Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zaterdag 17 december 2016 om 23:50
quote:blauwebes schreef op 17 december 2016 @ 11:37:
De operatie is goed gegaan. Ik heb veel geslapen. Inmiddels al paar keer naar de wc gegaan zelfstandig en zelf gewassen. Als ik pijnstillers krijg voel ik me best aardig. Ik heb de afgelopen 2.5 uur een half kopje thee gedronken. Dat lijkt goed te gaan. Ik lees later bij.Fijn dat je operatie goed is gegaan. Sterkte verder
De operatie is goed gegaan. Ik heb veel geslapen. Inmiddels al paar keer naar de wc gegaan zelfstandig en zelf gewassen. Als ik pijnstillers krijg voel ik me best aardig. Ik heb de afgelopen 2.5 uur een half kopje thee gedronken. Dat lijkt goed te gaan. Ik lees later bij.Fijn dat je operatie goed is gegaan. Sterkte verder
zondag 18 december 2016 om 22:52
Ten eerste, heel goed dat je al zoveel gewicht kwijt bent! Echt super!
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?
Correct me if I am wrong! (Nederlands is niet mijn moedertaal)
maandag 19 december 2016 om 14:01
quote:Budhababe schreef op 18 december 2016 @ 22:52:
Ten eerste, heel goed dat je al zoveel gewicht kwijt bent! Echt super!
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?+100
Ten eerste, heel goed dat je al zoveel gewicht kwijt bent! Echt super!
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?+100
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 19 december 2016 om 14:07
quote:Budhababe schreef op 18 december 2016 @ 22:52:
Ten eerste, heel goed dat je al zoveel gewicht kwijt bent! Echt super!
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
En voor wat betreft het sporten: als je iedere dag 10k stappen zet en twee keer per week sport, dan kun je daarmee best afvallen. Die 10k is namelijk al een flinke calorien verbrander.
Ik snap dat Calvijn hier weer een +100 bij zet, want het is lekker in haar straatje. Maar Calvijn: hoe vaak sport jij en hoeveel stappen zet jij per dag? En heb jij je nooit afgevraagd wat je mee zou kunnen nemen als tussendoortje of wat dan ook?
Ten eerste, heel goed dat je al zoveel gewicht kwijt bent! Echt super!
Maar de laatse paar weken krijg ik een beetje een "kop in het zand steken" gevoel met veel van de dingen die je schrijft.
Cruesli, optimel, snack-a-jacks, tosties, genietmomentjes etc. En nu die discussie over tussendoortjes... De opmerking over "het wiel opnieuw uitvinden is al gemaakt".
Qua gezonde tussendoortjes is het echt niet zo ingewikkeld, ik zal alle dingen die al geopperd zijn niet herhalen, maar heeft dit echt te maken met dat je niet weet wat gezonde tussendoortjes zijn? En dat 2 keer per week sporten en 10K stappen per dag prima is voor als je op gewicht wil blijven en aan een goede conditie wil werken/behouden, maar je verwacht dan toch niet dat je afvalt?
Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar krijg je nog psychische begeleiding mbt jouw relatie tot eten? (ik heb meerdere malen in mijn leven psychische hulp gehad, niets om je voor te schamen).
Nogmaals, heel goed dat je zoveel bent afgevallen, dat meen ik echt, maar ligt de oorzaak dat je nu niet meer afvalt niet wat dieper dan een dietiste die haar werk niet goed doet en cruslie voor je ontbijt?
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
En voor wat betreft het sporten: als je iedere dag 10k stappen zet en twee keer per week sport, dan kun je daarmee best afvallen. Die 10k is namelijk al een flinke calorien verbrander.
Ik snap dat Calvijn hier weer een +100 bij zet, want het is lekker in haar straatje. Maar Calvijn: hoe vaak sport jij en hoeveel stappen zet jij per dag? En heb jij je nooit afgevraagd wat je mee zou kunnen nemen als tussendoortje of wat dan ook?
maandag 19 december 2016 om 14:29
Ik sport 3 a 4 keer per week.
