Lijf & Lijn
alle pijlers
Help! Vent heeft jouw mening nodig :)
woensdag 24 april 2013 om 14:25
Mijn meisje en ik hebben 1,5 jaar verkering, en ze is het laatste jaar dik 10kg aangekomen (van 50kg naar 61kg). Wat vind jij de beste manier om haar te helpen...
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
donderdag 25 april 2013 om 23:42
quote:john77 schreef op 25 april 2013 @ 23:15:
[...]
Precies ja, daarom wist ik ook niet goed hoe ik daar mee om moest gaan. Confronteer ik haar wel of niet met die tegenstrijdigheden? Is de tijd die ik steek in begeleiding met sport verspilde tijd? De situatie roept nogal wat vragen op.
Heb nu een aardig idee hoe ik hier nu verder mee om ga...Vertel hoe ga je het aanpakken?
[...]
Precies ja, daarom wist ik ook niet goed hoe ik daar mee om moest gaan. Confronteer ik haar wel of niet met die tegenstrijdigheden? Is de tijd die ik steek in begeleiding met sport verspilde tijd? De situatie roept nogal wat vragen op.
Heb nu een aardig idee hoe ik hier nu verder mee om ga...Vertel hoe ga je het aanpakken?
donderdag 25 april 2013 om 23:56
quote:brokey schreef op 25 april 2013 @ 23:42:
[...]
Vertel hoe ga je het aanpakken?
Mijn reactie en houding gaat zijn "Ik hou van je, en vind je bloedmooi. Als je die kilo's echt kwijt wil, dan weet je hoe dat moet doen, dat is je eerder ook al gelukt. Maar beter bemoei ik me daar niet meer mee. Ik geloof in je en steun je."
Dat eerste gedeelte was altijd al zo. Maar ga me niet meer actief bezig houden met sportbegeleiding en advies, ook al is het op haar verzoek. Beter doet iemand anders dat.
Ik vertel al vaak, en laat ook vaak zien, dat ik haar aantrekkelijk vind (is niet zo moeilijk, het is echt een mooie meid). Maar ik ga niet mijn schouders ophalen als ze zichzelf de put in praat. Als er een reclame op TV is voor een kilo spek bij de C1000, en zegt "Hey, ik ben in de aanbieding", dan spreek ik me uit. Niemand beledigt haar, zijzelf mag dat ook niet haha
[...]
Vertel hoe ga je het aanpakken?
Mijn reactie en houding gaat zijn "Ik hou van je, en vind je bloedmooi. Als je die kilo's echt kwijt wil, dan weet je hoe dat moet doen, dat is je eerder ook al gelukt. Maar beter bemoei ik me daar niet meer mee. Ik geloof in je en steun je."
Dat eerste gedeelte was altijd al zo. Maar ga me niet meer actief bezig houden met sportbegeleiding en advies, ook al is het op haar verzoek. Beter doet iemand anders dat.
Ik vertel al vaak, en laat ook vaak zien, dat ik haar aantrekkelijk vind (is niet zo moeilijk, het is echt een mooie meid). Maar ik ga niet mijn schouders ophalen als ze zichzelf de put in praat. Als er een reclame op TV is voor een kilo spek bij de C1000, en zegt "Hey, ik ben in de aanbieding", dan spreek ik me uit. Niemand beledigt haar, zijzelf mag dat ook niet haha
donderdag 25 april 2013 om 23:56
ik kan er heel slecht tegen wanneer iemand zich bemoeit met wat ik eet. of het nu mijn vriend, ouders, collega's of een vriendin is. ik ben nu slank (schommelt ergens tussen de 20-22% en 25% van dat plaatje van jou in), maar heb ook jaren gehad dat ik meer op die 35% leek. en ja, ik wist ook heus wel dat ik er minder aan moest doen en tuurlijk wilde ik wel afvallen. alleen ik ben ook vreselijk dankbaar dat niemand zich ermee bemoeide en er alleen "knap hoor" werd gezegd als het de goeie kant op ging. ik had er niet aan moeten denken wanneer iemand in mijn directe omgeving zich ineens had opgeworpen, dan had ik me echt schuldig gevoeld over iedere hap die ik nam. mijn moeder is altijd erg gefocust geweest op haar eigen gewicht (health freak) en daarmee ook het gewicht van anderen. daardoor heb ik mijn leven lang al een verstoorde relatie met eten.
