Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
donderdag 27 mei 2010 om 13:32
quote:dreamer schreef op 27 mei 2010 @ 13:26:
Frustrerend he, LL dat je met veel moeite gewicht kwijt bent geraakt en het er zo makkelijk weer bijkrijgt.
Eeuwige strijd hier.
Yup, zeker als je een zusje hebt die dunner is dan jij. Dat is moeilijk omdat ik dat ook graag wil. Punt is wel dat als zij het kan, het mij uiteindelijk ook moet lukken
Maar een strijd is het wel. Gelukkig ben ik voor het eerst in tijden niet meer de hele tijd bezig met eten/calorien etc. Ik probeer het een beetje los te laten, wel goed te eten en hier de motivatie te vinden en mijn kilo's achter te laten.
Frustrerend he, LL dat je met veel moeite gewicht kwijt bent geraakt en het er zo makkelijk weer bijkrijgt.
Eeuwige strijd hier.
Yup, zeker als je een zusje hebt die dunner is dan jij. Dat is moeilijk omdat ik dat ook graag wil. Punt is wel dat als zij het kan, het mij uiteindelijk ook moet lukken
Maar een strijd is het wel. Gelukkig ben ik voor het eerst in tijden niet meer de hele tijd bezig met eten/calorien etc. Ik probeer het een beetje los te laten, wel goed te eten en hier de motivatie te vinden en mijn kilo's achter te laten.
donderdag 27 mei 2010 om 13:32
quote:Chipper schreef op 27 mei 2010 @ 13:18:
[...]
Ik heb het gewoon teruggevonden om lessen te gaan volgen in de sportschool in plaats van op mijn eigen houtje te gaan fitnessen. Dat vind ik namelijk ontzettend saai! Ik ga meteen vanuit het werk sporten en neem mijn sporttas mee naar het werk. (Bij mij is het namelijk vaak zo dat wanneer ik eerst naar huis ga, ik niet meer naar de sportschool ga.) Ik ga op vaste tijden sporten en sinds ik me weer ( 3 maanden geleden ) heb ingeschreven werkt het.Chipper, heb je gelijk in, maar een aantal van ons, reken ik mezelf mee, heben fórs overgewicht en kunnen niet zomaar gaan sporten, moeten echt dat onder begeleiding doen, zoals ik. Daarnaast, ik ben alleenstaande moeder van een knd met autisme, ik kan niet zomaar willekeurig welke oppas in huis halen. Ik vraag dus mijn moeder, maar die kan ik niet blijven belasten, dat doet ze al voor werk en yoga. Ik denk er daarom over om een Wii te kopen: ik moet wel thuis sporten ivm oppas....
[...]
Ik heb het gewoon teruggevonden om lessen te gaan volgen in de sportschool in plaats van op mijn eigen houtje te gaan fitnessen. Dat vind ik namelijk ontzettend saai! Ik ga meteen vanuit het werk sporten en neem mijn sporttas mee naar het werk. (Bij mij is het namelijk vaak zo dat wanneer ik eerst naar huis ga, ik niet meer naar de sportschool ga.) Ik ga op vaste tijden sporten en sinds ik me weer ( 3 maanden geleden ) heb ingeschreven werkt het.Chipper, heb je gelijk in, maar een aantal van ons, reken ik mezelf mee, heben fórs overgewicht en kunnen niet zomaar gaan sporten, moeten echt dat onder begeleiding doen, zoals ik. Daarnaast, ik ben alleenstaande moeder van een knd met autisme, ik kan niet zomaar willekeurig welke oppas in huis halen. Ik vraag dus mijn moeder, maar die kan ik niet blijven belasten, dat doet ze al voor werk en yoga. Ik denk er daarom over om een Wii te kopen: ik moet wel thuis sporten ivm oppas....
donderdag 27 mei 2010 om 13:39
Muis,
Heb je een DVD speler en ruimte? Misschien is het nu nog een beetje te veel maar als je zoekt op internet (wil het je ook wel doorsturen) dan heb je lessen Body Balance die je gewoon thuis kan doen. Dat is een combinatie van Yoga, Pilates en Tai Chi en je kunt het op verschillende niveaus meedoen. Misschien iets voor jou?
