Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb je overgewicht/obesitas zelf in de hand of niet?
vrijdag 21 februari 2020 om 10:10
Ik snap niet er echt niets meer van. Hopelijk kunnen de mensen met kennis van zaken mij wat informeren.
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)
Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
woensdag 4 maart 2020 om 14:32
Huh? Dat is dus juist wel een eetprobleem! Je hebt altijd honger. Dus eet je teveel. Dat is het probleem.
Het gevolg is dat je dik wordt. Dat is een gevolg.
Je moet het probleem aanpakken, niet het gevolg.
Dat sommige mensen worden geboren met een eetprobleem, en anderen er een ontwikkelen, dat zal best. Ik denk dat dat onderscheid heel moeilijk te maken valt en het meestal een soort van mix is. Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat men moet stoppen met focussen op gevolgen. Alsof je door de gevolgen te bestrijden (bijvoorbeeld een tijdlang dieten en sporten tot je slank bent) ook maar iets opschiet. Zelfs als iemand dat lukt, als je het onderliggende probleem niet aanpakt ben je na een halfjaar terug bij af.
Het gevolg is dat je dik wordt. Dat is een gevolg.
Je moet het probleem aanpakken, niet het gevolg.
Dat sommige mensen worden geboren met een eetprobleem, en anderen er een ontwikkelen, dat zal best. Ik denk dat dat onderscheid heel moeilijk te maken valt en het meestal een soort van mix is. Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat men moet stoppen met focussen op gevolgen. Alsof je door de gevolgen te bestrijden (bijvoorbeeld een tijdlang dieten en sporten tot je slank bent) ook maar iets opschiet. Zelfs als iemand dat lukt, als je het onderliggende probleem niet aanpakt ben je na een halfjaar terug bij af.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 4 maart 2020 om 14:41
Vanochtend op de radio zei een mevrouw van Stichting Obesitas dat het 1 op de 1200 mensen met obesitas lukt om zelfstandig weer een gezond gewicht te bereiken.
Dus die andere 1199 mensen zullen dan wel mensen zonder discipline en doorzettingsvermogen zijn....
Dus die andere 1199 mensen zullen dan wel mensen zonder discipline en doorzettingsvermogen zijn....
The impossible just takes a little longer.
woensdag 4 maart 2020 om 14:41
Maar de aanpak van het onderliggende probleem is dus ingewikkeld en niet bij iedereen hetzelfde.handigmetgeld schreef: ↑04-03-2020 14:32Huh? Dat is dus juist wel een eetprobleem! Je hebt altijd honger. Dus eet je teveel. Dat is het probleem.
Het gevolg is dat je dik wordt. Dat is een gevolg.
Je moet het probleem aanpakken, niet het gevolg.
Dat sommige mensen worden geboren met een eetprobleem, en anderen er een ontwikkelen, dat zal best. Ik denk dat dat onderscheid heel moeilijk te maken valt en het meestal een soort van mix is. Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat men moet stoppen met focussen op gevolgen. Alsof je door de gevolgen te bestrijden (bijvoorbeeld een tijdlang dieten en sporten tot je slank bent) ook maar iets opschiet. Zelfs als iemand dat lukt, als je het onderliggende probleem niet aanpakt ben je na een halfjaar terug bij af.
Er is geen idee waarom de ene persoon altijd honger heeft en de ander niet.
Dus klinkt leuk, het onderliggende probleem aanpakken, maar niemand weet hoe.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 4 maart 2020 om 17:22
Waar ik nogal verbaasd over ben, is dat er zoveel mensen oogkleppen op lijken te hebben. Ja, afvallen heeft te maken met calorie inname, met wat je eet, met macro’s, met wilskracht, met hormonen en nog wel meer. Ik snap niet dat mensen niet verder kijken dan wat volgens hen de beste oplossing is of juist de grote valkuil is. Feit is dat je aankomt als je meer calorieën eet dan verbruikt. Feit is dat je langer vol zit van veel gezond voedsel dan van een big mac. Feit is dat je wilskracht moet hebben om af te vallen, net zoals dat je wilskracht moet hebben om te stoppen met iedere andere verslaving. En toch, ondanks dat ‘we’ allemaal heel erg veel weten, lukt het veel mensen met obesitas niet om (blijvend) af te vallen. Zouden we dan toch met z’n allen onvoldoende kennis hebben? Dat denk ik namelijk wel.
