens ook dat dat een motiverende factor is. Weten hoe de 'motor' draait op kwalitatief goede brandstof en op bagger kan ook nog wel eens een verschil maken als je op het punt staat een zak chips open te trekken
Het zou zelfs best eens zo kunnen zijn dat je de signalen van je lichaam beter kan interpreteren als je de theorie achter voeding, vertering e.d. kent
Hanke, ik ben het helemaal met je eens dat kennis over goede voeding ook heel belangrijk is. Ik wil me daar nu ook in gaan verdiepen, ik denk trouwens ook dat dat een motiverende factor is. Weten hoe de 'motor' draait op kwalitatief goede brandstof en op bagger kan ook nog wel eens een verschil maken als je op het punt staat een zak chips open te trekken
Het zou zelfs best eens zo kunnen zijn dat je de signalen van je lichaam beter kan interpreteren als je de theorie achter voeding, vertering e.d. kent
Ga in therapie!

maandag 17 mei 2010 om 10:52
Ik heb die frustratie niet meer. Ik was vooral teleurgesteld in wat de maagband me voor een ellende heeft bezorgd. Was er heilig van overtuigd dat dit hét ticket was naar een slanker bestaan. Toen ik het opgaf heb ik dan ook alles er weer aangevreten, slank zijn was niet voor mij weggelegd.
Inmiddels zijn we 6 jaar verder, en heb ik me er bij neergelegd dat de maagband niet mijn methode is. Ik zal het zelf moeten doen, voor MIJ. NIet voor mijn man, niet voor mijn kinderen, niet voor personen die afkeurend kijken waar je ook loopt. Voor MIJ.
Inmiddels zijn we 6 jaar verder, en heb ik me er bij neergelegd dat de maagband niet mijn methode is. Ik zal het zelf moeten doen, voor MIJ. NIet voor mijn man, niet voor mijn kinderen, niet voor personen die afkeurend kijken waar je ook loopt. Voor MIJ.
maandag 17 mei 2010 om 10:52
quote:eleonora schreef op 17 mei 2010 @ 10:40:
Sterker nog, het mocht van mezelf maar ik wilde niet.
Ik heb lekker met mezelf overlegd en kwam tot de conclusie dat het gevoel wat ik heb over mezelf me zo goed bevalt dat het 't me niet waard is dat te doorbreken door toe te geven aan dingen die mijn lichaam ongetwijfeld op gaat slaan op plekken waar ik het juist kwijt begin te raken.
het brein nam het vriendelijk maar beslist over en liet het gevoel zelfs meebeslissen!
Lé! Dit vind ik zo geweldig om te lezen! Echt, je bent mijn held. Ik herken het ook en ik weet zeker dat het mede door jou en door dit topic komt dat ik ook mijn verstand kan laten spreken op de verleidelijke momenten. En die verschuiving naar je gevoel, daar gaan we naar toe natuurlijk. Dat we straks niet meer hoeven na te denken om gezond te eten, maar dat het vanzelf gaat. Dat we geen behoefte meer hebben aan dat patatje met of die reep chocola omdat we dan vóelen dat ons lichaam daar niet om vraagt. Wat een zegening zal dat zijn
Ik heb gisteravond ook even vergaderd met mezelf: neem ik nu wel of niet een chocoladetruffel? Ik besloot dat ik helemaal geen chocoladetruffel wilde maar minstens tien (of gewoon de rest van het doosje). En ging eens bedenken waarom ik dat dan zo graag wilde en hoe ik me daarna dan zou voelen. Toen nam (inderdaad!) het verstand het over en besloot dat ik in bad ging met een kopje thee en twee (!) biscuitjes. Dat doe ik normaal nooit, ik neem dan voor de zekerheid het hele pak mee en het gaat soms nog op ook. Nu heb ik lekker zitten snuffelen en knabbelen aan die twee biscuitjes en er intens van genoten. En mijn lichaam ook, haha!
Werk ze
Sterker nog, het mocht van mezelf maar ik wilde niet.
Ik heb lekker met mezelf overlegd en kwam tot de conclusie dat het gevoel wat ik heb over mezelf me zo goed bevalt dat het 't me niet waard is dat te doorbreken door toe te geven aan dingen die mijn lichaam ongetwijfeld op gaat slaan op plekken waar ik het juist kwijt begin te raken.
het brein nam het vriendelijk maar beslist over en liet het gevoel zelfs meebeslissen!