Heb je een DVD speler en ruimte? Misschien is het nu nog een beetje te veel maar als je zoekt op internet (wil het je ook wel doorsturen) dan heb je lessen Body Balance die je gewoon thuis kan doen. Dat is een combinatie van Yoga, Pilates en Tai Chi en je kunt het op verschillende niveaus meedoen. Misschien iets voor jou?
donderdag 27 mei 2010 om 14:40
quote:Muis66 schreef op 27 mei 2010 @ 13:12:
Lemon Lime praat gerust mee!
Ben je wel afgevallen, dat je nu stilstaat bijvoorbeeld? Wat dat gebeurt namelijk ook.
En AD is helaas een dikmaker, heb ik gehoord.
Chipper, niet over eten denken is schier onmogelijk als je dik bent. Denk je er zelf niet aan dan denkt een ander wel 'behulpzaam' mee. Zo had ik vorige week koeken meegenomen voor mijn verjaardag. Ik zelf niet gegeten. Komt een oudcollega en die vraagt van wie die koeken zijn. Zegt iemand: van Muis. Die collega: het is ook altijd hetzelfde met jou, he? Jij verandert ook nooit! Ik heb geantwoord: nee: het is inderdaad ieder jaar hetzelfde liedje op datum X dat ik jarig ben. In dat opzicht verander ik inderdaad nooit, nee....
Hij had de betamelijkheid om rood te worden.Heb je gelijk in Muis66. Waar ik zelf een hekel aan heb zijn van die mensen die je bijna dwingen om iets te eten terwijl je zelf net voorgenomen hebt om niet tussendoor te snacken. De zin: o, kom op doe niet zo ongezellig is erg populair.
Lemon Lime praat gerust mee!
Ben je wel afgevallen, dat je nu stilstaat bijvoorbeeld? Wat dat gebeurt namelijk ook.
En AD is helaas een dikmaker, heb ik gehoord.
Chipper, niet over eten denken is schier onmogelijk als je dik bent. Denk je er zelf niet aan dan denkt een ander wel 'behulpzaam' mee. Zo had ik vorige week koeken meegenomen voor mijn verjaardag. Ik zelf niet gegeten. Komt een oudcollega en die vraagt van wie die koeken zijn. Zegt iemand: van Muis. Die collega: het is ook altijd hetzelfde met jou, he? Jij verandert ook nooit! Ik heb geantwoord: nee: het is inderdaad ieder jaar hetzelfde liedje op datum X dat ik jarig ben. In dat opzicht verander ik inderdaad nooit, nee....
Hij had de betamelijkheid om rood te worden.Heb je gelijk in Muis66. Waar ik zelf een hekel aan heb zijn van die mensen die je bijna dwingen om iets te eten terwijl je zelf net voorgenomen hebt om niet tussendoor te snacken. De zin: o, kom op doe niet zo ongezellig is erg populair.
donderdag 27 mei 2010 om 14:46
En dan vraag ik me altijd af sinds wanneer ik niet gewoon zelf mag beslissen wanneer ik wel en niet iets eet.
Ook zoiets: misschien let ik er wel meer op maar ik heb een keer meegemaakt dat ik een ijsje aan het eten wat en meisje (dun, maar dat is for the sake of the story) me echt walgend aankeek alsof ze niet kon geloven dat ik dat echt ging eten. Best raar eigenlijk dat zo veel mensen zich willen bemoeien met wat je eet...