overigens overleef ik nog steeds niet op sla en cola light. door krachttraining en een plots ontstane liefde voor een sport heb ik veel meer spieren gekregen. merk juist dat ik daardoor ook meer kan eten. en door die sportieve levensstijl heb ik ook eerder zin in een banaan dan in een zak haribo-banaantjes (die ik dan op voel borrelen als ik actief ben). weet niet, ging allemaal beetje vanzelf. maar had echt absoluut niet gewild dat mijn vriend zich zou hebben opgeworpen, dan had ik denk ik niets meer in zijn buurt durven eten.
overigens overleef ik nog steeds niet op sla en cola light. door krachttraining en een plots ontstane liefde voor een sport heb ik veel meer spieren gekregen. merk juist dat ik daardoor ook meer kan eten. en door die sportieve levensstijl heb ik ook eerder zin in een banaan dan in een zak haribo-banaantjes (die ik dan op voel borrelen als ik actief ben). weet niet, ging allemaal beetje vanzelf. maar had echt absoluut niet gewild dat mijn vriend zich zou hebben opgeworpen, dan had ik denk ik niets meer in zijn buurt durven eten.
vrijdag 26 april 2013 om 00:00
quote:john77 schreef op 25 april 2013 @ 23:56:
[...]
Mijn reactie en houding gaat zijn "Ik hou van je, en vind je bloedmooi. Als je die kilo's echt kwijt wil, dan weet je hoe dat moet doen, dat is je eerder ook al gelukt. Maar beter bemoei ik me daar niet meer mee. Ik geloof in je en steun je."
Dat eerste gedeelte was altijd al zo. Maar ga me niet meer actief bezig houden met sportbegeleiding en advies, ook al is het op haar verzoek. Beter doet iemand anders dat.
Ik vertel al vaak, en laat ook vaak zien, dat ik haar aantrekkelijk vind (is niet zo moeilijk, het is echt een mooie meid). Maar ik ga niet mijn schouders ophalen als ze zichzelf de put in praat. Als er een reclame op TV is voor een kilo spek bij de C1000, en zegt "Hey, ik ben in de aanbieding", dan spreek ik me uit. Niemand beledigt haar, zijzelf mag dat ook niet haha
Lijkt me een goed plan!
En je hebt humor
[...]
Mijn reactie en houding gaat zijn "Ik hou van je, en vind je bloedmooi. Als je die kilo's echt kwijt wil, dan weet je hoe dat moet doen, dat is je eerder ook al gelukt. Maar beter bemoei ik me daar niet meer mee. Ik geloof in je en steun je."
Dat eerste gedeelte was altijd al zo. Maar ga me niet meer actief bezig houden met sportbegeleiding en advies, ook al is het op haar verzoek. Beter doet iemand anders dat.
Ik vertel al vaak, en laat ook vaak zien, dat ik haar aantrekkelijk vind (is niet zo moeilijk, het is echt een mooie meid). Maar ik ga niet mijn schouders ophalen als ze zichzelf de put in praat. Als er een reclame op TV is voor een kilo spek bij de C1000, en zegt "Hey, ik ben in de aanbieding", dan spreek ik me uit. Niemand beledigt haar, zijzelf mag dat ook niet haha
Lijkt me een goed plan!
En je hebt humor
vrijdag 26 april 2013 om 00:02
quote:journalista schreef op 25 april 2013 @ 23:56:
ik kan er heel slecht tegen wanneer iemand zich bemoeit met wat ik eet. of het nu mijn vriend, ouders, collega's of een vriendin is. ik ben nu slank (schommelt ergens tussen de 20-22% en 25% van dat plaatje van jou in), maar heb ook jaren gehad dat ik meer op die 35% leek. en ja, ik wist ook heus wel dat ik er minder aan moest doen en tuurlijk wilde ik wel afvallen. alleen ik ben ook vreselijk dankbaar dat niemand zich ermee bemoeide en er alleen "knap hoor" werd gezegd als het de goeie kant op ging. ik had er niet aan moeten denken wanneer iemand in mijn directe omgeving zich ineens had opgeworpen, dan had ik me echt schuldig gevoeld over iedere hap die ik nam. mijn moeder is altijd erg gefocust geweest op haar eigen gewicht (health freak) en daarmee ook het gewicht van anderen. daardoor heb ik mijn leven lang al een verstoorde relatie met eten.