Edit: om antwoord te geven op je vraag: nee, niet helemaal. Simpelweg omdat (wetenschappelijke) kennis momenteel tekort schiet mbt afvallen.
Edit: om antwoord te geven op je vraag: nee, niet helemaal. Simpelweg omdat (wetenschappelijke) kennis momenteel tekort schiet mbt afvallen.
woensdag 4 maart 2020 om 17:32
Wat we wel weten is dat alleen wilskracht niet voldoende is.Lauekraan schreef: ↑04-03-2020 17:22Waar ik nogal verbaasd over ben, is dat er zoveel mensen oogkleppen op lijken te hebben. Ja, afvallen heeft te maken met calorie inname, met wat je eet, met macro’s, met wilskracht, met hormonen en nog wel meer. Ik snap niet dat mensen niet verder kijken dan wat volgens hen de beste oplossing is of juist de grote valkuil is. Feit is dat je aankomt als je meer calorieën eet dan verbruikt. Feit is dat je langer vol zit van veel gezond voedsel dan van een big mac. Feit is dat je wilskracht moet hebben om af te vallen, net zoals dat je wilskracht moet hebben om te stoppen met iedere andere verslaving. En toch, ondanks dat ‘we’ allemaal heel erg veel weten, lukt het veel mensen met obesitas niet om (blijvend) af te vallen. Zouden we dan toch met z’n allen onvoldoende kennis hebben? Dat denk ik namelijk wel.
Edit: om antwoord te geven op je vraag: nee, niet helemaal. Simpelweg omdat (wetenschappelijke) kennis momenteel tekort schiet mbt afvallen.
Ik zit trouwens van een Big Mac echt wel vol hoor.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 4 maart 2020 om 17:38
Je bent nogal zwart-wit. Er zijn ook duizenden mensen die wel blijvend weten af te vallen. En er is vrij goed gedocumenteerd hoe ze dat doen.Lauekraan schreef: ↑04-03-2020 17:22Waar ik nogal verbaasd over ben, is dat er zoveel mensen oogkleppen op lijken te hebben. Ja, afvallen heeft te maken met calorie inname, met wat je eet, met macro’s, met wilskracht, met hormonen en nog wel meer. Ik snap niet dat mensen niet verder kijken dan wat volgens hen de beste oplossing is of juist de grote valkuil is. Feit is dat je aankomt als je meer calorieën eet dan verbruikt. Feit is dat je langer vol zit van veel gezond voedsel dan van een big mac. Feit is dat je wilskracht moet hebben om af te vallen, net zoals dat je wilskracht moet hebben om te stoppen met iedere andere verslaving. En toch, ondanks dat ‘we’ allemaal heel erg veel weten, lukt het veel mensen met obesitas niet om (blijvend) af te vallen. Zouden we dan toch met z’n allen onvoldoende kennis hebben? Dat denk ik namelijk wel.
Edit: om antwoord te geven op je vraag: nee, niet helemaal. Simpelweg omdat (wetenschappelijke) kennis momenteel tekort schiet mbt afvallen.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 4 maart 2020 om 17:39
Ik heb een boek gelezen, mindful afvallen. Hier staan veel opdrachtjes in die ik heb gedaan.
