Lijf & Lijn
alle pijlers
Herstellen van eetstoornis, wat is normaal?
maandag 23 mei 2022 om 13:41
Ik heb 14 jaar een eetstoornis. Nu heb ik eindelijk een gezond gewicht, ik ben bijna 20 kilo aangekomen, maar ik ben een beetje kwijt wat nu eigenlijk normaal is.
Ik heb boulimia en anorexia gehad, en nu herstellend van boulimia. De eetbuien zijn heel erg afgenomen, maar ik heb nog steeds af en toe dat ik teveel eet en/of vreetbuien heb en het dan wil compenseren. Bijvoorbeeld in het weekend, ik heb een pak toastjes leeggegeten met brie.
Hoe kan ik dan de volgende dag de draad weer oppakken? Hoe doen anderen dat?
Ik heb boulimia en anorexia gehad, en nu herstellend van boulimia. De eetbuien zijn heel erg afgenomen, maar ik heb nog steeds af en toe dat ik teveel eet en/of vreetbuien heb en het dan wil compenseren. Bijvoorbeeld in het weekend, ik heb een pak toastjes leeggegeten met brie.
Hoe kan ik dan de volgende dag de draad weer oppakken? Hoe doen anderen dat?
dinsdag 24 mei 2022 om 19:49
To is geen mens zonder eetstoornis.
De meerderheid van de mensen die maaltijden overslaan en regelmatig snacken hebben wel degelijk een gezondheidsprobleem, alleen om TO niet te triggeren laat ik deze even buitenbeschouwing.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 24 mei 2022 om 19:49
impala schreef: ↑24-05-2022 19:44Dan verschillen we van mening over wat normaal is. Voor mij is het niet normaal om nog meer te gaan eten als ik rond lunchtijd een ijscoupe, punt brie met toastjes of zak patat eet. Dan is dat mijn lunch, want dan zit ik vol. En ik weet zeker dat dat voor meer mensen geldt, allemaal mensen zonder eetstoornis.
Hou verdomme gewoon op!!
Dat je niet snapt hoe het werkt is oké, maar als je vertelt wordt dat je aan het triggeren ben, hou dan gewoon je mond!
dinsdag 24 mei 2022 om 20:00
Hou toch op met dat triggeren. Ze vraagt wat andere mensen normaal vinden en daar geef ik antwoord op. Dat iemand anders daar weer anders over denkt, dat kan. Dat heb je wel vaker. Mijn 'normaal' is niet extreem of ongezond of wat dan ook.
Ik zeg (itt tot sommige anderen hier( ook helemaal niet wat zij zelf wel of niet zou moeten doen. Ik ben hier ook niet therapeutisch bezig en dat lijkt me ook niet de bedoeling. Als TO meer wil dan een mening over wat anderen normaal vinden, maar therapeutisch advies nodig heeft, moet ze naar een therapeut en niet naar een forum. Ik ga ervan uit ze geen medisch advies vraagt, maar gewoon meningen. Als het toch wel om medisch advies zou gaan, kan de vraag beter verwijderd worden want dat is niet toegestaan.
.
dinsdag 24 mei 2022 om 20:15
impala schreef: ↑24-05-2022 20:00Hou toch op met dat triggeren. Ze vraagt wat andere mensen normaal vinden en daar geef ik antwoord op. Dat iemand anders daar weer anders over denkt, dat kan. Dat heb je wel vaker. Mijn 'normaal' is niet extreem of ongezond of wat dan ook.
Ik ben hier niet therapeutisch bezig en dat lijkt me ook niet de bedoeling. Als TO meer wil dan een mening over wat anderen normaal vinden, maar therapeutisch advies nodig heeft, moet ze naar een therapeut en niet naar een forum. Ik ga ervan uit ze geen medisch advies vraagt, maar gewoon meningen. Als het toch wel om medisch advies zou gaan, kan de vraag beter verwijderd worden want dat is niet toegestaan.
Wat heb jij een ontzettend enorm bord voor je kop zeg.
