Eten met je verstand

Even een knuffel voor Leo, omdat ze het zo goed doet

En een knuffel voor dubiootje en dreamer omdat ik het top vindt dat ze zo uitgebreid en lief reageren op iedereen

Thanks Mosterd! terug!

Ik ging nog een verlanglijstje maken hè. Lekker, zo'n Sinterklaasgevoel van vroeger, alleen ben ik nu zelf Sinterklaas



Omdat ik op mijn werk zo goed bezig ben met een zelfbedacht project waar ik lekker mijn tanden in kan zetten (weer zo'n uitdrukking), denk ik aan een mooie vulpen en/of een mooie leren aktetas/laptoptas. Ik zou ook wel graag een goede spiegelreflexcamera willen hebben. Mooie schoenen. Een mooi nieuw lingeriesetje. Haha, als ik eenmaal begin....



O ja, en ik zoek nog steeds een goed boek over voeding.

Dubiootje, ik heb goede verhalen gehoord over Wat is nu gezond? van prof. M. Katan of anders het dikke afvalboek van Ivan Wolffers.



Als je jezelf echt wil verwennen (wat je inderdaad verdient) hebt zou ik gaan voor iets echt persoonlijks, maar niet iets wat je ook zomaar voor jezelf koopt. Dus een leuk Marlies Dekkers setje of een dagje sauna misschien? Een mooie tas is ook fijn!

Nee Lé Dat ga ik nog eens doen. Zijn ze ook in het Nederlands vertaald? Niet dat ik moeite heb met Engels, maar ik vind Nederlands wel handiger als het gaat om namen van voedingsmiddelen en -stoffen. Ik ga wel eens googelen. Ivan Wolffers vind ik wel goed, maar ik wil natuurlijk geen afvalboek maar een gezond-eten-boek.



Ik heb dat boek van S... Bakker eens doorgelezen, althans de delen die ik nog enigszins interessant vond en was er in ongeveer 10 minuten doorheen Ik erger me rot aan alle (amper) verkapte reclame en geloof er geen bal van dat Optimel en Evergreen ("leg een pakje in je handschoenenkastje om te eten vóórdat je boodschappen gaat doen") gezond en verantwoord voer is.



Haha, Lé, je bord afgelikt :rolf: Wie zegt dat gezond eten niet lekker is? Kun je mij in de zomervakantie niet eens een Workshop Gezond en Bewust Koken geven?



Marlies Dekker, ja, dat zie ik wel zitten. Je hebt gelijk, Mosterd, dat het geen cadeautje moet zijn dat ik toch al moest aanschaffen (zoals die tas). Het moet echt een verwennerijtje zijn, iets extra's en iets echt voor mezelf dus.

Thanks voor de veer Eleonora!

Ik heb helaas geen opties om voorlopig even ergens anders te wonen, maar mijn ex heeft nog een ander huis, wat hij nog niet heeft kunnen verkopen en gaat daar zelf zsm naar toe, dus dan hoeven we elkaar niet meer tegen te komen elke dag, misschien af en toe e-mail of telefonisch contact voor praktische zaken, dus ik denk dat dat wel goed gaat komen.



Depressie uit zich bij mij in heel somber zijn, het leven en de dagelijkse verplichtingen moeilijk aan kunnen. Ik doe ze wel, maar kost wel heel veel moeite en energie. Overal het negatieve van in zien en beren op de weg zien. Het uit zich ook in het feit dat ik het moeilijk vind om sociale contacten te hebben en onderhouden. Heb dan altijd het gevoel dat er veel van mij wordt verwacht wat ik niet waar kan maken. Trek mezelf dus heel vaak terug en heb heel veel behoefte om alleen te zijn, lijkt wel of ik me alleen dan kan ontspannen.

En ja natuurlijk veel eten...

Toch is het niet zo dat mensen dit ook aan me zien, mensen die me oppervlakkiger kennen, kunnen zich ook niet voorstellen dat ik me depressief voel. Ik lach vaak, verzorg mezelf altijd, leuke kleding aan, aan de buitenkant zullen mensen het niet zo snel zien. De mensen die me beter kennen weten wel hoe ik me werkelijk voel.



