Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb je overgewicht/obesitas zelf in de hand of niet?
vrijdag 21 februari 2020 om 10:10
Ik snap niet er echt niets meer van. Hopelijk kunnen de mensen met kennis van zaken mij wat informeren.
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)
Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
zaterdag 29 februari 2020 om 19:26
En dat terwijl het gewoon een kwestie is van wilskracht. Als je ECHT wil dan LUKT het heus maar je moet jezelf wel een schop onder je derrière geven.Merys schreef: ↑29-02-2020 18:45Maar door blijven roken nádat je kanker hebt gehad (zoals jij) is natuurlijk niet heel slim.
Bovendien veroorzaakt roken meer vormen van kanker dan alleen longkanker.
Zo zie je maar, de 1 vangt toeslagen, de ander kost ons zorgsysteem klauwen met geld door zijn ongezonde leefwijze.
Ik weet wel wie duurder is.
zaterdag 29 februari 2020 om 19:34
Precies. Maar de meeste mensen met overgewicht nemen die verantwoordelijkheid wel, alleen niet op de manier die Pejeka goedkeurt.mindervanmij schreef: ↑29-02-2020 07:41Waarom gaat dit topic nu in vredesnaam over roken? Beetje kinderachtig om iemand persoonlijk aan te gaan vallen, iedereen heeft gewoon recht op zijn eigen mening over dit onderwerp.
het is toch wel duidelijk dat Pejeka het vooral vervelend vind dat mensen niet hun eigen verantwoordelijkheid willen nemen over afvallen / de reden waarom ze zijn aangekomen
Als Pejeka uitlegt waarom ie niet stopt met roken is dat vergelijkbaar met dat ik uitleg waarom het mij niet lukte om blijvend een lager gewicht te krijgen.
Gewoon, uitleg, vanuit eigen verantwoordelijkheid.
Geen smoesjes of slappe excuses, gewoon uitleg.
Als Pejeka dan constant blijft herhalen dat het een kwestie van verantwoordelijkheid is en wilskracht en discipline en hij blijft zelf wel roken, ja, dan maakt hij zichzelf wel een beetje belachelijk.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 29 februari 2020 om 19:35
Pejeka wil niet stoppen, dat geeft ie gewoon toe.
Hij zou het best kunnen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 11:10
Precies.
Ik gun mezelf elke avond een zak chips en een fles cola. Ik kan elke dag 23 uur zonder chips en cola.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 17:10
Tis iig geen kwestie van wilskracht.
https://www.brainwash.nl/bijdrage/hoe-j ... wilskracht
https://www.brainwash.nl/bijdrage/hoe-j ... wilskracht
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 17:14
Sinds 2008 is er nog veel onderzoek naar gedaan en de conclusies zijn nu echt anders.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 17:54
dat is echt een no-brainer dat het niet om wilskracht gaat is allang bekend.
Bovendien: wat is wilskracht?
Wetenschappers zich obesitas als een buitengewoon complex probleem. Net zoals ondergewicht trouwens. Tegen iemand met anorexia zeg je ook niet: hup bord leegeten met die aanstellerij
zondag 1 maart 2020 om 18:05
https://docplayer.nl/59405046-Zorgkoste ... entie.html
Tabel 1: Bijdrage van ongezonde leefgewoonten aan de zorgkosten van causaal gerelateerde ziekten voor de Nederlandse bevolking van 20 jaar en ouder in 2010 (miljoenen euro, aandeel in %)
| Zorgkosten mln euro | Toewijsbaar aan roken | Toewijsbaar aan overgewicht | Toewijsbaar aan inactiviteit | Toewijsbaar aan alcohol | |