Ik spreek niet voor TO, ik spreek voor mezelf (met ES zoals je kon lezen). En meerdere mensen hier zeggen dat wat jij aangeeft erg onverstandig advies is bij een eetstoornis. Is het dan echt zó moeilijk om te zeggen ‘sorry mensen, wist ik niet’?
Nee gewoon lekker door blijven gaan. Want openbaar forum, TO vroeg er om, dan mag het.
dinsdag 24 mei 2022 om 21:45
Ik heb, vind ik zelf, een hele gezellige relatie met mijn lichaam. Ik vind mezelf slank maar niet mager. Ben sinds de jaren negentig niet meer op dieet geweest (daar kreeg ik honger van, haha).
Ooit zei een sportleraar tegen me dat het domste wat mensen doen (na bijvoorbeeld kerst of een vakantie), is minder te eten om te compenseren. Als je je gewone eetpatroon aanhoudt, keert je lichaam vanzelf weer terug in zijn oorspronkelijke vorm. Die les heeft me heel wat stomme dieetpogingen bespaart.
Dus: als ik in het weekend eens een berg toastjes met brie eet, dan vervolg ik gewoon mijn dag. Als iemand jarig is, of ik ben in een restaurant dan eet ik met plezier taart of een toetje. Dan geniet ik daarvan en verpest ik de ervaring niet door erover te zeuren. (Tegen mezelf of iemand anders).
De ene week ben ik misschien wat zwaarder dan de andere week. Dat is heel normaal voor vrouwen. Maar uiteindelijk blijf ik redelijk in vorm. Daar doet een stuk brie niets aan af. Op deze manier heb ik een stressloze relatie met eten. Dat gun ik jou ook.
Ooit zei een sportleraar tegen me dat het domste wat mensen doen (na bijvoorbeeld kerst of een vakantie), is minder te eten om te compenseren. Als je je gewone eetpatroon aanhoudt, keert je lichaam vanzelf weer terug in zijn oorspronkelijke vorm. Die les heeft me heel wat stomme dieetpogingen bespaart.
Dus: als ik in het weekend eens een berg toastjes met brie eet, dan vervolg ik gewoon mijn dag. Als iemand jarig is, of ik ben in een restaurant dan eet ik met plezier taart of een toetje. Dan geniet ik daarvan en verpest ik de ervaring niet door erover te zeuren. (Tegen mezelf of iemand anders).
De ene week ben ik misschien wat zwaarder dan de andere week. Dat is heel normaal voor vrouwen. Maar uiteindelijk blijf ik redelijk in vorm. Daar doet een stuk brie niets aan af. Op deze manier heb ik een stressloze relatie met eten. Dat gun ik jou ook.
anoniem_63bbf1e807fcd wijzigde dit bericht op 25-05-2022 11:17
0.85% gewijzigd
dinsdag 24 mei 2022 om 22:34
impala schreef: ↑24-05-2022 19:44Dan verschillen we van mening over wat normaal is. Voor mij is het niet normaal om nog meer te gaan eten als ik rond lunchtijd een ijscoupe, punt brie met toastjes of zak patat eet. Dan is dat mijn lunch, want dan zit ik vol. En ik weet zeker dat dat voor meer mensen geldt, allemaal mensen zonder eetstoornis.
Het probleem van dit topic is, dat het voor niet-eetgestoorden bijna ondoenlijk is goed advies te geven aan (deels nog) eetgestoorden.
Die twee werelden liggen zo ver van elkaar af.
Ikzelf ben heel erg eetgestoord. Ik heb anorexia. Al heel lang, en behoorlijk erg.
Wat jij hierboven schrijft, snap ik.
Als jij rond lunchtijd een ijscoupe eet, en daar zo door verzadigd bent dat je geen trek meer hebt in lunch, geef ik je groot gelijk dat je niet ook nog tegen heug en meug twee boterhammen (of wat dan ook) naar binnen gaat zitten werken.
Voor mij echter, zit er achter zo’n ijscoupe een heel ander verhaal.
Ik ‘mag’ van mezelf überhaupt alleen maar zo’n ijscoupe nemen, als ik daarvóór al besluit daarna niet meer te lunchen.