Dubiootje, je analyse over mijn relatie klopt perfect zeg!

Hij had inderdaad verwacht dat als hij mijn omstandigheden beter maakte dat ik meer rust zou krijgen, me beter zou gaan voelen. Hij heeft me nooit geaccepteerd zoals ik ben, deed dat wel tijdelijk, maar verwachtte wel van mij dat dat zou veranderen. Toen dat niet gebeurde, kreeg ik opmerkingen van besef je wel hoe goed je het hebt, je woont hier gratis, je kan minder werken, dus met andere woorden je zou je wel eens wat beter mogen voelen.

Ik heb hem juist aan het begin van onze relatie verteld hoe het zat, was hier in eerdere relaties (latrelaties) ook al tegenaan gelopen, zodat hij zijn conclusies eventueel kon trekken voordat we al verder waren en een break up weer heel veel pijn doet.



Hij had inderdaad een machtspositie over mij op deze manier en dit kwam zeker in discussies naar boven. Hij deed heel veel voor mij en kreeg daar niets voor terug in zijn ogen. Ik snap wel wat hij bedoelt, het is ook moeilijk om mee te leven, maar dit gaf me altijd extra druk.

Nu is hij hier voornamelijk heel boos over, in zijn ogen heb ik het niet genoeg geprobeerd en geen rekening gehouden met zijn wensen en hij wel met die van mij.



Ik wil alles goed afsluiten met hem en het liefste goed met hem omgaan, omdat ik het altijd zo jammer vind dat na het beeindigen van een relatie mensen vaak zo vijandig met elkaar omgaan. Ik wil dit niet, je hebt van elkaar gehouden (en eerlijk gezegd hou ik eigenlijk nog steeds van hem) en dan ga je op zo'n slechte manier uit elkaar, heel vervelend.

Wij hebben inderdaad geen kinderen, dus die zorg heb ik niet.

Wat je zegt klopt wel, hij raakt er geirriteerd van, terwijl ik juist aardig probeer te zijn.



Weer fulltime gaan werken is waarschijnlijk wel goed voor me, thuis ben ik alleen maar aan het malen. Kan me alleen niet echt goed concentreren en barst constant in huilen uit, dus dat is vervelend als je op je werk zit. Heb wel een aantal lieve collega's waar ik mee praat, maar toch.

Heb vandaag nog een vrije dag genomen, maar vanaf morgen weer fulltime aan de slag.



Ik zal zeker proberen goed voor mezelf te zorgen qua eten. Op het moment ben ik eigenlijk constant misselijk, dus heb heel weinig gegeten vandaag. Vreetbuien heb ik zo in ieder geval niet, maar het kan wel gezonder, komt wel weer, het verdriet is nu te vers.



Wil jullie wel een compliment geven over hoe jullie nu met eten omgaan, hartstikke goed hoor. Het is wel iets waar je constant mee bezig moet zijn he, met de keuzes die je daarin maakt? Is af en toe wel lastig, is zoveel makkelijker om alles mee te eten, maar achteraf heb je toch echt wel een goed gevoel over jezelf, dus is het het zeker waard!



Bedankt weer voor jullie lieve reacties, doet me echt goed hoor!

Eleonora, ik zal voor je duimen dat je een van de hoofdrollen krijgt!



Dubio, ken je het boek van Dr. Gillian McKeith, "Wat je eet ben je zelf"? Gaat voornamelijk over puur en onbewerkt eten en wat dit met je lichaam doet. Welke dingen je wel of juist niet zou moeten eten bij bepaalde kwalen, ziektes ed. Het is wel lastig als je echt 100% op die manier zou moeten eten, maar je kan er wel een hoop tips uit halen vind ik.

Roos, mijn nagelstyliste raadde dit boek ook al aan. Ik ga eens even surfen.



Vandaag trouwens want ik zat altijd krap in de stoelen in onze boardroom, en op die van een andere lokatie, (twee verschillende type stoelen). En niet dat ik er nou in kon heupwiegen, maar ik kon er gemakkelijker in, en naar achteren (wat altijd smaller is) schuiven.