|---|---|---|---|---|---|
| Diabetes | 1137 | 7 | 51 | 10 | 0 |
| Longkanker | 326 | 86 | 0 | 0 | 0 |
| Kanker overig | 1618 | 12 | 8 | 5 | 8 |
| Acuut myocard infarct | 706 | 40 | 15 | 16 | -16 |
| Chronisch hartfalen | 545 | 15 | 12 | 0 | 0 |
| Beroerte | 1918 | 22 | 6 | 24 | -26 |
| COPD | 880 | 79 | 0 | 0 | 0 |
| Artrose heup + knie | 296 | 0 | 43 | 0 | 0 |
| Lage rugpijn | 1116 | 0 | 7 | 0 | -6 |
Voor sommige aandoeningen zoals kanker en hart- en vaatziekten is het aandeel van leefstijl in de zorguitgaven hoog. Van de totale zorguitgaven die gemoeid zijn met ziekten die in het Chronische Ziekten Model zijn opgeno-men kan ongeveer de helft met leefstijl in verband worden gebracht. Er zijn echter nog heel veel andere ziekten waarbij leefstijl geen of een onbekende rol speelt. Door dit noemereffect is het aandeel van ongezond gedrag in de totale zorguitgaven beperkt. Leefstijl is belangrijk, maar er zijn nog heel veel andere invloeden waar we ook rekening mee moeten houden, zoals biologi-sche en genetische factoren alsmede invloeden vanuit het milieu. Gezonde leefgewoonten zijn erg belangrijk voor de volksgezondheid, en in theorie kunnen er miljarden euro’s aan zorgkosten mee worden uitgespaard. In de praktijk ligt dat echter een stuk genuanceerder. Dynamische analyses laten zien dat uitstel van ziekte en het optreden van vervangende ziekten op ter-mijn aanleiding tot veel hogere zorgkosten geven. Op zijn best hebben we dan te maken met een eenmalige besparing, waarbij we de hoop kunnen uitspreken dat er in de tussentijd tot het optreden van vervangende ziekten als dementie effectieve middelen worden ontwikkeld om die ziekten te voor-komen of goedkoop te kunnen behandelen. Hoewel dat zeker een route is die we moeten gaan, zijn die toekomstige besparingen veel te onzeker om daar nu al een voorschot op te nemen. En eigenlijk geldt dat ook voor de besparingen op korte termijn, want over de effectiviteit van gezondheidsbe-vordering is nog maar heel weinig bekend.
[...]
de baten van gezond-heid strekken ver buiten het domein van ziekte en zorg. Preventie draagt bij aan een vitale beroepsbevolking en daarmee aan productiviteitswinsten en andere maatschappelijke baten die vele malen belangrijker zijn dan het effect op de zorguitgaven. De zorgeconomie van ongezond gedrag gaat niet over de vraag welke zorguitgaven we door preventie kunnen besparen, maar over de maatschappelijke waardering hoeveel preventie en de daaruit voortvloeiende extra gezondheid ons waard zijn. ‘Health is wealth.’
De besparing zit dus niet zozeer in de zorgkosten zelf, maar wel in alle maatschappelijke kosten, vanwege de grotere productiviteit van een gezondere bevolking.
En ondanks dat we veel minder rokers (ongeveer een kwart van de bevolking) hebben dan mensen met overgewicht (ongeveer de helft van de bevolking) zijn de kosten van roken bij bovenstaande ziektes dus duidelijk hoger.
zondag 1 maart 2020 om 18:09
Anorexia is wel duidelijk een psychisch probleem. En ik denk dat dat bij overgewicht ook vaak is. Heb ik al een keer aangekaart in dit topic maar daar wordt niet op in gegaan. Vind ik opvallend.S-Meds schreef: ↑01-03-2020 17:54dat is echt een no-brainer dat het niet om wilskracht gaat is allang bekend.
Bovendien: wat is wilskracht?