Een ijscoupe voelt als ‘slecht’, zoiets kun je alleen eten als je daarna boete doet door dingen over te slaan.
Jij ziet dat heel anders, en logisch, want jij hebt geen eetstoornis.
Stel dat jij twee uur na die ijscoupe opeens tóch weer trek zou krijgen, zou je zonder erbij na te denken nog iets te eten pakken, toch? Iets kleins, of gewoon iets heel lekkers waar je toevallig tegenaan loopt. Nou, prima. Maar ik zou dat nooit kunnen. Die ijscoupe is voor mij zo’n ‘ding’, dat er geen ruimte meer is voor andere, onverwachte dingen. En dan bedoel ik niet dat er geen ruimte voor is in m’n maag, maar in m’n hoofd.
Het is een warrig verhaal hè?
Ik wil zo graag uitleggen hoe verschrikkelijk moeilijk het is in strijd te zijn met iets wat ieder mens elke dag nodig heeft.
You don't have to fit into the format
dinsdag 24 mei 2022 om 23:53
En daar zit de crux: het ging erom dat TO dan gaat compenseren en niet eten terwijl ze wel trek/honger heeft.impala schreef: ↑24-05-2022 19:44Dan verschillen we van mening over wat normaal is. Voor mij is het niet normaal om nog meer te gaan eten als ik rond lunchtijd een ijscoupe, punt brie met toastjes of zak patat eet. Dan is dat mijn lunch, want dan zit ik vol. En ik weet zeker dat dat voor meer mensen geldt, allemaal mensen zonder eetstoornis.
We zitten hier verder niet om medisch of therapeutisch advies te geven.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 25 mei 2022 om 00:45
Neem gewoon eens aan dat wat je schrijft niet helpt. Het leven met een eetstoornis is echt een wereld apart voor mensen die het zelf niet hebben. Ik neem aan dat je dingen zegt om te helpen, maar dat doe je niet. Een “normaal” bestaat niet, wat bestaat voor een ex eetverslaafde is wat werkt. De relatie met eten blijft vaak wel enigszins gestoord. Zoals iemand hier ook schrijft, ik ga ook nooit meer op een weegschaal ook al ben ik al ruim 20 jaar “goed” En zo zijn er ook nog wel wat dingetjes.impala schreef: ↑24-05-2022 20:00Hou toch op met dat triggeren. Ze vraagt wat andere mensen normaal vinden en daar geef ik antwoord op. Dat iemand anders daar weer anders over denkt, dat kan. Dat heb je wel vaker. Mijn 'normaal' is niet extreem of ongezond of wat dan ook.
Ik zeg (itt tot sommige anderen hier( ook helemaal niet wat zij zelf wel of niet zou moeten doen. Ik ben hier ook niet therapeutisch bezig en dat lijkt me ook niet de bedoeling. Als TO meer wil dan een mening over wat anderen normaal vinden, maar therapeutisch advies nodig heeft, moet ze naar een therapeut en niet naar een forum. Ik ga ervan uit ze geen medisch advies vraagt, maar gewoon meningen. Als het toch wel om medisch advies zou gaan, kan de vraag beter verwijderd worden want dat is niet toegestaan.
woensdag 25 mei 2022 om 01:10
boerinnetje-van-buuten schreef: ↑24-05-2022 21:45Ik heb, vind ik zelf, een hele gezellige relatie met mijn lichaam. Ik heb maat X/Y en vind mezelf slank maar niet mager. Ben sinds de jaren negentig niet meer op dieet geweest (daar kreeg ik honger van, haha).
Ooit zei een sportleraar tegen me dat het domste wat mensen doen (na bijvoorbeeld kerst of een vakantie), is minder te eten om te compenseren. Als je je gewone eetpatroon aanhoudt, keert je lichaam vanzelf weer terug in zijn oorspronkelijke vorm. Die les heeft me heel wat stomme dieetpogingen bespaart.