Lé! Dit vind ik zo geweldig om te lezen! Echt, je bent mijn held. Ik herken het ook en ik weet zeker dat het mede door jou en door dit topic komt dat ik ook mijn verstand kan laten spreken op de verleidelijke momenten. En die verschuiving naar je gevoel, daar gaan we naar toe natuurlijk. Dat we straks niet meer hoeven na te denken om gezond te eten, maar dat het vanzelf gaat. Dat we geen behoefte meer hebben aan dat patatje met of die reep chocola omdat we dan vóelen dat ons lichaam daar niet om vraagt. Wat een zegening zal dat zijn
Ik heb gisteravond ook even vergaderd met mezelf: neem ik nu wel of niet een chocoladetruffel? Ik besloot dat ik helemaal geen chocoladetruffel wilde maar minstens tien (of gewoon de rest van het doosje). En ging eens bedenken waarom ik dat dan zo graag wilde en hoe ik me daarna dan zou voelen. Toen nam (inderdaad!) het verstand het over en besloot dat ik in bad ging met een kopje thee en twee (!) biscuitjes. Dat doe ik normaal nooit, ik neem dan voor de zekerheid het hele pak mee en het gaat soms nog op ook. Nu heb ik lekker zitten snuffelen en knabbelen aan die twee biscuitjes en er intens van genoten. En mijn lichaam ook, haha!
Werk ze
Ga in therapie!
maandag 17 mei 2010 om 11:42
quote:dubiootje schreef op 16 mei 2010 @ 21:13:
Toetyfroety, misschien heb je het al ergens geschreven maar ik ben nog steeds het hele topic aan het doorworstelen Wat ben jij aan het doen om af te vallen? Wat is jouw doel?
Ik probeer gezond te eten, ik heb me op mijn 28ste voorgenomen dat ik niet zo dik wilde worden als de rest van mijn familie (moeder en tantes van 180kg). Gezond eten bedoel ik dus mee, spul eten wat je zelf hebt klaargemaakt. Iedere dag gewoon koken, geen gefabriceerde snoep en lekkernijen. Het heeft altijd redelijk gewerkt voor mij. Maar nu de menopauze heeft toegeslagen, komen er toch overal vetrollen. Krijg nu echt een oud lijf vind ik zelf, waar het vet zo rond de maag zit, terwijl mijn dijen vroeger het probleemgebied waren.
Natuurlijk eet ik gewoon een gebakje op verjaardagen en drink ook af en toe een wijntje. En gedurende de winter kom ik altijd aan, ik houd ook erg van stampot en denk al gauw dat er dan een halve rookworst bij mag (want half-vette, koop ik dan). Maar het gaat eigenlijk om een kilo of 5, maar geloof me, het is echt moeilijk om het eraf te krijgen.
Ik doe verder: veel fietsen, soms tochten van 30 - 40 km, en fiets naar mijn werk (6km) ik heb ook een stepper, maar kan de ophoogsteuntjes nergens vinden en om nou te steppen op die bak van 10 cm, doet niet zoveel vermoed ik.
Ik ben nu al 3 kg kwijt maar zou leuk zijn als er nog wat meer af ging.
Toetyfroety, misschien heb je het al ergens geschreven maar ik ben nog steeds het hele topic aan het doorworstelen Wat ben jij aan het doen om af te vallen? Wat is jouw doel?
Ik probeer gezond te eten, ik heb me op mijn 28ste voorgenomen dat ik niet zo dik wilde worden als de rest van mijn familie (moeder en tantes van 180kg). Gezond eten bedoel ik dus mee, spul eten wat je zelf hebt klaargemaakt. Iedere dag gewoon koken, geen gefabriceerde snoep en lekkernijen. Het heeft altijd redelijk gewerkt voor mij. Maar nu de menopauze heeft toegeslagen, komen er toch overal vetrollen. Krijg nu echt een oud lijf vind ik zelf, waar het vet zo rond de maag zit, terwijl mijn dijen vroeger het probleemgebied waren.
Natuurlijk eet ik gewoon een gebakje op verjaardagen en drink ook af en toe een wijntje. En gedurende de winter kom ik altijd aan, ik houd ook erg van stampot en denk al gauw dat er dan een halve rookworst bij mag (want half-vette, koop ik dan). Maar het gaat eigenlijk om een kilo of 5, maar geloof me, het is echt moeilijk om het eraf te krijgen.
Ik doe verder: veel fietsen, soms tochten van 30 - 40 km, en fiets naar mijn werk (6km) ik heb ook een stepper, maar kan de ophoogsteuntjes nergens vinden en om nou te steppen op die bak van 10 cm, doet niet zoveel vermoed ik.
Ik ben nu al 3 kg kwijt maar zou leuk zijn als er nog wat meer af ging.
maandag 17 mei 2010 om 12:26
Je probeert gezond te eten? Maar je doet het toch al, Toetyfroety? Ook al besluit je af en toe iets ongezonds te nemen, dat doet daar niets aan af. Je 28ste, dat is al even geleden als je nu in de menopauze bent Hoelang geleden heb je de omslag gemaakt naar gezond eten?