Ook zoiets: misschien let ik er wel meer op maar ik heb een keer meegemaakt dat ik een ijsje aan het eten wat en meisje (dun, maar dat is for the sake of the story) me echt walgend aankeek alsof ze niet kon geloven dat ik dat echt ging eten. Best raar eigenlijk dat zo veel mensen zich willen bemoeien met wat je eet...
donderdag 27 mei 2010 om 15:14
quote:LemonLime schreef op 27 mei 2010 @ 14:46:
En dan vraag ik me altijd af sinds wanneer ik niet gewoon zelf mag beslissen wanneer ik wel en niet iets eet.
Ook zoiets: misschien let ik er wel meer op maar ik heb een keer meegemaakt dat ik een ijsje aan het eten wat en meisje (dun, maar dat is for the sake of the story) me echt walgend aankeek alsof ze niet kon geloven dat ik dat echt ging eten. Best raar eigenlijk dat zo veel mensen zich willen bemoeien met wat je eet...
Het kan nog veel erger. Ik stond een keertje op de bushalte, komt er een vrouw op mij af, en die vraagt, in het Engels, of ze iets mag vragen. Ik denk, tijd, bus misschien ofzo, dus zeg ja. Zegt ze: waarom eet jij zoveel? Ik heb haar heel agressief benaderd en gezegd WTF ze in mijn huis deed? Wanneer was ze daar? Met wie? Dat ze had ingebroken en dat ik NU de politie ging bellen...
Mens schrok zich wild. Ze snapte het niet. Ik zeg, nou, kennelijk weet je wat ik in mijn huis doe want hoe weet jij anders of en wat ik eet? Dus wanneer was je in mjn huis en WTF deed je daar? Ik heb je geen toestemming gegeven om in mijn huis te komen en ik bel nu de politie wegens huisvredebreuk.
Ik was die dag ook ongesteld hoor
Maar gewoon de áánname....
En dan vraag ik me altijd af sinds wanneer ik niet gewoon zelf mag beslissen wanneer ik wel en niet iets eet.
Ook zoiets: misschien let ik er wel meer op maar ik heb een keer meegemaakt dat ik een ijsje aan het eten wat en meisje (dun, maar dat is for the sake of the story) me echt walgend aankeek alsof ze niet kon geloven dat ik dat echt ging eten. Best raar eigenlijk dat zo veel mensen zich willen bemoeien met wat je eet...
Het kan nog veel erger. Ik stond een keertje op de bushalte, komt er een vrouw op mij af, en die vraagt, in het Engels, of ze iets mag vragen. Ik denk, tijd, bus misschien ofzo, dus zeg ja. Zegt ze: waarom eet jij zoveel? Ik heb haar heel agressief benaderd en gezegd WTF ze in mijn huis deed? Wanneer was ze daar? Met wie? Dat ze had ingebroken en dat ik NU de politie ging bellen...
Mens schrok zich wild. Ze snapte het niet. Ik zeg, nou, kennelijk weet je wat ik in mijn huis doe want hoe weet jij anders of en wat ik eet? Dus wanneer was je in mjn huis en WTF deed je daar? Ik heb je geen toestemming gegeven om in mijn huis te komen en ik bel nu de politie wegens huisvredebreuk.
Ik was die dag ook ongesteld hoor
Maar gewoon de áánname....
donderdag 27 mei 2010 om 15:15
quote:LemonLime schreef op 27 mei 2010 @ 13:39:
Muis,
Heb je een DVD speler en ruimte? Misschien is het nu nog een beetje te veel maar als je zoekt op internet (wil het je ook wel doorsturen) dan heb je lessen Body Balance die je gewoon thuis kan doen. Dat is een combinatie van Yoga, Pilates en Tai Chi en je kunt het op verschillende niveaus meedoen. Misschien iets voor jou?
Ha, goed plan, wil je de link sturen (of hier neerzetten) naar:
muisje 1966 at online punt en el. Alles aan elkaar.