Dus: als ik in het weekend eens een berg toastjes met brie eet, dan vervolg ik gewoon mijn dag. Als iemand jarig is, of ik ben in een restaurant dan eet ik met plezier taart of een toetje. Dan geniet ik daarvan en verpest ik de ervaring niet door erover te zeuren. (Tegen mezelf of iemand anders).
De ene week ben ik misschien wat zwaarder dan de andere week. Dat is heel normaal voor vrouwen. Maar uiteindelijk blijf ik redelijk in vorm. Daar doet een stuk brie niets aan af. Op deze manier heb ik een stressloze relatie met eten. Dat gun ik jou ook.
Ik weet dat je het niet vervelend bedoelt, maar ook het noemen van maten kan erg triggerend zijn voor (ex) eetstoornis patienten. Misschien kun je daar een X neerzetten?
woensdag 25 mei 2022 om 01:12
Hier ook een eetstoornis gehad. Voor mij werkt het vooral om vaste eetmomenten aan te houden. Een maaltijd skippen, ook al heb ik geen trek, kan een sneeuwbaleffect teweeg brengen waardoor ik weer een week of wat in eetstoornisland zit.
Daarnaast heb ik geen beperkingen in wat ik wel of niet mag eten. Eten is voor mij eten. In mijn hoofd label ik nog wel veel hoor, maar niks is off limits. Zo zou ik het liefste vegan zijn, maar de restrictie en daaropvolgend labels checken/plannen etc is te triggerend.
Afgezien van korte terugvallen van enkele weken ga ik nu al zo'n tien jaar best lekker! Zolang ik maar geen regels heb en geen dieten.
Mbt hulpverlening; het is inderdaad lastig om de juiste hulp te krijgen en bij andere professionals is er erg weinig kennis. Een paar maanden terug was ik bij een psychiater waar ik aangaf dat de gewichtstoename door het stoppen met roken mijn eetstoornisgedachten behoorlijk triggerde...
De beste man raadde me een bepaald dieet aan.
Ik heb niet eens overgewicht. Maar dan nog.
Daarnaast heb ik geen beperkingen in wat ik wel of niet mag eten. Eten is voor mij eten. In mijn hoofd label ik nog wel veel hoor, maar niks is off limits. Zo zou ik het liefste vegan zijn, maar de restrictie en daaropvolgend labels checken/plannen etc is te triggerend.
Afgezien van korte terugvallen van enkele weken ga ik nu al zo'n tien jaar best lekker! Zolang ik maar geen regels heb en geen dieten.
Mbt hulpverlening; het is inderdaad lastig om de juiste hulp te krijgen en bij andere professionals is er erg weinig kennis. Een paar maanden terug was ik bij een psychiater waar ik aangaf dat de gewichtstoename door het stoppen met roken mijn eetstoornisgedachten behoorlijk triggerde...
De beste man raadde me een bepaald dieet aan.
Ik heb niet eens overgewicht. Maar dan nog.
woensdag 25 mei 2022 om 01:15
Dat is toch wel ernstigGreenLadyFern schreef: ↑25-05-2022 01:12. Een paar maanden terug was ik bij een psychiater waar ik aangaf dat de gewichtstoename door het stoppen met roken mijn eetstoornisgedachten behoorlijk triggerde...
De beste man raadde me een bepaald dieet aan.
Ik heb niet eens overgewicht. Maar dan nog.
woensdag 25 mei 2022 om 06:31
Wat mij betreft leg jij het hartstikke duidelijk uit. En ik begrijp je volledig.Lotte35 schreef: ↑24-05-2022 22:34Het probleem van dit topic is, dat het voor niet-eetgestoorden bijna ondoenlijk is goed advies te geven aan (deels nog) eetgestoorden.
Die twee werelden liggen zo ver van elkaar af.
Ikzelf ben heel erg eetgestoord. Ik heb anorexia. Al heel lang, en behoorlijk erg.
Wat jij hierboven schrijft, snap ik.
Als jij rond lunchtijd een ijscoupe eet, en daar zo door verzadigd bent dat je geen trek meer hebt in lunch, geef ik je groot gelijk dat je niet ook nog tegen heug en meug twee boterhammen (of wat dan ook) naar binnen gaat zitten werken.