overigens overleef ik nog steeds niet op sla en cola light. door krachttraining en een plots ontstane liefde voor een sport heb ik veel meer spieren gekregen. merk juist dat ik daardoor ook meer kan eten. en door die sportieve levensstijl heb ik ook eerder zin in een banaan dan in een zak haribo-banaantjes (die ik dan op voel borrelen als ik actief ben). weet niet, ging allemaal beetje vanzelf. maar had echt absoluut niet gewild dat mijn vriend zich zou hebben opgeworpen, dan had ik denk ik niets meer in zijn buurt durven eten.
Vind ik zelf ook, en doe dit dan ook niet. Alles wat ik gedaan heb, is op haar eigen verzoek geweest. Ik kijk wel uit
Verder mooi verhaal over het sporten, meer spieren krijgen, en de opmerking dat je lichaam dan ook om gezonde voeding vraagt. Zeg ik terwijl ik net een hand uit de snoeppot graai
ik kan er heel slecht tegen wanneer iemand zich bemoeit met wat ik eet. of het nu mijn vriend, ouders, collega's of een vriendin is. ik ben nu slank (schommelt ergens tussen de 20-22% en 25% van dat plaatje van jou in), maar heb ook jaren gehad dat ik meer op die 35% leek. en ja, ik wist ook heus wel dat ik er minder aan moest doen en tuurlijk wilde ik wel afvallen. alleen ik ben ook vreselijk dankbaar dat niemand zich ermee bemoeide en er alleen "knap hoor" werd gezegd als het de goeie kant op ging. ik had er niet aan moeten denken wanneer iemand in mijn directe omgeving zich ineens had opgeworpen, dan had ik me echt schuldig gevoeld over iedere hap die ik nam. mijn moeder is altijd erg gefocust geweest op haar eigen gewicht (health freak) en daarmee ook het gewicht van anderen. daardoor heb ik mijn leven lang al een verstoorde relatie met eten.
overigens overleef ik nog steeds niet op sla en cola light. door krachttraining en een plots ontstane liefde voor een sport heb ik veel meer spieren gekregen. merk juist dat ik daardoor ook meer kan eten. en door die sportieve levensstijl heb ik ook eerder zin in een banaan dan in een zak haribo-banaantjes (die ik dan op voel borrelen als ik actief ben). weet niet, ging allemaal beetje vanzelf. maar had echt absoluut niet gewild dat mijn vriend zich zou hebben opgeworpen, dan had ik denk ik niets meer in zijn buurt durven eten.
Vind ik zelf ook, en doe dit dan ook niet. Alles wat ik gedaan heb, is op haar eigen verzoek geweest. Ik kijk wel uit
Verder mooi verhaal over het sporten, meer spieren krijgen, en de opmerking dat je lichaam dan ook om gezonde voeding vraagt. Zeg ik terwijl ik net een hand uit de snoeppot graai
vrijdag 26 april 2013 om 00:12
maar dat moet ook kunnen toch? als op mijn werk de zak M&M's rondgaat dan sla ik echt niet af.
vind het hebben van spieren vooral een bevrijding, omdat je niet meer iedere hap te veel aan je lijf kleeft. en omdat alles meer in balans komt, ik voel me echt niet meer jofel wanneer ik drie dagen achter elkaar vet heb gegeten. enige jammere vind ik dat mijn armen echt lijken op die van Michelle Obama, vind dat niet zo vrouwelijk: http://www.celebritydietd ... helle-obamas-arm-workout/
maar goed, heb me verder nog nooit zo fit gevoeld als nu, dus mag niet klagen... kortom; verder niet meer tegenaan bemoeien en dan inderdaad ook niet zichzelf laten beledigen. misschien zeggen dat je haar nog steeds bloedmooi vindt, maar dat je dat lage zelfbeeld minder aantrekkelijk vindt? of dat het geklaag over zichzelf niet zo aantrekkelijk is?