Muis,
Heb je een DVD speler en ruimte? Misschien is het nu nog een beetje te veel maar als je zoekt op internet (wil het je ook wel doorsturen) dan heb je lessen Body Balance die je gewoon thuis kan doen. Dat is een combinatie van Yoga, Pilates en Tai Chi en je kunt het op verschillende niveaus meedoen. Misschien iets voor jou?
Ha, goed plan, wil je de link sturen (of hier neerzetten) naar:
muisje 1966 at online punt en el. Alles aan elkaar.
donderdag 27 mei 2010 om 15:44
Muis, respect Dat durf ik dus niet maar mennnn, sommige mensen hebben echt wel lef. Dan denk ik, kijk eens om je heen. Logisch dat je dikke,dunne,lange,korte (vul zelf maar in) mensen hebt en dat niet iedereen dus gelijk is. Maar je gaat toch niet vragen aan iemand waarom hij/zij zo veel eet omdat je ziet dat iemand niet maatje 38 heeft? Omgekeerd vraag je toch ook niet aan haar of ze ooit wel eens in de spiegel kijkt omdat ze lelijk haar heeft (om maar iets te noemen)? Strange world...
Het is een video file dus mailen wordt misschien lastig maar ik ga er voor zorgen dat je de file krijgt! Hij is wel in het engels maar prima te volgen qua beeld.
Het is een video file dus mailen wordt misschien lastig maar ik ga er voor zorgen dat je de file krijgt! Hij is wel in het engels maar prima te volgen qua beeld.
donderdag 27 mei 2010 om 16:29
Ik vind het gewoon asociaal. Het feit dat ik een ijsje eet, al heb ik maat 180, is MIJN ding, en dat van niemand anders. Dat geloer..... ik kom dan altijd op ze af, bijv. met een bord en lepel en schep wat op. Tsja, jullie zaten zo te kijken, ik neem aan dat je het even wilt proeven? Of met een ijsje kom ik ook op ze af. Ik ben daarin vrij assertief, moet ik zeggen maar het irriteert me dan ook mateloos (mooie beeldspraak).
donderdag 27 mei 2010 om 16:50
Muis en Chipper, voor mij is de sportschool niet zo'n handige optie omdat ik ook alleenstaande moeder ben. Ik heb dus een hometrainer gekocht (koopje bij de LIDL, heel goed apparaat) en zodra de kinderen op bed liggen, ga ik daar een halfuur op. Dus niet eerst iets anders doen, afwassen of nog even werken of iemand bellen, nee: eerst op de fiets! Anders komt het er namelijk niet meer van.
Ik vind de hometrainer ook saai maar saai is niet altijd slecht. Ik ben de hele dag al met mijn hersens bezig en het is ook wel eens fijn om mijn gedachten in freeflow te zetten Als ik écht goed bezig ben ga ik daarna ook nog mediteren, dan kun je me daarna opvegen Ik lees regelmatig terwijl ik fiets, heb al fietsend al heel wat boeken uitgelezen.
Het punt met sporten is (voor mij) dat ik het in mijn routine moet inbouwen. Daarmee heb ik het beslismoment eruit gehaald. Ik besluit dat ik vanaf nu elke avond een halfuur fiets, dat is het beslismoment en daar kom ik niet meer op terug. Niet meer elke avond denken: wil ik nog gaan fietsen, ik ben wel erg moe/ongesteld/gestrest/chagrijnig/niet lekker/heb bezoek/het is weekend/het is vakantie enz. enz. Ik doe het gewoon, zelfs als ik heel erg moe ben. Soms moet ik mezelf echt vooruitslépen op die trappers, maar ik doe het wel. Want niet doen is gewoon geen optie. "Gewoon" De knop moet ook op dat punt om natuurlijk.