Wetenschappers zich obesitas als een buitengewoon complex probleem. Net zoals ondergewicht trouwens. Tegen iemand met anorexia zeg je ook niet: hup bord leegeten met die aanstellerij
zondag 1 maart 2020 om 18:11
De vraag is alleen hoe men die toewijsbaarheid aan roken bepaalt. Immers, al lang is bekend dat door luchtvervuiling, verkeer, uitstoot van industrie e.d. in de grote steden ook mensen die niet roken, eigenlijk het equivalent van 6-10 sigaretten aan schadelijke stoffen per dag binnen krijgen. Dus hoe bepaalt men dan of een aandoening dankzij roken is, of dankzij omgevingsvervuiling?Marana schreef: ↑01-03-2020 18:05https://docplayer.nl/59405046-Zorgkoste ... entie.html
Tabel 1: Bijdrage van ongezonde leefgewoonten aan de zorgkosten van causaal gerelateerde ziekten voor de Nederlandse bevolking van 20 jaar en ouder in 2010 (miljoenen euro, aandeel in %)
Totaal 8543 miljoen, waarvan 24 miljoen toewijsbaar aan roken en 13 miljoen toewijsbaar aan overgewicht (en -6 aan alcohol)
Zorgkosten mln euro Toewijsbaar aan roken Toewijsbaar aan overgewicht Toewijsbaar aan inactiviteit Toewijsbaar aan alcohol Diabetes 1137 7 51 10 0 Longkanker 326 86 0 0 0 Kanker overig 1618 12 8 5 8 Acuut myocard infarct 706 40 15 16 -16 Chronisch hartfalen 545 15 12 0 0 Beroerte 1918 22 6 24 -26 COPD 880 79 0 0 0 Artrose heup + knie 296 0 43 0 0 Lage rugpijn 1116 0 7 0 -6
Voor sommige aandoeningen zoals kanker en hart- en vaatziekten is het aandeel van leefstijl in de zorguitgaven hoog. Van de totale zorguitgaven die gemoeid zijn met ziekten die in het Chronische Ziekten Model zijn opgeno-men kan ongeveer de helft met leefstijl in verband worden gebracht. Er zijn echter nog heel veel andere ziekten waarbij leefstijl geen of een onbekende rol speelt. Door dit noemereffect is het aandeel van ongezond gedrag in de totale zorguitgaven beperkt. Leefstijl is belangrijk, maar er zijn nog heel veel andere invloeden waar we ook rekening mee moeten houden, zoals biologi-sche en genetische factoren alsmede invloeden vanuit het milieu. Gezonde leefgewoonten zijn erg belangrijk voor de volksgezondheid, en in theorie kunnen er miljarden euro’s aan zorgkosten mee worden uitgespaard. In de praktijk ligt dat echter een stuk genuanceerder. Dynamische analyses laten zien dat uitstel van ziekte en het optreden van vervangende ziekten op ter-mijn aanleiding tot veel hogere zorgkosten geven. Op zijn best hebben we dan te maken met een eenmalige besparing, waarbij we de hoop kunnen uitspreken dat er in de tussentijd tot het optreden van vervangende ziekten als dementie effectieve middelen worden ontwikkeld om die ziekten te voor-komen of goedkoop te kunnen behandelen. Hoewel dat zeker een route is die we moeten gaan, zijn die toekomstige besparingen veel te onzeker om daar nu al een voorschot op te nemen. En eigenlijk geldt dat ook voor de besparingen op korte termijn, want over de effectiviteit van gezondheidsbe-vordering is nog maar heel weinig bekend.
[...]
de baten van gezond-heid strekken ver buiten het domein van ziekte en zorg. Preventie draagt bij aan een vitale beroepsbevolking en daarmee aan productiviteitswinsten en andere maatschappelijke baten die vele malen belangrijker zijn dan het effect op de zorguitgaven. De zorgeconomie van ongezond gedrag gaat niet over de vraag welke zorguitgaven we door preventie kunnen besparen, maar over de maatschappelijke waardering hoeveel preventie en de daaruit voortvloeiende extra gezondheid ons waard zijn. ‘Health is wealth.’
De besparing zit dus niet zozeer in de zorgkosten zelf, maar wel in alle maatschappelijke kosten, vanwege de grotere productiviteit van een gezondere bevolking.
En ondanks dat we veel minder rokers (ongeveer een kwart van de bevolking) hebben dan mensen met overgewicht (ongeveer de helft van de bevolking) zijn de kosten van roken bij bovenstaande ziektes dus duidelijk hoger.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 1 maart 2020 om 18:39
Dit kan echt alleen een roker schrijven.pejeka schreef: ↑01-03-2020 18:11De vraag is alleen hoe men die toewijsbaarheid aan roken bepaalt. Immers, al lang is bekend dat door luchtvervuiling, verkeer, uitstoot van industrie e.d. in de grote steden ook mensen die niet roken, eigenlijk het equivalent van 6-10 sigaretten aan schadelijke stoffen per dag binnen krijgen. Dus hoe bepaalt men dan of een aandoening dankzij roken is, of dankzij omgevingsvervuiling?