Het lijkt me niet zo gek dat je dijen nu geen probleemgebied meer zijn als je veel fietst. Misschien dat het vet er daardoor sneller daar afgaat dan op je buik. Buikvet schijnt trouwens wel funest voor je gezondheid te zijn, dus dat is alweer een reden om gezond te eten. Ik geloof heilig dat het er bij jou ook afgaat, zolang je maar gewoon doorgaat met gezonde, zelfgemaakte maaltijden eten en het aantal uitspattingen beperkt.
Ik ben trouwens geïntrigeerd door je motto... volgens mij kan positief denken namelijk wél de feiten veranderen Misschien niet het heden, maar de toekomst toch zeker. Dat is in het kader van dit topic ook wel interessant
Het lijkt me niet zo gek dat je dijen nu geen probleemgebied meer zijn als je veel fietst. Misschien dat het vet er daardoor sneller daar afgaat dan op je buik. Buikvet schijnt trouwens wel funest voor je gezondheid te zijn, dus dat is alweer een reden om gezond te eten. Ik geloof heilig dat het er bij jou ook afgaat, zolang je maar gewoon doorgaat met gezonde, zelfgemaakte maaltijden eten en het aantal uitspattingen beperkt.
Ik ben trouwens geïntrigeerd door je motto... volgens mij kan positief denken namelijk wél de feiten veranderen Misschien niet het heden, maar de toekomst toch zeker. Dat is in het kader van dit topic ook wel interessant
Ga in therapie!
maandag 17 mei 2010 om 12:39
maandag 17 mei 2010 om 12:48
maandag 17 mei 2010 om 12:57
Haihai
wat goed te lezen dat alles hier zo goed gaat
bij mij heeft 'intern overleg' afgelopen weekend ook goede resultaten geboekt. Ook, net als dubiootje met in bad gaan. Normaal neem ik altijd een pot thee en wat te knabbelen mee, maar ik hád net wat geknabbeld. Nu is het wel vaak appel en ander fruit, maar dit keer gekozen voor niets en ik miste het niet eens. Lekker
Ook probeer ik m'n weegmomenten wat meer uit elkaar te trekken.
Ik vul trouwens op www.voedingscentrum.nl/eetmeter in wat ik eet. Daarbij krijg je ook resultaten van welke voedingsstoffen je teveel/teweinig neemt. Niet alleen koolhydraten/eiwitten/vet, maar ook verschillende vitamines en mineralen. Vind ik zelf erg handig.
voordeel van dit mooi(r)e weer vind ik dat ik veel meer zin in bewegen heb. Wandelen, fietsen enzo. En meer zin in salades. Helemaal goed!
wat goed te lezen dat alles hier zo goed gaat
bij mij heeft 'intern overleg' afgelopen weekend ook goede resultaten geboekt. Ook, net als dubiootje met in bad gaan. Normaal neem ik altijd een pot thee en wat te knabbelen mee, maar ik hád net wat geknabbeld. Nu is het wel vaak appel en ander fruit, maar dit keer gekozen voor niets en ik miste het niet eens. Lekker
Ook probeer ik m'n weegmomenten wat meer uit elkaar te trekken.
Ik vul trouwens op www.voedingscentrum.nl/eetmeter in wat ik eet. Daarbij krijg je ook resultaten van welke voedingsstoffen je teveel/teweinig neemt. Niet alleen koolhydraten/eiwitten/vet, maar ook verschillende vitamines en mineralen. Vind ik zelf erg handig.
voordeel van dit mooi(r)e weer vind ik dat ik veel meer zin in bewegen heb. Wandelen, fietsen enzo. En meer zin in salades. Helemaal goed!
Later is nu
maandag 17 mei 2010 om 13:09
quote:dubiootje schreef op 17 mei 2010 @ 12:48:
Ik denk zelfs dat je de feiten wel verandert door positief te denken, omdat een positieve instelling invloed heeft op je eigen gedrag en dat vervolgens een uitwerking heeft op je omgeving, de omstandigheden enz. Dat is in elk geval mijn ervaring.
Eens. Ik bedoelde meer: je kunt niets veranderen aan de dingen die zich hebben voorgedaan, wél aan de manier waarop je er tegenaan kijkt en hoe je ermee omgaat. En door die andere, positievere benadering kun je er inderdaad voor zorgen dat dingen in de toekomst ook een positieve wending krijgen.
Klinkt nogal abstract. Hoop dat de boodschap overkomt.
Ik denk zelfs dat je de feiten wel verandert door positief te denken, omdat een positieve instelling invloed heeft op je eigen gedrag en dat vervolgens een uitwerking heeft op je omgeving, de omstandigheden enz. Dat is in elk geval mijn ervaring.