Dus ik val AF!

Ik mailde van de week toch al dat Muizelientje mijn mexicaanse wrapjes lekkerder vond dan de McDonalds? Van de week had ik sugarsnaps, tauge, paprika en champignons gewokt, in olijfolie, met pittige kruiden. Het mocht nog wel wat pittiger, maar ook hier: ze vond het lekker. Nee maar, heb ik een rasechte natuurfrreak in huis? Dus dat ga ik van de week weer maken. En 'griekse wrapjes'.

quote:eleonora schreef op 26 mei 2010 @ 08:08:

Dat bozige, wat jij hebt Olivia, dat herken ik wel, al heb ik het minder fel dan jij. Ik ben ven de meer relativerende soort, qua mens. Zo heel duidelijk, zo heel boos, kwaad en fel, zoals jij beschrijft, dat zit er bij mij niet in, al heb ik ook wel een deel van mezelf begraven bij mijn vorige 'openbaring' (toen ik het relatieboek ging lezen dat mijn leven veranderde).



Welk boek was dat Leo?



Ik herken ook wel veel van je bozigheid hoor, Olivia, en soms heb ik die heftigheid nog. Dat ik mezelf voro mijn kop kan slaan, omdat ik keuzes heb gemaakt die misschien niet zakelijk gezien het beste waren maar wel vanuit mijn hart. Zoals ik met een eigen bedrijf, niet mede-eigenaar van het huis, juist omdat ik niet wilde dat men het huis kon inpikken bij narigheden..... Maar dat voelde ik wel met de scheiding. En dan weet ik wel: ik beschermde mijn gezin tegen dakloosheid en dat is belangrijk, maar je voelt je wel een stomme koe. Het leed dat een ander je aandoet maakt - als ik jou zo lees en dat ook in mezelf herken - iets los van: in het verleden behaald aangedaan verdriet is een grote bescherming (lees: soms muur) om mezelf voor de toekomst. Ik denk ook dat het enige tijd kost om weer een partner te vertrouwen. Dat is wat ik bjij jou en Leo lees.

Muis, zou ik recepten van je mogen? Mijn dochter is gek op wraps op terrasje, dus het zou mooi zijn als ik thuis snelle wraps kon maken. Aangezien ik altijd dubbel kook (de 'heren' eten wel vlees en de dames niet) is een snel gerecht gezond gerecht, dat niet met lange tanden gegeten wordt, altijd prettig



Ik baalde vanmorgen wel; heb niet op weegschaal gestaan, maar doe nu al ruim 4 weken gezond en merk dat nérgens aan 't lichaam. Tuurlijk was afgelopen weekend niet goed en gezond, maar nog steeds gaan de broeken moeilijk aan (vooral als ze uit de was komen, ze gaan al niet meer de droger in, helpt niets) Gezond eten en bewegen is op de lange duur dan misschien wel erg goed, maar als er geen omvangsverlies tegenover staat, houd ik dit niet lang meer vol, ben ik bang. Heb toch wel beetje kortetermijnbeloning nodig.

Nu is het bij mij zo dat ik in de basis altijd al gezond at, nouja, de laatste 8 jaar dan. Ben afgelopen jaar minder gaan bewegen, dat ben ik de laatste 4 weken aan 't aanpakken, en het snoepen heb ik er weer uitgegooid, uit m'n eetpatroon. Vanaf volgende week komt er een 2e keer fysiofitness bij en voorlopig geen feestdagen. Hopelijk ga ik er dan eindelijk wat van merken.



Mosterd, bedankt voor je pluim Ik vind mijn eigen bijdragen niet zo speciaal. Ik hoop dat iedereen er wel wat aan heeft.



Dubiootje, goed zo'n lijstje Ik heb de laatste tijd wat nieuwe kleren gekocht. Noodzaak, omdat ik andere niet meer aankan, maar het voelt ook lekker. IK koop wel goedkoop in, maar het staat leuk, dus ach. Verder van de week als impulsaankoop een boek gekocht, die ik al heel lang wilde hebben. Voelde ook lekker.