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 19 december 2016 om 14:40
quote:calvijn1 schreef op 19 december 2016 @ 14:29:
Ik sport 3 a 4 keer per week.
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Met andere woorden:
Alles gaat goed, perfect zelfs. Je begrijpt toch wel dat jij de uitzondering bent? Niet dat ik het niet knap van je vindt hoor, want ik heb echt respect voor hoe je het doet. Maar probeer je eens in te leven in hoe een ander in dit proces staat. En probeer vanuit daar te reageren. Het is niet dat wat je zegt geen hout snijdt, maar na de zoveelste reactie met die toon, wordt het gewoon vervelend. Het lijkt wel alsof je in iedere reactie iets negatiefs naar Marels wil zeggen. Je +100 alle reacties met kritiek op Marels. En dat is gewoon vervelend.
Ik sport 3 a 4 keer per week.
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Met andere woorden:
Alles gaat goed, perfect zelfs. Je begrijpt toch wel dat jij de uitzondering bent? Niet dat ik het niet knap van je vindt hoor, want ik heb echt respect voor hoe je het doet. Maar probeer je eens in te leven in hoe een ander in dit proces staat. En probeer vanuit daar te reageren. Het is niet dat wat je zegt geen hout snijdt, maar na de zoveelste reactie met die toon, wordt het gewoon vervelend. Het lijkt wel alsof je in iedere reactie iets negatiefs naar Marels wil zeggen. Je +100 alle reacties met kritiek op Marels. En dat is gewoon vervelend.
maandag 19 december 2016 om 14:44
quote:jules schreef op 19 december 2016 @ 14:40:
[...]
Met andere woorden:
Alles gaat goed, perfect zelfs. Je begrijpt toch wel dat jij de uitzondering bent? Niet dat ik het niet knap van je vindt hoor, want ik heb echt respect voor hoe je het doet. Maar probeer je eens in te leven in hoe een ander in dit proces staat. En probeer vanuit daar te reageren. Het is niet dat wat je zegt geen hout snijdt, maar na de zoveelste reactie met die toon, wordt het gewoon vervelend. Het lijkt wel alsof je in iedere reactie iets negatiefs naar Marels wil zeggen. Je +100 alle reacties met kritiek op Marels. En dat is gewoon vervelend.
Nee hoor, gaat zeker niet perfect.
Ik heb al eerder aangegeven dat ik ook wel eens te veel eet of snoep. Ik dump ook nergens op.
Ik weet wel waar het aan ligt en zoek daar geen excuses voor.
Wat ik lastig vind is gevarieerd te eten. Ik lust niet zo heel veel, maar ik ontdek steeds meer dingen gelukkif
[...]
Met andere woorden:
Alles gaat goed, perfect zelfs. Je begrijpt toch wel dat jij de uitzondering bent? Niet dat ik het niet knap van je vindt hoor, want ik heb echt respect voor hoe je het doet. Maar probeer je eens in te leven in hoe een ander in dit proces staat. En probeer vanuit daar te reageren. Het is niet dat wat je zegt geen hout snijdt, maar na de zoveelste reactie met die toon, wordt het gewoon vervelend. Het lijkt wel alsof je in iedere reactie iets negatiefs naar Marels wil zeggen. Je +100 alle reacties met kritiek op Marels. En dat is gewoon vervelend.
Nee hoor, gaat zeker niet perfect.
Ik heb al eerder aangegeven dat ik ook wel eens te veel eet of snoep. Ik dump ook nergens op.
Ik weet wel waar het aan ligt en zoek daar geen excuses voor.
Wat ik lastig vind is gevarieerd te eten. Ik lust niet zo heel veel, maar ik ontdek steeds meer dingen gelukkif
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 19 december 2016 om 15:46
quote:calvijn1 schreef op 19 december 2016 @ 14:29:
Ik sport 3 a 4 keer per week.
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Even een vraagje tussendoor.
Hoe haal jij zoveel stappen? Werk je dan ook? (fulltime?)