Muis, wat een ongelofelijk onbeschofte mensen heb jij meegemaakt zeg. Het zijn blijkbaar mensen die zo letten op wat een ander doet dat ze niet doorhebben hoe kwetsend en onbeschoft ze zelf zijn. Tssk. Ik vind wel dat je erg ad rem hebt gereageerd
Ik vind de hometrainer ook saai maar saai is niet altijd slecht. Ik ben de hele dag al met mijn hersens bezig en het is ook wel eens fijn om mijn gedachten in freeflow te zetten Als ik écht goed bezig ben ga ik daarna ook nog mediteren, dan kun je me daarna opvegen Ik lees regelmatig terwijl ik fiets, heb al fietsend al heel wat boeken uitgelezen.
Het punt met sporten is (voor mij) dat ik het in mijn routine moet inbouwen. Daarmee heb ik het beslismoment eruit gehaald. Ik besluit dat ik vanaf nu elke avond een halfuur fiets, dat is het beslismoment en daar kom ik niet meer op terug. Niet meer elke avond denken: wil ik nog gaan fietsen, ik ben wel erg moe/ongesteld/gestrest/chagrijnig/niet lekker/heb bezoek/het is weekend/het is vakantie enz. enz. Ik doe het gewoon, zelfs als ik heel erg moe ben. Soms moet ik mezelf echt vooruitslépen op die trappers, maar ik doe het wel. Want niet doen is gewoon geen optie. "Gewoon" De knop moet ook op dat punt om natuurlijk.
Muis, wat een ongelofelijk onbeschofte mensen heb jij meegemaakt zeg. Het zijn blijkbaar mensen die zo letten op wat een ander doet dat ze niet doorhebben hoe kwetsend en onbeschoft ze zelf zijn. Tssk. Ik vind wel dat je erg ad rem hebt gereageerd
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 16:54
Dreamer, je hebt dus een motivatieprobleem. Stiekem ligt je motivatie toch meer in afvallen dan in gezond leven? Wat vind je belangrijker als het erop aankomt: gezond zijn of slank zijn?
Het is een beetje een domme vraag misschien, maar het is wel waar het op neerkomt. Want gezond leven doe je wél, ook al zie je niet dat je afvalt. Als het een troost is, ik heb ook ongeveer een maand geleden het roer omgegooid en niks niet dat mijn ouders meteen riepen: kind wat ben je afgevallen! toen ze hier binnen liepen En zelf merk ik ook niet veel.
Dan ga ik twijfelen: eet ik dan toch te veel, eet ik te veel tussendoortjes? Maar dan lees ik terug wat ik heb gegeten en het is echt gezond. Geen kleine hoeveelheden, af en toe een lekkernij tussendoor maar met mate. Dus feitelijk is de stand van zaken dat ik a) gezonde maaltijden eet b) met mate gezonde tussendoortjes eet c) af en toe iets ongezonds neem (weer met mate) en d) elke dag een halfuur sport.
Ik kan dus niet anders dan concluderen dat ik het heel goed doe. Echt héél anders dan voorheen. Dus dat moet mijn houvast zijn als ik niet zie dat ik afval. Dat afvallen moet vanzelf komen en het zou een fijne bevestiging zijn. Maar het is niet meer dan dat: een bevestiging van iets wat je al weet, nl. dat je je lichaam aan het verwennen bent.
Je hebt al uitgelegd dat je heel veel sport en beweegt, vooral als je nagaat dat je FM hebt. Hoe zit het met eten? Schrijf je ook op wat je eet? Hoe ziet je eetpatroon eruit, ben je daar tevreden over?
Het is een beetje een domme vraag misschien, maar het is wel waar het op neerkomt. Want gezond leven doe je wél, ook al zie je niet dat je afvalt. Als het een troost is, ik heb ook ongeveer een maand geleden het roer omgegooid en niks niet dat mijn ouders meteen riepen: kind wat ben je afgevallen! toen ze hier binnen liepen En zelf merk ik ook niet veel.