Eens. Ik bedoelde meer: je kunt niets veranderen aan de dingen die zich hebben voorgedaan, wél aan de manier waarop je er tegenaan kijkt en hoe je ermee omgaat. En door die andere, positievere benadering kun je er inderdaad voor zorgen dat dingen in de toekomst ook een positieve wending krijgen.
Klinkt nogal abstract. Hoop dat de boodschap overkomt.
maandag 17 mei 2010 om 13:12
Mooi weer helpt zeker, je krijgt vanzelf zin in lichter eten, meer drinken en meer bewegen. Alles "voelt" op de een of andere manier ge der.
Een vraag: ik heb laatst een boek van S**** Bakker cadeau gekregen - gelukkig mag ik het ruilen Welk boek bevelen jullie me aan? Ik wil graag een boek over voeding in het algemeen met tips om gezond te eten en enige theorie. Leo zei dat de boeken van Dr. Oz goed zijn. Iemand nog andere tips?
Een vraag: ik heb laatst een boek van S**** Bakker cadeau gekregen - gelukkig mag ik het ruilen Welk boek bevelen jullie me aan? Ik wil graag een boek over voeding in het algemeen met tips om gezond te eten en enige theorie. Leo zei dat de boeken van Dr. Oz goed zijn. Iemand nog andere tips?
Ga in therapie!
maandag 17 mei 2010 om 13:57
Hallo allemaal,
even hartelijk dank aan jullie allemaal.
Ik ben sinds een maand of 3 bezig echt een stuk gezonder te eten. Ja, mijn doel was weliswaar afvallen, maar ik wilde het doen op een manier waarbij ik niet alleen maar bezig ben met het lekkers wat ik niet "mag" maar met al het lekkere gezonde spul dat ik wel mag. Dat ging als een tierelier. Zeer goed humeur, groeiend zelfvertrouwen en een afnemend aantal kilo's op de weegschaal. Tot ongeveer een week geleden. Ik ben steeds moe en chagrijnig en neig ernaar af en toe weer een stuk chocola of een hand koekjes naar binnen te gooien. En ik wéét het he, ik wéét het dat ik geen honger heb maar dat ik mjn gevoel van ontevredenheid probeer te stillen. En de afgelopen week heeft dat er af en toe in geresulteerd dat ik toch maar koos voor het comfortfood, in plaats van mijn lange-termijn-doel met een gezond en fit lijf. En een onbevredigend resultaat op de weegschaal vanochtend.
Jullie posts lezende merk ik dat ik weer wat relaxter wordt. Ik heb al veel bereikt, en ik kan ook gewoon NU weer verder gaan met gezond eten. Jullie gezonde keuzes werken bemoedigend . Bedankt!
even hartelijk dank aan jullie allemaal.
Ik ben sinds een maand of 3 bezig echt een stuk gezonder te eten. Ja, mijn doel was weliswaar afvallen, maar ik wilde het doen op een manier waarbij ik niet alleen maar bezig ben met het lekkers wat ik niet "mag" maar met al het lekkere gezonde spul dat ik wel mag. Dat ging als een tierelier. Zeer goed humeur, groeiend zelfvertrouwen en een afnemend aantal kilo's op de weegschaal. Tot ongeveer een week geleden. Ik ben steeds moe en chagrijnig en neig ernaar af en toe weer een stuk chocola of een hand koekjes naar binnen te gooien. En ik wéét het he, ik wéét het dat ik geen honger heb maar dat ik mjn gevoel van ontevredenheid probeer te stillen. En de afgelopen week heeft dat er af en toe in geresulteerd dat ik toch maar koos voor het comfortfood, in plaats van mijn lange-termijn-doel met een gezond en fit lijf. En een onbevredigend resultaat op de weegschaal vanochtend.
Jullie posts lezende merk ik dat ik weer wat relaxter wordt. Ik heb al veel bereikt, en ik kan ook gewoon NU weer verder gaan met gezond eten. Jullie gezonde keuzes werken bemoedigend . Bedankt!
maandag 17 mei 2010 om 14:00
@Dubiootje: ik heb ook twee boeken van Sonja Bakker. Mij helpt het erg om niet te veel ter discussie te stellen of ik nog ga snoepen of niet, want "nee, het mag niet van Sonja". Heel kinderachtig, maar wel rustgevend.
Verder kraamt ze een hoop onzin uit maar vind ik al die verhaaltjes van mensen die nu een stuk lekkerder in hun vel zitten heel motiverend. Weet je zeker dat je het een heel stom boek vindt?