Want ik kan me dus niet voorstellen dat ik dagelijks zoveel stappen kan halen, ik doe zittend werk. In de zomer ga ik dan 's avonds nog wel eens een wandeling maken (maar dan kan ik dus niet sporten, het is of/of), maar in de winter ga ik in het donker niet wandelen.
Ik sport 3 a 4 keer per week.
Cardio en krachttraining.
Ik heb ook een fitbit en haal iedere dag tussen de 10.000-18000 stappen.
Op de dagen dat ik niet sport, probeer ik de 20000 te halen, maar dat lukt niet altijd.
Qua tussendoortjes eet ik veel rauwkost. Vind ik dat lekker, nee, maar het went
Even een vraagje tussendoor.
Hoe haal jij zoveel stappen? Werk je dan ook? (fulltime?)
Want ik kan me dus niet voorstellen dat ik dagelijks zoveel stappen kan halen, ik doe zittend werk. In de zomer ga ik dan 's avonds nog wel eens een wandeling maken (maar dan kan ik dus niet sporten, het is of/of), maar in de winter ga ik in het donker niet wandelen.
maandag 19 december 2016 om 15:57
quote:jules schreef op 19 december 2016 @ 14:07:
[...]
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
Helemaal mee eens, maar is dit niet iets wat eigenlijk vóór de operatie moet gebeuren??
Daar is het voortraject, in mijn ziekenhuis tenminste voor bedoeld.
Elke 3 tot 4 weken zit ik een half uur bij de diëtist en bespreken we wat en hoe ik eet, en welke keuzes ik zou maken als ik geopereerd ben. Dus ik zou het nog voor de operatie niet eens in mijn hoofd halen om te denken dat cruesli een juiste keuze is (sorry, flauw dat ik die er weer even bij haal)
Dit is geen diëtiste van het ziekenhuis zelf, maar wel een eis om verder te mogen met het traject.
Zoals Marels zelf al heeft aangegeven gaat zij ook buiten het ziekenhuis om op zoek naar een diëtiste die in gbp's gespecialiseerd is omdat ze in haar ziekenhuis niet de juiste begeleiding hier in kreeg/krijgt.
Dus hoeven we hier ook niet tot in den treure op terug te komen, ze is zich er van bewust en geeft mensen alleen maar de reden om weer even een steek te geven.
Dit laatste trouwens niet nav het bericht van Jules, maar het bericht waar Jules op reageerde
[...]
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
Helemaal mee eens, maar is dit niet iets wat eigenlijk vóór de operatie moet gebeuren??
Daar is het voortraject, in mijn ziekenhuis tenminste voor bedoeld.
Elke 3 tot 4 weken zit ik een half uur bij de diëtist en bespreken we wat en hoe ik eet, en welke keuzes ik zou maken als ik geopereerd ben. Dus ik zou het nog voor de operatie niet eens in mijn hoofd halen om te denken dat cruesli een juiste keuze is (sorry, flauw dat ik die er weer even bij haal)
Dit is geen diëtiste van het ziekenhuis zelf, maar wel een eis om verder te mogen met het traject.
Zoals Marels zelf al heeft aangegeven gaat zij ook buiten het ziekenhuis om op zoek naar een diëtiste die in gbp's gespecialiseerd is omdat ze in haar ziekenhuis niet de juiste begeleiding hier in kreeg/krijgt.
Dus hoeven we hier ook niet tot in den treure op terug te komen, ze is zich er van bewust en geeft mensen alleen maar de reden om weer even een steek te geven.
Dit laatste trouwens niet nav het bericht van Jules, maar het bericht waar Jules op reageerde
maandag 19 december 2016 om 16:42
quote:Zanahoria schreef op 19 december 2016 @ 15:46:
[...]
Even een vraagje tussendoor.
Hoe haal jij zoveel stappen? Werk je dan ook? (fulltime?)
Want ik kan me dus niet voorstellen dat ik dagelijks zoveel stappen kan halen, ik doe zittend werk. In de zomer ga ik dan 's avonds nog wel eens een wandeling maken (maar dan kan ik dus niet sporten, het is of/of), maar in de winter ga ik in het donker niet wandelen.