Dan ga ik twijfelen: eet ik dan toch te veel, eet ik te veel tussendoortjes? Maar dan lees ik terug wat ik heb gegeten en het is echt gezond. Geen kleine hoeveelheden, af en toe een lekkernij tussendoor maar met mate. Dus feitelijk is de stand van zaken dat ik a) gezonde maaltijden eet b) met mate gezonde tussendoortjes eet c) af en toe iets ongezonds neem (weer met mate) en d) elke dag een halfuur sport.
Ik kan dus niet anders dan concluderen dat ik het heel goed doe. Echt héél anders dan voorheen. Dus dat moet mijn houvast zijn als ik niet zie dat ik afval. Dat afvallen moet vanzelf komen en het zou een fijne bevestiging zijn. Maar het is niet meer dan dat: een bevestiging van iets wat je al weet, nl. dat je je lichaam aan het verwennen bent.
Je hebt al uitgelegd dat je heel veel sport en beweegt, vooral als je nagaat dat je FM hebt. Hoe zit het met eten? Schrijf je ook op wat je eet? Hoe ziet je eetpatroon eruit, ben je daar tevreden over?
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:00
Kan iemand mij nu uit mijn hoofd praten dat ik zo geen zak paprikachips van 300 gram ga kopen?
Er gaat de hele tijd een stem in mijn hoofd die vind dat ik die zak echt verdiend heb omdat ik het zo ontzettend druk heb op mijn werk. En mijn vriend is toch niet thuis, dus ik kan hem stiekum opeten.
Ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet.
Hoop ik.
Er gaat de hele tijd een stem in mijn hoofd die vind dat ik die zak echt verdiend heb omdat ik het zo ontzettend druk heb op mijn werk. En mijn vriend is toch niet thuis, dus ik kan hem stiekum opeten.
Ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet.
Hoop ik.
donderdag 27 mei 2010 om 17:12
Sociale druk om ongezond te eten: bekend. Ik ben nog niet zo lang bezig dus het kan zijn dat ik nog gelegenheden krijg waarbij het echt niet anders kan (zoals Leo vorige week). Maar dat is op zich ook niet zo erg.
Die sociale druk kan natuurlijk ook de andere kant op werken. Ik heb besloten een aantal lekkere, gezonde maaltijden te koken nu mijn ouders hier zijn. Ze houden van Hollandse pot met vlees een flinke plens jus. Maar vanavond gaan ze, voor het eerst in hun leven, asperges eten
De kinderen hadden laatst een logeetje, ik heb als ontbijt lekker brood met allerlei soorten hartig beleg geserveerd en een grote fruitsalade. Uiteraard vroegen ze wel om de hagelslag en de nutella, maar ik heb uitgelegd dat ik ze een gezond ontbijt wilde geven. Achteraf gaven ze aan dat het heel lekker was geweest.
Bedankt voor de boekentip, dat ga ik kopen!
Die sociale druk kan natuurlijk ook de andere kant op werken. Ik heb besloten een aantal lekkere, gezonde maaltijden te koken nu mijn ouders hier zijn. Ze houden van Hollandse pot met vlees een flinke plens jus. Maar vanavond gaan ze, voor het eerst in hun leven, asperges eten
De kinderen hadden laatst een logeetje, ik heb als ontbijt lekker brood met allerlei soorten hartig beleg geserveerd en een grote fruitsalade. Uiteraard vroegen ze wel om de hagelslag en de nutella, maar ik heb uitgelegd dat ik ze een gezond ontbijt wilde geven. Achteraf gaven ze aan dat het heel lekker was geweest.
Bedankt voor de boekentip, dat ga ik kopen!
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:12
quote:Mosterd schreef op 27 mei 2010 @ 17:00:
Kan iemand mij nu uit mijn hoofd praten dat ik zo geen zak paprikachips van 300 gram ga kopen?
Er gaat de hele tijd een stem in mijn hoofd die vind dat ik die zak echt verdiend heb omdat ik het zo ontzettend druk heb op mijn werk. En mijn vriend is toch niet thuis, dus ik kan hem stiekum opeten.
Ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet.
Hoop ik.