Verder kraamt ze een hoop onzin uit maar vind ik al die verhaaltjes van mensen die nu een stuk lekkerder in hun vel zitten heel motiverend. Weet je zeker dat je het een heel stom boek vindt?
maandag 17 mei 2010 om 14:32
Eh, ja Ik vond het op het eerste gezicht wel leuk vanwege de recepten, maar ik wil juist helemaal af van dat 'het mag niet'. Ik vind dat al irritant als ik het tegen mezelf zeg, laat staan als iemand anders voor mij bepaalt wat ik wel en niet mag eten. Ik geloof dat ik letterlijk jeuk kreeg toen ik de door haarzelf bedachte uitdrukking 'Sonjaproof' las. Tot ik begreep dat ik waarschijnlijk volkomen Sonjaproof ben
Ik kan overigens goed begrijpen dat je er houvast aan hebt hoor. Dat is waarschijnlijk ook de (aantrekkings)kracht van diëten: je hoeft niet meer elke keer na te denken over wat je eet of wat je wel en niet mag eten: het wordt je voorgeschreven.
Ik ben nooit erg van diëten geweest, heb wel eens in een grijs verleden een brooddieet gedaan, Een leven lang fit heb ik wel eens geprobeerd en Weight Watchers. Waar ik nu naartoe wil, is zelf een voedingspatroon ontwikkelen dat bij mij past, dat goed is voor mijn lichaam en dat werkt. Ik denk dat voedingsadviezen gemiddelden zijn en je zal toch zelf moeten uitvinden wat voor jou werkt.
Ik wil juist mijn eigen verantwoordelijkheid hierin nemen nu, hoe moeilijk dat ook is. Het op eigen kracht doen, zonder houvast in de vorm van een dieet. De houvast waar ik naar streef, is morele steun (dit topic bv.), kennis over voeding en vertrouwen op mijn lichaam. De weegschaal wegzetten hoort daar wat mij betreft bij. Want jij ziet dus dat het resultaat van die paar uitspattingen vorige week, maar wat maakt dat nu werkelijk uit op de lange termijn? Helemaal niets. Zolang je doorgaat met goed en gezond eten, zul je op de lange termijn een gezond gewicht hebben dat bij jou past.
Kortetermijndenken kan ook positief werken. Als je gisteren iets ongezonds hebt gegeten, dan kun je vandaag toch weer gewoon gezond eten. Als je vandaag nog een rotgevoel hebt, of nog erger, een fuck-itgevoel, over wat je gisteren gegeten hebt, dan krijg je de neiging om nog meer te gaan snoepen. Waardoor je weer in de bekende vicieuze cirkel terechtkomt.
Probeer dus in de virtuele cirkel te blijven zitten door te genieten van wat je eet, ook (of juist) als daar iets ongezonds tussen zit. Het is niet zo dat je nooit meer ongezonde dingen mag eten! Daarna is dat afgesloten en ga je weer door met gezond eten. Jezelf af en toe iets gunnen is ook lief zijn voor jezelf. Jezelf te vaak te veel "gunnen", dat is niet lief want op termijn ongezond. Probeer dat goede gevoel over jezelf vast te houden, ook als je een (paar) keer snoept.
Zo, wat een lange lap weer
Ik kan overigens goed begrijpen dat je er houvast aan hebt hoor. Dat is waarschijnlijk ook de (aantrekkings)kracht van diëten: je hoeft niet meer elke keer na te denken over wat je eet of wat je wel en niet mag eten: het wordt je voorgeschreven.
Ik ben nooit erg van diëten geweest, heb wel eens in een grijs verleden een brooddieet gedaan, Een leven lang fit heb ik wel eens geprobeerd en Weight Watchers. Waar ik nu naartoe wil, is zelf een voedingspatroon ontwikkelen dat bij mij past, dat goed is voor mijn lichaam en dat werkt. Ik denk dat voedingsadviezen gemiddelden zijn en je zal toch zelf moeten uitvinden wat voor jou werkt.
Ik wil juist mijn eigen verantwoordelijkheid hierin nemen nu, hoe moeilijk dat ook is. Het op eigen kracht doen, zonder houvast in de vorm van een dieet. De houvast waar ik naar streef, is morele steun (dit topic bv.), kennis over voeding en vertrouwen op mijn lichaam. De weegschaal wegzetten hoort daar wat mij betreft bij. Want jij ziet dus dat het resultaat van die paar uitspattingen vorige week, maar wat maakt dat nu werkelijk uit op de lange termijn? Helemaal niets. Zolang je doorgaat met goed en gezond eten, zul je op de lange termijn een gezond gewicht hebben dat bij jou past.
Kortetermijndenken kan ook positief werken. Als je gisteren iets ongezonds hebt gegeten, dan kun je vandaag toch weer gewoon gezond eten. Als je vandaag nog een rotgevoel hebt, of nog erger, een fuck-itgevoel, over wat je gisteren gegeten hebt, dan krijg je de neiging om nog meer te gaan snoepen. Waardoor je weer in de bekende vicieuze cirkel terechtkomt.