vind het hebben van spieren vooral een bevrijding, omdat je niet meer iedere hap te veel aan je lijf kleeft. en omdat alles meer in balans komt, ik voel me echt niet meer jofel wanneer ik drie dagen achter elkaar vet heb gegeten. enige jammere vind ik dat mijn armen echt lijken op die van Michelle Obama, vind dat niet zo vrouwelijk: http://www.celebritydietd ... helle-obamas-arm-workout/
maar goed, heb me verder nog nooit zo fit gevoeld als nu, dus mag niet klagen... kortom; verder niet meer tegenaan bemoeien en dan inderdaad ook niet zichzelf laten beledigen. misschien zeggen dat je haar nog steeds bloedmooi vindt, maar dat je dat lage zelfbeeld minder aantrekkelijk vindt? of dat het geklaag over zichzelf niet zo aantrekkelijk is?
vrijdag 26 april 2013 om 00:20
quote:sabbaticalmeds schreef op 26 april 2013 @ 00:14:
[...]
je hebt slechte ogen jongenHier heb je Joanna Thomas, bodybuilder én pornoster http://fit-chicks.blogspot.nl/2007/08/j ... homas.html
Is EXACT dezelfde foto als jouw avatar. Hier klets je jezelf echt niet meer uit...
[...]
je hebt slechte ogen jongenHier heb je Joanna Thomas, bodybuilder én pornoster http://fit-chicks.blogspot.nl/2007/08/j ... homas.html
Is EXACT dezelfde foto als jouw avatar. Hier klets je jezelf echt niet meer uit...
vrijdag 26 april 2013 om 00:26
quote:sabbaticalmeds schreef op 26 april 2013 @ 00:21:
Ik heb het over dat pornoverhaal johnnie, en voor iemand zonder avatar trek je een behoorlijk grote broek aan
Liever geen avatar, dan eentje van een travestiet met een stem waar Barry White jaloers op zou zijn geweest.
Ze lijkt wel een subwoofer http://bit.ly/11WldZz
Ik heb het over dat pornoverhaal johnnie, en voor iemand zonder avatar trek je een behoorlijk grote broek aan
Liever geen avatar, dan eentje van een travestiet met een stem waar Barry White jaloers op zou zijn geweest.
Ze lijkt wel een subwoofer http://bit.ly/11WldZz
vrijdag 26 april 2013 om 00:37
quote:journalista schreef op 26 april 2013 @ 00:36:
zeg Sjon, als je hier al zo vervelend loopt te klieren, kan ik me bijna niet voorstellen dat je thuis altijd maar de eeuwig begripvolle en niet-betweterige vriend bent voor je meisje.Hij hapt vooral zo leuk. Maar goed, nieuw op 't forum, slijt vanzelf wel.
zeg Sjon, als je hier al zo vervelend loopt te klieren, kan ik me bijna niet voorstellen dat je thuis altijd maar de eeuwig begripvolle en niet-betweterige vriend bent voor je meisje.Hij hapt vooral zo leuk. Maar goed, nieuw op 't forum, slijt vanzelf wel.
vrijdag 26 april 2013 om 00:41
quote:sabbaticalmeds schreef op 26 april 2013 @ 00:37:
die knul heeft niet eens de tijd om zijn dikke dwergerige vriendinnetje te trainen, hij zit te trollen op een vrouwenforum
Ach, een geintje moet kunnen he. Lok je zelf ook beetje uit met zo'n avatar.
Ik verlaag me in ieder geval niet tot het uitschelden van andere forummers of hun partner.
die knul heeft niet eens de tijd om zijn dikke dwergerige vriendinnetje te trainen, hij zit te trollen op een vrouwenforum
Ach, een geintje moet kunnen he. Lok je zelf ook beetje uit met zo'n avatar.
Ik verlaag me in ieder geval niet tot het uitschelden van andere forummers of hun partner.
vrijdag 26 april 2013 om 00:47
so he ik heb dit hele topic gelezen en kreeg er hoofdpijn van .
Ik vind jou niet echt sympathiek overkomen john en ik kan me wel voorstellen dat het hebben van een vriend die zoooooooo gefocust is op fitness, voeding en slank zijn, stress met zich meebrengt. Ik denk dat jouw vriendin (heel jammer dat zij niet zelf hier een topic heeft geopend) beter eerst aan haar zelfbeeld en eigenwaarde kan werken en de andere issues waar ze mee zit en dan zal het afvallen beter gaan. Het zou zo maar kunnen dat ze extra dingen eet uit frustratie/onvrede. Maar goed, ik hou het op dit topic voor gezien.