Nee mosterd, niet doen joh, je gaat bijna middageten eten en dan is die lekkere trek gewoon weer voorbij.
Ik sterf hierzelf van de honger, en heb net een crackertje naar binnen gewerkt. Ik zit hier met een kleintje die net de hele boel heeft ondergekotst, mijn kleren, haar kleren, de bank, mijn vachtje, haar lievelingsknuffel....ik mag vandaag nog wel een paar wasjes draaien.
Dus ik hoop na dit kotsverhaal dat je eigenlijk niks meer wil.
Kan iemand mij nu uit mijn hoofd praten dat ik zo geen zak paprikachips van 300 gram ga kopen?
Er gaat de hele tijd een stem in mijn hoofd die vind dat ik die zak echt verdiend heb omdat ik het zo ontzettend druk heb op mijn werk. En mijn vriend is toch niet thuis, dus ik kan hem stiekum opeten.
Ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet.
Hoop ik.
Nee mosterd, niet doen joh, je gaat bijna middageten eten en dan is die lekkere trek gewoon weer voorbij.
Ik sterf hierzelf van de honger, en heb net een crackertje naar binnen gewerkt. Ik zit hier met een kleintje die net de hele boel heeft ondergekotst, mijn kleren, haar kleren, de bank, mijn vachtje, haar lievelingsknuffel....ik mag vandaag nog wel een paar wasjes draaien.
Dus ik hoop na dit kotsverhaal dat je eigenlijk niks meer wil.
donderdag 27 mei 2010 om 17:15
Nee Mosterd, je doet het niet, je doet het niet, je doet het niet! Je lichaam verdient zulke troep niet, maar verdient écht lekkere en gezonde dingen. Het is etenstijd, ga een lekker recept zoeken en bedenk wat je kan koken.
Hoezo, je had het druk op je werk en dus verdien je junkfood? Dan verdien je juist iets goeds, lijkt me, iets wat energie geeft en niet slurpt. Hoe denk je je dat je je voelt nadat je die zak chips hebt opgegeten?
Hoezo, je had het druk op je werk en dus verdien je junkfood? Dan verdien je juist iets goeds, lijkt me, iets wat energie geeft en niet slurpt. Hoe denk je je dat je je voelt nadat je die zak chips hebt opgegeten?
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:18
http://www.voedingswaarde ... de/voedingsmiddel/?id=928
300 gram paprikachips is 1671 kalorieën (bijna je dagelijkse behoefte) en bevat ongeveer 100 gram (!) vet. Gedver.
300 gram paprikachips is 1671 kalorieën (bijna je dagelijkse behoefte) en bevat ongeveer 100 gram (!) vet. Gedver.
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:20
Dik, vies en uitgezakt!
En dat willen we niet meer! Tsjakka!
( ik ben mezelf even aan het oppeppen)
Ik ga zo als ik thuis ben meteen koken voor mezelf, ik denk een lekkere pastasalade.
Maar het blijft lastig, ik beloon mezelf dus altijd met eten....ik kan dus niet eens iets anders bedenken om mezelf eens lekker mee te verwennen....hoe triest.
En dat willen we niet meer! Tsjakka!
( ik ben mezelf even aan het oppeppen)
Ik ga zo als ik thuis ben meteen koken voor mezelf, ik denk een lekkere pastasalade.
Maar het blijft lastig, ik beloon mezelf dus altijd met eten....ik kan dus niet eens iets anders bedenken om mezelf eens lekker mee te verwennen....hoe triest.
donderdag 27 mei 2010 om 17:21
Met opgeheven hoofd én volle maag! Neem even twee glazen water en een appel of een banaan, zodat je niet met een hongerige maag door de winkel loopt. En maak een lijstje!
