
Hoe van mijn 'eetstoornis' afkomen
woensdag 16 november 2016 om 20:00
Hallo iedereen, ik heb een soort van eetsoornis... eerst was ik heel intensief aan het lijnen, ik was niet veel te dik ofzo mar kon wel wat af vond ik. Nu ben ik een poos geleden naar een diëtiste geweest en wat ik nou nodig heb kwa kcal per dag want ik was heeeell bang dat ik aan zou komen als ik zelfs zou experimenteren. Zij zei mij dat ik rond de 1800- 1900 kcal per dag nodig zou hebben. Dus ik ben 1800 gaan eten (erest at ik 1450). Maar nu blijkt ik 200 meer nodig te hebben, ik ben heel erg 'bang' om dit extra te eten.... ik ben een soort van verslaafd geraakt aan een dalende weegschaal
ik ben ookal niet meer ongesteld voor 1.5 jaar.
Weet iemand hoe ik over deze angst heen kan komen? Helppp

Weet iemand hoe ik over deze angst heen kan komen? Helppp

woensdag 16 november 2016 om 20:21
woensdag 16 november 2016 om 20:22
Je ziet zelf dat je hulp nodig hebt. Heel goed, dat is namelijk noodzakelijk om beter te kunnen worden. Weet jouw dietiste eigenlijk waar je mee zit? Of je moeder? Een goede vriendin?
Zoek hulp.
Zoek hulp.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.

woensdag 16 november 2016 om 20:30
Eigenlijk ben je verleerd je lichaam aan te voelen, want het klinkt alsof je fixeert op de weegschaal en calorieen en cijfers.
Dus je vergeet je hongergevoel en blijft hangen in dit verkeerde patroon.
De angst om de controle te verliezen heeft iedereen, maar zodra het gaat om voeding moet je het eigenlijk aan de natuurlijke behoefte van je lichaam over te laten, voel je lichaam aan, wat voelt het?
Wat wil het?
Het enige waarmee je wat moet opletten zijn suikers, omdat, als je daar veel van eet je verslaafd kunt raken en dan voel je daardoor je natuurlijke honger ook niet meer aan.
Soms helpt het een klein beetje om op een ander terrein, of met creativiteit in je leven die controledrang te uiten en het anders te kanaliseren.
Mij helpt het om glutenvrij te eten, terwijl ik geen allergie heb.
Ik weet niet waarom dit zo goed helpt, het is wel een afwijkend dieet, maar ik krijg toch vrij makkelijk en lekker alle benodigde voedingstoffen binnen nu.
Daar gaat het om.
Het hielp mij ook om regelmatig een aflevering te kijken van superdun/superdik (bestaat ook in het engels).
Dus je vergeet je hongergevoel en blijft hangen in dit verkeerde patroon.
De angst om de controle te verliezen heeft iedereen, maar zodra het gaat om voeding moet je het eigenlijk aan de natuurlijke behoefte van je lichaam over te laten, voel je lichaam aan, wat voelt het?
Wat wil het?
Het enige waarmee je wat moet opletten zijn suikers, omdat, als je daar veel van eet je verslaafd kunt raken en dan voel je daardoor je natuurlijke honger ook niet meer aan.
Soms helpt het een klein beetje om op een ander terrein, of met creativiteit in je leven die controledrang te uiten en het anders te kanaliseren.
Mij helpt het om glutenvrij te eten, terwijl ik geen allergie heb.
Ik weet niet waarom dit zo goed helpt, het is wel een afwijkend dieet, maar ik krijg toch vrij makkelijk en lekker alle benodigde voedingstoffen binnen nu.
Daar gaat het om.
Het hielp mij ook om regelmatig een aflevering te kijken van superdun/superdik (bestaat ook in het engels).
woensdag 16 november 2016 om 20:45
Als je precies weet hoeveel calorieën je op een dag binnenkrijgt zit je al op het verkeerde pad ben ik bang. Misschien kun je het al niet meer, maar is het geen optie om gewoon niks te tellen en te eten wat je lekker vind? Weegschaal het huis uit, niet meer op lijstjes met ingrediënten turen en het gewoon eens een half jaartje aankijken. Zolang je maar een beetje gevarieerd van de schijf van vijf eet kan er weinig misgaan toch ?
Edit: Dit heb ik te snel opgeschreven... als je een echte eetstoornis aan het ontwikkelen bent lukt dit waarschijnlijk niet meer en kun je beter een psycholoog inschakelen
Edit: Dit heb ik te snel opgeschreven... als je een echte eetstoornis aan het ontwikkelen bent lukt dit waarschijnlijk niet meer en kun je beter een psycholoog inschakelen
For whom the bell tolls

woensdag 16 november 2016 om 20:57
Heel ert bedankt voor jullie adviezen, ik denk dat ik dit idd niet zelf meer kan oplossen. Alleen mijn moeder weet ongeveer wel wat er speelt maar die denkt na het bezoekje aan de diëtist dat er niks meer aan de hand is... ik weeg nu 48 kg en ben 163 lang. Tijd voor een afspraak met de huisarts ben ik bang. + ik ben nog niet helemaal volgroeid (als het goed is) dus het ligt niet aan de overgang


donderdag 17 november 2016 om 10:00
quote:Lady_Grey schreef op 17 november 2016 @ 08:52:
[...]
Grappig dat dit jou helpt , ik keek het middenin mijn eetstoornis heel vaak, als soort motivatie juist.
Jaja...het werkt blijkbaar twee kanten op.
Grappig dat je het toen zag als een soort van motivatie (ik neem aan dat je dus bedoelt dat het je motiveerde om in de eetstoornis te blijven volharden), terwijl in dat programma de hele tijd het belang van goede voeding wordt benadrukt op allerlei manieren.
En het laat zien, keer op keer, hoe enkel een gezonde balans kan leiden een goede gezondheid en hoe dat samenhangt met een fijn en gelukkig leven.
Door te kijken naar dat programma kom je er ook achter dat je niet de enige bent met een eetstoornis en een verkeerde balans, misschien dat het mij daardoor ook steun gaf.
[...]
Grappig dat dit jou helpt , ik keek het middenin mijn eetstoornis heel vaak, als soort motivatie juist.
Jaja...het werkt blijkbaar twee kanten op.
Grappig dat je het toen zag als een soort van motivatie (ik neem aan dat je dus bedoelt dat het je motiveerde om in de eetstoornis te blijven volharden), terwijl in dat programma de hele tijd het belang van goede voeding wordt benadrukt op allerlei manieren.
En het laat zien, keer op keer, hoe enkel een gezonde balans kan leiden een goede gezondheid en hoe dat samenhangt met een fijn en gelukkig leven.
Door te kijken naar dat programma kom je er ook achter dat je niet de enige bent met een eetstoornis en een verkeerde balans, misschien dat het mij daardoor ook steun gaf.