Ik vind jou niet echt sympathiek overkomen john en ik kan me wel voorstellen dat het hebben van een vriend die zoooooooo gefocust is op fitness, voeding en slank zijn, stress met zich meebrengt. Ik denk dat jouw vriendin (heel jammer dat zij niet zelf hier een topic heeft geopend) beter eerst aan haar zelfbeeld en eigenwaarde kan werken en de andere issues waar ze mee zit en dan zal het afvallen beter gaan. Het zou zo maar kunnen dat ze extra dingen eet uit frustratie/onvrede. Maar goed, ik hou het op dit topic voor gezien.
vrijdag 26 april 2013 om 00:59
daarom ben ik ook blij dat mijn vriend geen sixpack heeft en er ook geen een hoeft, vreselijk onaantrekkelijk allemaal... zou het echt irritant vinden wanneer hij net zo'n verstoorde en obsessieve relatie met eten krijgt als ik en altijd maar voedingswaarden bij elkaar optelt. ik vind het fijn dat hij juist kan genieten van bier en bitterballen.
en hij is voor me gevallen toen ik molliger was dan nu. vind het een hele fijne gedachte dat het hem ook niks uitmaakt als ik er weer kilo's bij zouden komen.
en hij is voor me gevallen toen ik molliger was dan nu. vind het een hele fijne gedachte dat het hem ook niks uitmaakt als ik er weer kilo's bij zouden komen.
vrijdag 26 april 2013 om 01:39
quote:journalista schreef op 26 april 2013 @ 00:59:
daarom ben ik ook blij dat mijn vriend geen sixpack heeft en er ook geen een hoeft, vreselijk onaantrekkelijk allemaal... zou het echt irritant vinden wanneer hij net zo'n verstoorde en obsessieve relatie met eten krijgt als ik en altijd maar voedingswaarden bij elkaar optelt. ik vind het fijn dat hij juist kan genieten van bier en bitterballen.
en hij is voor me gevallen toen ik molliger was dan nu. vind het een hele fijne gedachte dat het hem ook niks uitmaakt als ik er weer kilo's bij zouden komen.
Wat een toeval dat jullie allemaal een man hebben getroffen wie het to-taal niet uitmaakt of je dik of dun bent. Geloof je het zelf? En hoe ziet jouw man er zelf uit?
Meeste mannen zijn te politiek correct om uit te spreken dat ze hun vrouw stiekem het liefst wat slanker zien. Uit angst om voor oppervlakkige zak te worden uitgemaakt. We weten allemaal wat voor gezeik het oplevert als je daarover begint.
Als je "jezelf hebt moeten leren accepteren", dan is dat gewoon codetaal voor "ik vind mezelf eigenlijk te dik, maar ik wil/kan het niet veranderen. Ik geef op". Als je met een toverstaf zou kunnen wapperen, en meteen 3, 5, 10 of 15kg minder vet zou hebben, zeg jij dan "Nee hoor, laat maar, ik weeg liever 80kg dan 65kg"?
Waarom denk je dat de afslankindustrie zo groot is? Omdat iedereen zo dolletjes blij is met overgewicht? Hou jezelf niet voor de gek.
Elke vrouw die nu de aanval gaat inzetten, en het tegendeel gaat beweren, vermeldt even het aantal pogingen dat je hebt gedaan om af te slanken in je leven. 99% van de mensen met overgewicht baalt er van, vind het niet mooi, maar geeft uiteindelijk gewoon op. Als je overgewicht hebt, en nooit in je leven hebt overwogen om af te slanken, dan wil ik van je horen.
daarom ben ik ook blij dat mijn vriend geen sixpack heeft en er ook geen een hoeft, vreselijk onaantrekkelijk allemaal... zou het echt irritant vinden wanneer hij net zo'n verstoorde en obsessieve relatie met eten krijgt als ik en altijd maar voedingswaarden bij elkaar optelt. ik vind het fijn dat hij juist kan genieten van bier en bitterballen.
en hij is voor me gevallen toen ik molliger was dan nu. vind het een hele fijne gedachte dat het hem ook niks uitmaakt als ik er weer kilo's bij zouden komen.