Het begon met opschrijven waar ik over 5 jaar zou zijn als ik zo zou blijven eten als ik deed, en daarna waar ik zou staan als ik mijn eetgedrag "onder controle" kreeg. Elke keer als ik wilde gaan snoepen dacht ik eraan dat ik dan bijdraag aan het onwenselijke scenario. Dit hielp wel wat.
De volgende opdracht was om voor je gaat eten het eten te bekijken, ruiken, langzaam proeven etc. en dan elke keer je honger een cijfer te geven, en dit ook tijdens en na de maaltijd te doen. Hierdoor ging ik steeds meer alleen nog maar eten bij echte honger vanuit mijn buik.
Daarna gaan bekijken wat voor honger ik heb, want soms heb je behoefte aan eten vanwege externe factoren, zoals eten ruiken, zien, iemand horen eten, praten over eten, je rot voelen etc. Hierdoor ben ik me steeds bewuster geworden van wanneer ik eet vanwege honger en wanneer er andere dingen spelen.
Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat mijn hersens heel erg getriggerd worden door de vrolijke kleurtjes en elke keer nieuwe smaakjes van Tony Chocolony. Toen ik me hier bewust van werd, kon ik steeds makkelijker langs het chocoladeschap lopen zonder een reep mee te nemen. Dit resulteerde erin dat ik veel minder suiker at, waardoor ik ook steeds minder behoefte kreeg aan zoet. Inmiddels kan ik bijvoorbeeld een hele week met een doos koekjes doen en er elke dag 1 of 2 nemen. Voorheen moest ie leeg als ie eenmaal open was.
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 04-03-2020 17:41
6.30% gewijzigd
woensdag 4 maart 2020 om 17:43
Klopt zeker! Zoals eerder in dit topic door iemand (sorry, geen flauw idee wie) benoemt is wilskracht een vereiste, maar op zich zelf staande onvoldoende.
Ik zit na een big Mac ook vol, zo’n 30 minuten. Op een zelfgemaakt(!) salade kan ik uren door.
woensdag 4 maart 2020 om 17:44
Daarom zeg ik ook ‘veel’ en niet ‘alle’. Erg knap van deze mensen, maar de manier waarop zij afgevallen zijn hoeft niet voor iedereen werken.handigmetgeld schreef: ↑04-03-2020 17:38Je bent nogal zwart-wit. Er zijn ook duizenden mensen die wel blijvend weten af te vallen. En er is vrij goed gedocumenteerd hoe ze dat doen.
woensdag 4 maart 2020 om 17:50
Ik zit nooit langer dan 30 minuten vol.
Nou ja, sinds mijn maagverkleining soms wel 60 minuten.
En van koolhydraten zit ik langer vol dan van andere voedingsmiddelen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 4 maart 2020 om 17:55
Een Big Mac bevat ook nogal veel eiwit en vet, en niet louter snelle koolhydraten. Je bracht het alsof het een vaststaand feit is, maar dat is het gewoon niet.
http://www.calorielijst.nl/product/?calorie=5590
Ik weet niet wat jij in een zelfgemaakte salade stopt, maar over het algemeen doen mensen daar minder vet in, dus ben je echt niet langer verzadigd na een salade dan na een Big Mac.
woensdag 4 maart 2020 om 18:01
Ja, maar die mensen hebben geluk. Bij hun gaat het makkelijk.handigmetgeld schreef: ↑04-03-2020 17:38Je bent nogal zwart-wit. Er zijn ook duizenden mensen die wel blijvend weten af te vallen. En er is vrij goed gedocumenteerd hoe ze dat doen.
anoniem_270703 wijzigde dit bericht op 04-03-2020 18:01
0.71% gewijzigd
woensdag 4 maart 2020 om 18:01
Dat lijkt me echt heel vervelend om zo ‘kort’ vol te zitten. Ik weet verder ook niet goed wat ik er op moet zeggen, sorry.