Muis' wrapjes.



Ik heb nog wel van die gewone tortillawraps, ik wil ze wel zelf leren maken, maar dat komt nog wel. Alles met moed beleid en trouw.

Ik ga hier even merken noemen omdat ik erg kijk naar toevoegingen in mijn voedsel.

Voor 2 personen (elk 2 wrapjes)

1 blik tomatenblokjes (GrandItalia)2 blikjes tomatenpuree (Del Monte)1 paprika (maakt niet uit welke kleur, maar ik deed groen)1 blikje bonduelle kidneybonen1 blikje bonduelle maiskorrelsHet zijn van die klein blikjes van bonduelle



Bereiden:

Snij de paprika klein.Doe de blikjes open en laat bij de boontjes, mais het vocht weglopen.Mik alles in een pan, beetje peper en zout, daarnaast: chilipoeder, cayennepeper, paprikapoeder.Roeren tot het allemaal warm is.In de wraps vouwen en nog even 5 minuten in een voorverwarmde oven.



Voordeel, Dreamer, is dat je eventueel, als alles warm is maar nog niet in de flapjes, dat je gehakt rult, en dan de groenten opsplitst, 1 met, en 1 zonder gehakt en dan eet iedereen hetzelfde, alleen jullie zonder vlees, en de heren met vlees.



Je kan er nog even kaaskruimels overheen gooien.



Vanavond ga ik de variant met spinazie doen. Dat is nog uit diepvries, met tomaat en fetablokjes (Iglo) maar als dat Muizelientje smaakt, dan ga ik het vers maken.



Ik beloof verslag.

gewoon 2, 3 keer in de week gaan sporten, gezond eten en niet de hele dag alleen maar met eten bezig zijn.



O ja, je ook niet schuldig voelen als je eens een tussendoortje neemt. Dat moet toch kunnen?

Kwam langs dit topic en lees al even mee maar wilde graag een post achterlaten als jullie het niet erg vinden. Omdat ik hoop de motivatie te vinden om weer aan mezelf te gaan werken en mezelf weer leuk te gaan vinden. Op dit moment vind ik mezelf niet zo leuk...Weeg te veel, val nauwelijks (ok, niet) af en zit met mezelf in de knoop. Dat laatste is iets waar ik nu aan werk, door middel van AD, maar afvallen wil gewoon niet. Ik eet, volgens mezelf en de dietiste, helemaal niet slecht en probeer qua koolhydraten echt te minderen maar ik val niets af. En dat motiveert helemaal niet...Zeker niet als je wel sport en zo graag beter in je vel wil zitten. Besef dat dat niet alleen afhangt van hoe ik eruit zie en hoe veel ik weeg maar het hangt er wel mee samen. En ik weet dat ik dat ik lief voor mezelf moet zijn maar het is zo moeilijk als je het ene moment te misselijk bent om te eten en het andere moment ontzettend honger hebt terwijl je een half uur geleden goed gegeten hebt...



Kortom, beetje de weg kwijt maar ik ga hier meelezen.

Lemonlime, natuurlijk is het niet erg een bericht achter te laten! Dat staat toch ook in de OP?



Muis, ik weet zeker dat Elvis (man) helemaal geen wraps lust, zoon wil geen bonen. Ik zou het voor hen nog zonder bonen en met gehakt kunnen proberen. Dochter eigenlijk ook niet, maar ze moet als ze vegetarier wil zijn, is mijn regel. Bedankt voor je recept!



Chipper, ik wilde niet reageren, maar doe het toch even. Heb je hier al verder gelezen, of moest je gewoon je ei kwijt?

quote:Chipper schreef op 27 mei 2010 @ 12:29:

gewoon 2, 3 keer in de week gaan sporten, gezond eten en niet de hele dag alleen maar met eten bezig zijn.Chipper, het gaat er in dit topic juist om dat dat gewoon niet voor iedereen zo gewoon is: waardoor komt dat en hoe vind je dat gewoon weer terug?

Lemon Lime praat gerust mee!

Ben je wel afgevallen, dat je nu stilstaat bijvoorbeeld? Wat dat gebeurt namelijk ook.