Wetenschappelijk onderzoek en statistiek en waarschijnlijkheid maakt het zo heerlijk om het je eigen kant op te verklaren.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 19:31
Als ik de onderzoeken lees valt me op dat de onderzoekers er veel "zachte" maatschappelijke kosten bijhalen om aan te tonen dat rokers geld kosten. Als ik even snel google en reken op de achterkant van een bierviltje:Marana schreef: ↑01-03-2020 18:05https://docplayer.nl/59405046-Zorgkoste ... entie.html
De besparing zit dus niet zozeer in de zorgkosten zelf, maar wel in alle maatschappelijke kosten, vanwege de grotere productiviteit van een gezondere bevolking.
En ondanks dat we veel minder rokers (ongeveer een kwart van de bevolking) hebben dan mensen met overgewicht (ongeveer de helft van de bevolking) zijn de kosten van roken bij bovenstaande ziektes dus duidelijk hoger.
* jaarlijkse accijns sigaretten: 2,5 miljard.
* jaarlijkse besparing AOW/pensioen: 4,0 miljard. (20.000 extra doden per jaar, 10 jaren verlies, € 20.000 netto AOW en pensioen per jaar)
Tegen deze jaarlijkse opbrengst en besparing (6,5 miljard) steken de directe zorgkosten van rokers wel erg mager af.
zondag 1 maart 2020 om 19:37
Ik denk dat ze erg voorzichtig zijn in het toeleiden van kosten naar roken. Iemand in in mijn omgeving is overleden aan alvleesklierkanker. Hij rookte als een ketter, dronk teveel en at ongezond (was overigens niet te dik, eerder aan de magere kant). Hij heeft zijn kansen op alvleesklierkanker met zijn leefstijl zonder meer vergroot, maar a) kan het ook gewoon domme pech zijn en b) weet je nooit of het door het roken, het drinken, de ongezonde eetgewoonten of alles bij elkaar opgeteld komt.
The impossible just takes a little longer.
zondag 1 maart 2020 om 19:59
pejeka schreef: ↑01-03-2020 18:11De vraag is alleen hoe men die toewijsbaarheid aan roken bepaalt. Immers, al lang is bekend dat door luchtvervuiling, verkeer, uitstoot van industrie e.d. in de grote steden ook mensen die niet roken, eigenlijk het equivalent van 6-10 sigaretten aan schadelijke stoffen per dag binnen krijgen. Dus hoe bepaalt men dan of een aandoening dankzij roken is, of dankzij omgevingsvervuiling?
Je hebt rokers en je hebt niet-rokers. Die niet-rokers staan gemiddeld net zoveel bloot aan omgevingsvervuiling als rokers. Ze zetten simpelweg het aantal longkanker/diabetes/etc-gevallen van rokers tegenover het aantal longkanker/diabetes/etc-gevallen van niet-rokers. En zo zie je heel simpel hoeveel vaker longkanker/diabetes/etc voorkomt bij rokers tov niet-rokers. En daarmee heb je dus gecorrigeerd voor omgevingsvervuiling.
Zo moeilijk is dat toch niet om te bedenken?
zondag 1 maart 2020 om 20:32
Ongeveer 80% van de zorgkosten wordt besteed aan 17% van de verzekerden, waarvan de ouderen een groot deel uitmaken.Avena schreef: ↑01-03-2020 19:37Ik denk dat ze erg voorzichtig zijn in het toeleiden van kosten naar roken. Iemand in in mijn omgeving is overleden aan alvleesklierkanker. Hij rookte als een ketter, dronk teveel en at ongezond (was overigens niet te dik, eerder aan de magere kant). Hij heeft zijn kansen op alvleesklierkanker met zijn leefstijl zonder meer vergroot, maar a) kan het ook gewoon domme pech zijn en b) weet je nooit of het door het roken, het drinken, de ongezonde eetgewoonten of alles bij elkaar opgeteld komt.
De 735.000 80+ in Nederland (2019) kosten 18,5 miljard.