Ik werk part-time.
Sta voor de klas op het vo.
Daar loop ik zoveel mogelijk
Stap een paar haltes eerder uit de bus in de ochtend.
En in de middag loop ik 20 min naar het station.
Ik doe eigenlijk alles lopend, boodschappen halen (met zo'n karretje), kinderen uit school halen. Naar de sportschool ga ik lopend en soms op de fiets.
En soms ga ik in de avond nog een stuk lopen. Vind ik heerlijk in het donker
[...]
Even een vraagje tussendoor.
Hoe haal jij zoveel stappen? Werk je dan ook? (fulltime?)
Want ik kan me dus niet voorstellen dat ik dagelijks zoveel stappen kan halen, ik doe zittend werk. In de zomer ga ik dan 's avonds nog wel eens een wandeling maken (maar dan kan ik dus niet sporten, het is of/of), maar in de winter ga ik in het donker niet wandelen.
Ik werk part-time.
Sta voor de klas op het vo.
Daar loop ik zoveel mogelijk
Stap een paar haltes eerder uit de bus in de ochtend.
En in de middag loop ik 20 min naar het station.
Ik doe eigenlijk alles lopend, boodschappen halen (met zo'n karretje), kinderen uit school halen. Naar de sportschool ga ik lopend en soms op de fiets.
En soms ga ik in de avond nog een stuk lopen. Vind ik heerlijk in het donker
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 19 december 2016 om 17:30
maandag 19 december 2016 om 17:52
Volgens mij is een uurtje fietsen gelijk aan een uurtje wandelen. Ligt ook aan de intensiteit.
Kijk gewoon of je een rondje van een kilometer of 7 kan fietsen en als dat makkelijk gaat, plak je er een paar kilometer aan vast.
Als je niet goed kunt lopen, zal je conditie ook niet zo goed zijn. Gewoon lekker opbouwen
Kijk gewoon of je een rondje van een kilometer of 7 kan fietsen en als dat makkelijk gaat, plak je er een paar kilometer aan vast.
Als je niet goed kunt lopen, zal je conditie ook niet zo goed zijn. Gewoon lekker opbouwen
maandag 19 december 2016 om 19:23
maandag 19 december 2016 om 19:56
maandag 19 december 2016 om 21:14
quote:pearle schreef op 19 december 2016 @ 19:23:
[...]
Ik vind jou toch wel zo ontzettend lullig reageren hier de laatste tijd
Meid, je doet alsof je tegenwoordig de wijsheid in pacht hebt, probeer eens wat minder op anderen neer te kijken
Dan heb je niet al mijn reacties gelezen en begrepen.
Maar dat mag jij vinden hoor
[...]
Ik vind jou toch wel zo ontzettend lullig reageren hier de laatste tijd
Meid, je doet alsof je tegenwoordig de wijsheid in pacht hebt, probeer eens wat minder op anderen neer te kijken
Dan heb je niet al mijn reacties gelezen en begrepen.
Maar dat mag jij vinden hoor
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 20 december 2016 om 12:26
quote:jules schreef op 19 december 2016 @ 14:07:
[...]
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
En daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte?
Ze kraakt de dietiste af, misschien geheel terecht, maar ik vraag me oprecht af wat de dietiste haar in dit stadium nog te vertellen heeft?
Marels weet rationeel gezien echt wel wat ze moet doen om die laatste 10 kilo kwijt te raken.
Haar posts van de afgelopen paar weken duiden er echter op dat het niet lukt en ik zie boze posts over dietistes en cruesli merken die een verschillende hoeveelheid als portie hanteren (daar is toch juist aantal gram suiker per 100 gram voor? Voor dat overzicht?)
Die boosheid/teleurgesteldheid vind ik (als meelezer die er misschien helemaal naast zit) raar.
Als Marels 40 kilo is afgevallen met 2 keer p/w sporten, 10k stappen, en de genietmomentjes en andere eetkeuzes die ik niet zou koppelen aan afvallen, Dan is de GP toch hardstikke succelvol geweest?