Probeer dus in de virtuele cirkel te blijven zitten door te genieten van wat je eet, ook (of juist) als daar iets ongezonds tussen zit. Het is niet zo dat je nooit meer ongezonde dingen mag eten! Daarna is dat afgesloten en ga je weer door met gezond eten. Jezelf af en toe iets gunnen is ook lief zijn voor jezelf. Jezelf te vaak te veel "gunnen", dat is niet lief want op termijn ongezond. Probeer dat goede gevoel over jezelf vast te houden, ook als je een (paar) keer snoept.
Zo, wat een lange lap weer
Ga in therapie!
maandag 17 mei 2010 om 15:38
@Dub: Je hebt helemaal gelijk hoor. Einddoel is om het zonder die boekjes te doen. Maar voor nu zorgt het, zoals gezegd, voor "rust in de tent". Ben er ook al een stuk vrijer mee dan in het begin (heb sowieso altijd het mannenmenu gegeten, ben groot en sport veel).
@Chick: Er zijn beslist mensen geholpen met die boekjes. Hoewel er een hoop onzin in staat, is die meestal niet schadelijk. Het is goed te begrijpen voor Jan met de pet. Als mensen met behulp van Frau Bakker van hun chips en chocolade dieet afkomen, dan ben ik blij voor ze... (me:)) In ieder geval focust ze op positief positief positief en dat vind ik... positief .
@Chick: Er zijn beslist mensen geholpen met die boekjes. Hoewel er een hoop onzin in staat, is die meestal niet schadelijk. Het is goed te begrijpen voor Jan met de pet. Als mensen met behulp van Frau Bakker van hun chips en chocolade dieet afkomen, dan ben ik blij voor ze... (me:)) In ieder geval focust ze op positief positief positief en dat vind ik... positief .
maandag 17 mei 2010 om 16:44
quote:dubiootje schreef op 17 mei 2010 @ 12:26:
Je probeert gezond te eten? Maar je doet het toch al, Toetyfroety? Ook al besluit je af en toe iets ongezonds te nemen, dat doet daar niets aan af. Je 28ste, dat is al even geleden als je nu in de menopauze bent Hoelang geleden heb je de omslag gemaakt naar gezond eten?
Die omslag heb ik idd gemaakt op mijn 28st. Na het krijgen van 2 babies, daarvoor rommelde ik maar wat aan, vond mezelf te dik voor bikini bv. en deed dan 1 of ander dieet wat op dat moment in de mode was.
Mijn punt is juist dat het best heel lang goed is gegaan met mij, woog bijna altijd hetzelfde echt jarenlang.....want idd die 28 is al jaaaaaren geleden. Maar die menopauze doet je echt de das om. En je krijgt vet op van de rottige plekken.
Overigens viel ik nooit af van mijn dijen door veel te fietsen, maar ze waren niet blubberig, lekker gespierd wel. Maar een twiggy, nee dat was ik al nooit!
Mijn motto heb ik geadopteerd toen mijn vader plotseling stierf, ik raakte daardoor best in een depressie en kreeg veel advies om toch positief te blijven. Maar je kan positief proberen te doen, de persoon die je mist blijft toch dood, en die mis je nog steeds. Dus dat bedoel ik er dus mee.
Je probeert gezond te eten? Maar je doet het toch al, Toetyfroety? Ook al besluit je af en toe iets ongezonds te nemen, dat doet daar niets aan af. Je 28ste, dat is al even geleden als je nu in de menopauze bent Hoelang geleden heb je de omslag gemaakt naar gezond eten?
Die omslag heb ik idd gemaakt op mijn 28st. Na het krijgen van 2 babies, daarvoor rommelde ik maar wat aan, vond mezelf te dik voor bikini bv. en deed dan 1 of ander dieet wat op dat moment in de mode was.
Mijn punt is juist dat het best heel lang goed is gegaan met mij, woog bijna altijd hetzelfde echt jarenlang.....want idd die 28 is al jaaaaaren geleden. Maar die menopauze doet je echt de das om. En je krijgt vet op van de rottige plekken.
Overigens viel ik nooit af van mijn dijen door veel te fietsen, maar ze waren niet blubberig, lekker gespierd wel. Maar een twiggy, nee dat was ik al nooit!