Voor mij echter, zit er achter zo’n ijscoupe een heel ander verhaal.
Ik ‘mag’ van mezelf überhaupt alleen maar zo’n ijscoupe nemen, als ik daarvóór al besluit daarna niet meer te lunchen.
Een ijscoupe voelt als ‘slecht’, zoiets kun je alleen eten als je daarna boete doet door dingen over te slaan.
Jij ziet dat heel anders, en logisch, want jij hebt geen eetstoornis.
Stel dat jij twee uur na die ijscoupe opeens tóch weer trek zou krijgen, zou je zonder erbij na te denken nog iets te eten pakken, toch? Iets kleins, of gewoon iets heel lekkers waar je toevallig tegenaan loopt. Nou, prima. Maar ik zou dat nooit kunnen. Die ijscoupe is voor mij zo’n ‘ding’, dat er geen ruimte meer is voor andere, onverwachte dingen. En dan bedoel ik niet dat er geen ruimte voor is in m’n maag, maar in m’n hoofd.
Het is een warrig verhaal hè?
Ik wil zo graag uitleggen hoe verschrikkelijk moeilijk het is in strijd te zijn met iets wat ieder mens elke dag nodig heeft.
Tegen mij is gezegd….waarom eet jij niet? Hele normale vraag. Van iemand die mij heel dierbaar is.
Ik ben toen een stuk gaan wandelen en nam mezelf voor te gaan eten. Ik zei tegen mezelf: vooruit Ttroeteltje, wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom doe je zo moeilijk? Je stopt dat eten in je mond, kauwt het en slikt het door. Ik probeerde mezelf letterlijk stap voor stap, of beter gezegd hap voor hap, ervan te overtuigen dat eten niet zo moeilijk is. En mijn gezonde deel begreep dat ook. Ik vond mezelf echt heel stom. Ik begon de wandeling heel erg blij, hoopvol en positief. Tegen de tijd dat ik terug thuis was was die blijdschap, die hoop en die positiviteit volledig weg. Ik zat zo diep in mijn emotie en angst dat ik een paniekaanval had. En dan hebben we het over de gedachte aan eten. Ik had dat eten niet eens daadwerkelijk vast of voor me staan. De gedachte aan het eten van eten had me volledig terugggeslingerd in wanhoop. Mijn gezonde deel schreeuwde dat eten moet en mag, mijn zieke deel schreeuwde nóg harder dat eten niet moet en niet mag.
En inderdaad, als ik het dan toch zou doen moest ik mezelf straffen. Straffen tot op het bot, letterlijk en figuurlijk. Straffen door te compenseren. En dan moet je denken aan eten overslaan, nog meer minimaliseren en overmatig bewegen met een lichaam dat ondergewicht heeft, dat amper in staat is om zelf de motor draaiende te houden voor het noodzakelijke overleven.
En stel je dit gevecht in je hoofd 24/7 voor. Er is geen ontkomen aan. Het is er voortdurend. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed.
Kun je iets met deze inkijk, Impala?
woensdag 25 mei 2022 om 07:10
Het zou gewoon al schelen als mensen accepteren, dat ze het niet kunnen begrijpen, als ze er zelf niet mee te maken hebben.
Je hoeft het niet te snappen, maar je kunt wel het fatsoen opbrengen om niet keer op keer door te gaan met gedrag, waar anderen jou op wijzen.
En een eetstoornis gaat niet over “ je moet gewoon eten”.
Daar is al zoveel over bekend, lijkt me dat mensen dat toch moeten kunnen bevatten.
Ik heb er zijdelings mee te maken en ik zie vooral een stuk controle en controle verlies. En het is vreselijk verdrietig en je bent machteloos.
Een eetstoornis is een alles overheersend monster, mag ik dat zo stellen?
En waarom melden dat je zoveel kunt eten en dan gewoon verder gaat met leven, bij wijze van. Lekker boeiend!