Heeft ze voor die 40 kilo van alles moeten doen en laten en is ze daar mee gestopt en valt ze nu niet meer af dan zal ze of de draad weer op moeten pakken of een tandje harder bij moeten zetten.
Meer smaken zijn er simpelweg niet, maar dan worden er allerlei zijwegen genomen over tussendoortjes en what not waar ze dan naar mijn meaning zo op focussed.
Dan vraag ik me oprecht af of ze daar hulp bij krijgt, de relatie tot eten.
Ik heb ook veel overgewicht gehad en ik ben nog steeds geen slanke den, dus ik begrijp echt wel hoe moeilijk het is. Maar bij mij ging die knop om op een gegeven moment. Toen werden die genietmomentjes 'daar moet ik een uur voor sporten om quite te spelen' momentjes. En dan ga je het dus zien als iets fijns om die reep chocola niet te eten.
Dat gebeurt voor zover ik zie nog niet bij Marels, het lijkt mij ontzettend moeilijk om er zo op die negatieve manier mee bezig te zijn.
Dus waarom krijgt ze daar geen hulp bij?
[...]
Iemand met een verstoorde relatie tot eten zal zich met dit soort dingen bezig houden. Bij jou is dit misschien al een normaal patroon, maar voor de meeste mensen met obesitas niet. Zij worden heel onzeker van eten. Dat is namelijk vaak de reden waarom ze zo dik zijn geworden: verkeerde keuzes. Nu willen ze pertinent niet meer de verkeerde keuzes maken en komen vervolgens in een onderzoekende fase. En dat is waar Marels zich nu in begeeft. Het is dus helemaal niet raar dat zij zich, in jouw ogen, hele normale dingen afvraagt.
En daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte?
Ze kraakt de dietiste af, misschien geheel terecht, maar ik vraag me oprecht af wat de dietiste haar in dit stadium nog te vertellen heeft?
Marels weet rationeel gezien echt wel wat ze moet doen om die laatste 10 kilo kwijt te raken.
Haar posts van de afgelopen paar weken duiden er echter op dat het niet lukt en ik zie boze posts over dietistes en cruesli merken die een verschillende hoeveelheid als portie hanteren (daar is toch juist aantal gram suiker per 100 gram voor? Voor dat overzicht?)
Die boosheid/teleurgesteldheid vind ik (als meelezer die er misschien helemaal naast zit) raar.
Als Marels 40 kilo is afgevallen met 2 keer p/w sporten, 10k stappen, en de genietmomentjes en andere eetkeuzes die ik niet zou koppelen aan afvallen, Dan is de GP toch hardstikke succelvol geweest?
Heeft ze voor die 40 kilo van alles moeten doen en laten en is ze daar mee gestopt en valt ze nu niet meer af dan zal ze of de draad weer op moeten pakken of een tandje harder bij moeten zetten.
Meer smaken zijn er simpelweg niet, maar dan worden er allerlei zijwegen genomen over tussendoortjes en what not waar ze dan naar mijn meaning zo op focussed.
Dan vraag ik me oprecht af of ze daar hulp bij krijgt, de relatie tot eten.
Ik heb ook veel overgewicht gehad en ik ben nog steeds geen slanke den, dus ik begrijp echt wel hoe moeilijk het is. Maar bij mij ging die knop om op een gegeven moment. Toen werden die genietmomentjes 'daar moet ik een uur voor sporten om quite te spelen' momentjes. En dan ga je het dus zien als iets fijns om die reep chocola niet te eten.
Dat gebeurt voor zover ik zie nog niet bij Marels, het lijkt mij ontzettend moeilijk om er zo op die negatieve manier mee bezig te zijn.
Dus waarom krijgt ze daar geen hulp bij?
Correct me if I am wrong! (Nederlands is niet mijn moedertaal)
dinsdag 20 december 2016 om 13:37
quote:Budhababe schreef op 20 december 2016 @ 12:26:
[...]
En daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte?
Ze kraakt de dietiste af, misschien geheel terecht, maar ik vraag me oprecht af wat de dietiste haar in dit stadium nog te vertellen heeft?
Marels weet rationeel gezien echt wel wat ze moet doen om die laatste 10 kilo kwijt te raken.
Haar posts van de afgelopen paar weken duiden er echter op dat het niet lukt en ik zie boze posts over dietistes en cruesli merken die een verschillende hoeveelheid als portie hanteren (daar is toch juist aantal gram suiker per 100 gram voor? Voor dat overzicht?)
Die boosheid/teleurgesteldheid vind ik (als meelezer die er misschien helemaal naast zit) raar.
Als Marels 40 kilo is afgevallen met 2 keer p/w sporten, 10k stappen, en de genietmomentjes en andere eetkeuzes die ik niet zou koppelen aan afvallen, Dan is de GP toch hardstikke succelvol geweest?
Heeft ze voor die 40 kilo van alles moeten doen en laten en is ze daar mee gestopt en valt ze nu niet meer af dan zal ze of de draad weer op moeten pakken of een tandje harder bij moeten zetten.
Meer smaken zijn er simpelweg niet, maar dan worden er allerlei zijwegen genomen over tussendoortjes en what not waar ze dan naar mijn meaning zo op focussed.
Dan vraag ik me oprecht af of ze daar hulp bij krijgt, de relatie tot eten.
Ik heb ook veel overgewicht gehad en ik ben nog steeds geen slanke den, dus ik begrijp echt wel hoe moeilijk het is. Maar bij mij ging die knop om op een gegeven moment. Toen werden die genietmomentjes 'daar moet ik een uur voor sporten om quite te spelen' momentjes. En dan ga je het dus zien als iets fijns om die reep chocola niet te eten.
Dat gebeurt voor zover ik zie nog niet bij Marels, het lijkt mij ontzettend moeilijk om er zo op die negatieve manier mee bezig te zijn.
Dus waarom krijgt ze daar geen hulp bij?
Jij zegt "en daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte". In de onderste zin zet je zelf al het antwoord. Ik vind het een goede vraag hoor.
Maar daarna kom je met heel veel zaken die je waarschijnlijk niet kunt snappen als gbp het enige traject is dat je nog kunt volgen om van je obesitas af te komen. Ik heb ze dikgedrukt.
Vergelijk het met iemand met een eetstoornis als Anorexia. Als persoon zonder deze eetstoornis kun je je niet voorstellen dat een arts niet gewoon sondevoeding toedient. Dan komt de patiënt toch aan? Theoretisch gezien helemaal waar, maar daarmee is het probleem nog niet weg. En dat is dus wat er in het hoofd van iemand met een gbp vaak nog moet gebeuren. Ik denk dat het erg goed is voor Marels om hier zo te sparren. Door de tips en trics van anderen kan zij steeds beter bij haar gezondere leefstijl komen. Maar we moeten met elkaar wel accepteren dat het niet van een leie dakje zal gaan. En we moeten dus ook niet proberen om Marels daar een schuldgevoel mee te geven. Zij gaat deze strijd op haar manier aan. En soms moet je met een omweg er achter komen/leren dat bv cruesli een verkeerde keuze is.
[...]
En daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte?
Ze kraakt de dietiste af, misschien geheel terecht, maar ik vraag me oprecht af wat de dietiste haar in dit stadium nog te vertellen heeft?
Marels weet rationeel gezien echt wel wat ze moet doen om die laatste 10 kilo kwijt te raken.
Haar posts van de afgelopen paar weken duiden er echter op dat het niet lukt en ik zie boze posts over dietistes en cruesli merken die een verschillende hoeveelheid als portie hanteren (daar is toch juist aantal gram suiker per 100 gram voor? Voor dat overzicht?)
Die boosheid/teleurgesteldheid vind ik (als meelezer die er misschien helemaal naast zit) raar.