Mijn motto heb ik geadopteerd toen mijn vader plotseling stierf, ik raakte daardoor best in een depressie en kreeg veel advies om toch positief te blijven. Maar je kan positief proberen te doen, de persoon die je mist blijft toch dood, en die mis je nog steeds. Dus dat bedoel ik er dus mee.
maandag 17 mei 2010 om 17:56
Wow, Trainch, dat is een mooie opsteker! Is het je toch gelukt een beetje gezond te eten tijdens die verhuizing? Dat zijn lastige dingen, vaak wordt er even wat gehaald en tussendoor gegeten en staat er geen fruitschaal met lekker fruit binnen handbereik
JanneJip, ik begrijp het, het is een fijn idee om dat houvast te hebben. Het is ook inderdaad moeilijker op eigen houtje - en dat is bij mij ook al vaak misgegaan, ook al was het doel niet afvallen maar gezonder eten. Je moet er echt aan toe zijn en dit kan een stap zijn in het proces.
TF, ik geloof dat de menopauze inderdaad je metabolisme kan veranderen. Ik heb iig wel gehoord dat het dan nog moeilijker wordt om kilo's die eraan komen er weer af te krijgen.
Dank je voor de uitleg over je motto. Ik begrijp wat je bedoelt, het kan soms helemaal verkeerd aankomen als mensen zeggen dat je positief moet blijven. Over de dood van je vader kun je moeilijk positief denken
Je kunt natuurlijk wel proberen positief tegen andere dingen in je leven aan te kijken, en bijvoorbeeld een plaats in je leven vrijmaken voor de mooie herinneringen aan je vader. Dat positieve denken kan het rouwen enigszins draaglijk maken misschien. Maar het verandert inderdaad niets aan het feit dat je vader dood is.
Voor negatieve gedachten moet ook plaats zijn, die moeten niet worden weggedrukt. Ze moeten het alleen niet overnemen van de positieve, want dan riskeer je inderdaad in een depressie te belanden...
Op een positieve noot: ik heb net boodschappen gedaan bij de biologische winkel en ben met tassen vol vers fruit en groente thuisgekomen. Twee luxe minichocoladereepjes (puur) waren zo ongeveer het enige ongezonde in mijn karretje! Het voelt nu anders als ik winkel, niet meer die verleiding, ik taal er niet eens naar om naar het zoutjes- of chocoladereepschap te gaan. Het geeft me een fijn gevoel dat ik nu gedroogde appelringen en rijstwafels heb gekocht, zodat ik gezonde tussendoortjes voor het grijpen heb liggen. Niet het gevoel van gemis dat ik anders had. Fijn!
JanneJip, ik begrijp het, het is een fijn idee om dat houvast te hebben. Het is ook inderdaad moeilijker op eigen houtje - en dat is bij mij ook al vaak misgegaan, ook al was het doel niet afvallen maar gezonder eten. Je moet er echt aan toe zijn en dit kan een stap zijn in het proces.
TF, ik geloof dat de menopauze inderdaad je metabolisme kan veranderen. Ik heb iig wel gehoord dat het dan nog moeilijker wordt om kilo's die eraan komen er weer af te krijgen.
Dank je voor de uitleg over je motto. Ik begrijp wat je bedoelt, het kan soms helemaal verkeerd aankomen als mensen zeggen dat je positief moet blijven. Over de dood van je vader kun je moeilijk positief denken

Voor negatieve gedachten moet ook plaats zijn, die moeten niet worden weggedrukt. Ze moeten het alleen niet overnemen van de positieve, want dan riskeer je inderdaad in een depressie te belanden...
Op een positieve noot: ik heb net boodschappen gedaan bij de biologische winkel en ben met tassen vol vers fruit en groente thuisgekomen. Twee luxe minichocoladereepjes (puur) waren zo ongeveer het enige ongezonde in mijn karretje! Het voelt nu anders als ik winkel, niet meer die verleiding, ik taal er niet eens naar om naar het zoutjes- of chocoladereepschap te gaan. Het geeft me een fijn gevoel dat ik nu gedroogde appelringen en rijstwafels heb gekocht, zodat ik gezonde tussendoortjes voor het grijpen heb liggen. Niet het gevoel van gemis dat ik anders had. Fijn!
Ga in therapie!
maandag 17 mei 2010 om 19:20
Ik heb mango als toetje.
Grappig hé, ik heb gemerkt dat ik de ´gezonde´ dingen vaak lekkerder vind dan wegeetdingen. Koek is op zijn tijd best lekker. Maar mango, frambozen, banaan, aarbeien.... ik vind dat eigenlijk nog fijner om te eten. Vind het heel lekker en ik zorg ook nog eens goed voor dat lijf van me.
Vanavond aan de kaastortillini. Overdag erg rustig aan gedaan met eten (was te druk met winkelen). Daarom eet ik vanavond wat steviger, anders heb ik te weinig gegeten. Een vegoburger die ik beter vind smaken dan een kroket. Lekker een korstje...