Dat laatste stukje bevestigd maar weer dat ieder mens anders is en dat ieder mens iets anders nodig heeft om af te vallen.
woensdag 4 maart 2020 om 18:05
Dan hebben wij momenteel een meningsverschil en dat is prima. Er zijn vrij veel artikelen te vinden waarom mensen weer snel trek/honger hebben na een big Mac. Dat heeft overigens te maken met meerdere factoren.Marana schreef: ↑04-03-2020 17:55Een Big Mac bevat ook nogal veel eiwit en vet, en niet louter snelle koolhydraten. Je bracht het alsof het een vaststaand feit is, maar dat is het gewoon niet.
http://www.calorielijst.nl/product/?calorie=5590
Ik weet niet wat jij in een zelfgemaakte salade stopt, maar over het algemeen doen mensen daar minder vet in, dus ben je echt niet langer verzadigd na een salade dan na een Big Mac.
Ik maak vrij veel verschillende salades, meestal gooi ik er zalm of kip bij. Van maaltijdsalades van de AH of andere supermarkt heb ik binnen no-time weer trek of ik raak niet eens verzadigd.
woensdag 4 maart 2020 om 18:12
Maar wat verstaan jullie dan onder verzadigd? Is het soms ook niet een kwestie van even verdragen dat je niet helemaal verzadigd bent? Als je lichaam gewend is geraakt altijd direct voeding te krijgen bij een eerste signaal, dan is het ook wel weer even wennen als je daar geen gehoor meer aan geeft...
woensdag 4 maart 2020 om 18:15
Verzadigd is voor mij geen trek hebben. Momenteel kamp ik met overgewicht, dit wil ik kwijt. Ik ben heel bewust gaan kijken naar wat ik eet. Soms maak ik een salade die niet vullend blijkt te zijn, met ongezond snaaien tot gevolg. Dan weet ik voor de volgende keer dat ik die salade niet meer hoef te maken.mindervanmij schreef: ↑04-03-2020 18:12Maar wat verstaan jullie dan onder verzadigd? Is het soms ook niet een kwestie van even verdragen dat je niet helemaal verzadigd bent? Als je lichaam gewend is geraakt altijd direct voeding te krijgen bij een eerste signaal, dan is het ook wel weer even wennen als je daar geen gehoor meer aan geeft...
woensdag 4 maart 2020 om 18:47
mindervanmij schreef: ↑04-03-2020 17:39Ik heb een boek gelezen, mindful afvallen. Hier staan veel opdrachtjes in die ik heb gedaan.
Het begon met opschrijven waar ik over 5 jaar zou zijn als ik zo zou blijven eten als ik deed, en daarna waar ik zou staan als ik mijn eetgedrag "onder controle" kreeg. Elke keer als ik wilde gaan snoepen dacht ik eraan dat ik dan bijdraag aan het onwenselijke scenario. Dit hielp wel wat.
De volgende opdracht was om voor je gaat eten het eten te bekijken, ruiken, langzaam proeven etc. en dan elke keer je honger een cijfer te geven, en dit ook tijdens en na de maaltijd te doen. Hierdoor ging ik steeds meer alleen nog maar eten bij echte honger vanuit mijn buik.
Daarna gaan bekijken wat voor honger ik heb, want soms heb je behoefte aan eten vanwege externe factoren, zoals eten ruiken, zien, iemand horen eten, praten over eten, je rot voelen etc. Hierdoor ben ik me steeds bewuster geworden van wanneer ik eet vanwege honger en wanneer er andere dingen spelen.
Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat mijn hersens heel erg getriggerd worden door de vrolijke kleurtjes en elke keer nieuwe smaakjes van Tony Chocolony. Toen ik me hier bewust van werd, kon ik steeds makkelijker langs het chocoladeschap lopen zonder een reep mee te nemen. Dit resulteerde erin dat ik veel minder suiker at, waardoor ik ook steeds minder behoefte kreeg aan zoet. Inmiddels kan ik bijvoorbeeld een hele week met een doos koekjes doen en er elke dag 1 of 2 nemen. Voorheen moest ie leeg als ie eenmaal open was.