Als dat zo makkelijk was, dan had niemand een eetstoornis.
Duh!
Je hoeft het niet te snappen, maar je kunt wel het fatsoen opbrengen om niet keer op keer door te gaan met gedrag, waar anderen jou op wijzen.
En een eetstoornis gaat niet over “ je moet gewoon eten”.
Daar is al zoveel over bekend, lijkt me dat mensen dat toch moeten kunnen bevatten.
Ik heb er zijdelings mee te maken en ik zie vooral een stuk controle en controle verlies. En het is vreselijk verdrietig en je bent machteloos.
Een eetstoornis is een alles overheersend monster, mag ik dat zo stellen?
En waarom melden dat je zoveel kunt eten en dan gewoon verder gaat met leven, bij wijze van. Lekker boeiend!
Als dat zo makkelijk was, dan had niemand een eetstoornis.
Duh!
woensdag 25 mei 2022 om 07:11
Wat een grap zeg!GreenLadyFern schreef: ↑25-05-2022 01:19Ja he. Het was ook nog eens een hype onzin dieet, hij had goede verhalen gehoord
Ik heb hem verder niet erg serieus genomen.
Gelukkig dat je zelf kunt relativeren op dat moment.
woensdag 25 mei 2022 om 08:18
GreenLadyFern schreef: ↑25-05-2022 01:19Ja he. Het was ook nog eens een hype onzin dieet, hij had goede verhalen gehoord
Ik heb hem verder niet erg serieus genomen.
Wat onwijs knap van je.
Respect!
Sowieso een diepe buiging voor iedereen die (deels) van z’n eetstoornis afkomt.
You don't have to fit into the format
woensdag 25 mei 2022 om 08:31
Ttroeteltje schreef: ↑25-05-2022 06:31Wat mij betreft leg jij het hartstikke duidelijk uit. En ik begrijp je volledig.
Tegen mij is gezegd….waarom eet jij niet? Hele normale vraag. Van iemand die mij heel dierbaar is.
Ik ben toen een stuk gaan wandelen en nam mezelf voor te gaan eten. Ik zei tegen mezelf: vooruit Ttroeteltje, wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom doe je zo moeilijk? Je stopt dat eten in je mond, kauwt het en slikt het door. Ik probeerde mezelf letterlijk stap voor stap, of beter gezegd hap voor hap, ervan te overtuigen dat eten niet zo moeilijk is. En mijn gezonde deel begreep dat ook. Ik vond mezelf echt heel stom. Ik begon de wandeling heel erg blij, hoopvol en positief. Tegen de tijd dat ik terug thuis was was die blijdschap, die hoop en die positiviteit volledig weg. Ik zat zo diep in mijn emotie en angst dat ik een paniekaanval had. En dan hebben we het over de gedachte aan eten. Ik had dat eten niet eens daadwerkelijk vast of voor me staan. De gedachte aan het eten van eten had me volledig terugggeslingerd in wanhoop. Mijn gezonde deel schreeuwde dat eten moet en mag, mijn zieke deel schreeuwde nóg harder dat eten niet moet en niet mag.
En inderdaad, als ik het dan toch zou doen moest ik mezelf straffen. Straffen tot op het bot, letterlijk en figuurlijk. Straffen door te compenseren. En dan moet je denken aan eten overslaan, nog meer minimaliseren en overmatig bewegen met een lichaam dat ondergewicht heeft, dat amper in staat is om zelf de motor draaiende te houden voor het noodzakelijke overleven.
En stel je dit gevecht in je hoofd 24/7 voor. Er is geen ontkomen aan. Het is er voortdurend. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed.
Kun je iets met deze inkijk, Impala?
Wat fijn dat je mijn uitleg begrijpt, dank je.
Jouw verhaal is voor mij ook zó herkenbaar.
Eten is inderdaad niet moeilijk. Ook ik kan heel goed kauwen en mijn slokdarm werkt uitstekend.
Komt bij mij ook nog eens bij dat ik ENORM van eten houd.
Brood, warm eten, kaas, chocola, gebak, groente, fruit, de lijst van alles wat ik heerlijk vind is eindeloos.