Ik kan je zeggen: ik was vandaag zo blij en trots toen ik bij de kassa stond! Allemaal heerlijke, gezonde en kleurige dingen op de band. Echt een feest! En het leukste is nog dat het ook nog feestelijk voelt nádat je het opgegeten hebt
Ik kan je zeggen: ik was vandaag zo blij en trots toen ik bij de kassa stond! Allemaal heerlijke, gezonde en kleurige dingen op de band. Echt een feest! En het leukste is nog dat het ook nog feestelijk voelt nádat je het opgegeten hebt
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:27
Dat is helemaal niet triest, Mosterd, dat is gewoon aangeleerd gedrag. En dat ben je nu aan het afleren. Met dat aanleren had jij niets te maken, daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Voor het afleren wel, daarmee neem jij het heft in handen. Ongezond eten wordt je van alle kanten aangeleerd: thuis, door anderen (oma's, tantes en buurvrouwen met snoepjes), de media, reclame, scholen en bedrijfskantines, televisie enz. enz.
Dit is een lastig moment, omdat je bezig bent met een grote verandering in je leven. Daar horen dit soort momenten bij, dat je twijfelt, je afvraagt of je dit wel kan en wil, waarom is het eigenlijk zo belangrijk.... Het is belangrijk omdat jij beter verdient, daarom. Je bent gewend jezelf met troep te belonen, nu ga je dat doen met gezond en lekker eten. Dat verdien je namelijk wel!
Dus ga naar die AH en haal een paar lekkere verse ingrediënten voor je salade. Misschien kun je zelf wat knapperige croutons bakken zodat je wat te knabbelen hebt, of lekker bruin stokbrood met een beetje kruidenboter of knoflook (je vriend is toch weg ). Je mag jezelf best verwennen, maar doe het dan met goede spullen.
En denk eens na... met wat voor andere dingen kun je jezelf verwennen behalve eten? Waar heb je behoefte aan? Contact, ontspanning, uitdaging, actie? Als je dat weet, kun je bedenken hoe je aan die behoefte kan voldoen (in plaats van door die behoefte met eten te onderdrukken).
Dit is een lastig moment, omdat je bezig bent met een grote verandering in je leven. Daar horen dit soort momenten bij, dat je twijfelt, je afvraagt of je dit wel kan en wil, waarom is het eigenlijk zo belangrijk.... Het is belangrijk omdat jij beter verdient, daarom. Je bent gewend jezelf met troep te belonen, nu ga je dat doen met gezond en lekker eten. Dat verdien je namelijk wel!
Dus ga naar die AH en haal een paar lekkere verse ingrediënten voor je salade. Misschien kun je zelf wat knapperige croutons bakken zodat je wat te knabbelen hebt, of lekker bruin stokbrood met een beetje kruidenboter of knoflook (je vriend is toch weg ). Je mag jezelf best verwennen, maar doe het dan met goede spullen.
En denk eens na... met wat voor andere dingen kun je jezelf verwennen behalve eten? Waar heb je behoefte aan? Contact, ontspanning, uitdaging, actie? Als je dat weet, kun je bedenken hoe je aan die behoefte kan voldoen (in plaats van door die behoefte met eten te onderdrukken).
Ga in therapie!
donderdag 27 mei 2010 om 17:30
Haha, bedankt! Wat leuk dat ik door het scherm heen straal Ondertussen zit ik een klein pakje bio-droppastilles te eten (25 gram, iets van 100 kcal als ik het goed heb). Maar dat is ok. Ik ga zo een lekker bananenbrood bakken (met volkorenmeel en allemaal verse ingrediënten) zodat mijn ouders - en ik - vanavond iets lekkers bij de koffie hebben. Hoewel we waarschijnlijk bomvol zullen zitten van de overheerlijke asperges 
Way to go, Mosterd, ik weet dat je die chips niet gaat halen en voor de gezonde hap gaat! Enne... niet langs het chipsrek lopen, hè!
Way to go, Mosterd, ik weet dat je die chips niet gaat halen en voor de gezonde hap gaat! Enne... niet langs het chipsrek lopen, hè!
Ga in therapie!