Klinkt goed zeg! Heel erg bewust met eten omgaan dus. Doe je dat eerst uitgebreid kijken en ruiken en zo nog altijd?
woensdag 4 maart 2020 om 18:54
mindervanmij schreef: ↑04-03-2020 18:12Maar wat verstaan jullie dan onder verzadigd? Is het soms ook niet een kwestie van even verdragen dat je niet helemaal verzadigd bent? Als je lichaam gewend is geraakt altijd direct voeding te krijgen bij een eerste signaal, dan is het ook wel weer even wennen als je daar geen gehoor meer aan geeft...
Verzadigd is inderdaad geen trek of honger hebben. Ik heb nooit overgewicht gehad, maar ik zat er wel tegenaan. Mijn bmi was 25 eind december. Ik ben in januari gestopt met iets eten na het avondeten, en drink dan alleen nog maar water of thee (naja, sinds 10 februari wel weer een paar keer iets alcoholisch). De eerste week was dat lastig, mijn lijf was zo gewend aan iets van chocola of een koekje bij de thee 's avonds, of als ik dat niet deed evt later op de avond chips of zo dat ik echt een hongergevoel had. Inmiddels is dat helemaal weg. Alleen als ik moe ben vraagt mijn lijf nog wel eens om energie, en dan greep ik voorheen vaak wel chocolade. Nu dus niet meer, nu ben ik na het avondeten meestal genoeg* verzadigd, kan ik prima zonder eten tot het ontbijt de volgende ochtend.
* alleen niet als ik moe ben, dan blijft mijn lijf zoetigheid vragen, maar dat kan ik aardig goed weerstaan nu
woensdag 4 maart 2020 om 19:12
Nee, eigenlijk niet meer. Het was heel nuttig om mezelf te beseffen dat ik soms veel meer honger had vanuit mijn neus of ogen dan vanuit mijn maag. Inmiddels weet ik dat wel aardig.
Als ik merk dat ik er wat meer moeite mee krijg doe ik het nog wel,maar over het algemeen is het niet meer nodig. Wat je zegt over niet meer eten na de maaltijd herken ik ook. In het begin is dat lastig maar op een gegeven moment accepteert je lichaam het wel en is het de nieuwe status quo.
woensdag 4 maart 2020 om 19:25
Laten we dan eerst eens beginnen met waarom mensen te dik worden. En dat is gewoon: te veel snaaien, niet gezond eten, en te weinig bewegen. Zo simpel is het.Lauekraan schreef: ↑04-03-2020 17:22Waar ik nogal verbaasd over ben, is dat er zoveel mensen oogkleppen op lijken te hebben. Ja, afvallen heeft te maken met calorie inname, met wat je eet, met macro’s, met wilskracht, met hormonen en nog wel meer. Ik snap niet dat mensen niet verder kijken dan wat volgens hen de beste oplossing is of juist de grote valkuil is. Feit is dat je aankomt als je meer calorieën eet dan verbruikt. Feit is dat je langer vol zit van veel gezond voedsel dan van een big mac. Feit is dat je wilskracht moet hebben om af te vallen, net zoals dat je wilskracht moet hebben om te stoppen met iedere andere verslaving. En toch, ondanks dat ‘we’ allemaal heel erg veel weten, lukt het veel mensen met obesitas niet om (blijvend) af te vallen. Zouden we dan toch met z’n allen onvoldoende kennis hebben? Dat denk ik namelijk wel.
Edit: om antwoord te geven op je vraag: nee, niet helemaal. Simpelweg omdat (wetenschappelijke) kennis momenteel tekort schiet mbt afvallen.