En AD is helaas een dikmaker, heb ik gehoord.



Chipper, niet over eten denken is schier onmogelijk als je dik bent. Denk je er zelf niet aan dan denkt een ander wel 'behulpzaam' mee. Zo had ik vorige week koeken meegenomen voor mijn verjaardag. Ik zelf niet gegeten. Komt een oudcollega en die vraagt van wie die koeken zijn. Zegt iemand: van Muis. Die collega: het is ook altijd hetzelfde met jou, he? Jij verandert ook nooit! Ik heb geantwoord: nee: het is inderdaad ieder jaar hetzelfde liedje op datum X dat ik jarig ben. In dat opzicht verander ik inderdaad nooit, nee....

Hij had de betamelijkheid om rood te worden.

Thanks Dreamer

quote:Elynn schreef op 27 mei 2010 @ 13:12:

[...]





Chipper, het gaat er in dit topic juist om dat dat gewoon niet voor iedereen zo gewoon is: waardoor komt dat en hoe vind je dat gewoon weer terug?Ik heb het gewoon teruggevonden om lessen te gaan volgen in de sportschool in plaats van op mijn eigen houtje te gaan fitnessen. Dat vind ik namelijk ontzettend saai! Ik ga meteen vanuit het werk sporten en neem mijn sporttas mee naar het werk. (Bij mij is het namelijk vaak zo dat wanneer ik eerst naar huis ga, ik niet meer naar de sportschool ga.) Ik ga op vaste tijden sporten en sinds ik me weer ( 3 maanden geleden ) heb ingeschreven werkt het.

Ik was met behulp van het South Beach Dieet (op aanraden van de dietiste) twee en een halve kilo kwijt maar die zitten er weer aan aangezien ik even wat minder ben gaan sporten. Vervelend omdat ik niet meer ben gaan eten en wel weer ben begonnen met naar mijn werk te fietsen maar goed het zit er wel weer aan en dat is minder.



In overleg met mijn psychiater heb ik ook een AD gekregen waarbij gewicht erbij krijgen minder vaak voorkomt. Volgens mij klopt dat niet helemaal aangezien ik echt honger momenten nadat ik gegeten heb, heb. Maar goed, dat zal ook wel de reden zjin dat je van AD aankomt als je eraan toegeeft



Muis, wat een ontzettend lompe reactie van je oudcollega!



Chipper, als alles zo makkelijk was als jij het nu uitlegt, dan paste ik inmiddels in maat 38. Maar helaas, zo makkelijk is het niet voor iedereen vanwege een beperking of wat dan ook. Waar ik dan wel heel benieuwd naar ben, is hoe je dit alles zelf ziet. Komt je antwoord voort uit het feit dat je zelf overgewicht hebt? Of omdat je dit juist niet hebt? Nieuwsgierig...

Hartstikke goed van je Chipper.. en afvallen lukt dus kennelijk hierdoor ook? En je blijft met gemak van lekkers en/of ongezond af? En.. je hebt inderdaad dit topic enigszins doorgelezen en weet wat er hier speelt?



Ik beweeg trouwens ook best veel, vind ik zelf. Ik fiets naar het werk = 4x per week gemiddeld 50 minuten. Ik wandel gemiddeld dagelijks een uur met de hond ('s morgens 20 minuten, daarna nog een aantal kortere rondjes. Op vrije dagen met mooi weer soms wel een wandeling van 1,5 uur erbij, tot ergernis van de hond ) Daarnaast 1x per week half uur zwemmen + 1x per week fysiofitness. Vanaf volgende week 2x per week en ik hoop dat mijn lichaam dat volhoud. Ik heb namelijk ook nog fibromyalgie en dan is bewegen niet altijd zo 'gewoon'.

Frustrerend he, LL dat je met veel moeite gewicht kwijt bent geraakt en het er zo makkelijk weer bijkrijgt.

Eeuwige strijd hier.

Chip, je was me voor



Dreamer, qua beweging doe je het wel heel goed! Respect dat je dit volhoudt, zeker omdat je fibromyalgie hebt.