Maar het gevoel wat erbij komt kijken als ik eet, verkloot alles.
En dat is in m’n hoofd zo’n ingewikkeld doolhof (wat jij heel goed omschrijft), dat ik elke dag tegen m’n eigen gedachten moet vechten.
Triggers kunnen daar een heel grote rol in spelen.
You don't have to fit into the format
woensdag 25 mei 2022 om 08:41
OchTtroeteltje schreef: ↑23-05-2022 16:02Ik heb daar ook moeite mee.
Als ik met kind een ijsje ga eten en ik zie mensen ijscoupes eten raak ik gestrest. Vraag me dan af hoe mensen dat doen met de lunch. Of met avondeten.
, ik denk in zo'n situatie: "Wat zitten die mensen daar lekker te genieten van hun ijscoupe."Als ik zelf zoiets zou eten (van ijs hou ik niet echt) dan zou ik het als groot tussendoortje zien en er niet minder om lunchen of avondeten.
woensdag 25 mei 2022 om 08:45
Ja, voor die mensen dacht ik dat ook. Ik schotelde mijn gezin de lekkerste dingen voor.
Maar ikzelf bleef er van af. Het leek masochistisch, want hoe meer ik een ander voorzag van lekker eten en er zelf strikt van af bleef, hoe rustiger ik er zelf onder was.
In geval van die ijscoupes…….wat een ander deed maakte mij uiteraard niet uit. Ik gunde die persoon die coupe. Maar ik vergeleek met mezelf en worstelde voortdurend met wel willen, maar niet durven. Dat maakte mij zo nerveus.
Ik durfde toendertijd zelfs geen snoeptomaatje te veel te eten. Alles was precies afgemeten, doordacht, weloverwogen. Voldeed aan tig eisen. Ik had een lange lijst van verboden voedsel. 1 extra snoeptomaatje was voor mij uit de bocht vliegen.
woensdag 25 mei 2022 om 10:06
Auwww.... wat erg. Inderdaad is de kennis onder professionals (ook gespecialiseerde!) vaak zwaar onder de maat. Een diëtiste bij wie ik onder behandeling was wegens ernstig ondergewicht raadde me een of ander quatsch dieet aan omdat ik volgens haar wel erg snel aankwamGreenLadyFern schreef: ↑25-05-2022 01:12
Mbt hulpverlening; het is inderdaad lastig om de juiste hulp te krijgen en bij andere professionals is er erg weinig kennis. Een paar maanden terug was ik bij een psychiater waar ik aangaf dat de gewichtstoename door het stoppen met roken mijn eetstoornisgedachten behoorlijk triggerde...
De beste man raadde me een bepaald dieet aan.
Ik heb niet eens overgewicht. Maar dan nog.
Ben weggegaan bij die praktijk, maar achteraf had ik een klacht moeten indienen.
woensdag 25 mei 2022 om 10:56
Misschien heb ik het helemaal fout hoor, maar ik stel mij voor dat het net zo werkt als een verslaving. (aan wat dan ook, gamen, shoppen, gokken, eetverslaafd horen er ook bij) het 24/7 in gevecht zal ik wel/niet en als het dan fout gaat gelijk enorm spijt, schuldgevoel en boos op jezelf. Terwijl je het een paar uur later jezelf weer 'gunt'. En 'morgen ga ik weer normaal doen'.
Of denk ik dat verkeerd?
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 25 mei 2022 om 11:17
Sorry, ik heb het aangepast. Ik had al expres geen gewicht genoemd, maar dacht dat maten neutraal waren.ZuurSnoepje schreef: ↑25-05-2022 01:10Ik weet dat je het niet vervelend bedoelt, maar ook het noemen van maten kan erg triggerend zijn voor (ex) eetstoornis patienten. Misschien kun je daar een X neerzetten?
Ik hoopte antwoord op de vraag van TO te kunnen geven (namelijk: hoe gaan andere mensen hiermee om). Maar ik zie dat het onderwerp toch te complex is voor een leek.