Wat een toeval dat jullie allemaal een man hebben getroffen wie het to-taal niet uitmaakt of je dik of dun bent. Geloof je het zelf? En hoe ziet jouw man er zelf uit?
Meeste mannen zijn te politiek correct om uit te spreken dat ze hun vrouw stiekem het liefst wat slanker zien. Uit angst om voor oppervlakkige zak te worden uitgemaakt. We weten allemaal wat voor gezeik het oplevert als je daarover begint.
Als je "jezelf hebt moeten leren accepteren", dan is dat gewoon codetaal voor "ik vind mezelf eigenlijk te dik, maar ik wil/kan het niet veranderen. Ik geef op". Als je met een toverstaf zou kunnen wapperen, en meteen 3, 5, 10 of 15kg minder vet zou hebben, zeg jij dan "Nee hoor, laat maar, ik weeg liever 80kg dan 65kg"?
Waarom denk je dat de afslankindustrie zo groot is? Omdat iedereen zo dolletjes blij is met overgewicht? Hou jezelf niet voor de gek.
Elke vrouw die nu de aanval gaat inzetten, en het tegendeel gaat beweren, vermeldt even het aantal pogingen dat je hebt gedaan om af te slanken in je leven. 99% van de mensen met overgewicht baalt er van, vind het niet mooi, maar geeft uiteindelijk gewoon op. Als je overgewicht hebt, en nooit in je leven hebt overwogen om af te slanken, dan wil ik van je horen.
vrijdag 26 april 2013 om 02:28
quote:john77 schreef op 26 april 2013 @ 01:39:
[...]
Wat een toeval dat jullie allemaal een man hebben getroffen wie het to-taal niet uitmaakt of je dik of dun bent. Geloof je het zelf? En hoe ziet jouw man er zelf uit?
Meeste mannen zijn te politiek correct om uit te spreken dat ze hun vrouw stiekem het liefst wat slanker zien. Uit angst om voor oppervlakkige zak te worden uitgemaakt. We weten allemaal wat voor gezeik het oplevert als je daarover begint.
Als je "jezelf hebt moeten leren accepteren", dan is dat gewoon codetaal voor "ik vind mezelf eigenlijk te dik, maar ik wil/kan het niet veranderen. Ik geef op". Als je met een toverstaf zou kunnen wapperen, en meteen 3, 5, 10 of 15kg minder vet zou hebben, zeg jij dan "Nee hoor, laat maar, ik weeg liever 80kg dan 65kg"?
Waarom denk je dat de afslankindustrie zo groot is? Omdat iedereen zo dolletjes blij is met overgewicht? Hou jezelf niet voor de gek.
Elke vrouw die nu de aanval gaat inzetten, en het tegendeel gaat beweren, vermeldt even het aantal pogingen dat je hebt gedaan om af te slanken in je leven. 99% van de mensen met overgewicht baalt er van, vind het niet mooi, maar geeft uiteindelijk gewoon op. Als je overgewicht hebt, en nooit in je leven hebt overwogen om af te slanken, dan wil ik van je horen.
Wat me opvalt aan jouw idioom is hoe gefixeerd je bent met het thema 'opgeven'.
'Opgeven', dat is blijkbaar symptomatisch voor een bepaald gebrek aan iets. Iets dat eigenlijk anders zou moeten zijn. Winners never quit and quitters never win. En dat soort jock-bullshit.
Want achter elke keer dat jij het hebt over 'opgeven', missen een paar woordjes, namelijk: 'met een goede reden'. Mensen geven op, mensen accepteren zichzelf, met een goede reden.
Die reden is allesbehalve triviaal voor veel mensen, maar vanuit je paradigma van opgeven en doorzetten is het dat natuurlijk wel. De afslankindustrie is zo groot om dezelfde reden waarom de smartphone-industrie zo groot is, en de snack-industrie zo groot is: er is een markt voor.
De snack-industrie en de afslankindustrie zijn twee koppen van hetzelfde monster: het monster dat bestaat uit mensen die weten waar mensen een zwak voor hebben, of dat nou een frikadel is of hun eigen narcisme. En daar vervolgens geld in investeren met de hoop het terug te verdienen met winst.