Vandaag maar eens een bh gekocht, ik had er wel 1 die net nog een beetje paste. Cup en omvang weer een maat kleiner. Die borsten van me beginnen op theezakjes te lijken. Gelukkig maakt het merk Chantelle dat het nog wat lijkt. 75D heb ik nu (het was 95F). Hopen dat het daarbij blijft en alleen nog bij de billen en dijen het vet wegtrekt....
Grappig hé, ik heb gemerkt dat ik de ´gezonde´ dingen vaak lekkerder vind dan wegeetdingen. Koek is op zijn tijd best lekker. Maar mango, frambozen, banaan, aarbeien.... ik vind dat eigenlijk nog fijner om te eten. Vind het heel lekker en ik zorg ook nog eens goed voor dat lijf van me.
Vanavond aan de kaastortillini. Overdag erg rustig aan gedaan met eten (was te druk met winkelen). Daarom eet ik vanavond wat steviger, anders heb ik te weinig gegeten. Een vegoburger die ik beter vind smaken dan een kroket. Lekker een korstje...
Vandaag maar eens een bh gekocht, ik had er wel 1 die net nog een beetje paste. Cup en omvang weer een maat kleiner. Die borsten van me beginnen op theezakjes te lijken. Gelukkig maakt het merk Chantelle dat het nog wat lijkt. 75D heb ik nu (het was 95F). Hopen dat het daarbij blijft en alleen nog bij de billen en dijen het vet wegtrekt....

maandag 17 mei 2010 om 19:49
Joehoe girls!
Trein, ben trots op je!
En op alle anderen ben ik ook trots, en ik noem even speciaal jou Dubio, omdat je zo blij en positief bent en zo stoer aan de slag bent gegaan!
Hier heeft net een experiment plaatsgevonden, ik heb mezelf namelijk na het avondeten (uiensoep met heel veel champignons er in bij wijze van vlees met een broodje er bij) getrakteerd op Ben & Jerry's low fat icecream.
Bwuhhhhh, wat is dat vies hahahahahhaha!
Per 100 gram zitten er maar 108 calo's in maar die 100 gram wíl je niet eens opeten.
Ik heb drie lepels gegeten en toen heb ik het opgegeven.
Dan maar gewoon weer een raket als ik een ijstoetje wil hebben.
Mensen, kinderen, wat een troep dat ijs, hahahaha, ik heb er gewoon de slappe lach van!
Trein, ben trots op je!
En op alle anderen ben ik ook trots, en ik noem even speciaal jou Dubio, omdat je zo blij en positief bent en zo stoer aan de slag bent gegaan!
Hier heeft net een experiment plaatsgevonden, ik heb mezelf namelijk na het avondeten (uiensoep met heel veel champignons er in bij wijze van vlees met een broodje er bij) getrakteerd op Ben & Jerry's low fat icecream.
Bwuhhhhh, wat is dat vies hahahahahhaha!
Per 100 gram zitten er maar 108 calo's in maar die 100 gram wíl je niet eens opeten.
Ik heb drie lepels gegeten en toen heb ik het opgegeven.
Dan maar gewoon weer een raket als ik een ijstoetje wil hebben.
Mensen, kinderen, wat een troep dat ijs, hahahaha, ik heb er gewoon de slappe lach van!
maandag 17 mei 2010 om 19:54
quote:dubiootje schreef op 17 mei 2010 @ 17:56:
Wow, Trainch, dat is een mooie opsteker! Is het je toch gelukt een beetje gezond te eten tijdens die verhuizing? Dat zijn lastige dingen, vaak wordt er even wat gehaald en tussendoor gegeten en staat er geen fruitschaal met lekker fruit binnen handbereik
Nou, de drie maaltijden ging eigenlijk op zich wel, maar ik vergat door de drukte steeds 'tussendoor' fruit en ontbijtkoek te eten. Ik miste het ook niet eens. De dietiste drukte me op het hart om vooral wel die appel tussendoor te eten of wat anders verantwoords. En ik heb heeeel veel gefietst de afgelopen twee weken. Kon ook niet anders, want man had steeds de auto nodig.
Wow, Trainch, dat is een mooie opsteker! Is het je toch gelukt een beetje gezond te eten tijdens die verhuizing? Dat zijn lastige dingen, vaak wordt er even wat gehaald en tussendoor gegeten en staat er geen fruitschaal met lekker fruit binnen handbereik
Nou, de drie maaltijden ging eigenlijk op zich wel, maar ik vergat door de drukte steeds 'tussendoor' fruit en ontbijtkoek te eten. Ik miste het ook niet eens. De dietiste drukte me op het hart om vooral wel die appel tussendoor te eten of wat anders verantwoords. En ik heb heeeel veel gefietst de afgelopen twee weken. Kon ook niet anders, want man had steeds de auto nodig.