In een samenleving waarin de lichaamsbeweging van veel mensen beperkt is tot het tuinpad aflopen, in de auto stappen, en op de plaats van bestemming weer 10 meter lopen naar de voordeur. Waarin heel de dag door gesnoept en gesnaaid wordt (ik zie het ook op kantoor, een collega die claimt elke dag voldoende te ontbijten, rent om 10 uur weer naar de keuken om crackers met volvette smeerkaas te gaan smeren, want ze heeft "honger"). En tijdens de lunch gaat er nog eens zo veel in. Tuurlijk in de middag wéér de nodige "tussendoortjes". De grap is dat ze zichzelf dan wijs maken gezond bezig te zijn. Want een cracker is toch gezond?
Laten we nou eerst eens vaststellen waaróm overgewicht en obesitas de laatste 20-30 jaar zo schrikbarend zijn toegenomen. En als je dan nauwkeurig gaat kijken, dan zul je toch zien dat het uiteindelijk terug te voeren is op levenswijze en voedselinname.
En tuurlijk wijzen we dan graag naar de reclame die het allemaal zo aantrekkelijk maakt, en op pakjes en zakjes waar allerlei toevoegingen in zitten, enz. enz. Maar onder aan de lijn bepaal je nog altijd ZELF wat je in je mond stopt en wat niet, en hoe veel je beweegt of niet beweegt.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 4 maart 2020 om 19:29
Wat een onzin zeg.BosscheBol1984 schreef: ↑04-03-2020 19:21Zeggen dat je 'nooit' vol zit en 'altijd' honger heb is natuurlijk ook een self fulfilling prophecy.
Zeggen dat ik al van kinds af aan langer ben dan gemiddeld is zeker ook een selffulfilling prophecy?
Godzijdank begint er op het moment wat meer aandacht te komen voor de oorzaken van overgewicht en de ongelofelijk simpele vooroordelen die mensen erover hebben.
Het eerste half jaar na mijn maagverkleining had ik geen honger. Wat een hemel op aarde was dat.
In het tweede half jaar kwam de honger langzaam terug en nu is het weer bijna zoals voor de operatie.
Wat gewoon weer betekent dat ik elke dag uren en uren bezig ben mijn honger te negeren.
Geen idee wat daar selffulfilling prophecy aan is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 4 maart 2020 om 19:30
Wat een vefrissende kras heb jij toch in je plaat.pejeka schreef: ↑04-03-2020 19:25Laten we dan eerst eens beginnen met waarom mensen te dik worden. En dat is gewoon: te veel snaaien, niet gezond eten, en te weinig bewegen. Zo simpel is het.
In een samenleving waarin de lichaamsbeweging van veel mensen beperkt is tot het tuinpad aflopen, in de auto stappen, en op de plaats van bestemming weer 10 meter lopen naar de voordeur. Waarin heel de dag door gesnoept en gesnaaid wordt (ik zie het ook op kantoor, een collega die claimt elke dag voldoende te ontbijten, rent om 10 uur weer naar de keuken om crackers met volvette smeerkaas te gaan smeren, want ze heeft "honger"). En tijdens de lunch gaat er nog eens zo veel in. Tuurlijk in de middag wéér de nodige "tussendoortjes". De grap is dat ze zichzelf dan wijs maken gezond bezig te zijn. Want een cracker is toch gezond?
Laten we nou eerst eens vaststellen waaróm overgewicht en obesitas de laatste 20-30 jaar zo schrikbarend zijn toegenomen. En als je dan nauwkeurig gaat kijken, dan zul je toch zien dat het uiteindelijk terug te voeren is op levenswijze en voedselinname.
En tuurlijk wijzen we dan graag naar de reclame die het allemaal zo aantrekkelijk maakt, en op pakjes en zakjes waar allerlei toevoegingen in zitten, enz. enz. Maar onder aan de lijn bepaal je nog altijd ZELF wat je in je mond stopt en wat niet, en hoe veel je beweegt of niet beweegt.
Zijn er alweer mensen slanker geworden door jouw briljante analyses?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