Uiteraard via een proces van veel market-research, productontwikkeling gebaseerd op de verwachtingen van de grootste doelgroep, en marketing, het liefst met veel dubieuze beloften en manipulatie. De beste medicijnen ter wereld worden bijvoorbeeld zo gemaakt, en ik weet het, want ik heb voor een dergelijk bedrijf gewerkt.
Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen, maar er is ook een enorme markt voor heroïne. Dat ergens een markt voor is, betekent niet dat het een speciale betekenis verleent aan het product, laat staan een positieve.
Vooralsnog echo je: jullie zouden het dolgraag willen, maar het lukt jullie niet. Want jullie zijn 'opgevers'.
Ik zit er niet mee. Ik ben afgevallen, 25 kg, succesvol, al vier jaar, en ben blij niet meer afhankelijk te zijn van de afslank-industrie. True story.
[...]
Wat een toeval dat jullie allemaal een man hebben getroffen wie het to-taal niet uitmaakt of je dik of dun bent. Geloof je het zelf? En hoe ziet jouw man er zelf uit?
Meeste mannen zijn te politiek correct om uit te spreken dat ze hun vrouw stiekem het liefst wat slanker zien. Uit angst om voor oppervlakkige zak te worden uitgemaakt. We weten allemaal wat voor gezeik het oplevert als je daarover begint.
Als je "jezelf hebt moeten leren accepteren", dan is dat gewoon codetaal voor "ik vind mezelf eigenlijk te dik, maar ik wil/kan het niet veranderen. Ik geef op". Als je met een toverstaf zou kunnen wapperen, en meteen 3, 5, 10 of 15kg minder vet zou hebben, zeg jij dan "Nee hoor, laat maar, ik weeg liever 80kg dan 65kg"?
Waarom denk je dat de afslankindustrie zo groot is? Omdat iedereen zo dolletjes blij is met overgewicht? Hou jezelf niet voor de gek.
Elke vrouw die nu de aanval gaat inzetten, en het tegendeel gaat beweren, vermeldt even het aantal pogingen dat je hebt gedaan om af te slanken in je leven. 99% van de mensen met overgewicht baalt er van, vind het niet mooi, maar geeft uiteindelijk gewoon op. Als je overgewicht hebt, en nooit in je leven hebt overwogen om af te slanken, dan wil ik van je horen.
Wat me opvalt aan jouw idioom is hoe gefixeerd je bent met het thema 'opgeven'.
'Opgeven', dat is blijkbaar symptomatisch voor een bepaald gebrek aan iets. Iets dat eigenlijk anders zou moeten zijn. Winners never quit and quitters never win. En dat soort jock-bullshit.
Want achter elke keer dat jij het hebt over 'opgeven', missen een paar woordjes, namelijk: 'met een goede reden'. Mensen geven op, mensen accepteren zichzelf, met een goede reden.
Die reden is allesbehalve triviaal voor veel mensen, maar vanuit je paradigma van opgeven en doorzetten is het dat natuurlijk wel. De afslankindustrie is zo groot om dezelfde reden waarom de smartphone-industrie zo groot is, en de snack-industrie zo groot is: er is een markt voor.
De snack-industrie en de afslankindustrie zijn twee koppen van hetzelfde monster: het monster dat bestaat uit mensen die weten waar mensen een zwak voor hebben, of dat nou een frikadel is of hun eigen narcisme. En daar vervolgens geld in investeren met de hoop het terug te verdienen met winst.
Uiteraard via een proces van veel market-research, productontwikkeling gebaseerd op de verwachtingen van de grootste doelgroep, en marketing, het liefst met veel dubieuze beloften en manipulatie. De beste medicijnen ter wereld worden bijvoorbeeld zo gemaakt, en ik weet het, want ik heb voor een dergelijk bedrijf gewerkt.
Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen, maar er is ook een enorme markt voor heroïne. Dat ergens een markt voor is, betekent niet dat het een speciale betekenis verleent aan het product, laat staan een positieve.
Vooralsnog echo je: jullie zouden het dolgraag willen, maar het lukt jullie niet. Want jullie zijn 'opgevers'.
Ik zit er niet mee. Ik ben afgevallen, 25 kg, succesvol, al vier jaar, en ben blij niet meer afhankelijk te zijn van de afslank-industrie. True story.