Zonder rokers was deze groep een stuk groter, stel (100/75)*735.000 = 980.000 (+33%), en dus ook de daarbij behorende zorgkosten van ruim € 6,1 miljard.
De accijnsopbrengst + vermeden AOW/pensioen + vermeden zorgkosten 80+ = € 12,6 miljard per jaar.
De conclusie kan welhaast niet anders zijn dan dat rokers de maatschappij geen geld kosten.
zondag 1 maart 2020 om 21:02
Een heel simpel rondje Google levert mij net zoveel onderzoek op dat het ene beweert als onderzoek dat het andere beweert. Van 'een roker kost de samenleving 2000 euro per jaar' tot 'een roker levert de samenleving 500 euro per jaar op'. En daar van alles tussenin.meastro schreef: ↑01-03-2020 20:32Ongeveer 80% van de zorgkosten wordt besteed aan 17% van de verzekerden, waarvan de ouderen een groot deel uitmaken.
De 735.000 80+ in Nederland (2019) kosten 18,5 miljard.
Zonder rokers was deze groep een stuk groter, stel (100/75)*735.000 = 980.000 (+33%), en dus ook de daarbij behorende zorgkosten van ruim € 6,1 miljard.
De accijnsopbrengst + vermeden AOW/pensioen + vermeden zorgkosten 80+ = € 12,6 miljard per jaar.
De conclusie kan welhaast niet anders zijn dan dat rokers de maatschappij geen geld kosten.
Dat rokers minder oud worden scheelt natuurlijk in die zorgkosten en in AOW en pensioenen, maar veel rokers hebben wel veel (meer) medische kosten voordat ze overlijden, en die kosten zie ik in jouw berekening bijvoorbeeld niet terug.
Ook de kosten van meeroken worden niet meegenomen.
En als we dan toch de vergelijking met overgewicht maken: mensen die veel eten leveren ook meer op aan bijvoorbeeld BTW, dus overgewicht is ook niet alleen een kostenpost. Daarbij worden anderen niet ziek van iemand met overgewicht.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 21:12
watdachtjehiervan schreef: ↑01-03-2020 18:09Anorexia is wel duidelijk een psychisch probleem. En ik denk dat dat bij overgewicht ook vaak is. Heb ik al een keer aangekaart in dit topic maar daar wordt niet op in gegaan. Vind ik opvallend.
Ik denk eerder dat teveel eten voor bepaalde mensen een coping mechanisme kan zijn om juist met psychische problemen om te gaan. Eten kan veel troost bieden. Als dat wegvalt moet je opeens op een andere manier met je problemen en emoties gaan dealen. Dat is heel lastig en voor sommige mensen zelfs onmogelijk.
Edit: En dan heb je natuurlijk ook nog de hoge verwachtingen die mensen hebben van het leven als slank persoon. Als je al zo lang naar een bepaald doel toeleeft en het dan eindelijk hebt bereikt, en er dan vervolgens achterkomt dat je leven eigenlijk nog steeds niet is wat je ervan had verwacht kan dat een dusdanige klap zijn dat het lastig is om vol te houden, heb ik in mijn omgeving gezien.
maandag 2 maart 2020 om 10:39
Dat komt nog. Zitten is het nieuwe roken en paprikachips is de nieuwe heroine.
maandag 2 maart 2020 om 19:31
Maar nog steeds is dan niet bepaald hoeveel invloed omgevingsvervuilende factoren cumulatief hebben op rokers, en in hoeverre niet-rokers niet ziek zouden worden indien die omgevingsvervuilende factoren er niet zouden zijn.Marana schreef: ↑01-03-2020 19:59Je hebt rokers en je hebt niet-rokers. Die niet-rokers staan gemiddeld net zoveel bloot aan omgevingsvervuiling als rokers. Ze zetten simpelweg het aantal longkanker/diabetes/etc-gevallen van rokers tegenover het aantal longkanker/diabetes/etc-gevallen van niet-rokers. En zo zie je heel simpel hoeveel vaker longkanker/diabetes/etc voorkomt bij rokers tov niet-rokers. En daarmee heb je dus gecorrigeerd voor omgevingsvervuiling.
Zo moeilijk is dat toch niet om te bedenken?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