Als Marels 40 kilo is afgevallen met 2 keer p/w sporten, 10k stappen, en de genietmomentjes en andere eetkeuzes die ik niet zou koppelen aan afvallen, Dan is de GP toch hardstikke succelvol geweest?
Heeft ze voor die 40 kilo van alles moeten doen en laten en is ze daar mee gestopt en valt ze nu niet meer af dan zal ze of de draad weer op moeten pakken of een tandje harder bij moeten zetten.
Meer smaken zijn er simpelweg niet, maar dan worden er allerlei zijwegen genomen over tussendoortjes en what not waar ze dan naar mijn meaning zo op focussed.
Dan vraag ik me oprecht af of ze daar hulp bij krijgt, de relatie tot eten.
Ik heb ook veel overgewicht gehad en ik ben nog steeds geen slanke den, dus ik begrijp echt wel hoe moeilijk het is. Maar bij mij ging die knop om op een gegeven moment. Toen werden die genietmomentjes 'daar moet ik een uur voor sporten om quite te spelen' momentjes. En dan ga je het dus zien als iets fijns om die reep chocola niet te eten.
Dat gebeurt voor zover ik zie nog niet bij Marels, het lijkt mij ontzettend moeilijk om er zo op die negatieve manier mee bezig te zijn.
Dus waarom krijgt ze daar geen hulp bij?
Jij zegt "en daarom stel ik toch juist de vraag of ze hulp krijgt bij het geestelijke gedeelte". In de onderste zin zet je zelf al het antwoord. Ik vind het een goede vraag hoor.
Maar daarna kom je met heel veel zaken die je waarschijnlijk niet kunt snappen als gbp het enige traject is dat je nog kunt volgen om van je obesitas af te komen. Ik heb ze dikgedrukt.
Vergelijk het met iemand met een eetstoornis als Anorexia. Als persoon zonder deze eetstoornis kun je je niet voorstellen dat een arts niet gewoon sondevoeding toedient. Dan komt de patiënt toch aan? Theoretisch gezien helemaal waar, maar daarmee is het probleem nog niet weg. En dat is dus wat er in het hoofd van iemand met een gbp vaak nog moet gebeuren. Ik denk dat het erg goed is voor Marels om hier zo te sparren. Door de tips en trics van anderen kan zij steeds beter bij haar gezondere leefstijl komen. Maar we moeten met elkaar wel accepteren dat het niet van een leie dakje zal gaan. En we moeten dus ook niet proberen om Marels daar een schuldgevoel mee te geven. Zij gaat deze strijd op haar manier aan. En soms moet je met een omweg er achter komen/leren dat bv cruesli een verkeerde keuze is.
dinsdag 20 december 2016 om 13:46
Marels, wat ontzettend vervelend dat die diëtiste zo ongeïnteresseerd overkwam. Ik vind de tip om 5 (eiwitrijke) tussendoortjes te bedenken naast fruit en die af te wisselen wel een goede. 
Ik denk dat ik zelf ga voor blokje kaas, plakje kipfilet met rauwkost oid, noten, fruit, hardgekookt eitje, schaaltje kwark, Ik mag nu nog geen noten en rauwkost, dus ik eet veel zuivel en crackers met kaas.
Ik ben inmiddels thuis. Ik slaap goed, ik drink genoeg, ik heb zes eetmomenten per dag (ik mag al vast eten), maar de hoeveelheden zijn muizenhapjes!! We gaan nu een rondje lopen. Kijken hoever ik kom
Wat is optimel trouwens zoet zeg!
Ik denk dat ik zelf ga voor blokje kaas, plakje kipfilet met rauwkost oid, noten, fruit, hardgekookt eitje, schaaltje kwark, Ik mag nu nog geen noten en rauwkost, dus ik eet veel zuivel en crackers met kaas. Ik ben inmiddels thuis. Ik slaap goed, ik drink genoeg, ik heb zes eetmomenten per dag (ik mag al vast eten), maar de hoeveelheden zijn muizenhapjes!! We gaan nu een rondje lopen. Kijken hoever ik kom
Wat is optimel trouwens zoet zeg!
